ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΙ.

Η ανοιξη του 2016 θα ειναι η εποχη που η μεγαλη οθονη θα πλημμυρισει ειδικα εφε και υπερηρωες! Ποτε πριν δεν ειχαμε τοσες πολλες ταινιες με ηρωες των κομικς μαζεμενες! Την αρχη αναμενεται να κανει το "Superman vs Batman: Dawn of Justice" περι τα τελη Μαρτιου. Τον Μαιο θα προβληθει ο "Captain America (vs Iron Man): Civil War (aka: Avengers 2 1/2)" και τον Ιουνιο οι "X-Men: Apocalypse". Στο ενδιαμεσο θα ερθει η "Suicide Squad", ενω ο "Deadpool" παιζεται ηδη, αλλα επειδη ειναι ιδιαιτερος χαρακτηρας, βγαινει εκτος συναγωνισμου. Τα φαβορι αλλωστε ειναι οι προαναφερομενες τρεις ταινιες.

 Παραλληλα και στην μικρη οθονη, οι υπερηρωες των δυο κολοσσων Marvel και DC δινουν ρεστα ηδη απο την περασμενη χρονια: Flash, Supergirl, Constantine, Legends of Tomorrow της DC, Agent Carter, Agents of SHIELD, Daredevil, Jessica Jones της Marvel επελαυνουν αναμεσα σε τηλεοπτικα προγραμματα και δικτυα.

 Ημεις ειμαστε προς το παρον ικανοποιημενοι με ολα αυτα. Ασφαλως δε, οπως και πολλοι θαυμαστες και γνωστες των κομικς, θεωρουμε οτι υπαρχουν ακομα ιστοριες και χαρακτηρες που θα αξιζε να μεταφερθουν στην μικρη ή την μεγαλη οθονη. Ιστοριες οπως οι "Life and Death of Captain Marvel" του Jim Starlin, "Squadron Supreme" του Mark Guggenheim, "Green Lantern vs Green Arrow: Hard travelling Heroes" των Denis O´Neal - Neal Adams θα μπορουσαν να ανοιξουν ενα διαφορετικο πεδιο ως προς την προσεγγιση και ερμηνεια των υπερηρωων των κομικς σε ενα διαφορετικο μεσο εκφρασης της τεχνης, οπως η τηλεοραση και ο κινηματογραφος. Ακολουθως θα αναφερθουν λιγα παραδειγματα - επιθυμιες μας που θα θελαμε πολυ να λαβουν καποια μερα (ελπιζουμε να την ζησουμε αυτην την μερα και εαν ειναι δυνατον να συμβαλουμε εις την δημιουργια των επιθυμιων μας αυτων εμπρακτως!) σαρκα και οστα:

 (Α) Στα 2011 η Disney προβαλλε την ταινια "John Carter (of Mars/ Barsoom)" που βασιζεται σε χαρακτηρες του E. R. Burroughs. Δυστυχως η ταινια - παρα τα ικανοποιητικα ειδικα εφε - δεν πηγε καλα στα ταμεια. Σαφως υπηρχαν σεναριακες αδυναμιες. Φρονουμε οτι τα πραγματα θα ησαν καλυτερα, εαν η Disney ειχε φροντισει να αγορασει τα δικαιωματα απο τους κληρονομους του συγγραφεα και αλλων χαρακτηρων του. Λ.χ. του "Carlson of Venus (Amtor)". Υπαρχουν πολλες ομοιοτητες μεταξυ των δυο αυτων χαρακτηρων: Οχι μονο επειδη ειναι σκληροτραχηλοι Αμερικανοι τυχοδιωκτες, αλλα επειδη οι περιπετειες τους λαμβανουν χωρα σε εξωτικους κοσμους περαν του δικου μας, η εαν θελετε, της Γης της εποχης του Burroughs. Ο John Carter βρισκεται στον Αρη, εναν ερημικο πλανητη με ελαχιστο νερο που κατοικειται απο ανθρωπομορφους ερυθροδερμους και πρασινοδερμους με 4 χερια. Ο Carlson εχει μεταφερθει στην Αφροδιτη, εναν - συμφωνα με την φαντασια του συγγραφεως - υδατινο πλανητη, απο τοςυ βυθους του οποιου ξεπηδουν τεραστια δεντρα, τα κλαδια των οποιων μπλεκονται μεταξυ τους και πανω τους ζουν και μεταφερονται τα πλασματα που τον κατοικουν. Και οι δυο αυτες μορφες αποτελουν τους προδρομους του ειδους των "space operas" ("sword and space") πανω στο οποιο βασιστηκαν και τα υστεροτερα προιοντα Flash Gordon, Buck Rogers, Star Wars, Avatar κ.α. Απο την στιγμη που ο σκηνοθετης και ο σεναριογραφος του John Carter ενεπλεξαν στην αφηγηση τους τον ιδιο τον συγγραφεα (υποτιθεται οτι στην ταινια ο Burroughs ειναι ανιψιος του Carter) και παρουσιασαν μια υποιστορια, συμφωνα με την οποια υπαρχει ενας κακος εξωγηινος αγνωστου προελευσεως και δυναμεων - περαν της μεταμορφωσεως και της τηλεμεταφορας - (εξαιρετικα υποδυομενος απο τον καρατεριστα Mark Strong) που θελει να ελεγχει τους πλανητες ενεπλεκωντας τους κατοικους των σε εμφυλιους πολεμους, θα μπορουσαν να ειχαν συνεχισει αυτο το σημειο, παρουσιαζοντας μας τον επομενο γηινο σε ξενο πλανητη, που θα ειναι ο Carlson της Αφροδιτης. Στη συνεχεια, και εαν το θελαν και οι ιδιοι, θα μπορουσαν να ενεπλεξουν τον David Innes απο το Pelucidar (στο εσωτερικο της Γης) ή τον Ταρζαν τον ιδιο (τα τελευταια χρονια εχουμε δει απιστευτες βλακειες με τον Ταρζαν στην μεγαλη οθονη απο ανθρωπους που ασελγησαν στο υλικο που τους δωθηκε - βλ. περισσοτερα στο σχετικο κειμενο του 2013) μεταφεροντας την υποθεση στην Γη και ενωνοντας ολους τους ηρωες του συγγραφεα σε μια ταινια, αφου τους παρουσιασαν σε μεμωνομενες, εξασφαλιζοντας ετσι μια τριλογια ή τετραλογια - και το κυριοτερο, την εμπιστοσυνη και αγαπη του κιν/κου κοινου! Ακριβως οπως εγινε με τους υπερηρωες της Marvel που εμφανιστηκαν μαζι στους Avengers (συμπαραγωγη της Disney, επισης του 2011)!

 (Β) Μιας και οι Avengers εκαναν την αρχη, η οποια θα συνεχιστει με την JLA, γιατι να μην αποτολμησουν και αλλοι να φερουν πολλους ηρωες στην μεγαλη οθονη; Και εαν συμβει αυτο, τι πιο εμβληματικο απο το να φερουν στην μεγαλη οθονη μια εκ των αρχαιοτερων και διασημοτερων υπερομαδων των κομικς; Ο λογος εδω γινεται για τους "Three Big" Kings Feature Syndicate, οι οποιοι ουσιαστικα εμφανιστηκαν μαζι σε cartoon της δεκαετιας του 1980 και προσφατα σε κομικ απο την Dynamite ( το "King´s Watch"): Προκειται για τους Flash Gordon, Mandrake the Magician και Phantom, οι οποιοι - μαζι με τους συνεργατες τους - δημιουργησαν στο cartoon την ομαδα Defenders, μαχομενοι εναντιον των εχθρων τους, ειδικα εναντιον του Ming! Τι ωραιο που θα ηταν να εμφανιζονταν οι τρεις αυτοι εικονικοί χαρακτήρες των κομικς σε μια live adaptation!

 (Γ) Οπως και στην Ελλαδα ειχαμε (και εν μερει εχουμε) τα δικα μας λαικα αναγνωσματα τυπου κομικς, ετσι μπρουμε να καυχιομαστε και για τους δικους μας Έλληνες Ήρωες. Και καποιοι απο εμας ευχονται να υπηρχαν τα μεσα να εμφανιστουν μαζι ολοι τους σε μια ταινια... Ποιοι ειναι αυτοι οι ηρωες, οι δικοι μας ηρωες που θα μπορουσαν να απαρτιζουν μια καθ΄ολα ελληνικη ομαδα τυπου Avengers-Defenders; Κατα την προσωπικη μας αποψη, οι ακολουθοι :

 Γιωργος Θαλασσης, ο "Μικρος Ηρωας", δημιουργημα του Στελιου Ανεμοδουρα. Ο Γιωργος, γνωστος και ως το Παιδι-Φαντασμα, δρα στην Ελλαδα της Γερμανικης Κατοχης μαζι με αλλα παιδια, οπως την φιλη του την Κατερινα, τον Σπιθα κ.α. Εκπαδευμενος απο την Αγγλικη Αντικατασκοπεια, ο Γιωργος γνωριζει πολλες πολεμικες τεχνες και μιλαει απταιστα εναν αριθμο ξενων γλωσσων. Ειναι επισης ασσος των μεταμφιεσεων. Εκτος των Γερμανων Ναζι και των Ιταλων Φασιστων, ο μεγαλος εχθρος του Γιωργου ειναι ο μασκοφορος "Σειταν".

 

Τζιμ Ανταμς (Δημητρης Αδαμοπουλος) ο "Μικρος Σεριφης". Αλλο ενα δημιουργημα του Στελιου Ανεμοδουρα. Ο Τζιμ δρα στην Αγρια Δυση. Ακολουθησε τον πατερα του, ο οποιος ηταν σεριφης καπου στο Τεξας. Οταν ο πατερας του δολοφονηθηκε αναδρα, ο Τζιμ επισαε τα ρεβολβερ και οχι μονο για εκδικηση, αλλα για αποδοση δικαιοσυνης στην Αγρια Δυση υπερ των πτωχων και αδυνατων. Εκτος απο ασσος στο σημαδι, ο Τζιμ ειναι και καλος ιππεας και ιχνηλατης.

Ο Γκαουρ ειναι δημιουργημα του Νικου Ρουσου. Προκειται για εναν διμετρο μυωδη ανδρα ελληνικης καταγωγης, ο οποιος γεννηθηκε και μεγαλωσε στις αφρικανικες ζουγκλες. Ο Γκαουρ ειναι πολυ δυνατος και ευκινητος παρα το μεγεθος του. Δεν σκοτωνει ζωα και δεν χρησιμοποιει οπλα - τρεφεται με φυτα και φρουτα. Μενει σε μια σπηλια που την φροντιζει μια Πυγμαια, η Χουχου. Η Χουχου ειναι αρραβωνιασμενη (!) με τον φημισμενο γητευτη φιδιων Ποκοπικο, ο οποιος νομιζει οτι ειναι ο φυλακας-αγγελος της Ταταμπου, μιας μελαχροινης καλλονης, επισης ελληνικης καταγωγης, που εσωσε καποτε ο Γκαουρ. Στη ιστορια εμφανιζεται και ο Ταρζαν, ο οποιος μετα απο ενα...χτυπημα στο κεφαλι εχει υποστει διαταραχη προσωπικοτητας (!). Το alter ego του ειναι ο διδυμος αδελφος του Ναζρατ (αναγραμματισμος του ονοματος του) που κουτσαινει και επωφθαλμια την πανωρια Ελληνιδα. Τζαιην δεν υπαρχει στην ιστορια...

 Ο Αστυνομος Μπεκας ειναι δημιουργημα του δημοσιογραφου Γιαννη Μαρη και ο μοναδικος λαικος ηρωας που εμφανιστηκε στην μικρη και την μεγαλη οθονη. Τον εχουν υποδυθει μεταξυ αλλων ο Αλεκος Αλεξανδρακης και ο Σταυρος Ξενιδης. Τελευταια τον υποδυθηκε ο Ιεροκλης Μιχαηλιδης στην μικρη οθονη. Ο Μπεκας ειναι η φωνη της λογικης και της δικαιοσυνης εντος ενος ξεχαρβαλωμενου και διεφθαρμενου συστηματος.

 Οπως ειναι φανερο, οι ελληνικης καταγωγης ηρωες των λαικων αναγνωσματων ελκουν την καταγωγη τους απο διαφορα κιν/κα κυριως ειδη που ειχαν επιτυχια στην χωρα μετα τον Β Παγκοσμιο Πολεμο: Ο "Μικρος Ηρωας" βασιζεται σε πολεμικες περιπετειες και ο "Μικρος Σεριφης" στις ταινιες γουεστερν. Ο Γκαουρ στις εξωτικες περιπετειες σαφαρι (πχ. στον Ταρζαν του Βαισμυλλερ) που ειχαν τοτε περαση και ο Αστυνομος Μπεκας στα αστυνομικα θριλερ-film noire. 

 Το μελλον, η διαθεση, η εμπνευση και η προσβαση σε οικονομικους πρους ειναι που θα δειξουν, εαν μπορει να πραγματοποιηθει το (Γ). Το αυτο βεβαια ισχυει και για τα προαναφερομενα παραδειγματα (Α) και (Β). Τα υπολοιπα (σεναριο, καστ, κοστουμια, ειδικα εφε, σκηνοθεσια κτλ.) επονται...

ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ.

Εχει ηδη περασει ενας χρονος απο τοτε που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ γινηκανε κυβερνηση και ο Τσιπρας πρωθυπουργος (βλ. κειμενα Ιανουαριου 2015 εντ.). Αντιθετα με τοτε ομως, που ηταν νεος και αυτος και η κυβερνηση του φρεσκια και δυναμικη, τωρα τα πραγματα - ειδικα απο το καλοκαιρι (βλ. κειμενα Ιουλιου - Αυγουστου 2015 εντ.) και μετα - εχουν χειροτερεψει.  Ηδη απο την φετινη νεα χρονια, μετα τις γιορτες, ξεκινησανε οι πρωτες απεργιες. Τον περασμενο μηνα αναδειχτηκε προεδρος της ΝΔ - μετα απο μια διαδικασια-παρωδια, με ενα δηθεν ηλεκτρονικο συστημα που δεν λειτουργουσε - ο Κυριακος Μητσοτακης (της γνωστης οικογενειας), ο οποιος αντιμετωπιζεται πλεον απο πολλα ΜΜΕ ως "η νεα ελπιδα για τον τοπο". Αυτον τον μηνα που διανυουμε (και που ληγει την Δευτερα) η χωρα εχει κλυδωνιστει απο τα μπλοκα των αγροτων που την εχουν αποκοψει. Η δε ΕΕ φορτωνει το προβλημα των μεταναστων στην Ελλαδα, την οποια και απειλει να θεσει εκτος Σενγκεν. Η ΠΓΔΜ κλεινει τα συνορα της, αναγκαζοντας χιλιαδες προσφυγες να μεινουν παρα την θεληση τους εντος των ελληνικων συνορων. Πιεση ασκειται και απο το ΔΝΤ, ειδικα στα οικονομικα ζητηματα που αφορουν την τηρηση του υπεγραφεντος 3ου μνημονιου και τις αλλαγες στο Ασφαλιστικο - αλλαγες στις οποιες πολλες επαγγελματικες ταξεις, μεταξυ των οποιων και οι αγροτες, αντιδρουν με τον γνωστο κλασικο τροπο, οποιος ανεφερθει ηδη. Ο δε 41χρονος κυριος Τσιπρας δεν φαινεται να εχει λυσεις για ολα αυτα. Αντιθετως κανει οτι περναει απο το χερι του προκειμενου να ροκανισει το χρονο - υπερ του (;). Αλλα αυτος ειναι ο κλασικος τροπος αντιμετωπισης των προβληματων ολων ανεξαιρετως των ελληνικων κυβερνησεων απο δημιουργιας του κρατους.

 Και η γειτονικη Τουρκια ευρισκεται σε αναβρασμο, με χοντρα προβληματα: Βομβιστικες εκρηξεις με τραυματιες και νεκρους συνταρασσουν συχνα-πυκνα την πρωτευουσα του κρατους, καθως τα προς Συρια συνορα βομβαρδιζονται εξισου συστηματικα εναντιον Κουρδων και μαχητων του ΙΣΙΣ. Το ψυχροπολεμικο κλιμα εναντιον της Ρωσιας (βλ. εδώ, το σημειο Β, γιατι και πως) - και εν μερει εναντιον της ΕΕ και των ΗΠΑ - συνεχιζει να υφισταται, ενω προσφατα ο ιδιος ο Ερντογαν υπεπεσε σε faux pas, καθως επαινεσε την πολιτικη του ... Αδολφου Χιτλερ!

 Η δε Γερμανια της Μερκελ αντιμετωπιζει επισης προβληματα εσωτερικης πολιτικης: Η δημοφιλια της Καγκελαριου ολισθαινει διαρκως, καθως δεχεται απανωτη και αμειλικτη κριτικη απο τα υπολοιπα κομματα, τα ΜΜΕ, την κοινωνια. Η μπαλα φαινεται να χανεται λογω της καταστασης στο μεταναστευτικο. Χωροι που προοριζονται για την διαμονη των μεταναστων λ. χ. καταστρεφονται απο ομαδες που τοςυ βλεπουν ως απειλη, ενω δεν λειπουν και οι στιγμες εντασεων και επεισοδιων μεταξυ ομαδων Συριων, Αφγανων, Μαροκινων κ. α. Η Γερμανια απαιτει απο τις υπολοιπες χωρες της ΕΕ τον διαμοιρασμο των μεταναστων. Αγνοει μαλλον (σκοπιμως;) οτι οι προσφυγες θελουν να πανε στις πλουσιες χωρες, οπως ειναι η ιδια και οι χωρες της Σκανδιναβιας. Χωρες της της ΕΕ, οπως η Ουγγαρια, η Τσεχια, η Πολωνια, αλλα και η Αυστρια, ειτε το αγνοουν αυτο, ειτε (το πιθανοτερο) δεν θελουν - για τους δικους τους λογους - να φορτωθουν τους μεταναστες. Για αυτο και ολα τα βελη στρεφονται στην Ελλαδα - το περασμα στην Ευρωπη.

 Μια Ευρωπη, η οποια αποτελειται απο χωρες ανικανες και απροθυμες να διαχειριστουν το ζητημα αυτο. Χωρες, των οποιων οι ιθυνοντες πολιτικοι παραγοντες (προεδροι, πρωθυπουργοι, υπουργοι, διπλωματες κ. α.) ειναι εξισου ανικανοι και απροθυμοι - παρα τις πλουσιες σπουδες τους και τα λαμπρα τους βιογραφικα - να αντιμετωπισουν το προβλημα. Προτιμουν να ριχνουν ο ενας το μπαλακι στον αλλον - ή για να θυμηθουμε και τον παντα επικαιρο Αισωπο, το προβλημα τους ειναι, "πιο ποντικι θα περασει το κουδουνι στο λαιμο της γατας". Ετσι εχει καταντησει η ΕΕ πλεον: Μια ηπειρος σε αδιεξοδο, αποτελουμενη απο χωρες, των οποιων οι κυβερνησεις βρισκονται επισης σε αδιεξοδο... Και κανενας δεν ξερει τι θα συμβει απο κει και περα... Θα βγουμε ποτε απο αυτο το αδιεξοδο;

 

ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ.

Πριν απο εναμισι με ενα εκατομμυριο χρονια, οι προγονοι των σημερινων ανθρωπων ησαν ανθρωπιδες (αυστραλοπιθηκοι) και ζουσαν στην ανατολικη και νοτιο Αφρικη. Μεσα σε ενα περιβαλλον πλουσιο σε βλαστηση, με αφθονα νερα και ποικιλια φυτοφαγων ζωων. Υπηρχε αρκετη τροφη για ολους. Καποια στιγμη δοκιμασαν κρεας - ωμο. Περισσευμα ισως απο καποιο σκοτωμενο ζωο. Τους αρεσε - εκανε και καλο στον εγκεφαλο. Στη συνεχεια θελησαν να κυνηγησουν τα φυτοφαγα ζωα, οπως εκαναν και τα σαρκοβορα. Παραλληλα δε, να προφυλακτουν απο τα τελευταια. Αρχισαν τοτε να χρησιμοποιουν πετρες και ξυλα για οπλα τους. Οργανωθηκαν σε ομαδες για να κυνηγανε και να αμυνονται αποτελεσματικοτερα. Καποια στιγμη - εξισου τυχαια μαλλον - ανακαλυψαν και την φωτια. Και διαπιστωσαν οτι το ψημενο κρεας και καλυτερη γευση εχει και πιο καλα καθεται στο στομαχι απο το ωμο. Και κανει ακομα καλυτερη δουλεια στον εγκεφαλο. Με τον καιρο, τα οπλα και τα εργαλεια δουλευτηκαν και βελτιωθηκαν. Οι ανθρωπιδες αρχισαν να εξελισσονται: Απο αυστραλοπιθηκοι εγιναν homo ergaster (χειριστες εργαλειων), homo habilis (επιδεξιοι), homo erectus (ορθιοι). Μεταναστευσαν σε αλλες ηπειρους. Τα ανθρωπινα ειδη της Ευρωπης, οι Νεαντερταλιοι και οι Κρο Μανιον, αντεξαν τις κακουχιες της τελευταιας Εποχης των Παγων, πριν απο περιπου μισο εκατομμυριο χρονια. Νικητες ομως βγηκαν οι homo sapiens (οι σοφοι). Καποτε το ανθρωπινο ειδος κουραστηκε να περιπλαναται και να περναει την ζωη του απο σπηλια σε σπηλια. Ετσι, πριν απο επτα με εξι χιλιαδες χρονια στην Ευρωπη, ο ανθρωπος δημιουργησε μονιμη κατοικια. Αρχισε να εξημερωνει διαφορα ζωα (π.χ. κατσικες, προβατα, αγελαδες, χοιρους) που τα χρησιμοποιουσε για να εχει τροφη. Αλλα (σκυλοι, γατες) τα ειχε για φυλαξη. Παραλληλα ξεκινησε να καλλιεργει την γη. Στην Ευρωπη με το σιταρι κυριως. Στην Απω Ανατολη με το ρυζι. Στην Αμερικη με το καλαμποκι. Πολλοι ανθρωποι μαζευτηκαν σε εναν χωρο. Σχηματισαν τις πρωτες μονιμες κοινωνιες ετσι. Τα μικρα αυτα χωρια εξελιχθησαν, μεγαλωσαν. Και εγιναν τα πρωτα αστικα κεντρα, οι πρωτες πολεις. Στην Μεσοποταμια, αυτο συνετελεσθει πριν απο πεντε με τεσσερεις χιλιαδες χρονια πριν. Ο ανθρωπος απο τροφοσυλλεκτης και κυνηγος εγινε αγροτης και κτηνοτροφος. Αφησε την Εποχη του Λιθου πισω του και μπηκε στην Εποχη του Μεταλλου.

 Για να συνεννοουνται ομως μεταξυ τους, οι ανθρωποι χρειαζονταν τον ελεγχο. Επρεπε να υπαρχει κατι, για να μην σκοτωνονται μεταξυ τους. Διοτι εαν επικρατουσε το ενστικτο - οπως σιγουρα θα γινοταν απο την απαρχη του ανθρωπινου ειδους, πριν απο ενα εκατομμυριο χρονια, οπως αναφερθηκε στην αρχη του παροντος κειμενου - το ειδος θα ειχε αφανιστει μεταξυ του, αφου θα σκοτωνονταν για το οτιδηποτε: Απο το μοιρασμα της τροφης και το θεμα, ποιο αρσενικο θα ζευγαρωσει με ποια θηλυκια, μεχρι το ποιος θα κανει κουμαντο στις μικρες ομαδες που εγιναν μικρες κοινωνιες/ πολεις. Ασε που δεν αποκλειεται στις πρωτες μικρες κοινωνιες των πρωτογονων να υπηρχαν και στοιχεια καννιβαλισμου, πτωματοφαγιας, αιμομιξιας... Ο ενας τροπος ηταν ηταν δια της εφευρεσης των θρησκειων. Υπηρχαν θεοι που ελεγχαν τα στοιχεια της φυσης και εθεταν κανονες, ως το ποιος ειναι εναρετος, τιμιος, πλουσιος, φτωχος κτλ. Ο αλλος δρομος ηταν δια της λογικης. Επρεπε να θεσπιστουν νομοι, οι οποιοι θα εναι υπερανω παραλογισμου και ελεγχουν την καθημερινοτητα του ανθρωπου, ωστε να μην ξεσπασει το χαος.

 Και ετσι παει το πραγμα και συνεχιζεται μεχρι την σημερον ημεραν: Νομοι και κανονες μας υπαγορευουν τι είναι νόμιμο και τι είναι ηθικό, για να μην καταρρευσει η κοινωνία και ο κοσμος μας. Διοτι ναι μεν ζουμε σε κοινωνιες, αλλα κουβαλαμε ακομη μεσα μας τα στοιχεια των πρωτογονων προγονων μας. Και καποιοι απο μας, ειτε λιγο ειτε πολυ, ειμαστε τοσο ατομικιστες, που τα θελουμε ολα για παρτη μας. Ποσοι και ποσοι εκει εξω δεν σεβονται τον διπλανο τους, ασχετα εαν ειναι γειτονας τους ή συγγενης τους; Ποσοι δεν θελουν να καρπωθουν το βιος του διπλανου τους; Ποσοι δεν καταριωνται τον συνανθρωπο τους, οταν αυτος ευτυχησει; Για αυτο και καποιοι καταπιεζουν τα ενστικτα τους - ειδικα τα πιο πρωτογονα. Και πανε με τον σταυρό στο χέρι. Διοτι το ενστικτο λεει να φιλησεις την κοπελα που σου αρεσει. Η λογικη ομως λεει, οτι η κοπελα που σου αρεσει, ειτε δεν ενδιαφερεται για σενα, ειτε ειναι δεσμευμενη. Αρα οτι κινηση και να κανεις, θα βγεις χαμενος. Διοτι το ενστικτο σου λεει να παρεις τα λεφτα απο την ανοικτη τσαντα. Η λογικη ομως προσταζει, οτι η τσαντα δεν σου ανηκει και εαν την αγγιξεις θα πας μεσα για κλοπη. Διοτι το ενστικτο σου, σου λελει να χτυπησεις αυτον που σε προσβαλλει. Η λογικη ομως υπαγορευει οτι εαν το πραξεις, θα πας φυλακη. Και τα λοιπα, και τα λοιπα...

 Απο την αλλη εχει και τα θετικα του να ακους που και που το ενστικτο σου: Ειδικα εαν συμφωνα με αυτα που εχεις διαβασει π.χ. συμπεραινεις οτι το πορισμα της εργασιας σου πρεπει να καταληγει κατα το Χ και καποιοι γυρω σου αντιδρουν, το ξανασκεφτεσαι. εαν είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου, θα ακουσεις το ενστικτο σου. Εαν καποιος θελει να σε παρασυρει στην οινοποσια και αισθανεσαι οτι αυτο ειναι λαθος για την υγεια σου, καλυτερα να ακουσεις το ενστικτο σου. Γενικα εαν το ενστικτο συμφωνει με τις θεμελιωδεις αξιες του ανθρωπισμου και ειναι στα πλαισια των ηθικων και νομικων προσταγων, τοτε δεν πρεπει να ειναι λαθος. Λαθη βεβαια μπορουν να γινουν, αν παραβλεψουμε αυτους τους παραγοντες. Για αυτο και χρειαζεται μεγαλη προσοχη και πολλη σκεψη, οταν καλουμαστε να παρουμε αποφασεις και οταν μας τιθενται διλημματα. Πρεπει να ειμαστε σε ετοιμοτητα και να ζυγισουμε πιθανοτητες και δεδομενα. Ναι στο ενστικτο με βαση την λογικη και με μετρο για να μην ξεπεσουμε στο επιπεδο των ανθρωπιδων προγονων - και στο χαος...

 

ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗ.

Προσφατα ελαβε χωρα η 58η απονομη των μουσικων βραβειων Grammy. Εφ΄αυτου εφορμωμενοι, θα επιχειρησουμε εδω να ξαδιπλωσουμε καποιες σκεψεις μας περι μουσικης εξελιξης. 

 Οσον αφορα την παγκοσμια μουσικη σκηνη και βιομηχανια, ειναι εδω και χρονια προδηλος ο ευτελισμος των κυριαρχων μουσικων ειδων, της ποπ και της ραπ (ή τεκνο, ή χιπ χοπ). Εδω και πανω απο μια εικοσαετια παρατηρειται η απουσια εμπνευσης στην μουσικη και τον στιχο. Αντ΄αυτου δινεται εμφαση στην σκηνικη παρουσια, στην εμφανιση. Ετσι εχει καταντησει το μουσικο στερεωμα να αποτελειται απο, ας πουμε, "καλλιτεχνες", σαν τις Lady Gaga, Rihanna, Miley Cyrus, Amber Rose, Rita Ora - για να αναφερουμε μονον τα πιο τρανταχτα παραδειγματα - που απλως και μονο κανουν σωου με φτηνον, ευτελη ηχο και στιχο, ουσιαστικα ομως ποζαρουν ημιγυμνες. Φωνητικα ταλεντα οπως η Μαραια Καρευ, που ξεκινησε ως σγουρομαλλα πιτσιρικα με πουλοβερακια στα ΄90ς, ξεπουληθηκε για να παρουσιασει μιαν εικονα της, με παραπανησια κιλα, να ισορροπει πανω σε δωδεκαποντα τακουνια, ενδεδυμενη σουπερ μινια με αβυσσαλεα ντελκοτε. Μιαν εικονα που παραπεμπει περισσοτερο προς ιεροδουλη και μοιαζει να απευθυνεται σε λιγουρια. Αν ολα αυτα εχουν να κανουν με μουσικη και τραγουδι, να μας επιτρεψουν οι αναγνωστες μας να αμφιβαλλουμε. Το ροκ επισης ειναι ανυπαρκο σε οποιαδηποτε μορφη του (ειτε το hard rock, ειτε το metal). Τα ραδιοφωνα και τα τηλεοπτικα καναλια δεν το προβαλουν πλεον. Το ροκ, ανεκαθεν εκφρασις επαναστατικη, εζησε την ακμη του στα ΄70ς και ΄80ς. Δυστυχως τωρα πλεον, οπως και η ραπ, δεν εχει τιποτε αλλο να προσφερει. Ιδιαιτερα λυπηρο ειναι οτι και στην ροκ και στην ποπ σκηνη απουσιαζουν ειδικα οι μπαλαντες. Τετοιας μορφης τραγουδια, οπως ηταν στα ΄80ς και στα ΄90ς, δυστυχως δεν προκειται να ξαναγραφτουν πλεον. Ξεχωριστη μνεια πρεπει να γινει στο σημειο αυτο στην συμβολη του αφροαμερικανικου στοιχειου στην διαμορφωση και εξελιξη των μουσικων ειδων του 20ου αιωνα. Σιγουρα δεν ειναι τυχαιο, οτι ολα σχεδον τα μουσικα ειδη του περασμενου αιωνα - η τζαζ, τα μπλουζ, το ροκ εν΄ρολλ, η φανκι, η σοουλ, τα γκοσπελ, η χαουζ, η ραπ/ τεκνο/χιπ χοπ - προηλθαν απο τα τραγουδια των μαυρων σκλαβων στις φυτειες του αμερικανικου νοτου. Η συγχρονη μουσικη βιομηχανια τους χρωστει πολλα. Ισως καποια μερα οι μουσικολογοι του μελλοντος να δωσουν μεγαλυτερη εμφαση στο ζητημα αυτο.

 Φυσικα, αφου ειναι παγκοσμιο το φαινομενο, δεν θα μπορουσε να μην υπαρχει ευτελισμος και της ελληνικης μουσικης. Ο ευτελισμος αυτος ξεκινησε στα τελη της δεκαετιας του 1980 με αρχες της επομενης δεκαετιας του 1990 και συνδεεται μεταξυ αλλων και με την δημιουργια των ιδιωτικων τηλεοπτικων σταθμων, οι ιδιοκτητες των οποιων εδωσαν βημα και εξουσια σε προσωπικους τους φιλους. Ετσι καταφερε ο καθεις να γινει σταρ εν μια νυκτι και να επιβαλλει τα γουστα του. Η εγχωρια ροκ σκηνη, μικρη και ανισχυρη, ποτε δεν παρθηκε στα σοβαρα - ουτε καν απο τους ιδιους τους εκφραστες της. Ετσι, αρκετοι συμμαθητες μας απο Γυμνασιο και Λυκειο, που ξεκινησαν με τετοια ακουσματα, στην πορεια αλλαξαν γουστα. Δεν τραβαγε αλλο η κατασταση. Το δε φερομενο ως εντεχνο, υποτιθεται οτι δημιουργηθηκε για να το παιξει πιο κουλτουρα και αντιδραση στην λαικη μουσικη. Υποτιθεται οτι ο στιχος του ειναι πιο σοφιστικε, πιο μελετημενος. Δυστυχως δεν εχει να προσφερει και πολλα. Μπορει ο Μαρκος Βαμβακαρης, ο Βασιλης Τσιτσανης, ο Γιωργος Ζαμπετας, ο Ακης Πανου και οι αλλοι λαικοι συνθετες να μην ησαν αποφοιτοι πανεπιστημιου, οι στιχοι των τραγουδιων τους ομως βγαζουν πολυ περισσοτερο νοημα απο τα δηθεν φιλοσοφημενα στιχακια του καθε τυχαρπαστου εντεχνου.

 Δυστυχως τα ιδια ισχυουν λιγο εως πολυ και για το λαικο τραγουδι. Η εξελιξη του οποιου ως ειδους μετα τα ρεμπετικα πηρε την κατιουσα. Ειδικα απο τα ΄90ς και μετα ειναι εμφανης, οχι απλως η απομιμηση, αλλα η αντιγραφη μουσικης αραβοτουρκικων τραγουδιων. Η δε ελληνικη κοπια μεταφερεται στις αλλες βαλκανικες χωρες (π.χ. Βουλγαρια, Σερβια) οπου ο στιχος προσαρμοζεται στην εκαστοτε γλωσσα, αλλα η μουσικη παραμενει η ιδια και απαραλλακτη! Η ποιοτητα φυσικα ειναι μηδαμινη, η μουσικη, οπως ηδη εγραφει, υποτυπωδες ακουσμα, οι δε στιχοι βαρετοι, ανευ φαντασιας. Οσο για τα ρεμπετικα που αναφερθηκαν προηγουμενως, εχουν ευτελιστει απο την πολυχρονη και πολυτροπη επαναληψη τους, η οποια συνεβαλε στην τριβη τους. Η χωρα γεμισε με αυτοσχεδιες "ρεμπετικες κομπανιες" αποτελουμενες απο νεαρους ενδεδυμενους λευκα πουκαμισα και μαυρα παντελονια και γιλεκα, με κοτσαρισμενο το γαρουφαλο στ΄αυτι και ενα μουστακι που μοιαζει ψευτικο. Η ολη εμφανισις των ομοιαζει με αποκριατικη στολη. Το γελοιοτερον του πραγματος ειναι, οτι αυτοι οι "δηθεν" απλως μιμουνται το υφος, το στυλ των παλαιων ρεμπετιδων - δεν προσθετουν κατι φρεσκο. Μεχρι και την φωνη κανουν επιτηδες "μαγκικη", δηθεν για να μπουν και να μπασουν τους ακροατες-θεατες των στο "πνευμα". Το ολο αυτο σχημα συμπληρωνεται μετα της εμφανισεως στρουμπουλης νεαρης με κομμωση, ενδυση και στυλ ρεμπετισσας α λα Ροζα Εσκεναζυ, με ντεφι ανα χειρας και ψιλη φωνη δηθεν Σμυρνιας. Και ολο αυτο το καρναβαλιστικο θεαμα υποτιθεται οτι αποτυει φορο τιμης στην μουσικη μας παραδοση του ρεμπετικου τραγουδιου...

 Δυστυχως ο κατηφορος δεν εχει τελος και η κατασταση της μουσικης στην εποχη μας ειναι ενα μονο χαρακτηριστικο του συγχρονου πολιτισμου και της καταντιας στην οποια εχει αυτος περιελθει. 

 Εξυπακουεται οτι ολα τα ανωτερω εχουν γραφει ανεξαρτητα απο τον τραγικο χαμο νεου τραγουδοποιου σημερα το πρωι σε τροχαιο, ο οποιος και υπηρετουσε ακριβως αυτο το ευτελες λαικο μουσικο σχημα...