Λιγες μερες μετα την Πρωτοχρονια κανονισαμε να βρεθουμε με λιγους καλους φιλους σε καφετερια της παλιας μου γειτονιας. Χωρις να το περιμενω, ετυχε να προσκληθει και ενα ακομη προσωπο που εγω προσωπικα δεν γνωριζα. Το παλικαρι αυτο, φοιτητης στην Φιλοσοφικη Σχολη οπως μου ειπαν, γνωστης της ιστοριας της νεωτερης Ελλαδας, κατεφθασε καποια στιγμη κουβαλωντας δυο αλλους, τους οποιους σχεδον κανεις δεν γνωριζε. Η παρεα αυγατιστηκε και εγω βρεθηκα αναμεσα σε συννεφα καπνου, αφου αρκετοι εκ των παρευρισκομενων εκαπνιζαν.
Ο νεαρος φοιτητης, απο τι καταλαβα, χρωσταγε καμια εικοσαρια μαθηματα. Τυγχανε επισης να ειναι εγγεγραμμενος στο ΚΚΕ και να συμμετεχει σε πορειες, πιθανον δε να μοιραζει φυλλαδια και να κολλαει αφισες του κομματος στους τοιχους. Αυτο που μου προκαλεσε την περιεργεια ηταν η συμπεριφορα του: Εδειχνε να ειναι πολυ νευρικος, μιλαγε πολυ γρηγορα, σχεδον ασταματητα και ηταν δυσκολο να τον παρακολουθησει κανεις. Ασε δε που δεν ηταν και ευκολο να καταλαβει κανεις τι ελεγε. Για μιση ωρα και παραπανω ομως, ηταν ο μοναδικος στην παρεα μας που μιλουσε. Το πιο εντυπωσιακο παντως ηταν οτι τσαντιζοταν οταν καποιος εκανε κριτικη στις θεσεις του ΚΚΕ η' εξεφραζε κατι το οποιο ηταν αντιθετο με την ιεδολογια του κομματος αυτου και οτι τελος παντων ειχε μαθει ο νεαρος εκεινος.
Εκεινο το βραδυ επεστρεψα σπιτι μου βρωμοκοπωντας τσιγαριλα και βεβαιος οτι ο νεαρος αυτος ειχε υποστει καθολικη πλυση εγκεφαλου απο καποιους αλλους ιδεολογους. Στην ηλικια που ειναι, δεν εχει καν νοημα να συζητησεις μαζι του για οτιδηποτε αλλο. Ακομα και εαν εχεις θεσεις και η κριτικη σου ειναι δομημενη, δεν προκειται να το αποδεχτει ο λοβοτομημενος. Η δε συζητηση του ηταν επισης κουραστικη, ολο θεωρια και επαναστασεις. Δηλαδη ολοι εκει στο ΚΚΕ συζητανε ολημερις κ ολονυχτις για επαναστασεις; Τι κριμα, ολο για επανασταση ακουμε και επανασταση δεν βλεπουμε. Απο τα '90ς που εφυγε ο Σημιτης, ηλθε ο Κωστακης, εφυγε κι αυτος για να παρει την θεση του ο Γιωργακης. Εν τω μεταξυ εχουμε τον Παπαδημο και κυβερνητικο σχημα σαν παστιτσιο, αλλα δεν βλεπουμε πουθενα επανασταση.
Οπως γραφαμε ομως στα ξεκινηματα του παροντος ιστολογιου, το 2008, η μονη επιτυχημενη επανασταση της μεταπολιτευτικης Ελλαδος συνεβει με αφορμη εκεινο το περιεργο νομοσχεδιο Παπαθεμελη περι θεσπισης ωραριου στα νυχτερινα μαγαζια και το οποιο απεσυρθει αρον αρον και μεσα σε ελαχιστο χρονικο διαστημα, μετα απο αφορητες πιεσεις του...ελληνικου λαου! Του λαου, που τοτε παρεσυρθει απο καποιους εξυπνους οτι δηθεν του κοβουν την διασκεδαση και απεκλεισε την Βουλη απ' ολες τις μεριες. Του λαου που δεν τολμαει η' δεν μπορει η' ισως και να μη θελει να κανει κατι παρομοιο, τωρα που εδω και μηνες μισθοι και συνταξεις ψαλιδιζονται, φοροι και τιμες στα αγαθα αυξανονται. Και για αυτα εχουμε γραψει σε παλιοτερα κειμενα.
Οι φετινες γιορτες κινηθηκαν μεσα σε ενα κλιμα μιζεριας. Δεν καταλαβα καν αν γιορταστηκε ο ερχομος του νεου ετους στην Αθηνα με πυροτεχνηματα η' οπως αλλιως ειναι. Τα προγραμματα των τηλεορασεων φτωχοτατα, καλυτερα να την εβγαζες εξω με το τσουχτερο κρυο, παρα μεσα με το σαχλοκουτι.
Δεν γινεται τιποτε. Δεν βλεπω φως στον οριζοντα. Και εχουμε εναν νεαρο να θεωρητικολογει περι επαναστασεων.
Η ανωθι φωτογραφια φαινεται εκ πρωτης οψεως αστεια, αντανακλα ομως την πραγματικοτητα. Ετσι εχει η κατασταση εδω και καιρο και θα συνεχισει με αυτον τον ρυθμο. Και για αυτα εχουμε αναφερθει στο παρον ιστολογιο. Οριστε και μερικα παραδειγματα απο τον περιγυρο μου: Μια μερα πριν απο την παραμονη της Πρωτοχρονιας απελυθει απο την δουλεια του ο φιλος Γιαννης. 12 χρονια ηταν στην εταιρεια του ο νιοπανδρος φιλος μου. Αν και εχει πτυχια απο 3 και 4 σχολες, εργαστηκε σε τομεα που δεν εχει σχεση με τις σπουδες του. Σε μια εταιρεια, η οποια αποδεδειγμενα προτιμουσε να ξοδευει υπερογκα ποσα για προιοντα που ποτε δεν αξιοποιουσε, παρα να πληρωνει τους εργαζομενους της. Επελεγε αντιθετως να τους εκβιαζει ειτε με απολυσεις, ειτε με περικοπες μισθων, ειτε με ατομικες συμβασεις (σας θυμιζουν κατι ολα αυτα;).
Ετερος φιλος, ο Πανος, μεχρι προτινος συμβασιουχος του Δημοσιου. Απληρωτος απο τον Οκτωβριο 2011. Ανεργη και η συζυγος του. Ο Λευτερης με δυο ιδιαιτερα προσπαθει να τα βγαλει περα. Ο Χαρης, ανεργος εδω και πολυ καιρο με ενα σωρο προβληματα. Που θα παει αυτη η κατασταση;
Και ολα αυτα ειναι θεματα, τα οποια μας εχουν απασχολησει κατα καιρους στο ιστολογιο. Ουτε δημοσιογραφους περιμενουμε, ουτε θεωρητικους να μας πουν τα αυτονοητα. Και για να μην κουραζονται οι οποιοι αναγνωστες, ανακοινωνω οτι μονο οποτε εχω κατι να πω, θα το γραφω και θα το ανεβαζω στο ιστολογιο. Και λογω εμπνευσης, αλλα κυριως λογω ελλειψης χρονου, δεν θα μπορω δυστυχως να γραφω τοσο συχνα πλεον, οπως παλια.
Οσο για αυτους που θελουν να αλλαξουν τον κοσμο, αν νομιζουν οτι μπορουν, ας κατεβουν να το κανουν και οχι να θεωρητικολογουν απο τις καφετεριες, ουτε να διοργανωνουν πορειες για να παιξουν ξυλο με τους μπατσους και να σπασουν βιτρινες!