Montag, 20. Mai 2013

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΓΚΑΛΗ.

 Στις 8 Μαιου πραγματοποιηθηκε εκδηλωση στη Θεσσαλονικη προς τιμη του καλαθοσφαιριστη Νικου Γκαλη. Ηταν μια απο τις εκδηλωσεις, η οποια καλως διοργανωθηκε. Ειμαστε οι τελευταιοι, οι οποιοι θα πρεπει να πουν κατι για αυτο, καθοτι δεν ειμαστε ειδημονες των σπορ. Τοσοι και τοσοι εχουν ομως μιλησει για τον Γκαλη...

 Εμεις θυμομαστε ακομη τον Ιουνιο του 1987 και πως ο Γκαλης και οι συμπαικτες του οδηγησαν την εθνικη ομαδα οχι απλως σε μια ακομα διακριση, αλλα στην απολυτη νικη! Χαρις στον Γκαλη, παιχτη της σαλονικιοτικης ομαδας του Αρη απο τις αρχες της δεκαετιας εκεινης, η εθνικη ομαδα κατεκτησε το πανευρωπαικο κυπελλο στην καλαθοσφαιριση! Εκεινη τη βραδυα του Ιουνιου 1987 εκανε ζεστη στην Αθηνα. Η ησυχια στις γειτονιες διακοπηκε απο πανηγυρισμους και ζητωκραυγες, αμα τη ληξη του παιχνιδιου εκεινου. Απο τοτε, ολα τα παιδια παιζαν μπασκετ στο σχολειο. Ολα τα παιδια θελαν να μοιασουν στον Γκαλη. Τοτε ειχαμε ξεκινησει το γυμνασιο. Εκεινες τις εποχες το μπασκετ εγινε το νουμερο ενα αθλημα σε ολη την χωρα. Λογω του Γκαλη πρωτα και κυρια...


  Οχι οτι η υπολοιπη ομαδα της τοτε εθνικης πηγαινε πισω. Αντιθετως, ησαν ολοι τους εξαιρετικοι. Αλλα η δυναμικη της ομαδας χωρις τον Γκαλη δεν θα ηταν η ιδια. Μπορει ο Γιαννακης να ηταν ο αδιαμφισβητητος αρχηγος. Μπορει οι ψηλοι Φασουλας, Καμπουρης, Χριστοδουλου να εσωζαν πολλες φορες την κατασταση με τα τριποντα τους, με τα καρφωματα τους, με ολα τα αλλα κολπα τους. Μπορει ο Ιωαννιδης να ηταν ο στιβαρος προπονητης που ελεγχε τα παντα. Ο Γκαλης ομως ηταν αυτος που παντα εκλεβε την παρασταση. Μολονοτι 1,83 και απο τους κοντυτερους μπασκετμπολιστες γενικως, ο Γκαλης ηταν ατρομητος και δυνατος παικτης. Στο παρκε μεταμορφωνοταν σε ψυχρο εκτελεστη. Ο τροπος με τον οποιο ξεγλυστρουσε απο τα απλωμενα χερια των γιγαντοσωμων αντιπαλων του, πως πλησιαζε το καλαθι, πως πηδουσε προς τα πανω και εριχνε την μπαλα μεσα στο διχτυ, εχει μεινει παροιμιωδης και ευτυχως που με την βοηθεια της συγχρονης τεχνολογιας, μπορει ο οποιοσδηποτε να απολαυσει τις στιγμες αυτες που εχουν καταγραφει σε βιντεο. Αν μπορουσαμε να συγκρινουμε τους παικτες της εθνικης με ομηρικους ηρωες, ο Γκαλης αναμφιβολα θα ηταν ο Οδυσσεας. Σαν τον Οδυσσεα ευφυης, πολυτροπος, μηχανευοταν αστραπιαια τροπους για να ξεφυγει απο την μια απο τους αντιπαλους και να σκοραρει για την ομαδα του απο την αλλη.


 Ο χρονος που περασε απο τοτε που για λογους δικους του εγκατελειψε το παρκε, επιβεβαιωσε ολους εμας που πιστευαμε στο ηθος του: Ο Φασουλας εγινε δημαρχος. Ο Ιωαννιδης, βουλευτης και υπουργος για ενα διαστημα. Ο Γιαννακης, εθνικος προπονητης. Ο Γκαλης δεν παρασυρθηκε απο τα πλουτη και την δοξα. Σιγουρα καποιοι θα τον πλησιαζαν και θα του υποσχονταν διαφορα. Ο Γκαλης δεν μασησε. Προτιμησε να ανοιξει κατασκηνωση και γυμναστηριο, οπου θα διδασκε παιδια να παιζουν μπασκετ. Απομακρυνθηκε απο τα φωτα της δημοσιοτητας. Μεχρις που εγινε αυτη η εκδηλωση στη Θεσσαλονικη. Μηνες πριν ειχε προηγηθει η αποφαση να γινει μελος του American Hall of Fame του NBA. Δυστυχως διαλεξαν αλλον. Ευτυχως, η Θεσσαλονικη και ολη η Ελλαδα τιμησε επιτελους εναν μεγαλο αθλητη της οπως αρμοζε.



Keine Kommentare: