Τριτη γυρω στις εξι και εικοσι το βραδυ, σε μια μικρη αιθουσα ενος επισης μικρου ινστιτουτου, απο αυτα των αποκαλουμενων και "επιστημες - ορχιδεες", καπου στην πρωην ανατολικη Γερμανια. Εχει σκοτεινιασει απο νωρις. Εκτος των τοιχων του ινστιτουτου, το κρυο ειναι τσουχτερο. Εντος της αιθουσης, η ατμοσφαιρα αρχιζει και ηλεκτριζεται επικινδυνα.
Καθημενος σε μια γωνια της αιθουσας, δεν μπορει να πιστεψει στα αυτια του τις κουβεντες που εκστομιζει η υποδιευθυντρια, κατοχος της δευτερης παν/κης εδρας του τμηματος.
Μια ακριβως εβδομαδα αφου ο κατοχος της πρωτης εδρας και νυν διευθυντης του εν λογω ινστιτουτου, πριν απο την συνεδρια της Τριτης, κατα την οποια μεταπτυχιακοι και διδακτορικοι φοιτητες παρουσιαζουν τις εν εξελιξει εργασιες τους, ξεκινησε εναν μονολογο μισογκρινιαζοντας, αφου μεγιστοποιησε ενα ασημαντο θεμα, η συναδελφος του, αμα την απουσια του, πηρε την σκυταλη και αρχισε την δικια της διαλεξη περι του βαρυσημαντου αυτου προβληματος, θελοντας προφανως να δειξει, οτι δεν υπολειπεται σε δυναμικη απο το αφεντικο. Στο τελος φυσικα, μας εκανε την καρδια περιβολι και τα νευρα τσαταλια.
Το μεγαλο αυτο ζητημα εχει να κανει με το Umtrunk, το μπουφεδακι με τα κρακερακια, τις πορτοκαλαδες και τα κρασια που διοργανωνεται απο γερμανικα (και οχι μονο γερμανικα) πανεπιστημιακα τμηματα και διδεται προς τιμη καποιου επισκεπτη καθηγητη, αμα τη ληξη της διαλεξης του στη Σχολη που τον προσκαλεσε. Τετοιου ειδους εκδηλωσεις αποσκοπουν κυριως στο να δειξουν οι διευθυντες των ινστιτουτων στους επισκεπτες - οι οποιοι κατα γενικο κανονα ειναι παλιοι τους φιλοι, συμφοιτητες και συνεργατες - ποσο ευγνωμονες ειναι, ποσο εκτιμουν την παρουσια και το εργο του επισκεπτη και ποσο καλα κουμανταρουν το ινστιτουτο τους. Δευτερευον ειναι το ζητημα, αν μαζευτουν και φοιτητες και αρχισουν τα πηγαδακια. Το μπουφεδακι διοργανωνεται κυριως η' ακομα και αποκλειστικως απο τους φοιτητες που συμμετεχουν στο προεδρειο (Fachschaft) και αυτους που εχουν μια πληρωτεα θεση μερικης απασχολησης ως βοηθοι των καθηγητων για την τεχνικη ετοιμασια των σεμιναριων τους, π. χ. Power Point Presentations (Hiwis). Η δουλεια των φοιτητων ειναι, να φροντισουν για την ομαλη διεξαγωγη της εκδηλωσης μετα την διαλεξη, ετοιμαζοντας τον μπουφε, σερβιροντας ποτα στους παρευρισκομενους, καθαριζοντας τον χωρο, τακτοποιοντας τα μπουκαλια για το επομενο συμποσιο, πλενοντας τα ποτηρια αμα το περας της φιεστας.
Το προβλημα προεκυψε στο οτι στις εβδομαδιαιες αυτες διαλεξεις, ειτε δεν εγγραφονται αρκετοι φοιτητες, ειτε σχεδον κανενας για να αναλαβει την διοργανωση του μπουφε. Πολλω δε, και αυτοι οι λιγοι εξαφανιζονται, με αποτελεσμα να μενουν απλυτα ποτηρια στον νιπτηρα.
Στην αρκετων λεπτων διαλεξη της πριν απο την ομιλια της μεταπτυχιακης της φοιτητριας, η δυναμικη υποδιευθυντρια επανεφερε το σημαντικο αυτο προβλημα, αναφεροντας οτι το μπουφεδακι γινεται για τους φοιτητες, οχι για τους καθηγητες. Για να περασουν καλα οι φοιτητες και να εχουν την δυνατοτητα να συζητησουν πιο χαλαρα με τους επισκεπτες. Τη ιδια και τους συναδελφους της δεν την ενδιαφερουν τα μπουφεδακια, δηλωσε. Θα μπορουσαν να κλεισουν τραπεζια σε καποια μπυραρια με τους επισκεπτες καθηγητες. Δηλωσε ακομη, οτι πρεπει να υπαρχει αλληλεγγυη μεταξυ των φοιτητων στο ινστιτουτο και ολοι μπορουν και πρεπει να συνεισφερουν και να μην επιβαρυνονται διαρκως τα ιδια ατομα. Και για να εκβιασει ακομα περισσοτερο προσωπα και καταστασεις, εδωσε την λιστα με τις εβδομαδιαιες διαλεξεις των επισκεπτων, στην οποια αναγραφονται τα ονοματα αυτων που επιθυμουν να συμμετασχουν στο μπουφεδακι, ωστε να την δουν και οι παροντες στο σεμιναριο. Και οπου υπαρχουν κενα, να συμπληρωθουν.
Ο Ταλας καθοταν στην καρεκλα σοκαρισμενος. Δεν μπορουσε να το πιστεψει, οτι κοτζαμ καθηγητρια θα επεφτε τοσο χαμηλα για ενα τετοιο ασημαντο θεμα, εκβιαζοντας τους φοιτητες. Το αρχικο σοκ διαδεχτηκε ο εκνευρισμος, ο οποιος με την σειρα του εδωσε την θεση του στην οργη. Καθοταν και την κοιτουσε με μισο ματι εκνευρισμενος, μην μπορωντας να συγκεντρωθει στην ομιλια της συμφοιτητριας του. Ηταν φανερο που αποσκοπουσε η ενεργεια της κυριας καθηγητριας: Εψαχνε να βρει μαυρα προβατα στο πληθος των φοιτητων. Ανθρωπους να δακτυλοσκοπησει αυτη και οι συναδελφοι της. Να τους διαπομπεμψει. Και να τους απομονωσει, συνδεοντας και εξαρτωντας - και εδω ειναι το παρανοικο της υποθεσης - τις οποιου ειδους και επιπεδου σχεσεις μεταξυ των φοιτητων του τμηματος (απο απλες γνωριμιες μεχρι βαθιες φιλιες) με την συμμετοχη στον μπουφε. Υπο αυτην την οπτικη ενδεχεται οι κατα κανονα καχυποπτοι γερμανοι φοιτητες να γινουν ακομα πιο καχυποπτοι με τους συμφοιτητες τους, σε σημειο να μην χαιρεταει ο ενας τον αλλον, εαν δεν εχει συμμετασχει στην μπουφεδοργανωση!
Κατ' αρχας κυρια ταδε, αυτο που κανετε, δεν ειναι μονο λαθος, αδικο και ανηθικο. Ειναι καθαρος εκβιασμος, εγκληματικη πραξη! Φερετε ως επιχειρημα το οτι ο μπουφες γινεται για το καλο των φοιτητων. Ποιο ειναι το θετικο; Τι να συζητησουν οι φοιτητες με τον επισκεπτη καθηγητη; Αφου ολοι οι φτασμενοι, βλεπουν τους απο κατω αφ' υψηλου και το ξερετε! Ασε που οποιος εχει εμπειρια απο τετοιου ειδους εκδηλωσεις ξερει, οτι ειναι αδυνατον να συζητησει κανεις με τα προσωπα που τον ενδιαφερουν. Σε τετοιου ειδους χαππενινγκς πεφτουν δεκα και εικοσι ατομα μαζι πανω στην λαμπερη προσωπικοτητα της βραδιας, π. χ. τον επισκεπτη καθηγητη. Συνηθως πρεπει να περιμενεις καμια ωρα και να στεκεσαι σαν χαμογελαστος ηλιθιος διπλα του, για να μπορεσεις να του μιλησεις, επειδη ειναι απασχολημενος με το να ακουει την διηγηση καποιου συνταξιουχου η' επειδη ειδε εναν φιλο τους απο τα φοιτητικα του χρονια και ειπανε να θυμηθουνε τα παλια.
Δευτερον κυρια μου, φανταζομαι οτι και εσεις εχετε την εμπειρια να γνωριζετε τι γινεται σε αλλα ινστιτουτα. Εαν δεν την εχετε, μπορειτε να ρωτησετε. Την μπουφεδοργανωση την αναλαμβανουν η Fachschaft και οι Hiwis των καθε λογης Σχολων. Εαν θελει και καποιος φοιτητης που δεν ειναι μελος σε αυτους, επιτρεπεται να βαλει το χερακι του. Εθελοντικα ομως, οχι με το ζορι! Κατανοω, το οτι οι παραπανω το διεξαγουν συνεχεια και εχουν κουραστει, καθως και αυτοι, ως φοιτητες, εχουν τα σεμιναρια τους να παρακολουθησουν. Αλλα, οι φοιτητες που ειναι στην Fachschaft, αυτοι που εγιναν Hiwis, ειναι σε αυτες τις θεσεις και για λογους πρεστιζ. Θελαν και μπηκανε. Ποσοι και ποσοι απο αυτους δεν το εκαναν για να πουλησουν μουρη; Ποσοι, για να εντυπωσιασουν τις ομορφες συμφοιτητριες τους, ειδικα αυτες απο τα πρωτα εξαμηνα, οι περισσοτερες απο τις οποιες γοητευονται απο την ισχυ που αποπνεουν προεδροι, γραμματεις και βοηθητικοι του φοιτητικου συλλογου του τμηματος τους; Αλλωστε, οι βοηθητικοι ειδικα, πληρωνονται. Το οτι πρεπει, συν τοις αλλοις, να συμμετασχουν και στην διοργανωση συμποσιων, ανηκει επισης στα καθηκοντα τους, ειναι ισως λυπηρο για αυτους, αλλα η θεση τους εχει και υατην την πλευρα.
Τριτον και φαρμακερον κυρια μου, αφου δεν καταγεστε απο την παλαι ποτε Λαικη Δημοκρατια (DDR) που κυριαρχουσε πριν πολυ πολυ καιρο στην ανατολικη Γερμανια, γιατι επαναφερετε αυτην την αποπνικτικα απολυταρχικη ατμοσφαιρα σε ενα πανεπιστημιακο σεμιναριο; Γιατι θετετε ως κριτηριο στις μεταξυ σχεσεις των φοιτητων την συμμετοχη η' οχι στην διεξαγωγη του μπουφε; Δεν καταλαβαινετε οτι ετσι σπερνετε την διχονοια στις νεανικες ψυχες; Οτι περιθωριοποιητε καποια ατομα; Δεν εχετε το δικαιωμα να το κανετε αυτο! Εαν π. χ. ο Ταλας δεν θελει να συμμετασχει στον μπουφε σας, να καθεται και να πλενει ποτηρια μεχρι που να φυγει και ο τελευταιος συνδαιτημονας - που μπορει να γινει και στις 11 το βραδυ - και να επιστρεφει στο σπιτι του αργα το βραδυ, μες τα κρυα της γερμανικης σας πολης, διανυοντας αποσταση καμιας ωρας με το τραινο και 15 λεπτων περπατημα σε σκοτεινες, ερημες οδους μεχρι να φτασει στο διαμερισμα του, και ενω σας εχει δωθει εναλλακτικη λυση, θα πρεπει εσεις να τον στοχοποιησετε σε ολοκληρη την Σχολη, επειδη την εχετε δει αυθεντια και θελετε να δειξετε πυγμη; Σοβαρα πιστευετε, οτι ακομα και αν συμμετασχει ενεργα στην φιεστα σας, θα το εκτιμησουν οι αλλοι; Ειτε απατασθε, ειτε παιζετε θεατρο εδω, κυρια μου! Ο Ταλας εχει εμπειρια απο κατι τετοια. Εχει περασει απο δυο και τρια ινστιτουτα ως τωρα και εχει δει τα πραγματα. Ειχε συμμετασχει, νεοτερος γαρ, με ζηλο στο στησιμο εκθεσεων, στην διεξαγωγη μπουφεδων, σε διαλεξεις στα πλαισια μουσειακων εκθεσεων, σε εκδρομες. Κανενας δεν εδειξε την εκτιμηση του στο προσωπο του, οτι και να εκανε. Παντα υπηρχε μια προφαση για να τον παραμερισουν οι συμφοιτητες του. Ακομα και κατα την συμμετοχη του σε ολες αυτες τις εκδηλωσεις, υπηρχαν και συμφοιτητες του που τον εβλεπαν με μισο ματι: "Τι θελει αυτος εδω;", "Παλι αυτος;", "Τι κανει εκει; Γιατι;", "Ποιος του ειπε να ερθει; " διαβαζε στα βλεμματα τους. Καθε ινστιτουτο και καημος. Και εδω στο καινουργιο, τα ιδια. Γι' αυτο και δεν εχει πολλα πολλα. Οποιος θελει, ας ερθει να του μιλησει. Αλλα δεν ερχεται κανενας. Δεν θελουν. Εχουν παρει τις πληροφοριες που χρειαζονται. Και δεν προκειτια να αλλαξουν ουτε για εναν, ουτε για χιλιους μπουφεδες. Η τακτικη σας θα χειροτερεψει την κατασταση, πραγμα μη απαραιτητο, αλλα αναστρεψιμο. Αλλαξτε και εσεις και οι συναδελφοι σας ροτα οσο ειναι ακομα καιρος, εαν οντως θελετε το καλο του ινστιτουτου σας. Η Σταζι παει, πεθανε. Μην την επαναφερνετε.
Εναλλακτικα θα μπορουσα να συμμετασχω στις φιεστες σας που οργανωνετε σε εκδηλωσεις τυπου "μεγαλη νυχτα των μουσειων και πανεπιστημιων". Θα μπορουσα να δωρισω καποια παλια βιβλια σε καλη κατασταση που δεν χρειαζομαι στην βιβλιοθηκη του τμηματος. Αλλα μην πεφτετε τοσο χαμηλα, ρεζιλευοντας με για τετοιου ειδους θεματα στη Σχολη μας!
Ελπιζω να μην υπαρξει συνεχεια σε τετοιου ειδους ενεργειες.
3 Kommentare:
Έχεις δίκιο. Αυτά τα Umtrunk είναι θλιβερά, όπου έρχεται και ο κάθε άσχετος και παπαρολογεί. Και καλά για τους φοιτητές. Σιγά! Όλα γίνονται για το sehen και gesehen werden, μέσα στη θλιβερή τους ματαιοδοξία καθηγητών και φοιτητών, ιδιαίτερα αυτών που κάνουν τα πατώματα των Ινστιτούτων να κολλάνε. Και στο κάτω κάτω, τι θέλουνε. Έχουνε τη Fachschaft και τα HiWis, τα οποία πληρώνονται. Ξέρεις τι μου θυμίζει το όλο; Κλασικό γερμανικό κόμπλεξ: είμαι και καλά στη Fachschaft ή HiWi, οι και καλά «εκλεκτοί» των Prof., που δεν θέλουμε να «λερώσουμε» τα χεράκια μας και να κουνήσουμε τον κώλο μας. Γιατί υποψιάζομαι ότι αυτοί πήγαν και κλάφτηκαν στους Prof. Και οι Prof. άρχισαν τις ανοησίες περί αλληλεγγύης.
ΥΓ. Ερώτηση, αν μου επιτρέπεται, μεταπτυχιακός είσαι εκεί;
Φιλε in antis ετσι ειναι, καποια απο τα παιδια που υποπτευεσαι πηγαν και κλαφτηκαν.
Ασε, ειμαι ακομα εκνευρισμενος απο το περιστατικο και, αμα τολμησει κανενας απ' αυτους να με διαβαλλει γι' αυτο δημοσιως, θα απαντησω! Οχι τοσο επιθετικα, οπως αφηνω να εννοηθει στο κειμενο μου, αλλα θα χρησημοποιησω τα ιδια επιχειρηματα που παραθετω, στο πιο κομψο. Τι το καναμε εδω; Αμα θελουν να τους πλενουμε τα ποτηρια, να μας πληρωνουν!
Τάλα, εμείς είχαμε λύσει το πρόβλημα με πλυντήριο πιάτων. :) Αλλά δεν είχαμε και τους κομπλεξάρες Prof. Π.χ. μια φορά είχαμε μείνει έως αργά, είχαν μείνει και 2,3 διδακτορικοί, ψάχνω τον Lehrstuhlinhaber να του πω κάτι και τον βρίσκω στην κουζίνα να ξεπλένει πιάτα και να συμμαζέυει. Ε, καθίσαμε μαζί και "γλείψαμε" το Ινστιτούτο έως τις 2 το πρωί, ενώ όλοι οι φοιτητές την είχαν κάνει. Και δεν μου έκανε ΚΑΝΕΝΑ παράπονο.
Kommentar veröffentlichen