Σε παλαιοτερο κείμενο του παροντος ιστολογιου γραφαμε γιατι ο Χριστιανισμος απεδειχτηκε "πιασαρικη" θρησκεια: Διοτι υποσχεθηκε μετά θάνατον ζωή σε εκεινους που δεν ειχαν καν ζωη προ του θανατου, σε εκεινους που η ζωη τους ηταν αβιωτη πραγματικα, μια ζωντανη κολαση επι γης. Τετοιοι ησαν οι πληβειοι και οι σκλαβοι, τα κατωτερα στρωματα της κοινωνιας που αποτελουσαν και την πλειοψηφια του Imperium Romanum.
Αυτο ομως δεν ηταν το μοναδικο που διαφεντευσε ο Χριστιανισμος. Ας θυμηθουμε για λιγο, μερες που ειναι τωρα, την ιστορια της ταινιας "Ben Hur": Ο φανερα αδικημενος πρωταγωνιστης περναει ολη του σχεδον τη ζωη προσπαθωντας να εκδικηθει τον θυτη του. Η στιγμη της εκδικησης ερχεται αναπαντεχα και οχι απο τον ιδιο. Κι ομως, δεν αισθανεται ικανοποιηση απο την τροπη που πηρε η ζωη του αντιπαλου του...
Φαινεται οτι η εκδικηση και η ασκηση βιας ως μεσο ζυγοσταθμισης αδικιων ειναι ενα ειδος "κοινού τόπου", οχι μονο για τους πολιτισμους της Εγγυς Ανατολης, αλλα και για το συνολο του αρχαιου κοσμου: Ας θυμηθουμε τους νομους του Χαμμουραμπι και του Δρακοντα, τον Μωσαικο νομο - που σε γενικες γραμμες, πρεσβευουν το δογμα "οφθαλμόν αντί οφθαλμού". Ας θυμηθουμε τι γραφει ο Ηροδοτος για τα αιτια των Μηδικών Πολέμων - οι οποιοι ξεκινουν απο τον Τρωικο πολεμο, ο οποιος με την σειρα του προηλθε επειδη οι μεν και οι δε στις εκατερωθεν οχθες του Αιγαιου επεδιωνταν στις αρπαγες γυναικων και περιουσιων αλληλων. Ας θυμηθουμε τις πράξεις της Μηδειας και της Ηλεκτρας στα εργα των Αθηναιων τραγικων ποιητων - πραξεις εκδικησης πληγωμενων καρδιων...
Αυτη ηταν η νοοτροπια που επικρατουσε εδω και πολλους αιωνες στον αρχαιο κοσμο - μεχρι και τα μεσα προς τελη περιπου της κυριαρχιας του αυτοκρατορος Τιβεριου στην Ρωμη, οποτε και εμφανιζεται ενας μαραγκος απο την Ναζαρετ και κυρηττει τα "αγαπάτε αλλήλους", "αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν" και τα παρομοια μεταξυ αλλων. Και με αυτον τον τροπο ανατρεπει το μεχρι τοτε καθιερωμενο status quo βιας και εκδικησης των αρχαιων πολιτισμων. Η αγαπη και η συγχωρεση καταργουν την εκδικηση. Καταργουν την βια. Καταργουν τους πολεμους. Αυτα ολα - οπως η μετα θανατον ζωη και η απαξιωση του υλικου πλουτου - ησαν πρωτοφανη και πρωτοποριακα για τα τοτε δεδομενα. Μοιραια δυσερμηνευτηκαν ή δεν εγιναν κατανοητα. Με τα γνωστα αποτελεσματα...
Διοτι ακομα κι αν ο χριστιανισμος ως θρησκεια επικρατησε, οι πολεμοι, οι πραξεις εκδικησης, τα μιση και η βια δεν εχουν εκλειψει απο τον κοσμο. Δια του κυρηγματος του, ο Ιησους θελησε να θεσπισει την "Καινή Διαθήκη" μεταξυ Θεου και ανθρωπου. H "Παλαιά Διαθήκη" ειχε ηδη παλιωσει - στις 10 εντολες οι πρωτες 4 κανονιζουν τις σχεσεις μεταξυ Θεου και ανθρωπου (π.χ. ο ανθρωπος οφειλει να αναγνωρισει οτι υπαρχει μονο Ενας Θεος και μονον Αυτον θα λατρευει. Δεν θα προσκυναει ειδωλα και μια μερα της εβδομαδας θα την αφιερωνει στην λατρεια του Ενος Θεου) με εναν τροπο που μαρτυραει, οτι ο αυτος ο Ενας Θεος ειχε αγχος και φοβο μην και εγκαταλειφθει. Η Νεα Διαθηκη προχωραει βηματα παραπερα. Ασχολειται και με τις σχεσεις μεταξυ των ανθρωπων. Διαφοροι λογοι και αιτιες συνετελεσαν ωστε σημερα λιγοι να ακολουθουν το κυρηγμα αγαπης του Ιησου.
Ακομα και ο γραφων, που δεν μπορει να θεωρησει τον εαυτο του ως τον απολυτο χριστιανο, εχει σκεφτει αν ωφελει η εκδικηση εκείνων, οι οποιοι τον αδικησαν. Μηπως και θα γινει καλυτερη η ζωη του; Το κακο που εγινε, εγινε. Το γυαλι εσπασε, δεν ραγισε απλα, και δεν ξανακολλαει. Το θα βγαλει;
Οι οπαδοι του ο"φθαλμόν αντί οφθαλμού" αρεσκονται να λενε οτι η εκδικηση ειναι ενα (νοστιμο) πιατο που τρωγεται κρυο. Ο γραφων ομως σκεπτεται, οτι μαλλον ειναι καλυτερο να μην δοκιμασει ποτε απο αυτο το πιατο...
Υπο αυτες τις σκεψεις, ευχεται σε ολους τους Ορθοδοξους Χριστιανους (οι Καθολικοι και οι Προτεσταντες, οπως και οι Εβραιοι, γιορτασαν το Πασχα τους την περασμενη εβδομαδα) Καλο Πασχα και Καλη Ανασταση! Αγαπατε αλληλους, οχι βια, μισος και εκδικηση!
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen