ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟΥ;

 Την Τεταρτη 19.08. ψηφισε και η Γερμανικη Βουλη υπερ του νεου δανεισμου στην Ελλαδα. Την Πεμπτη 20.08. εφτασαν τα 13 δις της πρωτης δοσης του τριτου Μνημονιου (και περι τα 3,4 δις εξ αυτων δωθηκαν πισω προκειμενου να αποπληρωθει παλαιοτερο δανειο). Οι υπογραφες επεσαν στο τραπεζι. Και τοτε που ο κυριος Αλεξης μας κανει μια ακομα (δυσαρεστη) εκπληξη (οπως εκεινη του δημοψηφισματος τον περασμενο μηνα - βλ. κειμενα εντ.): Παραιτειται απο πρωθυπουργος και προκυρησσει εκλογες για την Κυριακη 20 Σεπτεμβριου! Η Προεδρος του Αρειου Παγου κα. Βασιλικη Θανου Χριστοφιλου αναλαμβανει υπηρεσιακη πρωθυπουργος (η πρωτη Ελληνιδα πρωθυπουργος, εστω και υπηρεσιακη!) και ο Προεδρος της Δημοκρατιας δινει "διερευνητικη εντολη" στους προεδρους των υπολοιπων κομματων.

 Και εδω αναρωτιεται για αλλη μια φορα ο αφελης, ο καλοκαγαθος, ο λιγο περισσοτερο - στις περιεργες εποχες που ζουμε - σωφρων και ψυχραιμος: Τι συμβαινει πραγματικα με τον Αλεξη; Εχει τιποτε στο μυαλο του; Ειναι τρελος ή εχει πραγματικα καποιο σχεδιο; Γιατι εκλογες μετα απο 9 μηνες και αφου εγινε οτι εγινε;

 Καποιοι εκ των ΜΜΕ εικαζουν οτι οι εκλογες γινονται για εσωκομματικους λογους. Για να συσπειρωθει η Αριστερα που εχει διασπαστει σε χιλιες δυο συνιστωσες και θυμιζει περισσοτερο τις χαμενες φυλες του Ισραηλ παρα κομμα. Πως ομως θα γινει αυτο, απο τη στιγμη που ο Παναγιωτης Λαφαζανης οχι μονο εφυγε απο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλα δημιουργησε δικο του κομμα, την Αριστερη Πλατφορμα/ Λαικη Ενοτητα και κατεβαινει στις εκλογες με 25 υποψηφιους (τα ιδια ΜΜΕ κανουν λογο οτι το κομμα του Λαφαζανη θα ερθει τριτο σε ψηφους) ;

 Καποιοι αλλοι πιστευουν οτι ο Αλεξης θελει να ξεπλυνει την ντροπη απο πανω του. Κερδισε τις εκλογες με αντιμνημονιακο λογο και 8 μηνες μετα αναγκαστηκε να συνθηκολογησει. Εφερε το 3ο Μνημονιο στην χωρα, κατι που τον εφερε αντιμετωπο με πολλα μελη του κομματος του (π.χ. Κωνσταντοπουλου, Δραγασακη, Γλεζο, Λαφαζανη που διαφοροποιηθηκε αισθητα, οπως προαναφερθηκε), πολλα απο αυτα πιστευουν οτι προδωσαν την ψηφο του λαου και την λαικη εντολη που πηραν. Στα σχολια αναγνωστων και οπαδων του Αλεξη και του ΣΥΡΙΖΑ στον ηλεκτρονικο Τυπο ομως, οι φωνες που ειναι υπερ εκλογων ειναι ελαχιστες. Σαφως και υπαρχουν αρκετοι που κριτικαρουν τις αποφασεις του απερχομενου πρωθυπουργου και την πορεια της κυβερνησης μετα την ψηφιση του 3ου Μνημονιου - κανενας ομως δεν εχει προτρεψει τον Αλεξη να παει και παλι σε εκλογες. 

 Για αλλη μια φορα επομενως μετα το δημοψηφισμα της 5ης Ιουλιου (βλ. σχετικο κειμενο εντ.) ο Αλεξης "ριχνει το μπαλακι στην εξεδρα". Για αλλη μια φορα καλει τον ελληνικο λαο στις καλπες (λεγεται οτι οι εκλογες της 20ης Σεπτεμβριου θα κοστισουν 4-6 εκατ. ευρω). Για αλλη μια φορα του ζητει να αποφασισει εκεινος (ο ελληνικος λαος) εαν τον θελει (τον Αλεξη) για πρωθυπουργο του. Εαν με την ψηφο του εγκρινει την εως τωρα πορεια που εχει παρει η ιστορια με το 3ο Μνημονιο και εαν θελει (ο ελληνικος λαος παντα) να συνεχιστει η πορεια αυτη (με τον Αλεξη ως πρωθυπουργο). 

 Η ολη ιστορια μοιαζει με μια φαρσοκωμωδια, στην οποια πρωταγωνιστει ο 41χρονος Αλεξης, ενα μεγαλο παιδι με ακομα μεγαλυτερα ψυχολογικα προβληματα. Ενα παιδι που ζηταει (ή μαλλον απαιτει) διαρκως την προσοχη και την επιβεβαιωση των αλλων. Αν μπορουσαμε να δωσουμε εναν τιτλο στην νεα ιδεα που σκαρφιστηκε, η φραση "σε δουλεια να βρισκομαστε" θα κερδιζε οπωσδηποτε!

 Προφανως ο Αλεξης κατεβαινει και παλι στις καλπες με τον αερα του σιγουρου νικητη. Ο ανταγωνισμος φαινεται μηδαμινος για την ωρα. Οπως ειχαμε γραψει και τον προπερασμενο μηνα (βλ. κειμενο εντ.) ΝΔ και ΠΑΣΟΚ παραπαιουν και δεν εχουν τιποτε να προσφερουν. Και αν ομως γινει κατι απροβλεπτο; Αν δεν τα καταφερει αυτη τη φορα ο Αλεξης; Αν ο κοσμος εχει πραγματικα κουραστει και απογοητευτει με ολα αυτα τα σουρτα-φερτα και θελει απλως να γινει η δουλεια; Διοτι εδω και εβδομαδες - απο το κλεισιμο των τραπεζων και την επιβολη των capital controls - τα παντα εχουν ατονησει: Η αισχροκερδια απο την επιβολη του νεου ΦΠΑ που οδηγησε στην ανατιμηση πολλων προιοντων, παραλληλα με την μη επιβολη του ΦΠΑ απο επιχειρησεις (ειδικα σε συγκεκριμενα μαγαζια δεν κοβονταν αποδειξεις), αλλα και η αδυναμια των σχετικων υπουργειων να ελεγξουν τα κυματα παρατυπων μεταναστων σε Κω, Λεσβο, Αθηνα, συνορα με ΠΓΔτΜ, εινα θεματα, τα οποια μπορει να αποβουν οχι απλως καθοριστικα, αλλα μοιραια για τον Αλεξη, τους ομοιδεατες του και κυριως την χωρα. Ηδη η κατασταση στα συνορα ειναι κρισιμη, με την ΠΓΔτΜ να στελνει στρατο - εαν δημιουργηθει θερμο επεισοδιο τωρα εκει, τι θα κανει η νεα υπηρεσιακη κυβερνηση; Πως θα το χειριστει;

 Η γειτονικη Τουρκια για την ωρα φαινεται να ειναι απασχολημενη με αλλα πραγματα. Αψιμαχιες γινονται στα συνορα με Συρια και Ιρακ, ενω οι εκλογες εκι θα λαβουν χωρα την 1η Νοεμβριου - και για διαφορετικους λογους απο οτι στην Ελλαδα.

  

ΜΑΖΙΚΑ...

 Οπως γραφαμε ηδη απο τον Ιούλιο, τελικα υπερψηφιστηκε το 3ο Μνημονιο απο την Βουλη δυο μερες πριν απο τον Δεκαπενταυγουστο - με βαριες απωλειες για την κυβερνηση και τον Τσιπρα προσωπικα. Τοσο βαριες, που ο ιδιος σκεφτεται να ζητησει ψηφο εμπιστοσυνης εκ νεου απο τις 20 Αυγουστου και μετα. Τα σεναρια για προωρες εκλογες αναθερμαινονται, ενω η Γερμανικη Βουλη θα συζητησει επισης το θεμα εντος της εβδομαδας. Ειδικα δε, για το εαν συμφωνουν να δωθουν εκ νεου δανεια. Αναμενεται δε να υπαρξουν επισης απωλειες για την Μερκελ και το κομμα της. Παρα ταυτα, πολλοι Γερμανοι πολιτικοι ζητουν ελαφρυνση του υπαρχοντος χρεους. Ενω την Πεμπτη 19 Αυγουστου αναμενεται να ερθουν τα πρωτα 13 δις απο την πρωτη δοση του νεου δανειου, η οποια ανερχεται σε 26 δις συνολικα. Κατα τα αλλα, ο ελληνικος λαος - ξερετε ... "οι αγανακτισμενοι/ δεν πληρωνω/ αντιμνημονιακοι/ μενουμε Ευρωπη" (βλ. σχετικα κειμενα Ιουλιου 2015 εντ.) - συνεχιζει τα μπανια του, αλλα δεν θα σχολιασουμε περαιτερω... Τι να πουμε; Για ανεργους που απο την μια φωναζουν και την αλλη βγαζουν σελφις στη Μυκονο;

 Ενω συμβαινουν ολα αυτα, παραλληλα διεξαγεται μια μαζικη μεταναστευση απο τη Συρια μεσω Τουρκιας. Οι Συριοι μεταναστες περνούν με οτιδηποτε μεσο ειναι διαθεσιμο στα νησια του Αιγαιου. Στη Λεσβο και ειδικα στην Κω η κατασταση θεωρειται μη ελεγχομενη. Φερρυς μεταφερουν τους μεταναστες απο τα νησια στον Πειραια. Απο κει καταληγουν στην Ομονοια. Ο δρομος της μεταναστευσης, βορειως της Συριας, προς Τουρκια και νησια Αιγαιου, θυμιζει αρκετα τα δρομολογια των "των λαών της θάλασσας" πριν απο περιπου 3.000 χρονια, αλλα με την αντιθετη φορα (οι "λαοι της θαλασσας" εφυγαν απο το Αιγαιο και κατευθυνθηκαν στην Εγγυς Ανατολη). Δεν ειναι παραξενο, αλλα αξιοπροσεκτο και πολυ σημαντικο για τους μελλοντικους ερευνητες να μελετησουν προσεκτικα τα φυσικα δρομολογια που συνδεουν τις περιοχες αυτες της Ανατολικης Μεσογειου. Ισως η παρουσα κατασταση μας βοηθησει να καταλαβουμε το παρελθον ωστε να προνοησουμε για το μελλον. 

 Οι λογοι για τους οποιους οι Συριοι εγκαταλειπουν την πατριδα τους ειναι λιγο εως πολυ γνωστοί (βλ. και εδω). Γνωστο ειναι επισης, το που και γιατι θελουν να καταληξουν: Στα κεντρα οικονομικης δυναμης της Ευρωπης. Ανεκαθεν αλλωστε οι μαζικες μεταναστευσεις λαων στοχευαν προς αυτην την κατευθυνση. Στην εποχη μας, η Κεντρικη και ειδικα η Βορειοδυτικη Ευρωπη ειναι οι πολοι ελξης. Για να φτασουν εκει οι μεταναστες περνούν απο πολλους δρομους: Η μια διαδρομη ειναι αυτη που ακολουθουν οι Συριοι, Αφγανοι και Πακιστανοι προσφυγες, μεσω Τουρκιας και Ελλαδος δηλαδη. (Ενας παραδρομος που επαιρναν μεχρι και πριν λιγα χρονια ηταν διαμεσου Θρακης και Βουλγαριας. Οι δε μεταναστες στην Ελλαδα αποπειρονταν συχνα να μπουν στην Ευρωπη δια Ιταλιας, αφου επαινεβαιναν σε φορτηγα και πλοια απο τα λιμανια Κυλληνης και Πατρων για Αγκωνα). Η προωθηση τους στην Ευρωπη γινεται μεσω του σιδηροδρομικου σταθμου της Γευγελης στην FYROM. Απο κει ταξιδευουν βορεια, δια Σερβιας, Ουγγαριας και Τσεχιας για να καταληξουν στην Γερμανια, την "Γη της Επαγγελιας". Μερικοι απο αυτους επιθυμουν να φτασουν στην Σουηδια ή την Αγγλια. Μονο που και στη Γευγελη η κατασταση δεν ειναι πληρως ελεγχομενη. Επισης η Ουγγαρια και η Τσεχια δεν θελουν τους μεταναστες στο εδαφος τους. Η δε Ουγγαρια χτιζει τειχος στα συνορα με την Σερβια και δεν σκοπευει να επιτρεψει σε κανεναν να περασει χωρις εγγραφα.

 Ενας δευτερος δρομος, ειδικα για τους φτωχους κατοικους της υποσαχαριας Αφρικης (οι οποιοι μεταναστευουν επισης μαζικα τα τελευταια 3-4 χρονια) περναει απο Λιβυη ή Τυνησια  προς Ιταλια (Λαμπεδουσα, Παντελλερια, Σικελια) και Μαλτα. Ενας τριτος δρομος για τους Αφρικανους παει προς Δυτικα και διασχιζει το Μαροκκο. Στην συνεχεια ανεβαινει στα Βορεια, προς Γιβραλταρ και περναει σε Ισπανια και Γαλλια. Στο Καλαι της Γαλλιας, τοσο Αφρικανοι, οσο και Συριοι μεταναστες, επιχειρουν να περασουν απεναντι, στην Αγγλια, μια ακομα "Γη Επαγγελιας" για αυτους. Ομως και οι Αγγλοι πολιτικοι αντιδρουν, καθως δεν τους θελουν (τα ανακτορα και οι συνηθως λαλιστατοι και φιλανθρωποι ενοικοι τους περιεργως σιωπουν...). 

 Στη Γερμανια παντως εχουν ηδη φτασει αρκετοι μεταναστες. Υπολογιζεται να ειναι περι τις 300.000 ολοι οσοι αιτουνται ασυλου. Οι αρχες κανουν οτι μπορουν. Δινεται η εντυπωση οτι η κατασταση ειναι καπως πιο ελεγχομενη, απο οτι στην Ελλαδα. Υπαρχουν και σκηνες και κτηρια, στα οποια μπορουν να μεινουν οι μεταναστες. Αναμενεται ωστοσο να επιβαρυνθει η κατασταση, καθως νεοι μεταναστες συρρεουν καθημερινα στη Γερμανια, η οποια ναι μεν κανει οτι μπορει (π.χ. πολλοι εθελοντες συμμετεχουν στην παροχη ιατρικη βοηθειας, σιτησης και στεγασης), αλλα δεν δυναται να τους κρατησει κι ολους (Γιατι; Βλ. κειμενα Ιανουαριου 2010, Νοεμβριου 2010, Ιανουαριου 2011, Μαρτιου 2011 σχετικα με μεταναστευση). Συντομα θα δημιουργηθει και στη Γερμανια προβλημα με τον αριθμο, την διαμονη, την σιτηση, τις συνθηκες υγειινης και ιατροφαρμακευτικης περιθαλψης των μεταναστων αυτων, οι οποιοι θελουν μεν να εργαστουν, αλλα δεν διαθετουν ουτε εγγραφα (ταυτοτητες, πτυχια κτλ.), ουτε γνωριζουν την γλωσσα, τα ηθη και τους κανονισμους της χωρας στην οποια φιλοξενουνται...

 Εμεις θαυμαζουμε το κουραγιο ολων αυτων των συγχρονων Αινειων. Θαυμαζουμε το τσαγανο τους να μην φοβηθουν κακουχιες και δυσκολιες, να πεινασουν και να διψασουν στο δρομο (πολλοι πνιγονται στη θαλασσα ή πεθαινουν απο λειψυδρια και αφυδατωση), αλλα να εχουν πιστη οτι αφου οι πατριδες τους δεν εχουν τιποτε να τους προσφερουν, θα παρουν δρομους αγνωστους και θα πανε σε χωρες μακρυνες. Ετσι απλα. Σηκωνονται και φευγουν. Χωρις χαρτια, χωρις τιποτε μαζι τους. Αυτο τους το αναγνωριζουμε. Ο κοσμος ομως δεν ειναι τελειος. Και εαν θελουν να εργαστουν π.χ. στη Γερμανια και τη Σουηδια, θα πρεπει, εκτος απο εγγραφα, ασφαλιση και κατοικια να μαθουν την γλωσσα του τοπου. Θα μπορεσουν ανθρωποι αραβικης καταγωγης ανω των 25 και 30 ετων να μαθουν αντικειμενικα δυσκολες γλωσσες οπως η Γερμανικη; Θα προσαρμοστουν ή θα γινουν παριες ξενο σωμα, στις νεες χωρες της επιλογης τους;

 

ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΞΕΝΕΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΣΕΙΡΕΣ: ΜΕΡΟΣ Β΄, ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1990.

 Οι σειρες της επομενης δεκαετιας, της δεκαετιας του 1990, με βρισκουν στο Γυμνασιο και το Λυκειο. Οι υποχρεωσεις και τα διαβασματα πολλαπλασιαζονται. Χρονος δεν υπαρχει, παρα μονο τα Σαββατοκυριακα. Ενα σχετικο θετικο ειναι, οτι εχουν εμφανιστει τα λιγα πρωτα ιδιωτικα καναλια, που στα πρωτα τους βηματα, βαζουν και καλες εκπομπες. Οι κατωθι αναφερομενες σειρες αφορουν κυριως το πρωτο μισο της δεκαετιας του 1990. Βασικα ξεκιναμε απο το 1989, οταν ξεκινησαν να λειτουργουν τα ιδιωτικα καναλια Αντεννα και Μεγκα, τα οποια εκεινες τις εποχες εβαζαν καλα προγραμματα. Αν και το πρωτο μισο της εν λογω δεκαετιας η σειρα του Αντεννα "Baywatch" μονοπωλησε το ενδιαφερον του κοινου (για ευνοητους λογους!) - το ιδιο μπορει να ειπωθει και για το "Beverly Hills", την "21 Jump Street" του Μεγκα, οπως και για το spin-off της "Booker". "Tropical Heat", "Φονικο μεταξι" και "Sea Quest" απλα δεν περπατησαν (αν και οι πρωτες αρεσαν πολυ στα κοριτσακια, για ευνοητους επισης λογους)  - οι σειρες που προτιμουσα να βλεπω με χρονολογικη σειρα (δηλ. απο το 1989 εως το 1995-1997 περιπου) τα Σαβ/κα ειναι οι ακολουθες:

 Μπορει οι παντρεμενοι με παιδια να προβληθηκαν αρχες της δεκαετιας ΄90 απο τον Αντενα, προκειται ομως για μια σειρα, η οποια γυριστηκε πριν φυγει το ΄80. Στην κωμικη αυτη σειρα, αναποδογυριζεται εντελως το κλασικο στερεοτυπο της αμερικανικης οικογενειας! Ο πατερ φαμιλιας ειναι ο Αλ Μπαντι, ενας αποτυχημενος πωλητης παπουτσιων στο Σαν Φρανσισκο, στον οποιον ερχονται συνεχεια απαιτητικες υπερβαρες για να αγορασουν τακουνια πολλα νουμερα μικροτερα. Ο τυπος ζει στο παρελθον και η μοναδικη επιτυχια της ζωης του ηταν, οταν ως αναπληρωματικος καταφερε να σκοραρει σε παιχνιδι φουτμπωλ του σχολειου του. Εκτος απο αποτυχημενος, ειναι κουτοπονηρος, μισογυνης και ρατσιστης. Η γυναικα του Πεγκυ ειναι μια τεμπελα κοκκινομαλλα που δεν ξερει να φτιαξει ενα φαγητο της προκοπης. Αντ΄αυτου καθεται ολη μερα στον καναπε και βλεπει το σωου της Οπρα Γουινφρει. Η κορη τους Κελλυ ειναι μια ξανθια τσουλα που δεν ξερει ουτε το ονομα της να συλλαβισει και βγαινει με αλητες. Το ονειρο της ειναι να γινει μοντελλο. Τελικα καταφερνει να δουλεψει σε διαφημιστικο για εντομοκτονο. Ο Βενιαμιν της οικογενειας ειναι ο κοντοστουπης κι ασχημος γιος Μπαντ, ο οποιος ναι μεν εχει θρασος και θαρρος μεγαλυτερο απο το μποι του, ωστε να την πεφτει στις μοντελες φιλες της αδελφης του, παντα ομως καταληγει να τρωει χυλοπιτες (στην καλυτερη των περιπτωσεων) ή φαπες (στην χειροτερη των περιπτωσεων). Τελικα καταληγει παντα στο δωματιο του, παρεα με τα πορνοπεριοδικα και την πλαστικη του κουκλα... Στην παρεα τους συμμετεχουν η αυτοδημιουργητη τραπεζικη υπαλληλος και φεμινιστρια Μαρσι, ο πρωην συζυγος της Ντειβιντ - που την παρατησε μετα την 1ή ή 2η σαιζον της σειρας για να γινει δασοκομος - και ο νυν της, ενας αεργος γοης που κοιταει να φτιαξει το μαλλι του.

 Η σειρα ηταν πολυ ξεκαρδιστικη - ειδικα στα επεισοδια που η Κελλυ τα φτιαχνει με εναν ανερχομενο πολιτικο, που ο Αλ και ο γιος του επισκεπτονται στριπτιτζαδικα και καταστηματα γυναικειων εσωρουχων για να διαλεξουν δωρο για την Πεγκυ, που η φαμιλια τρωγοπινει τσαμπα σε εστιατοριο πολυτελειας. Τα καλυτερα εξ αυτων προβληθηκαν απο την δευτερη σαιζον και μετα. Η σειρα ηταν μια εκ των εσω πολυ καλη και αιχμηρη κριτικη της αμερικανικης κοινωνιας - μολονοτι χαρακτηρες σαν τους Αλ, Πεγκυ, Κελλυ και Μπαντ υπαρχουν και στην Ελλαδα! Και ισως για αυτο και να αρεσε τοσο πολυ!

 Μολις ειχε ξεκινησει να λειτουργει το Μεγκα και μια απο τις πρωτες κωμικες σειρες που προβαλλε ηταν η αγγλικη Μαυρη Οχια, με εναν πρωιμο Rowan Atkinson, πολυ πριν κανει την μεγαλη του επιτυχια με τον Mr. Bean. Η σειρα αυτη σατυριζει με καυστικο χιουμορ την ιστορια της Αγγλιας. Στον πρωτο κυκλο, που διαδραματιζεται στον Μεσαιωνα, η Μαυρη Οχια ειναι ο νοθος και χαζος γονος του βασιλια. Με τους δυο ακομα πιο χαζους υπηρετες του συνωμοτει διαρκως για να παρει την εξουσια - και παντα, με ξεκαρδιστικο τροπο, αποτυγχανει! Στον δευτερο κυκλο, ο οποιος διαδραματιζεται στην Αγγλια της ελισαβετιανης εποχης, ο λορδος Μαυρη Οχια εχει γινει εξυπνοτερος - παρα ταυτα τα σχεδια του συνεχιζουν να αποτυγχανουν. Οι δυο πρωτοι κυκλοι (εκ των τεσσαρων συνολικα) ειχαν το μεγαλυτερο ενδιαφερον και το περισσοτερο γελιο. Διασημοι Βρετανοι ηθοποιοι, οπως οι Brian Blessed, Miranda Richardson, Hough Laurie, Stephen Fry περασαν απο κει.

 Μια αλλη κωμικη σειρα του Μεγκα εκεινης της εποχης, η οποια προβαλλοταν μεσημερια Σαββατου (η Μαυρη Οχια προβαλλοταν τις Κυριακες) ηταν η αμερικανικη Σλεντζ Χαμμερ. Ο Χαμμερ ειναι ενας σκληρος αστυνομικος στο στυλ του βρωμικου Χαρρυ. Κουβαλαει ενα 45αρι Μαγκνουμ, με το οποιο ειναι ερωτευμενος. Η αγαπημενη του φραση ειναι: "Trust me, I know what I ´m doing". Εξυπακουεται βεβαια οτι δεν εχει την παραμικρη ιδεα - κατι που προκαλει διαρκως πονοκεφαλους στον αρχηγο του αστυνομικου του τμηματος. Ευτυχως που η καλλιγραμμη συναδελφος του Ντορις Ντορρώ ειναι παντα παρουσα για να σωσει την κατασταση...

 Την ιδια εποχη περιπου (1990-1991/2) προβαλλοταν επισης απο την συχνοτητα του Μεγκα μια νεα σειρα με τον Ζορρο - τα σαββατιατικα μεσημερια κι αυτη. Ο πρωταγωνιστης ηταν ο ιδιος ηθοποιος (ο πανιψηλος Καναδος Dunkan Regehr) που ειχε παιξει τον κακο πριγκηπα στους Μαγους και Πολεμιστες και τον καλο μονομαχο στις τελευταιες μερες της Πομπηιας (βλ. χτεσινο ποστ εντ., 15.08.2015). Η ιστορια ειναι λιγο εως πολυ η ιδια και γνωστη: Ο Δον Ντιεγκο ντε λα Βεγκα επιστρεφει στην χασιεντα της οικογενειας του στην Καλιφορνια. Υπαρχει ενας νεος Αλ Καντε που συμπεριφερεται ως τυραννος. Ετσι ο νεαρος ευγενης θα αναγκαστει να κρυφτει πισω απο την μασκα του μαυροφορεμενου Ελ Ζορρο για να βοηθησει φτωχους και κατατρεγμενους. Στο πλευρο του βρισκονται ο νεαρος μουγκος ιπποκομος Φελιππε, το μαυρο αλογο Τορναντο, καθως και η νεαρη Μεξικανα που διευθυνει μια ταβερνα στην μικρη πολη - πλουσια αριστοκρατισσα δεν υπαρχει στην βερσιον αυτη. Στην δευτερη σαιζον της σειρας, οι ηθοποιοι που υποδυονται τον πατερα και τον Αλ Καντε αντιστοιχα αντικαθιστανται με αλλους.

 Ηταν το 1992 και απογευμα Σαββατου, οταν ο Αντενα ξεκινησε να προβαλλει την σειρα με τις περιπετειες του νεαρου Ιντιανα Τζοουνς - σειρα η οποια δημιουργηθηκε μετα την επιτυχια της εως τοτε τελευταιας ταινιας του δημοφιλους αρχαιολογου το 1989. Στον πρωτο κυκλο καθε επεισοδιο ξεκινουσε στην συγχρονη εποχη, με εναν μονοφθαλμο γερακο, με μπαστουνι κια καπελο, ο οποιος εβρισκε διαφορες αφορμες για να πιασει κουβεντα με αγνωστους και να τους διηγηθει ιστοριες απο την ζωη του. Τα επεισοδια τοτε μας εδειχναν σε φλας μπακς και εναλλαξ ιστοριες ποτε με τον Ιντιανα Τζοουνς ως παιδι και ποτε ως νεαρο (για να μαζεψει και κοριτσοκοσμο η σειρα). Η σειρα διαδραματιζοταν στις αρχες του 20ου αιωνα και εφτανε μεχρι και το τελος του Α΄ ΠΠ. Ειναι φανερο οτι οι δημιουργοι της σειρας θελαν να κανουν μια συνδεση της τοτε εποχης με την καινουργια δεκαετια (των ΄90ς) που μολις ξεκινουσε. Η σειρα ειχε γυριστει σε φυσικους τοπους. Στο πρωτο επεισοδιο παρακολουθουμε τον Ιντυ πιτσιρικα να ταξιδευει περι τα 1910 στην Αιγυπτο και να γνωριζει τον Λωρενς της Αραβιας και τον Χαουαρντ Καρτερ. Η δραση στη συνεχεια εκτυλισσεται στο Μεξικο του 1916 και με τον νεαρο πλεον Ιντυ να μπλεκεται στην μεξικανικη επανασταση. Στα επομενα επεισοδια, ο πιτσιρικας Ιντυ ταξιδευει με τους γονεις του στην Ευρωπη της μπελ εποκ, ενω ο νεαρος Ιντυ απο το Μεξικο του 1916 βρισκεται στην μαχη του Σωμ, στο Βελγικο Κογκο, γνωριζεται με τον Αλμπερτ Σβαιτζερ και την Ματα Χαρι, και φτανει μεχρι την Κωνσταντινουπολη και τον Κεμαλ Ατατουρκ.

 Η σειρα ηταν τοσο καθηλωτικη απο πλευρας φωτογραφιας, ντεκορ και κοστουμιων, ωστε να επαναφερει στη μοδα τις αρχες του 20ου αιωνα - θυμηθειτε και τις σχετικες διαφημισεις γνωστης μαρκας παντελονιων τζην σε ρετρο στυλ, που εμφανιστηκαν περιπου την ιδια εποχη. Με θυμαμαι αλλωστε να ψαχνω τα καταστηματα ρουχισμου της εποχης για παντελονια chino και πουκαμισα safari style στα αντιστοιχα χρωματα (μπεζ, χακι, καφε) - για τετοια πορωση μιλαμε!

 Μολονοτι προκειται για reboot παλιοτερης σειρας και μολονοτι ξεκινησε λιγο πριν τα τελη της δεκαετιας του ΄80, η νεα σειρα των επικινδυνων αποστολων προβληθηκε απο τον Αντενα λιγο μετα την δεκαετια του ΄90. Γυρισμενη στην Αυστραλια με μεικτο καστ (Αυστραλους και Αμερικανους ηθοποιους) η σειρα ειχε καταπληκτικη πλοκη και ενδιαφεροντα γκατζετς. Αντιθετα απο τις μοντερνες κιν/κες βερσιον που θελουν τον Τομ Κρουζ να τα κανει ολα μονος του και οι υπολοιποι να τον παρακολουθουν ιδρωμενοι απο τα μονιτορ, στην σειρα ειχαμε πραγματικη ομαδικη εργασια! Ο μελαχροινος Ελληνοαυστραλος Θιο Πανγκλις υποδυοταν τον γλωσσολογο-ηθοποιο και ηταν ο ανθρωπος που εκανε τις μεταμφιεσεις και τις μιμησεις φωνων, ο Αφροαμερικανος Φιλ Μορρις (γιος του ηθοποιου που συμμετειχε στην ομαδα της δεκαετιας του 1960-70) ηταν υπευθυνος για τα ηλεκτρονικα και τις διαφορες συσκευες, ο ξανθος Αντονυ Χαμιλτον ηταν ο σκληρος ανδρας για τις βαριες δουλειες (οδηγουσε τα αυτοκινητα, εκανε ακροβατικα και σταντς κτλ.). Ολους τους πρακτορες τους συντονιζε ο Πητερ Γκρειβς ως αρχηγος Τζιμ Φελπς. Ενας ικανοτατος και εμπειρος αρχηγος - πραος, κατευναστικος, υπομονετικος, ψυχραιμος. Οι υποθεσεις της ομαδας διαδραματιζοταν σε διαφορες περιοχες της υφηλιου: Ποτε ειχαν να κανουν με αρχαιοκαπηλους σε Ελλαδα και Αιγυπτο, ποτε να βρουν τον κλεμμενο χρυσο απογονων των Ναζι, ποτε να πιασουν πλουσιους σατανιστες... Πριν το τελος του πρωτου κυκλου, η γυναικεια φιγουρα της ομαδας βρισκεται νεκρη. Απο τον δευτερο κυκλο και μετα στρατολογειται μια αλλη γυναικα, με σκοπο να βρεθει και να τιμωρηθει ο φονιας της συναδελφου.

 Πρεπει να ηταν μεταξυ 1991-1992. Βραδια Παρασκευης. Το Μεγκα εβαζε Φονικο Μεταξι - που ηθελε να δει η Στελλιτσα. Χαμος γινοταν τοτε. Μια συσκευη ειχαμε ολη κι ολη. Μεγαλη - η πρωτη μας εγχρωμη με τηλεκοντρολ (τωρα εχουμε απο δυο σε καθε σπιτι, αλλα δεν ωφελει, διοτι τα καναλια δειχνουν βλακειες). Την ιδια ωρα ο Αντενα προβαλλε την Σκοτεινη Δικαιοσυνη. Πρωταγωνιστουσε ο Ραμυ Ζαμα (βλ. εικ. εντ.) στον ρολο του δικαστη Μαρσαλ. Επειδη δεν δεχτηκε λαδωματα και δεν αθωωσε καποιον μεγαλομαφιοζο, τα τσιρακια του εκδικηθηκαν ανατιναζοντας το αυτοκινητο στο οποιο επεβαιναν η γυναικα και η κορη του. Τα στοιχεια ησαν ελλιπη. Ετσι ο Μαρσαλ (εγκριτος νομικος και με θητεια στο αστυνομικο σωμα) αποφασιζει στην επομενη δικη να αφησει ελευθερο τον υποπτο. Παραλληλα στηνει μια ομαδα που τον παρακολουθει, η οποια αποτελειται απο εναν Αφροαμερικανο ηθοποιο, εναν ηλικιωμενο ιερεα και μια πορνη - ολοι τους ανθρωποι που ειχαν διαπραξει μικροκομπινες στο παρελθον και τους βοηθησε να μπουν στον ισιο δρομο. Ο ιδιος ο Μαρσαλ - ο οποιος μεχρι προτινος πιστευε στο συστημα, αλλα μετα τον χαμο της οικογενειας του αρχισε να πιστευει στην δικαιοσυνη, οπως λεει και στην εισαγωγη καθε επεισοδιου - κατεβαινει τις νυχτες στην κατω πολη μεταμφιεσμενος και περναει στην αλλη πλευρα του νομου προκειμενου να βρει στοιχεια και να πιασει τους ενοχους. Χρησιμοποιοντας την μεθοδο "Clark Kent", ο διοπτροφορος, κοστουμαρισμενος και φρεσκοξυρισμενος δικαστης Μαρσαλ μεταμορφωνεται σε μαλλια και αρρενωπο καβαλαρη μιας Triumph φορωντας τζηνς, μποτες και δερματινο μπουφαν. Η φραση του δικαστη, την οποια επαναλαμβανει σε καθε επεισοδιο, οταν μετα απο ελλειψη στοιχειων αφηνει τους υποπτους ελευθερους, ειναι: "Justice can see in the Dark".  Με το τελος της πρωτης σαιζον, ο Ραμυ Ζαμα αφησε την σειρα. Ο νεος πρωταγωνιστης μπορει να μην ειχε το ιδιαιτερο φυζικ του παλιου με το δυνατο σαγονι, αλλα δεν καταφερε να δωσει πνοη στον χαρακτηρα. Η σειρα μου ηταν αδιαφορη πλεον... 

 Ο Χαιλαντερ ηταν μια επιτυχημενη ταινια των μεσων της δεκαετιας του ΄80. Μολονοτι οι δυο επομενες ταινιες δεν τα πηγαν καλα στα κιν/κα ταμεια, οι δημιουργοι σκεφτηκαν να επεκτεινουν το συμπαν της ταινιας με μια σειρα. Ο πρωτος κυκλος διαδραματιζοταν σε μεγαλη πολη των ΗΠΑ και παρουσιασε εναν νεο χαρακτηρα, τον ηθοποιο και χορευτη Αντριαν Πωλ ως Ντανκαν Μακλαουντ, ξαδελφο του Κονορ, τον οποιον υποδυονταν ο Κριστοφ Λαμπερ στον κιν/φο. Ο Ντανκαν ηταν παντρεμενος με την ομορφη εικαστικο Τες και διατηρουσε επισης παλαιοπωλειο-γκαλερι, οπως ο ξαδελφος του. Η σειρα ειχε ενδιαφερον γιατι παρουσιαζε μια γκαμα χαρακτηρων Αθανατων: Υπηρχε ο θρησκοληπτος Αθανατος που ειχε συμμετασχει στις Σταυροφοριες και πιστευε οτι ειναι το καθηκον του να τιμωρησει οσους Αθανατους δεν τηρουσαν τους νομους, ο επαναστατης Αθανατος που ειχε πολεμησει με τον Σπαρτακο και ηθελε να δημιουργει συνεχως τζερτζελο με το να ανεβοκατεβαζει κυβερνησεις, ο Αθανατος που ειχε ξεκινησει ως αγραμματος και αξεστος χωριατης και νομιζε οτι με τα λεφτα ανεβαινε, ο Αθανατος-λαμογιο που εκμεταλλευοταν τους αλλους για να κανουν την δυσκολη δουλεια και στην πορεια τοςυ την εφερνε για να κλεψει τις δυναμεις τους κτλ. Μετα την τριτη σαιζον και αφου πεθανε η Τες, ο Ντανκαν μετακομιζει στο Παρισι. Η φωτογραφια της σειρας πιανει εξοχα την ρετρο χειμερινη ατμοσφαιρα της πολης. Εντυπωσιακο επισης το γεγονος οτι ο Ντανκαν διαθετει πλουσια συλλογη απο πουκαμισιες, παντελονιες, πουλοβερ και παλτα-καμπαρντινες, για σε καθε επεισοδιο τα ρουχα του σκιζονται κατα τις ξιφομαχιες με τους αλλους Αθανατους. Η σειρα απεκτησε και spin-off, το οποιο ομως δεν ειχε και μεγαλη επιτυχια, ενω ο Αντριαν Πωλ επαιξε τον ιδιο ρολο σε δυο ακομα ταινιες Χαιλαντερ, οι οποιες βγηκαν κατευθειαν σε DVD.

 Πρεπει να ηταν μεταξυ 1992 και 1993 οταν ο Αντενα ξεκινησε να προβαλλει την σειρα Φλας τα σαββατιατικα μεσημερια. Βασισμενο στο ομωνυμο κομικ και ενθαρρυμενο απο την κιν/κη επιτυχια των ταινιων του Τιμ Μπαρτον με τον Μπατμαν (και οι δυο ηρωες ανηκουν στην DC - Warner Bros.) το σηριαλ αυτο παρουσιαζει τις περιπετειες του υπευθυνου του επιστημονικου τμηματος της αστυνομιας στην Σταρλινγκ Σιτυ Μπαρρυ Αλλεν απο την στιγμη που ενας κεραυνος τον χτυπαει και τον πεταει πανω σε καποια χημικα. Διαπιστωνει οτι εχει γινει ο ταχυτερος ανθρωπος του πλανητη. Με την βοηθεια μιας συναδελφου του φτιαχνει μια στολη και μαχεται το κακο. Τα σκηνικα και η αισθητικη της σειρας θυμιζαν τις προαναφερομενες ταινιες του Μπαρτον και καποια στιγμη ολισθισαν προς την σχολη του Τζοελ Σουμαχερ, ο οποιος γυρισε τις δυο επομενες ταινιες του Μπατμαν. Οσον αφορα τη μοδα, ο Μπαρρυ Αλλεν συναγωνιζονταν με τον Ντανκαν Μακλαουντ (βλ. εντ.) στα μοδατα παντελονια, τις πουκαμισιες και ειδικα στα μακρυα παλτα-καμπαρντινες. Το πορφυρο κοστουμι ωστοσο με τους αναγλυφους μυες (που μοιαζει να ειναι φτιαγμενο απο βελουδο εξωτερικα) ειναι που κλεβει την παρασταση! 

 Λιγο μετα τον Φλας, εκει κοντα στα μεσα της δεκαετιας του ΄90 και για τους ιδιους λογους με τον Φλας (βλ. εντ.) η Warner Bros. ριχνει στην τηλ/κη αρενα αλλη μια σειρα. Αυτη τη φορα με τον Σουπερμαν. Μονο που δεν ειναι μονος τους ή μαλλον, δεν στεκεται στο προσκηνιο. Η σειρα ονομαζεται Λοις και Κλαρκ και αφορα την σχεση των δυο δημοσιογραφων. Ο υπερανθρωπος με την καπα, τα κολλαν και το κοκκινο εσωρουχο εμφανιζεται σε δοσεις και μονο οταν ειναι απαραιτητο. Η Λοις ειναι καπατσα και ξεροκεφαλη. Ο Κλαρκ δεν ειναι φλωρος, αλλα συγκαβατικος και πραος. Συχνα η γνωμη του, σωστη και ωριμη, χρησιμευει ως αντιβαρο εναντι εκεινης της υπερφιαλης και βιαστικης Λοις. Η πρωτη σαιζον ηταν πολυ καλη και διασκεδαστικη. Ο Λεξ Λουθορ παρουσιαζοταν ως ενας μεγαλομανης, αλλα γοητευτικος πολυεκατομμυριουχος. Απο την στιγμη που το τραβηξαν σεναριογραφοι και παραγωγοι και βαλαν το ζευγαρι να παντρευεται, και το ενδιαφερον και η πλοκη της σειρας ατονισαν.

...................................................................

  Μετα τα μεσα της δεκαετιας του ΄90, ο χρονος μου περιοριστηκε ακομα πιο πολυ. Τα ελληνικα καναλια χειροτερεψαν επισης. Οι καλες σειρες ελαττωθηκαν. Οι σειρες με τον Ηρακλη και την Ζηνα ησαν καλες και παρουσιαζαν καποιο ενδιαφερον, οπως και οι Φακελοι Χ (στα πρωτα τους επεισοδια τουλαχιστον) . Αλλες, οπως η βασιλισσα του σπαθιου (ενα ειδος θηλυκου Ζορρο), ο Κονορ ο Κελτης (σειρα με την οποια ξεκινησε την καριερα του ο αδικοχαμενος Heath Ledger) και Relic Hunter ησαν καλες, αλλα ουτε αρκετα διερκεσαν, ουτε μπορεσα να δω ολα τα επεισοδια, αφου εφυγα για αλλους τοπους. Καποιες απο τις σειρες της τωρινης δεκαετιας (2010-), οπως "Rom", "Spartacus", "Arrow", "Flash" (: reboot), "Vikings", "Black Sails", "Primeval" (οι τρεις πρωτοι κυκλοι), "Terra Nova", "Game of Thrones" ειναι μεν καλες και παρουσιαζουν ενδιαφερον, αλλα σαν τις παλιες δεν ειναι. Δεν προλαβαινω αλλωστε να δω ολα τα επεισοδια με την σειρα... Αλλα και δεν πειραζει...

ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΞΕΝΕΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΣΕΙΡΕΣ: ΜΕΡΟΣ Α΄, Η ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1980.

Σε παλαιοτερο κείμενο ειχα γραψει για τις αγαπημενες μου παιδικες σειρες κινουμενων σχεδιων. Στο παρων κειμενο θα αναφερθω στις αγαπημενες μου ξενες σειρες με ηθοποιους της ιδιας εποχης, της δεκαετιες του 1980 δηλαδη. Σειρες τις οποιες εβλεπα παραλληλα σχεδον με τα κινουμενα σχεδια, μεταξυ 1983/4 και 1987/8. Απο την πρωιμη εποχη, δηλ. πριν απο τα 1983/4, δεν θυμαμαι πολλα. Θυμαμαι μονο αμυδρα οτι τα 2 κρατικα καναλια προβαλλαν καποιες σειρες που χρονολογουνταν απο την δεκαετια του 1970, οπως οι "Grizzly Adams" και το "μικρο σπιτι στο λιβαδι" - μεταγλωττισμενες και οι δυο.Εδειχναν επισης διαστημικες περιπετειες επιστημονικης φαντασιας, οπως τα "Battlestar Galactica" και "Buck Rogers" - σειρες που βασιζονταν στο κονσεπτ των κινηματογραφικων "Star Wars".

 Οι πρωτες σειρες που θυμαμαι καπως καλυτερα απο εκεινη την εποχη, και αυτες που μου αρεσαν (και συνεχιζουν να μου αρεσουν) ειναι οι ακολουθες:

 Οι Ντιουκς αφηγουνται τις σπαρταριστες περιπετειες δυο ξαδελφων (του ξανθου Μπο και του μαυρομαλλη Λουκ) καπου στις νοτιοδυτικες πολιτειες. Οι δυο τους μενουν σε ενα αγροκτημα με τον μπαρμπα τους και την γκομεναρα ξαδελφη τους με τα καυτα σορτσακια που δουλευει ως γκαρσονα. Κυκλοφορουν με ενα κοκκινο αυτοκινητο που φερει την σημαια της Κοινοπολιτειας και το ονομαζουν στρατηγο Λη. Οι διεφθαρμενες αρχες της πολης, με προεξαρχοντα τον τοπικο λεφτα - εναν κοντοχοντρο τυπο με λευκα ρουχα, καουμποικο καπελο και πουρο - καθως και τον χαζο σεριφη μαζι με τον ακομα πιο χαζο βοηθο του, προσπαθουν να κανουν τον βιο αβιωτο στα δυο ξαδελφια, τα οποια ομως ποτε δεν πτοουνται και στο τελος παντα κερδιζουν. Εκτος απο την σεξι ξαδελφη, η σειρα προσφερε καταπληκτικα κυνηγητα και σταντς με αυτοκινητα - για αυτο και αρεσε τοσο πολυ στην πιτσικαρια!

 Το μυστηριο του χρυσου πιθηκου, οπως επικρατησε να τιτλοφορειται στην ΕΡΤ-1, μεταδωθηκε μεταγλωττισμενο. Η σειρα θυμιζε το στυλ των ταινιων του Ιντιανα Τζοουνς και αφηγουνταν τις περιπετειες ενος Αμερικανου πιλοτου λιγο πριν απο τον Β΄ΠΠ που ειχε εγκατασταθει σε καποια γωνια της ΝΔ Ασιας. Στην πρωτη του αποστολη, ο Τζεικ, ο πιλοτος, ανακαλυπτει το αγαλματιδιο ενος χρυσου πιθηκου στη ζουγκλα ενος αχαρτογραφητου νησιου - εξ ου και ο τιτλος. Λεπτομερεια της σειρας ειναι, οτι ο παστορας ειναι κατασκοπος των Ναζι - περιεργως ομως, δεν θυμαμαι να ειχε δημιουργησει τιποτε προβληματα...

  Οι χρονοταξιδιωτες ηταν μια αλλη σειρα των πρωιμων ΄80ς που μου αρεσε, επειδη ειχε να κανει με ιστορικα θεματα. Ο μαντραχαλος της φωτογραφιας ονομαζεται Φιλεας Φογκ (οι σεναριογραφοι σκεφτηκαν να παιξουν λιγο με το ονομα του πρωταγωνιστη απο το βιβλιο του Ιουλιου Βερν, ο γυρος του κοσμου σε 80 μερες) και ερχεται απο το μελλον. Απο μια ομαδα επιστημονων, που σκοπος τους ειναι να διορθωσουν τα λαθη της ιστοριας. Στην πρωτη του αποστολη τα θαλασσωνει και αντι να προσγειωθει στα 1492 και να βοηθησει τον Κολομβο να βρει την Αμερικη, προσγειωνεται στην Νεα Υορκη του 1985 και στο διαμερισμα του κατσαρομαλλη πιτσιρικα της φωτογραφιας. Η χρονομηχανη μοιαζει με ρολοι τσεπης και συχνα πυκνα μπλοκαρει. Επισης ο μαντραχαλος δεν εχει ιδεα απο ιστορια, αλλα ο μικρος (με τον οποιο καποιοι απο μας ταυτιστηκαμε!) ειναι κινητη εγκυκλοπαιδεια. Ετσι οι δυο τους θα ζησουν διαφορες περιπετειες στον χρονο (και στον χωρο)...

 Την ιδια εποχη που προβαλλοταν ο Μακγκαιβερ, παιζοταν (παντα στο ιδιο καναλι, την ΕΡΤ-1, αλλα σε αλλες ωρες) ο Ιπποτης της Ασφαλτου με τον Ντειβιντ Χασσελχοφ ως οδηγο του υπεραυτοκινητου ΚΙΤ που εκανε τα μυρια οσα! Η πιτσικαρια της εποχης ηταν μοιρασμενη. Εγω ειχα παρει την δοση μου απο αυτοκινητα χαρις τους λιγο παλαιοτερους Ντιουκς. Επιπλεον μου αρεσε περισσοτερο η προσωπικοτητα του Μακγκαιβερ με το πανκ μαλλι. Ηταν ενας επιστημονας (φυσικος-χημικος με πτυχιο!) που εργαζοταν για ενα ιδρυμα και βοηθουσε οσους ειχαν αναγκη. Απεχθανοταν την βια, τους τραμπουκους και τα οπλα και στις δυσκολες στιγμες, το μυαλο του επαιρνε στροφες κατασκευαζοντας αυτοσχεδιες βομβες, αναπνευστηρες, οχηματα, αμυντικα συστηματα με οτι εβρισκε μπροστα του. Πραγματικα πολυμηχανος εφευρετης. Στον πρωτο κυκλο της σειρας, περι τα μεσα της δεκαετιας, ο Μακγκαιβερ ειναι κατι μεταξυ Ιντιανα Τζοουνς και Ραμπο χωρις οπλα, αφου ταξιδευει σε διαφορες χωρες-εχθρους των ΗΠΑ (π.χ. Β. Κορεα, Λατινικη Αμερικη, Λιβυη, Ιραν) για να σωσει κοσμο. Σε μετεπειτα κυκλους η δραση περιοριζεται εντος των αμερικανικων συνορων.

 Απο κωμικες σειρες πολυ μου αρεσαν τα Μαπετς με τα σκετς τους, τα οποια ησαν πραγματικα αστεια και διολου χυδαια. Η πλακα ειναι οτι συμμετειχαν σε αυτα ως γκεστς και διαφοροι ηθοποιοι ή τραγουδιστες. Η σειρα ξεκινησε την δεκαετια του 1970 και προβαλλονταν παντα απο την ΕΡΤ-2. Ολοι οι χαρακτηρες ησαν υπεροχοι και ξεκαρδιστικοι, απο τον μονιμως αγχωμενο βατραχο Κερμιτ και την ντιβα Πιγγυ, μεχρι τους δυο γερους του εξωστη και τον Σουηδο μαγειρα με τις κοτες. Στα highlights της σειρας συμπεριλαμβανεται η συμμετοχη του σκληρου Σταλλονε που ειπε και κανα δυο τραγουδακια!

 

 Και το σωου του βρετανου κωμικου Μπεννυ Χιλλ παει πισω, στην δεκαετια του 1970. Προβληθηκε ομως μια δεκαετια αργοτερα στην Ελλαδα. Ειχε μεν πλακα, αλλα ηταν και καπως σεξιστικο. Συνηθως το εβαζε η ΕΡΤ-1 μετα τις 9 το βραδυ. Παντως εβγαζε γελιο...

 Το πλοιο της αγαπης ειναι μια ακομα διασκεδαστικη σειρα της δεκαετιας του 1980, με το πληρωμα του (βλ. εικ.) να πεφτει σε γκαφες προσπαθωντας να βοηθησει τους τουριστες του κρουαζιεροπλοιου να αλληλογνωριστουν και χωρισμενα ζευγαρια να τα ξαναβρουν...

 Η σειρα Mαλιστα κυριε Υπουργε ειναι βρετανικης παραγωγης. Λεγεται δε οτι ηταν η αγαπημενη σειρα της Μ. Θατσερ που δεν εχανε επεισοδιο. Πρωταγωνιστουσε ενας γκαφατζης Υπουργος, ο οποιος ηταν τοσο τζιμανι που καταφερνε να κανει οτι τον εβαζε να κανει εμμεσως ο υπευθυνος του πολιτικου του γραφειου - ενας τυπος Ιζνογκουντ. Η σειρα ηταν τοσο αγαπητη που σε επομενο κυκλο, ο Υπουργος εγινε ... Πρωθυπουργος και οι σπαρταριστες καταστασεις αλληλοδιαδεχονταν η μια την αλλη! Ετσι αλλαξε και η ονομασια της και εγινε Μαλιστα κε. Πρωθυπουργε (η φραση με την οποια τελειωναν τα επεισοδια).

 Ο Αλφ ο εξωγηινος ειναι μια ακομη κωμικη σειρα, στην οποια ο τιτλουχος ηρωας επεζησε μια καταστροφη του πλανητη του, του Μελμακ και προσγειωθηκε στη Γη. Βρισκει καταφυγιο (και τροφη0 στο σπιτι μιας αμερικανικης μεσο- (ή μεγαλο-) αστικης οικογενειας, την οποια κανει συνεχεια ανω κατω. Αντιθετα απο τον Σουπερμαν, ο Αλφ δεν διαθετει υπερδυναμεις, αλλα 9 στομαχια, τα οποια φροντιζει να γεμιζει διαρκως. Αγαπαει ιδιαιτερα τις γατες - ειδικα τον γατο της οικογενειας! - οι οποιες στον Μελμακ ειναι μια ιδιαιτερη λιχουδια και χαιρεται να ταλαιπωρει τον πατερα της οικογενειας (τον οποιο υποδυεται ο γιατρος απο το πλοιο της αγαπης) και τους γειτονες.

 Στον αποηχο ταινιων φαντασιας, οπως "Conan", "Krull" και "Hawk the Slayer", καποια τζιμανια στο Χολλυγουντ σκεφτηκανε να κανουν μια μινι σειρα που να τα θυμιζει ολα αυτα. Και φτιαξανε την σειρα ονοματι Μαγοι και Πολεμιστες (η οποια δυστυχως διεκοπει νωρις). Στην Ελλαδα προβληθηκε απο την ΕΡΤ-2. Ο πρωταγωνιστης ειναι ενας ξανθομαλλης πριγκηπας που φοραει λευκα και χρυσαφενια ρουχα. Ο εχθρος του ειναι μελαχροινος και φοραει μαυρα. Τα εφφε ηταν προχειροφτιαγμενα, αλλα παιδια ειμασταν τοτε, τι ξεραμε απο αυτα... Και τι μας ενοιαζε... Η σειρα ειχε και χιουμορ, ειχε και δραση. Αυτα αρκουσαν τοτε για μας.

 Οι Βορειοι και Νοτιοι ηταν μια μεγαλη υπερπαραγωγη με πλουσιο καστ, κοστουμια και μουσικη τιτλων, η οποια δεκαετιες μετα, δεν εχει ξεχαστει. Ο Πατρικ Σουειζ υποδυεται τον καλο γαιοκτημονα του Νοτου που απελευθερωνει μαυρους σκλαβους και πολεμαει τον αδιστακτο γειτονα του (τον υποδυεται ο καρατεριστας Ντ. Καρανταιν) για τα ματια της Λεσλι Ανν Νταουν. Στο ενδιαμεσο στελνεται σε μαχες λογω καταγωγης κτλ., αλλα δεν το θελει. Η μοιρα τον φερνει αντιμετωπο με τον καλυτερο του φιλο απο την Στρατιωτικη Σχολη, ο οποιος τυγχανει να εναι πλουσιος βιομηχανος του αμερικανικου Βορρα... Θα αντεξει η φιλια τους μεσουντος του Εμφυλιου;

 Αλλες σειρες που μου αρεσαν, περιλαμβανουν την αγγλικη Catweazle, με εναν τρελλαρα μαγο της αρθουριανης εποχης, ο οποιος εντελως τυχαια περναει απο μια χρονοπυλη και προσγειωνεται στην επαρχιακη Αγγλια του 1980. Ακολουθουν ξεκαρδιστικες καταστασεις, καθως στον πρωτο κυκλο ενας νεαρος προσπαθει να τον βοηθησει, ενω ο ιδιος ο τρελομαγος μπλεκει διαρκως, προσπαθωντας να καταλαβει την τεχνολογια και να προσαρμοστει στο παρον...

Το Crossbow ηταν μια ακομη αγγλικη σειρα που ξεκινησε να προβαλλεται μετα τα μεσα της δεκαετιας απο την συχνοτητα της ΕΡΤ-2. Αφηγουνταν δε τις περιπετειες του εθνικου ηρωα της Ελβετιας Γουλιελμου Τελλου. Ο γιος του στην βερσιον αυτη ειναι εφηβος επαναστατης. Ο δε Γουλιελμος θελει να ζησει ησυχα στην εξοχη, αλλα οι συγκυριες δεν τον αφηνουν... 

 Οι αμερικανικες σειρες οι γκαρσονες και τα χρυσα κοριτσια ησαν επισης πολυ καλες. Η πρωτη πραγματευοταν τις ιστοριες τεσσαρων γυναικων που δουλευουν σε εστιατοριο πολυτελειας. Η δευτερη δειχνει τις ζωες τεσσαρων ηλικιωμενων γυναικων που συγκατοικουν. Και οι δυο προβαλλονταν απο την συχνοτητα της ΕΡΤ-2.

 Στις αγαπημενες σειρες συμπεριλαμβανεται τελος και η 6 επεισοδιων σειρα οι τελευταιες μερες της Πομπηιας, με τον Φρανκ Νερο να υποδυεται τον ραδιουργο αρχιερεα, τον Νικολας Κλευ να παιζει τον Γλαυκο και τον κακο απο τους μαγους και πολεμιστες να παιζει εδω τον καλο μονομαχο Μαρκο. Ενδιαφερουσα μεταφορα του ομωνυμου μυθιστορηματος, με πλουσια σκηνικα, κοστουμια και καστ.

 Αυτες ηταν οι αγαπημενες μου σειρες τοτε - με προεξαρχουσες τις πρωτες τεσσερεις...

Great White Hunters.

Εχουν περασει αρκετες ημερες απο το συγκεκριμενο συμβαν, αλλα προκειται για κατι, το οποιο δυστυχως συμβαινει συχνα. Ακομα δεν εχει δωθει συνεχεια, αλλα παρομοια περιστατικα δεν αποκλειεται να μην συμβουν και στο εγγυς μελλον:

 Την περασμενη εβδομαδα λοιπον γνωστοποιηθηκε οτι ενας πλουσιος Αμερικανος οδοντιατρος απο την Μινεσσοτα σκοτωσε ενα πολυ γνωστο λιονταρι και σημα κατατεθεν παρκου της Ζιμπαμπουε ονοματι Σεσίλ. Επροκειτο για ενα πολυ ομορφο και δυνατο 13χρονο αρσενικο με πλουσια, διχρωμη χαιτη (καστανοξανθη μπροστα, γυρω απο το κεφαλι και τα αφτια, σκουροχρωμη πισω, στον σβερκο και τους ωμους). Ο Σεσίλ ηταν το κυριαρχο αρσενικο της μικρης του αγελης που απαρτιζοταν απο τουλαχιστον 4-6 λεαινες, τον αδελφο του (και δευτερο στην ιεραρχια) Τζέρικο και περι τα 12 λιονταρακια. Το πτωμα του λιονταριου βρεθηκε γδαρμενο και αποκεφαλισμενο γυρω στα τελη Ιουλιου και μακρυα απο την περιοχη του. Οι αρχες κανουν λογο πως ο οδοντιατρος παρεσυρε το λιονταρι με την βοηθεια δυο ντοπιων οδηγων, τους οποιους καλοπληρωσε (20.000 αμερικανικα δολλαρια) ωστε να το βγαλουν απο την προστατευομενη περιοχη του παρκου. Στη συνεχεια το χτυπησε με μοντερνα βελη, αλλα καταφερε να το τραυματισει. Μετα απο 40 ωρες εντοπισε το τραυματισμενο ζωο και το αποτελειωσε. Ουτε η αστυνομια της Ζιμπαμπουε, ουτε οι αμερικανικες αρχες γνωριζουν που ειναι το κεφαλι του νεκρου ζωου ή ο οδοντιατρος. Ο τελευταιος παντως αναφερει, δια αντιπροσωπων, οτι δεν ηξερε πως το λιονταρι ηταν τοσο γνωστο. Νομιζε (ή του ειπαν) πως επροκειτο για ενα πολυ γερικο ζωο. Επισης με επιστολη του ο κυριος αυτος υπεραμυνεται του ... χομπυ του και τονιζει οτι αυτο δεν εχει καμια σχεση με την δουλεια του. Οι πελατες του δεν πρεπει να επηρρεαζονται. Παρα ταυτα δεν μπορει ο κυριος αυτος να κανει τιποτε εναντιον των κυματων αντιπαθειας που ξεσηκωσε με το χομπι του. Διαφοροι φιλοζωοι πολιορκουν το ιατρειο και το σπιτι του, γραφουν διαφοραν εναντιον του στα ηλεκτρονικα μεσα, ενω οι αρχες της Ζιμπαμπουε ζητουν την εκδοση του. 

 Απο σεβασμο σε ολους αυτους, αλλα και για προσωπικους λογους, ο γραφων δεν επιθυμει να διαφημισει τον κυριο οδοντιατρο αναφεροντας το ονομα του και ποσταροντας φωτογραφιες του. Στο διαδικτυο θα βρει κανεις φωτογραφιες και αλλων - Αμερικανων ή Ευρωπαιων, ανδρων, αλλα και γυναικων - οι οποιοι οχι απλως αρεσκονται στην πρακτικη του να σκοτωνουν αγρια ζωα, αλλα τολμουν και να ποζαρουν με τα πτωματα τους και εν συνεχεια να ανεβαζουν τις φωτογραφιες τους! Αυτονοητο το οτι ουτε για αθλημα προκειται, ουτε για χομπυ, αλλα για μια μακαβρια τακτικη που στερειται πασης φυσεως λογικων επιχειρηματων στην αυγη του 21ου αιωνα. Ολοι αυτοι οι δηθεν τυποι και τυπισσες που νομιζουν οτι κατι κανουν επειδη διαβασαν καποτε Hemingway, που την εχουν δει Allan Quatermain, δεν εχουν καταλαβει ακομα, οτι την σημερον ημερα ουτε του ταυρομάχου, ουτε του θηριοδαμαστή η μπογια περναει; Εχουν μεινει τοσο πισω στο χρονο και δεν εχουν συνειδητοποιησει οτι η εποχη των Great White Hunters εχει περασει ανεπιστρεπτι; Τοσο πολυ δεν δουλευει το μυαλο τους;

 Εξυπακουεται βεβαια οτι προκειται για ζαμπλουτους. Δεν μπορουμε καν να φανταστουμε ποσα π.χ. χρεωνε ο οδοντιατρος της Μινεσσοτα τους ασθενεις του για να μπορει να ταξιδευει στην Αφρικη και να πληρωνει για να σκοτωνει αγρια ζωα. Οσον αφορα τις απαρχές του ... εν λογω χομπυ, αυτοι που καποτε το επαιζαν κυνηγοι, ησαν παραλληλα και αρχαιοκαπηλοι-συλλεκτες εργων τεχνης και οπου τους συνεφερε, παρισταναν τους φιλανθρωπους και τους ευεργετες. Αγνοουμε εαν στην σημερινη εποχη υπαρχει ακομα αυτη η ταυτιση, δεδομενου οτι οι ζαμπλουτοι φιλοτεχνοι που συμμετεχουν σε δημοπρασιες εργων τεχνης μεγαλων οικων και μουσειων (και στην παρουσα περιπτωση αναφερομαστε σε αρχαια τεχνη) δεν εμφανιζονται οι ιδιοι αυτοπροσωπως, αλλα δια αντιπροσωπων τους ή εταιρειων. Δεν προβαλλονται, δεν διαφημιζονται και ετσι τους αγνοουμε. Αντιθετα απο τους προαναφερομενους κυνηγους που θα προβαλλουν τα τροπαια τους δια φωτογραφιων σε facebook και instagram.

 Οι τελευταιοι μαλιστα βλαπτουν σοβαρα ολοκληρα οικοσυστηματα και συνεχιζουν να μην το καταλαβαινουν! Ο Σεσίλ π.χ. που αναφεραμε, ηταν το κυριαρχο αρσενικο της αγελης του. Με τον θανατο του (την δολοφονια του καλυτερα) ο αδελφος του Τζέρικο καλειται να αναλαβει ηγετικο ρολο. Το θεμα ειναι, οτι ο Τζέρικο ειναι ενα μονο αρσενικο. Θα μπορεσει ενα αρσενικο να τα βγαλει περα μονο του, οταν θα εχει να αντιμετωπισει μια ομαδα απο δυο εως τεσσερα αρσενικα λιονταρια (αδελφια) που θα θελησουν να εισβαλλουν στην περιοχη του και να ζευγαρωσουν με τις λεαινες;

 Επισης να σημειωθει οτι και ο αριθμος πολλων αλλων ειδων της αφρικανικης πανιδας εχει μειωθει αισθητα εντος των τελευταιων δεκαετιων. Πολλα ζωα, οπως π.χ. ο μαυρος ρινοκερος εχουν μπει στην λιστα με τα απειλουμενα ειδη. Αιτια ειναι μεταξυ αλλων, μια αλλη λιστα - που υπαρχει πλεον και στο ιντερνετ με τις αντιστοιχες τιμες - η λιστα των "big five" (ελεφαντας, ρινοκερος, βουβαλος, λεων, λεοπαρδαλη) η οποια υπαρχει ηδη απο τον 19ο αιωνα! Καταονητο οτι πολλες χωρες της ανατολικης και νοτιου Αφρικης ειναι φτωχες και οι πληθυσμοι τους ζουν και απο αυτα. Αλλα εδω μιλαμε για κανονικο μακελειο! Κυκλοφορουν ιστοριες για χρηματισμο αρχων απο πλουσιους λευκους (οπως ο ανωτερω αναφερομενος οδοντιατρος), για παρανομα παρκα και ζωολογικους κηπους που κρατουν και ανατρεφουν αγρια ζωα ειδικα για αυτην την δουλεια, για αγοραπωλησιες τσιρκων κτλ. Στην Ασια λ.χ. οι πληθυσμοι τιγρεων εχουν μειωθει δραματικα! Στην εποχη μας ζουν περι τις 300 τιγρεις ελευθερες στην Ινδια. Το προβλημα με την ανελεητη εξοντωση τους δεν ειναι μονο το χομπυ των πλουσιων λευκων, αλλα και το οτι πολλοι ανθρωποι σε ασιατικες χωρες ειναι δισειδαιμονες και πιστευουν οτι τα κοκκαλα και τα δοντια των τιγρεων, τα κερατα των ρινοκερων και οι χαυλιοδοντες των ελεφαντων μπορει να χρησιμευσουν ως φαρμακευτικες ουσιες για ολες τις παθησεις!

 Οσο για τις γυναικες (κυριως λευκες, Αμερικανιδες και πλουσιες) που ποζαρουν με τοξα και καραμπινες καβαλα ή διπλα σε κουφαρια λεοντων και ανεβαζουν τις φωτογραφιες τους αυτες στα ηλ/κα μεσα, δεν μπορουμε να μην τις δουμε απο μεταφορικη σκοπια: Οι γυναικες αυτες (που σιγουρα δεν εχουν γνωρισει την μητροτητα - ας σκεφτουμε μονο οτι στις αρχαιες κοινωνιες οι γυναικες πολεμιστριες ησαν κυριως παρθενες, π.χ. Αθηνα, Αρτεμις, Αμαζονες, Καλι, Σαχμετ) φανταζονται οτι ειναι πιο πανω απο τους ανδρες και τους ξεπερνουν. Τα σκοτωμενα αρσενικα λιονταρια, οι ελεφαντες και οι αγριοβουβαλοι καλουνται ως πειστηρια της νεας αυτης μορφης φεμινισμου και γυναικειας χειραφετισης. Τι κριμα ομως να μην γνωριζουν οτι η αρχαιοελληνικη θεοτητα Αρτεμις, η παρθενα θεα του κυνηγιου, δεν σκοτωνε ζωα αβερτα, αλλα ηταν προστατιδα του κυνηγιου και της φυσης...

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΙΑΣ: ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ.

 Εδω και λιγες βδομαδες πληροφορηθηκαμε πως υπαρχουν δυο διαφορετικες θεατρικες ομαδες, οι οποιες εχουν ανεβασει - με διαφορα ημερων, εαν οχι βδομαδων, και μαλιστα στα δυο θεατρα της Επιδαυρου! - την τραγωδια του Σοφοκλη "Αίας" (γραμμενη και πρωτοπαιγμενη στην Αθηνα περι το 450 π.Χ.). Η μια παρασταση ειναι σε σκηνοθεσια της Συλβιας Λιουλιου και φερει τον Χαρη Φραγκουλη στον πρωταγωνιστικο ρολο. Η αλλη εχει τον Βαγγελη Θεοδωροπουλο ως σκηνοθετη και τον Νικο Κουρη ως πρωταγωνιστη. Και οι δυο θα συνεχιστουν καθ΄ολη τη διαρκεια του καλοκαιριου σε διαφορες περιοχες της Ελλαδος.

 Προκειται αραγε για συμπτωση; Και οι δυο ομαδες συμμετεχουν στο Φεστιβαλ Αθηνων. Ειναι τυχαιο γεγονος; Γιατι επιλεχθηκε η συγεκριμενη τραγωδια - η οποια, αφ΄οσον γνωριζουμε, δεν εχει σχεδον ποτε ανεβει στην ιστορια του συγχρονου ελληνικου θεατρου των τελευταιων 30 ετων; Μηπως οφειλεται στα επικαιρα γεγονοτα των τελευταιων μηνων; Μηπως οι δυο θιασοι μας κλεινουν πονηρα το ματι, οσον αφορα την μεταφορα του εργου; Μηπως κατα τους συντελεστες των παραστασεων - και ασχετως αυτων που λενε στις συνεντευξεις τους - ο Αιας συμβολιζει την αδικημενη (απο την Ε.Ε.) Ελλαδα, η οποια αγωνιζεται για την αξιοπρεπεια της;

 Ημεις απο το βημα του ιστολογιου θα αποτολμισουμε μια αλλη αναγνωση του εργου και της προσωπικοτητας του ηρωα. Η συμπαθεια μας προς το προσωπο του, καθως και σε άλλους που βρεθηκαν στην θεση του, ειναι γνωστες.

 Πρωτα και κυρια, ποιος ειναι ο Αιας; Η ελληνικη μυθολογια μας λεει, οτι ηταν γιος του βασιλια της Σαλαμινας Τελαμωνα, αδελφος του τοξοτη Τευκρου (ο οποιος αποικισε μετα τον Τρωικο πολεμο την Κυπρο και ιδρυσε την κυπριακη Σαλαμινα) και εξαδελφος του Αχιλλεα. Στην Ιλιαδα αναφερεται ως δευτερος την ταξη σε παληκαρια μετα τον Αχιλλεα. Χαρακτηριστικα του ειναι το υψος του (ειναι μεγαλοσωμος, σχεδον γιγαντας) και η ορθογωνια ασπιδα του που αποτελειται απο 7 στρωσεις δορατων βοδιων. Πρωτοστατησε σε πολλες ανδραγαθιες κατα την διαρκεια του Τρωικου πολεμου: Τουλαχιστον 3 φορες αναμετρηθηκε με τον Εκτορα, ενω μονος του απεκρουσε την επιθεση των Τρωων, οταν εκεινοι επιτεθησαν στα πλοια των Αχαιων. Προλαβε να αρπαξει το νεκρο σωμα του Πατροκλου, ενω αμυνθηκε του Οδυσσεα, οταν ο τελευταιος καταφερε να προστατεψει το νεκρο σωμα του Αχιλλεα (μαζι με τα οπλα του) απο τις επιθεσεις των Τρωων. Συμμετειχε στους νεκρικους αγωνες προς τιμην του Πατροκλου και διεκδικησε τα οπλα του Αχιλλεα που του ειχε φτιαξει ο Ηφαιστος, οχι διοτι ησαν συγγενεις, αλλα γιατι εδειξε την αριστεια του στην μαχη πολλες φορες. Υπερασπισε το στρατοπεδο και τα πλοια των συμπολεμιστων του Αχαιων και στις μεγαλες μαχες ηταν παντα παρων και ετοιμος να βοηθησει τους συντροφους του. Οι αναλυτες της Ιλιαδας επισημαινουν, οτι ο Αιας ουδεποτε βοηθηκε απο τους θεους οπως αλλοι ηρωες (π.χ. Αχιλλεας, Οδυσσεας, Διομηδης). Αυτος ο γιγαντοσωμος πολεμιστης ομως, που προσφερε τοσα πολλα, αδικηθηκε καταφωρα: Συμφωνα με τον μυθο, ο Οδυσσεας με δολο (ως συνηθως) καταφερε να δωθουν σε αυτον τα οπλα. Ο αδικημενος Αιας, θυμωμενος, σχεδιαζε να εκδικηθει σκοτωνοντας τον, οπως και τους υπολοιπους αρχηγους των Αχαιων (Αγαμεμνωνα, Μενελαο). Η Αθηνα τοτε του θολωσε τον νου και νυχτα τον οδηγησε σε ενα μαντρι προβατων, αντι στις σκηνες των αρχηγων. Οταν ο Αιας ξυπνησε και ειδε τριγυρω του τα σφαγμενα ζωα, αντιληφθηκε τι εκανε. Απο ντροπη μηπως και γελοιοποιηθει εμπρος τους αρχηγους και συμπολεμιστες του, αυτοκτονησε πεφτωντας πανω στο σπαθι του (βλ. εικ. εντ.). Στην ομηρικη Νεκυια, ο Οδυσσεας συναντιεται με το πνευμα του Αια στον Κατω Κοσμο. Ο τελευταιος ειναι ακομα οργισμενος και πικραμενος με τον βασιλια της Ιθακης, ο οποιος τον παρακαλει να συζητησουν (περασμενα-ξεχασμενα για τον Οδυσσεα το οσα προηγηθηκαν και οδηγησαν στην αυτοκτονια του Αια). Στην τραγωδια του Σοφοκλη, οι δυο αρχηγοι, Αγαμεμνων και Μενελαος ειναι που αποφασιζουν να δωθουν τα οπλα του Αχιλλεα στον Οδυσσεα αντι στον Αιαντα. Με αυτους τα εχει περισσοτερο ο ηρωας. Ο μονος που εμπιστευεται ειναι ο αδελφος του ο Τευκρος.

Αντιθετα με τον ετερο αδικημενο ηρωα, τον Φιλοκτητη (ο οποιος ειναι επισης πρωταγωνιστης τραγωδιας του Σοφοκλη) η αδικια που υπεστει ο ο Αιας δεν αποκαθισταται. Τα οπλα δεν τα παιρνει, μιας και δεν ειναι εν ζωη. Αντιθετα επισης και απο την αδικημενη Μηδεια του Ευριπιδη (τραγωδια η οποια εχει πολυπαιχτει υπο το πεπλο του φεμινισμου), ο Αιας δεν καταφερνει να παρει την εκδικηση του. Για τον γραφων ειναι βεβαιο το εξης: Ο Αιας ειναι θύμα bullying-mobbing και ως φυσικο επακολουθο, παθαινει αμοκ και θελει να εκδικηθει με το να σκοτωσει τους δυναστες του. Ειναι απιστευτο το ποσο επικαιρος μπορει να ειναι ο Σοφοκλης, αλλα και η ελληνικη μυθολογια - 2500 χρονια πριν απο την εποχη μας, παρουσιαζεται μια κατασταση παρομοια του μακελειού στο Columbine High-School! Ο Αιας, αυτος ο λεβεντανδρας, ειναι στην πραγματικοτητα ενας υπερευαισθητος και ευθραυστος ανθρωπος. Υποφερει, συνθλιβεται μεσα στον μικροκοσμο της κοινωνιας του, της οποιας το ζητουμενο ειναι να αποδειξει ποσο γενναιος ειναι ο ανδρας στον πολεμο. Σε μια κοινωνια, στην οποια θα πρεπει ανα πασα στιγμη αυτος, ο νομιμος διαδοχος του βασιλικου οικου της Σαλαμινας να αποδειξει την αριστεια του δια της πολεμικης αρετης, δια του πλουτου των λαφυρων και κατα συνεπεια να δοξασει ετσι το ονομα της οικογενειας του. Διοτι στην ομηρικη κοινωνια που περιγραφουν η ελληνικη μυθολογια, η Ιλιαδα και η ομωνυμη τραγωδια του Σοφοκλη ο ανδρας κατοχυρωνεται, υπαρχει ως ον δια της καταγωγης και της αριστειας των προγονων του - στοιχεια τα οποια καλειται να συνεχισει. Ο φοβος του Αια ειναι να μην ατιμασει την οικογενεια του. Αλλωστε και στα χωρια ακομα και σημερα, δεν κατοχυρωνεται η υπαρξη των ανθρωπων με το χαρακτηριστικο "ο γιος του ταδε"; 

 Ο Αιας λοιπον υποφερει απο αυτο το φορτιο. Συν το οτι θα ειναι παντα ο δευτερος μετα τον Αχιλλεα. Οτι και να κανει, δεν θα τον ξεπερασει ποτε. Η αρνηση των αλλων αρχηγων να παραλαβει τα οπλα του Αχιλλεα ειναι η σταγονα που ξεχειλιζει το ποτηρι. Και αντιδραει οπως αντιδραει, γιατι δεν ξερει αλλον τροπο. Στο σημειο αυτο πρεπει να γινει αλλη μια μνεια στην ευφυια του Σοφοκλη, ο οποιος εγραψε και παρουσιασε το εργο αυτο στην Αθηνα περι τα μεσα του 5ου αι. π.Χ.: Βρισκομαστε περι τις 4 δεκαετιες μετα τους νικηφορους Περσικους Πολεμους και 3 πριν τον καταστροφικο Πελοποννησιακο Πολεμο. Η Αθηνα ειναι η ισχυροτερη πολη-κρατος. Στις Τεχνες και τα Γραμματα κυριαρχουν το Καλλος και το Κλεος. Κι ομως ο Σοφοκλης τολμαει να ριξει το αγκαθακι του στους συγχρονους του: Σε μια εποχη που θα περιμενε κανεις εργα να εξυμνουν την Αριστεια, ο Αθηναιος τραγωδος μιλαει για τον μετριο. Εκει που θα επρεπε να αποθεωνεται το Κλεος, αναφερεται η ψυχολογια του αδικημενου - και ηττημενου. Ο Σοφοκλης τολμαει να ασκησει κριτικη στην γεματη επαρση για το μεγαλειο της αθηναικη κοινωνια της εποχης του μιλωντας για τα ψυχολογικα προβληματα των ηρωων του Τρωικου Πολεμου. Τολμαει να κοιταξει πισω απο τα παραβαν. "Την λεει" εμεσως στους συμπατριωτες του, που λογω της τοτε πολιτικης και οικονομικης καταστασης ειχαν "την μυτη ψηλα": "Παν μετρον αριστον ανδρες Αθηναιοι, ειδεμη θα καταληξουμε ολοι σαν τον Αιαντα". Δεν εισακουστηκε. Το επικαιρο ανεβασμα της κατα τα αλλα ιδιαιτερης ,αλλα μεχρι προτινος ξεχασμενης αυτης τραγωδιας απο δυο διαφορετικους θιασους δεν εξυπηρετει την ματια που αναφερουμε εδω, αλλα οπως γραφουμε και στην αρχη του κειμενου, ειναι πιο πιθανον ο Αιας να χρησιμοποιηθει ως εφαλτηριο για να στηλιτευσει την υπαρχουσα πολιτικη και οικονομικη κατασταση. Αλλωστε το κεντρο βαρους και στις δυο παραστασεις πεφτει στην αυτοκτονια του ηρωα και στο κατα ποσο δικαιουται για αυτον το λογο να εχει μια αξιοπρεπη ταφη.

ΟΙ ΚΑΦΕΤΕΡΙΕΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑ.

Σε παλαιότερο κείμενο αναφεραμε πως καποια ΜΜΕ, εγχωρια και μη, αναφερονται στο γεγονος πως οι Ελληνες ολων των ηλικιων, κοινωνικων ταξεων και των δυο φυλων, ακομα και σε εποχες κρισης, περνουν τις ωρες τους στις καφετεριες (εικ. 2). (Υποτιθεται οτι) ολοι αυτοι δεν μπορουν να καταλαβουν γιατι συμβαινει αυτο, δεδομενου οτι η οικονομικη κατασταση της χωρας ειναι για τα κλαματα! Και ο γραφων μεχρι προτινος καπως ετσι το εβλεπε. Μεχρις που αποφασισε να το σκεφτει πιο σοβαρα...Αυτες του τις σκεψεις τις ξεδιπλωνει εδω...

1. Παραδοσιακο καφενειο ελληνικου χωριου, μεσα 20ου αι.

2. Ελληνικη καφετερια, τελη 20ου-αρχες 21ου αι.

 Οι καφετεριες (θα πρεπει να) λογιζονται ως χωροι συγκεντρωσης και ανταλλαγης αποψεων. Ως τετοιοι ειναι δε πιθανον να ελκουν την βαθυτερη καταγωγη τους απο την αρχαιοελληνικη Αγορα στο κεντρο του αστεως και την παραδοση των συμποσιων - σε ολα αυτα εξυπηρετουνταν ο ανωτερω σκοπος. Πιο αμεσα θα λεγαμε οτι η καταγωγη της καφετεριας προερχεται απο τους υστεροτερους καφενεδες της Οθωμανικης αυτοκρατοριας, η παραδοση των οποιων επιβιωσε και σε αλλες χωρες του αραβικου κοσμου (εικ. 3). Εκτος των ανωτερω, ο ενδιαφερομενος για το θεμα καλειται να μελετησει και να συγκρινει με τις παραδοσεις των κινεζικων οπιοπωλειων και κυριως με των βιεννεζικων καφενειων του 19ου αι. (εικ. 4).

3. Αραβικο καφενειο, τελη 20ου-αρχες 21ου αι.

 Στα καθ΄ημας, η μεταβαση απο τα παραδοσιακα καφενεια (εικ. 1) στις εκμοντερνισμενες εκδοχες των που ονομαστηκαν καφετεριες (εικ. 2) υπηρξε ομαλη και εντος κανονων της κοινωνιας. Εαν στα παραδοσιακα καφενεια Ελλαδας και Ανατολης (εικ. 1 και 3) οι θαμωνες ησαν αποκλειστικα ανδρες μεγαλης ηλικιας (οι νεοι ανδρες στην παραγωγικη ηλικια, καθως και οι γυναικες απουσιαζαν απο τους χρους αυτους), στις συγχρονες καφετεριες (εικ. 2) επιτρεπεται να συχναζουν και γυναικες.

4. Βιεννεζικο καφενειο, τελη 19ου αι.

 Το βεβαιο ειναι, οτι δεν προκειται για τεμπελια (ακουμε συχνα την φραση, οτι "οι νεοι καθονται ολημερις στις καφετεριες") αλλα για μια μακροχρονια, εξ Ανατολης συρρεουσα παραδοση, η οποια εχει προ πολλου υιοθετηθει και εκμοντερνηστει. Η ελληνικη ιδιοσυγκρασια εχει συμβαλλει με ιδιαιτερο τροπο σε αυτο. Φυσικα και υπαρχουν συνανθρωποι μας, οι οποιοι υπο το βαρος της ολης καταστασης (ανεργια, φοροι, ελλειψη χρηματων) καθονται απομονωμενοι στα σπιτια τους. Οι περισσοτεροι ομως Ελληνες, οπως και οι Τουρκοι, οι Αραβες, οι Ιταλοι, ειναι κοινωνικοι. Και ειδικα σε περιοδους κρισης, οπως η τωρινη, οι ανθρωποι με αυτα τα χαρακτηριστικα δεν θελουν να ειναι μονοι τους. Θελουν την συντροφια. Οπως και σε πολλες αραβικες χωρες (π.χ. Αιγυπτος, Τυνησια κ.α.) οπου οι ανθρωποι ειναι ακομα πιο φτωχοι, καθονται ομως πολλες ωρες στους καφενεδες με ενα μονο ροφημα - για την παρεα. Ετσι ειναι και στην Ελλαδα. 

 Εχοντας τα παραπανω υποψιν μας, δεν θα πρεπει πλεον να μας εκπλησσει το θεαμα των ασφυκτικα γεματων καφε στην (παρα τριχα) χρεωκοπημενη Ελλαδα...