Hit-and-Run.

Ο γραφων επιθυμει στο παρον κειμενο να γραψει λιγα πραγματα αναφορικα με τις προσφατες τρομοκρατικες επιθεσεις στις Βρυξελλες που στοιχισαν πολλες αθωες ανθρωπινες ζωες. Δεν εχει σκοπο να μακρυγορησει, ουτε να αναφερθει στα γνωστα λογυδρια τους "τις πταιει". Λιγες παρατηρησεις μονο θα κανει: 

  Ο τροπος των τρομοκρατικων επιθεσεων - τοσο των προσφατων στις Βρυξελλες, οσο και εκεινων στο Παρισι, τον Νοεμβριο του 2013 - μας θυμιζουν (λογω της ενασχολησης μας με την Ιστορια) τις τακτικες τυπου guerilla (hit-and-run, κλεφτοπολεμος ή ανταρτοπολεμος επι το ελληνικοτερον), προσαρμοσμενες ομως σε ενα αστικο περιβαλλον. Οι τρομοκρατες, λιγοι τον αριθμο, απλως χτυπανε και εξαφανιζονται. Ο σκοπος τους - και γενικα ο σκοπος της τακτικης που χρησιμοποιουν - ειναι να φθαρουν, να καμψουν το ηθικο των αντιπαλων δημιουργοντας συγχιση και πανικο. Προκειται ομολογουμενως για μια πολυ επωφελη στρατηγικη, η οποια οπου και οποτε εφαρμοσθει, απεδωσε καρπους. Ποτε τακτικος στρατος, πολυαριθμος, με οργανωση και επαρκη εξοπλισμο δεν καταφερε να ανταπεξελθει σε τετοιου ειδους χτυπηματα. Την τακτικη την ειδαμε για παραδειγμα κατα τα πρωτα χρονια της Επαναστασης του 1821. Οι ολιγαριθμοι Κλεφτες με τον μικρο τους εξοπλισμο, δεν μπορουσαν να αντιπαραταχθουν στα ισια απεναντι στον πολυαριθμο και καλα εξοπλισμενο Οθωμανικο στρατο. Απλως χτυπουσαν και εφευγαν, προξενωντας πληγματα στους Οθωμανους. Το ιδιο πραγμα συνεβει και κατα την τελευταια φαση της Μικρασιατικης Εκστρατειας του 1922, οταν οι Νεοτουρκοι εφαρμοσαν την τακτικη αυτη στον τακτικο Ελληνικο στρατο - παρασυροντας τον πρωτα στα ενδοτερα της Ανατολιας και χτυπωντας τον εν συνεχεια στα μετοπισθεν καθως υποχωρουσε προς τα παραλια. Και αλλου (π.χ. στην Κουβα του 1950-1960 απο τους Τσε Γκεβαρα και Καστρο εναντι του καθεστωτος Μπατιστα). 

 Οι τρομοκρατες του Παρισιου και των Βρυξελλων, εχουν μεταφερει την τακτικη αυτη στις πολεις. Λογω της αστικης δομης των ευρωπαικων πολεων, η τακτικη αυτη ειναι ιδιαιτερα επιτυχημενη. Οι επιθεσεις για παραδειγμα στις Βρυξελλες εγιναν λιγες μερες πριν απο τον εορτασμο του Πασχα απο τους Καθολικους και τους Προτεσταντες (Κυριακη του Πασχα για αυτους ειναι στις 27 του μηνα) - σιγουρα; οχι τυχαια. Οι στοχοι ησαν μεσα μαζικης μεταφορας και διακινησης - ο υπογειος και το αεροδρομιο. Οι τρομοκρατες σιγουρα δεν θα ειχαν σκοπο να χτυπησουν το φυλασομενο Ευρωκοινοβουλιο. Δυστυχως πετυχαν τον σκοπο τους, ο οποιος ηταν, οχι απλως να σκοτωσουν αθωους, αλλα να σπειρουν τον πανικο και να δημιουργησουν συγχιση, οπως εγραφει ηδη στην προηγουμενη παραγραφο. Το αποτελεσμα θα ειναι, να παρουν οι Βρυξελλες - και οχι μονο αυτες - εκτακτα και αυξημενα μετρα περιφρουρισης εις βαρος ομως θεμελιωδων ατομικων ελευθεριων. 

 Ο γραφων πιστευει, οτι δυστυχως δεν τα εχουμε δει ολα. Θα υπαρξει συνεχεια. Μονο που δεν ξερουμε που, ποτε και πως ακριβως.  Οι τρομοκρατες παιζουν με τον χρονο και με τα νευρα ολων μας. Τωρα που λογω της καταστροφης στις Βρυξελλες εγινε το κακο και ολες οι χριστιανικες πολεις της κεντρικης και βορειου Ευρωπης θα λαμβανουν αυστηρα μετρα ασφαλειας ενοψη του Πασχα, αμφιβαλλει, εαν θα συμβει κατι αλλο προσεχως. Για αυτο και θεωρει πως, ενας τροπος να αντιμετωπισουν τα κρατη της Ε.Ε. την τρομοκρατια και τις τακτικες της ειναι, να αλλαξουν τις δικες τους τακτικες και να προσαρμοστουν περισσοτερο και πιο κοντα στην μεθοδο hit-and-run των τρομοκρατων. τα προαναφερομενα παραδειγματα εκ της στρατιωτικης Ιστοριας προσφερονται ως επιχειρηματα επ΄αυτου. Επαναλαμβανει ο γραφων, οτι ποτε τακτικος στρατος δεν καταφερε να κερδισει αντιπαλους που προσεφευγαν στην τακτικη της guerilla. Ας το εχουν αυτο καποιοι στα υποψιν τους.