Samuel Bronston: ΑΚΟΜΑ ΕΝΑΣ ΔΙΑΤΤΩΝ ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΟΥ Hollywood.

 Καποια στιγμη, καπου προς τα μεσα της δεκαετιας του 1950 και μεχρι τα μεσα της δεκαετιας του 1960, μετα απο τους αδελφους Korda και πριν απο τους Golan-Globus της Cannon Group, αλλα και τους αδελφους Weinstein της Miramax, εμφανιστηκε στο Χολλυγουντ ο παραγωγος Samuel Bronston. Η ειδικοτητα του ησαν οι πανακριβες επικες παραγωγες με σταρ διεθνους εμβελειας, οι οποιες γυριζονταν στην Ισπανια για οικονομικους λογους (αποφυγη επωδυνης και υψηλης φορολογησης στις ΗΠΑ). 

 Ο εκ ΕΣΣΔ (σημερινη Μολδαβια πιο συγκεκριμενα) καταγωμενος Bronston ιδρυσε την δικη του εταιρεια, "Samuel Bronston Productions" στα 1943 και ενοσω εργαζοταν για την MGM. Τα κινηματογραφικα του στουντιο με την επωνυμια "Studios Las Rozas" ιδρυθηκαν μερικα χρονια αργοτερα, στα 1959, στην ομωνυμη συνοικια λιγο πιο εξω απο την Μαδριτη.

  Ηταν η εποχη που το κινηματογραφικο υποειδος των βιβλικων επων (monumental films) ή ταινιων-χλαμυδων (sword and sandal) ειχε περαση και εκανε θραυση στα ταμεια. Εχοντας γερη χρηματοδοτηση απο την ζαμπλουτη οικογενεια Du Pont, ετοιμα στουντιο στην Ισπανια και γνωριμιες με μεγαλυτερες εταιρειες (MGM, Paramount), o Bronston ριχτηκε με τα μουτρα στην δουλεια. Η πρωτη του παραγωγη ηταν η ταινια "King of Kings" (ο Βασιλευς των Βασιλεων) για την MGM, η οποια κυκλοφορησε στα 1961 σε σκηνοθεσια Nicholas Ray και με το ανυπερβλητο, κυριολεκτικα επικο σκορ του Miklos Rozsa. Η ταινια πραγματευοταν την ζωη του Ιησου. Το καστ της (με εξαιρεση ισως τον πολυ γνωστο απο γουεστερν και πολεμικες ταινιες Robert Ryan στον ρολο του Ιωαννη του Βαπτιστη) δεν περιλαμβανε μεγαλα ονοματα. Τον Ιησου υποδυθηκε ο καστανοξανθος Jeffrey Hunter με τα γαλαζοπρασινα ματια - η μορφη του οποιου παραπεμπει ευθεως στην εικονογραφια του "Χριστουλη" οπως εκεινη αποδιδεται στην Ρωμαιοκαθολικη εκκλησιαστικη παραδοση. Μεχρι τοτε, οι ταινιες δεν εδειχναν τον Ιησου παρα μονο με την πλατη ή ως σκια (βλ. "Μπεν Χουρ"). Η ταινια πηγε καλα στα ταμεια και ηταν υποψηφια για Οσκαρ μουσικου σαουντρακ.

 Την ιδια χρονια (1961) κυκλοφορησε o "El Cid" απο την Allied Artists. Το σαουντρακ ηταν και παλι του Miklos Rozsa, αλλα στην σκηνοθεσια βρεθηκε ο Anthony Mann. Αυτην την φορα στους πρωταγωνιστικους ρολους ησαν δυο μεγαλα ονοματα, ο Charlton Heston και η Sophia Loren. Οπως στον "Βασιλεα των Βασιλεων", αλλα και στις μετεπειτα παραγωγες του Bronston, πολλοι Ισπανοι κομπαρσοι και ηθοποιοι μικροτερου βεληνεκους και διαφορων εθνοτητων πλαισιωναν τους πρωτοκλασατους σταρς. Και η ταινια αυτη πηγε πολυ καλα στα ταμεια, ενω απεσπασε και υποψηφιοτητες για Οσκαρ (π.χ. σκηνοθεσιας).

 Δυο χρονια αργοτερα (1963) η Allied Artists κυκλοφορησε την ταινια "55 ημερες στο Πεκινο". Ο Nicholas Ray επεστρεψε στην σκηνοθεσια, αλλα την μουσικη εγραψε ο Dimitri Tiomkin - ο πιο σημαντικος ισως κινηματογραφικος μουσικος της δεκαετιας του 1960. Και ο Charlton Heston επεστρεψε ως πρωταγωνιστης, αυτη τη φορα πλαισιωμενος απο τους Ava Gardner και David Niven. Η ταινια δεν τα πηγε πολυ καλα στα ταμεια και οι κριτικες που δεχτηκε δεν ησαν ευνοικες. Υπηρχαν προβληματα με την παραγωγη, το σεναριο, το οποιο διαρκως δουλευοταν, και ολα αυτα βγαινουν στο εργο και γινονται αντιληπτα απο τους θεατες. Ηθοποιοι, σεναριογραφοι, σκηνοθετες ησαν δυσαρεστημενοι με την πορεια της ταινιας. Παρομοια προβληματα υπηρχαν βεβαια και στις προηγουμενες ταινιες του Bronston, οπως φυσικα και σε καθε σχεδον ταινια. Ολως εδω το κακο παραγινε.

 Το ναδιρ εφτασε με την ταινια "The End of the Roman Empire" (το τελος της ρωμαικης αυτοκρατοριας) η οποια κυκλοφορησε στα 1964 (την ιδια χρονια κατα την οποια ολοκληρωθηκε και το υποειδος/genre των ταινιων αυτων στην Ιταλια, με πρωταγωνιστες τους διαφορους μπρατσωμενους Μασιστες και Ουρσους) απο την Paramount. Ο Anthony Mann σκηνοθετουσε και ο Dimitri Tiomkin εγραφε την μουσικη. Στο καστ συμμετειχαν οι Stephen Boyd (ο κακος Μεσσαλας απο τον Μπεν Χουρ), Sophia Loren, Alec Guinness, James Mason, Christopher Plummer, Mel Ferrer και Omar Sarif. Η ταινια και στα ταμεια καταποντιστηκε και απο τους κριτικους κατακεραυνωθηκε. Η πλοκη της ηταν τοσο βαρια και παραφορτωμενη που καταντουσε κουραστικη, αν οχι βαρετη. Ο Bronston αιτηθηκε το κεφαλαιο 11 της νομοθεσιας των ΗΠΑ για χρεωκοπια. Κατηγορηθηκε επισης και για ψευδορκια, πως ειχε αποκρυψει τραπεζικους λογαριασμους. Υπο το βαρος ολων αυτων, η εταιρεια του δεν μπορουσε να αντεξει αλλο. Ουτε οι πιστωτες του τον εμπιστευονταν. Ετσι επηλθε το τελος των "Samuel Bronston Productions", οι οποιες, αν και με χιλια προβληματα (οι συνεργατες των παραγωγων, κυριως σεναριογραφοι, αλλαζαν σαν τα πουκαμισα) και μολονοτι ισως και να συνεβαλαν στην παρακμη των επικων ταινιων, εδωσαν εντουτοις λιγα διαμαντια στον παγκοσμιο κινηματογραφο.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ (2020).

 Ευρισκομενοι στις απαρχες του τελευταιου μηνος του τρεχοντος ετους - ενος ετους κατα το οποιο πολλα θλιβερα περιστατικα και γεγονοτα ελαβαν χωρα - κατα την διαρκεια του οποιου ο γραφων αναγκαστηκε να διαμεινει για μεγαλο και συνεχομενο χρονικο διαστημα στην Ελλαδα, παραδεχεται οτι εξαιτιας της συνεχους αυτης διαμονης του διαπιστωσε καποιες αλλαγες στην πολιτικη και την κοινωνια της χωρας:

(1) Απο πολιτικης αποψης θεωρει οτι απο την εποχη του δημοψηφισματος (2015 - βλ. σχετικα κειμενα εντ.) και επειτα υπαρχει μια φαση σχετικης πολιτικης ομαλοτητας. Πολιτικη αναταραχη υπηρξε απο το 2009 μεχρι και το 2015/16 περιπου, οποτε και ειχαμε εναλλαγες προσωποπαγων κυβερνησεων και πρακτικων. Κοινως βολοδερναμε απο τον Κωστακη Καραμανλη στον Γιωργακη Παπανδρεου, τον Αντωνακη τον Σαμαρα, υπηρεσιακες κυβερνησεις (π.χ. Λουκα Παπαδημου) για να καταληξουμε στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ των Τσιπρα-Καμμενου και απο κει στην τωρινη Κυβερνηση του Κυριακου Μητσοτακη (βλ. σχετικα κειμενα εντ.). Δεν νομιζει ο γραφων οτι ειναι λαθος με τα τωρινα δεδομενα, εαν αποκαλεσουμε το προαναφερομενο χρονικο διαστημα (2009-2015/16) σε πολιτειακο/κυβερνητικο επιπεδο ως μεταβατικη φαση. Απο τοτε παρατηρειται να εχουν περιοριστει αισθητα οι πολιτικης φυσεως αναταραχες. Σε αυτους τους περιορισμους εχουν συμβαλλει η αποδοχη των μνημονιων απο τους πολιτες (με την συνδρομη βεβαιως και αρκετων ΜΜΕ), η θεσπιση νομων κατα συναθροισεων/διαδηλωσεων, και το προσφατο προβλημα με την εμφανιση και εξαπλωση του COVID-19, το οποιο συνεβαλλε ακομα περισσοτερο στον περιορισμο και τις απαγορευσεις ατομικων ελευθεριων.

(2)  Η trash κουλτουρα στην ελληνικη τηλεοραση εχει περιοριστει αισθητα. Λιγα ειναι τα υπαρχοντα δειγματα (π.χ. Αννιτα Πανια σε μεγαλο τηλεοπτικο καναλι). Οι υπολοιποι θιασωτες αυτης της κουλτουρας ειτε εχουν περιθωριοποιηθει σε μικρα καναλια (π.χ. Αλεξανδρος Πετριδης, Μενιος Φουρθιωτης, Φιλιππος Καμπουρης) ειτε εχουν αποχωρησει απο τα τηλεοπτικα δρωμενα (π.χ. Αλκινοος Μπουνιας, Μακης Τριανταφυλλοπουλος, Βικυ Μιχαλονακου). Οι εντονες λεκτικες αντιπαραθεσεις μεταξυ τηλεοπτικων προσωπων (π.χ. Δημος Βερυκιος - Γιωργος Αυτιας - Γιωργος Βλαχος - Γιωργος Τραγκας - Στεφανος Χιος - Μακης Τριανταφυλλοπουλος) οπως τις ζησαμε τις δεκαετιες του 1990 και κατα το μιλλενιουμ εχουν εκλειψει. Ο Βερυκιος απωλεσε την μαχητικοτητα του (οι εκρηξεις του βεβαια μπορει να ησαν και θεατραλε για να ανεβουν τα νουμερα ακροαματικοτητας) και κατεληξε πανελιστας/σχολιαστης επικαιροτητας, οι Τραγκας και Βλαχος εχουν εξοριστει σε καναλια μικρης εμβελειας και οι Χιος και Τριανταφυλλοπουλος εχουν ευτυχως εξαφανιστει απο τους τηλεοπτικους δεκτες μαζι με τα ανεκδιηγητα πανελ τους (δυστυχως θυμομαστε ακομη μορφες σαν τους γλοιωδη Δαραβιγκα και αισχρο Ανευλαβη). Παραλληλα ωστοσο εχει εξαφανιστει και η πολιτικη σατιρα απο την ελληνικη τηλεοραση (π.χ. Μητσικωστας, Ελληνοφρενεια, Αμαν). Οι υπαρχουσες κουτσομπολιστικες εκπομπες/μαγκαζινα των ιδιωτικων καναλιων δεν εχουν την ενταση, τον παλμο παλιων εκπομπων τυπου "τα παιδια της νυχτας", "ερωτοδικειο", "ζουγκλα" κτλ. Μονο η εκπομπη της προαναφερομενης κυριας Πανια εχει απομεινει για να κραταει το λαβαρο της cult trash-ιλας. Τα ρεαλιτοπαιγνια τυπου "Big Brother", "Barchelor", "Survivor", "GNTM" κινουνται σε εντελως αλλο επιπεδο...

(3) Μιας και σχεδον συσσωμος ο Τυπος (η 4η εξουσια) εχει μπει στο ιντερνετ με δικες του ιστοσελιδες, οι εντυπες εφημεριδες ειναι που εχουν περιοριστει σε trash εντυπα. Στα περιπτερα βλεπει κανεις - πλην των αθλητικων εφημεριδων - φυλλαδες στα μανταλακια οπως το "Μακελειο", η "Ελευθερη Ωρα", η "Δημοκρατια", η "Espresso" κτλ. Οι σοβαρες εφημεριδες οπως το "Βημα" και η "Καθημερινη" δεν ειναι πλεον αυτο που ησαν. Στις σελιδες τους δεν παρελαυνουν πλεον εμπνευσμενα δοκιμια πνευματικων ανθρωπων οπως ο Μαριος Πλωριτης (ο οποιος εβαζε παραπομπες και βιβλιογραφια στα κειμενα του), ο Νεοκλης Σαρρης, ο Μιχαλης Τιβεριος. Ακομα και ο Νικος Δημου που επανηλθε μετα απο χρονια, δεν γραφει πλεον οπως παλια, παρα επαναλαμβανεται. Δυστυχως μονο ανθρωποι που ειτε δεν εχουν προσβαση, ειτε δεν γνωριζουν πως λειτουργει το διαδικτυο ασχολουνται αναγκαστικα με τις φυλλαδες αυτες, στους τιτλους των οποιων φιγουραρουν ημιγυμνες gold diggers παρεα με τις πιο ευφανταστες θεωριες συνομωσιας που θα μπορουσε να σκεφτει ανθρωπινος νους! Οι ανθρωποι αυτοι ειναι ως επι το πλειστον ή αποκλειστικα ηλικιωμενοι. Μην εχοντας αλλες δυνατοτητες και διεξοδους, αφηνονται να παρασυρθουν απο τα αποχαυνωτικα ψεματα τετοιων παλιοφυλλαδων, τα οποια θα μεταφερουν λεκτικα και στον περιγυρο τους...

 Πολιτικη και κοινωνια ειναι δυο πεδια που μπλεκονται μεταξυ τους γιατι ειναι αλληλοεξαρτωμενα. Μια το ενα και μια το αλλο θα δημιουργησει καταστασεις στις οποιες και το ενα και το αλλο θα επιβαρυνθει. Ο γραφων φρονει οτι απο το 2016 τουλαχιστον επικρατει μια σχετικα ομαλη πολιτικη κατασταση. Λογω του κορονοιου ομως, η κοινωνια (αλλα και η οικονομια και η υγεια) περναει μια δυσκολη περιοδο, η εκβαση της οποιας ειναι ακομα αγνωστη. Δεν εχει φτασει ακομα η στιγμη για να καταληξουμε σε συμπερασματα για το εαν διανυουμε σε κοινωνικο φασμα μια μεταβατικη περιοδο ή εαν το προβλημα με τον κορονοιο που πιεζει την κοινωνια σε ολους τους τομεις επηρρεασει και την πολιτικη ζωη του τοπου.

 

Jan Bouzek in memoria.

 Μολονοτι ακολουθουμε αρκετες επιστημονικες σελιδες στα social media, καποια νεα μας φτασαν σχετικα καθυστερημενα. Εντος Σαββατοκυριακου π.χ. μαθαμε μεσω μιας αναρτησης για την απωλεια του διακεκριμενου Τσεχου αρχαιολογου Jan Bouzek. Ο καθηγητης στο πανεπιστημιο του Καρολου στην Πραγα (το αρχαιοτερο πανεπιστημιο της Ευρωπης) απεβιωσε στις 3 Νοεμβριου σε ηλικια 85 ετων. Τα αιτια του θανατου του δεν μας ειναι γνωστα. Το εργο του ομως ειναι και τυγχανει διεθνους αναγνωρισης, οπως αποδεικνυουν οι τεσσερεις τιμητικοι τομοι (Festschriften) που κυκλοφορησαν τα τελευταια χρονια - ενας με επιμελεια πρωην μαθητων του, ενας με επιμελεια εξισου καταξιωμενων συναδελφων του απο την Ελλαδα και δυο ακομα με διεθνεις συμμετοχές.

 O Jan Bouzek ειναι ο ανθρωπος που με τις δημοσιευσεις του εβαλε το παν/μιο του Καρολου στον χαρτη της διεθνους αρχαιολογικης κοινοτητας και μαλιστα σε δυσκολες εποχες, οταν η Τσεχια λεγοταν Τσεχοσλοβακια και βρισκοταν πισω απο το Σιδηρουν Παραπετασμα, προσεδεμενη στο αρμα της τοτε ΕΣΣΔ. Τοτε ειναι που εκδωθηκαν κορυφαιες του μονογραφιες, οι οποιες λογω του Ψυχρου Πολεμου δεν ετυχαν της υποδοχης που τους αξιζε: Αναφερομαστε φυσικα στο βιβλιο του για την γεωμετρικη εποχη (Homerisches Griechenland), το οποιο εξεδωθει το 1969 στην γερμανικη γλωσσα. Την ιδια χρονια συμπτωματικα, εκδωθηκε το βιβλιο του B. Schweitzer, Die geometrische Kunst Griechenlands. Και λιγα χρονια αργοτερα ηλθαν οι αγγλογλωσσες μονογραφιες των Coldstream και Snodgrass.

 Οι δυο επομενες μονογραφιες του Bouzek τα πηγαν πολυ καλυτερα, μιας και εξεδωθησαν λιγες δεκαετιες αργοτερα (οταν το Σιδηρουν Παραπετασμα αρχισε να παραπαιει και το ψυχροπολεμικο κλιμα να θερμαινεται), γραφτηκαν στην αγγλικη (και δημοσιευτηκαν απο κορυφαιο, εξειδικευμενο σε τετοια ζητηματα εκδοτικο οικο) και πραγματευονταν συνθετα θεματα, οπως ειναι οι πολιτιστικες σχεσεις και επαφες μεταξυ Αιγαιου, Ανατολιας και Ευρωπης κατα την 2η, αλλα και κατα την 1η χιλιετια π. Χ. Αυτες οι δυο μονογραφιες καθιερωσαν τον Bouzek στην διεθνη επιστημονικη κοινοτητα - και στην συνειδηση του γραφοντος αυτες τις σειρες ως ακαδημαικου με πλουσια ενδιαφεροντα και ευρος γνωσεων. Πραγματι, ο Τσεχος αρχαιολογος απεδειχθει βαθυς γνωστης οχι μονο της Αιγαιακης και Βαλκανικης , αλλα και της Ευρωπαικης Προ- και Πρωτοιστοριας. Διεξηγαγε ερευνες, οχι μονο στην Τσεχοσλοβακια, αλλα και στην Θρακη, την Μακεδονια, ακομα δε και στην Κευλανη (Σρι Λανκα)! Ασχοληθηκε επισης με ρωμαικα πορτραιτα, ετρουσκικες αρχαιοτητες, μακεδονικα χαλκινα αντικειμενα, ερυθρομορφη κεραμεικη απο την Μαυρη Θαλασσα. Ανεσκαψε στον Πιστιρο, στην Κυμη, στην Σαμοθρακη, στην Βυρητο μεταξυ αλλων. Εξεδωσε το επιστημονικο περιοδικο "Ειρήνη". Διαμορφωσε την αρχαιολογικη συλλογη του παν/μιου του, η οποια σημερα στεγαζεται στο κεντρο της Πραγας και περιλαμβανει αρχαιοτητες απο την Αιγυπτο, την Ελλαδα, την Ρωμη, τις χωρες της Απω Ανατολης (Κινα, Ιαπωνια). Το magnum opus του κυκλοφορησε πριν απο δυο χρονια και ενω απο τον τιτλο (Studies of Homeric Greece) φαινεται να ομοιαζει με την πρωτη του μονογραφια του 1969, ειναι εντουτοις μια περιληψη/ συνοψη επιστημονικων πορισματων της αρχαιολογιας στον ελληνικο χωρο απο το τελος της Εποχης του Χαλκου μεχρι και την Πρωιμη Εποχη του Σιδηρου, στα προτυπα των δυο υστεροτερων, αγγλογλωσσων μονογραφιων του. Ειναι φυσικο επακολουθο επομενως, οταν σκεφτομαστε για αρχαιολογια στην Τσεχια, για κλασσικες και ιστορικες σπουδες στην Πραγα, να ταυτιζουμε την αρχαιολογικη επιστημη στην χωρα και την πολη αυτη με την μορφη του Jan Bouzek. Ο ανθρωπος αυτος εκπροσωπησε την χωρα και την γενια του στο γνωστικο αντικειμενο της αρχαιολογικης επιστημης και μαλιστα σε δυσκολες εποχες. Αφησε ομως την σφραγιδα του και μια βαρια κληρονομια. Ο νεος αρχαιολογος στο παν/μιο της Πραγας Peter Pavuk με ηδη σημαντικη διεθνη καριερα στεκει ως αξιος διαδοχος του.

 Αυτα τα λιγα λογια απο καποιον που δεν ετυχε ποτε να γνωρισει τον καθηγητη Jan Bouzek απο κοντα. Τον ξερει μονο μεσω της βιβλιογραφιας του.

 Αιωνια σου η μνημη Δασκαλε!

ΑΤΑΚΤΩΣ ΕΡΙΜΜΕΝΑ 29.

 1) Ο κορονοιος συνεχιζει το ταξιδι του. Τα κρουσματα πολλαπλασιαζονται, οι θανατοι αυξανονται παγκοσμιως. Στην Ελλαδα η κυβερνηση επεβαλε και παλι καθολικο lockdown, οπως ειχε κανει τον Μαρτιο. Οι μετακινησεις μεταξυ 9 μ.μ. - 5 π.μ. απαγορευονται, εκτος και εαν προεχουν ιατρικοι ή επαγγελματικοι λογοι. Κατα την διαρκεια της ημερας θα πρεπει να στελνονται και παλι σμς στο 13033 με τους λογους της μετακινησης - οι οποιοι θα ειναι επισης περιορισμενοι. Εξυπακουεται οτι μασκα φοριεται παντου, και σε κλειστους και σε ανοικτους χωρους.

2) Ο εκλεκτος γειτονας Ρετζεπ Ταγιπ Ερντογαν ηδη από το καλοκαιρι συνεχιζει να προκαλει με αλλεπαλληλες navtex και αποστολη ανιχνευτικων/ ερευνητικων πλοιων οπως τα Oruc Reis και Barbatos στα ορια της ελληνικης υφαλοκρυπιδας. Ειναι φανερο οτι θελει να δοκιμασει τις αντοχες των αλλων. Η ελληνικη πλευρα απανταει με διαβηματα σε ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και οποιον βρει. Ειδωμεν... Εν τω μεταξυ η τουρκικη λιρα καταρρεει μερα με την μερα και ο νεο σουλτανος εχει ανοιξει μετωπα σχεδον παντου, τα οποια φαινεται πως αδυνατει να κλεισει...

3) Ο 70φευγα μπαρμπα Τζο Μπαιντεν θα γινει ο 46ος προεδρος των ΗΠΑ. Μαζεψε περισσοτερες ψηφους απο τον Ντοναλντινο Τραμπολινο, ο οποιος συνεχιζει να φερεται σαν κακομαθημενο παιδακι. Παρα την ηλικια του, ο μπαρμπα Τζο ειχε το σθενος να πολεμησει και επιβραβευτηκε και απο την σωουμπιζ της χωρας του, η οποια δεν αντεχε με τιποτε τον ρατσιστη/σεξιστη Τραμπολινο. Ο τελευταιος αλλωστε τα εχει κανει μανταρα σε ολους τους τομεις. Για να δουμε ομως τι θα καταφερει ο μπαρμπα Τζο,  ο οποιος θα αναλαβει επισημως στις 20 Γεναρη 2021 τα ηνια. 

Doppelgänger II: The Rouritanian Paradoxon.

 Εχει περασει αρκετος καιρος απο τοτε που με αφορμη ενα αγαπημενο μας μυθιστόρημα γράφαμε για τις πιθανες εκατερωθεν επιρροές. Οτι δηλαδη η ιστορια αυτη επηρρεασε και αλλους συγγραφεις, αλλα και σεναριογραφους, και σκηνοθετες που γυρισαν ταινιες βασισμενη σε αυτην. Αλλα και οτι η ιστορια αυτη είχε λάβει εμπνευση απο διαφορους παραγοντες. Τοτε ομως δεν γνωριζαμε το παρακατω: Πως υπαρχουν ντοκουμεντα (φωτογραφιες, ρεπορταζ) που στηριζουν την αποψη, οτι ο συγγραφεας του μυθιστορηματος "The Prisoner of Zenda", Anthony Hope πρεπει να εμπνευστηκε την ομοιοτητα των κεντρικων του χαρακτηρων, ξαδελφων Ραντολφ Ρασσεντυλ και Ροδολφου Ε΄από την πραγματικη ομοιοτητα των βασιλικών ξαδελφων Γεωργιου Ε΄της Μεγαλης Βρετανιας και τσαρου Νικολαου Β΄της Ρωσιας (βλ. εικ. εντ.)!

Ο βασιλιάς Γεώργιος Ε΄ της Μεγάλης Βρετανίας (δεξιά) και ο εξάδελφός του, τσάρος Νικόλαος Β΄της Ρωσίας (αριστερά) στο Βερολίνο το 1913 (πηγή: wikipedia.org)

 

 Η ανωτερω φωτογραφια του 1913 αποδεικνυει την ομοιοτητα των δυο γαλαζοαιματων, οι οποιοι γεννηθηκαν με τρια χρονια διαφορας μεταξυ τους (ο Γεωργιος στα 1865 και ο Νικολαος στα 1868). Και σιγουρα δεν πρεπει να ειναι τυχαιο το γεγονος οτι ο φανταστικος Ροδολφος είναι ο πεμπτος βασιλιας της Ρουριτανιας με το ονομα αυτο, οπως ακριβως ηταν και ο Γεωργιος! 

 Ενα επιπλεον στοιχειο που αποδεικνυει οτι ο συγγραφεας εμπνευστηκε απο τους δυο μοναρχες, αποτελει η μαρτυρια της εφημεριδας "Times" του Λονδινου. Εναν χρονο πριν ο Hope συγγραψει το βιβλιο του, στα 1893 δηλαδη, τελεστηκαν οι γαμοι του Γεωργιου στην βρετανικη πρωτευουσα. Φυσικα οι γαλαζοαιματοι συγγενεις δεν θα μπορουσαν να λειψουν απο το γεγονος αυτο! Το φυλλο των λονδρεζικων "Times" της Παρασκευης 7 Ιουλιου 1893, σελ. 5, αναφερει οτι παραλιγο να υπαρξουν ευτραπελα, επειδη ο κοσμος μπερδευε τον Γεωργιο με τον ξαδελφο του Νικολαο! Ηδη απο απο τοτε λοιπον, οι δυο μοναρχες ειχαν αφησει γενειαδες και φυσικα οι πανομοιοτυπες στρατιωτικες στολες τους με τα σιρικια, τα γαλονια, τα παρασημα και τις ταινιες, προκαλουσαν συγχυση ακομα και στους πιο κοντινους τους ανθρωπους!

 Μερικες φορες τελικα η πραγματικοτητα ειναι πιο δυνατη και απο την φαντασια! Και προσωπικα θεωρουμε οτι η ομοιοτητα μεταξυ Γεωργιου και Νικολαου ειναι εκεινη που εδωσε εμπνευση στον δικαστικο λειτουργο Hope να συγγραψει την ιστορια ενος συμπατριωτη του Αγγλου ευγενη, ο οποιος παιρνει την θεση του βασιλικου του ξαδελφου σε μια φανταστικη χωρα...

ΑΠΩΛΕΙΑ...

 Μπήκε η άνοιξη, ήλθε και το καλοκαίρι. Ο καιρός έφτιαξε, κάνει ζέστη. Οι περιορισμοί λόγω κορονοιού άρθηκαν, μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι, εμπορικά κέντρα, καφετέριες και εστιατόρια ανοίξαν. Ο κόσμος βγαίνει και διασκεδάζει. Μια οικογένεια θρηνεί. Είναι η οικογένεια του Τάλα. ¨Εχασε τον κυρ-Γιάννη. Είχε πατήσει τα 80 και η υγεία του ήταν επιβαρυμένη.

 Ποιός ήταν ο κυρ-Γιάννης όμως; Ήταν γενναιόδωρος και βοηθούσε συγγενείς και φίλους με πράξεις. Ήταν ευαίσθητος, φιλέσπλαχνος, ρομαντικός, ευγενής με τις κυρίες. Είχε όμως και αρκετά ελαττώματα. Τύχαινε να είναι ο μικρότερος γιος μιας πολυμελούς οικογενείας από την κεντρική Πελοππόνησο (3 αγόρια, 3 κορίτσια. Από τα παιδιά αυτά, μόνο εκείνος και μια αδελφή του απέμειναν). Ο μεγάλος γιος, ο Θανάσης, είχε σταλεί από παιδί σε συγγενείς του στην Αθήνα, οι οποίοι τον βοηθήσαν να σπουδάσει μηχανικός και να εργαστεί σε καράβια. Μάλλον ο κυρ-Γιάννης θα ήταν πιο κοντά στην μητέρα του (την οποία επικαλούνταν διαρκώς), αλλά επειδή δεν υπήρχε και άλλο αγόρι, έπρεπε να βοηθάει τον μεσαίο, τον Λάμπρο, στις αγροτικές δουλειές. Οι δυο τους συνεργαστήκαν αργότερα (π.χ. στον χώρο της εστίασης σε διάφορα μαγαζιά), αλλά ο Τάλας έχει την εντύπωση πως ο κυρ-Γιάννης έβλεπε τον μεσαίο του αδελφό ανταγωνιστικά - ίσως και να τον ζήλευε. Διαφορετική ήταν η κατάσταση με τον μεγαλύτερο, τον Θανάση, τον οποίο αγαπούσε και θαύμαζε. Ο Τάλας δεν είχε ακούσει ποτέ του κακό λόγο για τον Θανάση. 

 Ίσως λόγω της προαναφερόμενης κατάστασης (χαιδεμένος της μητέρας του από την μια και παιδί για θελήματα από την άλλη) ο κυρ-Γιάννης να ήθελε να ανεξαρτητοποιηθεί, να σηκώσει κεφάλι και να κάνει δική του δουλειά από το να γίνει υπάλληλος άλλων; Ο Τάλας θυμάμαι οτι στο σπίτι και την οικογένεία του ήταν καταπιεστικός και απαιτητικός. ¨Ήθελε να επιβάλλει την γνώμη του στους άλλους, να γίνεται το δικό του κάθε φορά. ¨Οταν  η οικογένεια δεν συμφωνούσε με τις απόψεις του ή δεν του έκανε το χατήρι, θύμωνε και προσπαθούσε να την πιέσει. Συνήθιζε να παρουσιάζει τον εαυτό του ως θύμα μερικές φορές. Αισθανόταν αδικημένος, οτι περιτριγυρίζοταν από αχάριστους και οτι ο κόσμος όλος του χρώσταγε. ¨Αλλες φορές πάλι, δημιουργούσε ενοχές και τύψεις στους άλλους. Για την πρώτη περίπτωση π.χ., μπορεί να αναφερθεί πως τα τελευταία 2 χρόνια περίπου κατηγορούσε την οικογένειά του (δηλ. τους γονείς και τα αδέλφια του) οτι τον εμποδίσαν να πάει να γίνει αστυνομικός (την δεκαετία του 1960), μολονότι οι αξιωματικοί τον είχαν δει και του ζητούσαν να περάσει από τα κεντρικά. Παλιότερα όμως έλεγε οτι ο ίδιος είχε δει αστυνομικούς να χτυπούν αθώους πολίτες και είχε σοκαριστεί τόσο, που δεν πήγε. Για την δεύτερη περίπτωση μπορεί ο Τάλας να αναφέρει τον εαυτό μου και την ψυχολογική πίεση που υφίστατo επί χρόνια να παρατήσει την ζωή και την καριέρα του στην Γερμανία για να επιστρέψει στην Ελλάδα.

 Ήταν ακόμη εγωιστής και γκρινιάρης. Επαίροταν συχνά οτι τον θαυμάζαν για την εμφάνισή του και τους τρόπους του κτλ. Συνήθιζε να υποτιμά τους άλλους για διαφόρους λόγους. Π.χ. τον γαμπρό του Τάλα, επειδή δεν έχει πανεπιστημιακή μόρφωση και εργάζεται ως υπάλληλος σε εταιρεία. ¨Ηθελε αυτός να επιλέξει σύζυγο για την κόρη του. Και τον ίδιον τον Τάλα τον πίεζε στο θέμα αυτό, οτι δήθεν θα του έβρισκε εκείνος νύφη. Είχε διάφορους τρόπους να ελέγχει και να ασκεί κριτική στην οικογένειά του. Ούτε να μιλήσουν στα τηλέφωνα δεν μπορούσαν - τους άρχιζε την ανάκριση. Θέλαν να βγούνε, τα ίδια. Αυτός σηκωνόταν, έφευγε, δεν ξέρουνε που πάει, ερχόταν, δεν μίλαγε - αυτά τα έκανε από τις εποχές που δεν υπήρχαν κινητά. Ασκούσε κριτική για την εμφάνιση, πως τρώει, πως γελάει η οικογένεια, σχεδόν οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς. Μάζευε διάφορα πράγματα από τον δρόμο ή από τα σκουπίδια (κάτι που είχαν επισημάνει και γείτονες) και έλεγε ψέματα, οτι κάποιοι του δώσαν κάτι. Δεν είχε καλή σχέση με το νερό (π.χ. δεν πλενόταν συχνά, δεν χρησιμοποιούσε το καζανάκι).

 Ο Τάλας έχει ακόμη την εντύπωση οτι ο κυρ-Γιάννης πρέπει να είχε διάφορα κόμπλεξ. Επαίροταν π.χ. οτι ήταν καλός τραγουδιστής, οτι θα μπορούσε να γίνει ηθοποιός, οτι άκουγε συχνά κοπλιμέντα (το οτι είναι δεκτικός και επιρρεπής σε κολακείες είναι άλλο ενα αρνητικό του) που του λέγαν οτι μοιάζει με τον τάδε και τον δείνα ηθοποιό. Δεν τον είχε όμως ο Τάλας ακούσει ποτέ τόσα χρόνια σε οικογενειακές συνεστιάσεις με συγγενείς (π.χ. σε γάμους) να πιάσει μικρόφωνο και να τραγουδήσει. ¨Οποτε έβλεπε ταινία στην τηλεόραση ο Τάλας - ειδικά ξένες ταινίες - άρχιζε ο κυρ-Γιάννης να βρίζει τους πρωταγωνιστές. Δηλαδή του έφταιγε όλος ο πλανήτης που δεν σπούδασε, δεν έγινε ηθοποιός, τραγουδιστής, επιστήμονας, βιομήχανος! Και φυσικά είχε τις εμμονές του, π.χ. με τους συγγενείς του και τα σπίτια που τους έδωσε, όπως και με την άλλη, με το κτήμα στο χωριό, το οποίο είναι εξ΄αδιαιρέτου. Και στις δυο αυτές περιπτώσεις, όλα οσα ισχυριζόταν (οτι πλαστογραφήσαν την υπογραφή του κτλ.) δεν ευσταθούν. Υπάρχουν συμβολαιογραφικές πράξεις. Υπάρχει οικονομική στενότητα τα τελευταία χρόνια στην οικογένεια και ήθελε να πουλήσει τα ανωτέρω. Κατανοητό. Τα μεν σπίτια όμως έχουν πωληθεί από το 1980 στους συγγενείς, στο δε κτήμα υπάρχει ενα 1/4 που ανήκει σε άλλους κληρονόμους. Ο Τάλας θέλει εδώ και μερικά χρόνια με την αδελφή του να τα διαχειριστούνε αυτά και  ο κυρ-Γιάννης δεν τους άφηνε. Τους εμπόδιζε και τους υποτιμούσε, οτι είναι άπειροι. Από παιδί έχει ακούσει ο Τάλας πολλά από τον κυρ-Γιάννη, αν και πρωτότοκος. Δεν τον άφηνε να πιάσει κατσαβίδια και πένσες, να κάνει καμιά μαστοριά. Του δημιουργούσε και εδώ ενοχές, οτι θα μείνει αγράμματος και δεν πρέπει κτλ. Οτι μπόρεσε να κάνει ο Τάλας από αυτά, το κατάφερε γιατί δοκίμασε από μόνος μου. 

 

 Ο κυρ-Γιάννης εισήχθε στις 27/04/2020 στην Α΄ Παθολογική Κλινική του Ερυθρού Σταυρού και μετά από σύσταση παθολόγου, ο οποίος τον είχε εξετάσει κατ΄οίκον.

 Το ιατρικό ιστορικό του περιλαμβάνει: ήπια ανοική συνδρομή, κολπική μαρμαρυγή, σακχαρώδη διαβήτη. ¨Εχει αναπηρία άνω του 60% από ατύχημα προ 35 ετών στο αριστερό πόδι (ρήξη κοτύλης). Τον Ιούλιο του 2019 χειρουργήθηκε στην αριστερή βουβωνοκήλη. Τέλη Σεπτεμβρίου 2019 διεγνώστει από νευροφυσιολόγο και ψυχολόγο με οργανικό ψυχοσύνδρομο, το οποίο περιλαμβάνει κατάθλιψη και εμμονές. Από τότε ξεκίνησε, μαζί με τα φάρμακα που έπαιρνε ήδη (eliquis, glucophage, orbimag), και το ηρεμιστικό olanzapin (x 1). Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2019, κατέπεσε σωματικά και διεκομίσθει στο ΝΙΜΙΤΣ για εξετάσεις. Βγήκε αυθυμερόν. Η ιατροφαρμακευτική αγωγή του άλλαξε και πλέον έπαιρνε zyprexa  (x 1), το οποίο περιέχει επίσης ολανζαπίνη. Από τέλη Φλεβάρη μέχρι και αρχές Απρίλη 2020 περίπου, έπαιρνε και μισό etiapin γιατί είχε εξάρσεις. Δεν ήταν πάντα εύκολος και συνεργάσιμος, δεν ήθελε να παίρνει τα συνταγογραφημένα του χάπια. Σημειωτέον, μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων εμφάνιζε ακράτεια και βρεχόταν στον ύπνο του κατά την διάρκεια της νύχτας. Ο Τάλας  του ξεκίνησε την χρήση ειδικών εσωρούχων για ενήλικες. Από του Ευαγγελισμού και μετά άρχισε να καταπέφτει όλο και πιο πολύ σωματικά, μέχρι που στο τέλος δε πήγαινε καν στην τουαλέτα κατά την διάρκεια της ημέρας, δεν μπορούσε να σηκωθεί από κρεββάτι ή καναπέ, δεν καταλάβαινε πως να σηκωθεί και πως να τον βοηθήσει ο Τάλας και όταν χρειαζόταν, τον υποβάσταζε. Μ. Τρίτη έπεσε μέσα στο σπίτι και χρειαζόταν ακόμα μεγαλύτερη βοήθεα. Μια βδομάδα μετά κατέρρευσε σωματικά και από τότε βρισκόταν κατάκοιτος και με κατάκλιση. Ο παθολόγος του συνταγογράφησε μια ιατροφαρμακευτικη αγωγή από τις 23/04 την οποία θα έπρεπε να ακολουθήσει για 10 μέρες και η οποία περιελάμβανε αντιβίωση augmentin. Υπέθετε πως έχουμε να κάνουμε με λοίμωξη. Επειδή ο κυρ-Γιάννης δεν αντιδρούσε θετικά στην αγωγή αυτή - κάθε απόγευμα ανέβαζε δέκατα (37) και το  Σάββατο 24/04 είχε 38 - είπε  ο παθολόγος οτι έπρεπε να διεκομισθεί σε νοσοκομείο, όπως και έγινε. Το zyprexa το είχε σταματήσει την Μ. Παρασκευή.  

 Στις 05/05/2020 δώσαν εξιτήριο από τον Ερυθρό Σταυρό. Το εξιτήριο αναφέρει τα εξής:

J22: διάφορες οξείες λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού. KNN: ΟΧΙ,  ICD10: ΝΑΙ.  KEN A22Mb λοιμώξεις/ φλεγμονές του αναπνευστικού με σοβαρές ή μέτριας βαρύτητας συνυπάρχουσες παθήσεις/ επιπλοκές. 

¨Αλλες εξετάσεις που έγιναν: 

Υ. Τ. εγκεφάλου (29/04/2020): παρουσία συρρεουσών μικροισχαιμικών αλλοιώσεων στη λευκή ουσία των εγκεφαλικών ημισφαιρίων άμφω.

 Πιθανή ισχαιμική αλλοίωση στη γέφυρα αριστερά της μέσης γραμμής. Ευρήματα εγκεφαλικής και παρεγκεφαλιδικης ατροφιας.  

 Φλεγμονώδη στοιχεία στο αριστερό ιγμόρειο και τις ηθμοειδέις άμφω. 

Υ. Τ. θώρακος (27/04/2020): δεν παρατηρείται σκιαγραφικό έλλειμμα σε κεντρικούς και τμηματικούς κλάδους των πνευμονικών αρτηριών. Διηθήματα θαμβής υάλουτ σε γλωσσίδα, στον ΑΚΛ και τον ΔΚΛ. Ατελεκτασία ΔΚΛ. Πυκνωτικά βάσεων άμφω.

CRP ποσοτικό (high sensitive): 244 mg/l (07/05/2020).

 Μεταξύ 05/05 και 09/05 ο κυρ-Γιάννης παρέμεινε σπίτι. Συνέχισε να βρίσκεται κατάκοιτος και σε κατάκλιση. Στο νοσοκομείο έβγαζε ματωμένα φλέματα που περιοριστήκαν μετά. Παραισθήσεις που είχε στο νοσοκομείο δεν εμφανιστήκαν μετά. Περιστασιακά μπορούσε να ανακτήσει επαφή με το περιβάλλον. Συνήθως έλεγε πράγματα ακατανόητα. Μερικές φορές είχε τρέμουλο, μια στο ενα χέρι και μια στο άλλο. Μερικές φορές είχε τρέμουλο στο ενα και στο άλλο πόδι. Το σώμα του ήταν βαρύ και ο Τάλας δυσκολευόταν να τον φέρει σε ημικαθιστή θέση και να τον γυρίσει δεξιά-αριστερά για να τον αλλάξει και να τον πλύνει. Εκείνες οι μέρες, αλλά και οι προηγούμενες, από Τετάρτη του Πάσχα μέχρι και Δευτέρα 27/04 που διεκομίστει στον Ερυθρό Σταυρό, ήταν μαρτύριο για τον Τάλα. ¨Ηταν μόνος του με την 79χρονη μικροκαμωμένη μητέρα του που δεν καταλάβαινε και δεν μπορούσε να κάνει και πολλά. 

 Στο σπίτι όμως ο κυρ-Γιάννης δεν μπορούσε να φάει και να πιεί, δεν καταλάβαινε να φτύσει τα φλεματά του. Πλεον έπαιρνε τροφή, υγρά και τα φάρμακά του με ειδικές σύριγγες. Η κατάσταση δεν πήγαινε άλλο, έπρεπε να διακομιστεί και πάλι σε νοσοκομείο λόγω αυτού του πράγματος, αλλά και της λοίμωξης του αναπνευστικού. Άλλωστε και παρά την αντιβίωση, συνέχιζε να ανεβάζει δέκατα. Στις 09/05 διεκομίσθει στον Ευαγγελισμό, στην Γ΄ Παθολογική Κλινική. Αυτή τη φορά ο Τάλας είχε προνοήσει και είχε λάβει γραπτή διάγνωση από τον παθολόγο. ¨Οπως και στον Ερυθρό Σταυρό, έτσι και στον Ευαγγελισμό, η διακομιδή έγινε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Και στις δυο περιπτώσεις, ο Τάλας και ο κυρ-Γιάννης φτάσαν το πρωί και μπήκαν σε θάλαμο το απόγευμα. Απλά στην δεύτερη περίπτωση, η θεράπων ιατρός δεν ήταν ευγενική. Δεν ήθελε να δει την γραπτή διάγνωση του συναδέλφου και περίμενε να της πει ο Τάλας τι συμπτώματα έχει ο κυρ-Γιάννης. Λες και ο Τάλας είναι κανένας φοιτητής Ιατρικής. Μια συνάδελφός της έβαλε στον κυρ-Γιάννη σωληνάκι levine στην μύτη για να σιτίζεται. Ο άνθρωπος είχε τις αισθήσεις του και υπέφερε. Μετά από 2 μέρες όμως, το σωληνάκι αυτό μπούκωσε. Το βγάλαν και λίγο πριν τα μέσα Μαίου, ενα γιατρουδάκι προσπάθησε να βάλει άλλο σωληνάκι στο ρουθούνι του κυρ-Γιάννη (η σύσταση του παθολόγου ήταν να γίνει γαστροστομία, μια χειρουργική επέμβαση δηλαδή, με την οποία το σωληνάκι θα τοποθετούνταν στο στομάχι). Δεν τα κατάφερε. Τον Τάλα φυσικά, όπως και κάθε συνοδό, τους βγάζαν έξω όταν θέλαν να κάνουν τις δουλειές τους οι γιατροί. Οι δε νοσηλεύτριες ήσαν πιο αγενείς και σνομπ στην πλειοψηφία τους από οτι οι συναδέλφισσές τους στον Ερυθρό Σταυρό. Δεν αλλάζαν υποσέντονα και πάνες στους ασθενείς παρά μόνο όταν λερωνόντουσαν. 

 ¨Οταν ξαναμπήκε ο Τάλας, βρήκε τον κυρ-Γιάννη ιδρωμένο, δεμένο από τα κάγκελα του κρεββατιού με γάζες στους καρπούς των χεριών, να προσπαθεί να αναπνεύσει. Και να φτύνει αίμα. Το λευκό σεντόνι είχε γεμίσει με κόκκινες κηλίδες. Ειδοποίησε τις νοσηλεύτριες, οι οποίες ήλθαν μετά από δέκα λεπτά με τους γιατρούς και τον βγάλαν έξω. Αργότερα του είπαν οτι ο δεξιός πνεύμονας έχει γεμίσει υγρά και ο κυρ-Γιάννης πρέπει να διασωληνωθεί. ¨Οπως και έγινε. Στις 16/05 διεκομίσθει σε ΜΕΘ - ο Ευαγγελισμός δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο. Στην ΜΕΘ παρέμεινε ο κυρ-Γιάννης μέχρι την 02/06, οπότε και επαναδιεκομίσθει στον Ευαγγελισμό. Στην ΜΕΘ του έκαναν τραχειοτομή. Συνέχισε να είναι σε καταστολή. Μια εβδομάδα πριν επιστρέψει στον Ευαγγελισμό τον βγάλαν από την μηχανική υποστήριξη και ανέπνεε μόνος του. Μερικές φορές έδειχνε να έχει τις ασιθήσεις του - άνοιγε τα μάτια, τα βλεφάριζε, κούναγε τα δάχτυλα του χεριού. Μερικές φορές έσμιγε τα φρύδια - ίσως και να αισθανόταν πόνο. 

 Η γιατρός στην ΜΕΘ είχε βέβαια προειδοποιήσει τον Τάλα: πρόκειται για ασθενή με ήδη βεβαρυμένο ιατρικό ιστορικό. Δεν μπορεί κανείς να εκτιμήσει εαν ο κυρ-Γιάννης θα αντέξει μια βδομάδα ή εναν μήνα. Τελικά άντεξε μέχρι το μεσημέρι της 9ης Ιουνίου 2020. Είχε από την προηγούμενη μέρα πάθει αποκορεσμό και τον διασωληνώσαν και πάλι. Μέχρι τότε, ο εφημερεύων γιατρός συζητούσε την πιθανότητα μεταφοράς του σε ίδρυμα ή κλινική χρονίων/ ανιάτων παθήσεων/ νοσημάτων. Μετά την διασωλήνωση, παίχτηκε και πάλι το σενάριο της ΜΕΘ. Λίγο πριν το μεσημέρι της 09/06, ο κυρ-Γιάννης μεταφέρθηκε στο καρδιολογικό για εξετάσεις. ¨Οταν μισή ώρα μετά τον επαναφέραν στον θάλαμο, δεν μπόρεσε ο Τάλας να τον δει. Είχαν πέσει επάνω του γιατροί και νοσηλευτές και τον βγάλαν έξω. ¨Οταν ο Τάλας μπήκε στον θάλαμο, διαπίστωσε οτι το χρώμα του δέρματος του κυρ-Γιάννη είχε γίνει ωχροκίτρινο και εμφάνιζε ροζ λεκέδες σε στήθος, χέρια και κοιλιά. ¨Ηδη από τις 02/06 το αριστερό του χέρι ήταν πρισμένο και μελανιασμένο από τις κεντρήσεις που του έκαναν. Στην ΜΕΘ δεν είχαν βρει αλλού φλέβα στο σώμα του για τους ορούς και τις αντιβιώσεις - είχαν ήδη εξαντλήσει τις φλέβες σε άνω και κάτω άκρα - και δοκιμάσαν στα δεξιά του λαιμού. Ειδοποίησε αμέσως τους νοσηλευτές, οι οποίοι μαζί με τους γιατρούς τον βγάλαν και πάλι έξω. ¨Οταν φέραν μετά από δέκα λεπτά το παραβάν, ο Τάλας κατάλαβε... Σηπτική καταπληξία ήταν η τελική διάγνωση/ αιτία θανάτου.

 Τον είδε αργότερα το μεσημέρι στο νεκροτομείο του νοσοκομείου. Και ειδοποίησε την οικογένειά του. Δυστυχώς η επιθυμία του εκλιπόντος να δωθεί το σώμα του στη Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ δεν πραγματοποιήθηκε. Οι λοιποί εγγύτεροι συγγενείς πλην Τάλα δεν ήθελαν. Επομένως έγινε κηδεία, τα έξοδα της οποίας επιβαρύναν κυρίως τον Τάλα, ο οποίος βρίσκεται ακόμα σε δεινή οικονομική κατάσταση. Και έπονται άλλα: εννιάμερα, σαράντα, μνημόσυνα, γραφειοκρατικές διεκπεραιώσεις σε δικηγόρους, συμβολαιογράφους, εφορίες κτλ...

 ¨Ετσι όμως είναι η ζωή. Οι περιορισμοί λόγω κορονοιού αρθήκαν, ο καιρός έφτιαξε, τα μαγαζιά ανοίξαν και ο κόσμος βγαίνει και διασκεδάζει. Μια οικογένεια κάπου στην πόλη θρηνεί και ενας γιος, ο οποίος ακόμα πιστεύει οτι δεν ήταν αυτός που ήθελε ο νεκρός πατέρας του, ενας γιός που έχει ρισκάρει για αυτόν τον πατέρα  την τσέπη και την καριέρα του κολλημένος ενα εξάμηνο στην πόλη αυτήν, άνεργος και ανασφάλιστος, αισθάνεται οτι το 2020 μπορεί να είναι πραγματικά δίσεκτο - τι ειρωνία για κάποιον που νομίζει οτι είναι ορθολογιστής! Αυτός ο γιος, αυτός ο Τάλας, επιθυμεί διέξοδο. Η ταλαιπωρία των τελευταίων μηνών - οι εξάρσεις και η σταδιακή σωματική κατάπτωση του κυρ-Γιάννη, τα τρεχάματα σε μικροβιολογικά εργαστήρια για αιματολογικές, αξονικές και υπέρηχους, η ψυχική και σωματική κούραση με το άλλαγμα και καθάρισμα του κατάκοιτου ανθρώπου, η καθημερινή πολύωρη παραμονή στα νοσοκομεία και η αντιμετώπιση του εκει προσωπικού απέναντί του - μοιάζει πλέον με κακό όνειρο. Ο τρόπος του να πενθήσει είναι να απομονωθεί και να παλέψει με τις τύψεις του μέχρι να φύγει τούτη η καταραμένη χρονιά...

 

• ---

ΟΙ ΘΡΗΝΟΙ ΤΗΣ ΒΟΥΧΑΝ/ ΤΗΣ ΜΠΕΡΓΚΑΜΑ/ ΤΗΣ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗΣ/ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ....

 Το κακο ξεκινησε ηδη προτου μπει το νεο ετος. Η παραδοση θεωρει το 2020 δισεκτο, χρονια κακοτυχιων. Η ανθρωπινη ελπιδα ειναι να πανε ολα καλυτερα σε καθε νεο ετος. Φαινεται πως κερδιζει η παραδοση.

  Σε καποια γωνια της Κινας, στην υπαιθρια αγορα μιας πολης ονοματι Βουχαν ή Γουχαν - η οποια παρεπιπτοντως διαθετει και μικροβιολογικο εργαστηριο ερευνων - ξεσπασε ενας νεος, επιθετικος ιος γριπης που ονομαστηκε COVID-19 ή κορονοιος. Λεγεται οτι ειναι "ξαδελφακι" ιων οπως ο SARS, μονο που ειναι ακομα πιο επικινδυνος. Μεταδιδεται και εξαπλωνεται ταχυτατα και δεν εχει βρεθει τροπος αντιμετωπισης αλλος απο την χρηση αντισηπτικων, χειρουργικων γαντιων και μασκων. Ο κοσμος πρεπει να πλενει παντα τα χερια του με νερο και σαπουνι μετα απο οποιαδηποτε δραστηριοτητα ή και επαφη με αντικειμενα, και να κραταει αποσταση τουλαχιστον 1,5-2 μ. απο τους συνανθρωπους του σε κλειστους χωρους.

 Αναφερουν οτι ο ιος προηλθε απο ζωα που πωλουνταν προς βρωση στο παζαρι της Βουχαν, οπως παγκολινους, νυχτεριδες και αλλα τρωκτικα. Απο κει, εξαπλωθηκε μεσα σε διαστημα λιγων εβδομαδων και σε αλλες πολεις της Κινας. Επειτα, στις γειτονικες χωρες (Νοτια Κορεα, Ταιβαν, Ταυλανδη). Εν συνεχεια μεταφερθηκε στην Ευρωπη - την Ιταλια, την Ισπανια, την Γερμανια, την Γαλλια, την Αγγλια. Πηρε διαστασεις πανδημιας. Μεσα στον Φεβρουαριο, ολοκληρη η ιταλικη χερσονησος τεθηκε σε καραντινα. Οι πτησεις εξωτερικου και οι εγχωριες μετακινησεις σταματησαν, τα καταστηματα πλην σουπερμαρκετ και φαρμακειων κλεισαν. Ο κοσμος κλειστηκε στα σπιτια του, βγαινοντας  σπανιως, μονο για τα απαραιτητα και φορωντας γαντια και μασκες. 

 Καποιοι υποτιμησαν την ολη κατασταση και νομιζαν οτι ειναι απλως μια γριπουλα. Αλλοι θεωρησαν οτι ειναι αλωβητοι. Ετσι δεν πηραν εγκαιρως μετρα περιορισμου μετακινησεων και υγιεινης. Το αποτελεσμα ηταν να αυξηθουν τοσο πολυ τα κρουσματα και οι νεκροι, ωστε να ολοκληρες χωρες να μπουν σε καραντινα. Αυτο συνεβει στην περιπτωση της Ιταλιας ηδη πριν την Καθαρα Δευτερα, στις αρχες Μαρτιου. Και στην Αγγλια εντος των προσεχων εβδομαδων. Η τελευταια, μαζι με καποιες σκανδιναβικες χωρες, επελεξαν να ακολουθησουν το μοντελο της λεγομενης "ανοσιας της αγελης (ή του κοπαδιου)", συμφωνα με το οποιο, εαν αφεθει ο ιος να μολυνει ενα μερος του πληθυσμου, τα μελη του (καποια στιγμη) θα αποκτησουν ανοσια και ο ιος ειτε θα σταματησει την εξαπλωση, ειτε θα επιβραδυνει τοσο, ωστε να ατροφησει και να καταστει πλεον ακινδυνος. Υπο την γενικη κατακραυγη των πολιτων της, η ηγεσια της Αγγλιας αποφασισε να θεσει την χωρα σε καραντινα και να κλεισει σχολεια, παν/μια, εμπορικα κεντρα, θεατρα, κιν/φους, γυμναστηρια, χωρους διασκεδασης και να πεισει τους υπολοιπους ανυπακοους να συμμορφωθουν στις υποδειξεις των ειδικων. Παρομοια κατασταση ειχαμε και στις ΗΠΑ, με αποτελεσμα πολεις οπως η Νεα Υορκη να καταστουν εκατομβες νεκρων θυματων του νεου ιου.

 Στην Ελλαδα εγινε αντιληπτο εν μεσω Αποκριας το ποσο κρισιμο και θανατηφορο ειναι αυτο το πραγμα με τον κορονοιο. Μετρα περιορισμου παρθηκαν αμεσως: τα ΠΑΝΤΑ εκτος απο σουπερ- και μινι μαρκετ, φαρμακεια, ιατρεια, διαγνωστικα και μικροβιολογικα κεντρα, συνεργεια αυτοκινητων και βενζιναδικα κλεισαν. Απαγορευτηκαν οι ασκοπες μετακινησεις, παρα μονο για οσους εργαζονται ή θελουν να εξυπηρετηθουν σε καποια απο τα προαναφερομενα καταστηματα.  Οι μετακινησεις γινονται πλεον μονο με γραπτη δηλωση ή αποστολη σμς σε συγκεκριμενο αριθμο.  Τα αποτελεσματα αυτης της μεθοδου εδειξαν οτι ακομη και μετα απο εναν μηνα οι αριθμοι ασθενων και νεκρων ειναι ευτυχως χαμηλοι σε συγκριση με αλλες χωρες. Επισης δεν εχει χτυπηθει απο τον κορονοιο ολη η Ελλαδα, παρα μονο ορισμενοι νομοι. Κανεις βεβαια δεν μπορει να εγγυηθει για το πως θα εξελιχθουν τα πραγματα τις επομενες εβδομαδες και μηνες. 

 Και ετσι εξελισσεται η ζωη μεσα στους πρωτους μηνες του 2020: Ολοκληρες πολεις οπως η Βουχαν και η Νεα Υορκη  και χωρες οπως η Ιταλια, η Γαλλια, η Ισπανια θρηνουν. Στην Ελλαδα ορισμενες οικογενειες ειναι που ζουν τον Γολγοθα τους. Μια εξ αυτων και του Ταλα, ο οποιος εχει μεινει εδω και 4 μηνες εγκλωβισμενος στην Αθηνα - και οπως ολα δειχνουν, παει για 5ο αν οχι και για 6ο μηνα. Ειχε ελθει απο τον Ιουλιο του 2019 και αναγκαστηκε να μεινει μεχρι τον Οκτωβριο. Εν συνεχεια περασε ενα διμηνο "επανω" για να ξανακατεβει τον Γεναρη, οπως ειχε ηδη προγραμματισει. Το αρχικο σχεδιο ηταν να εφευγε τελη Μαρτη με την προοπτικη να επανελθει σε 2 μηνες και μεχρι τον Σεπτεμβρη/ Οκτωβρη. Αλλα τον βρηκε ο κορονοιος - και τα προβληματα υγειας του κυρ-Γιαννη, τα οποια μερα με την μερα αυξανονται. Διεγνωστει στα τελη του Σεπτεμβρη 2019 με οργανικο ψυχοσυνδρομο ο ανθρωπος και ειχε εμμονες και καταθλιψη. Ξεκινησε φαρμακευτικη αγωγη με το ζορι - ηταν και χαρακτηρας που δεν του αρεσαν τα χαπια. Μεχρι τα τελη Οκτωβριου 2019 που εφυγε ο Ταλας για δουλειες, ειχε καπως ηρεμησει. Καποιες εμμονες ειχε παντως, ηθελε να πηγαινει στην τραπεζα να τραβαει χρηματα. 2 μερες πριν τα Χριστουγεννα, η επιδραση των φαρμακων τον εκανε να μην μπορει να παρει τα ποδια του. Καλεσαν ασθενοφορο που τον πηγε στο ΝΙΜΙΤΣ για εξετασεις. Αλλαχτηκαν καποια φαρμακα και η δοσολογια τους. Οταν επεστρεψε ο Ταλας τον Γεναρη του 2020, τον βρηκε σχετικα ηρεμο. Που και που ειχε καποια νευρικοτητα - ηθελε να βγει εξω, ζηταγε κλειδια, λεφτα, δεν ηθελε να παιρνει τα χαπια του κτλ. - αλλα αυτη δεν διαρκουσε πολυ. Μετα τις 25 Μαρτιου επιδεινωθηκε η σωματικη του κατασταση και εκει που περπαταγε μεσα στο σπιτι εστω και με μπαστουνι και μπορουσε να αυτοεξυπηρετηθει στο μπανιο, πλεον χρειαζοταν βοηθεια για να σηκωθει απο το κρεββατι, τον καναπε και να κανει την σωματικη του αναγκη στο αποχωρητηριο. Επρεπε ο Ταλας να τον υποβασταζει. Η καραντινα του κορονοιου τον εμποδιζε να επιστρεψει στην Γερμανια. Δεν ξερει σε τι κατασταση ειναι το εκει διαμερισμα του. Δεν ξερει εαν εχει ακομα χρηματα στον λογαριασμο του. Ηδη απο την Καθαρα Δευτερα, λιγο πριν επιβληθουν τα μετρα, μετακινουνταν με τα ποδια και εκτελουσε τα ψωνια της οικογενειας του, τις πληρωμες των λογαριασμων της, τις εξυπηρετησεις στα φαρμακεια. Αλλωστε ηταν ανεκαθεν απο τους ανθρωπους που φροντιζουν για την προσωπικη σωματικη τους υγιεινη. Ατυχως εχουν ερθει ετσι τα πραγματα για αυτον που δεν μπορει να βαλει εαυτον σε καραντινα και αυτοαπομονωση, ουτε εχει τον χρονο για μελετη ή διασκεδαση. Προεχουν τα της οικογενειας. Την Μεγαλη Τριτη ο κυρ-Γιαννης επεσε στα μαρμαρα. Χτυπησε, αλλα ευτυχως δεν εσπασε τιποτε. Τις επομενες μερες δυσκολευταν να σηκωθει απο κρεββατι και καναπε. Δεν καταλαβαινε κιολας που του ελεγε ο Ταλας πως να βαλει το χερι του για να τον σηκωσει. Ειναι και βαρυκοκκαλος και δυσκινητος, δεν μπορει να σηκωσει την μεση του και ο Ταλας δεν εχει την δυναμη να τον σηκωσει. Η Εβδομαδα των Παθων ηταν ονομα και πραγμα για τον Ταλα. Υποβασταζε τον κυρ-Γιαννη οπου κι αν πηγαινε μεσα στο σπιτι. Μεχρι που το βραδυ της Τριτης του Πασχα τα ποδια του κυρ-Γιαννη λυγισαν και δεν μπορουσαν να τον κρατησουν. Με την βοηθεια τριων ακομα τον πηγε ο Ταλας στο κρεββατι, οπου και παραμενει ακομα. Ειναι ακομα πεσμενος ανασκελα, δεν μπορει ουτε δεξια ουτε αριστερα να στριψει. Δεν πειναει, δεν διψαει, εχει δυσκοιλιοτητα. Οποτε του σηκωνει λιγο το κεφαλι ο Ταλας, εστω για να τρωει μια μπουκια και να πινει μια γουλια, του λεει οτι ποναει. Ηδη αλλωστε απο τον Γεναρη βιωνε ο Ταλας μια καινουργια καθημερινοτητα με υποσεντονα και πανες ακρατειας. Και του φαινεται τουλαχιστον προσβλητικο που ολοι αυτοι που ειναι κλεισμενοι στα σπιτια τους, ενω ειχαν συνηθισει τα μπαρ και τις καφετεριες, το ριξαν στα χαζοχαρουμενα βιντεακια στα social media επειδη βαριουνται αφορητα την ζωη τους και δεν ξερουν τι να κανουν με τον απλετο ελευθερο χρονο τους, οταν υπαρχουν ανθρωποι που εκτιμουν και επιθυμουν τις κοινωνικες αποστασεις και τον αυτοπεριορισμο, αλλα δεν εχουν την πολυτελεια να μπουν σε καραντινα εξαιτιας των οικογενειακων τους προβληματων.

 Οσο για τον κορονοιο, δεν γνωριζει ο Ταλας εαν ευθυνονται οι Μασονοι, οι Μορμονοι, οι Εβραιοι, ο Σορος, οι εξωγηινοι, οι Βριλ ή οποιοσδηποτε αλλος για ητν εμφανιση και διαδοση του στην υφηλιο. Δεν ξερει εαν εχει σημασια ολο αυτο τωρα που παιζεται μεταξυ ΗΠΑ και Κινας - πεταει ο ενας το μπαλακι στον αλλον. Ισως η ιδια η Κινα θα πρεπει να επιβαλλει κυρωσεις στην καταναλωση τροφων αμφιβολλου ποιοτητας και προελευσης και στην καταργηση καποιων βλαβερων συνηθειων και παραδοσεων.  Αυτα τα τελευταια αλλωστε ευθυνονται για την εμφανιση του COVID-19.

Greece= TaLaS-LAND (?)

Στον αποηχο του Brexit, των σεισμων στο Αιγαιο, του Λιβυκου ζητηματος, της εναλλαγης του καιρου απο ψυχος σε ηπιοτερες θερμοκρασιες και τουμπαλιν, της γριππης και του κορονοιου, συνεβει να συναντηθει ο Ταλας με παλιο φιλο για συνομιλια. Ειπωθηκαν πολλα μεταξυ τυρου και αχλαδου. Ενα εξ αυτων ειχε να κανει με την ψυχολογια των δυο συνδαιτυμονων. Ο συνομιλητης του Ταλα εξεπεμπε αυτοπεποιθηση και σιγουρια, θεωρουσε δε οτι ο Ταλας, εφοσον θεωρει τον εαυτο του τετοιο, αυτην την αντιμετωπιση θα εχει και απο τους αλλους. Ο Ταλας δεν εδωσε συνεχεια στο θεμα αυτο. Απο το παρων ιστολογιο ομως, απανταει στον φιλο του τωρα για αυτο:

 Πως να μην αισθανεται ως Ταλας ο γραφων αυτες τις σειρες, οταν ΟΛΑ σχεδον στην χωρα αυτη του θυμιζουν καθημερινα ποσο αποτυχημενος ειναι; Οταν εχει την εντυπωση οτι η χωρα ολακερη ειναι αποτυχημενη στα παντα; Να παρουμε τα προσφατα γεγονοτα με την συσκεψη του Βερολινου για την Λιβυη προ 2 εβδομαδων ως παραδειγμα. Γιατι δεν εκαλεσθει η ελληνική πλευρα; Ειναι κανενας τυχαιος ο ελληνας πρωθυπουργος; Και εδω πλατιαζουμε το θεμα: Σαμπως δεν ειναι ολοι οι ανωτατοι πολιτικοι αρχοντες της χωρας κοσμοπολιτες και με λαμπρες σπουδες; Δεν θητευσαν σε παγκοσμια think tanks; Γιατι τοτε οι ξενοι ηγετες φερονται υποτιμητικα απεναντι τους; Οι Γιωργος Παπανδρεου και Αντωνης Σαμαρας π.χ. ειναι αμερικανοσπουδασμενοι. Και ομως, δεν μπορουσαν να πεισουν την ΕΕ και το ΔΝΤ για το καλο της χωρας τους. Ο πρωτος ειχε καθε δικαιωμα να θεσει δημοψηφισμα στον ελληνικο λαο για το εαν θελει ή οχι το ΔΝΤ - η Μερκελ και ο Ολαντ αντεδρασαν τοτε αρνητικα. Με ποιο δικαιωμα; Αργοτερα ηλθε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσια. Ο τοτε υπουργος Οικονομιας Βαρουφακης ηταν ενας κοσμοπολιτης καθηγητης, ο πρωθυπουργος Τσιπρας παιδι κομματικου σωληνα που εφερε την νεοελληνικη μαγκια και το θρασος στις Βρυξελλες. Δεν ηθελαν το ΔΝΤ, ηθελαν επιστροφη στην δραχμη. Δικαιωμα τους, αλλωστε και οι ψηφοφοροι τους αυτο ηθελαν. Αναγκαστηκαν ομως να υποκυψουν στις πιεσεις κατωτερων τους τεχνοκρατων της ΕΕ οπως ο Νταισελμπλουμ. Γιατι; Επισης ποτε θα μαθουμε τι εγινε πισω απο τις κλειστες πορτες των συσκεψεων στο Λονδινο τις δεκαετιες του 1950 και 1960 που οδηγησαν στην ... επιτηρηση της Κυπρου και απο την Τουρκια - με τα γνωστα σε ολους αποτελεσματα (Αττιλας Ι-ΙΙ και διχοτομηση της νησου το 1974); Μηπως ο τοτε εθναρχης Καραμανλης εκβιαστηκε και αναγκαστηκε να υποκυψει και να δεχτει το αποτελεσμα;

 Αλλο ενα παραδειγμα αποτελει η προσφατη σταση της χωρας στα ελληνοτουρκικα ζητηματα. Οι γειτονες ακολουθουν μια επιθετικη πολιτικη, μιλανε διαρκως για τα συμφεροντα τους στη Μεσογειο, απαιτουν συνδιαχειρηση του Αιγαιου, δεν σεβονται τα συνορα της Ελλαδας και τονιζουν παντοτε την γεωπολιτικη τους θεση και ποσο σημαντικη ειναι αυτη. Ολα τα προαναφερωμενα αποτελουν τους πυλωνες της επισημης τουρκικης πολιτικης, η οποια συνεχιζει να ειναι επεκτατικη. Οι ελληνες πολιτικοι και στρατιωτικοι απλως δεν διεκδικουν τιποτε και περιμενουν να τους ξελασπωσουν οι Αμερικανοι, οι Ρωσοι κτλ. Πολλοι δημοσιογραφοι και ιστορικοι τονιζουν το γεγονος οτι μολονοτι η Ελλαδα εχει καθε δικαιωμα να επεκτεινει την ΑΟΖ της στα 12 μιλια, εν τουτοις δεν εχει προβει σε τετοιου ειδους ενεργεια. Ο φοβος της ειναι διαχυτος... 

 Σιγουρα θα ηταν αλλιως τα πραγματα εαν η Ελλαδα ειχε χερσαια συνορα στα ανατολικα της - επι μικρασιατικου εδαφους δηλαδη. Εχει ηδη επισημανθει στο παρελθον εδω στο ιστολογιο ποσο προβληματικα ειναι τα θαλασσια συνορα - και οχι μονο λογω του προσφυγικου. Προφανως οι ευρωπαιοι, οι τουρκοι κ.α. εχουν ακομα την ρομαντικη αποψη για την γεωγραφια της Ελλαδας, η οποια και βασιζεται στα ομηρικα επη. Συμφωνα με τα οποια, ο Ολυμπος στην Θεσσαλια ηταν το συνορο του Ελληνικου κοσμου. Ο πανοπτης Διας καθοταν εκει και ειχε την Ηπειρο, την Μακεδονια και την Θρακη ειτε στην πλατη του, ειτε στα πλαινα του. Το δε Αιγαιο ηταν μοιρασμενο. Τα περισσοτερα εκ των Δωδεκανησων ησαν συμμαχοι των Τρωων. Ηταν μεγαλη εκπληξη που κατα την διαρκεια του 19ου, αλλα και του 20ου αιωνα, η Ελλαδα επεκταθηκε στα βορεια, προσαρτωντας τις προαναφερομενες περιοχες (Ηπειρος, Μακεδονια, Θρακη) στην επικρατεια της. Αλλα καποιοι, μολονοτι ηξεραν και μιλουσαν για τον ασθενη του Βοσπορου, εβαζαν εμποδια (ο ψευτοπολεμος του 1897 π.χ.). Η καταληξη ειναι γνωστη. Η χωρα πληρωνει τα λαθη του παρελθοντος τωρα - τοσο τα δικα της, οσο και των αλλων.

 Και ετσι, φιλε μου καλε, αισθανεται ο Ταλας ως τετοιος, γιατι η χωρα που ζει ειναι Τάλαινα, γεματη με Ταλες πολιτικους, τους οποιους ουτε οι ομοτιμοι τους των αλλων χωρων δεν σεβονται... Και παρελθοντολαγνους που αναφερονται στον α΄ πλυθυντικο ("πολεμησαμε τους Περσες/ πηγαμε στην Ασια" κτλ.)...