Προσφατα διαβασε ο Ταλας, οτι η Ε.Ε. αποφασισε να στειλει απο κοινου με το ΝΑΤΟ, τις Η.Π.Α. και την Ρωσια αρμαδα πολεμικων πλοιων, τα οποια σκοπευουν να εξαφανισουν απο την μια το φαινομενο της πειρατειας στην περιοχη της Σομαλιας, το οποιο υπαρχει εδω και λιγα χρονια, και να προστατευσουν απο την αλλη τα πετρελαιοφορα, τα οποια ταξιδευουν στα νερα αυτα. Η απο κοινου οργανωμενη αυτη επιχειρηση φερει τον κωδικο "Αταλαντη".
Μια παρομοια περιπτωση υπηρξε και το ετος 67 π.Χ. Τοτε ψηφισε η ρωμαικη συγκλητος τον Lex Gabinia, με τον οποιο ο στρατηγος Πομπηιος ο Μεγας, αποκτουσε ολες τις αρμοδιοτητες, στολο, προσωπικο κτλ. που χρειαζοταν, προκειμενου να καθαρισει τα νερα της Μεσογειου απο τους πειρατες. Την αποστολη του εφερε σε περας σε διαστημα ελαχιστων μονο μηνων. Και ετσι εγινε η Μεσογειος κυριολεκτικα Mare nostrum...
Εικ. 1. Πειρατικο σκαφος στη Σομαλια. Ετσι κουρσευουν οι συγχρονοι πειρατες τα πετρελαιοφορα... Καποιος ιστορικος ειχε αναφερει πριν απο λιγους μηνες, στην διαρκεια μιας συζητησης, οτι θεωρει την πειρατεια ως ενα απο τα αρχαιοτερα επαγγελματα. Και αυτο γιατι ανεκαθεν, ο ανθρωπος επιθυμουσε αυτα, τα οποια ο συνανθρωπος του ειχε αποκτησει.
Οταν ακουει κανεις να γινεται λογος για πειρατεια, σκεφτεται συνηθως την ωραιοποιημενη εικονα που εχουν δημιουργησει τα Μ.Μ.Ε. και που αναφερεται κυριως στην αποκαλουμενη "χρυση εποχη της πειρατειας" (1560 - 1720). Η οποια ξεκιναει κατα την διαρκεια της Αναγεννησης και λιγο μετα τις ανακαλυψεις νεων χωρων, οπως η αμερικανικη ηπειρος. Οι οικονομικες δυνατοτητες που προσφερονταν στα βασιλεια της Ευρωπης απο την εκμεταλλευση πρωτων υλων (π.χ. το εμποριο μπαχαρικων), αλλα και οι μετακινησεις αποικων προς αναζητηση νεας γης, δεν αφησαν καποιους τριτους ανεπηρρεαστους. Αυτοι οι μεσαζοντες, που θελησαν να εκμεταλλευτουν στο επακρο τις δυνατοτητες που τους δινονταν, ειναι γνωστοι με πολλες ονομασιες: Boucaneers, Corsars, Pirates. Πολλοι απο αυτους εγιναν παγκοσμιως γνωστοι: Edward "Blackbeard" Keach, Anne Boney, Calico Jack, William Kidd, Henry Morgan, Francis Drake. Οι περισσοτεροι ησαν βεβαια εγκληματιες, ληστες και δολοφονοι, οπως ο γαλλος Ολοναις, για τον οποιο λεχθηκε οτι ξεκοιλιαζε ανθρωπους με το μαχαιρι του ενοσο ησαν ακομη εν ζωη. Ο ρολος των πειρατων και των κουρσαρων στην κοινη γνωμη, φαινεται ωστοσο να αντιμετωπιζεται θετικα. Οι πειρατες θεωρουνται ως οι επαναστατες της εποχης τους. Προερχονται απο τις κατωτερες κοινωνικες ταξεις. Ξεκινησαν την καριερα τους ως απλοι ναυτικοι, αλλα πηγαν στην αλλη πλευρα του νομου, ειτε γιατι ενιωσαν την αδικια στο πετσι τους, ειτε γιατι ησαν φιλαργυροι και επιθυμουσαν τον ευκολο και γρηγορο πλουτισμο. Τα βαζουν με το αδικο και απανθρωπο συστημα. Κουρσευουν βαριες, τεραστιες γαλερες, βαρυφορτωμενες με πολυτιμα μεταλλα και χρηματα.
Εικ. 2. Ο ηθοποιος Ερρολ Φλυν εγινε διασημος ερμηνευοντας ρολους πειρατων, οι οποιοι ανταποκρινονταν σε συγκεκριμενα κλισε. Ο κινηματογραφος βοηθησε, ακομη περισσοτερο απο την λογοτεχνια, στο να καθιερωθουν και να διαδοθουν ευρυτερα τα κλισε του πειρατη ως τυχοδιωκτη με ευγενεις στοχους. Τα χαμογελα, τα ακροβατικα και οι δυνατοτητες στην ξιφομαχια του Douglas Fairbanks Sr. και του αξιου διαδοχου του Burt Lancaster συνεβαλαν σημαντικα σε αυτο. Κυριως ομως ειναι η ερμηνειες του Τασμανου γοη Ερρολ Φλυν (Εικ. 2) που αντικατοπτρισαν επιτυχημενα τα κλισε του πειρατη. Ειτε ως "καπταιν Μπλαντ", ειτε ως "γερακι της θαλασσας" στην υπηρεσια της Ελισαβετ που πολεμαει εναντιον της ισπανικης αρμαδας, ο Ερρολ Φλυν ειναι πειρατης που διακατεχεται απο αισθημα δικαιοσυνης. Μοιραζει ισοτιμα τα λαφυρα και σεβεται τους αιχμαλωτους του. Ειναι ενα ειδος Ρομπεν των Δασων, ρολος τον οποιο εχει επισης υποδυθει. Κουρσεβει τους πλουσιους και αδικους, για να ταισει τους φτωχους και αδικημενους. Οι ηγετικες του ικανοτητες, ο αλτρουισμος του, το κουραγιο του, οι θρασεις του ατακες, το γοητευτικο του χαμογελο, δεν αφηνουν ουτε αγγλιδες κυριες επι των τιμων, ουτε ισπανιδες σενιορητες ασυγκινητες. Ποσω δε, την βασιλισσα της Αγγλιας αυτοπροσωπως...
Οι πειρατες της Σομαλιας ελαχιστα κοινα εχουν με τον κινηματογραφικο πειρατη του Φλυν. Η χωρα τους ειναι εδω και χρονια σπαραγμενη απο τον εμφυλιο. Καποιοι απο αυτους σκεφτηκαν, οτι η πειρατεια ειναι η μοναδικη τους ελπιδα για επιβιωση. Αλλωστε οι ακτες της Σομαλιας, στο Κερας της Αφρικης μεταξυ Ερυθρας Θαλασσας και Αραβικου Κολπου, ειναι περασμα για πετρελαιοφορα. Ο μαυρος χρυσος εχει παντα ζητηση.
Οι τελευταιες δεκαετιες γνωρισαν μια αναβιωση του φαινομενου. Η πειρατεια εμφανιζεται στην Ινδονησια (κολπος της Μαλακκας), στην Καμποτζια, το Βιετναμ - στο τελευταιο δε, μετα τον πολεμο των Η.Π.Α., που αφησε αυτην την χωρα διαλυμενη. Κοινο χαρακτηριστικο ολων αυτων των χωρων ειναι, οτι εχουν χτυπηθει απο αρρωστιες, οικονομικη κριση, εμφυλιους πολεμους. Καποιοι εχουν σκεφτει αυτην την δυνατοτητα για να ζησουν.
Στη Σομαλια οι πειρατες ειναι επιχειρηματιες. Διαθετουν μικρα, αλλα ευελικτα σκαφη, τεχνολογια (κινητα, υπ/στες), οπλισμο (Εικ. 1). Δεν εχουν περασει πολλοι μηνες απο τοτε που ξεκινησε η πειρατικη δραστηριοτητα στην περιοχη και ομως ειχε τοση επιτυχια, που οδηγησε τα ισχυρα κρατη του πλανητη να ανοιξουν κοινο μετωπο καταπολεμησης της - την προαναφερομενη επιχειρηση "Αταλαντη". Το πετρελαιο ειναι πολυτιμο. Το αξιοπεριεργο της ιστοριας ποιο ειναι ομως; Το οτι καποιες απο τις ισχυρες χωρες, οπως οι Η.Π.Α. ευθυνονται αμεσα για την οικονομικη, πολιτικη, κοινωνικη κατασταση στην Σομαλια, που οδηγησε καποιους πολυ απελπισμενους κατοικους της στην πειρατεια.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen