ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ...

Ειναι μια μερα σαν τις αλλες στο κεντρο της Αθηνας. Ηπιος καιρος. Λιγα γκριζα συννεφα στον ουρανο. Οι ηλιαχτιδες τα διαπερνουν. Τα καταστηματα ειναι ανοικτα. Κοσμος καθε ηλικιας, φυλου, εθνικοτητας, κοινωνικης ταξης πηγαινοερχεται. Αυτοκινητα, μοτοσυκλετες, ταξι, τραμ, λεοφωρεια, τρολευ τον πηγαινοφερνουν. Οι συρμοι στο μετρο ειναι παντα γεματοι.

Μποτιλιαρισμα στην Αμαλιας, λιγο πριν απο το κτηριο της Βουλης. Μποτιλιαρισμα και επι των οδων βασιλησσης Σοφιας και βασιλεως Κωνσταντινου. Τα ιδια και επι των οδων Σταδιου και Πανεπιστημιου. Κορναρισματα και φωνες. Μερικοι στα λεοφορεια και τα τρολλευ δεν αντεχουν. Ξεσπουν σε βρισιες. Μουντζωνουν προς το μερος της Βουλης.

Και εκεινη την στιγμη, συμβαινει κατι, το οποιο κανεις ως τοτε δεν ειχε φανταστει, δεν ειχε προβλεψει: Σαν να ηταν μεταξυ τους συννενοημενοι, οι οδηγοι των λεοφορειων, των τρολευ, των ταξι ανοιγουν τις πορτες. Ο κοσμος κατεβαινει και κατευθυνεται προς το κτηριο της Βουλης. Απο τον σταθμο του μετρο στην πλατεια Συνταγματος βγαινει παρα πολυς κοσμος. Διασχιζει τον δρομο και κατευθυνεται επισης προς την Βουλη. Αλλοι παρατανε τις μοτοσυκλετες και τα αυτοκινητα τους και τους ακολουθουν. Μαζι τους πολλοι αλλοι, που ανηφοριζουν την Πανεπιστημιου, που κατεβαινουν απο την Φιλελληνων. Σε λιγα λεπτα χιλιαδες κοσμου εχουν γεμισει τους δρομους βασιλισσης Σοφιας, Αμαλιας, Ηρωδη Αττικου και κατευθυνονται προς τις κυριες εισοδους του κτηριου της Βουλης.

Οι αστυνομικοι που φρουρουν το κτηριο, δεν εχουν προλαβει να καταλαβουν τι συνεβει. Ειναι σοκαρισμενοι για να αντιδρασουν. Ετσι χανονται και αυτοι μεσα στο πληθος. Οι ευζωνοι μενουν ακινητοι. Το ιδιο και οι τουριστες που τους φωτογραφιζουν.

Οι κοσμος οχι μονο εχει κυκλωσει το κτηριο, αλλα εχει κατορθωσει να μπει μεσα. Την ιδια στιγμη που στο κεντρο της Αθηνας και σε διαφορες γειτονιες της, οι μαγαζατορες βαζουν λουκετα. Σουπερμαρκετ, περιπτερα, καφετεριες, εστιατορια, δημοσιες και ιδιωτικες επιχειρησεις κλεινουν. Νεοι και γεροι. Ανδρες, γυναικες, παιδια. Μαθητες, φοιτητες, εργατες, νοικοκυρες, αγροτες, στρατιωτικοι. Δημοσιοι και ιδιωτικοι υπαλληλοι. Μισθωτοι και συνταξιουχοι. Μονιμοι και συμβασιουχοι. Ολοι τους κατευθυνονται προς το κεντρο της Αθηνας. Στην επαρχια ο κοσμος κλεινει τους δρομους με τρακτερ. Τα πλοια μενουν αγκυροβολημενα στα λιμανια. Τα αεροπλανα δεν πετουν.

Οι βουλευτες και υπουργοι που συνεδριαζουν μεσα στην Βουλη δεν μπορουν να πιστεψουν στα ματια τους! Ο απλος λαος ξεχυνεται σαν κυμα αναμεσα στα εδρανα. Οι βουλευτες εχουν ιδρωσει. Μερικοι χαλαρωνουν τις γραβατες τους και αλληλοκοιταζονται αποσβολωμενοι.

Ο κοσμος πλησιαζει βουβος το εδρανο του πρωθυπουργου. Στα ματια τους δεν βλεπεις ουτε μισος, ουτε κακια. Μονο πονο, θλιψη, αγανακτηση. Ο πρωθυπουργος εχει κοκκαλωσει. Δεν ξερει τι να πει και τι να κανει. Απο το πληθος ξεπροβαλουν καποιες φιγουρες. Ενας ηλικιωμενος συνταξιουχος. Μια κοπελα γυρω στα 25, εργαζομενη. Ενα αγορι 15 χρονων. Ο ηλικιωμενος λεει με ηρεμη φωνη και βουρκωμενα ματια στον πρωθυπουργο, ποσο τον προδωσε η παραταξη που ψηφιζε τοσα χρονια. Η κοπελα του λεει, οτι εκανε πολλα λαθη και πρεπει να τα διορθωσει για το καλο της χωρας. Το παιδι τελος, του μιλαει για τα αδιεξοδα στα οποια τον εφερε η κυβερνητικη πολιτικη, καθως δεν βλεπει να εχει προοπτικες για κατι στην ζωη του, ετσι οπως ειναι η κατασταση.

Ο πρωθυπουργος σκυβει το κεφαλι μουρμουριζοντας. Δακρυσμενος, ακουγεται να παρακαλει να τον συγχωρεσουν. Καποιος κυριος, μεσηλικας εμφανιζεται μπροστα του. εχει καποιες προτασεις να καταθεσει. Ολος ο κοσμος θελει να πει κατι. Ολοι μαζι θελουν να εργαστουν, για να βελτιωθει η κατασταση.

**********************************************

...Και τοτε ανοιξε τα ματια του. Βρισκοταν στο δωματιο του και ηταν ηδη πρωι. Πηγε στο μπανιο και εριξε κρυο νερο στο προσωπο του. Τελικα ηταν μονο ενα ονειρο. Και μαλλον θα παραμεινει ονειρο. Πολυ αισιοδοξο, πολυ ουτοπικο για να ειναι αληθινο.

Περασε κιολας μια εβδομαδα απο την δολοφονια του 15χρονου Αλεξανδρου Γρηγοροπουλου, η οποια πυροδοτησε μια σειρα επεισοδιων σε ελληνικες και ξενες μεγαλουπολεις. Καποιοι μιλησαν για την επανασταση της αυριανης γενιας. Αλλοι κατηγορησαν ως ηθικο αυτουργο την πολιτικη, οικονομικη και κοινωνικη κατασταση.

Για να κανεις επανασταση χρειαζεσαι σταθερο ιδεολογικο υποβαθρο. Χαρισματικες ηγετικες φυσιογνωμιες. Ξεκαθαρους στοχους. Αυτες ειναι καποιες βασικες προυποθεσεις, χαρη στις οποιες ειναι εφικτη η καθολικη συμμετοχη του λαου. Στην περιπτωση των επεισοδιων απο το βραδυ του περασμενου Σαββατου και μετα, δεν τα εχουμε ολα αυτα. Ποια ειναι η ιδεολογικη βαση; Το "καψε οτι να ´ναι"; Ποιοι οι ηγετες; Οι καλυτεροι στον πετροπολεμο; Ποιοι οι στοχοι; Χαβαλες και βλεπουμε; Καθολικη συμμετοχη του λαου εχουμε; Ποιοι ειναι οι συμμετεχοντες; 15χρονα των βορειων προαστιων, αιωνιοι φοιτητες, μεροκαματιαριδες, αλλοδαποι, νοικοκυρες, ανεργοι, συμβασιουχοι, ποιοι;

Γιατι δεν ειχαμε παρομοια επεισοδια, οταν το φετινο καλοκαιρι δολοφονηθηκε απο μπραβους της νυχτας ενας αυστραλος τουριστας στην Μυκονο; Γιατι δεν ειχαμε επεισοδια οταν την ανοιξη δολοφονηθηκε απο παρεξηγηση ενας φοιτητης στο Ρεθυμνο απο καποιον νταη που ειχε πλατες απο τοπικους πολιτικους παραγοντες; Γιατι δεν ειχαμε επεισοδια, οταν το περασμενο καλοκαιρι κατακαηκε η Ελλαδα, ενω η κυβερνηση, ως συνηθως, παρακολουθουσε τα τεκταινομενα μουδιασμενη; Και γιατι ρε λαε, την ξαναψηφισες τον Σεπτεμβριο του 2007, και ενω ειχε ηδη δειξει, οτι ειναι αχρηστη και ανικανη;

Αν ηθελαν καποιοι να χτυπησουν την κυβερνηση, εαν ηθελαν να την ριξουν, θα μπορουσαν να το κανουν. Αν ηθελαν να καταστρεψουν και να λεηλατησουν θα μπορουσαν να βγαλουν τον θυμο και την αγανακτηση τους στη Βουλη, το Μεγαρο Μαξιμου, την Ρηγιλλης, τα σπιτια του Ρουσοπουλου, την Μητροπολη. Τα μαγαζια της οδου Ερμου ειναι μονο βιτρινες και τιποτε αλλο. Ελαχιστοι αγοραζουν απο αυτα, οι περισσοτεροι απλως χαζευουν τις βιτρινες. Η οδος Βουκουρεστιου ειναι δεκα φορες πιο χλιδατη απο την Ερμου. Αλλα εκει δεν εγιναν καταστροφες. Ουτε το "Μετροπολις" κοντα στην Ομονοια καταστραφηκε. Αλλωστε σε λιγες μερες θα τρεχουν ολοι εκει παλι για αγορες ενοψει Χριστουγεννων και Πρωτοχρονιας. Τα προξενεια σε Λονδινο, Παρισι, Βερολινο κ.α. πολεις επισης δεν καταστραφηκαν. Μηπως επειδη καποιοι ξερουν οτι θα χρειαστουν αργοτερα την σφραγιδουλα για το διαβατηριο και την αναβολη; Το Χρηματιστηριο και οι δημοσιες υπηρεσιες στα ενδοτερα επισης δεν καταστραφηκαν και ας μας βγαζουν κυριολεκτικα το λαδι καθε τρεις και λιγο. Με αυτα ομως δεν πολεμαμε εναντιον του συστηματος. Ας αποφασισουν καποιοι τι θελουν επιτελους. Διοτι με τετοιες ενεργειες, οχι μονο δεν τηρουν τα βασικα και προαναφερομενα κριτηρια περι επαναστασεως, αλλα δημιουργουν μεγαλυτερα οικονομικα και κοινωνικα προβληματα. Στα μαγαζια της Ερμου, της Σολωνος και της Ακαδημιας που καταστραφηκαν, εργαζονται πολλοι συνανθρωποι μας με πενιχρους μισθους και υπερωριες. Σκεφτηκαν οι καταστροφεις, οτι ετσι διακυβευεται η οικονομικη επιβιωση ολων αυτων των ανθρωπων; Μαλλον οχι...

Σαν να φαινεται στον Ταλα οτι εχουν δικιο ολοι οσοι λενε, οτι αυτη η κυβερνηση μας αξιζει. Αν οντως παιρναμε την κατασταση στα χερια μας, οπως στο ουτοπιστικο ονειρο, πολλα θα αλλαζαν. Δυστυχως δεν ειμαστε ικανοι ουτε για αυτο. Ο Ελληνας ξερει καλα το παιχνιδι. Λιγο κλαψα, λιγο τσαμπουκας - το γνωστο "ξερεις ποιος ειμαι εγω" - γκρινια, γαμοσταυριδια και χριστοπαναγιες και δωστου μετα χτυπημα του φραπεδογαλου. Σουβλακι, μπουζουκια, αμαξαρα, γηπεδο. Παντα οι αλλοι θα φταινε. Εμεις οι ιδιοι ειμαστε αλαθητοι. ειμαστε οι καλυτεροι. Ο καθενας κοιταει την παρτι του. Την βολεψια του. Αυτα ειναι ονειρα! Καποια αλλα ονειρα δεν πραγματοποιουνται, διοτι καποιοι δεν θελουν να τα πραγματοποιησουν. Αυτοι που εκαναν τις καταστροφες δεν διαφερουν απο τους πολιτικους που κυβερνουν τον τοπο. Κοιτουν να αποποιηθουν τις οποιες ευθυνες τους και χτυπουν στα μουλωχτα. Καποιες εφημεριδες δημοσιευουν συνεντευξεις παιδιων της εξεγερμενης γενιας. Μιλανε ολα για τα ονειρα τους, που δεν εχουν ελπιδα να πραγματοποιηθουν, λογω της υπαρχουσας πολιτικης καταστασης. Με καψιματα, σπασιματα, πετροπολεμο και λεηλασιες σε τριτους θα πραγματοποιησουν τα ονειρα τους; Γιατι δεν πολεμανε εναντιον του συστηματος τοτε; Γιατι δεν χτυπουν το προβλημα στην ριζα του;

Κριμα που το ονειρο του Ταλα θα μεινει για παντα κλεισμενο στο βασιλειο του Μορφεα. Dreamlover, where are you - with a dream, oh so true...