ΣΠΑΣΙΚΛΕΣ.

Ηδη απο τα πρωτα κειμενα του παροντος ιστολογιου ειχαμε ασχοληθει με το θεμα των ανθρωπων που αρεσκονται να κολλανε ταμπελες στους αλλους. Η ενασχοληση τους αυτη περιοριζεται κυριως στην εμφανιση και τα ενδιαφεροντα των αλλων, ενω για αλλους σημαντικο ρολο παιζουν τα κομματα, οι ομαδες, οι θρησκειες. Αυτοι οι ανθρωποι δηλαδη, προτιμουν να απομονωνουν τους αλλους, βαση των ανωτερω κριτηριων. Χωρις να το συνειδητοποιουν ομως, απομονωνονται οι ιδιοι!

Ετσι λοιπον, αυτοι οι αλλοι που διασκεδαζουν μοιραζοντας ταμπελιτσες δεξια και αριστερα, χρησιμοποιουν τους ορους "nerds" και "geeks" (σπασικλες/φυτουλες/φλωροι) για να περιγραψουν συνανθρωπους, οι οποιοι ειναι κατα την γνωμη τους φρικια. Την ορολογια αυτη αποδιδουν σε ατομα, τα οποια συνηθως φορουν γυαλια, δεν ενδιαφερονται ιδιαιτερα για την μοδα, αγαπουν την κλασικη λογοτεχνια και τις επιστημες. Κυριως μεσω των αμερικανικων σαχλοκωμωδιων β' διαλογης της δεκαετιας του 1980 και μετα (teenmovies) επικρατησε και διαδοθηκε στο υπολοιπο της υδρογειου η ταση να χαρακτηριζονται καποιοι απο τους συναθρωπους μας ετσι. Το αποτελεσμα ειναι να διαφοροποιουνται απο τους υπολοιπους και να αποξενωνονται.

Σε αυτες τις χαζοταινιουλες, οι διαφορετικοι αυτοι ανθρωποι παρουσιαζονται σαν κομπλεξικα, αντικοινωνικα και εκκεντρικα ατομα. Αυτο φυσικα και δεν ισχυει απαραιτητα. Οταν ομως εχεις τετοια αντιμετωπιση, φυσικο ειναι να μην θες να εχεις παρε δωσε με αλλους.

Αν, ωστοσο, αυτοι οι οποιοι πιστευουν οτι ολοι οι αλλοι, εκτος απο τους ιδιους, ειναι σπασικλες, εκαναν την αυτοκριτικη τους, θα διαπιστωναν οτι αυτοι ειναι οι πραγματικοι σπασικλες. Γιατι σπασικλας ειναι στην ουσια αυτος, ο οποιος ειναι μονομερης, μονοδιαστατος και προσηλωμενος σε ενα και μονο αντικειμενο. Αν λοιπον, καποιοι θεωρουν οτι υπαρχουν οντως ανθρωποι, ακριβως οπως παρουσιαζονται στις ταινιες στερεοτυπα του Χολλυγουντ, αν νομιζουν οτι ειναι σπασικλας οποιος ενδιαφερεται για την ορυκτολογια, ακουει Χαιδν, αλλα και Ρολλινγκ Στοουνς, διαβαζει Ελυτη, αλλα και βιβλια ιστοριας, ενω φροντιζει να ενημερωνεται και για τα τεκταινομενα απο τον Τυπο, μαθαινει αραβικα η' περσικα στον ελευθερο χρονο του, μαθαινει τζουντο για να ειναι σε φορμα, τοτε ολοι αυτοι που, ειτε τρεχουν πισω απο το κομμα που θα σωσει την χωρα, ειτε φωναζουν για την ομαδαρα πορωμενοι στα γηπεδα, ειτε δεν εχουν τιποτε αλλο στο μυαλο τους, εκτος απο αυτοκινητα, σηριαλ, παπουτσια, τα νεα κουτσομπολια της ψευτο λαιφ σταιλ σοσαιετυ, τι ειναι;

Αυτοι δεν ειναι οι πραγματικοι σπασικλες;

ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ (;;;)

Υπαρχουν μερικοι που ισχυριζονται πως υπαρχει η αδελφη ψυχη για καθε ανθρωπο καπου. Αλλοι πιστευουν πως ολοι μας εχουμε και απο καποιον σωσια: Ο ηθοποιος Τζωρτζ Κλουνει, λενε, ειναι φτυστος ο παλιος συναδελφος του Γκαρυ Γκραντ. Η νεαρη ανερχομενη ηθοποιος Μισελ Τραχτενμπεργκ (Michelle Trachtenberg) μοιαζει πολυ με την συναδελφο της Σκαρλετ Γιοχανσον. Θα ελεγε κανεις, οτι οι δυο καλλιτεχνιδες μοιαζουν τοσο, που θα μπορουσαν να περασουν και για αδελφες! Απορω πως δεν σκεφτηκε κανεις ακομα να τις βαλει να παιξουν μαζι σε ταινια...

Εντελως συμπτωματικα, εκει που κοιταζα κατι φωτογραφιες της Μισελ, σαν κι αυτες του παροντος κειμενου, μου περασε ξαφνικα μια σκεψη απ' το μυαλο: Ειναι πραγματικα απιστευτο, αλλα βλεποντας το προσωπο της Μισελ, θυμηθηκα την δεσποινιδα Ν. (βλ. www.notis-o-talas.blogspot.com/2008/05/blog-post_15.html), καθως οι δυο κοπελες μοιαζουν εκπληκτικα μεταξυ τους!

Την Μισελ δεν την εμαθα, παρα σχετικα προσφατα. Δεν γνωριζα οτι ειχε παιξει στις δημοφιλεις σειρες "Buffy the Vampire Slayer" και "Gossip Girl", ουτε οτι ειχε εμφανιστει στις ταινιες "17 again", "Eurotrip", "Ice Princess". Η ομοιοτητα της Μισελ με την δεσποινιδα Ν. μου εγινε αντιληπτη για πρωτη φορα, οταν ειδα τυχαια στιγμιοτυπα απο την ταινιουλα της Ντισνευ "Ice Princess". Το μελαγχολικο, κενο βλεμμα, τα πλουσια χειλη, η αλαβαστρινη επιδερμιδα, τα μαλλια που επεφταν στους ωμους, η ντελικατη φιγουρα της Μισελ - ολα θυμιζαν την μορφη της Ν. Οι δυο τους μοιραζονται και αλλα κοινα στοιχεια: Αν και η Μισελ γεννηθηκε 3 χρονια μετα την Ν. στις Η.Π.Α., το επωνυμο της μαρτυρα οτι εχει γερμανικες ριζες.

Βασικα ειχα την εντυπωση οτι εβλεπα την Ν. να πρωταγωνιστει στην ταινια! Για αρκετα λεπτα ημουν σαν ναρκωμενος, παρεσυρμενος απο την μορφη της. Το χερι μου αρνιοταν να υπακουσει το κομματι του μυαλου μου που το προσταζε να αλλαξει καναλι. Το αλλο κομματι και η καρδια μου, με διεταζαν να μην το κανω. Ετσι καθομουν και εβλεπα αυτην την ανεκδιηγητη, γλυκαναλατη ταινιουλα της Ντισνευ για την Μισελ/ Ν.

Πανω που υπολογιζα οτι την ειχα ξεχασει, οτι την ειχε καταπιει η ληθη του μυαλου μου, ηρθε αυτη η ταινια, με την ηθοποιο εκεινη, να μου την επαναφερει στη μνημη. Γιατι;

Πολυ φοβουμαι, οτι δεν την γλυτωνω απο την Μισελ. Καποια στιγμη θα επανεμφανιστει στην οθονη μου. Και δεν θα μπορεσω να αλλαξω καναλι...

ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΠΟΥ...ΥΠΕΡΑΓΑΠΟΥΣΑΝ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (?)

Ο Ζαχοπουλος επεσε απο την βεραντα του σπιτιου του, οταν αποκαλυφθηκε πως υπηρχαν βιντεο με αυτον και την υφισταμενη του σε ερωτικες περιπτυξεις. Ο Καχελμαν οδηγηθηκε στην φυλακη, μολις κατηγορηθηκε για βιασμο απο καποια εκ των πολλων ερωτικων του συντροφων. Ο Ασσαντζ κατηγορηθκε επισης για βιασμο απο δυο Σουηδεζες. Ο Σβαρτζενεγκερ οχι μονο διατηρουσε παραλληλη σχεση, απο την οποια προεκυψε ενα παιδι 10 χρονων σημερα, αλλα ειχε και παρελθον παρενοχλησεων σε διαφορες γυναικες. Ο Μπερλουσκονι διασκεδαζε σε παρτυ, στα οποια οπως φαινεται, παρευρισκονταν και διαφορες ανηλικες πεταλουδιτσες. Τελος, ο μεχρι προτινος ισχυρος ανδρας του ΔΝΤ και υποψηφιος για την γαλλικη προεδρια Ντομινικ Στρος Καν συνελληφθει στην Νεα Υορκη με την κατηγορια αποπειρας βιασμου.

Στο παρον κειμενο θα αφησουμε στην ακρη τις θεωριες συνομωσιας και τις διαφορες υποθεσεις. Αν π.χ. οι ιστοριες με τον Ασσαντζ και τον Στρος Καν ειναι στημενες η' οχι. Αν λ.χ. τον τελευταιο, η περιπετεια του οποιου ειναι και η πιο προσφατη, τον ειχαν ειδοποιησει "καποιοι", οτι θα ερθει ενα "δωρο" για αυτον την συγκεκριμενη στιγμη στο δωματιο του κτλ. δεν γνωριζουμε, δεν θα ασχοληθουμε.

Αυτο που βλεπουμε, και συμφωνα με τα ανωτερω παραδειγματα που αναφερθηκαν, ειναι οτι υπαρχει ενα γενικο φαινομενο. Μολονοτι οι ανδρες των παραδειγματων ειναι ως επι το πλειστον ανω των 50 ετων, υπαρχουν και περιπτωσεις, οπως αυτες των Ασσαντζ και Καχελμαν, που αγγιζουν και νεοτερες ηλικιες. Οποτε το προβλημα να μην ειναι αποκλειστικα και μονο της ηλικιας.

Οχι. Εδω συμβαινει κατι αλλο. Ολοι οι προαναφερομενοι ησαν επιτυχημενοι επαγγελματικα και οικονομικα και για αυτο καταξιωμενοι κοινωνικα. Εδειχναν προς τα εξω το προφιλ του αυτοδημιουργητου επαγγελματια, του ανεξαρτητου πνευματος, του δουλευταρα, αλλα τιμιου και γεματου αυτοπεποιθηση αφεντικου, του καλου οικογενειαρχη. Συναμα δε, του γλεντζε, του λεφτα, του λατρη του γυναικειου φιλου, του κοινωνικου, του γεννημενου αρχηγου που ολοι τον σεβονται και ολοι θελουν την παρεα του.

Λενε πως η εξουσια διαφθειρει. Λενε πως το χρημα διαφθειρει. Λενε πως οι ανθρωποι, ευρισκομενοι σε θεσεις ισχυος, αλλαζουν. Συμπεραινουν οτι βρισκονται στο κεντρο του συμπαντος και εχουν απαιτησεις απο τους αλλους. Υπαρχουν πολλες ακομα, ανωνυμες καταγγελιες, και οχι μνο απο γυναικες, για το πως τους συμπεριφερονται οι εργοδοτες τους. Τα προαναφερομενα παραδειγματα φτανουν και περισσευουν για να αποδειξουν ποσο κενοι, ποσο ματαιοδοξοι, ποσο αναξιοι σεβασμου ειναι ολοι αυτοι, οι οποιοι κανουν καταχρηση της εξουσιας που τους εχει δωθει προς ικανοποιηση του εγω τους. Βαρυτατη λοιπον η ευθυνη των Ζαχοπουλου, Στρος Καν και Μπερλουσκονι, γιατι επιλεχθηκαν για τις θεσεις που επιλεχθηκαν και καταχραστηκαν την εμπιστοσυνη των αλλων, ο μεν πρωτος, εκβιαζοντας την υφισταμενη του για εναν διορισμο, ο δε δευτερος, γιατι καλοπερνουσε με εξοδα του οργανισμου του, ο δε τριτος, γιατι εκανε το ιδιο με εξοδα του ιταλικου δημοσιου. Αυτο βεβαια δεν σημαινει, οτι η συμπεριφορα των υπολοιπων ειναι καλυτερη.

Και σιγουρα δεν χριεαζεται να εχει διαβασει κανεις τα σχετικα κειμενα του Ντεσμοντ Μορρις για να καταλαβει, οτι αυτοι οι ανθρωποι συμπεριφερονται λες και ειναι στη ζουγκλα: Τα κυριαρχα αρσενικα (A-Männchen) του κοπαδιου εχουν το δικαιωμα να ζευγαρωσουν με ολες τις θηλυκες κτλ. Ειναι επισης γνωστο οτι στις κοινωνιες μας, οι γυναικες ελκονται απο τους ανδρες που εχουν δυναμη: Ειναι οικονομικα ευκαταστατοι, κατεχουν υψηλες διοικητικες θεσεις, δικο τους πολυτελες σπιτι και αυτοκινητο. Ενδιαμεσα ωστοσο συμβαινουν πολλα και ενα απο αυτα ειναι η πιεση. Ο ανδρας που προσπαθει με την βια να επιβαλει τις ορεξεις του, κανει μεγαλο σφαλμα. Υποτιθεται οτι εχουμε αφησει εδω και αιωνες τις κοινωνιες των τροφοσυλλεκτων και εχουμε εξελιχθει. Κι ομως, εμφανιζονται κατι "αντρες" σαν τον Στρος Καν - που οπως ειπωθηκε τις τελευταιες μερες, την ειχε δει πολυ γοης και δεν μπορουσε να συγκρατηθει αμα εβλεπε καμια μορφονια - που νομιζουν οτι δεν ειναι υποχρεωμενοι να θεσουν ορια στον εαυτο τους. Που νομιζουν οτι ολοι οι αλλοι ειναι γεννημενοι να πεφτουν στα τεσσερα οταν τους βλεπουν, επειδη εχουν λεφτα.

Ας ελπισουμε οι εναπομειναντες που την εχουν δει "κυριαρχοι αρσενικοι" να λογικευτουν, μετα τις περιπετειες των "συμπαικτων" τους Στρος Καν, Σβαρτζενεγκερ, Μπερλουσκονι και λοιπων ωστε να αποφυγουν με την σειρα τους τα μπλεξιματα με τον νομο. Οσο για μας τους υπολοιπους ανδρες, ισως θα επρεπε να κανουμε με την σειρα μας αυτοκριτικη. Και να ειμαστε προσεκτικοι, ειδικα οταν βλεπουμε το ειδωλο μας στον καθρεπτη. Υπαρχει η νεα γενια ανδρων, ειτε γονοι ευπορων οικογενειων και κληρονομοι επιχειρησεων, ειτε ελευθεροι επαγγελματιες, ειτε διορισμενοι σε ποστα υψηλης ευθυνης. Ποσο μακρυα θελουν να φτασουν; Θα γινονταν θυματα του εγω τους και των παθων τους; Αν ειναι ετσι τα πραγματα, τοτε ας αρχισουν καποιοι να φοβουνται το ειδωλο τους στον καθρεφτη...

ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΜΙΑ ΜΟΝΟΚΑΤΟΙΚΙΑ...

Λιγες μερες μετα την εορταστικη περιοδο του Πασχα. Οταν ο Απριλης εδινε την θεση του στον Μαη. Ηταν ενα πρωινο ηλιολουστο, οταν γυρω στις 7 το πρωι, θορυβοι τον ξυπνησαν. Κοιταξε εξω απο το παραθυρο. Μια μπουλντοζα ηταν στον απεναντι δρομο και γκρεμιζε το σπιτι αντικρυ απο την πολυκατοικια που εμενε. Το ιδιαιτερο του σπιτιου αυτου ηταν, οτι επροκειτο για μονοκατοικια με εναν μικρο κηπο. Ηταν η τελευταια μονοκατοικια και σημα κατατεθεν, για εκεινον, της γειτονιας.

Για πολλα χρονια το σπιτι με τον κηπο ηταν ακατοικητο. Διαμαχες μεταξυ κληρονομων ισως. Αλλα θυμαται πως, παλια, πριν απο καμια εικοσαρια χρονια, εμενε μια οικογενεια στο σπιτι εκεινο. Καποτε του ειπανε, οτι ο πατερας πεθανε νωρις, αφηνοντας δυο παιδια ορφανα. Στο μεταξυ, τα παιδια μεγαλωσαν και εγκατελειψαν το σπιτι και την γειτονια με την μητερα τους.

Ετσι στεκοταν το μικρο αυτο σπιτι, με την κεραμιδοσκεπη του και την περιτοιχισμενη αυλιτσα του, μονο και εγκαταλελειμενο. Τα κεραμιδια και τα ξυλινα παραθυροφυλλα αρχισαν να σαπιζουν με τον καιρο. Τα φυτα στον κηπο, που καποτε μοσχομυριζε τριανταφυλλα, να αυξανονται και να πνιγουν ολα τα αλλα. Οι τοιχοι να ραγιζουν. Ωσπου εφτασε η ωρα να φυγει κ' αυτο απο την γειτονια, οπως η οικογενεια που το κατοικουσε. Καποιοι πηραν καποτε την αποφαση να το γκρεμισουν. Και αυτο εκαναν.

Η μπουλντοζα το ισοπεδωσε μεσα σε λιγες ωρες. Χαλασματα πλεον στεκονταν στην θεση του σπιτιου. Ενας νεαρος, ισως τσιγγανικης καταγωγης, γυροφερνε στα μπαζα, ψαχνοντας για παλιοσιδερα και αλλα πραγματα που θα μπορουσε ν' αξιοποιησει.

Με το γκρεμισμα της μονοκατοικιας τελειωνε μια ολοκληρη εποχη. Δεν προκειται να ξαναδουμε αλλο τετοιο σπιτι στη γειτονια αυτη. Μαλλον αλλη μια πολυκατοικια απο μπετον και σιδερα, με φαρδιες βεραντες, θα κτιστει στην θεση του. Οπως και σε καθε γωνια αυτης της πολης, οποτε γκρεμιζεται μια μονοκατοικια με κηπο. Γιατι μονοκατοικιες με αυλες δεν χωρανε στην συγχρονη Αθηνα.

Την μερα που το σπιτι γκρεμιζονταν, ο καιρος ηταν ηλιολουστος. Στην καρδια του ομως υπηρχε συννεφια. Η παλια του γειτονια εγινε φτωχοτερη...