ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΣΑΙΖΟΝ.

  Εαν το Πασχα ειναι η εποχη των ταινιων "χλαμυδας" (βλ. www.notis-o-talas.blogspot.de/2011/04/blog-post_11.html και www.notis-o-talas.blogspot.de/2010/03/ben-hur.html) και το καλοκαιρι ευνοειται να βλεπουμε εξωτικες περιπετειες δρασης (www.notis-o-talas.blgospot.de/2012/08/blog-post_7.html), τοτε η εποχη των Χριστουγεννων και της Πρωτοχρονιας δεν μπορει παρα να σηκωνει περιπετειες φαντασιας και παραμυθια! Μιλαμε για ταινιες τυπου Χαρρυχαουζεν, με τον Σεβαχ και τους Αργοναυτες, για τα γλυκα παραμυθια του εργαστηριου του Τζιμμυ Χενσον (Labyrith, the Black Crystall), για τους Ghostbusters και τον Ιντιανα Τζοουνς.

 Στην κατωθι λιστα προτεινουμε μια προσωπικη μας επιλογη απο ταινιες που θα μας κανουν να περασουμε ευχαριστα τις λιγες στιγμες αναπαυλας των ημερων αυτων, καθημενοι στα ζεστα και πινοντας τα ροφηματα μας. Θεωρουμε δε, οτι οι ακολουθες ταινιες, οι οποιες κυκλοφορουν και σε μορφη δισκετας και δεν κοστιζουν ακριβα, ειναι η καλυτερη επιλογη για τις κρυες νυχτες του χειμωνα. Πολυ καλυτερες απο τα πασης φυσεως σαχλα ψευδοεορταστικα προγραμματα που προβαλουν τα τηλεοπτικα μας καναλια κατα τις εορτασιμες ημερες. Η παρουσιαση γινεται κατα σειρα προτεραιοτητας: Οι καλυτερες των καλυτερων στο τελος της παρουσιασης!

 Κλασικη ταινια Χριστουγεννων ειναι η "A Christmas Carol" που βασιζεται στο πολυ γνωστο εργο του Τσαρλς Ντικενς. Προσωπικα προτιμουμε την βερσιον του 1984 με τον βραβευμενο με Οσκαρ George C. Scott στο ρολο του τσιγγουνη Εμπενεζερ Σκρουτζ, ο οποιος κατανοει το πνευμα της αγαπης και του αλτρουισμου μετα απο την επισκεψη τριων πνευματων.

 Baron Münchhausen (1943) με τον γαλανοματη Hans Albers. Η καλυτερη ταινια με ηρωα τον φοβερο βαρωνο, γυρισμενη στη ναζιστικη Γερμανια πριν απο το τελος του πολεμου. Ο πρωταγωνιστης δεν ηταν Ναζι, ηταν δε παντρεμενος με Εβραια. Αλλα και ιδιαιτερα αγαπητος στο κοινο. Ενας σουπερ σταρ στη χωρα του. Γι' αυτο και οι Ναζι δεν τον πειραξαν. Τα χρωματα και η αισθητικη της ταινιας μας μεταφερουν στην παλια εποχη. Η εικονα του βαρωνου καβαλα στην οβιδα εχει μεινει εικονικη...

 The Legend (1985) του Ριντλευ Σκοττ, με εναν νεαρο και σχετικα απειρο Τομ Κρουζ. Στην ταινια, γυρισμενη εξ ολοκληρου σε στουντιο, που για τις αναγκες της, μεταμορφωθηκε σε δασος, ο Κρουζ υποδυεται το φτωχοπαιδο. Προκειμενου να σωσει την ομορφη πριγκιπησσα, μεταβαλλεται με τη βοηθεια ξωτικων και νανων σε ιπποτη. Επισης εικονικη η μορφη του καρατεριστα Τιμ Καρρυ στο ρολο του κακου με μεικ απ που τον μεταμορφωνει σε διαβολο!

 Willow (1998) του Ρον Χαουαρντ, προστατευομενου τοτε του Τζ. Λουκας και του Στ. Σπηλμπεργκ. Ασυνηθιστη περιπετεια φαντασιας, στο γεγονος οτι ο προωταγωνιστης ειναι ενας νανος που βρισκει ενα μωρο. Μια προφητεια λεει, οτι το μωρο αυτο ειναι προορισμενο να σωσει τον κοσμο. Η κακια μαγισσα δεν προκειται να το αφησει αυτο να περασει ετσι. Συντομα ο νανος και το μωρακι θα βρεθουν κυνηγημενοι απο στρατιωτες και τρολλς. Μονοι συμμαχαοι του νανου, ενας τυχοδιωκτης, που τον υποδυεται ο Βαλ Κιλμερ, και μια γρια μαγισσα, υπερμαχος του καλου.

 Gremlins (1984) του Τζων Λαντις, ομοιως προστατευομενου των δυο προαναφερομενων κυριων. Ενας αποτυχημενος εφευρετης επιστρεφει στην επαρχιακη του πολη και την οικογενεια του απο την Νεα Υορκη για τις γιορτες. Μαζι του εχει φερει ενα δωρο απο την Τσαινα ταουν για τον γιο του. Ενα ζωακι με μεγαλα ματια και αυτια. Το ζωακι δεν πρεπει να ταιστει μετα τα μεσανυχτα, ουτε και να βραχει. Ο γιος παραβαινει τους κανονες αυτους και συντομα το χαος ξεσπαει στην μικρη επαρχιακη πολη, καθως το ζωακι, οχι μονο πολλαπλασιαζεται, αλλα και τα πλασματακια που προκυπτουν απ' αυτο μεταμορφωνονται σε αγρια τερατακια. Μια παρωδια ταινιων τρομου η' μια δηλωση του δημιουργου της, για το πως ξενα/ εξωτικα/ εξωγηινα ειδη/ ηθη διαβρωνουν την αμερικανικη νεολαια/ κοινωνια; Βλεπετε ευχαριστα, η συνεχεια της ταινιας αυτης ειναι επισης αστεια.   

 Η ταινια της Walt Disney, Dragonslayer (1981) ειναι ενα ακομα ασυνηθιστο παραμυθι. Και εδω ο πρωταγωνιστης δεν ειναι καποιος ρωμαλεος πολεμιστης, αλλα ενας μαθητευομενος μαγος. Στρατιωτες σκοτωνουν τον δασκαλο του, προτου αυτος προλαβει να του δειξει ολα τα μυστικα της τεχνης. Ο νεαρος μαθητης κληρονομει το μαγικο περιδεραιο του δασκαλου του, το οποιο καλειται να χρησιμοποιησει μονο σε στιγμες μεγαλου κινδυνου. Και αυτο πρεπει να κανει, καθως το βασιλειο κινδυνευει απο εναν φονικο δρακοντα που πεταει, βγαζει φλογες και ζει σε μια σπηλια πανω σε ενα αποκρημνο βουνο. Ο βασιλιας θυσιαζει καθε φορα κοπελες, αλλα δεν γινεται τιποτε. Φυσικα εχει εξαιρεσει την κορη του, την πριγκιποπουλα απο την λοτταρια, αλλα αυτη κανει την επανασταση της και αυτοθυσιαζεται. Με πολυ καλα ειδικα εφφε για την εποχη της. Ο δρακος ειναι εντυπωσιακος!

 Στην παρουσιαση αυτη δεν θα μπορουσε να λειψει η κορωνιδα των ταινιων του ειδους. Αυτη δεν ειναι αλλη απο την τριλογια του Νεοζηλανδου Πιτερ Τζακσον The Lord of the Rings (2001-2003), βασισμενη στο ομωνυμο εργο του καθηγητη Τολκιν. Περαν της εξαιρετικςη δουλειας στον τομεα των ειδικων εφφε, περαν των ερμηνειων, η τριλογια αυτη ειναι καλοφτιαγμενη και λογω της μεγαλης της διαρκειας, καλυπτει αρκετο χρονο μεσα στις γιορτες! Μιλαει δε σχεδον για τα παντα: Τη φιλια, τον αλτρουισμο, τον ηρωισμο, την αγαπη, το δικαιο.

 Καλες γιορτες σε ολους και καλη διασκεδαση ειδικα σε αυτους που θα προτιμησουν να δουν καποιες η' και ολες απο τις παραπανω ταινιες κατα την εορταστικη περιοδο, αντι να κατσουν να αποχαυνωθουν με τα χαζα προγραμματα και την δηθεν ευφορια ιδιωτικων και δημοσιων τηλεοπτικων σταθμων.

ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ.

 Ηταν Μαιος του 2008 οταν αποπειραθηκα να γραψω λιγα πραγματα για το αλλο φυλο, ενα θεμα που ενδιαφερει πολλους ανδρες (βλ. www.notis-o-talas.blogspot.de/2008/05/blog-post_25.html ). Απο τοτε, ειδα οτι, αθελα μου ακολουθησαν και αλλα (www.notis-o-talas.blogspot.de/2009/11/blog-post_1699.html, www.notis-o-talas.blogspot.de/2009/12/blog-post_7910.html, www.notis-o.talas.blogspot.de/2010/02/blog-post_02.html). Παρα τις αντιρρησεις πολλων ανδρων, οτι δεν προκειται ποτε να καταλαβουμε πως σκεπτονται και τι θελουν οι γυναικες, ο γραφων, οντας ξεροκεφαλος, συνεχιζει να ψαχνει. Προσπαθει να μαθει. 

 Εντελως προσφατα και ενοσω σε καποιο καναλι παιζονταν η ταινια του Terry Gilliam, "The First Knight" με τους Julia Ormond, Sean Connery και Richard Gere στους ρολους των Γκουηνεβιρ, Αρθουρου και Λανσελοτ αντιστοιχως, αρχισα να σκεπτομαι καποια πραγματα, τα οποια υπηρχαν μεσα μου, αλλα δεν ειχα δωσει ποτε μου σημασια και ως εκ τουτου, δεν ειχα μεχρι τωρα ασχοληθει. 

 Μεσα σε λιγο χρονικο διαστημα συγκεντρωσα τις γνωριμες μου εμπειριες και οτι τελος παντων μπορουσα να θυμηθω: Δεν ειχε περασει και παρα πολυς καιρος, απο τοτε που βιωσα και εγω μια παρομοια με την ταινια ιστορια (βλ. www.notis-o-talas.blogspot.de/2011/09/stand-by-me-in-thoughts-to-miss-sc.html &´www.notis-o-talas.blogspot.de/2012/05/blog-post_20.html). Ζωντανες επισης ηταν στο μυαλο μου οι αναμνησεις απο την εξιστοριση του φιλου μου Χ.: Πριν χρονια ειχε ανακαλυψει οτι η κοπελα του, με την οποια ειχε σπουδασει σε επαρχιακο παν/μιο, τον απατουσε. Δεν εκανε καβγα, δεν την ζορισε, δεν την πεταξε απο το σπιτι. Ησυχα και πολιτισμενα της ειπε οτι αισθανεται πως η σχεση τους δεν παει καλα και της ζητησε να συζητησουν για αυτο. Την ρωτησε εαν πραγματι υπαρχει αλλος. Σε περιπτωση που υπαρχει, ας χωρισουν και ας τραβηξει ο καθενας τον δρομο του. Η κοπελα προτιμησε να σιωπησει. Ο Χ. σημερα πιστευει, οτι η πρωην του δεν μιλησε, γιατι περιμενε να δει τις ενεργειες του αλλου προσωπου. Εαν ο αλλος δηλαδη προχωρουσε στην σχεση τους για κατι μονιμο: Μετακομιση και ευρεση εργασιας στην πολη της, συγκατοικιση... Οπως και εγινε τελικα. 

 Εξ' αυτων των εμπειριων εφορμωμενος, θελω να γραψω δυο λογια για το θεμα των σχεσων των δυο φυλων οταν εμφανιζεται ενα επιπλεον προσωπο. Στην προκειμενη περιπτωση, οταν μια γυναικα διεκδικειται απο δυο ανδρες. Το θεμα φυσικα και ειναι αστειρευτο. Απο το γνωστο τραγουδι "μια γυναικα/ δυο ανδρες/ κομπολοι/ διχως χαντρες" εως την παρουσιαση του μεσω της μεγαλης οθονης, με τα τελευταια δημιουργηματα να ειναι η "Twilight Saga" και η Αννα Καρενινα του Λ. Τολστοι, ο συγκεκριμενος τυπος ερωτικου τριγωνου εχει απασχολησει και θα συνεχιζει να απασχολει την ανθρωποτητα.

 Αυτο που προκαλει εντυπωση σ' εμενα ειναι, οτι οι σχεσεις του τυπου αυτου, οταν παρουσιαζονται απο την οπτικη γωνια της ηρωιδας, την δειχνουν να υποφερει. Στην προαναφερομενη ταινια με τους Ορμοντ/ Κοννερυ/ Γκηρ για παραδειγμα, η ηρωιδα της Ορμοντ καλειται να επιλεξει αναμεσα στον ισχυρο βασιλια Αρθουρο που υποδυεται ο κοτσωνατος Κοννερυ και στον λεβεντη και παμφτωχο μακρυμαλλη Λανσελοτ, ερμηνευομενο απο τον Γκηρ. Διαφορες παραμετροι, οπως οι κοινωνικες συνθηκες, οι αγραφοι και γραπτοι νομοι, η θρησκεια, επιβαλουν την επιλογη ενος μονο παρτεναιρ. Στην ταινια, η πρωταγωνιστρια θα ηθελε να ειναι και με τους δυο. Αλλα δεν μπορει. Πρεπει να επιλεξει. Ετσι το Χολλυγουντ παρουσιαζει στις ταινιες παρομοιου περιεχομενου το διλημμα των γυναικειων χαρακτηρων ως μαρτυριο. Ως βασανιστηριο.

 Αυτη η οπτικη γωνια του Χολλυγουντ, που πηγαζει απο και την λογοτεχνια (η προαναφερομενη Αννα Καρενινα λ.χ.) εχει επικρατησει και στην σημερινη γυναικα. Οπως σωστα ειπε καποτε καποιος, ναι μεν ο ανδρας κυνηγαει, κανει την πρωτη κινηση, η γυναικα ομως ειναι αυτη που θα κανει την τελικη επιλογη. Και εδω ειναι που στο διλημμα της γυναικος με ποιον να τα φτιαξει, μπαινει το συμφερον...

 Ετσι, συνηθιζεται πλεον οι γυναικες να επιλεγουν για παρτενερ αυτους που μπορουν να τους προσφερουν υλικα αγαθα. Δεν πειραζει να μην υπαρχει αγαπη. Απο την στιγμη που καποιες σχεσεις ειναι χρησιμοθηρικες και εχουν συμφεροντα ως θεμελια τους, η αγαπη δεν χρειαζεται να υπαρχει. Ειναι βεβαια θεμα χρονου το ποσο θα αντεξουν οι χρησιμοθηρικες σχεσεις...

 Το οτι η επιλογη της γυναικας μεταξυ δυο ανδρων παρουσιαζεται ως διλημμα και μαρτυριο ειναι το ενα σκελος. Το αλλο σκελος ειναι οτι απαξ και παρει την αποφαση της, δεν θεωρει τον εαυτο της υποχρεωμενο να εξηγησει σε καμια απο τις δυο πλευρες την αποφαση της αυτη. Δεν νοιαζεται εαν καποια απο τις τρεις πλευρες εχει πληγωθει, γιατι καποια θα πληρωσει για την αρνητικη της ψηφο. Αρκει να μην ειναι αυτη εκεινη που θα πληγωθει.

 Κατα τα αλλα η ζωη συνεχιζεται. Στα ΜΜΕ διαβαζεις, βλεπεις και ακους για τροφαντες παρουσιαστριες που εφαρμοσαν την διαιτα της πικρης σοκολατας για να χασουν κιλα, διοτι τις φλερταραν οι, κατ' αυτες, λαθος τυποι ανδρων. Μαθαινεις για εκδοτριες βιβλιων, οι οποιες εχουν διαβασει πολυ, αγαπουν την δουλεια τους, αλλα δεν θα προχωρουσαν σε ερωτικες σχεσεις με συγγραφεις, γιατι προτιμουν αλλου τυπου ανδρες. Πληροφορεισαι οτι γυναικες λενε ξενδιαντροπα σε αλλες γυναικες πως οι καλοι ανδρες εχουν παντρευτει πρωτοι και οτι εχει απομεινει ειναι η σαβουρα. Σκεφτεσαι οτι οι κοποι της ζωης σου, τα ταξιδια που εχεις κανει, τα πραγματα που εμαθες, δεν εχουν καμια αξια για τα κριτηρια που θετουν οι γυναικες στους ανδρες, ξεκινωντας απο τα πιο απλα, οπως το να βγουνε ραντεβου, μεχρι το να καταληξουν μαζι στο κρεββατι.

 Για να επανελθω σε κατι πιο προσωπικο, η ιστορια με την Σ. που αναφερεται στα κειμενα 09/2011 και 05/2012 σκαλωσε, διοτι η δεσποινιδα αποφασισε κατα το συμφερον της. Επελεξε να παει με την πλευρα ενος πολυ μεγαλυτερου της ηλικιακα. Δεν ξερω ποσο βασανιστικο ηταν για εκεινη το διλημμα της επιλογης. Ξερω ομως οτι ηταν χρησιμοθηρικο. Το αλλο προσωπο τη βοηθουσε σε θεματα δουλειας. Σε μενα ειχε δει πρωτα την ανθρωπινη πλευρα. Δεν με πειραζει η επιλογη της. Αλλωστε μια σχεση που βασιζεται αποκλειστικα και μονο στην μονομερη βοηθεια σε εργατικα ζητηματα και οχι στην ανθρωπινη διασταση, δεν κραταει και πολυ. 

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ LVI.

http://www.lifo.gr/team/tedx/34369

Συνεντευξη του Μ. Ιωσαφατ στον Στ. Χαικαλη. 08.12.2012

Είχα τη τύχη να είμαι ένας εκ των εθελοντών του TEDxAthens που συνάντησε τον ψυχαναλυτή κ. Ματθαίο Γιωσαφάτ κατά τη προετοιμασία της ομιλίας του στη φετινή εκδήλωση. Συγκράτησα κάποια σημεία της συζήτησης που αφορούν τo ομαδικό πνεύμα των Ελλήνων. "Πάνε και τα σπάνε στις ταβέρνες, αλλά έχουν δυσκολία να κάνουν σχέσεις με το περιβάλλον" ανέφερε σε ένα σημείο ο κ.Γιωσαφάτ. "Οι Έλληνες είναι επιφανειακά χαρούμενοι. Δηλώνουν ότι είναι ανοιχτοί, αλλά αυτό δεν συμβαίνει στη πραγματικότητα. Στην Αγγλία, που έχει τη φήμη για το αντίθετο, συναντάς επιφύλαξη για 3-4 μήνες, αλλά μετά βρίσκεις αρκετά άτομα που είναι πολύ ανοιxτά. Στην Ελλάδα, συναντάς στην αρχή μια επιφανειακή ανοιxτή αντιμετώπιση, αλλά μετά βλέπεις κάποια επιφύλαξη, ίσως και φόβο. Οφείλεται στη χαμηλή αυτοεκτίμηση". "Στο Λονδίνο σε κάθε γειτονιά υπάρχουν ομάδες γύρω από διάφορα θέματα, μιλούν μεταξύ τους". "Οι Ελληνες έχουν αντιεθελοντική, αντιομαδική στάση τα τελευταία χρόνια. Ο άνθρωπος είναι ναρκισσιστικός, αλλά και ομαδικός. Αν μετά τα 40 δεν μετέχεις σε ομαδικές δράσεις, τότε είσαι ‘νεκρός’. Είναι ψυχολογική ανάγκη να μετέχεις σε κοινωνικό δίκτυο. Μέχρι τα 40 ο άνθρωπος δίνει μεγάλη βάση στο σεξ, τη καριέρα κλπ. Οι Έλληνες ήταν μέχρι πρόσφατα ενταγμένοι κυρίως σε συγγενικά δίκτυα. Τώρα, μετά τη κρίση, έχουν αδυνατίσει και αυτά". "Ο άνθρωπος ζει με τις σχέσεις, είναι ψυχολογική ανάγκη να μετέχει σε Κοινότητες. Ουκ επ’ άρτω μόνο ζήσεται ο άνθρωπος. Αυτή την εποχή όμως φαίνεται σαν να κoiτάμε μόνο τα δικά μας". Τα υπόλοιπα τα είπε ο κ.Γιωσαφάτ στην ομιλία του στο TEDxAthens, σε μια "απρόσμενη" συνάντηση ενός εκπροσώπου μιας γενιάς και μιας επιστήμης με ένα κοινό, που ζει με άλλους ρυθμούς. Από τις πιο δημιουργικές στιγμές αυτής της "συνάντησης", ήταν η προσωπική επικοινωνία με τον κ.Γιωσαφάτ. Ήταν αναμενόμενο ότι δεν θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε μέσω email. Ήταν αναμενόμενο το ότι δεν γνώριζε τι είναι το TED και ότι θα έπρεπε να το εξηγήσουμε από κοντά. Πήρε τη πρωτοβουλία, είδε βίντεο, αξιολόγησε το κοινό του TED και στάθηκε στη πρωτοβουλία Human Grid που έχει στόχο να αναδείξει την αξία της συλλογικότητας για την ενίσχυση της αλληλεγγύης. Σπάμε πιάτα, βρίζουμε στα γήπεδα Τι να σημαίνει αλήθεια αυτό, όπου κάποιοι νεόπλουτοι ή και αυτοαπασχολούμενοι, τα σπάνε στα μπουζούκια και κάνουν λουλουδοπόλεμο; Ή οι άλλοι που με Armani τζήν χορεύουν ζεμπέκικο "Βρέχει φωτιά στη στράτα μου"; Acting out (εκδραμάτιση) το αποκαλεί ένας ομότεχνος του κ.Γιωσαφάτ. Συγγενές το φαινόμενο του υπερβολικού φαγητού σε –λαϊκές ή επιτηδευμένες- ταβέρνες και δήθεν high εστιατόρια. Κάτι που αποτυπώνεται και στην καμπύλη που δείχνει πόσο πάχυναν και "στραβοχύθηκαν" οι Ελληνες τα τελευταία 30 χρόνια. Ένα άλλο φαινόμενο ‘ομαδικότητας’ είναι η μαζική προσέλευση τα προηγούμενα χρόνια στα γήπεδα, όπου πολλοί ευκατάστατοι, επιδίδονταν σε βρισίδι του αντιπάλου με χυδαία συνθήματα. Η ψυχοθεραπεύτρια Μαριαλένα Σπυροπούλου βοηθάει να πάμε λίγο παραπέρα το παραπανω συλλογισμό: "Στην οδική μας συμπεριφορά ή στον τρόπο που συναναστρεφόμαστε στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία είναι ξανά πρόδηλη η επιθετικότητά μας, δείγμα μιας πρωκτικής καθήλωσης ενός ολόκληρου λαού. Ο πρωκτικός προτιμά να καταστρέφει παρά να δημιουργεί. Γι' αυτό και ανθιστάμεθα στις συλλογικότητες και στο ομαδικό πνεύμα. Και εκεί η σχέση με τη μάνα είναι κυρίαρχη. (Δεν είναι παράξενο που η πιο "απολαυστική" βρισιά στα γήπεδα είναι το «σου γ@@ τη μάνα»..." Δεν γνώριζα αυτή την επιστημονική ερμηνεία , η οποία ταιριάζει στη θέση εκείνων που υποστηρίζουν ότι στη χώρα υπάρχει μεγάλη επίδειξη κ@λοπαιδισμού.. Μια άλλη επίδειξη ‘συλλογικότητας’ είναι η εικόνα σε πάρκα όπου υπάρχουν καφετέριες: οι καθήμενοι στα τραπέζια είναι πολλαπλάσιοι αυτών που κάνουν με τη παρέα τους μια βόλτα στο πάρκο. Όλα τα παραπάνω δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της διάθεσης επίδειξης ενός καλού εισοδήματος. Από το 1974 και μετά, αλλάξαμε αρκετά σπίτια, πολύ περισσότερα αυτοκίνητα, αλλάξαμε παρέες και στέκια. Κάναμε ταξίδια στη Ταϋλάνδη, τη Πάρο και την Αράχωβα (χωρίς να περάσουμε από τους Δελφούς). Πήραμε αρκετά πτυχία και περισσότερα ‘χαρτιά’. Από το Α, οπως Αλληλεγγύη Η ομαδικότητα και οι συλλογικότητες είναι μονόδρομος πια. Να μην τα αντιμετωπίσουμε ως καταναγκαστικά έργα, ούτε ως υποχρέωση. Είναι από τα καλύτερα δώρα της κρίσης. Απο τους συμμαθητές στο γυμνάσιο, που θα μας θυμίσουν τις φάρσες και τα νεανικά όνειρα, μέχρι μια καινούργια παρέα συνομιλήκων μας, για να καθαρίσουμε το διπλανό πάρκο ή να συγκεντρώσουμε αχρείαστα ρούχα, γι’ αυτούς που τάχουν ανάγκη. Βλέποντας τις Ομάδες που συμμετέχει ο 18χρονος γιός μου στο Λύκειο Ελληνίδων (χορεύει από 4 ετών) ή στους εθελοντές δασοπυροσβέστες Υμηττού, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσω για ποιους λόγους οι νεότερες γενιές κάνουν λιγότερο (αυτοαναφορικό, ναρκισσιστικό) θόρυβο από τις δικές μας. Οι δικές τους συλλογικές εκφράσεις δεν μεταμορφώνονται (ή δεν πρόλαβαν να μεταμορφωθούν) σε agenda, μηχανισμούς, επιρροή, εξουσία, όπως σκυλιασμένα φρόντισαν οι προηγούμενες. Δεν χρειάζεται να γίνουμε κυνικοί, για να ισχυριστούμε ότι οι επόμενες γενιές θα είναι πιο ομαδικές. Συμμετέχουν ήδη σε περισσότερες συλλογικότητες, -και όχι μόνο γιατι δεν τους αφήσαμε τίποτε καλύτερο να κάνουν. Οι παλιές "συναλλαγματικές" της Εθνικής Αντίστασης, του 114, του Χρηματιστηρίου ή της καταπάτησης κάθε δημόσιου αγαθού, είναι πλέον ακάλυπτες ή χωρίς ιδιαίτερη αξία. Πάμε από την αρχή, για τα βασικά...Ξεκινάμε από το Α, όπως αλληλεγγύη και Αισθητική... Πηγή: www.lifo.gr

Ο ΘΕΜΟΣ ΕΧΕΙ ΝΕΥΡΑ.

 Χτες εκαλεσθει στα δικαστηρια ο εκδοτης/ δημοσιογραφος/ παρουσιαστης Θεμος Αναστασιαδης για να εξηγησει τα των φορολογικων του εκκρεμοτητων. Πρεπει να δικαιολογησει πως βρεθηκαν στην κατοχη του καμποσα εκατομμυρια που δεν τα ειχε δηλωσει.

 Τον Θεμο τον θυμομαστε λιγο ως πολλοι ολοι μας απο την εποχη της Ελευθεροτυπιας. Στο καθημερινο φυλλο της εφημεριδας, στη τελευταια σελιδα, διατηρουσε την δικια του στηλη με τον τιτλο "Η μαυρη Τρυπα". Το μονοστηλο αυτο ηταν σατυρικου τυπου, μιας και διανθιζοταν με ατακες, συντομα ανεκδοτα και λοιπα χαζα που υποτιθεται οτι προκαλουσαν γελοιο. Ατακες/ σλογκαν γηπεδικου κυριως χαρακτηρα...

 Καποια στιγμη, ο Θεμος πηρε ποδι απο την Ελευθεροτυπια. Πριν 5 η' 6 χρονια, φωτογραφηθηκε μαζι με τον Μακη Τραινατφυλλοπουλο να μοιραζεται μια μπανιερα γεματη χαρτονομισματα. Οι δυο συνεταιροι δεν τα βρηκαν τελικα και ο Θεμος κατεληξε να ειναι ο μοναδικος εκδοτης της δικιας του εφημεριδας: Το Θεμα. Η κυριακατικη εκδοση της φυλλαδας αυτης, προσφερε αρχικα και πορνοταινιας, ωθωντας ετσι τις πωλησεις της στα ουρανια. Διοτι κατα τα αλλα η αρθρογραφια της εφημεριδας του αποτελουνταν απο κοτσομπολιστικα ρεπορταζ και συκοφαντικα αρθρακια.

 Παραλληλα δε, ο Θεμος ξεκινησε και μια εκπομπη στον ΑΝΤ1 ονοματι ΟΛΑ. Καθε χρονια ειχε και απο εναν αριθμο. Σημα κατατεθεν της εκπομπης, οι γνωστες ατακες που περνανε σε τραιηλερ, αλλα και που εμφανιζονται ως σταμπες στα μπλουζακια του παρουσιαστη.

 Το κονσεπτ της εκπομπης δειχνει τον Θεμο, μαζι με τον κολλητο του Βαγγελη Περρη, να καθονται σε στουντιο με καλεσμενους προσωπα της επικαιροτητας. Σε περιπτωση που ο καλεσμενος ειναι ανδρας, παρουσα στη ... συζητηση ειναι και μια κοπελα, καθημενη συνηθως διπλα στον Περρη. Βασικα προκειται για μοντελα, ντυμενη σεξι. Η πιο γνωστη ειναι η Ολγα Φαρμακη, αφου η εκπομπη του Θεμου την βοηθησε, οχι μονο να γινει διασημη και να κλεινει δουλειες με φωτογραφησεις κτλ., αλλα και να γνωριστει με κοσμο και κοσμακη, αφου ολοι οι ως τωρα συντροφοι της εχουν υπαρξει επιχειρηματιες και θαμωνες νυχτερινων κεντρων. Στα διαλειμματα των συζητησεων, ο θεατης βλεπει προκλητικα ντυμενες κοπελες να λικνιζονται σε μπαρες. Το καλυτερο ομως της εκπομπης ειναι τα βιντεοκλιπακια που παρουσιαζουν διαφορους...σελεμπριτις της εγχωριας...σωου μπιζ σε ατυχεις στιγμες, εξαισια μονταρισμενες που προκαλουν το γελιο. Εξαιτιας των κλιπς αυτων, η εκπομπη του Θεμου ειναι εδω και χρονια απο τις πιο επιτυχημενες της ελληνικης τηλεορασης και στιγμιοτυπα της αναμεταδιδονται απο αλλες εκπομπες. 

 Εξαιτιας αυτων - καθως φυσικα και των καλλιγραμμων γυναικων που λικνιζονται στα πλατο του στουντιο -  δωσαμε ολοι μας αφεση αμαρτιων στον Θεμη. Τον αποκαθηλωσαμε απο το βαθρο του λαμογιου. Τον ανεχτηκαμε να περιφερει το ασουλουπωτο σουλουπι του και να μιλαει ακαταπαυστα και ακαταλαβιστικα, οπως εκανε στην ταινια το "φιλι της Ζωης", στην οποια παριστανε τον ζαμπλουτο πλην τιμιο μεγαλοεπιχειρηματια που βοηθαει τους παντες. Ξεχασαμε γιατι την εκανε απο την Ελευθεροτυπια. Ξεχασαμε οτι, ως φιλος του ... εφευρετη του εγχωριου λαιφσταιλ Πετρου, στηριξε και αυτος το κατασκευασμα αυτο. Ξεχασαμε το 2007, που τον πιασανε με πλαστικες μαυρες σακκουλες σκουπιδιων γεματες χρηματα. Τα χρηματα που εσωσε απο τον καβγα με τον Μακη, τον παρ' ολιγο συνεταιρο. Τα χρηματα που τωρα καλειται να εξηγησει πως προεκυψαν. Ξεχασαμε που αυτος τοτε εβγαλε στον αερα το δισκακι με τις περιπετειες του Ζαχοπουλου και της υφισταμενης του (κ' αυτη η χριστιανη, σε κεινον πηγε να το δωσει;). Ολα αυτα τα ξεχασαμε. Μας υπνωτισαν το λικνιζομενα κορμια και οι ατακες που γραφει ομαδα συντακτων για παρτι του.

 Καποιοι ομως τα θυμηθηκαν χτες. Καποιοι αλλοι, δεν τα ειχαν ποτε τους ξεχασει. Ο Θεμος δικαιουται να εχει τα νευρα του πλεον.

ΣΤΑ ΟΡΙΑ.

 Πριν μερικες μερες απεργουσαν οι φαρμακοποιοι. Πριν μερικες βδομαδες, τα ΜΜΜ ειχαν σταση εργασιας. Τα ΜΜΕ επισης. Απεργιες γινονται συχνα πυκνα. Ειδικα τις μερες που παιχτηκε το θεατρακι με την υπογραφη η' μη για τον Μνημονιο 3. Και βγαινει μετα ο Αντουαν με βιντεακι στο φατσοβιβλιο για να πεισει οτι ολα πανε καλα... Δικιο εχουν οσοι λενε, οτι στους τυφλους βασιλευει ο μονοφθαλμος...

 Και σε παλιοτερα κειμενα ειχα εκφραση την αποψη, οτι η ιστορια με τις διαδηλωσεις, τις διαμαρτυριες, τις απεργιες δεν βγαζει πουθενα (www.notis-o-talas.blogspot.de/2008/12/blog-post_14.html) και ειναι χασιμο χρονου, απο την στιγμη που κουκουλοφοροι απο την μια και αστυνομια απο την αλλη παιζουν μεταξυ τους με πετρες, γκλομπς και δακρυγονα, χαλωντας ολη την προσπαθεια μιας πορειας. Στην ιδια γραμμη ειναι και αλλοι, οπως π.χ. www.anamorfosis.net/blog/23/11/2012.html, www.athensvoice.gr/edito/414.html και διαφοροι αλλοι δημοσιογραφοι, οι οποιοι ενω παλαιοτερα υποστηριζαν αυτου του ειδους τις πραξεις, τωρα πλεον αποστασιοποιουνται. Φιλοι μου, ανεργοι εδω και καιρο και με πλειστα οικονομικα προβληματα, μου λενε οτι οι πορειες και οι διαδηλωσεις ειναι η τελευταια τους ελπιδα να φωναξουν εναντια στο συστημα και την αδικια. Τους απαντω δυστυχως, οτι κανεις δεν προκειται να οτυς ακουσει. Οι χαρτογιακαδες εντος της Βουλης απλα δεν νοιαζονται για κανεναν μας. Πρεπει να το καταλαβουμε αυτο. Οι ανθρωποι αυτοι, που τσεπωνουν 8 χιλιαρικα το μηνα, συν κατι εξτρα απο συνεδρειες, που εχουν βολεψει φιλους και συγγενεις τους σε καιρια ποστα, εχουν ολο τον υπολοιπο ελληνικο λαο γραμμενο! Και συ τι κανεις; Πας, διαδηλωνεις, ξαφνικα εμφανιζονται κατι κουκουλοφοροι/ αναρχικοι και πετανε πετρες στους μπατσους, οι μπατσοι τα παιρνουν στο κρανιο και απαντουν με κροτιδες και δακρυγοντα και γινεται ο κακος χαμος καθε φορα στα περιξ της πλατειας Συνταγματος...

 Ετσι φιλοι μου ομως δεν κανουμε δουλεια. Ας ειμαστε ρεαλιστες επιτελους: Θελει ο ελληνικος λαος να αλλαξει τα πραγματα, εφοσον δεν ειναι ευχαριστημενος με την παρουσα οικονομικη, κοινωνικη και πολιτικη κατασταση, η οποια ανταποκρινεται στις εικ. 1 και 2 στο παρων κειμενο; Θελει ο ελληνικος λαος να αλλαξει νοοτροπια; Τοτε θα πρεπει να κανει ενα βημα παραπερα. Να κανει μια κοινωνικη επανασταση τυπου Βερσαλιων/ Βαστιλλης 1789. Εχεις τα κοτσια; Τολμα το! Ολοι μαζι μπορστα και μεσα. Τι φοβασαι; Οτι θα επικρατησει χαος; Ας επικρατησει. Απο το χαος θα γεννηθει η ταξη. Το λεει και η Γενεαλογια του Ησιοδου. Ελληνικε λαε, παρε την αποφαση και προχωρα! Μην παριστανεις τον μαγκα απο το απεναντι πεζοδρομιο, μην γκρινιαζεις απο το σαλονι του σπιτιου σου, μη γαμοσταυριζεις μπροστα στην τηλεοραση. Μπες μεσα!

 Δυστυχως, εγω προσωπικα δεν το βλεπω να ερχεται αυτο. Ο Ελληνας δεν ειναι διατεθειμενος να αλλαξει την νοοτροπια του. Αυτος που γλενταγε καργα στα '90ς και στα '00ς, συνεχιζει να γλενταει ακομα (βλ. εικ. 3 και www.lifo.gr/team/bitsandpieces/33805/). Σου λεει, κανει επανασταση, γιατι τον πνιγουν οι Τροικα και η Μερκελ η ξενερωτη. Σαν αλλος Σαρδαναπαλος θα τραγουδισει το "μια ζωη την εχουμε" στις μπουζουκοπιστες. Δεν θα του στερησουν την διασκεδαση οι φλωροευρωπαιοι. Θυμαστε ομως, οτι για αυτο το γεγονος - το δικαιωμα στο γλεντι - παραλιγο να πεσει ολοκληρη κυβερνηση (βλ. www.notis-o-talas.blogspot.de/2008/06/blog-post.html). Και γιατι; Γιατι οι 500, 900 η' και γω δεν ξερω ποσες ιδιωτικες επιχειρησεις του λεκανοπεδιου που ονομαζονται κεντρα διασκεδασεις, επεισαν τους πελατες τους να διαμαρτυρηθουν, οτι η κυβερνηση τους στερει τα δικαιωματα τους και τις ελευθεριες τους! Γιατι βρε ελληνικε λαε δεν αντιδρας πλεον τοσο δυναμικα οπως τοτε; Εισαι ηδη στην κατασταση που δειχνουν οι εικ. 1 και 2 του κειμενου. Ποσο πιο χαμηλα πρεπει να σε πανε για να αντιδρασεις οπως πρεπει;

 Προσοχη, επαναλαμβανω, δεν λεμε να κατεβουν τανκς και να εχουμε δικτατοριες! Αλλα να γινει μια κοινωνικη επανασταση βρε παιδι μου, ενα 1789 εν Αθηναις! Ειπαμε, ναι μεν θα επικρατησεις χαος, αλλα απο το χαοε θα γεννηθει η ταξη... Τι αλλο θελεις ελληνικε λαε; Κοιτα τι εγινε περισυ στις αραβικες χωρες: Οι Αλι, Μουμπαρακ και Κανταφι εκδιωχθηκαν απο τις χωρες τους. Ο τελευταιος ειχε βεβαια ασχημο τελος, αλλα δεν λεω να φτασουμε εκει, ουτε να στησουμε κρεμαλες στο Συνταγμα που λενε μερικοι. Βεβαια ο Ελληνας ειναι και απαιτητικος. Ελεγε να μπουν οι απατεωνες στη φυλακη. Μπηκαν καποιοι μεσα, ο Ακης, ο Λακης και ο Μακης. Ο Ελληνας δεν εμεινε ευχαριστημενος. Οχι, λεει, γιατι μπηκαν, τους πληρωνουμε. Να κατασχεθουν οι περιουσιες τους.  Αφου ρε φιλε δεν εισαι ικανοποιημενος, κανε οτι σου γραφω εδω, να δουμε τι θα καταλαβεις. Και ας εχεις καποιους δημοσιογραφους εναντιον σου, που λενε οτι δεν θα βγει κατι με την αμεση δημοκρατια κτλ.. Θυμησου το μυθο του Αισωπου, με τα ποντικια που θελανε να κρεμασουν κουδουνι στο λαιμο της γατας. Γινε ενα, γιγαντωσου και διωξε τη γατα που ειναι προβλημα! Επιτελους ρε παιδι μου! Τι καθεσαι;

 

ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΑΡΧΑΙΑ...

 Απλοι, καθημερινοι, φτωχοι ανθρωποι ειναι, ειπε ο συνηγορος υπερασπισης για τους κατηγορουμενους της κλοπης του Μουσειου της Ολυμπιας που εγινε τον Φλεβαρη του τροχοντος ετους (βλ. www.notis-o-talas.blogspot.de/2012/02/blog-post_29.html). Ησαν οι πελατες του τοσο φτωχοι, που θα αυτοκτονουσαν! Ειχαν φτασει στην υστατη αναγκη, για αυτο και προχωρησαν στην κλοπη. Ο εγκεφαλος της σπειρας πωλουσε αναπτηρες στο Μοναστηρακι για να τα βγαλει περα.

 Ανθρωποι φτωχοι, που να ξεραν τι ειχε πει ο στρατηγος Μακρυγιαννης πριν απο 200 τοσα χρονια σε κατι αλλους, να μην πουλησουν αρχαια, διοτι για αυτα επολεμησαν ... Αλλα και να ειχαν ακουσει την περιφημον ρηση του στρατηγου, σιγα... Προεχει το χρημα.

 Και εμεις στο ανωθι λινκ που δινουμε, στο παρεπεμφθεν κειμενο της 29.02.2012, αλλιως τα φανταζομασταν: Νομιζαμε οτι ο εγκεφαλος θα ειναι κανενας πολυεκατομμυριουχος συλλεκτης εκ Ελβετιας η' Αμερικης... Πως θα ηθελε τα αρχαια και ειδικα το μυκηναικο χρυσο δαχτυλιδι για την ιδιωτικη του συλλογης, που θα την δειχνει μονο στους πιο εχεμυθους φιλους του στα κοκτεηλ παρτυ που θα δινει στην βιλα του. Πως οταν θα εμενε μονος του θα αυτοικανοποιουνταν στην θεα των αντικειμενων. Και τοτε θα εισεβαλλε ο Ιντιανα Τζοουνς κραδαινοντας το μαστιγιο του και ουρλιαζοντας "they belong in a museum!". Ομως τα πραγματα δεν εγιναν ετσι.

 Κατι φτωχαδακια απο Πατρα μερια ησαν, που ξεραν τα κατατοπια και θελαν να κανουν το κολπο γκροσσο. Ουτε  εκατομμυριουχος συλλεκτης εξ αλλοδαπης, ουτε Ιντιανα Τζοουνς υπαρχει στο παραμυθι αυτο. Μονο ο Μακρυγιαννης και τα λεχθεντα του υπαρχουν. Αλλα αυτον δεν τον θυμηθηκαν οι επιδοξοι θηρευτες του Μουσειου. Προεχει το χρημα και τα κλαπεντα θα πωλουνταν σε οποιον εδινε. Ευτυχως που μεσολαβησε η Αστυνομια.