ΑΔΙΚΗΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΙΜΗΜΕΝΕΣ ΚΙΝ/ΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ.

 Ειδικα στον κοσμο της Τεχνης ειναι πολυ υποκειμενικο το τι αρεσει και τι δεν αρεσει στον καθενα. Ας παρουμε για παραδειγμα τις ταινιες: Δεν γινεται να εχουμε ολοι τα ιδια γουστα. Σε αλλους αρεσουν οι κωμωδιες, σε αλλους οι δραματικες. Σε αλλους αρεσουν οι ταινιες τρομου, σε αλλους οι περιπετειες και σε ορισμενους οι ταινιες φαντασιας, επιστημονικης ή μη. Σε καποιους αρεσουν σχεδον ολα τα ειδη, αλλα και σε αυτους που αρεσουν π.χ. οι ταινιες επιστημονικης φαντασιας υπαρχουν διαφωνιες. Δεν συμφωνουνε ολοι στα παντα.

 Η κατωθι λιστα για παραδειγμα περιεχει ταινιες, τις οποιες η πλειονοτητα του κοινου εθαψε. Αλλες τις εθαψαν οι κακες κριτικες. Σχεδον ολες πηγαν για τους ανωτερω λογους χαλια στα κιν/κα ταμεια. Εμεις ομως πιστευουμε οτι οι εν λογω ταινιες αδικηθηκαν και υποτιμηθηκαν και απο το φιλοθεαμον κοινο και απο τους κριτικους. Και προτεινουμε στον οποιοδηποτε, ειτε τις βρει σε ιστοσελιδες του διαδικτυου, ειτε στα ντιβινταδικα/ βιντεοκλαμπ, ειτε ακομα και εαν τις πετυχει σε κανενα τηλεοπτικο καναλι, να δωσει μια ακομη ευκαιρια στον εαυτο του και να κατσει να τις απολαυσει με την ησυχια του ή με παρεα!

 Ξεκιναμε λοιπον με χρονολογικη σειρα και απο τα σχετικα προσφατα ΄80ς:

A. 1980s:

James Bond (007): Never say never again (Warner Bros. 1983)

 Η ταινία αυτη - remake του "Thunderball" (1965) - γυριστηκε μονο και μονο επειδη ο σεναριογραφος της αυθεντικης ταινιας δεν ηταν ευχαριστημενος με το αποτελεσμα και τα λεφτα που πηρε. Υπεμεινε, επεμεινε και μετα τον θανατο του δημιουργου του 007, Ιαν Φλεμινγκ, πιεσε καταστασεις (δηλ. παραγωγους και στουντιο). Τελικα τα δικαιωματα του σεναριου τα αγορασε η Warner Bros., η οποια και γυρισε το remake αυτο με τους Σων Κοννερυ, Κλαους Μαρια Μπρανταουερ, Μπαρμπαρα Καρερα και την πρωτοεμφανιζομενη Κιμ Μπασιντζερ στους βασικους ρολους. Την ιδια εποχη, ο Μπροκολι, η United Artists και η MGM γυριζαν την ταινια "Octopussy" με τον Ροτζερ Μουρ στον ρολο του 007! Και οι δυο ταινιες κυκλοφορησαν την ιδια χρονια, το 1983. Ο τιτλος του remake παραπεμπει σε μια ατακα που ειχε πει η συζυγος του Κοννερυ, οταν εκεινος δηλωνε στα 1970ς οτι δεν προκειται να υποδυθει ποτε ξανα τον 007.

 Θεωρουμε οτι προκειται για μια απο τις λιγες περιπτωσεις στις οποιες το remake ειναι καλυτερο απο το πρωτοτυπο. Η δε ταινια μεταφερει με εξαιρετικο τροπο την κοσμοπολιτικη ατμοσφαιρα των ΄80ς και η Κιμ Μπασιντζερ ειναι απλα χαρμα οφθαλμων!

My Science Project (Touchstone-Buena Vista 1985)

 Το πρωτο μισο της δεκαετιας του 1980 ειχαν επιτυχια ταινιες οπως ο "Ε.Τ. ο εξωγηινος" και οι "Κυνηγοι της χαμενης Κιβωτου". Εμπνεομενες απο αυτες, ενα σωρο ταινιες, οπως οι "Back to the Future", "Goonies", "Gremlins", "Karate Kid" κατεκλυσαν την κιν/κη αγορα. Ταινιες στις οποιες πρωταγωνιστουσαν κυριως παιδια και εφηβοι σε απιθανες περιπετειες, δινοντας μας την ψευδαισθηση οτι ολα ειναι δυνατα - οτι ακομα και ενας looser μπορει να τα καταφερει και να γινει ηρωας. Η ταινια "My Science Project", η οποια στην Ελλαδα προβληθηκε με τον τιτλο "οι ταξιδιωτες της 4ης διαστασης" ειναι ενα χαρακτηριστικο παραδειγμα αυτης της κιν/κης τασης. Ο ηρωας εδω ειναι ενα αλανι που ασχολειται με τα αυτοκινητα. Ψηλος, μελαχροινος και αθλητικος τυπος μεν, αλλα οχι ο νταης του σχολειου του. Περισσοτερο το λαικο παιδι της διπλανης πορτας με την καλη καρδια. Ο καθηγητης του της φυσικης (τον υποδυεται ο καρατεριστας Ντενις Χοπερ) του βαζει εργασια για το Σαβ/κο. Ο ηρωας μας μπαινει σε εγκαταλελειμενη κυβερνητικη βαση του στρατου μαζι με την παρεα του - τον κολλητο του (τον υποδυεται ο Φισερ Στιβενς, γνωστος και ως "ο σωσιας του Μαικλ Νταγκλας"), ενα αλλο αλανι που νομιζει οτι ειναι γοης και τα ξερει ολα και μια κοπελιτσα, η οποια τον γουσταρει, αλλα δεν ειναι και η γκομενα του σχολειου. Γνωριζει ωστοσο πολλα περισσοτερα απο φυσικη απο οτι ο πρωταγωνιστης μας. Οι τρεις underdogs θα ανακαλυψουν ενα εξωγηινο μαραφετι το οποιο μεταφερει αντικειμενα απο το παρελθον ή το μελλον. Στην θεση τους ομως εξαφανιζει αντικειμενα απο το παρον. Στην πρωτη δοκιμη π.χ. εμφανιζει εναν αρχαιοελληνικο μελανομορφο αμφορεα. Τα πραγματα φυσικα ξεφευγουν οταν καποιοι "ανταγωνιστες" κλεβουν το εξωγηινο μηχανημα και το βαζουν στο φουλ, με αποτελεσμα το σχολειο τους να γεμισει με Ρωμαιους μονομαχους, εξωγηινους απο το μελλον και εναν τυραννοσαυρο!

 Προκειται κατα την γνωμη μας για μια ευχαριστη περιπετειουλα που βλεπεται ανετα και δεν γινεται βαρετη - ακριβως οπως σχεδον ολες οι ταινιες παρομοιας θεματικης της εποχης εκεινης.

Star Trek V: The Final Frontier (Paramount 1989)

 Η πέμπτη ταινια Star Trek καταβαραθρωθηκε αδικως. Κι αυτο μολονοτι περιεχει μια πολυ ενδιαφερουσα ιστορια, η οποια κρυβει ακομα πιο ενδιαφεροντα φιλοσοφικα ερωτηματα. Το διαστημοπλοιο Εντερπραιζ τελει υπο ομηρια απο τον ετεροθαλη αδελφο του δρα Σποκ - εναν γεννημα θρεμμα Βουλκανιο, ο οποιος ομως εχει αποποιηθει τα ηθη, εθιμα και διδασκαλιες της φυλης του. Δεν καταπιεζει τα αισθηματα του προσπαθωντας κατ΄αυτον τον τροπο να προσεγγισει περισσοτερο τον ορθολογισμο οπως πρεπει να πραττουν ολοι οι Βουλκανιοι - αντιθετως, τα εκδηλωνει με ευχαριστηση. Μαζι με μια ομαδα πιστων, ο αυτοκλητος προφητης βρισκεται σε αναζητηση του ενος και μοναδικου Θεου. Με την βοηθεια του Εντερπραιζ επιχειρει να ταξιδεψει στις εσχατιες του συμπαντος, ομοιως με τους εξερευνητες της γηινης Αναγεννησης, ωστε να ανακαλυψει το ον, το οποιο εμφανιζεται με διαφορες ονομασιες σε ολες τις μονοθειστικες θρησκειες του σταρτρεκικου κοσμου. Και για αυτο και μονο θεωρουμε οτι αξιζει να ειδωθει η ταινια αυτη. Οσον αφορα την κοσμοθεωρια των Βουλκανιων, ειναι πραγματικα κριμα που το θεμα της καταπιεσης των αισθηματων ως προς την προσεγγιση της ορθολογιστικης σκεψης  δεν εγινε αντικειμενο επεξεργασιας σε αλλες ταινιες, σειρες, βιβλια ή κομικς του σταρτρεκικου συμπαντος. Θα ειχε εναδιαφερον να βλεπαμε π.χ. εναν Κλινγκον να ασπαζεται τις Βουλκανιες διδασκαλιες για να αντιμετωπισει τον στιγματισμο της ηττας σε μια μαχη ή εναν γηινο να κανει το ιδιο μετα απο μια ερωτικη απογοητευση/ τον χαμο της οικογενειας του και προκειμενου να διαχειριστει τα αισθηματα του...

Warlock (Trimark 1989)

 Προς τα τελη της δεκαετιας του 1980, και ανεξαρτητα απο splatter οπως τα "Nightmare on Elm Street" και "Friday 13th", ξεκινησαν να γυριζονται λιγο πιο "ψαγμενες" ταινιες τρομου. Οι κλασικες ειναι φυσικα οι δυο πρωτες της σειρας "Hellraiser". Ο "Warlock" θα μπορουσε να ενταχθει επισης εκει, αλλα θαφτηκε απο κοινο, κριτικους και πατωσε στα κιν/κα ταμεια. Αδικως βεβαια, γιατι εχει αγωνιωδη πλοκη. Ο δε πρωταγωνιστης Τζουλιαν Σαντς, ειναι τοσο απομακρος και παγερος, τοσο νιχιλιστης, που μπροστα του κατι γατακια σαν τον Χαννιμπαλ Λεκτερ δεν πιανουν μια! Ο Σαντς υποδυεται τον κακο μαγο στο Σαλεμ του 16ου αιωνα, ο οποιος με τα ξορκια του μεταφερεται στον 20ο αιωνα προσπαθωντας να βρει την αντι-Βιβλο και να καταστρεψει τον κοσμο. Στα χναρια του βρισκεται ο κυνηγος μαγισσων και πουριτανος Ρεντφερν - ενας τυπος με στοιχεια απο Ντειβι Κροκεττ, Ντανιελ Μπουν και Ιντιανα Τζοουνς, καθοτι εκτος του οτι φοραει προβιες, φερει μαζι του και μαστιγιο - τον οποιο υποδυεται απολαυστικα και με ενταση ο Ριτσαρντ Ε. Γκραντ.

 Αν θελετε αν δειτε την ταινια αυτη, καλυτερα να την δειτε με παρεα! Και μαλιστα με ψυχραιμη παρεα, για να μην τρομαξετε!

B. 1990s:

Congo (Paramount 1995)

 Μετα την επιτυχια του "Jurrasic Park" το 1993, το Χολλυγουντ σκεφτηκε να επενδυσει και σε αλλα βιβλια του Michael Crichton - φυσικα με το αζημιωτο, αφου και ο ιδιος ο συγγραφεας θα εβγαινε οικονομικα κερδισμενος. Δυο χρονια αργοτερα προβαλλεται λοιπον στους κιν/φους το "Congo" σε σκηνοθεσια Frank Marshall και συμπαραγωγη του ιδιου με την Kathleen Kennedy. Και οι δυο τους ειχαν συμβαλλει στην επιτυχια του 1981 "Raiders of the lost Ark" ως παραγωγοι. Ησαν επομενως εμπειροι στο πεδιο των ταινιων περιπετειας. Αυτην την φορα η νεα τους ταινια δεν θα τοποθετουνταν στα χρονια του μεσοπολεμου αλλα στο παρον. Μια συγχρονη περιπετεια δρασης με τεχνολογικα στοιχεια. Μια ομαδα ανθρωπων με διαφορετικα κινητρα - μια υπαλληλος μεγαλης εταιρειας τηλεπικοινωνιων που αναζητει τον μνηστηρα και συνεργατη της, ενας νεαρος βιολογος με θεωρητικο υποβαθρο που θελει να μεταφερει εναν θηλυκο γοριλα στο φυσικο του περιβαλλον, ενας πλουσιος Ρουμανος της μετα-Τσαουτσεσκου εποχης που προσφερεται να βοηθησει οικονομικα τον βιολογο, στην πραγματικοτητα ομως εχει την δικη του κρυφη ατζεντα και ενας Αφροαμερικανος οδηγος σαφαρι - βρισκονται στην ζουγκλα του Κονγκο εχοντας περασει απο περιοχες που μαστιζονται απο εμφυλιους πολεμους. Καταληγουν τελικα να ανακαλυψουν μια αρχαια (φοινικικη;) πολη μεσα στην ζουγκλα, η οποια βρισκεται στις παρυφες ενος ηφαιστειου και ειναι χτισμενη πανω απο ενα ορυχειο απο διαμαντια - πιθανοτατα η βαση πισω απο τον θρυλο των "θησαυρων του Σολομωντα" και ο λογος για τον οποιο ο μνηστηρας της υπαλληλου και ο Ρουμανος επιχειρηματιας βρισκονται εκει.

 Δυστυχως η ταινια δεν τα πηγε καλα στα ταμεια. Και οι κριτικοι την θαψαν. Αδικως φυσικα. Ο κοσμος δεν ηταν τοτε ετοιμος για να δει μια εμφανισιμη ξανθια γυναικα ως πρωταγωνιστρια σε ταινια περιπετειας. Και μαλιστα δυναμικη ως χαρακτηρα, οχι καμια που μυξοκλαιει, γκρινιαζει και περιμενει τον αντρακλα να την σωσει. Ο δε οδηγος σαφαρι δεν ειναι ο "μεγας λευκος κυνηγος", οπως αυτοειρωνικα λεει και ο ιδιος, αλλα Αφροαμερικανος, με σεβασμο απεναντι στην πρωταγωνιστρια. Ο δε λευκος της ιστοριας ειναι ενας γλυκυτατος βιολογος με μηδενικη εμπειρια απο ερευνες πεδιου. Εχει δε περασει την ζωη και τις σπουδες του μεσα σε εργαστηρια και βιβλιοθηκες. Η ταινια κατ΄αυτον τον τροπο κριτικαρει εστω και πλαγιως το εκπαιδευτικο συστημα των ΗΠΑ, αλλα και τις μεγαλες εταιρειες που ειναι προθυμες να θυσιασουν ανθρωπινο δυναμικο προκειμενου να πετυχουν τους στοχους τους. Ταυτοχρονα κλεινει το ματι στους θεατες αναφορικα με την πολιτικη κατασταση στα αφρικανικα κρατη - η σκηνη στην οποια οι πρωταγωνιστες ειναι μαζεμενοι στην βιλα καποιου ντοπιου πολεμαρχου, ο οποιος κυρηξε δικτατορια στην χωρα του και αποσπα με το ετσι θελω χρηματα απο την Αμερικανιδα υπαλληλο ειναι διαμαντι, πιο μεγαλο και απο τα διαμαντια της φανταστικης πολης που βρισκουν οι ηρωες!

Cutthroat Island (Carolco 1995)

 Η δευτερη ταινια της ιδιας χρονιας με το "Congo" στην οποια γυναικα εχει τον πρωταγωνιστικο ρολο. Η Geena Davis, συμπτωματικα συζυγος τοτε του σκηνοθετη της ταινιας Renny Harlin, υποδυεται την αρχιπειρατινα Μοργκαν στην Καραιβικη του 1668. Με την συνδρομη του πληρωματος του πατερα της και την βοηθεια ενος ταλαντουχου τυχοδιωκτη (τον υποδυεται ο Matthew Modine) επιχειρει να βρει τον θησαυρο που ειχε κρυψει ο πατερας της στο νησι γνωστο ως "Cutthroat Island". Εχει ομως να αντιμετωπισει ανταρσιες απο καποια μελη του πληρωματος της, προδοσιες, τον στολο του βρετανικου στεμματος και κυριως τον πανουργο θειο της, υποδυομενο απο τον καρατεριστα Frank Langella.

 Δυστυχως και αυτη η ταινια πατωσε. Κατηγορηθηκε για αυτο ο σκηνοθετης, ο οποιος εβαλε το στουντιο Carolco να κατασκευασει δυο γαλερες του 17ου αιωνα (στην ταινια αναφερονται ως "Morning Dawn" - το πλοιο της Μοργκαν- και "Reaper" - το πλοιο του θειου της) απο τις οποιες η μια καταστραφηκε πραγματικα στο τελος της ταινιας. Ο σκηνοθετης επισης ηταν που επεβαλε στο στουντιο την συζυγο του στον πρωταγωνιστικο ρολο και απαιτησε να γινουν εξωτερικα γυρισματα στην Ταυλανδη και την Μαλτα. Μετα απο ολα αυτα, το στουντιο αυτο φαληρισε. Παρα ταυτα η ταινια βλεπεται ευχαριστα και δεν ειναι βαρετη. Η μουσικη των τιτλων ειναι καταπληκτικη, το ιδιο ισχυει και για τα κοστουμια, τα σκηνικα και τις σκηνες ναυμαχιας. Η πρωταγωνιστρια ηταν συχνα αρρωστη κατα τα γυρισματα (συμφωνα με την σχετικη ιστοσελιδα στην wikipedia) και οντως δεν μπορουμε να μιλαμε για καθηλωτικη ερμηνεια. Ο,τι μπορουσε εκανε ομως.

 Σημαντικο ειναι το οτι σε μια χρονια μονο προβληθηκαν δυο ταινιες δρασης με γυναικες πρωταγωνιστριες σε βασικους ρολους. Σε ρολους δυναμικους. Και οι δυο ταινιες πηγαν χαλια στα ταμεια και πηραν αρνητικες κριτικες. Ο κοσμος δεν ηταν ετοιμος τοτε να δει δυναμικες γυναικες σε πρωτο πλανο που κρατουν ολοκληρη ταινια πανω τους...

The Phantom (Paramount 1996)

 Μετα την επιτυχια του Batman (1989), σκηνοθετημενου απο τον Τιμ Μπερτον, εγιναν και αλλες προσπαθειες στο Χολλυγουντ να γυριστουν ταινιες με τους πρωτους υπερηρωες της Αμερικης τοποθετημενους στο ιδιο χρονικο πλαισιο, τις ΗΠΑ του Μεσοπολεμου δηλαδη. Σε αυτες συγκαταλεγονται οι "The Roceteer" (1991) και "The Shadow" (1994). Στα 1996 προβληθηκε η περιπετεια "The Phantom" με πρωταγωνιστη τον Billy Zane. Ο ηρωας μας ειναι απογονος ναυαγου της Εποχης της Αναγεννησης σε νησι, ο οποιος ορκιστηκε να πολεμαει το κακο σε οποιαδηποτε μορφη του. Οι εχθροι του νομιζουν οτι ειναι το ιδιο προσωπο, οτι ειναι αθανατος. Ο Phantom συνδυαζει στοιχεια απο Ταρζαν (ζει στην ζουγκλα - στα κομικς ειναι η αφρικανικη ζουγκλα, στην ταινια ειναι καπου στην Ινδονησια), απο Μπατμαν (φοραει κοστουμι και μασκα, κατοικει σε ειδικα διαμορφωμενη σπηλια και εχει μπατλερ) και απο Ιντιανα Τζοουνς (το χρονολογικο πλαισιο συν το οτι στην ταινια αναζητειται ενας θησαυρος - τρια κρανια απο ορυκτα, τα οποια ενωμενα χαριζουν απιστευτη ισχυ σε οποιον τα κατεχει). Ο κακος της ταινιας παιζεται απο τον Treat Williams, ενω εμφανιζεται και η Katherine Zeta-Jones ως συνεργος του, η οποια προς το τελος "αλλαζει" και παει με το μερος των καλων (και ειναι καλυτερη απο την χλωμη συμπρωταγωνιστρια της, η οποια υποδυεται το αμορε του ηρωα). Αρκετα διασκεδαστικη ταινια!

The Ghost and the Darkness (Paramount 1996)

 Την ιδια χρονια με το "Phantom" θα προβληθει και η ταινια "The Ghost and the Darkness" (οχι ομως στους ελληνικους κιν/φους). Η ταινια βασιζεται σε μια πραγματικη ιστορια: Προς τα τελη του 19ου αιωνα, η Βρετανια ειχε βαλει μηχανικους να χτισουν μια γεφυρα στην περιοχη Τσαβο, στην νοτιανατολικη Κενυα, στα συνορα με την Τανζανια. Μαζι με ντοπιες φυλες, Ινδοι εποικοι, Μουσουλμανοι και Ινδουιστες, εργαζονταν στην γεφυρα. Μια σειρα θανατων ομως αποδεκατιζε τους εργατες και οσοι ζουσαν, αρνουνταν τρομοκρατημενοι να συνεχιζουν και εφευγαν. Η αιτια των θανατικων ησαν δυο αρσενικα ανθρωποφαγα λιονταρια, τα οποια οι ντοπιοι ονομασαν "Φαντασμα" (The Ghost) και "Σκοτος" (The Darkness). Ο υπευθυνος των κατασκευαστικων εργων (απολαυστικα βιτριολικος ο Βρετανος καρατεριστας Tom Wilkinson ως απαιτητικος, υπεροπτης και ρατιστης εργοδοτης!) στελνει τον νεαρο μηχανικο Παττερσον (Val Kilmer) με εμπειρια σε παρομοια εργα και στο κυνηγι τιγρεων απο την θητεια του στην Ινδια, ωστε να επιβλεψει την πορεια των εργασιων. Τα πραγματα φυσικα και δεν πανε καθολου καλα για τον ηρωα μας. Τα αιμοβορα λιονταρια συνεχιζουν να αφανιζουν τους αμοιρους εργατες και η φημη του Παττερσον αρχιζει και κλυδωνιζεται. Την κρισιμη στιγμη επεμβαινει ο παραγωγος της ταινιας Μαικλ Νταγκλας στον ρολο του εκκεντρικου αμερικανου κυνηγου Ρεμινγκτον (δεν υπηρχε στην πραγματικοτητα - ειναι επινοηση των σεναριογραφων για να συμμετασχει ο Νταγκλας στην ταινια) για να υποστηριξει τον Παττερσον. 

  Η ταινια εχει δραση, αλλα πρεπει να πατωσε διοτι λιγοι ενδιαφερονταν (και ενδιαφερονται) να δουν ταινιες σαφαρι με καλους λευκους να κυνηγανε αγρια ζωα - ακομα και εαν αυτοι οι λευκοι κυνηγοι ειχαν κινητρο. Αντιθετα με την ταινια στην οποια χρησιμοποιηθηκαν λιονταρια της ομοταξιας των "panthera leo" (τα κλασικα δηλ. λιονταρια που ολοι μας γνωριζουμε) τα πραγματικα λιονταρια της περιοχης του Τσαβο μοιαζουν περισσοτερο με σκυλια: Εχουν πιο λεπτοκαμωμενα μελη, μακρυτερη μουσουδα και τα αρσενικα δεν φερουν χαιτη. Επισης, τα λιονταρια του Τσαβο ειναι πιο επιθετικα και ειναι πραγματικα ανθρωποφαγα. Εικαζεται απο ειδικους οτι τα αιλουροειδη αυτα εχουν συνηθισει στο ανθρωπινο κρεας, επειδη στην περιοχη εκεινη τα θηραματα ειναι λιγοστα. Τα πιο ευκολα θηραματα επομενως, τα οποια και αφθονουν, ειναι οι ανθρωποι. Τα συγκεκριμενα λιονταρια ειχαν προβληματα στα πελματα και τα δοντια τους, τα οποια και τα εμποδιζαν να κυνηγησουν οτιδηποτε αλλο εκτος απο ανθρωπους. 

 Η ταινια αυτη προσφερει μια γευση της εποχης εκεινης (τελη 19ου αι.) και πιστευουμε οτι θα ειχε παει πολυ καλυτερα στα κιν/κα ταμεια εαν ειχε δωθει εμφαση στο στοιχειο του τρομου. Καποια σκορπια δειγματα εμφανιζονται, αλλα δεν προκειται για ταινια θριλερ ούτε τρομου.

C. 2000s:

Jurassic Park 3 (Amblin-Universal 2001)

 Η τριτη ταινια της σειρας και η δευτερη στην οποια εμφανιζεται ο χαρακτηρας του Dr. Alan Grant, υποδυομενος απο τον Σαμ Νηλ. Οπως γραφαμε πριν απο 2 χρονια (βλ. σχετικο λινκ εντ.), εδω ο Δρ. Γκραντ ειναι μονος του, χωρις συντροφο. Προσπαθει να βρει κονδυλια για να συνεχισει τις ερευνες του. Ο καλυτερος φοιτητης του (ενας γλειφτης, πεφτουλας και φιλοδοξος sunny boy - ειδος εν αφθονια στα αμερικανικα και οχι μονο παν/μια) του συμπαραστεκεται. Τον πλησιαζει ενα ζευγαρι που αυτοσυστηνεται ως πλουσιο και προσφερεται να τον χρηματοδοτησει εαν τους κανει ξεναγηση απο το αεροπλανο τους πανω απο το νησι των δεινοσαυρων. Στην πραγματικοτητα το ζευγαρι ειναι χωρισμενο και βρισκονται μαζι μονο και μονο επειδη ψαχνει το παιδι του, το οποιο ειχε εξαφανιστει απο βδομαδες κανοντας διακοπες με οικογενειακο φιλο κοντα στο απαγορευμενο νησι. Προκυπτουν ενα σωρο κωμικοτραγικες καταστασεις, καθως το νησι δεν ειναι αυτο απο την πρωτη ταινια (Ισλα Νουμπλαρ), αλλα απο την δευτερη (Ισλα Σορνα) και ο Δρ. Γκραντ δεν το ειχε επισκεφθει ποτε στο παρελθον. Στο αγνωστο αυτο νησι εχει εξελιχθει ενα νεο ειδος σαρκοβορου δεινοσαυρου, ο σπινοσαυρος, ο οποιος καταστρεφει το αεροπλανο των εκδρομεων και βγαζει εκτος μαχης τον τυραννοσαυρο, γινομενος ετσι αυτος ο υπ΄αριθμον ενα κυνηγος της τροφικης αλυσιδας του νησιου. Ξεκιναει επομενως ενας αγωνας μαχης για την επιβιωση, καθως οι διασωθεντες πρεπει να φτασουν το συντομοτερο δυνατο σωοι κα αβλαβεις στην ακτη. Για να το κανουν αυτο ομως θα πρεπει να περασουν απο περιοχες στις οποιες κατοικουν κομψογναθοι οι οποιοι κυνηγουν ομαδικα, αλλα και πτεροσαυροι...

 Συμπαθητικη περιπετειουλα, η οποια βλεπεται πιο ευχαριστα απο τις υπολοιπες της σειρας, διοτι αποφευγει την πολλη επιστημολογια και δειχνει περισσοτερη ποικιλια δεινοσαυρων κατα την διαρκεια της (σπινοσαυρο, τυραννοσαυρο, αγκυλοσαυρους, στεγοσαυρους, βραγχιοσαυρους, κερατοσαυρο, κομψογναθους, πτερανοσαυρους). Κατα τα αλλα παραμενει πιστη στο πνευμα της σειρας των ομωνυμων βιβλιων του Crichton και ακολουθει το πνευμα της μειξης περιπετειας φαντασιας και δρασης στην συγχρονη εποχη μαζι με το τεχνολογικο στοιχειο. Ο χαρακτηρας του φοιτητη τα χαλαει, διοτι ενω ξεκιναει ως φιλοδοξος και φτανει να κλεψει αυγα κομψογναθων, στο τελος επιβιωνει και εξαγνιζεται απο σεναριογραφο και σκηνοθετη με το να αλλαζει. Γενικα η ολη κατευθυνση της σειρας δεν μας ενθουσιαζει. Θα προτιμουσαμε στο εγγυς μελλον να υπαρξει ταινια η οποια να δειχνει ολα τα παιδακια που περασαν απο τις προηγουμενες (ειδικα τον Τιμ απο την πρωτη και τον Ερικ απο την τριτη) να εμφανιζονται ως ενηλικες παλαιοντολογοι με αντικρουομενες αποψεις και δικη τους ατζεντα ξεχωριστα ο καθενας, και τον φοιτητη του Δρ. Γκραντ να εχει γινει ο ιδιος καθηγητης και να τους χρησιμοποιει για τις φιλοδοξιες του. Εν ολιγοις, λιγο περισσοτερος κοινωνικος/ επιστημονικος ρεαλισμος παρα αυτη η καταντια των τελευταιων δυο ταινιων της σειρας με μισθοφορους και εργαστηρια υβριδικων δεινοσαυρων. Καλυτερα να βαλουν να πεφτει κανα φορτιο με τρισεκατομμυρια δολλαρια ή ναρκωτικα παρομοιας αξιας στην Ισλα Σορνα ή την Ισλα Νουμπλαρ και να γινεται αγωνας δρομου μεταξυ μαφιοζων για το ποιος θα παει πρωτος να τα παρει, παρα το υπαρχον χαλι!

The Scorpion King (Universal 2002)

 Στην ταινια αυτην παρουσιαζονται οι απαρχες του κακου της 2ης ταινιας της "Μουμιας" (2001), του επονομαζομενου "Βασιλια Σκορπιου" ("Scorpion King": υπηρξαν δυο βασιλεις στην προδυναστικη Αιγυπτο με αυτο το ονομα), τον οποιο υποδυεται με μπριο, ζεση και φυσικοτητα ο ταλαντουχος παλαιστης Dwayne "The Rock" Johnson - και ο οποιος θα ηταν καλυτερος εαν αφηνε στην ακρη τις χαρακτηριστικες του γκριματσες απο το ρινγκ (π.χ. το ειρωνικο ανασηκωμα του φρυδιου και το μαορικης καταβολης γουρλωμα των ματιων). Πριν γινει ο βασιλιας μιας προφητειας που "θελει αυτον που θα γεννηθει στον αστερισμο του Σκορπιου και θα εχει το δηλητηριο του στις φλεβες του να ενωσει τις φυλες της ερημου σε ενα βασιλειο μια νυχτα με ματωμενο φεγγαρι" ο ηρωας ονομαζοταν Ματταιους (Ματτθαίος;). Ηταν δε ο τελευταιος της φυλης των Ακκαδιων, οι οποιοι ησαν εκπαιδευμενοι στις πολεμικες τεχνες και προσφεραν τις υπηρεσιες τους ως μισθοφοροι. Το πεπρωμενο του τον φερει αντιμετωπο με τον πολεμαρχο Μεμνωνα, ο οποιος δεν εχει ομοιον του στην ξιφομαχια. Ο Ματταιους συμμαχει με την μαντισσα Κασσανδρα, αρχικα για προσωπικους λογους (εκδικηση), στη συνεχεια ομως για να σταματησει τον πολεμαρχο ξιφομαχο απο το να αιματοκυλησει την Εγγυς Ανατολη.

 Η περιπετεια αυτη παταει γερα πανω στα μοτιβα πλοκης και δρασης που προσεφεραν απλοχερα οι ιταλικες παραγωγες "Sword and Sandal" της Cinecitta κατα το πρωτο μισο της δεκαετιας του 1960 - με εκσυγχρονισμενα στοιχεια: ο πρωταγωνιστης ("strongman") ειναι μυωδης και ικανος πολεμιστης, εχει καποιες αρχες, αλλα δεν ειναι τελειος. Ειναι "bad boy", σκοτωνει για το χρημα και εχει προσωπικο κινητρο για να εναντιωθει του Μεμνωνα. Ο δε Μεμνων ("cruel tyrann") δεν ειναι κανενα δειλο ανθρωπακι που κρυβεται πισω απο τειχη, αλλα ικανοτατος ηγετης και πολεμιστης με στρατηγικη. Μπορει να μην ειναι τοσο μυωδης οσο ο Ματταιους, αλλα στην ξιφομαχια ειναι ο αδιαφιλονικητος πρωταθλητης. Το δεξι του χερι ("henchman") ειναι ο εμπειροπολεμος και εξισου γεροδεμενος με τον Ματταιους στρατηγος Θορακ. Η Κασσανδρα φοραει το προσωπειο της μοιραιας γυναικας, αλλα νοιαζεται για την μοιρα των συνανθρωπων της και εχει κουραστει να υπηρετει τον αυταρχικο Μεμνωνα με τις ικανοτητες της. Ο side-kick του Ματταιους ειναι απολαυστικος και γκαφατζης. 

 Η χορταστικη αυτη περιπετεια με την ακαταπαυστη δραση αξιζει επισης μια ακομη ευκαιρια. Προτεινεται ανεπιφυλακτα!

The League of Extraordinary Gentlemen (20th Century Fox 2003)

 Την επομενη χρονια απο τον "Scorpion King" και ενω ειχε ηδη αρχισει να κανει την επανεμφανιση του το "super heroes genre" (με αρτιοτερα ειδικα εφφε), καποιοι σκεφτηκαν να επενδυσουν στο εργο του Alan Moore. Ο Sean Connery, βλεποντας την επιτυχια αναλογων ταινιων και μετανοιωνοντας για την αποφαση του να μην υποδυθει τον μαγο Γκανταλφ στην τριλογια του "Αρχοντα των Δαχτυλιδιων", σκεφτηκε οχι μονο να στηριξει την παραγωγη της ταινιας "The League of Extraordinary Gentlemen", βασισμενης στο ομώνυμο κόμικ (graphic novel) του προαναφερομενου κυριου Μουρ και σκηνοθετημενη απο τον Stephen Norrington του 1ου "Blade" (1998, Wesley Snipes), αλλα και να πρωταγωνιστησει ελπιζοντας οτι η ταινια θα παει τοσο καλα στα ταμεια, που θα εχει συνεχειες (τριλογια), αρα χρημα και επιπλεον δοξα, αφου θα τον αγαπησουν και τα εγγονια των γυναικων που τον γνωρισαν ως πρακτορα 007. Ατυχως τα πραγματα δεν πηγαν οπως τα ηθελε ο συμπαθης (ειδικα στις κυριες ανω των 60 ετων) Σκωτσεζος. Η υποθεση της ταινιας δεν εχει καμια σχεση με εκεινην του κομικ. Ο δε δημιουργος του, ο κυριος Μουρ, απυηδησε και αποκυρηξε την ταινια - το ιδiο εκαναν και θαυμαστες του. Ο δε σκηνοθετης τα παρατησε. Ο Κοννερυ μετα την αποτυχια της ταινιας αποσυρθηκε και απολαμβανει την συνταξη του. Πηγες μιλουσαν για καβγαδες μεταξυ πρωταγωνιστη και σκηνοθετη κατα την διαρκεια των γυρισματων, η αυρα των οποιων διαπνεει την ταινια και φαινεται απο τις αντιδρασεις των χαρακτηρων μεταξυ τους. Πραγματι και αντιθετα με το κομικ, η ταινια φαινεται να στηριζεται σχεδον εξ ολοκληρου επανω στον εμπειρο Κοννερυ, ο οποιος εδω υποδυεται (ποιον αλλον;) τον Αλαν Κουωτερμαν. Εναν Κουωτερμαν διαφορετικο απο το κομικ φυσικα. 

 Παρα ταυτα πιστευουμε οτι εαν η ταινια απομονωθει απο την πηγη της, το κομικ, βλεπεται ανετα ως stand alone film. Ο Κοννερυ, κοτσωνατος οπως παντα, πλαισιωνεται απο μια πλειαδα ταλαντουχων Βρετανων. Αυστραλων και Αμερικανων ηθοποιων, οι οποιοι υποδυονται χαρακτηρες της αγγλικης κυριως κλασικης λογοτεχνιας των τελων του 19ου αι.: Mina Harker (Vampire), Rodney Skinner (Invisible Man), Captain Nemo (Inventor), Dorian Gray (Escapist, Bon Viveur), Tom Sawyer (Spy), Dr. Henry Jekyll/ Mr. Edward Hyde (Scientist), Professor James Moriarty (Criminal Genius). Το steam punk στοιχειο ειναι ειλικρινα εμφανες και οι στιγμες εντασεων μεταξυ των χαρακτηρων μοιαζουν να αντικατοπτριζουν την τεταμενη ατμοσφαιρα των γυρισματων.

Sky Captain and the World of Tomorrow (Filmauro-Paramount 2004)

 Την αμεσως επομενη χρονια γυριστηκε απο τον αρχαριο Kerry Conran η πρωτη ισως ταινια στηριγμενη αποκλειστικα σε ψηφιακα εφφε. Υπηρχαν μονο οι ηθοποιοι (Jude Law, Gwyneth Paltrow, Giovanni Ribisi, Angelina Jolie) και αιθουσες σε στουντιο καλυμενα με πρασινες ή μπλε οθονες. Και καμια εκατονταρια υπολογιστες για τους τεχνικους. Τα αποτελεσματα φανηκαν στην μεγαλη οθονη: Εντυπωσιακες σεκανς και εικονες βγαλμενες απο pulp fiction magazines και cliffhanger serials της δεκαετιας του 1930! Πραγματι η ταινια αυτη, τοσο οπτικα οσο και σεναριακα, μας παει πισω σε εκεινες τις εποχες και αποτιει αληθινα φορο τιμης στις προαναφερομενες καταβολες της. Μια γλυκια νοσταλγια μας πιανει ως θεατες και ενω παρακολουθουμε τις προσπαθειες του ομωνυμου ηρωα να εντοπισει τον κακο της ιστοριας περνωντας απο ερημους, παγους, ζουγκλες, τον βυθο της θαλασσας και τον ουρανο μεσα στο κομψο αεροπλανο του. Η ταινια ενεχει επισης στοιχεια steam &´diesel punk.

John Carter (Disney 2012)

 Στις αρχες της 2ης δεκαετιας του 21ου αιωνα τα ειδικα εφφε ειχαν βελτιωθει τοσο, που καποιοι στο Χολλυγουντ σκεφτηκαν οτι αξιζε τον κοπο να μεταφερουν τους φανταστικούς κόσμους που επλασε ο Edgar Rice Burroughs στην μεγαλη οθονη. Και δεν εννουσαν αλλη μια ταινια με τον Ταρζαν, αλλα πιο πρωτοτυπο υλικο. Επελεχθει λοιπον ο καουμποης Τζων Καρτερ, ο οποιος κυνηγημενος απο Ινδιανους καταφευγει σε μια σπηλια. Απο κει τηλεμεταφερεται στον πλανητη Αρη, ο οποιος αν και στα προθυρα περιβαλλοντικης καταστροφης, εξακολουθει να κατοικειται απο διαφορες φυλες, οι οποιες πολεμουν μεταξυ τους. Οι ντοπιοι ονομαζουν τον πλανητη τους "Μπαρσουμ". Οντας στον νεο πλανητη, ο Καρτερ διαπιστωνει οτι η βαρυτητα εκει ειναι τοσο διαφορετικη απο την Γη, ωστε με ενα πηδημα να μπορει να πεταει. Ειναι επισης δυνατοτερος στον Αρη/ Μπαρσουμ απο οτι στην Γη. Κοινως δηλαδη ο ηρωας γινεται ο Σουπερμαν του Αρη!

 Και αυτη η ταινια διαπνεεται απο το αισθημα νοσταλγιας της λογοτεχνιας των αρχων του 20ου αιωνα - της αμερικανικης αυτη τη φορα. Τα στοιχεια steam punk ειναι και εδω εμφανη, ειδικα στις σκηνες με τα αεροπλοια, τα πανια των οποιων ειναι ουσιαστικα κρυσταλλινοι καθρεφτες οι οποιοι μετακινουνται (και με αυτον τον τροπο μπορουν τα σκαφη αυτα να ιπτανται) με ελικες, γραναζια και πηδαλια και θυμιζουν εν ολιγοις σχεδια για ανεμοπλανα που ειχε δημιουργησει ο Λεοναρντο ντα Βιντσι! Καλως (ή κακως;) η αισθητικη της ταινιας δεν εχει επηρεαστει απο την εικονογραφια του Frank Frazzetta, ο οποιος ζωγραφισε τον Καρτερ ως μποντυμπιλντερ με τεραστιο ξιφος και μικρο εσωρουχο και την συντροφο του Ντειζα Τορις ως καμπυλογραμμη ηλιοκαμμενη καλλονη με μικροσκοπικο μπικινι - η ταινια απευθυνεται και σε πιτσικαρια αλλωστε! Μην ξεχναμε οτι συμφωνα με τα ομωνυμα βιβλια, ο Αρης/ Μπαρσουμ ειναι πολυ-πολυ ζεστο μερος και οι κατοικοι του εχουν συνηθισει να κυκλοφορουν λες και βρισκονται στην παραλια...

Gods of Egypt (Summit Entertainment 2016)

 Πριν απο 2 χρονια προβληθηκε στους κιν/φους η ταινια του Αιγυπτιωτη Ελληνοαυτραλου Alex Proyas για τους Θεους της Αιγυπτου. Η ταινια περιστρεφεται γυρω απο ενα γνωστο επεισοδιο της αιγυπτιακης μυθολογιας, την δολοφονια του Οσιρη απο τον αδελφο του Σετ και την εκδικηση του γιου του πρωτου, του Ωρου. Αυτο ειναι κατι, το οποιο δεν ειχαμε ξαναδει σε μικρη ή μεγαλη οθονη. Δυστυχως η πλειοψηφια του κοινου, αλλα και των κριτικων, δεν εκτιμησε την ιστορια και τα ειδικα εφφε της ταινιας και την εθαψε. Οι δημιουργοι της κατηγορηθηκαν για "whitewashing" - επειδη στους βασικους ρολους παιζουν λευκοι. Τον Οσιρι π.χ. τον υποδυεται ο Αυστραλος καρατεριστας Brian Brown και τον Σετ ο Σκωτσεζος Gerard Butler. Ο Δανος Nikolai Koster-Waldau υποδυεται (ανευρα, ειναι η αληθεια) τον Ωρο, οι Αυστραλες Rachael Blake και Emma Booth τις Ισις και Νεφθυς αντιστοιχα. Ο επισης Αυστραλος Geoffrey Rush εμφανιζεται ως ο Ρα που πολεμαει πανω στο πλοιο του, καθως αυτο σερνει τον ηλιο απο την Ανατολη προς την Δυση, το τερας Αποφι (αλλο ενα αυθεντικο περιστατικο της αιγυπτιακης μυθολογιας). Ομως οπως φαινεται την συγχρονη νεολαια δεν την απασχολει η αιγυπτιακη μυθολογια, αλλα το γιατι σε μια ταινια φαντασιας η οποια εμφανιζει στοιχεια αυτης της μυθολογιας (αντιθετα απο τις κιν/κες αναπαραστασεις αλλων μυθολογιων οπως λ.χ. της ελληνικης) - οπως π.χ. το οτι η γη ειναι επιπεδη - δεν εβαλαν ηθοποιους αραβικης ή λατινοαμερικανικης καταβολης, αλλα καστανοξανθους και γαλανοματηδες Καυκασιους. Και ετσι η ταινια αυτη επιβραβευτηκε με 5 υποψηφιοτητες για τα χειροτερα κιν/κα βραβεια της χρονιας: τα "χρυσα βατομουρα".

 Εξυπακουεται οτι κατα την γνωμη μας δεν αξιζε η ταινια αυτη τετοιας μεταχειρισης. Η πλοκη εχει ενδιαφερον και δεν γινεται καθολου βαρετη. Ειναι πολυ γοητευτικο να βλεπεις τους αιγυπτιακους μυθους να ζωντανευουν μπροστα σου. Οι σκηνες μαχης, ειδικα η αρχικη μεταξυ Σετ και Ωρου, ειναι εντυπωσιακες. Οι δημιουργοι της ταινιας ειχαν σιγουρα διαφορες επιλογες μπροστα τους για την αναπαρασταση των Αιγυπτιων Θεων. Επελεξαν να τους παρουσιασουν σαν υπερηρωες.  Επελεξαν να παρουσιασουν τον δαιμονα Αποφι οχι σαν φιδι - οπως εμφανιζεται στην αιγυπτιακη εικονογραφια - αλλα ως σκουληκοτρυπα/ στροφιλο που ρουφαει τον Νειλο. Επελεξαν Καυκασιους ηθοποιους σαν τους Butler, Rush, Brown, Koster-Waldau διοτι ειναι αναγνωρησιμοι. Προφανως δεν θελαν να βαλουν εντελως αγνωστους στους κεντρικους ρολους. Αντθετως με τις κριτικες, οι Butler και Rush υποδυονται με πληθωρικοτητα τους ρολους τους. Αχρωμοι και ανευροι αντιθετως ειναι οι Boseman (Θωδ) και Koster-Waldau (Ωρος). Ειδικα ο τελευταιος φαινεται σαν να βρισκεται εκτος ρολου! Η αποκαλυψη τουναντιον ειναι η Γαλλοκαμποτζιανη Elodie Yung ως Θεα Αθωρ! Η Yung καταφερνει να εξισορροπησει τον ρολο της μεταξυ καπριτσιοζας, παιχνιδιαρας femme fatale και συμπονετικης γυναικας που θελει το καλο των αλλων - και αναγκαστικα συμμαχει με τις δυναμεις του κακου για να επιτευξει τον σκοπο της. Το μπριο, η χαρη, η ζωντανια, το χιουμορ της - ειδικα στην αρχη της ταινιας, στο μπανιο με τον Ωρο - αποτελουν το αλατοπιπερο μαζι με την ζαχαρη της ταινιας, την οποια και για αυτην μονο αξιζει να δει κανεις.

 Οπως ισχυει και ταις προηγουμενες ταινιες που παρουσιαστηκαν εδω, ετσι και για τουτην εδω την τελευταια: Επαναλαμβανομαστε αλλα πρεπει να καταστει σαφες, αγαπητοι αναγνωστες και αγαπητες αναγνωστριες του παροντος ιστολογιου: Δωστε μια ευκαιρια στον εαυτο σας και δειτε στον ελευθερο χρονο σας τις προαναφερομενες ταινιες ανεξαρτητως αρνητικης κριτικης και χαμηλων εισοδων στα κιν/κα ταμεια. Αδικως υποτιμηθηκαν - αξιζουν κατι περισσοτερο!