ΠΕΦΤΩΝΤΑΣ ΑΠ΄ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ.

Πολυ ντορος εγινε τις τελευταιες μερες με αφορμη φίλο και συμμαθητή υπουργου. Ο φιλος-συμμαθητης εργαζοταν μεχρι το 2014 ως σερβιτορος με ετησιο εισοδημα γυρω στα πεντε χιλιαρικα. Μετα το 2015 και την νικη του ΣΥΡΙΖΑ, ο φιλος εγινε συμβουλος και επιχειρηματιας. Περασε ταυτοχρονως απο την εταιρεια του Λαυρεντιαδη, απο τον τηλεοπτικο σταθμο Alpha, πουλαγε δικαιωματα αθλητικων διοργανωσεων στα κρατικα καναλια κτλ. Οπως ηταν φυσικο, τα εισοδηματα του αυξηθηκαν κατακορυφα. Και ολα αυτα ενω παρεμενε ως συμβουλος στην κυβερνηση. Το τι συμβουλευε, παραμενει αγνωστο, καθως δεν υπαρχουν στοιχεια που να συνηγορουν οτι εχει σπουδασει ή οτι εχει εμπειρια σε εργασιακο τομεα διαφορετικο απο την γαστρονομια. Παντως και απο τον κρατικο κορβανα κατι πηρε.

 Η περιπτωση αυτη δεν διαφερει και πολυ απο εκεινην του Νικου Καρανικα, φιλου του πρωθυπουργου και περιστασιακα εργαζομενου σε καφετεριες, ο οποιος εγινε συμβουλος εθνικης στρατηγικης στου Μαξιμου. Ουτε διαφερει απο τις περιπτωσεις των κυριων Αχτσιογλου και Νοτοπουλου ιδιαιτερα, οι οποιες απο το μηδεν εκτοξευτηκαν στην κορυφη γινομενες υπουργινες/ υφυπουργινες. Και βεβαια να θυμηθουμε και την περιπτωση νεαράς πτυχιουχου της Παντειου, η οποια δια της μητρος της εργαζοταν ως τηλεφωνητρια στο Υπουργειο Επαγγελματικης Απασχολησης.  Προ ενος μηνος η κοπελα αυτη προβιβαστηκε στην θεση της Γενικης Γραμματεως του εν λογω Υπουργειου.

 Στις προαναφερομενες περιπτωσεις ειναι πολυ ευκολο και οντως ισχυει να περιπλεκονται οι σχεσεις με παιδια κομματικων σωληνων. Αυτο το τελευταιο φαινεται ξεκαθαρα στις περιπτωσεις των Αντωνη Σαμαρα και Πανου Καμμενου. Ξεκαθαρα τεκνα τετοιου κομματικου σωληνα και οι δυο (της ΟΝΝΕΔ-ΝΔ στην συγκεκριμενη περιπτωση), πολιτευτηκαν, εγιναν υπουργοι, τα τσουγκρισαν με το κομμα τους, αποχωρησαν, εκαναν δικα τους κομματα. Μονο που ο Σαμαρας επεστρεψε στην ΝΔ, η οποια τον επιβραβευσε κανοντας τον αρχηγο της. Ο δε ελληνικος λαος τον επιβραβευσε επισης, χριζοντας τον πρωθυπουργο. 

 Στις περιπτωσεις ομως των Πετσιτη και Καρανικα εχουμε κατι περισσοτερο. Κατι που θυμιζει πρακτικες Μαφιας και οικογενειοκρατια/ νεποτισμο συγχρονως: Βολευουμε τους φιλους μας σε σημαντικες θεσεις ανεξαρτητως προσοντων. Φυσικα οι θεσεις αυτες δεν ειναι μεγαλες θεσεις ευθυνης - οι τελευταιες πληρωνονται απο αλλους φιλους, οι οποιοι εχουν και τις αντιστοιχες περγαμηνες. Τους ονομαζουμε λοιπον "συμβουλους" (με την ευρεια εννοια του ορου) και ειμαστε ολοι ικανοποιημενοι.

 Φυσικα και υπηρξαν πολλοι που διαμαρτυρηθηκαν. Που πιστευουν οτι αδικηθηκαν γιατι θα επρεπε αυτοι να εχουν τετοιες θεσεις, διοτι διαθετουν προσοντα. Αλλα δεν εχουν κολλητηλικια, ειναι στην απ΄εξω.

 Αλλα γιατι να πεφτουμε/ πεφτετε/πεφτουν απο τα συννεφα; Εαν ειμασταν/εισασταν/ησαν σε θεση ισχυως, δεν θα καναμε/κανατε/καναν τα ιδια; Δεν θα βολευαμε/βολευατε/βολευαν τους φιλους μας/σας/τους;

 Ας δουμε/δειτε/δουν καποια παραδειγματα: Στην σημερινη εποχη, ειδικα εαν καποιος ειναι πτυχιουχος παν/μιου, ειναι εξαιρετικα δυσκολο να εργαστει στο αντικειμενο των σπουδων του. Σε ολες τις αγγελιες ζητειται προυπηρεσια. Θελουν καποιον οχι μονο με πτυχια αλλα και με επαγγελματικη εμπειρια. Κανεις (σχεδον) δεν προσλαμβανει καποιον που απλα εχει σπουδασει. Εκτος εαν ειναι φιλος ή συγγενης. Τυχαιο οτι (σχεδον) ολες οι μικρομεσαιες ιδωτικες επιχειρησεις - απο μινι μαρκετς και αρτοπωλεια μεχρι σουβλατζιδικα και ψιλικατζιδικα - εχουν τους "δικους τους ανθρωπους" μεσα και εαν παει κανας ασχετος να ζητησει δουλεια τον διωχνουν με δικαιολογιες; Τυχαιο οτι στα μπαρ και τις καφετεριες δουλευουν "οι κολλητοι των κολλητων" - και φυσικα εμφανισιμες κοπελες ως σερβιτορες για "κραχτες"; Εχει δει πραγματικα κανενας κανεναν μπαρμαν ή σεκιουρητα που να μοιαζει φυσιογνωμικα με τον Χαρρυ Ποττερ; Οχι βεβαια, για αυτες τις δουλειες ισχυει το "ομοιος τον ομοιο": "Θα βαλουμε τον κολλητο απο το σχολειο/τον στρατο που φαγαμε ψωμι κι αλατι μαζι και εχουμε τα ιδια ενδιαφεροντα (μπαλα-αμαξια-γκομενες), εμφανιση (τατουαζ, σκουλαρικι, μοντερνο κουρεμα και ντυσιμο) και νοοτροπια (καγκουρας) - δε πα να μην ξερει πως φτιαχνουμε "bloody Mary" ή "white Russian"; Σιγα μην δωσουμε την θεση στον γυαλακια απο την Φιλοσοφικη που μπορει να μας φαει την καινουργια γκαρσονα". Αυτη ειναι η νοοτροπια. Γιατι να υπαρχει δαφορα στην πολιτκη; Ανεκαθεν δεν εβαζε ο καθεις τους φιλους και τους συγγενεις του σε σημαντικες θεσεις; Ο αλλος θελει διπλα του προσωπο εμπιστοσυνης. Και ποιον εμπιστευεται κανεις περισσοτερο απο τον καλυτερο φιλο ή τον αγαπημενο συγγενη; Σαμπως στο εξωτερικο ειναι καλυτερα; Στην Γερμανια π.χ. εχει βολευτει ενα παλικαρακι σε ενα παν/κο ινστιτουτο με μονα του προσοντα ενα διδακτορικο που ολοκληρωσε επιτυχως στα 30 του και μια δημοσιευση περιληψης αυτου. Και αυτο το παλικαρακι διδασκει στο ινστιτουτο παιδακια 10 χρονια μικροτερα του. Δεν ειχε την εμπειρια και την προυπηρεσια οταν πηρε την θεση. Αλλα την πηρε διοτι η διευθυντρια του ινστιτουτου ειναι φιλεναδα με την καθηγητρια-εποπτρια του. Πριν μερικα χρονια ενα αλλο παλικαρακι βολευτηκε παρομοιως. Την εβγαζε τοτε με μεταφρασουλες. Τωρα πλεον ειναι διευθυντης σεμιναριου, κοβει και ραβει. Τοτε ετρεχε σαν το σκυλακι πισω απο τον προφεσσορα-επιτηρητη του και απο τον ρεκτορα του παν/μιου του σκουζοντας για να βολευτει. Τα νιαουρισματα του επιασαν τοπο. Και πολλες αλλες παρομοιες περιπτωσεις απο την ακαδημαικη και πολιτικη σκηνη της Γερμανιας, η οποια αρεσκεται (οπως κανουν παντα οι ισχυροτερες οικονομικες δυναμεις του πλανητη) να κουναει το δακτυλο στους αλλους και να ηθικολογει.

 Οπως γινεται κατανοητο, παντου στον κοσμο αυτον απανταται το κολλητηλικι και οι προαναφερομενες περιπτωσεις δεν σπανιζουν. Αναριθμητοι πτυχιουχοι δεν μπορουν να εργαστουν διοτι δεν διαθετουν προυπηρεσια. Αναριθμητοι φορεις (ιδιωτικες επιχειρησεις, δημοσιες υπηρεσιες) αρνουνται να προσλαβουν πτυχιουχους χωρις επαγγελματικη εμπειρια. Αρνουνται να ειναι εκεινοι, οι οποιοι θα προσφερουν αυτην την επαγγελματικη εμπειρια. Ετσι ομως οι απειροι πτυχιουχοι μενουν ανεργοι και παλιωνουν. Και η ιστορια συνεχιζεται, διοτι οι εργοδοτες εχουν ακομα υψηλοτερες απαιτησεις. Και ο αριθμος των ανεργων πτυχιουχων αυξανεται. Διοτι δεν μπορουν ουτε ως σερβιτοροι να εργαστουν - θεωρουνται "overqualified". 

 Συνεπως "ποτε μην λες ποτε". Και μην ηθικολογεις. Γιατι εαν ειχες τον κολλητο/ -τη σου στην κυβερνηση και μπορουσε να σε βολεψει, θα αφηνες τον σταυρο απο το χερι και θα πηγαινες ακομα και εαν η θεση που σου προσεφερε δεν ειχε να κανει με τα προσοντα σου. Το θεμα ειναι να πεφτει ο μισθουλακος καθε μηνα. Το εαν θα καθεσαι στο γραφειακι και θα κοιτας τσοντες/ θα παιζεις πασιεντζες ή εαν θα τιμησεις αυτον/ -ήν που σε εβαλε εκει και σεβαστεις το χρημα που θα παρεις δουλευοντας πραγματικα, ειναι μια αλλη ιστορια και επαφιεται στον καθεναν ξεχωριστα για το τι θα κανει (και ετσι θα φανει ποιος αξιζει και ποιος οχι).

---------------------------------------------------------------------

Υ. Γ. 1: Ελπιζουμε οτι οι αναγνωστες καταλαβαν το πνευμα του ανωτερω κειμενου. Δεν ξεπλενουμε καμια κυβερνηση και κανεναν/ καμια Τσιπρα-Παππα-Καρανικα-Πετσιτη-Αχτσιογλου-Νοτοπουλου. Απλα μην κανουμε οτι πεφτουμε κι απο τα συννεφα με ολα αυτα. 

Υ. Γ. 2: Για λογους που δεν ειναι του παροντος επιλεξαμε να μην ασχοληθουμε με το έτερο θέμα που απασχολει την ελληνικη επικαιροτητα τις τελευταιες μερες.