ΣΤΕΡΝΟ ΑΝΤΙΟ.

Επεστρεψε πριν απο μερικα λεπτα απο το σουπερμαρκετ, οπως συνηθιζε να κανει τα δευτεριατικα πρωινα. Ειδε οτι ειχε μηνυμα στον αυτοματο τηλεφωνητη. Η κυρα Λιτσα τον ενημερωνε οτι ο μπαρμπα Θανασης απεβιωσε τα ξημερωματα. Επικοινωνησε αμεσως μαζι της για να μαθει περισσοτερα. Εν συνεχεια τηλεφωνησε στον ξαδελφο του, τον γιο του συγχωρεμενου για τα συλληπητηρια.

Ο Θανατος ηρθε ησυχα, γαληνια, αν και τις τελευταιες μερες η υγεια του μπαρμπα Θαναση ειχε επιδεινωθει. Απο την με πλευρα η οικογενεια γνωριζε ηδη τι συνεβαινε. Ολοι το περιμενανε. Διοτι εδω και 30 χρονια περιπου, ο μπαρμπα Θανασης ηταν χτυπημενος απο την σκληρη αρρωστια που λεγεται σκληρυνση κατα πλακας. Εδω και 30 χρονια, η υπουλη αυτη αρρωστια κατετρωγε το βασανισμενο του κορμι. Ο Ταλας τον θυμαται, οντας παιδακι, να καθεται σε αναπηρικο καροτσι. Εν συνεχεια, ηταν ξαπλωμενος. Η αρρωστια ξεκινησε απο χαμηλα: Πρωτα ατροφησαν τα ποδια του. Επειτα επεκταθηκε. Ο μπαρμπα Θανασης δεν μπορουσε ουτε τα χερια του να κουνησει. Βαριανασαινε, δεν μπουσε ουτε καν να μιλησει. Οσο ομως το σωμα ασθενουσε, τοσο περισσοτερο δυναμωνε η ψυχη του. Ο μπαρμπα Θανασης ηταν παλικαρι και δεν το εβαζε κατω. Πιστευε μεχρι και την τελευταια στιγμη οτι θα βρεθει το φαρμακο εναντια στην αρρωστια του. Πιστευε οτι θα γινει το θαυμα και θα σηκωθει να χορεψει στον γαμο της μονακριβης κορης του.

Ο γαμος της ξαδελφης του Ταλα εγινε στην Παλαια Επιδαυρο, στις 24 Σεπτεμβριου. Και ο μπαρμπα Θανασης ηταν παρων. Τον εφεραν στο αναπηρικο καροτσακι. Μολονοτι δεν μπορουσε καν να μιλησει, μολονοτι ταλαιπωρημενος απο την αρρωστια και τις μετακινησεις, εκατσε μεχρι το τελος του γαμηλιου γλεντιου και απολαυσε την ομορφη κορη του που εισηλθε στον εγγαμο βιο.

Ο μπαρμπα Θανασης ηταν τελικα ο καλυτερος απο τους τρεις αδελφους της οικογενειας. Αν και ολοι λενε οτι ο Ταλας φερει περισσοτερο στον μεγαλο, τον μπαρμπα Λαμπρο, και μαλλον φερεται να εχει παρει το πεισμα του κυρ Γιαννη, εν τουτοις η ζωη του εχει περισσοτερα κοινα με του μπαρμπα Θαναση. Διοτι ο μπαρμπα Θανασης, ο μεσαιος των τριων αδελφων, εφυγε σχετικα νωρις απο την πατρικη εστια στην Πελοποννησο. Σχεδον παιδι ηταν οταν μπαρκαρε σε καραβια. Δουλεψε μηχανικος και γυρισε ολες τις θαλασσες του κοσμου. Οι ιστοριες του, τα ταξιδια του, αιχμαλωτιζαν την φαντασια του Ταλα. Οπως και οι ιστοριες που ελεγε ενας αλλος μπαρμπας απο το σοι της κυρα Λιτσας, ο Βασιλης.

Για αυτους τους λογους δεν θα ξεχασει ποτε τον μπαρμπα Θαναση. Γιατι ο τελευταιος πηρε την ζωη του στα χερια του και εκανε αυτο που γουσταρε. Σαν μοντερνος Οδυσσεας, σαν Σεβαχ περιπλανηθηκε στην υφηλιο. Και εαν η σκληρυνση κατα πλακας τον κατεβαλε, ειχε να αντιπαραθεσει μια ζωη πλουσια σε εμπειριες και περιπετειες. Δεν εφυγε αδικα απο τον κοσμο αυτον.