ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ.

Εχουν περασει γυρω στους δεκα μηνες απο τοτε που γνωρισα την Σ. (βλ. αντιστοιχα ποστς στο ιστολογιο mrtoverseas.blospot.com, 08/2011) - και δυστυχως την σκεφτομαι ακομα. Νομιζα οτι το ειχα ξεπερασει το θεμα αυτο. Νομιζα οτι με τον καιρο θα σκληρυνω. Αισθανομαι πως διαψευστηκα. Οπως και στην περιπτωση της Ν. (βλ. κειμενο στο παρον ιστολογιο Μαιου 2008), οπως και με κατι "καλοπαιδα" σαν τον Θοδωρη, τον Παντελακη, τον Αντωνακη (βλ. κειμενα 2008). Σκεφτομαι συχνα τις διαφορες φασεις στη ζωη μου, πως γνωριστηκα με ολα αυτα τα προσωπα, πως επηρρεασαν την ζωη μου, τις διαφορες μας, τις κοντρες, το αποκορυφωμα της διαφωνιας, τα δικα μου λαθη... Και διαπιστωνω οτι ο λογος, για τον οποιο δεν μπορω να ξεχασω ειναι, οτι οι διαφορες μου μαζι τους δεν εχουν διευθετηθει. Αφησα τα προβληματα στη μεση. Πιστευω οτι εχω ακομα ανοικτους λογαριασμους. Η σχεση μου μαζι τους εφτασε σε ενα σημειο, αλλα μετα επεσε στο ναδιρ. Φταιει το οτι καθενας τραβηξε και διαφορετικους δρομους και τα μονοπατια μας δεν ετυχε να ξανασυγκλινουν. 

 Ας παρω για παραδειγμα την πιο προσφατη περιπτωση, εκεινη της Σ. Γνωριστηκαμε τον Ιουνιο του περασμενου ετους. Εγινε οτι εγινε μεταξυ μας, μετα χωρισαμε. Εκεινη στις Η.Π.Α., εγω στην ηπειρωτικη Ευρωπη. Ο χωρισμος εγινε με αγαρμπο και αδοξο τροπο. Την τελευταια νυχτα πριν φυγω, δεν ηταν ειδα καν. Ειχε εξαφανιστει. Ουτε στην τελευταια συναντηση των μελων της ομαδας δεν εμφανιστηκε. Δεν ηταν αρρωστη. κατι αλλο ειχε συμβει. Δεν θα επεκταθω σε λεπτομερειες. Αλλα δεν μ'αρεσε ο τροπος της. Τοσες εβδομαδες ειμασταν κοντα ο ενας στον αλλον. Την στηριξα, την προστατευσα, της εδωσα περιθωριο να εκφραστει, να μην ειναι σκυλακι. Ακομα δεν εχω καταλαβει γιατι αλλαξε τοσο η σταση της. Μηπως ημουν τυφλωμενος και επαιζε απο την αρχη μαζι μου θεατρο; Τι συνεβει;

 Δυστυχως, δεν μου απανταει. Ειμαστε και οι δυο σε αυτο το πραγμα, το φατσοβιβλιο. Αποδεχτηκε την προσκληση μου, αλλα δεν απαντησε στο γραπτο μου μηνυμα. Δεν διαθετω skype και δεν ειμαι σιγουρος αν αυτο μου δωσει λυση. Απο την δικη μου πλευρα, βλεπω οτι οι λογαριασμοι μου μαζι της ειναι ακομα ανοικτοι. Αν δεν ξεκαθαρισω την κατασταση, δεν θα μπορω να ησυχασω. Θα με καιει ακομα μεσα μου η απορια για το που οφειλεται η αλλαγη στη σταση της. Δυστυχως σκονταφτω στην αρνηση της. Δεν εχω φετος την δυνατοτητα να την δω απο κοντα και να της μιλησω, διοτι δεν με παιρνουν παλι σε αυτο το προτζεκτ στην Αιγυπτο (αν ειχαμε διατηρησει την σχεση μας, θα με παιρνανε ισως;).

 Αυτο ειναι το προβλημα μου. Το να επικοινωνησω σε προσωπικο επιπεδο μαζι της και να ξεκαθαρισουμε καποια πραγματα, μπας και καταλαβω και γω τι εγινε! Δεν θελω τιποτε αλλο, μονο αυτο. Γιατι ειναι τοσο μυστηριες οι γυναικες σε κατι τετοια;