ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ.

 Η σημερινη ιστορια εχει παλιωσει εδω και λιγους μηνες. Δεν ειναι πολυ φρεσκια δηλαδη. Καποιοι λοιπον μπορει να πουν, γιατι αναφερεται τωρα. Θα εξηγηθει αυτο, καθως ξεδιπλωνεται ο μιτος της. Συμποπτει αλλωστε και με την αρχη του νεου εξαμηνου, που για τα πανεπιστημια τοποθετειται τετοια εποχη περιπου.

 Γυρω στις αρχες Οκτωβριου του 2012 λοιπον, λιγο πριν ξεκινησει το χειμερινο εξαμηνο, εφτασε ενας ακομη καινουργιος φοιτητης στο κτηριο που μενει ο Ταλας. Ο καινουργιος ενοικος εμενε μαλιστα εναν οροφο ακριβως πανω απο τον Ταλα. Μεταξυ Οκτωβριου και Δεκεμβριου του 2012 ουκ ολιγες φορες επαιζε ο νεος ενοικος την μουσικη του στη διαπασων. Παντα καθημερινες. Παντα μετα τα μεσανυχτα. Παντα αυτου του ειδους την ενοχλητικη μουσικη τυπου "νταπαντουπα". Μεσα στο Νοεμβριο τοιχοκολλησε η διαχειριση του κτηριου μια ανακοινωση. Προετρεπε οποιον γνωριζει ποιος ειναι ο φασαριοζος ενοικος, να επικοινωνησει μαζι της. Καποιοι απο τα διπλανα διαμερισματα διαμαρτυρηθηκαν. Ο Ταλας, μολονοτι ενοχλουνταν αμεσα, δεν ηταν εντουτοις εκεινος που διαμαρτυρηθηκε και επικοινωνησε με την διαχειρηση. Γιατι, θα εξηγηθει παρακατω.

 Μετα απο αυτην την ανακοινωση, η οποια τρεις η΄τεσσερεις μερες μετα εξαφανιστηκε, ο θορυβωδης ενοικος ησυχασε. Η ησυχια του κρατησε ελαχιστες εβδομαδες μονο, αφου σε τακτα χρονικα διαστηματα επαιζε την νταπαντουπα μουσικη του. Αυτη τη φορα ηταν πιο πονηρος, εκανε την φασαρια του απο το μεσημερι εως το απογευμα.

 Καποιες στιγμες, μετα που ξεκινησε η νεα χρονια, ξεθαρρεψε και επαιζε την φασαριοζικη μουσικη του και παλι καθημερινες μετα τα μεσανυχτα. Ηταν φανερο οτι το ειχε παρακανει. Τον Μαρτιο του 2013 και επιστρεφοντας απο ενα ολιγοημερο επαγγελματικο ταξιδι στο Λονδινο, ο Ταλας ανακαλυψε οτι ειχε λαβει μια ειδοποιηση απο την διαχειριση του κτιριου. Η ειδοποιηση τον καλουσε να επικοινωνησει επειγοντως με την διαχειρηση. Τηλεφωνησε και πληροφορηθηκε οτι προκειται για το προβλημα του ενοικου που μενει απο πανω του. Οντως ετσι ειναι, ο απο πανω του ηταν ο φασαριοζος. Η διαχειριστρια τον ενημερωσε ακομα, οτι αρκετοι απο τα διπλανα διαμερισματα ενοχληθηκαν και διαμαρτυρηθηκαν. Μεχρι και η αστυνομια ειχε ερθει. Ο τυπος ελεγε απλα ψεματα, οτι δεν ειναι αυτος. Και ετσι, κανενας δεν του εκανε τιποτε. Η διαχειριστρια τον ενημερωσε ακομα, οτι εαν κανει γραπτη καταγγελια, μπορουν να τον διωξουν. 

 

 Ο Ταλας δεν πιστευε στα αυτια του. Μπορει να γινει κατι τετοιο; Απο την μια δεν ηθελε να καρφωσει κανεναν. Απο την αλλη ομως, ηθελε την ησυχια του. Ποτε στη ζωη του δεν ειχε βρει υπερασπιση στα προβληματα του. Κανεις δεν τον ακουγε. Δεν ηξερε που να απευθυνθει. Στο Λυκειο, ηταν δυο τεντυμποιδες που κανανε κλικα. Τους ενοχλουσαν τα παντα επανω του. Οταν του εσπασαν τα νευρα και τους αντεπιτεθηκε, κανενας δεν πηρε το μερος του. Ενας τα εβαλε με δυο, που και πιο αθλητικοι ησαν και τους αλλους μαζι τους ειχανε. Στην πρωτη σχολη ηταν ενας αλλος, ενα μιαρο πλασμα που κατασυκοφαντουσε τον κοσμο πισω απο την πλατη του. Ασχοληθηκε με τον Ταλα και οταν ο τελευταιος δεν του...φερθηκε οπως θα ηθελε, αρχισε τις κατηγοριες, οτι κανεις δεν τον θελει τον Ταλα κτλ. Απευθυνθηκε λοιπον ο Ταλας σε ολους αυτους που κατονομασε ο λιγδιαρης αυτος τυπος οτι τον απεχθανονται. Ο ενας ειπε, οτι ο λιγδιαρης δεν ξερει τι λεει και να μην ασχολειται μαζι του ο Ταλας. Ο αλλος ειπε, οτι ο λιγδιαρης ηταν μεθυσμενος και να μην δινει σημασια σε οτι λεει. Ο τριτος δεν ηθελε καν να το συζητησει και με αυστηρο τροπο ειπε στον Ταλα να τα βγαλει περα μονος του. Κανα δυο αλλοι απο τον φοιτητικο συλλογο, νομικαριοι και ο ενας απο αυτους εδω και λιγα χρονια εξεχων μελος στον Συνηγορο του Πολιτη,  του αρχισαν τα γνωστα "δε βαριεσαι, μην ασχολεισαι με τον παππουλη" κτλ. Μηδενικη υποστηριξη λοιπον. Οι ιστοριες αυτες εχουν αναφερθει και στο παρελθόν στο ιστολογιο.

 Λιγους μηνες μετα, ο Ταλας αλλαζει πολη και πανεπιστημιο. Συγκατοικει σε ενα σπιτι κοντα στη σχολη του μαζι με τρεις αλλους. Ενα δωματιακι 2μ επι 2 μ πραγματικα, στο οποιο ισα που χωραγε. Η κουζινα ηταν φατσα απ΄εξω. Το νοικι πανακριβο, διοτι ηταν ντε και καλα σε κεντρικο σημειο. Εναν χρονο αντεξε εκει μεσα. Εκανε πραγματικα τρεις δουλειες και παραλληλα σπουδαζε για να τα βγαλει περα! Οι αλλοι ενοικοι; Πισω απο την τουαλετα, κοντα στην εισοδο, ηταν το δωματιο του γιου καποιου συνταξιουχου καθηγητη. Απεναντι εμενε ενας τυπος απο το Εκουαντορ, του οποιου ο πρεσβευτης της χωρας του στην Στουττγαρδη ηταν οικογενειακος φιλος. Διπλα εμενε μια Βουλγαρα πρωτοετης της νομικης, της οποιας οι γονεις ειχαν αριστες σχεσεις με τους κυβερνωντες. Ολα αυτα τα ατομα ηταν σε μια αφασια. Ζουσαν με τα λεφτα των γονεων τους, κοιμοντουσαν ολη τη μερα και διασκεδαζαν ολη τη νυχτα. Ο δε Εκουαντοριανος εφερνε διαφορους απο την σχολη του στο σπιτι και εκανε παρτι χωρις να δωσει λογαριασμο σε κανεναν. Η κορυφωση ηταν μια φορα που εκαναν παρτι στο διαμερισμα Δευτερα βραδυ. Η γιορτη τους κρατησε ως τις 4 τα ξημερωματα και ο Ταλας ηταν φυσικα ακαλεστος. Ασε που ακριβως την επομενη το πρωι ειχε να κανει μια προφορικη παρουσιαση. Εξυπακουεται οτι δεν κοιμηθηκε καθολου ολη την νυχτα. Στην νοικαρισσα δεν τους καρφωσε ποτε, αφενος μεν διοτι δεν ειναι καρφι, αφετερου δε, απο την εμπειρια των προηγουμενων χρονων με τον προαναφερομενο λιγδιαρη. Και την αστυνομια που τολμησε να παρει τηλεφωνο, ποτε δεν εφτασε. Παρτι φοιτητων βλεπεις...Λιγο καιρο μετα, εφευγε με το Ερασμους. Οταν επεστρεψε, εμεινε δυστυχως και παλι σε αλλο διαμερισμα, σε αλλη γειτονια και με δυο αλλους συγκατοικους. Τα πρωτα 3 χρονια ηταν ενταξει. Υπηρχε αλληλοσεβασμος. Τα ατομα ομως εφυγαν. Τον τελευταιο χρονο ηρθαν αλλα. Το ενα απο αυτα, ενα πολυ στριμμενο πλουσιοπαιδο, νομιζε οτι ειναι υπερ παντων. Αυτη τη φορα ειπε ο Ταλας να συζητησει με την νοικαρισσα. Αποδειχτηκε τελικα οτι εκανε και παλι λαθος! Η νοικαρισσα ηταν στον δικο της κοσμο και δεν καταλαβαινε οτι υπαρχει προβλημα μεταξυ των ενοικων. Το πλουσιοπαιδο εβγαζε γλωσσα και δεν εκανε υποχωρησεις. Μπροστα στην νοικαρισσα παριστανε το καλο παιδι. Η κυρια νοικαρισσα ηθελε να παιρνει τα λεφτα της, και προφανως το δωματιο του πλουσιοπαιδου ηταν πιο ακριβο απο αυτο του Ταλα, οπως και στην περιπτωση του πρωτου σπιτιου. Επιπλεον φαινεται πως δεν την ενοιαζε το οτι ο Ταλας οχι μονο σπουδαζε, αλλα και εργαζοταν και εβγαζε τα χρηματα για το νοικι με τον ιδρωτα του. Και αυτες οι ιστοριες εχουν αναφερθει στο παρελθόν. Ετσι καποια στιγμη, ειδε κι αποειδε ο Ταλας οτι δεν γινεται προκοπη. Με μηδενικη υποστηριξη απο τον κανενα, δεν μπορεις να κανεις τιποτε αλλο, παρα να υποχωρησεις. Εφυγε λοιπον και πηγε να μεινει σε ενα διαμερισμα μονος του, χωρις συγκατοικους.

 Στη σχολη υπηρχε απο πολλους ενος ειδους ψευδοελιτιστικος/ ψευδοιντελλεκτουελ ρατσισμός απεναντι του, θες γιατι ηταν ξενος, θες γιατι δεν αρεσε η φατσα του. Ασχημα δεν φερθηκε σε κανεναν, ουτε συκοφαντησε καποιον. Αντιθετα, βοηθησε καμπόσους, αν και δεν του βγηκε σε καλό. Απεναντιας, τον πηραν και τηλεφωνο με αποκρυψη την επομενη της εξεταστικης του, ανθρωποι που λογικα δεν πρεπει να γνωριζαν οτι παιρνει πτυχιο, και τον εβριζαν. Απο ποιον να ζητησει στηριξη; Ποιον να εμπιστευτει;

 Λιγους μηνες μετα ο Ταλας φευγει απο την πολη και πιανει δουλεια σε μια μικρη επαρχιακη ιδιωτικη εταιρεια. Ο τεχνικος υπ/στων της εταιρειας, ενας κοντοχοντρος πονηρος τυπος, ηταν ο μονος, ο οποιος δεν τον χαιρετισε δια χειραψιας. Και οποτε τον χρειαζοταν, διοτι δυστυχως τους χρειαζεσαι κατι τετοιους, ηταν απων. Ειχαν βαλει μια κομπλεξικη κοπελιτσα να κανει την προισταμενη και η οποια εβγαζε τα κομπλεξ της στον καινουργιο, κριτικαροντας δημοσιως οτι κι αν εκανε. Καποιοι αλλοι δεν δισταζαν να κουτσομπολευουν αλλους που εκεινη την στιγμη δεν παρισταντο στο γραφειο. Οι μεγαλυτερες ατασθαλιες εις βαρος του Ταλα ομως ησαν, το οτι τον ειχαν προσλαβει για δουλεια γραφειου και τον εβαζαν στην αποθηκη να κουβαλαει βρωμικα και βαρεια αντικειμενα, με την επιχειρηματολογια οτι στο συμβολαιο αναφεραν οτι θα κανει οποια εργασια του αναθεσουν. Συν τοις αλλοις, δημιουργησαν καποιοι εκει μια κατασταση για να κριτικαρουν τον Ταλα και να τον βγαλουν τεμπελη την ωρα που θα παρισταντο και το μεγαλο αφεντικο της εταιρειας τους. Ολα ομορφα οργανωμενα...

 

 Ολες οι προαναφερομενες εμπειριες ειναι πραγματικες. Και βασει αυτων των εμπειριων εχει γινει ο Ταλας τοσο κλειστος και δεν εμπιστευεται τους αλλους. Γιατι οσο και να μην το θελει, οσο και να προσπαθει, ειναι ο αδυναμος κρικος της υποθεσης. Ο ανθρωπος που παντα θα τρεξει και θα βοηθησει. Αλλα στις δικες του δυσκολες ωρες, οπως στις ανωτερω περιγραφομενες, ολοι θα τον εγκαταλειψουν. Αυτη τη φορα ομως η διαχειριστρια ηταν σιγουρη. Μπορει να αλλαξει κατι. Ετσι εγραψε ο Ταλας την διαμαρτυρια του και την εστειλε. Αργοτερα εμαθε, οτι το μετρο με τις γραπτες καταγγελιες απεδωσε. Ο φασαριοζος ενοικος πεταχτηκε εξω. Η ηρεμια επανηλθε στο κτηριο. Η εμπιστοσυνη του Ταλα σε συναδελφους, νοικαριδες, διαχειριστες οχι. Η συγκεκριμενη περιπτωση πετυχε, επειδη οργανωθηκε καλα απο την αλλη πλευρα, των διαχεριστων του κτιριου στην προκειμενη περιπτωση. Αυτο δεν σημαινει οτι τα πραγματα θα ειναι παντα ροδινα σε παρομοιες καταστασεις σε αλλες πολυκατοικιες. Μακαρι να διαψευστει ο Ταλας σε αυτο. Μακαρι.