ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΩΡΕ!

Ο προσφατος εορτασμος της επετειου απο τα 188. χρονια της Επαναστασης του 1821 του θυμησε και ενα αλλο περιστατικο, το οποιο σχετιζεται με την ιστορια του Αγωνα. Το εν λογω περιστατικο δεν διδασκεται αναλυτικα στα σχολεια, στο μαθημα της Ιστοριας. Δεν υπαρχει μια συστηματικη συνθετικη εργασια - μονογραφια για το γεγονος αυτο, αλλα αναφερεται μονο σε οσες δημοσιευσεις κυκλοφορουν σχετικα με το 1821.

Προκειται για το γεγονος του εμφυλιου διχασμου μεταξυ των ετων 1823 και 1825. Αφου διελυσε ο Κολοκοτρωνης την στρατια του Δραμαλη στα Δερβενακια, νομισαν οι δικοι μας οτι κερδισαν τον πολεμο και βαλθηκαν να κανουν συσκεψεις και συνεδριες. Εγιναν δυο Εθνοσυνελευσεις, σε Νεα Επιδαυρο (Πιαδα) και Αστρος Κυνουριας αντιστοιχα, και δημιουργηθηκαν το βουλευτικο οργανο στο Αργος, με προεδρο τον Αλεξανδρο Μαυροκορδατο και το εκτελεστικο, με προεδρο του τον Πετρομπεη Μαυρομιχαλη. Και καπως ετσι ξεκινησε η φαγωμαρα μεταξυ τους... Ο Δημητριος Υψηλαντης και οι Φιλικοι απο την μια μερια, οι κοτζαμπασηδες απο την αλλη... Τελικα ο Υψηλαντης μενει εκτος του πολιτικου σχηματος αυτου και ο Κολοκοτρωνης χανει το αξιωμα του αρχιστρατηγου. Τα καλυτερα ομως ερχονται: Ο Μαυροκορδατος την κοπαναει για Υδρα και τα κανει πλακακια με τους Κουντουριωτηδες. Κανει επισης καποιες συμφωνιες με την τοτε αγγλικη κυβερνηση για την παροχη δανειου, το οποιο ερχεται τελικα στις 20.07.1824. Εν τω μεταξυ, και ενω καλα καλα δεν ειχε αποτιναξει η χωρα τον οθωμανικο ζυγο απο πανω της, βρισκεται να εχει...δυο κυβερνησεις! Το εκτελεστικο οργανο βρισκεται στο Ναυπλιο και απο τις 17.01.1824, μετα απο πιεσεις του Κολοκοτρωνη, μετακομιζει στην Τριπολη. Η βουλευτικη εξουσια εγκαθισταται απο την 28.11.1823 στο Κρανιδι. Στις 02.03.1824 ειχε στειλει τον Μιαουλη στο Ναυπλιο, το οποιο τελικα καταληθηκε απο τους Λοντο και Ζαιμη στις 07.06.1824. Ευτυχως που προλαβε η...αλλη κυβερνηση και εφυγε! Βεβαια ο Μαυροκορδατος, οι υδραιοι καραβοκυρηδες και καποιοι αλλοι κοτζαμπασηδες τα κανονισαν ετσι ωστε την 01.10.1824 να δημιουργηθει στην Υδρα καινουργια κυβερνηση με προεδρο τον Γιωργο Κουντουριωτη.

Αυτο ηταν μονο το τελος της πρωτης και η αρχη της δευτερης φασης αυτου του περιεργου εμφυλιου πολεμου, ο οποιος ηταν περισσοτερο μια διαμαχη μεταξυ φατριων ως προς το ποιος θα γινει ο νεος κυριαρχος της Ελλαδας. Στα τελη του 1824, ο Ιωαννης Κωλεττης διαταζει να επιβληθει η ταξη στην Πελοποννησο και στην αλλη κυβερνηση... Οι Ρουμελιωτες Γκουρας, Μακρυγιαννης, Καραισκακης, Τζαβελας στελνονται, μεταξυ αλλων, να κατευνασουν τους Μωραιτες. Ακολουθουν λεηλασιες στις περιοχες των Ζαιμηδων (Καρπινη Αχαιας), των Νοταραδων (Τρικαλα Κορινθιας), των Δεληγιαννεων (Ηλεια), των Σισινιδων (Γαστουνη).

Η δευτερη φαση της εμφυλιας διαμαχης εν μεσω της επαναστασης ολοκληρωνεται με νικη της κυβερνησης Κουντουριωτη. Ο αρχιστρατηγος Κολοκοτρωνης που πρωταγωνιστησε στην πολιορκια και ανακαταληψη της Τριπολιτσας, ο νικητης των Δερβενακιων, φυλακιζεται στις 23.01.1825 στο Παλαμιδι του Ναυπλιου, το οποιο ειχε επισης ανακαταλαβει απο τους Οθωμανους. Ειχε ηδη χασει τον πολυαγαπημενο του γιο Πανο. Ο ηρωας της Γραβιας Οδυσσεας Ανδρουτσος δολοφονειται απο το πρωτοπαλικαρο του Γκουρα στις 26.06.1825.

Μερικους μηνες μετα, αποβιβαζεται στην Πελοποννησο η στρατια του Ιμπραημ Πασα απο την Αιγυπτο, μετα απο συμφωνιες με την Πυλη. Οι πολιτικαντηδες, οι κοτζαμπασηδες και διαφοροι αλλοι τυποι, οι οποιοι, απορροφημενοι απο τα παιχνιδια της εξουσιας και τις διαμαχες ειχαν προφανως ξεχασει, η´ισως και υποτιμησει τον εξωτερικο εχθρο, βρεθηκαν σε δεινη θεση, ειδικα οταν ειδαν οτι δεν τα εβγαζαν περα με τις καταστροφες που δημιουργουσε στο περασμα της η στρατια του Ιμπραημ. Ετσι ο Κολοκοτρωνης αποφυλακιζεται και επαναδιοριζεται επικεφαλης του ελληνικου στρατου. Παρα ταυτα, τα πραγματα ειναι πολυ δυσκολα για τους Ελληνες. Αγνωστο ειναι, εαν η εκβαση του Αγωνα θα ειχε την καταληξη που γνωριζουμε σημερα, σε περιπτωση που οι ναυαρχοι του στολου των τριων Μεγαλων Δυναμεων δεν επαιρναν στις 20.10.1827 την πρωτοβουλια στον κολπο του Ναυαρινου, να επιτεθουν εναντιον της οθωμανικης αρμαδας...

Το σιγουρο ειναι, οτι οι ενεργειες των ετων 1823-1825 μεταξυ προεστων, Φιλικων, αρματωλων και αλλων αγωνιστων ησαν αστοχες, ριψοκινδυνες και αποτελεσμα πραξεων ανθρωπων που εβαλαν το ατομικο τους συμφερον πανω απο το συμφερον του λαου και της χωρας, εν μεσω κινδυνου. Μηπως σκοπιμα αποσιωπειται η´ δεν γινεται αναφορα σε αυτην την περιοδο; Μηπως επειδη ατομα που βαζουν το προσωπικο τους συμφερον πανω απο το γενικο καλο υπαρχουν ακομα και δεν θελουν να τους θυμιζουν τα "οικεια κακα";