ΔΥΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ...

Το Φραιμπουργκ (Freiburg) ειναι μια μικρη πανεπιστημιουπολη 200.000 κατοικων περιπου, στη νοτιοδυτικη Γερμανια. Βρισκεται εντος του κρατιδιου της Βαδης Βουρτεμβεργης και συνορευει με Ελβετια στα νοτια και Γαλλια στα δυτικα. Οι πολεις της Βασιλειας (Ελβετια) και Στρασβουργου (Γαλλια) δεν απεχουν παρα ελαχιστα χιλιομετρα απο το Φραιμπουργκ και ειναι ευκολα και ανετα προσβασιμες με τραινα. Πολος φυσικης ομορφιας και αξιοθεατο ειναι ο φημισμενος Μελανας Δρυμος, ο οποιος ειναι πολυ κοντα στην μικρη αυτη πολη.

Το Φραιμπουργκ ιδρυθηκε το 1120 απο τον δουκα του Zähringen. Το κεντρο της πολης βρισκεται εντος των πυλων Martinstor και Georgtor. Στα αξιοθεατα του συγκαταλεγονται η πλατεια με τον καθεδρικο ναο και τα παραδοσιακα εμπορικα κτηρια, η πλατεια Αυγουστινου, καθως και η πλατεια του παλαιου δημαρχειου. Η συγκοινωνια γινεται εκτος του κεντρου με ποδηλατα και τραμ. Υπαρχουν επισης ειδικες λεοφορειολωριδες.

Ενα απο τα πιο σημαντικα κτηρια της πολης και πηγη της ανθισης της ειναι και το πανεπιστημιο της, το οποιο ιδρυθηκε το 1457 απο τους Χαψβουργους και ονομαζεται Abert-Ludwigs-Universität Freiburg im Breisgau. Βρισκεται σε κεντρικη θεση, πολυ κοντα στον σιδηροδρομικο σταθμο της πολης, ωστε να ειναι προσβασιμο απο ολους και για ολους. Σε αυτο διδαξαν φημισμενοι καθηγητες, οπως ο φιλοσοφος Μαρτιν Χαιντεγγερ. Για τους Ελληνες, το Φραιμπουργκ εχει αρρηκτα συνδεθει με την μορφη του Νικου Καζαντζακη, μιας και ο μεγαλος λογοτεχνης αφησε την τελευταια του πνοη στο νοσοκομειο της πολης αυτης, στις 26 Οκτωβριου 1957. Υπαρχει ωστοσο και ενας αλλος λογος, για τον οποιο το Φραιμπουργκ ειναι σημαντικο για τον Ελληνα:

Στην πρωτη φωτογραφια απεικονιζεται η κεντρικη εισοδος του πανεπιστημιακου κτηριου, η οποια πλαισιωνεται απο 2 μπρουντζινα αγαλματα. Αριστερα καθεται ο Ομηρος, στηριζομενος σε μια κιθαρα. Επανω στην κιθαρα υπαρχει ενας παπυρος με στιχους απο την Ιλιαδα: "Αιεν αριστευειν και υπειροχον ειναι...". Απεναντι του απεικονιζεται, καθιστος σε θρονο και αυτος, ο Αριστοτελης. Ο παπυρος στο αριστερο του χερι αναφερει λιγες φρασεις απο εργο του: "Ανθρωπος ζωον πνευματικον εστι...". Τα δυο αγαλματα κατασκευαστηκαν απο τον Cipri Adolf Bermann το 1915. Απο το 1921 ομως και μετα, τοποθετηθηκαν στις θεσεις τους. Το 2005 εγινε μια γενικη αποκατασταση και συντηρηση τους, καθως ειχε παρουσιαστει φθορα. Διαφοροι αχαρακτηριστοι επισης, κολλαγαν κατα καιρους τσιχλες επανω τους, εσβυναν τσιγαρα, εχυναν ποτα. Περιστερια γεμιζαν τα μπρουντζινα αγαλματα με τις κουτσουλιες τους.

Το εσωτερικο του κτηριου ειναι παντοτε καθαρο και φροντισμενο. Φυσικα σε ενα τετοιο κτηριο, το οποιο κοσμειται με τα αγαλματα του Ομηρου και του Αριστοτελη, οι βιβλιοθηκες των σχολων Φιλοσοφιας, Κλασσικης Φιλολογιας και Αρχαιας Ιστοριας εχουν βρει την θεση που τους ανηκει. Το σεμιναριο Κλασσικης Αρχαιολογιας εχει μετακομισει απο το 1998 σε αλλο κτηριο. Εν τουτοις γινονταν ανεκαθεν παραδοσεις στο πανεπιστημιακο κτηριο. Ειδικα τα εαρινα εξαμηνα, που ο ουρανος δεν ειναι τοσο μουντος, που ο καιρος ζεσταινει και ο ηλιος λαμπει συχνοτερα (σ. σ.: το Φραιμπουργκ ειναι μια απο τις πολεις της Γερμανιας με τις υψηλοτερες θερμοκρασιες), ειναι πραγματικα απολαυση να παρακολουθεις διαλεξεις για την μινωικη Κρητη, για τις ρωμαικες επαρχιες στην Αφρικη, για τις ελληνικες αποικιες στην Σικελια η´για την αρχαιολογια της Κυπρου...

........................................................................................

Αλλαγη σκηνικου: Αθηνα, πανεπιστημιουπολη Ζωγραφου, Φιλοσοφικη Σχολη. Κοσμος στοιβαγμενος σε λεωφορεια που μοιαζουν με σαρδελλοκουτα. Μετα απο καμια ωρα, λογω μποτιλιαρισματος στους δρομους, φτανεις στην Φιλοσοφικη Σχολη. Τεραστιο, αχανες κτηριο, μουντο. Γκριζοι τοιχοι, μπετον και τσιμεντο παντου (βλ. φωτο. κατωθι).

Μπαινεις μεσα και απο το ταβανι σου ερχεται μια σταγονα κατακεφαλα. Το ταβανι σταζει, βλεπεις τα νερα στο πατωμα. Προσπαθεις να προσανατολιστεις μεσα σε αυτο το τεραστιο, σκοτεινο εξαοροφο κτηριο. Που ειναι η Γραμματεια της Κλασσικης Φιλολογιας; Που ειναι η Βιβλιοθηκη της Αρχαιολογιας; Που ειναι το γραφειο του ταδε καθηγητη; Ακους και σου λενε κατι για κυψελες. Και σκεφτεσαι τις μελισσες... Παντου βλεπεις ανακοινωσεις στους τοιχους. Πολλες απο αυτες ειναι χειρογραφες. Οπου δεν υπαρχουν ανακοινωσεις, υπαρχουν μουντζουρωμενοι τοιχοι. Πεταμενα χαρτια εδω και εκει, φυλλαδια πολιτικων κομματων. Οι τουαλετες ειναι βρωμικες, ουτε να πλησιασεις δεν μπορεις. Δεν ξερεις καν ποιες ειναι γυναικειες και ποιες ανδρικες. Αιθουσες διδασκαλιας...Σαν τις τουαλετες και χειροτερες... Με τι ορεξη να διαβασεις σε τετοιο περιβαλλον, με τι ορεξη να παρακολουθησεις μαθηματα; Γιατι να υπαρχει αυτη η κατασταση; Γιατι να μην ειναι η Φιλοσοφικη στου Ζωγραφου σαν το κτηριο του Φραιμπουργκ;

........................................................

Ομηρος και Αριστοτελης. Η Αρχη και το Τελος - για ορισμενους - της Ελληνικης Διανοησης. Η οποια μεταλαμπαδευτηκε στην Δυση. Και ριζωσε και βλαστησε εκει. Ενα σχετικα μικρο, αλλα σημαντικο πανεπιστημιο, το Φραιμπουργκ, στην νοτιοδυτικη Γερμανια, κρατησε καποια σπερματα διανοησης. Και ως ευγνωμοσυνη, τοποθετησε δυο μπουντζινα αγαλματα των δυο μεγαλων αυτων προσωπικοτητων στην εισοδο του, για να τα βλεπουν ολοι και να θυμουνται απο που ξεκινησε και εξελιχθηκε η ανθρωπινη σκεψη. Οι..."βαρβαροι" συνεχιζουν την παραδοση. Γιατι δυστυχως η χωρα προελευσης των πνευματικων αυτων πατερων, δεν την προχωραει. Αρεσκεται στην στειρα αποστηθιση σε κτηρια φυλακες - οταν δεν γινονται σε αυτα καταληψεις για διφορους λογους - και στην προωθηση περιεργων "πονηματων" απο ερασιτεχνες τηλεπλασιε...