Samstag, 27. Juni 2009

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ XΧΙΙ.

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

ios@enet.gr / www.iospress.gr

§ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ: ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΜΗΣ, ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ

Η εξαφάνιση της Κυρίας

(Σε ένα από τα σοβαρότερα σκάνδαλα της νέας διακυβέρνησης εξελίσσεται η υπόθεση του «Ελεύθερου Τύπου».)

Ο τρόπος που αποφασίστηκε το κλείσιμο του συγκροτήματος από τον Θόδωρο και τη Γιάννα Αγγελοπούλου αποτελεί συνέχεια και ολοκλήρωση του τρόπου που εξαγόρασαν τις δυο επιχειρήσεις και των μεθόδων που ακολούθησαν για να υλοποιήσουν το όραμά τους για μια νέα αυτοκρατορία στο χώρο των μέσων ενημέρωσης.
Η πρωτοφανής μεθόδευση όχι μόνο καταδεικνύει τον τυχοδιωκτικό χαρακτήρα των πολυδιαφημισμένων νέων επενδύσεων στο χώρο των ΜΜΕ, αλλά αποκαλύπτει και την ακραία κερδοσκοπική λογική των νέων μεγιστάνων που αντιμετωπίζουν τις εφημερίδες και τα ραδιόφωνα ως ένα ακόμα χρηματιστηριακό προϊόν. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δεν διανοούνται να «κλείσουν» μια ποδοσφαιρική ομάδα, όταν αντιμετωπίσουν οικονομικά προβλήματα, αλλά διερευνούν κάθε δυνατότητα συνέχισης της λειτουργίας της, διεκδικώντας από την κυβέρνηση την κρατική συνδρομή και ζητώντας αγοραστή για την (ποδοσφαιρική) τους εταιρεία. Από μια άποψη, η σημερινή δραματική εξέλιξη στον όμιλο Αγγελοπούλου είναι άλλη μια παράπλευρη απώλεια της συλλογικής εθνικής παράκρουσης που ζήσαμε το 2004 με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου αναδείχτηκε σε κεντρική φιγούρα της πολιτικής μας ζωής όταν ανέλαβε -σε δύο φάσεις- και έφερε σε πέρας τη διεκδίκηση και την προετοιμασία της Ολυμπιάδας στην Αθήνα. Από τότε δεν έπαψαν ούτε στιγμή διατεταγμένοι ή αφελείς κάλαμοι να δημιουργούν το κλίμα ότι η κυρία αυτή, που είχε χρηματίσει και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, είναι το αντίδοτο σε όλες τις κακοδαιμονίες της χώρας. Το όνομά της άρχιζε να «παίζει» σε όλα τα ταμπλό: από τη δημαρχία της Αθήνας μέχρι την Προεδρία της Δημοκρατίας ή και την πρωθυπουργία σε μια δικομματική κυβέρνηση. Οι δημοσκοπήσεις άρχισαν να την εμφανίζουν ως αδιαφιλονίκητο φαβορί για όλες αυτές τις θέσεις.
Επρόκειτο βέβαια για μια επικοινωνιακή φούσκα. Οι Αγώνες ολοκληρώθηκαν μόνο χάρη στην κατασπατάληση τεράστιων κονδυλίων από το δημόσιο ταμείο και άφησαν πίσω τους χρέη, καταστροφές και άχρηστα κτίρια. Η «σιδηρά κυρία» διαχειρίστηκε με την άνεση του νεόπλουτου τα δημόσια χρήματα και λειτούργησε ως υπερπρωθυπουργός σε όλες τις σκοτεινές υποθέσεις που συνόδευσαν την πραγματοποίηση των Αγώνων (κυρίως στα ζητήματα ασφάλειας, τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές). Αν κάτι μπορεί να της πιστωθεί είναι οι καλές της σχέσεις με τη μαύρη διεθνή του «Ολυμπιακού Κινήματος», από τον Σάμαρανκ ώς τον Γκλίξμπουργκ, που βοήθησαν στην επιλογή της Αθήνας. Αλλά ποιος εξακολουθεί σήμερα να νοσταλγεί το 2004;
Οσο για τον τρόπο που αντιμετώπισε το ζεύγος Αγγελοπούλου τους εργαζομένους στον όμιλό του, δεν θα 'πρεπε να περιμένει κανείς κάτι καλύτερο. Σε μια από τις γνωστές του εξάρσεις, ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος είχε προ καιρού αποκαλύψει ότι το ζεύγος Αγγελοπούλου του είχε παραθέσει δείπνο «μετ' επιταγής», δηλαδή τον είχε καλέσει σπίτι του και του πρόσφερε ένα μεγάλο ποσό (αναφέρθηκαν 270 εκατ. δρχ.) για να εξασφαλίσει τη σιωπή του κατά τη διεκδίκηση της Ολυμπιάδας.
Ο κ. Τριανταφυλλόπουλος βέβαια δήλωσε ότι δεν τα πήρε, ενώ το ζεύγος αρνήθηκε ότι τα πρόσφερε. Η ουσία είναι ότι οι επιχειρηματίες νόμιζαν ότι με την οικονομική τους δύναμη και την προσωπική τους «αυλή» θα κυριαρχήσουν με περίπατο στον Τύπο. Είχαν βέβαια άδικο.

Keine Kommentare: