Ο ΟΓΔΟΟΣ ΝΑΝΟΣ (ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ).

(Ολοι γνωριζουν την ιστορια της Χιονατης με τους επτα νανους. Αλλα κανεις δεν γνωριζει οτι πριν βρεθει η Χιονατη μπροστα τους, μαζι τους ζουσε ενας ογδοος νανος. Ηταν κοντος αλλα φαρδυς, καραφλος, και φορουσε εναν μαυρο μαλλινο σκουφο και μαυρο πουλοβερ ζιβαγκο. Συνηθιζε να κυκλοφορει με ποδηλατο οπου και να πηγαινε. Τον λεγαν Φιλ και ερχοταν απο την αλλη ακρη του ωκεανου. Αυτη ειναι η ιστορια του)*.

Μια φορα και εναν καιρο, ζουσε σε μια μακρινη, παγωμενη χωρα στην αλλη ακρη του ωκεανου ενας νανος που τον λεγαν Φιλ. Ο Φιλ ηταν αθλητικος, γιατι εκανε διαρκως ποδηλασια. Συναμα ηταν πολυ περιεργος. Του αρεσε να μαθαινει πραγματα. Η ζωη του στην χωρα του δεν τον ικανοποιουσε. Ηθελε να αποκτησει εμπειριες. Ετσι, μπαρκαρε καποτε σε ενα καραβι και περασε στην ηπειρωτικη χωρα της αλλης μεριας του ωκεανου.

Στο λιμανι, ακουσε για ενα σπιτι που κατοικουσαν κατι νανοι που εψαχναν για δουλεια. Σκεφτηκε να ξεκινησει πρωτα απο εκει. Ισως οι αλλοι νανοι να μπορουσαν να τον βοηθησουν. Καβαλησε λοιπον το ποδηλατακι του και ταξιδεψε προς βορρα. Διεσχιζε δαση, καμπους και βουνα. Βρηκε τελικα που εμεναν οι αλλοι νανοι. Την καλυβα τους την βρηκε σε ενα ξεφωτο του δασους, διπλα σε ενα ποταμακι.

Οι υπολοιποι νανοι τον καλοδεχτηκαν. Εκεινη την εποχη ζουσαν επτα απο αυτους στην καλυβα, η οποια ηταν κατι μεταξυ ξενωνα, διακομιστικου κεντρου και γραφειου ευρεσεως εργασιας για προικισμενους νανους. Οποιοσδηποτε νανος μπορουσε να μεινει για οσο χρονικο διαστημα ηθελε. Στην διαρκεια της παραμονης του, συμμετειχε στις κοινες δουλειες, οπως καθαρισμα, μαγειρεμα, ψωνια και δουλεια στο κοντινο ορυχειο.

Στην αρχη ολα ηταν καλα. Ο Φιλ συμμετειχε σε ολες τις δουλειες και γνωριστηκε με τους υπολοιπους επτα. Οσο ομως περνουσε ο καιρος, τοσο περισσοτερο βαριοταν. Δεν ειχε ορεξη για τιποτε απο αυτα. Ο Φιλ ηταν υπερφιλοδοξος και αχορταγος χαρακτηρας. Αρχισε να κλεινεται στον εαυτο του και περιορισε τις επαφες με τους αλλους επτα. Οι υπολοιποι νανοι αναρωτιονταν τι εχει και ησαν παντα προθυμοι να τον βοηθησουν. Ομως ο Φιλ ειχε αλλα σχεδια. Ασφυκτιουσε μεσα σε ενα τετοιο περιβαλλον, περιστοιχιζομενος απο επτα αρσενικους νανους. Ηθελε γυναικες, ηθελε περιπετειες, ηθελε ενα σωρο πραγματα.

Καποια στιγμη βρεθηκε η καταλληλη ευκαιρια για να πραγματοποιησει ο Φιλ το σχεδιο που ειχε σκεφτει εδω και καιρο. Καμωθηκε καποια μερα τον αρρωστο και εμεινε στο κρεβατι. Ενοσο οι υπολοιποι νανοι, κατα παρακληση του, πηγαιναν στο ορυχειο, ο Φιλ σηκωθηκε απο το κρεβατι του. Φορεσε το ζιβαγκο και τον σκουφο του, πηρε το ποδηλα το του και εφυγε απο την καλυβα. Εφυγε, μολις λιγες ωρες πριν εμφανιστει η Χιονατη στο ξεφωτο, καταδιωκομενη απο τους φρουρους της μητριας της.

Ο Φιλ ταξιδεψε ακομα πιο βορεια. Διεσχισε καμπους και βουνα, ωσπου εφτασε στο βασιλειο της Βαρδεμβεργης. Διανυκτερευοντας σε ενα χανι, ακουσε απο τους ντοπιους για ενα καστρο στο κοντινο δασος, το οποιο ηταν κατι σαν την καλυβα των νανων. Η διαφορα εγκειταν στο οτι κατοικουνταν απο πριγκηπισσες, οι οποιες δεν ηθελαν να παντρευτουν πριγκηπες, αλλα να ζησουν την ζωη τους.

Η καρδια του Φιλ εσφιξε απο χαρα. Επιτελους βρηκε αυτο που αναζητουσε. Αυτος, ενας νανος, μονος σε ενα καστρο γεματο πανεμορφες πριγκηπισσες! Θα περνουσε παραδεισενια! Την επομενη ημερα, καβαλησε το ποδηλα το του και κινησε να βρει το καστρο. Μεσα σε λιγες ωρες βρισκοταν στο σκοτεινο δασος. Δεν χρειαστηκε να ψαξει και πολυ. Σε ενα ξεφωτο, βρεθηκε μπροστα σε ενα ψηλο, μουντο κτηριο χτισμενο απο πετρα, μεταλλο και γυαλι. Ηταν το μυθικο καστρο Μαρσταλχοφ. Σταθηκε μπροστα στην μεγαλη, σιδερενια πορτα, η οποια ανοιξε απο μονη της, ως δια μαγειας. Μπηκε μεσα. Το καστρο ηταν τετραοροφο, με μια μεγαλη ταρατσα και κηπο στο πισω μερος. Σε καθε οροφο υπηρχαν βιβλιοθηκες. Στην εισοδο του κτηριου βρηκε ενα μεγαλο δωματιο. Ηταν ο χωρος υποδοχης των καλεσμενων. Εκει βρηκε επτα πριγκηπισσες. Στην αρχη απορησαν, αλλα δεν ειχαν αντιρρηση να μεινει μαζι τους.

Μετα απο ενα μικρο διαστημα προσαρμογης στο Μαρσταλχοφ, ο Φιλ ειχε την δυνατοτητα να γνωριστει καλυτερα με καθε μια απο τις πριγκηπισσες. Μια απο αυτες λεγοταν Σεσιλια. Ηταν κοντη και κοκκαλιαρα. Επισης ηταν πολυ κουτσομπολα και κατασκοπευε συχνα τις υπολοιπες. Ηταν διαβασμενη πολυ και αρκετες φορες εκανε υποδειξεις στις αλλες η´εφερνε τις συζητησεις τους στο σημειο που να φανει η δικη της πνευματικη ανωτεροτητα. Μια αλλη απο τις πριγκηπισσες ονομαζοταν Ιουλια. Ειχε ενα περιεργο τικ, να χαχανιζει για πεντε λεπτα ασταματητα και αναιτια. Μαζι τους ζουσε μια νεραιδοπριγκηπισσα που ονομαζοταν Ναντιν. Αυτη ηταν παντα ησυχη και σιωπηλη. Μιλουσε μεν, αλλα ελαχιστα. Ηταν λιγο σνομπ και δεν εκανε συχνα παρεα με τις υπολοιπες. Προτιμουσε να περναει ωρες στο δωματιο της προσευχομενη, διαβαζοντας και ακουγοντας μουσικη. Μια αλλη πριγκηπισσα που δεν περνουσε παρα πολυ χρονο με τις υπολοιπες ηταν η Σελμα, μια μικροσωμη, αθλητικη πριγκιπησσα απο την Ανατολη. Αυτηνης της αρεσαν πολυ τα ταξιδια. Η Σελμα ηταν κολλητη με την πριγκηπισσα Μυριαμ, την οποια επηρρεαζε. Η Γιασμιν ηταν μια αλλη ανατολιτισσα πριγκηπισσα με χτενισμα τυπου ρασταφαρι. Ηταν πιο μεγαλοσωμη απο τις αλλες και για αυτο ηταν υπευθυνη για τις βαριες δουλειες του Μαρσταλχοφ. Τελος υπηρχε και η Μαρλις, η μεγαλυτερη σε ηλικια πριγκηπισσα της ομαδας. Η Μαρλις ειχε ηδη εμπειρια με πριγκιποπουλο και ειπε να μην ξαναδοκιμασει. Ηταν η ειδημων στον τομεα της τεχνικης, υπευθυνη για τις συσκευες και επιδιορθωσεις στο καστρο.

Οι επτα πριγκηπισσες δεν ειχαν αντιρρηση να μεινει μαζι τους ο Φιλ για οσο χρονικο διαστημα ηθελε στο καστρο, αρκει να τις βοηθαει με τις δουλειες, τις οποιες εκαναν εναλλαξ. Δηλαδη καθαρισμα, αγορες, μαγειρεμα, τακτοποιηση των βιβλιοθηκων και της αρχειοθηκης, επιδιορθωσεις στα υδραυλικα κ.α. παρομοια. Απο την πλευρα του και ο Φιλ ηθελε να μεινει στο καστρο, κι ας εκανε τις ιδιες περιπου δουλειες που εκανε και στην καλυβα των νανων. Η διαφορα ηταν οτι ειχε στην διαθεση του βιβλιοθηκες για να μαθει δυο πραγματα παραπανω, αλλα το κυριοτερο ηταν, οτι θα ζουσε με επτα πριγκηπισσες, με τις οποιες ειχε καποια κοινα (π.χ. η Σεσιλια και η Μαρλις ησαν γνωστες φαρμακογλωσσες. Η Σελμα και η Γιασμιν ησαν αθληταρουδες. Η Ναντιν ηταν ακομα πιο ντροπαλη και απο αυτον) και για αυτο ηταν βεβαιος οτι θα ειχε επιτελους την ευκαιρια να κοιμηθει με καποιες απο αυτες - η´και με ολες...

Δυστυχως η ευκαιρια αυτη δεν του δωθηκε ποτε. Μπορει οι επτα πριγκηπισσες να εμεναν μαζι, αλλα αυτο δεν σημαινε οτι ησαν και φιλες μεταξυ τους. Υπηρχαν κλικες και κουτσομπολια μεταξυ τους. Η αφιξη και παραμονη του Φιλ εκανε τα πραγματα χειροτερα. Η αφορμη δωθηκε οταν η Σελμα ειχε κανονισει να παει καποιο ταξιδι τελευταια στιγμη χωρις να ενημερωσει εγκαιρως τις υπολοιπες, πραγμα που σημαινε οτι δεν θα μπορουσε να αναλαβει την δουλεια που της ειχε ανατεθει. Κουβεντα στην κουβεντα, τα πραγματα αγριεψαν. Στην βραδυνη συγκεντρωση, η Γιασμιν ξεσπαθωσε και με το δικιο της, γιατι επρεπε να κανει ολες τις χαμαλοδουλειες. Η Σελμα φυσικα το πηρε εγωιστικα και αντεδρασε αναλογως. Οι υπολοιπες μοιραστηκαν στα αντιστοιχα στρατοπεδα. Ματαια προσπαθησαν οι ψυχραιμοτερες οπως η Μαρλις, να επαναφερουν τις ισορροπιες. Πολεμος ειχε ξεσπασει εντος του Μαρσταλχοφ και η κλικα των επτα πριγκηπισσων διενυε τα τελευταια λεπτα της υπαρξης της.

Ο Φιλ στενοχωρηθηκε πολυ. Εβλεπε οτι δεν τον σηκωνε πλεον το κλιμα. Ειχε βαλει και αυτος βεβαια το δαχτυλακι του, ποτε κανοντας παρεα με την μια πριγκηπισσα και λεγοντας κουτσομπολια για τις υπολοιπες, ποτε κανοντας παρεα με την αλλη, συκοφαντοντας τις υπολοιπες, για να γινει αρεστος. Το βραδυ του μεγαλου καυγα, εφυγε κρυφα απο το Μαρσταλχοφ. Θα γυρνουσε πισω στους επτα νανους και θα τους εξηγουσε τι ειχε συμβει. Πιστευε οτι θα τον δεχονταν, εαν τους ζητουσε συγγνωμη και τους εξηγουσε την ιστορια του.

Καβαλα στο ποδηλατο του, ταξιδεψε προς τον Νοτο. Ενω πλησιαζε την καλυβα των επτα νανων, ενα λευκο αλογο περασε ξαφνικα απο μπροστα του καλπαζοντας με μεγαλη ταχυτητα και σηκωνοντας ενα παχυ συννεφο σκονης. Ο Φιλ προλαβε να διακρινει εναν νεαρο ιπποτη και μια κοπελα πανω στο αλογο, καθως χανονταν στον οριζοντα. Φτανοντας στην καλυβα, βρηκε τους επτα νανους. Εκεινοι εμειναν εκπληκτοι καθως τον ειδαν. Ο Φιλ τους ζητησε συγγνωμη και τους εξηγησε πως επρεπε να φυγει και που πηγε. Με την σειρα του ζητησε - ως περιεργος που ηταν - να μαθει τι συνεβει κατα την απουσια του. Οι επτα του διηγηθηκαν την ιστορια της Χιονατης. Ο Φιλ τα εχασε ακομα μια φορα. Συνειδητοποιησε οτι η αποφαση του να εγκαταλειψει τους νανους ηταν λαθος. Οσο ηταν η Χιονατη μαζι τους, οι νανοι περνουσαν φανταστικα - σε ολους τους τομεις της διασκεδασεις που μπορει να υπαρχουν...

Φυσικα, μετα απο ολα αυτα δεν ηταν πλεον δυνατον να μεινει μαζι με τους νανους. Του δικαιολογηθηκαν οτι περιμεναν δυο αλλους νανους και συνεπως δεν υπηρχε χωρος για αυτον. Μερικοι απο αυτους φαινονταν οτι ησαν θυμωμενοι μαζι του. Καποιοι αλλοι ησαν απλως απογοητευμενοι απο την συμπεριφορα του. Ο Φιλ το καταλαβε. Για αλλη μια φορα λοιπον καβαλησε το ποδηλατο του και εφυγε. Κατευθυνθηκε προς το λιμανι. Θα επεστρεφε στην πατριδα του. Τα ειχε κανει θαλασσα με τον εγωισμο, την φιλοδοξια, την διστακτικοτητα του. Ηθελε τα παντα και τελικα δεν απεκτησε τιποτε. Το μονο που του εμεινε απο ολη αυτην την εμπειρια ηταν αυτο ακριβως το μαθημα. Ισως ομως να ξαναδοκιμαζε στο μελλον ακομα ενα ταξιδι στην μακρινη αυτη ηπειρο. Καιρος ηταν να αριχσει να μαθαινει απο τα λαθη του.

*(Η ιστορια αυτη ειναι ενα υποθετικο spin-off του παραμυθιου της Χιονατης. Τα γεγονοτα και οι χωροι ειναι φανταστικα. Τα προσωπα οχι)