ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΕ ΕΠΟΧΕΣ ΚΡΙΣΕΩΣ.

Παρατηρειται απο ιστορικους και κοινωνιολογους το ποσο αλληλενδετες ειναι οι ανα εποχη αλλαγες σε μοδα, μουσικη, τεχνη με την ψυχοσυνδεση του κοινωνικου συνολου. Καποια πραγματα δηλαδη, που πριν απο λιγα χρονια θεωρουνταν κουλ και πρωτοποριακα, λογιζονται πλεον ως αναχρονιστικα και ξεπερασμενα. Ενα παραδειγμα ειναι η μοδα και οι κομμωσεις των '80ς (σακκακια με βατες, φουσκωμενα η' περμαναντ μαλλια). Ενα αλλο, προερχεται απο τον χωρο της μουσικης: Οταν στην εποχη τους ειχαν βγει τα ειδη των τζαζ, μπλουζ, τα ρεμπετικα, η μουσικη ροκ εν ρολλ, το χιπ χοπ, πολλοι τα ειχαν κατακρινει ως ανηθικα μουσικα ειδη, τα οποια διαφθειρουν την νεολαια.

 Καπως ετσι εχουν τα πραγματα και στα επαγγελματα, αφου οι προτιμησεις αλλαζουν, οχι μονο ανα οικογενειακη κατασταση, εισοδημα και φυλο, αλλα και αναλογα του ρευματος της εποχης. Υπαρχουν βεβαια τα σχεδον διαχρονικα και αγαπητα επαγγελματα του δικηγορου και του γιατρου. Στα '90ς ομως ηταν κουλ να δηλωνουν οι νεοι οτι ηθελαν να δουλευουν ως μπαρμεν η' μοντελα. Οι μανατζερς και οι γραφιστες ειχαν επισης τα πανω τους. Στη σημερινη εποχη, λογω της κρισης, πολλοι νεοι επιλεγουν στρατιωτικες σχολες και παιδαγωγικα, πιστευοντας πως ετσι θα εξασφαλισουν μονιμη εργασια και μισθο.

  Η σημερινη οικονομικη κατασταση της χωρας μας φερνει συχνα στον νου μιαν παρομοια εποχη. Την εποχη του οικονομικου κραχ των Η.Π.Α. προς το τελος της δεκαετιας του '20. Την εποχη της ποτοαπαγορευσης και των γκανγκστερς στο Σικαγο, του βωβου, ασπρομαυρου κινηματογραφου. Η αφισα με τους εργατες που κανουν διαλειμμα απο τη δουλεια τους καθημενοι σε εναν μισοτελειωμενο ουρανοξυστη πανω απο την Νεα Υορκη εχει γινει το εμβλημα εκεινης της εποχης, οπως ακριβως οι φωτογραφιες της Μονροε, του Ελβις και του Τζεημς Ντιν εγιναν το εμβλημα των '50ς. Η εποχη του Μεσοπολεμου στις Η.Π.Α., που πραγματικα σημαδευτηκε απο το οικονομικο κραχ του 1929, ανεδειξε ως ηρωες της ανθρωπους της διπλανης πορτας που ειχαν ζησει στο πετσι τους την βιοπαλη και αντεξαν στις δυσκολιες της ζωης. Δυο απο αυτους τους ανθρωπους θα παρουσιαστουν ακολουθως:

 Ο ενας ειναι ο θηριοδαμαστης Clyde Beatty (εικ. 1). Εγινε γνωστος δουλευοντας απο πιτσιρικας σε τσιρκο. Τα σωου του περιλαμβαναν ακροβατικα στα οποια συμμετειχαν διαφορα αιλουροειδη, απο λιονταρια και τιγρεις, μεχρι πανθηρες, τζαγκουαρ και πουμα. Συχνα, και υπο τις προσταγες των μεγαλων αφεντικων, ο Clyde στα μεικτα αυτα σωου σκοπιμως εβαζε λιονταρια και τιγρεις μαζι. τα αιματα δεν αργουσαν ν' αναψουν και τα θηρια πολεμουσαν μεταξυ τους. Αυτου του ειδους τα σωου εκαναν τον θηριοδαμαστη με το εντονο βλεμμα, το χτενισμα Τσαρλυ Τσαπλιν, τα φουσκωτα στους μηρους παντελονια με τις μποτες ως το γονατο και το μαστιγιο διασημο. Απο την δεκαετια του '30 και μετα εργαστηκε στο Χολλυγουντ. Συμμετειχε, μολονοτι δεν ηταν επαγγελματιας ηθοποιος, σε cliffhanger serials ως πρωταγωνιστης. Σε αυτα τα σηριαλς με τους πομπωδεις τιτλους, οπως "Menace of Jungle" και "The darkest Africa", ο Clyde υποδυοταν τον θηριοδαμαστη που εσωζε την ανυπερασπιστη δεσποσυνη απο λιονταρια, τιγρεις, καννιβαλους, εβρισκε χαμενες πολεις στη ζουγκλα και ανακυρησσονταν αρχηγος ομαδας λευκων επιζωντων, οι οποιοι υπο τις οδηγιες του διεφευγαν προς τον πολιτισμο σωοι, αβλαβεις και πλουσιοι, αφου καρπωνονταν το χρυσαφι των προαναφερομενων χαμενων πολεων.

 Ο ετερος ηρωας ειναι ο συγχρονος του Clyde Frank Buck (εικ. 2). Ο Φρανκ ηταν ενας Τεξανος που μεγαλωσε στη φυση και αγαπουσε τα ζωα και την περιπετεια. Πριν καν γινει 20 χρονων, μπαρκαρε για την Βραζιλια. Στη ζουγκλα του Αμαζονιου επιασε ο ιδιος η' αγορασε απο αλλους εξωτικα πουλια. Επιστρεφοντας στις Η.Π.Α. τα πουλησε ολα σε εξωφρενικα καλες, για την εποχη, τιμες. Ετσι του μπηκε η ιδεα να κανει την εξης πρωτοτυπη επιχειρηση: Να πηγαινει στις ζουγκλες και να πιανει αγρια ζωα, με τον σκοπο να τα πουλαει σε τσιρκα και ζωολογικους κηπους. Ως βαση των επιχειρησεων του επελεξε την Ασια και πιο συγκεκριμενα, την περιοχη της χερσονησου της Μαλακκας. Αντιπροσωπεια ομως ειχε και στην Σιγκαπουρη. Επισης ειχε γνωριμιες με μαχαραγιαδες της Ινδιας και του Νεπαλ, οι οποιοι του εξασφαλιζαν αδειες για να κυνηγαει και να πιανει ζωα. Σε ορισμενες περιπτωσεις παντως, συνεβει να βγει απο αυτα τα γεωγραφικα πλαισια που ειχε θεσει, αφου στο βιογραφικο του στην wikipedia αναφερεται οτι ειχε πιασει 18 αντιλοπες και 2 καμηλοπαρδαλεις απο την Αφρικη, καθως και καμια σαρανταρια καγκουρω, τα οποια ως γνωστον, μονο στην Αυστραλια ευδοκιμουν.

  Στην εποχη του Μεσοπολεμου και επειτα, ως και τον Β' ΠΠ, ο Φρανκ ηταν ο κυριοτερος προμηθευτης ζωων για ζωολογικους κηπους και τσιρκα της Αμερικης και της Ευρωπης. Πολλα ζωα των ζωολογικων κηπων, τα οποια γεννηθηκαν σε αιχμαλωσια, καταγοντα απο τα ζωα που επιασε ο φρανκ. Πολλα απο εκεινα τα πρωτα ζωα, τα οποια πεθαναν, βαλσαμωθηκαν στη συνεχεια και βρισκονται στις συλλογες μεγαλων μουσειων φυσικης ιστοριας. Παροτι με το οικονομικο κραχ του '29, η επιχειρηση του χρεωκοπησε, ο Φρανκ αντεξε. Δανειστηκε ενα ποσο και συνεχισε. Αυτο σημαινει, οτι η δουλεια του ειχε περαση, ειδαλλως δεν θα συνεχιζε να εχει κερδη απο αυτη.

 Καποια στιγμη μπηκε και σε αυτη τη ζωη το Χολλυγουντ. Ο Φρανκ πρωταγωνιστησε επισης σε σηριαλς, αλλα και σε ντοκυμαντερ. Σε καποια απο αυτα αφηγειται και δειχνει πως επιασε ζωα, οπως μια μεγαλη βασιλκη κομπρα, μια ανθρωποφαγο τιγρη, ενα κοπαδι ελεφαντων. Επισης εγραψε και βιβλια, οπου εξιστορει τις περιπετειες του. Ο Φρανκ εμεινε γνωστος ως ο ανθρωπος που πιανει αγρια ζωα ζωντανα, δεν τα σκοτωνει. Ελαχιστες φορες σκοτωσε και οταν το εκανε ηταν σε αυτοαμυνα. Δηλωνε δε παντα συγκλονισμενος, οταν επρεπε να αφαιρεσει τη ζωη ενος αλλου πλασματος. Σε αυτο το σημειο αποστασιοποιειται απο αλλους λευκους της εποχης του, που πηγαιναν για σαφαρι και εβλεπαν το κυνηγι και τον θανατο των αγριων ζωων ως χομπι. Υπηρξε επισης συγχρονος μεγαλων και διασημων κυνηγων, οπως ο Τζιμ Κορμπετ και ο Ερνεστ Χεμινγουαιη. Ελαχιστα ομως γνωριζουμε για το εαν ειχε συναντηθει με τους δυο αυτους κυριους.

 Με τον Clyde παντως ειχε συμμετασχει στην ταινια "Abbott and Costello in Africa" (1949), μολονοτι δεν εχει καμια κοινη σκηνη μαζι του. Εξυπακουεται οτι σημερα, εαν μας λεγανε οτι το επαγγελμα του θηριοδαμαστη η' του κυνηγου αγριων ζωων ειχε καποτε περαση, θεωρουνταν κουλ και οι γυναικες εβλεπαν τους ανδρες που το ασκουσαν σαν τα σουπερ αρσενικα, σχεδον ολοι μας θα παθαιναμε συγκοπη! Κι ομως, οταν βλεπουμε τα διαφημιστικα, τα τρεηλερ των σηριαλς και ανατρεχουμε σε εκεινη την μακρινη εποχη του περασμενου αιωνα, αυτην την εντυπωση αποκομιζουμε. Ο ανεργος, ο απελπισμενος Αμερικανος του Μεσοπολεμου, εβλεπε τις ταινιες και τα σηριαλς των Clyde και Frank στον ασπρομαυρο κινηματογραφο με το τοτε παμφθηνο εισιτηριο και ζουσε περιπετειες σε εξωτικο περιβαλλον. Εβλεπε δυο συμπατριωτες του που ηξερε οτι ηταν της βιοπαλης να πολεμουν εναντια στα θηρια και ταυτιζοταν. Διοτι τους ρολους των δυο, του θηριοδαμαστη και του κυνηγου, μπορει κανεις να τους δει και μεταφορικα. Τα θηρια που δαμαζαν ο Clyde και ο Frank αντιπροσωπευαν τις μεγαλες δυστυχιες της ανθρωπινης ζωης. Ο θηριοδαμαστης και ο κυνηγος ηταν για ολους αυτους τους λογους ηρωες, γιατι τα βαλανε κυριολεκτικα με την αγρια φυση της ζουγκλας και μεταφορικα με την ζωη την ιδια για να επιβιωσουν. Και οποια απο τις δυο οπτικες και να παρουμε, το αποτελεσμα ειναι το ιδιο: Βγηκαν απο την ανιση μαχη νικητες.