Το φετινο καλοκαιρι ειναι ενα ακομα κατα το οποιο ο μισος σχεδον πλανητης μοιαζει να ζει στην κολαση: Οι Ρωσοι ακομα τρωγονται με τους Ουκρανους, η χωρα των οποιων δεν λεει να ηρεμησει. Ενα ψυχροπολεμικο μετωπο φαινεται να εχει εξαπλωθει μεταξυ της Ε.Ε. και της Ρωσιας. Σε Ινδια και Ιραν ανηλικα κοριτσια και νεαρες γυναικες βιαζονται και δολοφονουνται απο φανατικους. Η Αργεντινη ξαναζει μερες χρηματοπιστωτικης κρισης, Συρια και Λιβανος εχουν εμπλακει σε εμπολεμη κατασταση, οπως και το Ιρακ και η Λιβυη. Ακραιοι ισλαμιστες φερονται να δημιουργουν προβληματα και σκοτωμους σε Ιρακ και Λιβανο, αλλα και στην Νιγηρια. Εδω και περιπου εναν μηνα επισης μαινεται ενας ακομα θανατηφορος πολεμος στην νοτιολεβαντινικη ζωνη της Μεσης Ανατολης μεταξυ της Παλαιστινιακης Χαμας και του ισραηλινου στρατου.
Ειδικα για το τελευταιο αυτο γεγονος, το οποιο εχει υψηλο φορο αιματος ειναι αξιο προσοχης (και σχολιασμου) το γεγονος οτι μεγαλο μερος της κοινης γνωμης στην Ελλαδα - ανεξαρτητα απο τα εγχωρια ΜΜΕ και την αντικειμενική ενημέρωση που προσφερουν - εχει απηδυησει απο την συμπεριφορα των Παλαιστινιων και εχει αρχισει να δικαιολογει τις ενεργειες των Ισραηλινων. Μεγαλο μερος της κοινης γνωμης στην Ελλαδα εχει κουραστει να ακουει, να βλεπει και να διαβαζει για αιματοχυσιες και αριθμους νεκρων της μιας και της αλλης πλευρας. Μολονοτι οπως εχει ηδη ειπωθει και γραφτει απο αρκετους, οι Παλαιστινιοι κερδιζουν τον πολεμο των εντυπωσεων χαρις της συγχρονης τεχνολογιας και των μεσων που αναμεταδιδουν τις εικονες φρικης, μεγαλο κομματι της ελληνικης κοινης γνωμης θεωρει οτι η Χαμας - η αρχη που εκλεχτηκε απο τους Παλαιστινιους για να τους υποστηρξει - ειναι μια τρομοκρατικη οργανωση, της οποιας τα μελη της ανωτατης βαθμιδας της διαγουν πολυτελεστατο βιο, ενω ο απλος λαος λιμοκτονει εντος των συνορων της Γαζας. Οι ιδιοι πιστευουν οτι ακραια στοιχεια της Χαμας εδωσαν την αφορμη για την επιθεση του ισραηλινου στρατου με τις φονταμενταλιστικες τους ενεργειες. Οι ιδιοι ειναι που ανατρεχοντας στο προσφατο παρελθον του παλαιστινιακου προβληματος επισημαινουν οτι παντα οι Αραβες της περιοχης ηταν που ξεσηκωνοταν εναντιον του Ισραηλ, που διαφωνουσαν με τα παντα - απο τις διπλωματικες διαβουλευσεις και διαδικασιες για τα συνορα ισραηλινου και παλαιστινιακου κρατους στα 1948 μεχρι και σημερα. Και οι μεν (Παλαιστινιοι) και οι δε (Ισραηλινοι) ειναι ξεροκεφαλοι και ισχυρογνωμονες και σιγουρα απληστοι - ο καθενας θελει τα παντα για παρτη του. Το ελληνικο κομματι της κοινης γνωμης ομως που υπερασπιζεται τους Ισραηλινους δεν δισταζει να αναφερει οτι οι τελευταιοι υπηρξαν σε καποιες στιγμες γενναιοδωροι, παραχωροντας τμηματα γης (π.χ. την Χερσονησο του Σινα). Και δικαιολογει την επιθεση των με το επιχειρημα οτι τους προκαλεσαν οι αλλοι. Το Ισραηλ πρεπει να υπερασπίσει τα εδαφη που κερδισε.
Πιθανον η στηριξη μερους της ελληνικης κοινης γνωμης της ισραηλινης πολιτικης - ακομα κι οταν γινονται διαδηλωσεις μπροστα στην Πρεσβεια για τερματισμο του αιματοκυλισματος (ο φορος αιματος του Ισραηλ στις φετινες αψιμαχιες ειναι σαφως μικροτερος απο εκεινον της Παλαιστινης, τοσο σε αμαχο, οσο και σε μαχιμο πληθυσμο - αλλα οπως γραφτηκε ηδη, η Παλαιστινη κερδιζει τον πολεμο στις εντυπωσεις δια των social media) - να οφειλεται οχι μονο στην κουραση μεριδας του ελληνικου λαου απο τις ενεργειες των Παλαιστινιων (οι οποιοι απο τις απαρχες του ζητηματος παρουσιαζονται μονιμως ως οι αδικημενοι και κατατρεγμενοι), αλλα και στην απουσια ηγετων οπως ο Ανδρεας Παπανδρεου, ο οποιος την δεκαετια του 1980 ποζαρε αγκαλια με τον τοτε αρχηγο των Παλαιστινιων Γιασερ Αραφατ και αποκαλουσε τους Παλαιστινιους "αδελφια του" (τα ιδια εκανε και με τον Κανταφι και αλλους, στα πλαισια της δηθεν αντι-αμερικανικης πολιτικης που εισηγαγε) και μολονοτι τα "αδελφια μας" οι Παλαιστινιοι ουδεποτε μας υποστηριξαν σε διεθνη φορα για τα ζητηματα μας, οπως συχνα-πυκνα πραττουμε εμεις, με πορειες, διαδηλωσεις κτλ. Τωρα πλεον βεβαια δεν ζουν ουτε ο Ανδρεας, ουτε ο Αραφατ, ουτε ο Κανταφι (για το πως τον αντιμετωπισαν τον τελευταιο τα εγχωρια ΜΜΕ απο τα ΄80ς εως και τον θανατο του πριν απο λιγα χρονια, θα το βρειτε εδώ) συνεπως ο ελληνικος λαος - τμημα αυτου - δεν αισθανεται υποχρεωμενος, ουτε υποτασσεται στην επηρροη τριτων ωστε να υποστηριζει τους Παλαιστινιους.
Πιθανον η στηριξη μερους της ελληνικης κοινης γνωμης της ισραηλινης πολιτικης - ακομα κι οταν γινονται διαδηλωσεις μπροστα στην Πρεσβεια για τερματισμο του αιματοκυλισματος (ο φορος αιματος του Ισραηλ στις φετινες αψιμαχιες ειναι σαφως μικροτερος απο εκεινον της Παλαιστινης, τοσο σε αμαχο, οσο και σε μαχιμο πληθυσμο - αλλα οπως γραφτηκε ηδη, η Παλαιστινη κερδιζει τον πολεμο στις εντυπωσεις δια των social media) - να οφειλεται οχι μονο στην κουραση μεριδας του ελληνικου λαου απο τις ενεργειες των Παλαιστινιων (οι οποιοι απο τις απαρχες του ζητηματος παρουσιαζονται μονιμως ως οι αδικημενοι και κατατρεγμενοι), αλλα και στην απουσια ηγετων οπως ο Ανδρεας Παπανδρεου, ο οποιος την δεκαετια του 1980 ποζαρε αγκαλια με τον τοτε αρχηγο των Παλαιστινιων Γιασερ Αραφατ και αποκαλουσε τους Παλαιστινιους "αδελφια του" (τα ιδια εκανε και με τον Κανταφι και αλλους, στα πλαισια της δηθεν αντι-αμερικανικης πολιτικης που εισηγαγε) και μολονοτι τα "αδελφια μας" οι Παλαιστινιοι ουδεποτε μας υποστηριξαν σε διεθνη φορα για τα ζητηματα μας, οπως συχνα-πυκνα πραττουμε εμεις, με πορειες, διαδηλωσεις κτλ. Τωρα πλεον βεβαια δεν ζουν ουτε ο Ανδρεας, ουτε ο Αραφατ, ουτε ο Κανταφι (για το πως τον αντιμετωπισαν τον τελευταιο τα εγχωρια ΜΜΕ απο τα ΄80ς εως και τον θανατο του πριν απο λιγα χρονια, θα το βρειτε εδώ) συνεπως ο ελληνικος λαος - τμημα αυτου - δεν αισθανεται υποχρεωμενος, ουτε υποτασσεται στην επηρροη τριτων ωστε να υποστηριζει τους Παλαιστινιους.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen