Τα προσφατα γεγονοτα της ευρωπαικης πολιτικης σκηνης αναγκασαν πολλους να ασχοληθουν με ενα ακομα, οπως φανηκε, μαυρο προβατο της οικονομικης ζωνης της Ε. Ε., την Ιρλανδια.
Ειπωθηκαν αρκετα για το νησι βορειοδυτικα της Αγγλιας. Τα πιο πολλα απο αυτα αφορουν κυριως κλισε καταστασεις: Οι Ιρλανδοι ειναι ευχαριστος λαος, περηφανοι για την καταγωγη τους απο Κελτες, γλεντζεδες σαν τους Ελληνες, προληπτικοι που πιστευουν σε ξωτικα κτλ. Η χωρα τους ειναι καταπρασινη, γεματη λιβαδια και γελαδια που βοσκουν, η μπυρα τους εξαιρετικη κ.α... Αντιθετα επισης απο την Ελλαδα, διαθετουν μικρη βιομηχανια, αλλα ουτε τα αγροτικα τους προιοντα, ουτε η βιομηχανια τους τους εσωσε απο την οικονομικη κριση... Η δε πολυπαθη πολιτικη τους ιστορια, με τον διαχωρισμο του νησιου σε δυο, θυμιζει τα παθη της δικιας μας Κυπρου κ.α....
Για τα οικονομικα προβληματα που τραβαει το νησι, δεν θα πουμε κατι περισσοτερο, απο αυτα που ηδη λεγονται και γραφονται. Αλλωστε δεν ειμαστε οικονομολογοι για να κανουμε βαθιες αναλυσεις. Με αφορμη ωστοσο της εισοδου της Ιρλανδιας στο προσκηνιο, θυμηθηκαμε μια παλια ιστορια, εν μερει χαρακτηριστικη, οχι μονο του ιδιοτυπου χαρακτηρα των Ιρλανδων. Οι αναγνωστες θα αναγνωρισουν ψιγματα νοοτροπιας και αλλων λαων.
Η ιστορια προερχεται απο τον κυκλο του Ουλστερ των παλαιων ιρλανδεζικων επων (sagas). Ονομαζεται "Scéla Muicce Meicc Da Tho´" ("Η διηγηση του χοιρου του Μακ Ντα Θο (Mac Da Tho´)" δηλαδη). O Mac Da Tho´ ηταν ο βασιλιας της περιοχης Leinster. Ειχε ενα φοβερο κυνηγοσκυλο, το οποιο ηθελαν τοσο ο βασιλιας Aibil και η συζυγος του Medb του Connacht, οσο και ο βασιλιας Conchobar mac Nessa του Ulaid (στο Ulster). Προκειμενου να μην στενοχωρησει κανεναν, αλλα και για να μην δημιουργησει βεντετα, ο Μακ Ντα Θο ακουσε την συμβουλη της γυναικας του και καλεσε τους δυο αλλους βασιλεις σε γευμα στο παλατι του. Ενα γουρουνοπυλο, απιστευτου μεγεθους και παχους, σφαχτηκε και σουβληστικε. Αφου ψηθηκε, προεκυψε ενα αλλο ζητημα: Ποιος θα κοψει το κρεας και θα μοιρασει τις μεριδες. Λογικα θα επρεπε να το κανει ο οικοδεσποτης. Οοοχι ομως στην αρχαικη κοινωνια των πολεμοχαρων Κελτοιρλανδων! Εδω μετραει, ποιος ειναι ο πιο μαγκας και τσαναμπετης. Το εθιμο λεγεται "cradmir" (:hero´s portion) και αναφερεται εμμεσως απο τους Ποσειδωνιο και Διοδωρο για τους Γαλατες.
Ακολουθουν διαφορες στιχομυθιες μεταξυ των παρευρισκομενων πολεμιστων, ωσπου το πανω χερι παιρνει ο νταγκλαρας Cet mac Mágath του Connacht. Ο Μαγκαθ καθεται κοντα στο σουβλιστο ακονιζοντας το μαχαιρι του, ενω διαφοροι αλλοι παλικαραδες πεταγονται με την σειρα, αμφισβητωντας τον ηρωισμο του. Τους αποπεμπει ολους εναν προς εναν, αφηγουμενος πως εβγαλε εκτος μαχης τον εναν, πως εκλεψε τα κοπαδια του αλλου κατω απο την μυτη του, πως αιφνιδιασε εναν τριτο κτλ.
Πανω που παει να κοψει το κρεας - φανταστειτε αγαπητοι αναγνωστες, ποση ωρα ειχε περασει κιολας απο τη στιγμη που ξεκινησαν με τους τσαμπουκαδες! Σιγουρα θα ησαν ολοι ξενηστικωμενοι - ανοιγει η πορτα και εμφανιζεται καποιος πολεμιστης απο το Ουλστερ, ονοματι Conall Cernach. Ο Κοναλλ προκαλει τον Μαγκαθ, ο οποιος ανταποκρινεται οτι, εαν ο αδελφος του ο Anlúan ηταν παρων, θα εκανε τον Κοναλλ με τα κρεμμυδακια! Ο Κοναλλ χαμογελα και ανταπαντα: "Κι ομως, ο αδελφος σου ο Ανλουαν ειναι εδω, μαζι μας ". Και ευθυς βγαζει απο τον σακκο του το κομμενο κεφαλι του Ανλουαν (γι' αυτο αργησε να παει!) και το πεταει στα μουτρα του Μαγκαθ...
Τελικα νικητης αναδειχτηκε ο Κοναλλ απ' το Ουλστερ και επιτελους, το γουρουνοπουλο κοπηκε και μοιραστηκε. Και φαγανε κι αυτοι καλα τοτες!
Οσο για το τι επακολουθησε, αλλα και για μια αναλυτικοτερη επισκοπηση ολης της ιστοριας, παραπεμπουμε στην ιστοσελιδα http://adminstaff.vassar.edu/sttaylor/MacDatho/
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen