Την επομενη εβδομαδα ξεκιναει η Εβδομαδα των Παθων, που θα κορυφωθει με την Σταυρωση του Χριστου, την παραδοσιακη Περιφορα του Επιταφιου και την Ανασταση Του, την οποια φετος θα εορτασουν και παλι μαζι ορθοδοξοι και καθολικοι χριστιανοι. Στις 24 Απριλιου.
Απο παιδι θυμαται με νοσταλγια τις παλιες καλες μερες. Τοτε, στα '80ς, που κλειναν τα σχολεια για 2 εβδομαδες. Που μυριζε ανοιξη στις γειτονιες. Που οι μαναδες, οι θειες και οι γιαγιαδες μας πλαθαν κουλουρακια και εβαφαν κοκκινα αυγα. Απο τοτε ομως εχουν περασει δεκαετιες. Τα παιδια ενηλικιωθηκαν. Αλλαξαν πολλα πραγματα. Τα σημερινα παιδια αλλιως τα αντιλαμβανονται. Οι αναμνησεις τους θα διαφερουν απο αυτες τις γενιας του.
Κι ομως, υπαρχουν καποια πραγματα ου, ευτυχως δεν εχουν αλλαξει. Σε αυτα περιλαμβανονται οι προβολες των λεγομενων "βιβλικων ταινιων" μεσα στην Μεγαλη Εβδομαδα. Ταινιες, με τις οποιες γαλουχηθηκαν γενεες ολοκληρες. Καποιοι απο αυτες τις γενιες τις βλεπουν ακομα με ευχαριστηση και αναπολουν τα παιδικα τους χρονια.
Σε εκεινον αρεσουν ιδιαιτερα οι ταινιες εκεινες, οι οποιες βασιζονται σε μυθιστορηματα, οπως τα "Κβο Βαντις", ο "Χιτων" και ο "Μπεν Χουρ". Κοινο χαρακτηριστικο των εργων αυτων ειναι, οτι η υποθεση τους εξελισσεται παραλληλα με την ζωη και το εργο του Ιησου. Οι πρωταγωνιστες δε στον Χιτωνα και τον Μπεν Χουρ ειναι συνομηλικοι του Ιησου. Ο πρωτος, ενας Ρωμαιος χιλιαρχος που επιβλεπει την Σταυρωση Του και κερδιζει τον χιτωνα Του στα χαρτια. Ο δευτερος, ενας Ιουδαιος ευπατριδης, ο οποιος βαδιζει στην δικη του via dolorosa (δρομος των παθων) μεχρι να βρει την λυτρωση.
Οι ταινιες, οι οποιες βασιστηκαν στα ανωτερω μυθιστορηματα, ειναι επικες υπερπαραγωγες του Χολλυγουντ της δεκαετιας του 1950. Μολονοτι εκεινα τα χρονια οι ερμηνειες δεν ηταν τοσο λιτες και ρεαλιστικες, οπως ειναι σημερα, εντουτοις κερδιζουν οι ταινιες εκεινες σε πολλα σημεια και μπορουν να θεωρηθουν πολυ καλυτερες απο καποιες συγχρονες. Τα κοστουμια και τα σκηνικα ειναι εντυπωσιακα, οπως και η, συνηθως σε στιλ... καραμουζε', μουσικη. Το σεναριο επισης ειναι καλογραμμενο.
Καποιες απο αυτες τις ταινιες, οπως ο "Βαραββας" του 1961 με τον Αντονυ Κουην και το "ασημενιο δισκοποτηρο" του 1954 με τον Πωλ Νιουμαν εχουν αδικηθει απο κοινο και κριτικους. Η πρωτη ειναι μια υπερρεαλιστικη ιταλικη παραγωγη της Τσινετσιτα που παρουσιαζει μια μυθοπλασια. Την ζωη του Βαραββα μετα την απελευθερωση του. Ο πρωταγωνιστης κινειται μεταξυ πολλων διαφορετικων προσωπων που συνανταει στην πορεια του. Τα προσωπα αυτα ειναι ενεργητικα, ο δε Βαραββας ομως παθητικος. Στο τελος ξεπερναει την παθητικοτητα του για να παρει μια κρισιμη αποφαση.Στην ταινια με τον Πωλ Νιουμαν, ο νεαρος τοτε αμερικανος ηθοποιος στο κινηματογραφικο του ντεμπουτο, υποδυεται εναν ελληνικης καταγωγης τεχνιτη, στον οποιον ανατιθεται απο τους Αποστολους να κατασκευασει ενα δισκοποτηρο απο ασημι. Η υποθεση της ταινιας λαμβανει χωρα μετα την Ανασταση και Αναληψη του Χριστου. Παρουσιαζει τον Καλιγουλα σαν αυτοκρατορα της Ρωμης και τον Σιμωνα τον Μαγο ως ανταγωνιστη της χριστιανικης θρησκειας.
Οι μεγαλες κλασσικες ταινιες βεβαια ειναι αυτες, οι οποιες αναφερθηκαν παραπανω και βασιζονται σε γνωστα και πολυδιαβασμενα μυθιστορηματα. Αποσκοπωντας μια προσωπικη λιστα απο την τριτη προς την πρωτη θεση, οι προτιμησεις του γραφοντος εχουν ως εξης:
Στην τριτη θεση κατατασσει την ταινια "Quo vadis" (1951) με τους Ρομπερτ Τευλορ, Ντεμπορα Κερρ και Πητερ Ουστινωφ. Η ταινια αυτη διαδραματιζεται στα χρονια του αυτοκρατορος Νερωνα και παρουσιαζει τις διωξεις των χριστιανων.
Στην δευτερη θεση, η ταινια "The Robe" (1953) μαζι με το σικουελ της "Demetrius and the Gladiators" (1954). Η πρωτη ταινια διαδραματιζεται κατα την κυριαρχια του Τιβεριου στη Ρωμη και παρουσιαζει τον Ρομπερτ Μπαρτον ως Ρωμαιο χιλιαρχο Μαρκελλο, ο οποιος μαζι με την Ελληνα σκλαβο του Δημητριο, ταξιδευουν στην Παλαιστινη. Εκει, ο Μαρκελλος θα βρει τον χιτωνα του Χριστου και μετα απο καμποσες περιπετειες, θα γινει χριστιανος. Η ταινια αυτη ειναι η πρωτη, η οποια γυριστηκε με την τεχνικη σινεμασκοπ. Στην συνεχεια της, ο Καλιγουλας εχει ηδη γινει αυτοκρατορας και ο χιτωνας εχει περασει στα χερια του Δημητριου, τον οποιο υποδυεται ο Βικτωρ Ματσιουρ. Ο Ελληνας σκλαβος θα δοκιμαστει στην αρενα, αλλα και στα θελγητρα της Μεσσαλινας, μεχρι να πιστεψει στον χριστιανισμο και ζησει ελευθερος.
Η πρωτη ταινια, θεωρειται μνημειο των επικων ταινιων. Μουσικη, ενδυματογραφια, δραση, ερμηνειες, ολα δενουν αρμονικα. Για αυτο και ο "Ben Hur" (1959) κερδισε επαξια 11 Οσκαρ. Ο δοκιμασμενος σε επικες ταινιες Τσαρλτον Ιστον, εχοντας ηδη στο ενεργητικο του τον ρολο του Μωυση, εδω ερμηνευει εναν νεαρο Ιουδαιο, συνομηλικο του Ιησου. Η ζωη του παιρνει μια παραξενη τροπη, οταν κατηγορειται για ενα ατυχημα, για το οποιο δεν ευθυνεται, απο τον παιδικο του φιλο, Ρωμαιο αξιωματουχο Μεσσαλα. Απο ευκαταστατος εμπορος καταληγει σκλαβος στις γαλερες. Επανακτει πλουτη, οταν σωζει εναν Ρωμαιο στρατηγο, η καρδια του ομως φλεγεται απο μισος για τον Μεσσαλα. Αποζητα την εκδικηση. Στο τελος ομως συναντα τον Χριστο. Και τοτε μαθαινει το πραγματικο νοημα της νεας θρησκειας. Η ταινια αυτη ειναι πολυ γνωστη κυριως για τις σκηνες αρματοδρομιας σε μια εξαισια αναπαρασταση του ιπποδρομου της Ιερουσαλημ. Αυτην την σκηνη σταθμο θυμομαστε ολοι, οταν γινεται αναφορα στην συγκεκριμενη ταινια και καθε σχεδον ταινια σχετικη με το θεμα.
Πλησιαζει ομως ο καιρος, που τα τηλεοπτικα προγραμματα θα κανουν τις αλλαγες τους. Σε καποια απο τα υπαρχοντα καναλια θα παιχτουν καποιες η' και ολες απο τις προαναφερουσες ταινιες. Και εαν δεν, ευτυχως που υπαρχουν τα DVD´s!
Καλο Πασχα λοιπον!
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen