Το κεφαλι του φερνει σβουρες σαν αμαξι της φορμουλα 1 σε πιστα απο την ζαλαδα. Μολις πηρε μια ασπιρινη για τον πονοκεφαλο. Η μυτη του κλειστη απο την καταρροη, δεν μπορει να αναπνευσει. Του ερχεται υπνηλια. Αλλα θελει να γραψει. Τι ομως; Τα ιδια οπως κι ολοι οι αλλοι; Τα τετριμμενα; Τι πρωτοτυπια....
Η ζαλαδα συνεχιζεται. Επιμενει. Κι αυτος επιμενει. Θελει να γραψει κατι. Ας αρχισει με μιαν απλη παραθεση στοιχειων:
Αρχες Μαιου εγινε ο Παναθηναικος πρωταθλητης Ευρωπης στην καλαθοσφαιριση. Ο Ολυμπιακος εγινε (παλι) κυπελλουχος Ελλαδος στο ποδοσφαιρο. Ετσι για να ειναι και οι δυο ευχαριστημενοι.
Μελη της Λεσχης Μπιλντερμπεργκ εκαναν ολιγοημερες διακοπες στον Αστερα της Βουλιαγμενης. Αυτοι περασαν μια χαρα σιγουρα.
Πριν λιγες μερες απεβιωσε ο πιο γνωστος και δημοφιλης καραγκιοζοπαικτης: Ο Ευγενιος Σπαθαρης δεν ειναι πια εδω. Μαζι του φευγει και μια ολοκληρη εποχη, μια ολοκληρη τεχνη. Αραγε ποσοι ακομα καραγκιοζοπαικτες μας εχουν απομεινει; Ο Σπαθαρης μας αφησε μονους σε εναν κοσμο γεματον Χατζηαβατηδες, Μορφονιους και Βεζυρηδες...
Χτες το βραδυ ελαβε χωρα ενας ακομα διαγωνισμος τραγουδιου, η περιφημη Γιουροβιζιον. Στον φαινομενικα ευρωπαικο διαγωνισμο συμμετεχουν και μη ευρωπαικες χωρες, οπως η Τουρκια, το Ισραηλ, η Αρμενια, το Αζερμπαιτζαν. Ουτε που του εμειναν στη μνημη τα τραγουδια. Φευγαλεες φωνες και μελωδιες, σαν φυλλα δενδρου που τα σηκωνει ο ανεμος. Θυμαται μονο τις ομορφες κοπελες που εκπροσωπουσαν την Ισλανδια, την Αλβανια, το Αζερμπαιτζαν, την Ρουμανια, την Τουρκια, την Σουηδια. Αυτες και τον... εθνικο σταρ Sakis που πηδουσε στον αερα σαν βατραχι με λευκο, ξεκουμπωτο πουκαμισο.
Το...κερασακι στην τουρτα μας ηλθε απο την αποφαση της κυβερνησης να κλεισει την Βουλη, με την δικαιολογια της προετοιμασιας για τις Ευρωεκλογες της 7ης Ιουνιου. Μπα, μαλλον κουραστηκαν και θελουν να κανουν απο τωρα διακοπες. Ξερουμε ολοι ποσο σκληρα εργαζονται οι 300 εκει μεσα. Εχουν θυσιασει τις προσωπικες τους ζωες προκειμενου να σωσουν την χωρα.
Ελπιζω να μην υπαρχουν τιποτε αγαθοι που να πιστεψαν την παραπανω φραση! Εχει εκφραστει, και μεσα απο το ιστολογιο, η αγανακτηση και ο θυμος του ελληνα πολιτη για αυτην την καταντια καθως και η απορια, γιατι καθομαστε ολοι μας σαν χανοι και ανεχομαστε αυτην την κατασταση. Τι αλλο πρεπει δηλαδη να κανουν οι κυριοι και οι κυριες της βουλης για να καταλαβουμε οτι μας κοροιδευουν κανονικοτατα;
Ειναι λυπηρο το γεγονος οτι εχουμε περιπεσει σε οκνηρια, σε ληθαργο και δεν ξυπναμε με τιποτε για να αλλαξουμε τα πραγματα. Που παμε; Σε μια επιστολη του προς τον καλο του φιλο, συγγραφεα Χ. Λαβκραφτ, ο επισης συγγραφεας Ρ. Χαουαρντ αποτυπωνει την απαισιοδοξια του για τον ανθρωπο και το μελλον με την εξης φραση: "Το μελλον της ανθρωποτητας ειναι να περιπεσει στην βαρβαροτητα".
Μπας και εχει δικιο;
Η ζαλαδα υποχωρει λιγο. Η υπνηλια επισης. Ο λαιμος δεν ποναει πλεον τοσο, οσο το πρωι. Το συναχι δεν λεει να σταματησει. Μαλλον χρειαζεται αλλο ενα ζεστο τσαι...
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen