Sonntag, 31. Januar 2010

Ο ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ.

Η κατωθι ειδηση αποτελει ενα ακομα παραδειγμα που δειχνει το θρασος και την ξεδριαντροπη σταση των Μ.Μ.Ε. (των αυτοαποκαλουμενων και "διαμορφωτων της κοινης γνωμης"):
Δεν εχουν περασει παρα μερικα μονο εικοσιτετραωρα, απο τοτε που καποια λονδρεζικη επιτροπη εκαλεσε τον πρωην πρωθυπουργο του Ηνωμενου Βασιλειου Τονυ Μπλαιρ, προκειμενου αυτος να απολογηθει για την συμμετοχη της χωρας υπο την πρωθυπουργια του στον "πολεμο κατα της τρομοκρατιας" του αμερικανου προεδρου Τζωρτζ Μπους του νεωτερου. Το κυριο μερος της διαδικασιας περιστραφηκε γυρω απο τον ρολο των βρετανικων στρατιωτικων δυναμεων στο Ιρακ. Στις εχθροπραξιες που ελαβαν μερος στην επριοχη απο το 2003, 179 βρετανοι στρατιωτες εχασαν την ζωη τους.


Ο βρετανικος λαος περιμενε να ακουσει τουλαχιστον ενα συγγνωμη να βγαινει απο τα χειλη του Μπλαιρ. Περιμενε να δει τον ανδρα αυτον, που ειχε ψηφισει για πρωθυπουργο του, να αναλαμβανει τις ευθυνες για την στρατιωτικη υποστηριξη στις Η.Π.Α., την συμμετοχη στον πολεμο επι ιρακινου εδαφους, τον χαμο των 179 στρατιωτων. Αντ' αυτου, ο βρετανος απαντησε μονοτονα και ψυχρα πως ο πολεμος στο Ιρακ επρεπε να γινει. Πως ο Σανταμ Χουσειν ηταν απειλη και επρεπε να βγει απο την μεση. Ετσι θεωρησε οτι η προσεδεση του στο αρμα των Η.Π.Α. ηταν αναγκαια. Ισως ο Μπλαιρ να νομιζε κιολας, οτι η συμμετοχη του στις πολεμικες επιχειρησεις του Μπους θα αυξανε το κυρος του και θα εδινε λιγο απο το πρεστιζ της παλαι ποτε μοναρχιας πισω. Φρουδες ελπιδες...
Ο κοσμος τον γιουχαρε αγριως. Τα Μ.Μ.Ε. τον γκρεμισαν στον Καιαδα της πολιτικης. Οι πραξεις τους, η οργη τους, καθολα δικαιολογημενες. Ο Μπλαιρ τιμωρηθηκε ετσι για την αρρωστημενη του εμμονη να τρεχει πισω απο τις Η.Π.Α. και να υποστηριζει τον εργο τους με καθε δυνατο τροπο. Να θυμηθουμε ομως, οτι και τα Μ.Μ.Ε. της πατριδας του δεν ησαν ολοτελα αθωα!
Ζωντας περιπου 10 μηνες στο Λονδινο, στα πλαισια ενος ερευνητικου παν/μικου προγραμματος, απο τα τελη Σεπτεμβρη 2001, ο ο γραφων βιωσε ολη την παρανοια που κατεκλυσε την πρωτευουσα του Ηνωμενου Βασιλειου αμεσως μετα τα καταστρεπτικα γεγονοτα της 9/11: Τα βρετανικα τηλεοπτικα καναλια μετεδιδαν διαρκως σκηνες απο τις πρωτες επιχειρησεις που διεξηχθησαν στο Αφγανισταν, ενω οι εφημεριδες δεν δισταζαν να ριξουν λαδι στη φωτια, φανατιζοντας συχνα τους αναγνωστες τους με προκλητικες φωτογραφιες και καυστικα αρθρα. Οι λεζαντες στα ταμπλοιντς εφημεριδων μεγαλης κυκλοφοριας ηταν γεματες με τεραστιους, χοντρογραμμενους τιτλους τυπου: "OUR BOYS IN WAR!" ενω απο τις σελιδες τους παρελαυναν αφιερωματα και συνεντευξεις απο νεαρους ανδρες που εσπευδαν να καταταγουν στις Ενοπλες Δυναμεις, προκειμενου να σωσουν την πατριδα τους απο την τρομοκρατια!
Στα πλαισια του ιδιου αλτρουιστικου σκοπου, μας ειπανε οτι εγινε η εισβολη στο Ιρακ 2 χρονια αργοτερα. Τα ιδια τα Μ.Μ.Ε. που ηρωοποιουσαν τις Η.Π.Α., την Αγγλια και τον αγωνα τους εναντια στην τρομοκρατια, αλλαξαν αργοτερα ροτα και μας αποκαλυψαν τα σχεδια των πολυεθνικων να βαλουν χερι στο πετρελαιο της περιοχης. Και φυσικα, με τις πρωτες απωλειες απο την πλευρα των ηρωων, οπως οι 179 νεκροι βρετανοι, ξυπνησανε τα φαντασματα του Βιετναμ. Γι' αυτα ομως ελαχιστοι ειχαν μιλησει και γραψει, οταν "τα δικα μας παιδια" (: our boys) πηγαιναν να κανουν την βρωμοδουλεια των πολυεθνικων.
Συνεπως, καλως τιμωρηθηκε ο Μπλαιρ, ενας απο τους χειροτερους σε εργο πολιτικους της Αγγλιας. Χειροτερα ομως απο αυτον ειναι τα Μ.Μ.Ε. της χωρας του που αναψαν το φυτιλι, σκορπιζοντας το μηλο της Εριδος στον κοσμο. Για αυτα, ποτε θα επελθει η τιμωρια;

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ XXXV.

(Εχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο οι ληστές, όπως αποκαλύπτει εσωτερική έκθεση της ΕΛ.ΑΣ. για το 2009)

Αθήνα, η μητρόπολη των παρανόμων

ΒΑΣΙΛΗΣ Γ. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ TO BHMA, Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010


«Η εγκληματικότητα είναι ένα τέρας που δεν μπορούμε πλέον να σταματήσουμε. Οι δείκτες εγκληματικότητας αυξάνονται καθημερινά και όλες οι προσπάθειες που καταβάλλουμε δείχνουν μάταιες. Κάθε εβδομάδα έχουμε από δύο τρεις αιματηρές ληστείες. Βρισκόμαστε σε έναν δρόμο έξαρσης του εγκλήματος, χωρίς γυρισμό». Η δυσοίωνη πρόβλεψη υψηλόβαθμου αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ. επιβεβαιώνεται δραματικά από το περιεχόμενο απόρρητης εσωτερικής έκθεσης για την εγκληματικότητα στην Αττική το 2009, η οποία εκδόθηκε μόλις προ μερικών ημερών.
................................................................................
ΕΛ. ΑΣ. το μεγαλειο σου... Μπραβο παιδια... Τουλαχιστον παραδεχεστε το χαλι σας...

Freitag, 29. Januar 2010

ΦΤΑΙΧΤΕΣ.

Συμβαινει συχνα να γινονται λαθη, απο τα πιο μεγαλα ως τα πιο μικρα και ασημαντα, και αυτοι οι οποιοι τα διεπραξαν να αρνουνται επιμονα και με διαφορες αστειες δικαιολογιες να αναλαβουν την ευθυνη των πραξεων τους:
"Δεν φταιω γω δασκαλε, αυτος ξεκινησε πρωτος", δικαιολογειται ο νταης τους σχολειου στον διευθυντη του, οταν τον ρωταει γιατι μαζι με την παρεα του χτυπησανε τον μικροσωμο, καχεκτικο συμμαθητη του.
"Δεν ευθυνομαι εγω κυρ λοχαγε, αλλα ο συναδελφος", λεει ο λουφαδορος, προσπαθωντας να απαλλαξει εαυτον απο την αγγαρια.
"Δεν ειμαι εγω υπευθυνος για το προγραμμα κυριε διευθυντα, αλλα ο ταδε συναδελφος που το ανελαβε", επιχειρηματολογει ο εργαζομενος, ριχνοντας τα βαρη σε αλλον.
"Ειμαι αθωος κυριε προεδρε, η δεσποινις ητο προκλητικη", ρητορευει στο δικαστηριο ο παιδοφιλος μεσηλικας που κατηγορειται για βιασμο ανηλικου.
"Δεν εφταιγα εγω κυρ αστυνομε, αυτος βρεθηκε μπροστα μου στο δρομο", προσπαθει να δικαιολογηθει ο μεθυσμενος οδηγος πανακριβου αυτοκινητου που παρεσυρε πεζο.
"Δεν το ηθελα συντεκνε, αλλα με προσβαλε την τιμη μου", απανταει ο περιφανος Κρητικος, οταν ρωταται γιατι εβγαλε μαχαιρι και εσφαξε τον φιλο του που δεν ηθελε το κερασμα του την τσικουδια, γιατι δεν επινε αλκοολ.
Ομοιως και στην πολιτικη σκηνη του τοπου. Τα περιστατικα ειναι αφθονα εδω. Και ειδικα στα οικονομικα θεματα. Η τωρινη κυβερνηση κατηγορει την προηγουμενη για την κακη οικονομικη κατασταση. Η προηγουμενη κυβερνηση κατηγορουσε την προ προηγουμενη για τον ιδιο λογο. Και αυτη με την σειρα της, την προ προ προηγουμενη και ουτω καθεξης... Και ετσι δικαιολογουν ολες οι ως τωρα κυβερνησεις την αυξηση φορων, την αυξηση τιμων σε αγαθα, το παγωμα μισθων και συνταξεων. Διοτι λεει, κατ' αυτον τον τροπο, εκτος απο τα δανεια απο την Ε. Ε., θα μαζευτει χρημα στο κρατικο ταμειο, το οποιο ειναι μονιμως μειον, αφου ετσι το αφησαν οι προηγουμενες κυβερνησεις...
Ενταξει λοιπον. Το καταλαβαμε. Παμε παρακατω. Σοβαρα νομιζουν οι πολιτικοι οτι ο κοσμος τα χαφτει αυτα τα παιδιαστικα επιχειρηματα; Πρεπει επιτελους καποιοι να αναλαβουν τις ευθυνες τους και να μην εμπαιζουν. Ειδικα οταν ο κοσμος βλεπει πως βουλευτες, υπουργοι και παρατρεχαμενοι απολαμβανουν πλουσιων προνομιων. Οταν βλεπει οτι καποιοι απο τις υψηλες και ευνομουμενες κοινωνικες ταξεις φοροδιαφευγουν, αλλα αυτος καλειται να βγαλει το φιδι απ' την τρυπα. Οταν βλεπει πως δισεκατομμυρια ευρω φευγουν ως δαπανες για εξοπλισμους διαρκως επι πολλα χρονια, πραγμα που σημαινει οτι λεφτα υπαρχουν, πως μπορει να πιστεψει οτι οντως το ταμειο ειναι μειον;
Το πραγμα ειναι φως φαναρι. Καποιοι εχουν καλομαθει και νομιζουν οτι μπορουν να κοροιδευουν τους παντες αισαει. Μονο που δεν ειναι ετσι. Το παιχνιδακι με την κολοκυθια δεν προκειται να κρατησει για πολυ ακομα. Δεν ενδιαφερει πλεον κανενα η κληροδοτημενη απο προηγουμενες κυβερνησεις χειριστη οικονομικη κατασταση. Το θεμα ειναι τι κανουμε τωρα. Ο κοσμος θελει να δει πραξεις, θελει να δει αποτελεσματα χειροπιαστα. Και οπωσδηποτε η αυξηση φορων και τιμων με την ταυτοχρονη μειωση μισθων, επιδοματων και συνταξεων ΔΕΝ ειναι λυσεις!

Mittwoch, 27. Januar 2010

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ, ΕΘΝΟΥΣ, ΚΡΑΤΟΥΣ, ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ.

Τα επικαιρα γεγονοτα με το καθ΄ ολα σοβαρο θεμα χορηγησης ελληνικης ιθαγενειας σε νομιμους μεταναστες, δημιουργουν ευλογα προβληματισμους σχετικα με ολες αυτες τις εννοιες - οπως "εθνος", "κρατος", "λαος", "φυλη", "γενος", "υπηκοοτητα", "ιθαγενεια" - οι οποιες, λογω του θεματος αυτου, σκαρφαλωνουν εσχατως το "τοπ τεν" της δημοσιοτητας και γινονται κατ' αυτον τον τροπο μπαλακι προς το συμφερον των μεν και των δε (πρβλψ. τα σχετικα κειμενα των εφημεριδων το Βημα και η Ελευθεροτυπια, της Κυριακης 24. Ιανουαριου 2010).
Επ' ευκαιρια λοιπον, ας επιτραπει να ξεδιπλωθουν εδω και καποιες σκεψεις, σχετικα με ολα αυτα.
Σε προηγουμενο κειμενο (βλ. εντ.) ειχε γινει αναφορα στο θεμα της χορηγησης ιθαγενειας. Ο τελευταιος θεωρειται και ο πλεον δοκιμος ορισμος για να χαρακτηριστει ο πολιτης-μελος ενος κρατους και τεινει να γινει ταυτοσημος με τον ορο υπηκοοτητα. Αυτο τουλαχιστον φαινεται να ισχυει στο ελληνικο κρατος. Παρα ταυτα, και στον αποηχο διαφορων κραυγων που ακουγονται τις τελευταιες εβδομαδες απο ολες τις πλευρες, εκτοξευοντας, σαν βελη, ρησεις του τυπου "Ελλας Ελληνων Χριστιανων", "Πατρις-Θρησκεια-Οικογενεια", "Ελληνας γεννιεσαι, δεν γινεσαι - Ελληνας γινεσαι, δε γεννιεσαι - Ελληνας και γεννιεσαι και γινεσαι", "στην Ελλαδα εισαι οτι δηλωσεις" κτλ.
Τι εστι ομως Ελληνας; Πως οριζονται ο Ελληνας και το ελληνικο στοιχειο;
Περα των γνωστων διατυπωσεων που βρισκει κανεις σε οποιαδηποτε σχολικη εγκυκλοπαιδεια, ας αναλογιστουμε και τα εξης:
Καλως η' κακως, ο Ελληνας συνδεεται με την γλωσσα που ομιλει, την ελληνικη. Μια πρωιμη μορφη αυτης της γλωσσας υπαρχει στις πινακιδες της φερομενης ως Γραμμικης Γραφης Β' . Αυτη η γραφη χρησιμοποιουνταν απο τους Μυκηναιους, λαο ινδοευρωπαικης, οπως λεγεται, καταγωγης, οποιος κατοικησε στον ελλαδικο χωρο απο το 1600 π. Χ. περιπου. Οι γλωσσολογοι και οι φιλολογοι, υποστηριζουν, στην πλειοψηφια τους, ενθερμα την θεωρια των ινδοευρωπαικων γλωσσων, συμφωνα με την οποια, καπου στον Καυκασο, προς το τελος της Εποχης του Λιθου, υπηρξε μια πρωτογλωσσα, μια μητερα γλωσσα (και ενας λαος), απο την οποια, μετα απο μεταναστευσεις, προηλθαν οι διαφοροι ευρωασιατικοι λαοι. Ετσι λενε αυτοι που βλεπουν ομοιοτητες αναμεσα σε λεξεις αρχαιων γλωσσων, οπως η περσικη, η ινδικη, η ελληνικη και η λατινικη.
Στον αντιποδα στεκονται ομως οι αρχαιολογοι, οι οποιοι απο τις ερευνες στο δικο τους πεδιο, δεν εχουν ανακαλυψει καποιον...πρωτοινδοευρωπαικο λαο. Γνωστοι προιστορικοι αρχαιολογοι, πιστευουν πλεον οτι οι ανακαταταξεις εντος ελλαδικου χωρου, με αλλαγες στην κεραμεικη, την αρχιτεκτονικη, τις ταφικες πρακτικες, οπως φαινεται οτι συνεβησαν στο τελος της Μεσολιθικης/ αρχες Νεολιθικης (περιπου 7000-6000 π. Χ.), κατα την Πρωιμη Εποχη του Χαλκου (γυρω στο 3000 π. Χ.), αλλα κυριωτερα κατα το τελος εκεινης της περιοδου (περιπου 2000 π.Χ.), κοντα στα τελη της Μεσης/ αρχες Υστερης Εποχης Χαλκου (1700 π. Χ.) περιπου και απο το 1100 π. Χ. και μετα, με την μεταβαση στην Πρωιμη Εποχη του Σιδηρου, σηματοδοτουν μεν την υπαρξη μεταναστευτικων κυματων, πρωτα στον αξονα Βορρας/Νοτος, και εν συνεχεια, μετα το 1100 π. Χ., στον αξονα Δυση/ Ανατολη, αλλα δεν προκυπτει απο τα δεδομενα οτι επροκειτο για λαους με διαφορετικη εθνικη δομη.
Κατα την κλασσικη αρχαιοτητα τουλαχιστον, οι Ελληνες ζουσαν σε πολεις κρατη. Με το ξεσπασμα της απειλης απο την Περσικη Αυτοκρατορια (περι το 490 π. Χ.) συνειδητοποιησαν οτι θα επρεπε να ξεχασουν τις διαφορες τους, που ηταν οικονομικου χαρακτηρα και να πολεμησουν ενωμενοι εναντιον του κοινου εχθρου. Ηξεραν δε απο πριν, οτι ναι μεν απο διαφορετικες φυλες (Δωρειεις, Ιωνες, Αιολεις) προερχονται, αλλα τα κοινα τους υπερισχυουν. Εχουν κοινη γλωσσα, την ελληνικη, εστω και εαν σε μερικες περιοχες μιλουν διαλεκτους. Εχουν κοινη πολιτιστικη παραδοση. Λατρευουν τους ιδιους Θεους. Εχουν πανομοιοτυπα εθιμα. Μπορει οι μεν να ειναι Αθηναιοι και οι δε Σπαρτιατες. Ησαν ομως ολοι τους Ελληνες.
Απο τοτε συνεβησαν πολλα. Περασαν πολλοι αιωνες. Ηρθαν διαφοροι αλλοι λαοι. Καποιοι ειρηνικα. Καποιοι οχι. Ρωμαιοι, Γαλατες, Χερουσκοι, Γοτθοι, Αλβανοι, Φραγκοι, Βενετσιανοι, Οθωμανοι, Γερμανοι. Η Ελλαδα ενοποιηθηκε και εχριστιανιστηκε. Εγινε αναποσπαστο κομματι της ανατολικης Ρωμαικης Αυτοκρατοριας. Η Αυτοκρατορια ονομαστηκε Βυζαντινη και η ελληνικη εγινε η κυριως γλωσσα της. Στον ελληνικο λαο δωθηκαν μυρια ονοματα: Ελληνας, Γραικος, Εθνικος, Ρωμιος, Γκιαουρης. Κανεις κατακτητης ομως δεν τον καταφερε να απολεσει το παρελθον του, την πολιτιστικη του οντοτητα. Κανεις δεν μπορεσε να του προκαλεσει απωλεια της μνημης του. Οι μη ελληνικες φυλετικες ομαδες που εγκατασταθηκαν στο παρελθον στον ελλαδικο χωρο δεν ειχαν τεραστιο πλυθυσμιακο αριθμο και αφομοιωθηκαν απο την ελληνικη κουλτουρα. Το ελληνικο στοιχειο υπερτερησε, κοντρα στις προκατελειμμενες υποθεσεις του Φαλλμεραιερ. Αυτο γινεται ακομα και σημερα. Ουτε καν η σειρα πονηματων του Μαρτιν Βερναλ "Black Athena" καταφερε να ραγισει την προελευση και συνεχεια του αρχαιοελληνικου πολιτισμου.
Το ελληνικο κρατος δημιουργηθηκε πανω στις βασεις που ειχαν θεσπισει τα μεγαλα ευρωπαικα κρατη - εθνη του 18.ου - 19.ου αι. Ετσι, απο τοτε το ελληνικο κρατος ειναι η χωρα προελευσης του Ελληνα, αυτου που ανηκει στην ελληνικη φυλη, που μιλει την ελληνικη γλωσσα, που μοιραζεται ενα κοινο παρελθον με το αντιστοιχο πολιτιστικο του υποβαθρο. Απο δω και περα, θα πρεπει επομενως αυτο το κρατος, εφοσον εχουν ερθει ετσι τα πραγματα, να ενταξει, να αφομοιωσει πολιτιστικα, κοινωνικα και πολιτικα και νομιμους μεταναστες διαφορετικης καταγωγης και πολιτιστικου υποβαθρου, με την συγκαταθεση τους φυσικα. Οι δε τελευταιοι, ας λαβουν επισης υποψιν τους το γεγονος οτι η αναληψη μιας οποιαδηποτε ιθαγενειας συνεπαγεται οχι μονο δικαιωματα, αλλα και υποχρεωσεις.
Καποιες αλλες σκεψεις, με αφορμη ολους οσους ισως βρουν τα παραπανω σχολια...προσβλητικα η' περιεργα: Καποτε ειχε γραφει ενα βιβλιο υπο τον τιτλο "η δυστυχια του να εισαι Ελληνας". Ωραιο μεν, αν και δεν ειναι τοσο δραματικα τα πραγματα. Απλα να εκφραστουν καποιες αποριες, γιατι θα πρεπει να θεωρειται τοσο ντροπη να μιλαμε περι ελληνικης καταγωγης; Πριν αρκετους μηνες ειχαν κυκλοφορησει αρθρα σε εντυπα της Αγγλιας και της Γερμανιας, με αφορμη την ανακαλυψη σκελετων στο Στοουνχεντζ. Απο αναλυσεις DNA που εγιναν, προεκυψε οτι οι νεκροι, που χρονολογουνται στην Εποχη του Χαλκου, προηλθαν απο την ηπειρωτικη Ευρωπη. Τα γερμανικα εντυπα εγραφαν, οτι οι πρωτοι Αγγλοι καταγονται απο Γερμανους. Γιατι να μην γινει και σε εμας μια αναλυση DNA των σκελετων απο ταφους της προιστορικης Ελλαδας, να ξερουμε μια και εξω π.χ., εαν οι κατοικοι της Νεολιθικης και της Εποχης του Χαλκου συγγενευουν οντως με εμας; Γιατι καποιοι επιστημονες προτασσουν τον homo heidelbergensis ως τον "αρχαιοτερο Ευρωπαιο" και αρνουνται να αναγνωρισουν την κοντινη του συγγενεια με τον ανθρωπο των Πετραλωνων, τον οποιον καποιοι αλλοι συναδελφοι τους χρονολογουν επισης γυρω στα 300.000 π. Χ. περιπου;
Γιατι θεωρειται ρατσιστικο σημερα, να μιλαμε για διαφορες φυλες, αφου υπαρχουν; Η μαυρη, κοιτιδα της οποιας ειναι η αφρικανικη ηπειρος. Η κιτρινη φυλη, εξελιχθηκε στην Ασια. Απο εκει, εγινε ο εποικισμος των νησων του Ειρηνικου και της αμερικανικης ηπειρου. Η λευκη φυλη αναπτυχθηκε στην ευρωπαικη ηπειρο. Καθε μια απο αυτες της φυλες, δημιουργησε, σε διαφορετικα χρονικα διαστηματα, πολιτισμους και κουλτουρες μεγαλου η' και μικροτερου βεληνεκους. Στην Ασια π.χ. ο Κινεζικος και ο Ινδικος, στην Αμερικη οι Μαγιας, οι Αζτεκοι, οι Ινκας, στην Αφρικη οι Αιγυπτιοι και οι Κουσιτες, στην Ευρωπη ο ελληνικος και ο ρωμαικος πολιτισμος κοκ. Και οπως και να το κανουμε, ολοι μας, ως ατομα, ως πολιτισμοι, ως κρατη, εχουμε τις ιδιαιτεροτητες μας. Δεν ειμαστε ολοι ιδιοι. Τα κρατη οφειλουν μεν να δινουν στους πολιτες τους ισα δικαιωματα και να τα διασφαλιζουν, αλλα σε οικονομικο, κοινωνικο κ.α. επιπεδα η κατασταση διαφερει. Υπαρχουν καλοι και κακοι μαθητες. Υπαρχουν εργαζομενοι και ανεργοι. Πλουσιοι και φτωχοι.
Ενα ακομα παραδειγμα για τις ανισοτητες, τα δικαιωματα, τα θεματα ιθαγενειας και καταγωγης: Στο Ισραηλ ξεσπασε μεγαλο σκανδαλο τον Γεναρη του 1996, το οποιο εμεινε γνωστο ως "Blood Affair". Ισραηλινοι υπηκοοι αιθιοπικης καταγωγης διαμαρτυρηθηκαν με αφορμη την ειδηση, οτι η ισραηλινη κυβερνηση κατεστρεψε ολοκληρο τμημα της τραπεζας αιματος που διεθετε και δεν δεχοταν να κανουν οι αιθιοπικης καταγωγης πολιτες της μεταγγισεις και δωρεες, λογω φοβου μολυσμενου αιματος (πηγη: http://yeyeolade.wordpress.com/2009/06/06/rasism-in-israel-against-the-black-ethiopian-orginal-jews-from-tseday-wordpress.com ). Αυτη ηταν η σταγονα που ξεχειλησε. Οι ανθρωποι αυτοι, που ονομαζονται felash, μεταναστευσαν απο την Αιθιοπια κατα την δεκαετια του '80, προβαλλοντας ως επιχειρημα το οτι ειναι Ιουδαιοι, απογονοι Ισραηλιτων. Οι αρχες του Ισραηλ δεν τους αναγνωριζουν ως...καθαροαιμους Ισραηλινους: "...selon la loi israelienne actuelle, ils ne peuvent devenir citoyens puisque la citoyenne israelienne es fondee sur le droit du sang (jus sanguinis) et non le droit du sol (jus solis)" [ συγκρ. με http://bcrfj.revues.org/index264.html, Lisa Anteby-Yemini (2004), p. 60-71, περι των Εβραιοαιθιοπων στο Ισραηλ].
Στο Ισραηλ επομενως, επικαλουνται το δικαιο του αιματος και δεν δεχονται να αναγνωρισουν ως Ισραηλινους τους Αιθιοπες αυτους, οι οποιοι αποβλεπουν σε μια καλυτερη ζωη. Φυσικα αυτη ειναι μια διαφορετικη περιπτωση απο το επικαιρο προβλημα περι ελληνικης ιθαγενειας, αλλα θα πρεπει να ληφθει υποψην το τι συμβαινει σε ενα σεβαστο, ισχυρο κρατος, το οποιο συμμετεχει κατα κορον σε ευρωπαικους πολιτιστικους θεσμους, οπως το... Eurobasket και η...Eurovision!
Δεν νομιζετε;
............................................................................
Υ. Γ. 1: Θερμες ευχαριστιες στον φιλτατο Λευτερη που ενημερωσε σχετικα με το θεμα του ισραηλινου κρατους και των Αιθιοπων μεταναστων.
Υ. Γ. 2: Μολις πριν απο λιγες μερες ξεκινησε και μια γιορτη, η οποια ελκει την προελευση της απο την προχριστιανικη αρχαιοτητα. Η περιοδος της Αποκριας (Carneval) θα διαρκεσει φετος εως τις 15 Φλεβαρη. Να λοιπον και ενα εθιμο πατροπαραδοτο, το οποιο δεν απωλεσθει με την ελευση του Χριστιανισμου! Παρομοιες γιορτες γινονται και σε αλλες ευρωπαικες χωρες. Π. χ. στη Γερμανια, η οποια κατα τον Τακιτο κατοικουνταν απο διαφορες φυλες με κοινα χαρακτηριστικα. Οι Ρωμαιοι το ειχαν καταλαβει αυτο και χαρακτηριζαν ολες αυτες τις φυλες Germanii, διοτι απεφευγαν τις επιμειξιες με αλλοεθνεις...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΧΧΧΙV.

ΓΝΩΜΕΣ
ΜΑΤΙΕΣ
Επιδόματα

Του Λευτέρη Π. Παπαδόπoυλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: "TA NEA", Τεταρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Όλα τα ζώα είναι ίσα. Εκτός από μερικά που είναι... πιο ίσα! Αυτό το πασίγνωστο ευφυολόγημα δεν ισχύει μόνο για τα ζώα. Ισχύει και για τους ανθρώπους. Που όλοι είναι ίσοι. Εκτός από μερικούς που είναι... πιο ίσοι! Παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στο Κοινοβούλιο. Οι οποίοι δεν παίρνουν 14 μισθούς τον χρόνο, όπως όλοι οι μισθωτοί, αλλά... 16! Γιατί και πώς; Ρωτήστε τους αρμοδίους που είπαν ότι αυτό το προνόμιο- των 16 μισθών- δεν το κατάργησε ούτε η χούντα! Ισχύει δε από το 1929! Δεν το κατάργησε η χούντα, αλλά οφείλει, προφανώς, να μην το αγγίξει η Δημοκρατία! Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο που η χώρα κατρακυλάει σε οικονομικό βάραθρο, γεμάτο κοτρώνια. Και οι πάντες, από τον φουκαρά των 700-1.000 ευρώ ώς τον εργάτη που αμείβεται με ένα μεροκάματο πείνας, βάζουν το χέρι στην τσέπη όσο πιο βαθιά γίνεται για να μη φάει τη χώρα η μαρμάγκα! Από πού κι ώς πού όμως οι υπάλληλοι της Βουλής παίρνουν αυτούς τους δύο μισθούς παραπάνω από όλους τους άλλους μισθωτούς; Δουλεύουν περισσότερο από εμάς, προσφέρουν υψηλής στάθμης υπηρεσίες, είναι πιο μορφωμένοι ή πιο... όμορφοι; Άδηλον. Και απολύτως ανεξήγητο το γεγονός ότι αυτοί οι δύο μισθοί είναι και αφορολόγητοι! Ο Γ. Ι. Μπουρδάρας έγραψε ένα κείμενο-ρεπορτάζ στην «Καθημερινή», που διαβάζοντάς το ένιωσα για μια φορά ακόμη ότι η Ελλάδα, για την οποία γράφω εδώ και δεκαετίες ότι είναι χώρα της πλάκας, έχει και μιαν άλλη ιδιότητα: είναι η χώρα του απύθμενου θράσους. Ιδού τι γράφει, χαρακτηριστικά, ο καλός συνάδελφος: «... Το “κεκτημένο” εδώ, κατ΄ άλλους προνόμιο- πρόκληση, είναι οι δύο επιπλέον μισθοί ετησίως. Πρόκειται για τους περίφημους 15ο και 16ο μισθούς, που λαμβάνουν οι υπάλληλοι της Βουλής, με τη μορφή αφορολόγητου επιδόματος, εθιμικά, κάθε που κλείνει και ανοίγει η Ολομέλεια, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο... Αμέσως όμως μόλις κυκλοφόρησε στους διαδρόμους της Βουλής, ως απλή υπόθεση εργασίας, το ενδεχόμενο να κοπεί αυτό το προνόμιο, πληροφορίες φέρουν να καταγράφεται ως αντίδραση ή προειδοποίηση πως οποιαδήποτε κίνηση προς αυτήν την κατεύθυνση θα σημάνει έναρξη... κινητοποιήσεων! Έτσι, η “μέση λύση” φαίνεται να είναι η λήψη απόφασης απλώς για φορολόγηση των... επιδομάτων»! Θα ήθελα εδώ να πω ότι και οι δημοσιογράφοι στο παρελθόν ήταν πιο ίσοι από τους άλλους εργαζομένους: είχαν κατορθώσει να φορολογούνται μόνο για το ήμισυ των αποδοχών τους! Αν κέρδιζαν, δηλαδή, 60.000 δραχμές τον χρόνο, εφορολογούντο για 30.000 δραχμές! «Εθιμικά», επίσης! Επιπλέον: κυκλοφορούσαν τζάμπα με τα λεωφορεία των ΚΤΕΛ, με τους σιδηροδρόμους ώς τα σύνορα της χώρας και με τα πλοία! Και, φυσικά, δεν πλήρωναν στα θέατρα, στους κινηματογράφους και στα γήπεδα τον φόρο Δημοσίων Θεαμάτων. Την έζησα αυτή την κατάσταση κι εγώ στα πρώτα χρόνια του δημοσιογραφικού μου βίου. Για να επανέλθω στο Κοινοβούλιο: δεν πρόκειται να πλουτίσει η Ελλάδα, αν κοπούν οι δύο μισθοί των εργαζομένων στη Βουλή. Έτσι κι αλλιώς, η χώρα μας, οικονομικά, θα είναι στον πάτο. Αλλά, πώς να το κάνουμε; Όταν κάποιοι φουκαράδες πληρώνουν και το αίμα της καρδιάς τους σε άμεσους και έμμεσους φόρους για να πάρει μια ανάσα το κράτος, είναι προκλητικό κάποιοι συμπατριώτες μας να εισπράττουν αφορολόγητα- ή και φορολογημένα- επιδόματα. Δεν είναι;

Donnerstag, 21. Januar 2010

Wenn the bough breaks...

Πανε καμια δεκαρια χρονια απο τοτε που ειχε παει σε εκεινο το φοιτητικο παρτυ, στην επαρχιακη, αλλα κομψη πανεπιστημιουπολη του γερμανικου νοτου. Ενα τυπικο γερμανικο παρτυ φοιτητων, με την μπυρα να ρεει αφθονη και το cd-player να παιζει ροκιες απο αγνωστα συγκροτηματα. Ενας τυπακος απο καποιο σεμιναριο του τρεχοντος εξαμηνου ηταν κοντα στον μπουφε με τα ποτα. Πιασανε την συζητηση, αρχικα περι ανεμων και υδατων. Ο τυπος ειχε πιει τουλαχιστον τρεις τεσσερεις μπυριτσες ξεροσφυρι και η γλωσσα του ετρεχε σαν να συμμετεχει σε ραλυ της Φορμουλα 1! Διπλα τους ηταν κανα δυο παλια και σουριασμενα γιαπωνεζικα σπαθια. Το παρτυ γινοταν στο σπιτι ενος συμφοιτητη τους, ενα διαμερισμα με στενους διαδρομους, μικρα δωματια και πατωματα που ετριζαν. Ο γερμανος θαυμαζε τα σπαθια που διακοσμουσαν την κατοικια του συμφοιτητη τους. Δεν ηταν μεγαλοσωμος, ουτε γεροδεμενος, παρα ταυτα φαινοταν αθλητικος τυπος. Ειχε κοντα, σγουρα μαλλια, σκουλαρικι και τατουαζ στο σβερκο και την πλατη. Μολονοτι ηταν χειμωνας οταν εγινε το παρτυ, φορουσε ενα λεπτο φανελακι και μερος του τατουαζ ηταν ορατο. Στη θεα των σπαθιων, εξιστορησε στον Ταλα πως ειχε στο σπιτι του ενα τσεκουρι. Και αυτο γιατι, οπως αφηγηθηκε, πιστευε πως καποια στιγμη θα γινει το "μεγαλο μπαμ", οπως στις ταινιες "Mad Max" και "Terminator". Κυβερνησεις και τραπεζες θα κυρηξουν πτωχευση, θα γινουν σεισμοι, λοιμοι και καταποντισμοι, θα κοπει το ρευμα και το νερο. Και οταν θα συμβουν αυτα, ηθελε να ειναι ετοιμος για παν ενδεχομενο. Διοτι σε αυτες τις περιπτωσεις ξεκιναει το πλιατσικο. Ο σωζων εαυτω σωθητω και οποιος επιβιωσει.


Αυτην την ιστορια την θυμηθηκε και παλι, μετα απο τοσα χρονια, εξαιτιας των προσφατων, θλιβερων γεγονοτων στην Καραιβικη. Στο νησι της Αιτης, που εδω και μια εβδομαδα επληγει απο ισχυρους σεισμους. Σπιτια, νοσοκομεια και κυβερνητικα κτηρια καταστραφηκαν. Χιλιαδες ανθρωπων καθε ηλικιας και φυλου θαφτηκαν στα συντρημμια, απεβιωσαν, εμειναν αστεγοι. Ο κρατικος μηχανισμος παρελυσε. Η αστυνομια δεν μπορει να κανει και πολλα. Μην εχοντας επομενως περιορισμους και εφοσον βρισκονται σε αναγκη, πολλοι πληγεντες πηραν τον νομο στα χερια τους. Τις τελευταιες μερες υπηρξαν αναριθμητες περιπτωσεις λεηλασιων ξενων περιουσιων. Καποιοι ιδιοκτητες καταστηματων και σουπερμαρκετ οπλοφορουν. Ο τραυματισμενος ομως, ο πεινασμενος, ο διψασμενος, ο κουρασμενος, ο αστεγος, ο φτωχος, το κοροιδακι των κυβερνωντων που διαθετουν λογαριασμους εκατομμυριων στο εξωτερικο, βιλες, αυτοκινητα, θελει βοηθεια. Θελει να χορτασει και να ξεδιψασει. Θελει μια σκεπη πανω απο το κεφαλι του.

Ακομη και τωρα, που εχει περασει μια βδομαδα περιπου απο τον μοιραιο σεισμο που στοιχισε ζωη και περιουσια μυριαδων ανθρωπων, αναρωτιουνται ολοι, που πηγε ο κρατικος φορεας της Αιτης; Που ειναι οι πολιτικοι της; Γιατι ο κρατικος μηχανισμος δεν αντεδρασε αμεσως, λαμβανοντας τα καταλληλα μετρα; Η βοηθεια απο το εξωτερικο αργει, δεν ερχεται παντα στην ωρα της. Υπαρχουν κωλυματα στα λιμανια και το αεροδρομιο της χωρας. Τροφιμα, φαρμακα, νερο, κουβερτες δεν μοιραζονται εξισου σε ολους οσους εχουν αναγκη.
Φαινεται σαν να κατερρευσε ο κρατικος μηχανισμος μαζι με τα κτηρια που γκρεμιστηκαν απο τον σεισμο. Οπως ειπε και ο Αλ Πατσινο στην ταινια "Scent of a Woman" (1992): "when the bough breaks, the cradle will fall", σε ενα κρεσεντο ρητορικης διαυγειας. Οταν το κρατος δεν μπορει να προσφερει τιποτε στον πολιτη του, τοτε ο καθενας αναγκαζεται να παρει την κατασταση στα χερια του, προκειμενου να επιβιωσει.
Κουραγιο, Λαε της Αιτης!


Sonntag, 17. Januar 2010

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΙΔΑ.

"Ελληνας γεννιεσαι, δεν γινεσαι" (Παναγιωτης Ψωμιαδης και διαφοροι αλλοι πολιτικοι της ακροδεξιας παραταξης κυριως )
"Στην Ελλαδα εισαι οτι δηλωσεις" (Γιαννης Τσαρουχης)



................................................................................
31 Δεκεμβριου 2009. Παραμονη Πρωτοχρονιας στην Αθηνα. Ο Ταλας βρισκεται γυρω στις 10 το βραδυ στην Πανεπιστημιου μαζι με τον Μαρκους, εναν γερμανο φιλο που ηθελε να περασει 5 μερες στην Αθηνα. Οι δυο τους κατηφοριζουν προς την πλατεια Ομονοιας. Μια δυνατοτητα να μαθει ο Μαρκους τους κεντρικους δρομους της πολης. Μπροστα τους πληθος πολυ, που κινειται στην αντιθετη απο αυτους κατευθυνση. Το πληθος αποτελειται αποκλειστικα σχεδον απο ανδρες νεας και μεσης ηλικιας. Δεν μιλουν ελληνικα. Καποιοι απο αυτους ειναι Αφρικανοι, καποιοι προερχονται απο Ασιατικες χωρες. Ειναι απλα ντυμενοι. Πολυ απο αυτους κρατουν μοντερνες συσκευες κινητων τηλεφωνων στα χερια. Παντα παραμονες Πρωτοχρονιας αλλα και το Μεγαλο Σαββατο, εγκαταλειπουν το μονιμο στεκι τους, την πλατεια Ομονοιας και τα περιξ, μετακομιζοντας προς την πλατεια Συνταγματος, προκειμενου να παρακολουθησουν το νταβαντουρι. Αυτο τα τελευταια χρονια εχει γινει θεσμος. Οι Αθηναιοι ειχαν θεσπισει αλλα εθιμα για εκεινες τις ωρες. Περνουν τα βραδια της παραμονης στα σπιτια τους με τους δικους τους. Με την αλλαγη του χρονου, κανονιζουν να κανουν ρεβεγιον με τις παρεες τους σε νυχτερινα κεντρα, οπου πανε με τα αυτοκινητα τους.
Ο Μαρκους και ο Ταλας εκαναν μεταβολη και κατευθυνθηκαν ομοιως προς την πλατεια Συνταγματος. Μπλεχτηκαν με το πληθος, ξενοι και αυτοι αναμεσα σε αλλους ξενους. Η πλατεια ηταν φωταγωγημενη. Επικρατουσε το αδιαχωρητο. Φωνες ανθρωπων μπλεκονταν με τους ηχους της μουσικης που μεταδιδοταν απο τα μεγαφωνα. Στο πανω μερος της πλατειας ειχε στηθει εξεδρα με προβολεις. Μουσικοι αυτοσχεδιαζαν. Λιγο πριν τα μεσανυχτα, ο δημαρχος της πολης θα απυηθηνε χαιρετισμο και θα γινοταν η αντιστροφη μετρηση. Προς τα κατω, η Ερμου εμοιαζε με ποταμι φουσκωμενο. Μονο που αντις νερου, αποτελουνταν απο ανθρωπινα κορμια.
Αυτες οι εικονες, με τους ξενους να ανηφοριζουν την Πανεπιστημιου σε μπουλουκια, τις φερνει και παλι στο μυαλο του ο Ταλας τωρα, που οι γιορτες και τα γλεντια τελειωσαν. Τωρα, που στην ελληνικη επικαιροτητα, μαζι με τα πασης φυσεως οικονομικα προβληματα, κυριαρχει και το θεμα με το πολυκροτο νομοσχεδιο για την ελληνικη ιθαγενεια. Σαφεστατα κατι οχι τοσο απλο, ωστε να αναλυθει και να συζητηθει λεπτομερειακως εδω. Αλλα καποιοι προβληματισμοι που υπαρχουν, θα παρουσιαστουν. Στο "Βημα της Κυριακης" (17.01.10) αναφερεται, οτι το νεο νομοσχεδιο, που θα ψηφιστει την μεθεπομενη εβδομαδα στη Βουλη, δινει το προβαδισμα στο αμερικανικο μοντελο του "δικαιου του εδαφους" εναντι του "πατροπαραδοτου" "δικαιου του αιματος". Ισως θα επρεπε οι εμπνευστες του νομοσχεδιου, αλλα και ολοι εμεις οι υπολοιποι, να αναλογιστουμε καλυτερα τα πλεονεκτηματα και τα μειονεκτηματα τοσο του ενος, οσο και του αλλου μοντελου. Ισως θα επρεπε να σκεφτουμε καλυτερα τι σημαινει ιθαγενεια, τι υπηκοοτητα, να αναλυσουμε τους ορισμους, μην τυχον και οδηγηθουμε σε δρομους οι οποιοι οδηγουν στο πουθενα, δρομους απο τους οποιος δεν υπαρχει γυρισμος.
Συζητωντας και για αυτο το θεμα με τον Μαρκους, κατα την διαρκεια της ολιγοημερης παραμονης του, ελαβε ο Ταλας ενα δειγμα για το πως εχουν τα πραγματα σε αναλογες περιπτωσεις σε ενα κρατος μελος της Ευρωπαικης Ενωσης: Στη Γερμανια μπορει ο αλλοδαπος να κανει αιτηση, εφοσον το επιθυμει, για να του χορηγηθει η γερμανικη υπηκοοτητα (Staatsangehörigkeit/ Citizenship). [Ωστοσο, στις περισσοτερες χωρες της Ε.Ε. φαινεται να επικρατει συγχυση μεταξυ των εννοιων "υπηκοοτητα" και "ιθαγενεια". Οι Γαλλοι π.χ. χρησιμοποιουν τον ορο Nationalité (Nationality) για να εκφρασουν και τα δυο, μολονοτι ο ορος που χρησιμοπουουν δηλωνει κυριως την εθνικοτητα.] Στην περιπτωση της Γερμανιας, ο αλλοδαπος που επιθυμει την γερμανικη υπηκοοτητα, θα πρεπει μαζι με την αιτηση του να αποδεικνυει οτι διαμενει 8 χρονια στην χωρα, ειναι νομιμος, εχει κατοικια και ασφαλιση, λευκο ποινικο μητρωο και αριστη γνωση της γερμανικης γλωσσας. Και να εξηγει τους λογους, για τους οποιους επιθυμει να αποκτησει την υπηκοοτητα της χωρας, στην οποια διαμενει. Ο αλλοδαπος προερχομενος απο χωρα εκτος της Ε. Ε. θα πρεπει να δωσει γραπτες εξετασεις πανω στην ιστορια και το Συνταγμα της Γερμανιας, εξετασεις που ουτε γηγενεις Γερμανοι, οπως ο φιλος Μαρκους, ο οποιος ειναι και διδακτωρ του παν/μιου της Χαιδελβεργης, δεν ειναι σιγουροι οτι μπορουν να τις περασουν!
Το νομοσχεδιο για την χορηγηση της ελληνικης ιθαγενειας σε αλλοδαπους (www.opengov.gr/ypes) φαινεται μεν εν μερει ελκυστικο, σε ορισμενα σημεια ομως ειναι καπως δυσνοητο και οχι ιδιαιτερα ευελικτο η' απαιτητικο και προσεγμενο, οπως λ.χ. το αντιστοιχο γερμανικο. Το μεγαλυτερο ισως προβλημα ειναι στο οτι αναφερεται στην αυτοματη χορηγηση ιθαγενειας σε αλλοδαπους, οι οποιοι γεννηθηκαν η' μεγαλωσαν στην Ελλαδα. Εξ αυτου ορμωμενοι, καποιοι κυκλοι ζητουν να γινει δημοψηφισμα. Ο ιδιος ο ελληνικος λαος πρεπει, λενε, να αποφασισει για το αν επιθυμει να δωθει η ελληνικη ιθαγενεια σε αλλοδαπους. Οι υποστηρικτες του δημοψηφισματος πιστευουν, οτι το ολο θεμα στηθηκε για καθαρα κομματικους λογους. Στοχος ειναι η αλλοιωση του εκλογικου σωματος. Και η διαλυση του ιστου της ελληνικης κοινωνιας. Οτι θελουν να νομιμοποιησουν τους μεταναστες. Και οτι δεν θα επρεπε να γινεται συγκριση με την Αμερικη, μια χωρα η οποια αποτελειται απο απογονους αποικων και μεταναστων, σε αντιθεση με την Ευρωπη, τα κρατη της οποιας δημιουργηθηκαν βασει εθνικων δομων. Οι πολεμιοι του δημοψηφισματος θεωρουν οτι το παραδοσιακο μοντελο του κρατους εθνους εχει παρελθει και οτι ζουμε στην εποχη των πολυπολιτισμικων κοινωνιων. Και θα πρεπει να δωθει επιτελους μια ταυτοτητα στα παιδια αυτα των μεταναστων που γεννηθηκαν στην Ελλαδα, μεγαλωσαν στην Ελλαδα, πηγαινουν στα ελληνικα σχολεια, μαθαινουν την ελληνικη γλωσσα και τον πολιτισμο.
Η σκεψη του Ταλα ξαναερχεται σε ολους αυτους τους ανθρωπους που ειδε το βραδυ της παραμονης να ανηφοριζουν για Συνταγμα. Πως ηρθαν στην Ελλαδα; Γιατι ηρθαν εδω; Δεν εχουν χαρτια που να πιστοποιουν ποιοι ειναι. Δεν εχουν οικογενειες εδω, κανουν παρε με τους ομοεθνεις τους και βγαζουν τα προς το ζην, ειτε ζητιανευοντας, ειτε πλενοντας τζαμια αυτοκινητων στα φαναρια, ειτε πουλωντας αγνωστους προελευσεως τσαντες και ρουχα στον πεζοδρομο της Πανεπιστημιου την μερα. Τι θα γινει με αυτους τους ανθρωπους; Ασφαλως και δεν ειναι λυση οι επιχειρησεις σκουπα στο κεντρο της πολης, ουτε και το μπαγλαρωμα τους σε φυλακες. Οι ανθρωποι αυτοι ομως ερχονται λαθραια στη χωρα, χωρις χαρτια που να πιστοποιουν τον τοπο προελευσης τους, δεν γνωριζουν την ελληνικη γλωσσα, ειναι σε ηλικιες, στις οποιες δεν ειναι τοσο ευκολο να αφομοιωθουν απο το ελληνικο στοιχειο και, ακομα και να υπηρχε η ζητηση τους για εργασια, αυτη ειναι συνηθως για μικρο χρονικο διαστημα. Ο Μαρκους παρατηρησε, οτι αυτοι οι ανθρωποι, οταν δεν πωλουν την πραματεια τους, γυροφερνουν εδω και εκει με τους ομοεθνεις τους. Και αυτο το συνεδεσε, οπως και τοσοι Ελληνες, με τα συνεχως αυξανομενα κρουσματα κλοπης, βιασμων, δολοφνιων, συγκρουσεων μεταξυ διαφορετικων εθνοτικων ομαδων των τελευταιων ετων. Ο πρωτος και κυριος υπαιτιος ωστοσο θεωρειται το ιδιο το ελληνικο κρατος, το οποιο δεν ενεργοποιει εγκαιρως τους καταλληλους μηχανισμους, ωστε η ελευση μεταναστων στη χωρα να γινεται νομιμα, συστηματικα και ελεγχομενα. Ας αναγνωριστουν τα παιδια μεταναστων που γεννηθηκαν και μεγαλωσαν εδω, που εχουν λαβει ελληνικη μορφωση. Αλλα ας μπει ενα μετρο στην αλογη εισροη ανθρωπων που, ετσι κι αλλιως ουτε να προσφερουν κατι σε αυτην την χωρα δυνανται, ουτε τους εαυτους τους βοηθουν.
...............................................................
Διαβαστε μεταξυ αλλων: Kατα του δημοψηφισματος: www.gazikapllani.blogspot.com, www.g700.blogspot.com, www.protagon.gr
Υπερ του δημοψηφισματος : www.dhmopshfisma.blogspot.com, www.deltio11.blogspot.com
Περι ορισμων και αναλυσης του θεματος απο νομικης πλευρας τα κειμενα του Αθ. Αναγνωστοπουλου στο www.anamorfosis.net/blog


Freitag, 15. Januar 2010

20 ΧΡΟΝΙΑ ΦΑΓΟΥΡΑ: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.

Τον Δεκεμβρη του 2009 συμπληρωθηκαν 20 χρονια απο τις απαρχες της ιδιωτικης τηλεορασης στην Ελλαδα. Απο τοτε εχει κυλησει πολυ νερο στο αυλακι. Πολλα ιδιωτικα καναλια λειτουργησαν στη χωρα, ελαχιστα ομως αντεξαν τοσο μεγαλο χρονικο διαστημα. Βασικα μονο δυο ειναι, τα πρωτα που ξεκινησαν τοτε, το 1989 και συνεχιζουν ακομη: Το MEGA channel και ο ANTENNA.

Τα τελη της δεκαετιας του 1980 ηταν μια περιεργη εποχη. Για την γενια του Ταλα σημαινε την εγκαταλειψη της παιδικης ηλικιας. Μπαιναμε πλεον στην εφηβεια. Η μουσικη σκηνη αλλαζε, η χιπ χοπ και η τεκνο γινονταν πιο δημοφιλη ακουσματα. Ο λεγομενος υπαρκτος σοσιαλισμος επεφτε μαζι με το Τειχος του Βερολινου, την διαλυση της Σοβιετικης Ενωσης, την εκμηδενιση του καθεστωτος του Τσαουτσεσκου, την βελουδινη Επανασταση της Πραγας. Το ανατολικο μπλοκ επαψε να υφισταται. Ηδη πριν μπει η καινουργια δεκαετια, ταυτοχρονα σε ολες σχεδον τις ευρωπαικες και σε πολλες ασιατικες χωρες ειχαν ηδη τεθει οι βασεις και δημιουργηθει οι προυποθεσεις για την λειτουργια και διωτικων τηλεοπτικων καναλιων.

Δεν θα μπορουσε επομενως να ειναι διαφορετικα στην Ελλαδα. Υπηρχαν πολλοι λογοι για αυτο: Απο την μια μερια, δημοσιογραφοι εφημεριδων και ραδιοφωνικων σταθμων, οι οποιοι ασκουσαν δρυμητατη κριτικη στην κρατικη τηλεοραση, απο μισθους και προσωπικο, εως τις εκπομπες που αυτη προεβαλλε. Εν μερει ειχαν δικιο. Τα κρατικα καναλια ειχαν χειροτερεψει κοντα στα τελη της δεκαετιας. Τα τηλεοπτικα τους προγραμματα ησαν αθλια. Το προσωπικο τους πηγαινοερχονταν, αναλογα με τις διαθεσεις της εκαστοτε πολιτικης/κομματικης ηγεσιας. Οι ειδησεις τους δεν ησαν αντικειμενικες, αλλα λειτουργουσαν περισσοτερο ως εργαλειο προβολης του εργου της καθε κυβερνησης. Δεν θα πρεπει ωστοσο να μην αναφερθουν και οι τυχον βλεψεις των συναδελφων τους απο τα ιδιωτικα Μ.Μ.Ε. που προσδοκουσαν μια θεση και εναν μισθο επιπλεον ως εργαζομενοι στην τηλεοραση. Ομοιως δε και των προισταμενων τους, ιδιοκτητων εφημεριδων, περιοδικων και ραδιοφωνων, οι οποιοι απεβλεπαν σε ακομα μεγαλυτερα κερδη, αμα την εγκριση των απο πολιτικους παραγοντες, προς δημιουργια τηλεοπτικων σταθμων. Οσο για τον ελληνα τηλεθεατη, αυτος ειχε μπουχτησει με το να πληρωνει και την ΔΕΗ και την ΕΡΤ, ειδικα οταν δεν ηταν ικανοποιημενος με το προγραμμα της.
Ο Ταλας προσωπικα, θυμαται οτι τις παλιες καλες μερες της ΕΡΤ, εκει γυρω στις αρχες με μεσα της δεκαετιας του 1980, δεν ειχε ως παιδακι προβλημα με τα προγραμματα της (βλ. αντιστοιχο κειμενο 05/08 εντ.). Μολονοτι υπηρχε μια ασπρομαυρη συσκευη μεγαλου μεγεθους στο σπιτι, η οποια ηταν εγκατεστημενη στο δωματιο των γονεων και λειτουργουσε με κουμπια, μολονοτι υπηρχαν δυο καναλια, προσφεραν ποικιλια καλων εκπομπων για παιδια: Υπηρχε η εκπαιδευτικη τηλεοραση, υπηρχαν καλα κινουμενα σχεδια και ντοκυμαντερ, υπηρχαν οι κλασικες ταινιες που επαιζε το πρωτο καναλι τα μεσημερια του Σαββατου και της Κυριακης το δευτερο, υπηρχε το θεατρο της Δευτερας και η κιν/κη λεσχη την Παρασκευη στην ΕΡΤ 1, υπηρχε ταινια το βραδυ της Τριτης στην ΕΡΤ 2... Και φυσικα, υπηρχε το βιντεο, για οσους δεν εμεναν ικανοποιημενοι απο ολα αυτα.
Προς τα τελη της δεκαετιας, οπως ηδη αναφερθηκε, τα προγραμματα της κρατικης τηλεορασης ειχαν γινει πληκτικα και αφορητα. Τοτε εμφανιστηκαν τα δυο καινουργια καναλια, προσφεροντας περισσοτερες δυνατοτητες επιλογης στους τηλεθεατες και καινουργιες θεσεις εργασιας σε δημοσιογραφους και τεχνικους. Αρχικα, τα δυο καναλια εβαζαν καλα προγραμματα. Καλες ξενες σειρες και λιγα καλοφτιαγμενα ελληνικα σηριαλ. Και καποιες εσωτερικες, δικες τους παραγωγες, ελαφρα σωου ψυχαγωγιας για ολους αυτους που ειχαν βαρεθει τα κουλτουριαρικα των κρατικων τηλεοπτικων σταθμων. Σε λιγο αρχισαν να εμφανιζονται και αλλα, μικροτερου βεληνεκους καναλια, τα οποια ομως δεν μπορουσαν να συναγωνιστουν επαξια τα δυο πρωτα, του Μεγκα και του Αντεννα. Ετσι, τα περισσοτερα απο αυτα, εκλεισαν και ξεχαστηκαν πλεον. Ενα απο τα μικρα καναλια που αντεχει ακομα, ειναι το Τηλεαστυ, το οποιο παλιοτερα ονομαζοταν στα αγγλικα, Telecity δηλαδη. Στην προεια του χρονου, εμφανιστηκαν και αλλα καναλια, οπως το Star, το Extra, το Alter, το Sky, το Alpha. Δυστυχως ομως, η ποιοτητα των προγραμματων τους εχει γινει ακομα χειροτερη απο οτι αυτη της κρατικης τηλεορασης των αρχων του 1990.
Και αυτο διοτι τα ιδιωτικα καναλια καταφεραν μεν να επιβαλλουν με τους δικους τους ορους προσωπα και καταστασεις, αλλα ειναι ολα αυτα τοσο χαμηλης ποιοτητας και προβαλλονται εδω και χρονια ανελλιπως παντου, που τα εχουν βαρεθει ολοι. Ετσι φαινεται, οτι στην ιδιωτικη τηλεοραση πλεον, η οποια με αυτον τον τροπο καταφερε να δημιουργησει ενα εγχωριο star system το οποιο περισσοτερο με κακεκτυπο του Χολλυγουντ ομοιαζει, οι επιλογες εχουν λιγοστεψει. Λογικο, αφου ολοι δειχνουν τα ιδια. Απο τα καλλιστεια περασαμε στις ριαλιτι εκπομπες τυπου Μεγαλου Αδελφου και απο εκει, στα κουτσομπολιστικα μαγκαζινο, τα τηλεπαραθυρα και τα κλισε σηριαλ. Καμια πρωτοτυπια, καμια φαντασια, καμια πραγματικη ενημερωση. Ειναι σα να θελεις να φας οσπρια η' λαδερα και βγαινοντας απο το σπιτι σου να πεφτεις πανως σε χαμπουργκεραδικα, πιτσαριες και σουβλατζιδικα. Ετσι ειναι πλεον η ιδιωτικη τηλεοραση στην Ελλαδα. Απο την αλλη ομως, ευτυχως που τουλαχιστον υπαρχουν τα dvd, οπως υπηρχαν τα βιντεο πριν απο 20 και βαλε χρονια. Ο φουκαρας ο τηλεθεατης παντως, που ουτε αυτην την τελευταια επιλογη δεν εχει, συνεχιζει να βαρυγκομαει. Και να πληρωνει την ΔΕΗ και την ΕΡΤ...


Donnerstag, 14. Januar 2010

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Χ.

Ο Ταλας εχει ηδη 4 μερες που βρισκεται στην πρωτευουσα της Γερμανιας. Το κρυο παραμενει, μολονοτι οχι πολυ τσουχτερο. Δεν χιονιζει, αλλα τα χιονι ειναι εδω. Σιγα σιγα εχει μετατραπει σε ορισμενα σημεια σε παγο. Σε αλλα παλι, εκει που περνανε πολλα αυτοκινητα, ειναι λιωμενο, πηχτο, βρωμικο.
Ολα εδειχναν οτι η νεα χρονια θα εφερνε την θετικη της αυρα στον πλανητη μας. Αλλωστε ειναι πλεον κατι περισσοτερο απο παραδοση να ευχομαστε να μας μπει ο νεος χρονος με υγεια και να φερει την αγαπη, τοσο σε εμας και τους δικους μας ανθρωπους, οσο και σε ολοκληρο τον κοσμο. Μετα απο πολλα χρονια, επεσε φετος στον Ταλα το φλουρι της βασιλοπιτας. Κατι πολυ σπανιο, αφου την πρωτη φορα που του ετυχε το φλουρι ηταν παιδακι ακομη. Τα καλα και ωραια ομως δεν διαρκουν πολυ. Λιγες ωρες πριν πεταξει για Γερμανια, κρυολογησε. Ο λαιμος του ειχε ξεραθει και τον ενοχλουσε κατα την καταποση. Ειχε ελαφρο πονοκεφαλο και βουλωμενη μυτη. Η κατασταση επιδεινωθηκε κατα την διαρκεια της επομενης μερας και ομαλοποιηθηκε την μεθεπομενη. Στη συνεχεια βελτιωθηκε καπως. Με την πρωτη ευκαιρια ο Ταλας πεταχτηκε εξω για να ψωνισει τροφιμα για το σπιτι. Στην επιστροφη ομως, και ενω σκεφτοταν κατι, γλυστρησε πανω στον παγο και επεσε κατω. Τωρα καθεται με δυσκολια σε μια καρεκλα απο τους πονους. Και σκεφτεται, τι ειρωνια της τυχης ειναι αυτη, να ερχονται ετσι τα πραγματα ανω κατω στη ζωη του ανθρωπου...
... Και αναλογιζομενος αυτα, η σκεψη του βαζει μπρος την μηχανη του χρονου. Τον ταξιδευει στο παρελθον. Πριν απο ενα χρονο περιπου ηρθαν τα πανω κατω στη ζωη ενος καλου του φιλου, του Χ. Ετσι, σε μια στιγμη. Αποτομα και ξαφνικα, σαν αστροπελεκι.
Τον Χ. τον γνωριζε απο το Λυκειο. Ξεχωριζε στο ολιγομελες τμημα, γιατι ειχε αλλα ενδιαφεροντα, περα της φανατιλας και της εμμονης των υπολοιπων αγοριων της ταξης με το ποδοσφαιρο. Μετα το Λυκειο χαθηκαν ξαφνικα. Καποια στιγμη συναντηθηκαν στην παλια γειτονια. Ο Χ. σπουδαζε σε καποια σχολη επαρχιακης πολης. Μολις ειχε ολοκληρωσει τις σπουδες του και θα εκανε την στρατιωτικη του θητεια. Αφου ξεμπερδεψε με τα χιλια ζορια και μ' αυτη, εμεινε στην Αθηνα, οπου ζουσε με την οικογενεια του. Εργαστηκε τρεις η' τεσσερεις φορες σε δημοσιες υπηρεσιες της ειδικοτητας του, με συμβασεις περιορισμενου χρονου και στο μεσοδιαστημα εμενε αναεργος, οπως απαιτουσε το τοτε νομικο πλαισιο.
Ανημερα των Χριστουγεννων του 2008, ο Χ. ενημερωνει τον Ταλα οτι η ζωη του πηρε μια εντελως απροσδοκητη τροπη, που δεν φανταζοταν μεχρι τοτε οτι θα συνεβαινε ποτε: Επροκειτο να γινει πατερας. Για τον Χ. αυτο ηταν ενα σοκ, διοτι ειχε προβληματα με την υγεια του, τα οποια ειχαν προκυψει απο την θητεια του στο στρατο. Καποιοι γιατροι μαλιστα, τον ειχαν βγαλει στειρο, ενω παρουσιαζε και στυτικη δυσλειτουργια. Δυο μηνες πριν τα Χριστουγεννα του 2008 ομως, ειχε γνωρισει, μεσω της αδελφης του, που εργαζοταν τοτε σε ιδιωτικο παιδικο σταθμο, καποια κοπελα, με την οποια ηρθαν γρηγορα πολυ κοντα. Ο Χ. βρισκοταν τοτε στη φαση αυτη της ανεργιας. Ειχαν περασει δυο χρονια απο τοτε που εχασε τον πατερα του και αντιληφθηκε οτι η τοτε κοπελα του, με την οποια τα ειχε απο την σχολη, τον απατουσε. Η συναδελφος της αδελφης του, ειχε επισης χασει τον πατερα της και το καλοκαιρι του 2009 θα εμενε ανεργη, διοτι εργαζοταν με συμβαση. Οι δυο τους ειχαν κατ' αυτον τον λυπηρο και παραδοξο τροπο καποια κοινα...
Το 2009 μπηκε για τον Χ. με αγωνια: Τι να κανει απο δω και περα; Να αναλαβει αυτη την ευθυνη η' οχι; Αποφασισε να επιλεξει την πρωτη λυση. Ο γαμος κανονιστηκε γρηγορα και διεκπεραιωθηκε γυρω στα μεσα Φεβρουαριου του 2009. Απο εκει και περα ομως, αρχισαν τα μεγαλα προβληματα. Ο Χ. επρεπε να βρει δουλεια. Το ζευγαρι επρεπε να μεινει καπου. Η κοπελα δεν δεχοταν με καμια δυναμη να εγκαταλειψει το πατρικο της. Μια τυπικη ελληνικη πολυκατοικια τριων οροφων, στην οποια εμεναν η αδελφη και η μανα της. Διπλα ηταν το μαγαζι του θειου της. Ο Χ. αισθανοταν σαν να μπαινει στο στομα του λυκου. Και δεν ειχε αδικο. Την κυριοτητα του σπιτιου την ειχε η πεθερα του, η οποια φαινοταν οτι αρεσκοταν να κανει κουμαντο στις ζωες των αλλων. Το ζευγαρι εβγαλε τον χειμωνα του 2009 χωρις θερμανση, γιατι τα καλοριφερ ηταν χαλασμενα και η πεθερα δεν επετρεπε στον Χ. καν να επεμβει προς την επαναλειτουργια τους. Παρα ταυτα, τους προμηθευσε με ενα ζευγαρι σομπες...
Τον Αυγουστο του 2009 γεννηθηκε το παιδι του ζευγαριου, ενα υγιεστατο κοριτσακι. Το παιδακι αυτο ηταν μια αχτιδα ελπιδας για τον Χ. που εβγαζε πλεον τα προς το ζην με ευκαιριακες δουλειες. Τα προβληματα και οι γκρινιες συνεχισαν ομως να υπαρχουν αναμεσα στο ζευγαρι. Η συζυγος του Χ. ειχε σταματησει προσωρινα το καπνισμα λιγους μηνες μετα την γεννηση, αλλα το ξεκινησε και παλι μετα. Μετα απο λιγες βδομαδες, σταματησε ακομα και να θηλαζει το παιδι της, προτιμωντας το γαλα σε σκονη...
Με τον ερχομο του 2010, τα προβληματα και οι καυγαδες μεταξυ του ζευγαριου, με την πεθερα να αναβει μικρες εστιες διχονοιας εδω και εκει, δεν περιοριστηκαν. Η ζωη του Χ. ειχε παρει, απο τον Δεκεμβρη του 2008 μεχρι σημερα, αυτην την αποτομη καμπη: Σαν κομητης που διασχιζει το συμπαν, γινοταν απο την μια στην αλλη ανεργος. Απο αμετανοητος εργενης, συζυγος και πατερας. Ολα αυτα αφησαν τα σημαδια τους επανω του: Ταλαιπωρημενος απο εργασιες και ψαξιμο, πικραμενος απο την συμπεριφορα της γυναικας του και της οικογενειας της, απογοητευμενος με καθε τι, ο Χ. πνιγει την στεναχωρια του στο αλκοολ και το τσιγαρο. Εχει αφησει την υγεια του στο περιθωριο. Η παρηγορια του ειναι η μανα του, η αδελφη του και το παιδι της, καποιοι λιγοστοι φιλοι και κυριως, η κορουλα του. Αν μπουσε να κανει ο Ταλας μια ευχη, και εαν ηταν δυνατον η ευχη αυτη να πραγματοποιηθει, θα ηθελε να βελτιωνοταν η ζωη του ανθρωπου αυτου. Και ολων των ανθωπων που υποφερουν απο τα ξεσπασματα της μοιρας.