Ο ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ.

Η κατωθι ειδηση αποτελει ενα ακομα παραδειγμα που δειχνει το θρασος και την ξεδριαντροπη σταση των Μ.Μ.Ε. (των αυτοαποκαλουμενων και "διαμορφωτων της κοινης γνωμης"):

Δεν εχουν περασει παρα μερικα μονο εικοσιτετραωρα, απο τοτε που καποια λονδρεζικη επιτροπη εκαλεσε τον πρωην πρωθυπουργο του Ηνωμενου Βασιλειου Τονυ Μπλαιρ, προκειμενου αυτος να απολογηθει για την συμμετοχη της χωρας υπο την πρωθυπουργια του στον "πολεμο κατα της τρομοκρατιας" του αμερικανου προεδρου Τζωρτζ Μπους του νεωτερου. Το κυριο μερος της διαδικασιας περιστραφηκε γυρω απο τον ρολο των βρετανικων στρατιωτικων δυναμεων στο Ιρακ. Στις εχθροπραξιες που ελαβαν μερος στην επριοχη απο το 2003, 179 βρετανοι στρατιωτες εχασαν την ζωη τους.

Ο βρετανικος λαος περιμενε να ακουσει τουλαχιστον ενα συγγνωμη να βγαινει απο τα χειλη του Μπλαιρ. Περιμενε να δει τον ανδρα αυτον, που ειχε ψηφισει για πρωθυπουργο του, να αναλαμβανει τις ευθυνες για την στρατιωτικη υποστηριξη στις Η.Π.Α., την συμμετοχη στον πολεμο επι ιρακινου εδαφους, τον χαμο των 179 στρατιωτων. Αντ' αυτου, ο βρετανος απαντησε μονοτονα και ψυχρα πως ο πολεμος στο Ιρακ επρεπε να γινει. Πως ο Σανταμ Χουσειν ηταν απειλη και επρεπε να βγει απο την μεση. Ετσι θεωρησε οτι η προσεδεση του στο αρμα των Η.Π.Α. ηταν αναγκαια. Ισως ο Μπλαιρ να νομιζε κιολας, οτι η συμμετοχη του στις πολεμικες επιχειρησεις του Μπους θα αυξανε το κυρος του και θα εδινε λιγο απο το πρεστιζ της παλαι ποτε μοναρχιας πισω. Φρουδες ελπιδες...

Ο κοσμος τον γιουχαρε αγριως. Τα Μ.Μ.Ε. τον γκρεμισαν στον Καιαδα της πολιτικης. Οι πραξεις τους, η οργη τους, καθολα δικαιολογημενες. Ο Μπλαιρ τιμωρηθηκε ετσι για την αρρωστημενη του εμμονη να τρεχει πισω απο τις Η.Π.Α. και να υποστηριζει τον εργο τους με καθε δυνατο τροπο. Να θυμηθουμε ομως, οτι και τα Μ.Μ.Ε. της πατριδας του δεν ησαν ολοτελα αθωα!

Ζωντας περιπου 10 μηνες στο Λονδινο, στα πλαισια ενος ερευνητικου παν/μικου προγραμματος, απο τα τελη Σεπτεμβρη 2001, ο ο γραφων βιωσε ολη την παρανοια που κατεκλυσε την πρωτευουσα του Ηνωμενου Βασιλειου αμεσως μετα τα καταστρεπτικα γεγονοτα της 9/11: Τα βρετανικα τηλεοπτικα καναλια μετεδιδαν διαρκως σκηνες απο τις πρωτες επιχειρησεις που διεξηχθησαν στο Αφγανισταν, ενω οι εφημεριδες δεν δισταζαν να ριξουν λαδι στη φωτια, φανατιζοντας συχνα τους αναγνωστες τους με προκλητικες φωτογραφιες και καυστικα αρθρα. Οι λεζαντες στα ταμπλοιντς εφημεριδων μεγαλης κυκλοφοριας ηταν γεματες με τεραστιους, χοντρογραμμενους τιτλους τυπου: "OUR BOYS IN WAR!" ενω απο τις σελιδες τους παρελαυναν αφιερωματα και συνεντευξεις απο νεαρους ανδρες που εσπευδαν να καταταγουν στις Ενοπλες Δυναμεις, προκειμενου να σωσουν την πατριδα τους απο την τρομοκρατια!

Στα πλαισια του ιδιου αλτρουιστικου σκοπου, μας ειπανε οτι εγινε η εισβολη στο Ιρακ 2 χρονια αργοτερα. Τα ιδια τα Μ.Μ.Ε. που ηρωοποιουσαν τις Η.Π.Α., την Αγγλια και τον αγωνα τους εναντια στην τρομοκρατια, αλλαξαν αργοτερα ροτα και μας αποκαλυψαν τα σχεδια των πολυεθνικων να βαλουν χερι στο πετρελαιο της περιοχης. Και φυσικα, με τις πρωτες απωλειες απο την πλευρα των ηρωων, οπως οι 179 νεκροι βρετανοι, ξυπνησανε τα φαντασματα του Βιετναμ. Γι' αυτα ομως ελαχιστοι ειχαν μιλησει και γραψει, οταν "τα δικα μας παιδια" (: our boys) πηγαιναν να κανουν την βρωμοδουλεια των πολυεθνικων.

Συνεπως, καλως τιμωρηθηκε ο Μπλαιρ, ενας απο τους χειροτερους σε εργο πολιτικους της Αγγλιας. Χειροτερα ομως απο αυτον ειναι τα Μ.Μ.Ε. της χωρας του που αναψαν το φυτιλι, σκορπιζοντας το μηλο της Εριδος στον κοσμο. Για αυτα, ποτε θα επελθει η τιμωρια;