Στα πρωτα κειμενα που ειχαν ανεβει στο spin-off του παροντος blog, το www.mrtoverseas.blogspot.com δηλαδη, περιεγραφα με ρομαντικα χρωματα τα συναισθηματα μου, τις εμπειριες μου απο την πρωτη φορα που βρεθηκα στην Τυνησια. Την πρωτη φορα εκτος Ευρωπης, σε μια, κατα την δικη μου τοτε κοσμοθεωρια, επηρρεασμενη απο το "ευρωπαικο" πολιτιστικο μου υποβαθρο, "εξωτικη" βορειαφρικανικη χωρα.
Τα προσφατα γεγονοτα ξυπνησαν και παλι τις μνημες εκεινης της εποχης που βρισκονταν σε ληθαργο. Οι αλλοτινες, ξεγνοιαστες μερες, συνοδευομενες απο πολλες κοπιαστικες και αγχωτικες στιγμες σκληρης εργασιας κατω απο τον ηλιο, αντιπαραβαλλομενες με τις επικαιρες καταστασεις που περναει η χωρα, μου σφιγγουν την καρδια. Με κανουν και πονω για αυτη τη χωρα. Για δυομισι μηνες επι δυο χρονια με ειχε φιλοξενησει. Πως θα μπορουσα να την βοηθησω;
Και στην Τυνησια εφαρμοστηκε η πολιτικη του να κρυβεις ολα τα προβληματα κατω απ' το χαλι. Μεχρις που δεν επαιρνε αλλο πια. Η απογνωση του ανεργου φοιτητη που δεν του επιτρεποταν να πουλαει φρουτα και λαχανικα, τον οδηγησε στην αυτοκτονιθα, πριν απο ενα μηνα. Απο αυτο το γεγονος δωθηκε το εναυσμα για τον ξεσηκωμο του λαου. Και να δει και η υπολοιπη υφηλιος τα προβληματα της χωρας: Γραφειοκρατια, ανεργια, αυξημενες τιμες σε βασικα προιοντα, φοροι, περιορισμος ελευθεριων και δικαιωματων, μιζες, τακτοποιηση "ημετερων" σε βασικα ποστα. Ολα αυτα θυμιζουν μια αλλη μεσογειακη χωρα στα βορειανατολικα...
Ο Μπεν Αλι ειναι ο Προεδρος της Τυνησιακης "Δημοκρατιας" απο το 1987. Για τα ματια του κοσμου θεσπισε εκλογες καθε 4 χρονια, τις οποιες κερδιζει παντα με ποσοστα της ταξεως του...99%. Λογικο, οταν δεν υπαρχει κομμα αντιπολιτευσης. Το πορτραιτο του (βλ. εικονα εντ.) κρεμεται σε καθε μαγαζι της χωρας, απο το πιο μικρο και ασημαντο εως και το πιο μεγαλο. Οι Τυνησιοι που εχουν καταφερει να πανε εξωτερικο, κυριως Γαλλια, αλλα και Γερμανια και Ιταλια, δεν μιλουν για πολιτικη μεταξυ τους. Φοβουνται τον χαφιεδισμο, αφου τα καλοκαιρια επιστρεφουν στις οικογενειες τους.
Τωρα, με τον ξεσηκωμο του κοσμου, ο Προεδρος και η οικογενεια του εφυγαν αρον αρον απο την χωρα. Οταν εχεις λερωμενη την φωλια σου, η πρωτη σου κινηση ειναι να εγκαταλειψεις το καραβι. Ετσι δεν κανουν και τα ποντικια, οταν αντιληφθουν οτι το καραβι κινδυνευει να τουμπαρει;
Φανταζομαι οτι η φωτογραφια του Προεδρου θα εχει πλεον κατεβει απο τους τοιχους μαγαζιων και σπιτιων της χωρας. Μακαρι να μην μπει αλλη. Φωτογραφιες κυβερνωντων σε τοιχους ειναι δειγμα απολυταρχικων καθεστωτων. Τετοιες στιγμες ειχε περασει και η Ελλαδα. Μακαρι να μην τις ξαναζησει και η Τυνησια. Σε 60 μερες θα γινουν εκλογες. Οι ως τωρα φασαριες, με καταστροφες ξενων περιουσιων και λεηλασιες, ακομα δε και θανατους, θυμιζουν καπως τα γεγονοτα στην Αθηνα του Δεκεμβριου 2008.
Μακαρι να ομαλοποιηθει η κατασταση και να ερθουν η ειρηνη, η δικαιοσυνη και η επιλυση των κοινωνικων, πολιτικων και οικονομικων προβληματων της χωρας αυτης...
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen