ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΜΟΝΟ...

Ο Ταλας μενει εδω και λιγους μηνες σε μια πολυκατοικια, σε μια οχι ιδιαιτερα αναβαθμισμενη περιοχη καποιας γερμανικης μεγαλουπολης. Στο κτηριο μενουν πολλοι νεοι ανθρωποι φοιτητες, πιτσιρικαδες κ.α.

Πολλοι ενοικοι δεν σεβονται τον χωρο που ζουν. Η εισοδος και οι διαδρομοι του κτηριου ειναι βρωμικοι, ενω καποιοι εχουν γεμισει μουντζουρες και ακαταλαβιστικα συμβολα τα γραμματοκιβωτια και τον ανελκυστηρα.

Καποια μερα, καθως ο Ταλας επιβιβαζοταν στον ανελκυστηρα, για να παει στο διαμερισμα του, στο πολυοροφο αυτο κτηριο, προσεξε οτι, σε καποιον απο τους ελευθερους απο βρωμιες τοιχους της καμπινας, καποιος ειχε γραψει με μαρκαδορο την λεξη "μουνια" με κεφαλαια. Το βρηκε αρκετα αστειο, διοτι δεν ταιριαζε με τα υπολοιπα συμβολα και γραφφιτις. Καποιοι αλλοι ειχαν ομως, διαφορετικη αποψη.

Λιγες μερες αργοτερα, διαπιστωσε οτι καποιος η´ καποιοι προσπαθησαν να σβησουν την "κακια" λεξη. Εγραψαν μαλιστα και το εξης: "Σοβαρο επιχειρημα, συγχαρητηρια".

Μετα απο μερικες μερες παλι, διαβασε ο Ταλας στην καμπινα του ανελκυστηρα την...απαντηση του αγνωστου, που ειχε ξεκινησει το ολο θεμα, γραφοντας την "απαγορευμενη" λεξη: "Ποιο ειναι το προβλημα σας; Ολα αυτα τα υβριστικα συνθηματα εδω μεσα δεν σας ενοχλουν; Η λεξη "μουνια" ειναι που σας πειραξε;"

Η απαντηση του ετερου η´ ετερων αγνωστων, δεν αργησε να ελθει: "Ενοχλει η ηλιθιοτητα σου". Και αυτο, αφου παλι ειχαν σβησει την ερωτηση του αλλου αγνωστου. Ο οποιος ξαναχτυπησε, γραφοντας: "Εδω μεσα εχουν γραφτει ενα σωρο παραξενα, ακατανοητα, βλακωδη, χυδαια συνθηματα. Γιατι ενοχλει τοσο μια λεξη, οπως τα "μουνια";"

Απαντηση δεν ελαβε ποτε. Ολα αυτα σβηστηκαν, ποιος ξερει απο ποιον η´ ποιους, και δεν δωθηκε συνεχεια. Ο αγνωστος δεν εμαθε πραγματικα, γιατι αυτη η λεξη ειναι τοσο ενοχλητικη για καποιους. Ουτε ο Ταλας το καταλαβαινει αυτο. Ποση δυναμη κρυβει αυτη η λεξουλα μονη της; Μπορει να κανει κακο σε καποιον, να ριξει πολιτικα συστηματα, οικονομιες, θρησκειες, πολιτισμους; Μα, ειναι μονο μια λεξη τοσοδα...