ΧΡΙΣΤΟΠΑΝΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΓΑΜΟΣΤΑΥΡΙΔΙΑ.

Ειναι κατι τετοιες μερες, ζεστες και ηλιολουστες, που χαιρεσαι να τις απολαμβανεις και ευχεσαι να διαρκεσουν για παντα. Κατι τετοιες μερες, ανοιγει η καρδια του ανθρωπου και βλεπει αλλιως την ζωη και τον συναθρωπο του, γινεται πιο ηπιος, πιο γλυκος. Τετοιες μερες, τις περναν, οι περισσοτεροι τουλαχιστον, μακρια απο τους 4 τοιχους του δωματιου τους. Βγαινουν εξω για να απολαυσουν τον καλο καιρο, την φυση, να συναντησουν φιλους και γνωστους. Μερικες φορες ομως, συμβαινει κατι, συνηθως μια παρεξηγηση - διοτι δεν ανοιγει ολωνων η καρδια - και σου χαλαει η διαθεση, ενω δεν θα επρεπε. Ο Ταλας θα παραθεσει τρια περιστατικα, για να γινει κατανοητο που το παει:

1. Δεκαπενταυγουστος 2002, Τεγεα Αρκαδιας: Ειχε παει ο Ταλας στο παζαρι που γινοταν στο χωριο της Τεγεας μαζι με τον κυρ Γιαννη. Θελαν να επισκευτουν τον αρχαιο ναο της Αλεας Αθηνας, ο οποιος βρισκεται μερικα χιλιομετρα εξω απο το χωριο, αλλα δεν ξεραν τον δρομο. Κοντα στην εκκλησια του χωριου οπου γινοταν η λειτουργια, βλεπουν ενα παλικαρι που κλαδευε κατι θαμνους. Κοντα του ειχε διαφορα αλλα εργαλεια, οπως καροτσακι για να μεταφερει χωματα και πετρες, φτυαρι, αξινα για σκαψιμο. Τον ρωτησαν ευγενικα, εαν μπορουν να τον απασχολησουν για ενα λεπτο και του ανεφεραν την ολη κατασταση. Ο ανθρωπος τους εξηγησε πως και προς πια κατευθυνση θα πανε και συνεχισε την δουλεια του, παρα την μεγαλη ζεστη που επικρατουσε. Μολις οι δυο τους εκαναν να φευγουν, αντιλαμβανονται την παρουσια αλλου ενος προσωπου. Ενας καλοβαλμενος και περιποιημενος εξηνταρης, με κοστουμι και γραβατα, κατευθυνεται προς τον νεαρο που εκτελουσε χρεη κηπουρου σκαφτια κουβαλητη και τον ελουσε, χρονιαρα μερα, με βρισιες, κατηγοροντας τον δε και ως τεμπελη. Ο Ταλας και ο κυρ Γιαννης, που αντιληφθηκαν την σκηνη, αισθανθηκαν ασχημα, διοτι θεωρησαν πως δεν θα γινοταν αυτο το περιστατικο, εαν δεν απασχολουσαν το παλικαρι με τις ερωτησεις τους. Αλλα δεν ειναι μονο αυτο. Ο Ταλας εμεινε εκπληκτος σαν ειδε τον κουστουμαρισμενο εξηνταρη (αφεντικο προφανως του εργατη) να πηγαινει προς την εκκλησια και να κανει με τετοιον προκλητικο τροπο και πομποδες υφος τον σταυρο του, που ακομα και ο καθε κατοχος Οσκαρ ηθοποιιας θα ζηλευε!

2. Αυγουστος 2004, Θησειο: Ο Ταλας καθησε σε ενα απο τα τραπεζακια μιας καφετεριας επι της οδου Ανδριανου, τον δρομο που ενωνει το Μοναστηρακι με το Θησειο. Μαζι του ηταν και ο φιλαρακος του ο Πανος, τον οποιο ειχε πολυ καιρο να δει. Καθησαν λοιπον, εχοντας μπροστα τους τον αρχαιολογικο χωρο της Αγορας των Αθηνων, με τον ναο του Ηφαιστου (Θησειο λεγεται, διοτι οι μετοπες του ναου φερουν σκηνες απο τους αθλους του μυθικου αθηναιου ηρωα. Ο ναος ομως ηταν αφιερωμενος στον θεο Ηφαιστο) και με ενα παρατημενο οικοπεδο με αρχαια πισω τους. Αυτη ειναι η αγαπημενη περιοχη του Πανου, με τον ηλεκτρικο να περναει καθε τοσο. Γινοταν χαμος βεβαια, δεν προλαβαιναν οι σερβιτοροι να παιρνουν παραγγελιες κια οι επισκεπτες να βρισκουν καρεκλοτραπεζα αδεια και καθαρα. Καποια στιγμη, αντιληφθηκαν οι δυο φιλοι, οτι κατι δεν πηγαινε καλα: Σε ενα διπλανο τραπεζι καθισαν δυο πιτσιρικαδες, με μοντερνα ρουχα, κινητα και τα λοιπα εξαρτηματα πιστων οπαδων του καταναλωτισμου και του λεγομενου "lifestyle". Σε εντονο υφος προσταξαν τον σερβιτορο μπροστα τους, ενα τουλαχιστον 28χρονο παλικαρι, που οπως ειπε αργοτερα, εκανα δυο δουλειες για να τα βγαλει περα, να καθαρισει το τραπεζι τους και να τους φερει φραπεδιες. Ο σερβιτορος τους ειπε αν μπορουν να περιμενουν λιγα λεπτα, διοτι ειχε να μαζεψει τα ποτηρια και απο τα αλλα τραπεζια και να εξυπηρετησει τους υπολοιπους πελατες, των οποιων οι παραγγελιες προηγουνταν. Αντ αυτου ομως, οι δυο εφηβοι ελουσαν, τον μεγαλυτερο απο αυτους στην ηλικια ανδρα, που δουλευε για το μεροκαματο, με βαριες βρισιες και προστυχους χαρακτηρισμους. Το παλικαρι, που δουλευε πολλες ωρες εκεινη την μερα, εβγαλε την κουραση και τα νευρα του σπαζοντας ποτηρια, ριχνοντας καρεκλες και τραπεζια και χρειαστηκε η συνδρομη των συναδελφων του και καποιων συνδαιτυμονων για να τον κατευνασουν, προτου σπασει τον δισκο που ειχε στα χερια του πανω στα κεφαλια των δυο ανεγκεφαλων και αναγωγων νεαρων.

3. Αρχες Σεπτεμβριου 2004, Πειραιας: Συμπτωματικα εκεινη την μερα, ο Ταλας ειχε και παλι συναντηση με τον Πανο. Αφου ηπιαν οτι ηπιαν, και ειπαν, οτι ηθελαν να πουν σε καφετερια κοντα στο Πασαλιμανι, ετοιμαστηκαν να φυγουν. Περνοντας απο την λεοφορο Γρηγοριου Λαμπρακη, οπου ο Πανος ειχε αφησει την μοτοσυκλετα του, βλεπουν εναν νεαρο ανδρα, με την στολη της δημοτικης αστυνομιας, να ριχνει τα γνωστα μπινελικια σε μικροσωμο μελαψο μεταναστη, που ειχε προσπαθησει ατυχως να πουλησει την πραματεια του. Ο μελαχροινος μπατσος ειχε ενα σχεδον εφηβικο προσωπο, αλλα το χακι μπλουζακι με το σημα της δημοτικης αστυνομιας που φορουσε, δεν επαρκουσε να κρυψει την τεραστια κοιλια, τα στηθη και τα κρεμασμενα μπρατσα του. Ο μεταναστης, ο οποιος προφανως δεν ειχε αδεια για να πουλαει, τον εκοιταζε φοβισμενος, πεσμενος στα γονατα, για να μαζεψει την πραματεια του, η οποια ηταν απλωμενη πανω σε ενα τραπεζομαντιλο στο δρομο. Το σκηνικο θυμιζε κακογυρισμενη ταινια με Ναζι και Εβραιους. Πανω που ο Ταλας ηταν ετοιμος να παει στον μπατσο και να του πει δυο λογια για την συμπεριφορα του, τον συγκρατησε ο Πανος, για να μην μπλεξει.

Ο Ταλας βλεπει την εξης συνδεση αναμεσα στα τρια αυτα περιστατικα που διηγηθηκε - και ερωτα:

Επιτρεπεται αυτος που υποτιθεται οτι ειναι προνομιουχος να συμπεριφερεται ασχημα σε αυτον που δεν ειναι; Ποια δυναμη στον κοσμο αυτο νομιμοποιει τον οποιονδηποτε να ταπεινωνει, να προσβαλλει, να βριζει τον συνανθρωπο του, οταν αυτος δεν του εχει κανει τιποτε; Επειδη καποιος δηλαδη ειναι λεφτας, πρεπει να πουλαει τσαμπουκα σε καποιον, ο οποιος βγαζει μονο οσα του επαρκουν; Επειδη καποιος εχει πτυχια και πανεπιστημιακη εδρα, θα πρεπει να φερεται υποτιμητικα σε οσους δεν εχουν; Επειδη καποιος ειναι μπρατσαρας και αθληταρας, θα πρεπει να βγαζει τα νευρα του σε αυτους που δεν ειναι; Ειναι καλυτερος και ανωτερος ανθρωπος, οποιος κυκλοφορει καλοντυμενος, ζει σε παλατια, διαθετει μοντερνα αυτοκινητα κ.α. απο αυτον που ζει απλα, αλλα φερεται ενταξει στους συνανθρωπους του;

Ο Ταλας εχει μια υποψια του τι θα απαντουσαν οι πρωταγωνιστες των προαναφερθεντων επισοδιων. Αλλα, οπως εχει γραψει και στο πρωτο κειμενο του, την Πρωτομαγια, δεν πιστευει οτι οι θρησκειες, τα πτυχια, τα μπρατσα, τα χρηματα, η καταγωγη, τα φυλα, το χρωμα του δερματος, κανουν τον ανθρωπο καλυτερο η´ χειροτερο. Ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος χαρακτηρας. Το περιβαλλον και οι εμπειριες μας, παιζουν ρολο στην διαμορφωση μας. Παρεξηγησεις για ασημαντα θεματα παντα υπηρχαν και θα υπαρχουν. Με το να ριχνει ομως κανεις χριστοπαναγιες και γαμοσταυριδια για να ανεβασει το εγω του, θιγοντας τους συνανθρωπους του για ψυλλου πηδημα, βλαπτει τον εαυτο του. Ο παλιοχαρακτηρας θα παραμεινει παλιοχαρακτηρας, και πολλοι θα τον θυμουνται για την ασχημη συμπεριφορα του, παρα για τα πλουτη, τα πτυχια και τα μπρατσα του.