"Only God can judge me"

Σε καποια απο τις βολτες του σε μια γερμανικη πολη, πριν απο λιγα χρονια, επεσε το ματι του Ταλα σε ενα καταστημα που πωλουσε ρουχα και αξεσουαρ της ραπ, τεκνο και χιπχοπ σκηνης. Τοτε προσεξε μια αφισα στην εισοδο του καταστηματος. Η εικονα εδειχνε τον γνωστο - και μακαριτη πλεον - μουσικο Tupac, γυμνο απο την μεση και πανω, γεματον τατουαζ και αλυσιδες, με μπλαζε υφακι και το γνωστο μαντηλι της νοικοκυρας στο κεφαλι με τον φτιογκο μπροστα. Με μεγαλα γραμματα ηταν γραμμενο το συνθημα "ONLY GOD CAN JUDGE ME" πανω στην αφισα. Αργοτερα πληροφορηθηκε ο Ταλας, οτι αυτος ειναι ο τιτλος καποιου τραγουδιου του Tupac. Ποτε ακριβως γραφτηκε αυτο το τραγουδι, και τι θελει να πει ο καλλιτεχνης, δεν ειναι κατανοητο.

Ο Ταλας δεν ειναι γνωστης της μουσικης σκηνης ραπ, τεκνο και χιπχοπ. Εχει τις προτιμησεις του, αλλα αναλογως των συνθηκων και της διαθεσης του, ακουει λιγο απο ολα. Ουτε με τα παιδια που κανουν τετοιου ειδους μουσικη εχει κατι. Ισα ισα, καταλαβαινει υπο ποιες συνθηκες δημιουργουν την μουσικη τους. Ολα τους ειναι φτωχοπαιδα Αφροαμερικανοι, μεγαλωμενοι στην φτωχεια. Εχουν γνωρισει την σκληρη πλευρα της ζωης, το συστημα το κοινωνικο των Η.Π.Α. και προσπαθουν να βγουν απο την μιζερια. Μερικοι τα καταφερνουν, αλλοι οχι. Επειδη ομως εχουν υποστει πλυση εγκεφαλου απο το συστημα αυτο, και επειδη το κακο τους παρουσιαζεται ως καλο, ευκολη λυση και το αντιθετο, χρησιμοποιουν καθε δυνατο μεσο, με την μακιαβελλικη εννοια, ωστε να ανελθουν κοινωνικα και οικονομικα και να ικανοποιησουν την καταναλωτικη τους μανια. Ετσι, καποιοι πωλουν ναρκωτικα, αλλοι γινονται προαγωγοι και μερικοι, μεσω της μουσικης, γινονται διασημοι και πλουσιοι. Και ολοι καταληγουν σε τεραστιες βιλες, με σειρες πανακριβων αυτοκινητων, πισινες ολυμπιακων διαστασεων, και πανεμορφες γυναικες, οι οποιες ειναι προθυμες για ολα, μολις μυριστουν dollars...

Το θεμα ομως για τον Ταλα, δεν ειναι αυτο. Ο Ταλας στεκεται μονο στην φραση: "Only God can judge me". Διαβασε δε, οτι o Tupac πουλαγε στην αρχη της καριερας του ναρκωτικα στα γκεττο. Δηλαδη, σε περιπτωση που τον επιαναν και τον πηγαιναν στο δικαστηριο, και εφοσον υπηρχαν απτες αποδειξεις οτι πουλαγε ναρκωτικα, θα ελεγε στον δικαστη, τους εισαγγελεις και τους ενορκους "only God can judge me";

Επεκτεινει την σκεψη αυτη ο Ταλας: Με την δικαιολογια λοιπον, του "only God can judge me", ο Πασσαρης δεν ειναι εγκληματιας! Μονο ο θεος δικαιουται να τον κρινει, οχι οι ανθρωποι. Διοτι ο νομος εχει γραφτει απο ανθρωπους, και οι ανθρωποι, δικαστες, δικηγοροι κ.α. εχουν αδυναμιες. Ο Tupac δηλαδη, κατα την απλοικη σκεψη του Ταλα, με το "only God can judge me" κανει εσφαλμενα καταχρηση του χριστιανικου "μην κρινεις, για να μην κριθεις"! Αυτην την λογικη, την εχουν πολλοι: Καποιος ηθοποιος, αυτοαναγορευθεισας ζεν πρεμιε της ελληνικης τηλεορασης την δεκαετια του 1990, ειχε βγει με τον μεντορα του σε καποια εκπομπη και καταφερονταν εναντιον κριτικου θεατρου- καθηγητη θεατρολογιας με πολυχρονη εμπειρια, με ποιο δικαιωμα αυτος ο κυριος τον εκρινε για τον ρολο που επαιξε σε καποιο θεατρικο εργο. Αλλοι παλι, μαθητες και φοιτητες, δεν ανεχονται τις παρατηρησεις των καθηγητων τους, ακομα και αν ολα τα δεδομενα λενε οτι εχουν κανει λαθος. Το επιχειρημα του "only God can judge me", μπορουν θεωρητικα να το επικαλεστουν και ο υπαλληλος που κλεβει απο το ταμειο του μαγαζιου του αφεντικου του, ο εμπορος ναρκωτικων, ο βιαστης, ο τεχνιτης που δεν εκανε σωστα την επισκευη που επρεπε, ο οδηγος που προκαλεσε αυτοκινητιστικο δυστυχημα, η κακοφωνη κοπελα, που νομιζει οτι ειναι καλλιφωνη και τρεχει στα αντιστοιχα τηλεοπτικα σωου για να αποδειξει το αυταποδεικτο κ.α., προκειμενου να δικαιολογησουν τις πραξεις τους.

Ωστοσο, κανεις μας δεν ειναι τελειος. Αλλα παντα θα υπαρχουν καποιοι, οι οποιοι στους τομεις που εργαζομαστε, διαθετουν τις γνωσεις και τις εμπειριες για να μας βοηθησουν να γινουμε καλυτεροι. Εφοσον η κριτικη ειναι καλοπροαιρετη και γινεται με την μορφη συστασης και συμβουλης, μπορει να ωφελησει. Σαφως και οι νομοι εχουν δημιουργηθει απο ανθρωπους, για να βαλουν μια ταξη στο χαος, σαφως και οι φυλακες των νομων εχουν αδυναμιες. Το να εχεις ομως κανει τραγικα λαθη που δεν διορθωνονται, να υπαρχουν τεκμηρια που να το αποδεικνυουν αυτο, και εσυ παρολλα αυτα να φωνασκεις, οτι μονο ο θεος πρεπει να σε κρινει, για τις πραξεις σου, ειναι αν μη τι αλλο, καθαρη ανοησια. Και αποκαλυπτει ανθρωπο κομπλεξικο, που για τυλιγμενους στην ομιχλη λογους, νομιζει οτι βρισκεται υπερανω των συνανθρωπων του, των νομων και των θεσμων, οτι μπορει να κανει οτι του καπνισει, μη δινοντας το λογαριασμο σε κανενα. Σε μια κοινωνια ομως, δεν μπορει να κανει αλλιως. Πρεπει να σεβεται τους συνανθρωπους του και να κανει συμβιβασμους και παραχωρησεις, οπου και οταν δεν τον παιρνει. Τωρα, οποιος δεν τα γουσταρει αυτα, ξερει τι να παει να κανει. Ας μην του κανουμε υποδειξεις σε αυτο...