ΜΠΟΥΛΗΔΕΣ.

Ο Ταλας στο παρον κειμενο επιθυμει να συνεχισει καποιες σκεψεις, με αφορμη οσα εγραψε χτες.

Η κοινωνια μας ειναι γεματη αντιφασεις, κλισε και κομπλεξισμο. Αναφερθηκε χτες ποσο δυσκολες εποχες ερχονται για την γενια της Μεταπολιτευσης - η οποια περασε μεν ευχαριστα παιδικα χρονια, αλλα βλεπει δυσκολιες στην φαση της ενηλικωσης. Η γενια του Μεσοπολεμου αντιθετα, γεννηθηκε και μεγαλωσε με ελλειψεις, παλεψε σκληρα για να φτιαχτει και τα καταφερε. Και οχι μονο αυτο, αλλα με υπομονη και συστηματικη αποταμιευση αφησε και περιουσια για τις επερχομενες γενιες. Η τωρινη γενια, που εργαζεται με συμβασεις και υπερωριες για 700 ευρω και πρεπει με αυτα να πληρωσει διπλασιους φορους, τι θα αφησει στις επομενες γενιες; Συχνα πυκνα γινονται αναφορες για αυτα τα θεματα στα Μ.Μ.Ε. - ρεπορταζ, στατιστικες, γκαλοπ που δειχνουν οτι για να τα βγαλει περα η "γενια των 700 ευρω", αναγκαζεται να κανει και δευτερη δουλεια η´ακομα και να παρει δανεια απο τραπεζες. Πληθαινουν οι ειδησεις που κανουν λογο για πολιτες χρεωμενους λογω των δανειων, ανθρωπους που αναγκαζονται να δουλευουν για να ξεπληρωσουν τα χρεη τους αυτα, διακινδυνευοντας ακομα και τα λιγα αγαθα που τους εχουν απομεινει.

Υπο αυτην την κατασταση ειναι τουλαχιστον προσβλητικες για ορισμενους παθουντες οι συμπεριφορες καποιων εκ της γενιας της Μεταπολιτευσης, οπως λ.χ. γονου οικογενειας εφοπλιστων, ο οποιος σε μια βραδια ξοδεψε περιπου 3.000 ευρω για γαρυφαλλα σε κεντρο διασκεδασης η´του 18χρονου, ο οποιος πριν μερικα χρονια παρεσυρε και σκοτωσε καποια μητερα με την Ferrari που οδηγουσε μεθυσμενος. Τα "αιματα" αναψε για τα καλα η ερμηνεια του τραγουδιου "το Gucchi φορεμα" απο τον Γιωργο Μαζωνακη. Στους στιχους του τραγουδιου γινεται μεταξυ αλλων λογος για παιδια που γλεντουν "με τα λεφτα του μπαμπα", ενω στο αντιστοιχο videoclip ο καλλιτεχνης με την παρεα του ποζαρουν σαν cool rappers της "Δυτικης Οχθης" εναντι των "κακομαθημενων πλουσιοπαιδων απο τα Βορεια Προαστια" που εχουν χασει την ψυχραιμια τους και τους βριζουν, επειδη οι πρωτοι τους "καπαρωσαν" τις γκομενες.

Καταρχην να διευκρινιστει κατι: Ο Ταλας ουτε με τους μεν, ουτε με τους δε εχει κατι, ειτε υπερ, ειτε εναντιον. Μονο με τα κλισε δεν τα παει καλα. Καποιοι υποτιθεμενοι προσπαθουν να περασουν στοιχεια και συμπεριφορες αμερικανικες στην ελληνικη κοινωνια. Kατα την life style ιδεολογια λοιπον, υποτιθεται στα βορεια (Εκαλη, Κηφισια, Μαρουσι, Χαλανδρι) αλλα και τα νοτια (Γλυφαδα, Βουλα, Βουλιαγμενη) προαστια των Αθηνων μενουν αποκλειστικα οι "μπουληδες" που φτιαχτηκαν με τα "λεφτα του μπαμπα". Ενω αντιθετα στην δυτικη κυριως Αττικη (Νεα Λιοσια, Χαιδαρι, Αιγαλεω, Κορυδαλλος) ζουν τα "παιδια του λαου". Υποτιθεται δηλαδη οτι τα δυτικα προαστια ειναι το Harlem και τα βορεια το Beverly Hills της Αθηνας!

Οπως ομως εχει ηδη αναφερθει, η γενια του Ταλα μεγαλωσε με ανεσεις και αυτο ισχυει για ολους, ειτε ειναι απο τα βορεια, ειτε ειναι απο τα δυτικα προαστια. Δεν εχει ο Ταλας γνωρισει κανεναν που ως παιδι η´εφηβος πεινασε η´δεν ειχε να παιξει η´εργαζοταν στις ηλικιες αυτες - εκτος ισως απο τους Τσιγγανους και καποιους αλλοδαπους μεταναστες. Και γνωριζει κοσμο απο ολες τις περιοχες. Σαφως και υπαρχουν συμπολιτες μας, οι οποιοι ασκουν επαγγελματα, στα οποια αμοιβονται καλυτερα απο καποιους αλλους. Σαφως και υπαρχουν παιδια, τα οποια συνεχιζουν την οικογενειακη επιχειρηση - γιατι οχι αλλωστε; Αλλα δεν κατοικουν ολοι αυτοι αποκλειστικα στην Εκαλη! "Μπουληδες" και "κακομαθημενα" θα βρεις και στην Κυψελη και στα Πετραλωνα και στις Αχαρνες. "Παιδια του λαου" θα βρεις και στα Μελισσια και στον Χολαργο και στην Βαρκιζα. Ακομα και στις επαρχιακες πολεις και τα χωρια υπαρχουν ολα και ολοι αυτοι. Λοιπον; Ποσα απο τα δηθεν παιδια της "Δυτικης Οχθης" δεν κυκλοφορουν με πανακριβα αυτοκινητα, μοντερνα ρουχα και κινητα; Ποσα απο αυτα δεν ειναι σαν τα "λεβεντοπαιδα" που περιγραφτηκαν σε παλιοτερο κειμενο (βλ. 05/08 εντ.); Οσο για τα "πλουσιοπαιδα" των βορειων προαστιων, καποια απο αυτα που εχει γνωρισει ο Ταλας, συνεβει να ειναι καλοι, ηθικοι και ακεραιοι χαρακτηρες. Εφοσον καποιος δεν προκαλει με ακραιες συμπεριφορες και εκφρασεις, γιατι να μην εχει το δικαιωμα να περασει καλα;

Πρεπει καποτε επιτελους να σταματησουμε να κρινουμε τους συνανθρωπους μας βαση των υλικων αγαθων που κατεχουν. Ειναι αλλωστε γνωστο, οτι οι γονεις παντα συνεισφερουν και βοηθουν, οσο και οπως μπορουν τα παιδια τους - στο μεγαλωμα, στις σπουδες τους, στην ευρεση εργασιας. Και αυτο συμβαινει τοσο στα βορεια, οσο και στα δυτικα προαστια. Και οχι μονο εκει, αλλα και σε ολη την ελληνικη επικρατεια.

ΧΑΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ.

Καλοκαιρι 2008. Λιγο πριν μπουν στην τελικη τους ευθεια τα περιφημα "μπανια του λαου", ο Υπουργος Οικονομιας ανασηκωνει αδιαφορα τους ωμους για την οικονομικη κατασταση που αυτος και οι προκατοχοι του δημιουργησαν. Ο συναδελφος του Υπουργος Πολιτισμου και εξαδελφος του Πρωθυπουργου κλαψουριζει: "Το ταμειον ειναι μειον". Τα δυο μεγαλα κομματα ασχολουνται με το τι φταιει και χανουν την αυτοδυναμια τους. Φωτιες στα δαση και ορυγμοι περι σκανδαλων, για τα οποια ελαχιστα κανει κανεις, κυριαρχουν στα δελτια ειδησεων.

Μεσα σε ολα αυτα, πολλοι νεοι ανθρωποι προσπαθουν να προετοιμαστουν για την επερχομενη εξεταστικη περιοδο που θα τους οδηγησει στο status του φοιτητη η´θα τους φερει το περιποθητο πτυχιο. Αλλοι παλι που εχουν περασει ηδη τις εξετασεις, ξεκουραζονται και μαζευουν δυναμεις για το φθινοπωρο. Οσοι δεν τα καταφεραν, ενημερωνονται για περαιτερω δραστηριοτητες, οπως ειναι λ.χ. οι σπουδες στο εξωτερικο. Υπαρχουν και αυτοι που ψαχνουν επαγγελματικη στεγη μεσω ΟΑΕΔ, ΑΣΕΠ και διαφορων αλλων οργανισμων. Ακομη, αυτοι οι οποιοι, για διαφορους λογους (κυριως οικονομικους) δεν μπορουν να παρουν καλοκαιρινη αδεια και τρεχουν απο συμβαση σε συμβαση για να τα βγαλουν περα. Για λιγοτερα απο 900 ευρω. Το πολυ λιγες μερες χαλαρωσης, οπως οι φιλοι Γιαννης, Χαρης, Πανος και οι φιλες Ολγα, Γιωτα, Αγγελικη. Και μετα, ξαναμανα στο λουκι... Καθολου περιεργο που το πιο δυναμικο κομματι αυτο της συγχρονης κοινωνιας αποτελειται στην πλειονοτητα του απο την λεγομενη γενια της Μεταπολιτευσης - τα παιδια δηλαδη, οπως οι προαναφερθεντες και ο ιδιος ο Ταλας που γεννηθηκαν μετα την ληξη της χουντας, το δημοψηφισμα και την επιβολη της δημοκρατιας στη χωρα, γυρω στα μεσα της δεκαετιας του 1970.

Οι "διαμορφωτες κοινης γνωμης" μας εχουν κατα καιρους δωσει ενα σωρο ονοματα: Την δεκαετια του 1990 μας ειπαν "Generation X". Οσον αφορα τα ερωτικα, μας αποκαλεσαν "metrosexuals". Τωρα, λογω των πολλαπλων επιλογων μεσω της χρησης του διαδικτυου και της προσφορας διαφορων ειδων, οπου πραγματικα δεν γνωριζεις τι να πρωτοεπιλεξεις (απο ρουχισμο, μεχρι κλαδο σπουδων και επαγγελμα), γιατι ολα ειναι ελκυστικα, μας λενε και "children in the candyshop". Επικαιρη ομως ειναι η ορολογια για την γενια μας και τους νεοτερους που βγαινουν στην αγορα εργασιας που σχετιζεται με τα οικονομικα: Ειμαστε η "γενια των 700 ευρω". Η γενια που περασε κατα κυριο λογο ευχαριστα παιδικα χρονια την δεκαετια του 1980, εζησε την εφηβεια και την νεοτητα της την δεκαετια του 1990 με οτι αυτη εφερε μαζι της, σπουδασε, ερωτευτηκε, και μετα το μιλλενιουμ βρεθηκε σε μια περιεργη κατασταση, που ουτε να ελεγξει μπορει, ουτε να την καταλαβει δυναται. Πρεπει απλως να συμβιβαστει μαζι της, να κανει καποιες επιλογες - ασχετα αν αυτες προβουν λαθεμενες - και να προσπαθησει να επιβιωσει.

1975 - 1989: Δημοκρατια στην Ελλαδα και Μεταπολιτευση. Η Κυπρος χωρισμενη στα δυο. Μετα το 1981 η Ελλαδα γινεται κανονικο μελος της Ευρωπαικης Ενωσης. Η δεκαετια του 1980 ζει στην σκια του αγωνα για την εξουσια μεταξυ Ανδρεα Παπανδρεου και Κωστα Μητσοτακη. Χαριλαος Φλωρακης και Λεωνιδας Κυρκος παιζουν ρολους δευτεραγωνιστων σε αυτο το θεατρο. Θυμαμαι τα πανηγυρια στον Αγιο Αρτεμιο. Τα σουβλατζιδικα. Τον Στρατο. Ο Ανδρεας να ριχνει ζειμπεκιες, οταν δεν βγαζει πυρινους λογους απο τα μπαλκονια. Τα κοριτσια μαζευαν φωτογραφιες του George Michael, των A-Ha και των Duran-Duran. Το πανκ εδινε την σκυταλη στην ποπ. Οι τοτε 25αρηδες και 30αριδες που ειχαν καλες δουλειες αποκαλουνταν "γιαπηδες". Ο κοσμος ακουγε μουσικη απο τα πικαπ και τα κασετοφωνα, εβλεπε βιντεοταινιες, αλλα και παρακολουθουσε τις επιθεωρησεις του Χαρρυ Κλυν και αλλων στο "Δελφιναριο". Καποιοι αλλοι επαιζαν Packman. Οσοι ειμασταν τοτε παιδια περασαμε ανεμελα και ευχαριστα χρονια - οι περισσοτεροι τουλαχιστον. Οι γενιες των γονεων μας ειχαν ζησει την εποχη του Μεσοπολεμου. Ειχαν ζησει την Κατοχη, τον Εμφυλιο, την Δικτατορια. Πολλοι δεν ειχαν καταφερει καν να τελειωσουν το σχολειο. Εκαναν απλες δουλειες, στεριωσαν καπως οικονομικα, ανοιξαν επιχειρησεις. Μετα την Μεταπολιτευση, ο κοσμος μπορουσε να ζει πιο ανετα. Οι συνετοι αποταμιευαν. Δεν ηθελαν να περασουν τα παιδια τους αυτα που περασαν εκεινοι. Μεγαλη περαση ειχαν τα Playmobil. Απο αναγνωσματα, τα "Κλασσικα Εικονογραφημενα" των εκδοσεων "Ατλαντις" και η κλασσικη παιδικη λογοτεχνια των εκδοσεων "Μινως", "Αστηρ", "Αγκυρα".

1990 - 2000: Προς το τελος της δεκαετιας του 1980 εμφανιστηκαν τα πρωτα ιδιωτικα καναλια, οπως το Mega και ο Antenna. Στην αρχη ηταν καλα, ειχαν ωραια προγραμματα, γιατι η δημοσια τηλεοραση δεν τα πηγαινε καλα. Στην πορεια χαλασαν και αυτα. Μεταναστες απο Αλβανια, Πακισταν και αλλες, λιγοτερο ανεπτυγμενες χωρες, ερχονται στην Ελλαδα για να βρουν μια καλυτερη τυχη. Η γενια μας ηταν στην εφηβεια. Ημασταν μπερδεμενοι, συχνα οργισμενοι. Νομιζαμε οτι κανενας δεν μας καταλαβαινει, αλλα δεν καταλαβαιναμε και ο ενας τον αλλον. Προσπαθουσαμε να ανακαλυψουμε τον εαυτο μας. Στις αρχες και ως τα μεσα περιπου της δεκαετιας του 1990, βρισκομασταν στο μεταβατικο εκπαιδευτικο σταδιο Γυμνασιου - Λυκειου. Μεγαλυτερα σχολεια απο το Δημοτικο μας της γειτονιας, καπως πιο απομακρυσμενα. Βρωμικα, γκριζα, με καγκελα και σπασμενα θρανια. Παιδια απο διαφορες γειτονιες, αλλα καλοι, αλλα κακοι χαρακτηρες. Αλλα καλοι μαθητες και αλλα στραβαδια. Αλλα αθληταραδες και αλλα λαπαδες. Αρχισαμε να ελκομαστε απο το αντιθετο φυλο και προσπαθουσαμε να βρουμε ανταποκριση σε αυτο που νιωθαμε. Βλεπαμε κρυφα τις τσοντες του ΙΤΑ 8, πορωνομασταν με χολλυγουντιανες action movies, διαβαζαμε life style περιοδικα, ακουγαμε hard rock, pop, rap/ hip-hop μουσικη. Καποιοι παιζαν με ηλεκτρονικους υπ/στες. Μπηκαμε και εμεις και οι γονεις μας - που ευχονταν παντα το καλυτερο για εμας - στο λουκι με τα ιδιωτικα φροντιστηρια και τις "πανελλαδικες". Καποιοι δωσανε καλοκαιριατικα, καποιοι περασαν σε ελληνικα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι., καποιοι αλλοι οχι. Οι αποτυχοντες προσανατολιστηκαν σε αλλες κατευθυνσεις: Εργαστηρια Ελευθερων Σπουδων, Ι.Ε.Κ. δημοσια και ιδιωτικα, σπουδες στο εξωτερικο. Οποια απο ολες αυτες τις λυσεις επιλεξαμε, μας ωφελησε, γιατι μακρια απο το συστημα παπαγαλιας του σχολειου ακονισαμε την σκεψη μας. Καναμε νεες φιλιες, γνωρισαμε καινουργια μερη, πηγαμε διακοπες χωριστα απο τους γονεις μας, εργαστηκαμε σε μικροδουλειες για να βγαλουμε δικα μας χρηματα, καναμε την πρωτη μας σχεση. Μπηκαμε στο σταδιο της ενηλικιωσης, ωριμασαμε. Πλεον επρεπε να κανουμε περαιτερω επιλογες.

2001 -?: Αποκτησαμε το ευρω. Πλεον οταν ταξιδευουμε σε Ελλαδα, Ιταλια, Γερμανια, Γαλλια, Αυστρια χρησιμοποιουμε το ευρω ως ενιαιο νομισμα για τις αγορες μας. Μεγαλη περαση εχουν τα "ελληναδικα" και τα ρεαλιτοπαιχνιδια των ιδιωτικων τηλεοπτικων καναλιων. Ενα σωρο αχρηστοι και ανικανοι ανθρωποι παρελαυνουν καθε μερα απο εκει. Τηλεπαρουσιαστες, μοντελα, κακοφωνοι ερασιτεχνες που θελουν να γινουν τραγουδιστες, τραβεστι αλληλοχρηζονται σταρ εν μια νυκτι. Ευτυχως που υπαρχουν τα DVD και τα CD. Το διαδυκτυο εμφανιστηκε. Μερικοι απο εμας ολοκληρωναν τις σπουδες τους. Αλλοι συνεχισαν και συνεχιζουν με μεταπτυχιακα και διδακτορικα. Καποιοι πονηροι εκμεταλλευτηκαν την αλλαγη απο το νομισμα της χωρας τους σε ευρω και ανεβασαν τις τιμες. Ακριβεια σε πολλα προιοντα, και σε πολλες χωρες. Και ανεργια. Κορεσμος. Πολλοι μενουν μαζι με τις οικογενειες τους μετα τις σπουδες, διοτι δεν συμφερει πλεον οικονομικα να πληρωνεις νοικι. Και οσοι καταφερνουν να βρουν μια δουλεια αξιοπρεπη, εργαζονται συνηθως υπερωριες. Για 700 ευρω. Και οι δουλειες αυτες συχνα ειναι με συμβαση - αοριστου χρονου, ωρομισθιες κτλ... Πολλες δε, δεν εχουν καμια σχεση με το γνωστικο αντικειμενο, το οποιο σπουδασε ο εργαζομενος. Σε καπως καλυτερη θεση ειναι οσοι συνεχιζουν την οικογενειακη επιχειρηση. Και φυσικα οσοι εχουν γνωριμιες - vitamin "C" (: Connections) και βυσματα. Εκμεταλλευση παντου. Στενοχωριουνται και οι γονεις, στενοχωριουνται και τα παιδια. Οι μεν διοτι βλεπουν τους κοπους των παιδιων τους να πηγαινουν χαμενοι, οι δε διοτι αισθανονται πως απογοητευσαν τους γονεις και τις θυσιες που εκαναν για να τους μεγαλωσουν. Πως απογοητευσαν τους ιδιους τους εαυτους τους. Περιμεναν κατι καλυτερο. Απο τους ιδιους. Απο την κοινωνια. Απο την ζωη. Αμφιβαλλουν για τον εαυτο τους και τις ικανοτητες τους. Βλεπουν οτι καποιοι συνανθρωποι τους, ειτε συνομηλικοι, ειτε οχι, τα εχουν καταφερει καλυτερα: Κυκλοφορουν με μοντερνα αυτοκινητα και ρουχα, συχνα ζουν σε ακριβα μαγαζια, κανουν διακοπες σε πολυτελη θερετρα. Τους βλεπουν που εχουν απαιτησεις απο τους αλλους. Σκεφτονται πως θα ξεκινησουν, πως θα προχωρησουν μια σχεση; Με ποια κριτηρια να δημιουργησουν οικογενεια; Πως μπορουν να βελτιωσουν την ποιοτητα ζωης τους, οταν η συμβαση δεν ανανεωνεται; Απο την μια στιγμη στην αλλη μενουν ανεργοι! Εστω οτι καποιος μενει Αθηνα με την οικογενεια του και του προσφερεται καλη δουλεια στην Αλεξανδρουπολη. Μονιμη θεση με τις αναλογες απολαβες. Εαν η συζυγος του εχει μια καλη δουλεια στην Αθηνα, θα πρεπει να την αφησει για να παει στην Αλεξανδρουπολη; Το παραδειγμα αυτο σκιαγραφει το κωμικοτραγικο της καταστασης που υπαρχει στην Ελλαδα - και οχι μονο σε αυτην - και μπορει να οδηγησει ακομα και μια οικογενεια σε διαλυση!

Αποτελεσματα; Οι κυβερνουντες σηκωνουν απλως τα χερια ψηλα, αφηνουν μισθους και συνταξεις στασιμες, ενω οι φοροι αυξανουν. Προσφατα δε, κυκλοφορησε η "ιδεα" στην Ε. Ε. της ψηφισης νομοσχεδιου, συμφωνα με το οποιο οι πολιτες θα εργαζονται 65 ωρες εναντι 48 ωρων την εβδομαδα. Μετα δηλαδη απο περιπου εναν αιωνα αγωνων για την καθιερωση του 48ωρου, θελουν μας επιβαλουν περισσοτερες ωρες εργασιας! Ηδη περασε ο νομος κατα τον οποιο, θα συνταξιοδοτουνται οι ανδρες στα 67 και οι γυναικες στα 65 τους χρονια. Η γενια μας δηλαδη θα εργαζεται 65 ωρες την εβδομαδα για να συνταξιοδοτηθει (αν προλαβει) λιγο πριν τα εβδομηνταρισει - για 700 ευρω απο συμβασεις με ενδιαμεσα διαστηματα ανεργιας...

Να σας πουμε και ευχαριστω απο πανω;

Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΛΑΜΥΔΑΣ.

Αμαν πια, νισαφι! Καθε καλοκαιρι η ιδια ιστορια! Φετος ειναι η προσφατη παρασταση του Εθνικου Θεατρου "Βατρα-Χ" υπο την διευθυνση του Δ. Λιγναδη στο αρχαιο θεατρο της Επιδαυρου που επανεφερε στο προσκηνιο τα γνωστα "προβληματα": Το ενα ειναι, εαν θα πρεπει να παραχωρουνται αρχαια θεατρα, οπως αυτο της Επιδαυρου (αλλα και διαφορα αλλα, οπως το Ηρωδειο, το θεατρο της Δωδωνης κτλ.) για πολιτιστικες εκδηλωσεις και τι ειδους ακριβως η´οχι. Αρχαιολογοι μαινονται εναντιον σκηνογραφων, σκηνοθετες εναντιον πολιτικων παραγοντων και δημοτικων φορεων και ουτω καθεξης. Το αλλο προβλημα ειναι, εαν επιτρεπεται ο μεταφραστης, ο σκηνοθετης, γενικα ο οποιοσδηποτε να κανει ριζικες αλλαγες στο αρχαιο κειμενο. Η παρασταση του Λιγναδη για αυτον ακριβως το λογο διχασε κοινο και κριτικους, διοτι επεβαλε ριξικελευθες καινοτομιες στο αριστοφανικο κειμενο "οι βατραχοι", εμπλουτιζοντας το με στοιχεια μιας luben νεοελληνικης πραγματικοτητας, οπως αυτη διαστρεβλωνεται μεσα απο το πρισμα κουτσομπολιστικων τηλεοπτικων εκπομπων και εντυπων.

Το πρωτο προβλημα μοιαζει με τον πιθο των Δαναιδων. Τα κριτηρια με τα οποια οι υθυνοντες του Κεντρικου Αρχαιολογικου Συμβουλιου αδειοδοτουν ποιος θα κανει τι σε ποιον χωρο ποικιλουν. Πολλες φορες δε οι αιτιολογιες ειναι ασαφεις. Εχει τυχει π.χ. να δωθει ο χωρος του Ηρωδειου για παραστασεις χορου φλαμενγκο, αλλα οχι εαν θελησει να κανει συναυλια ο Vangelis. Το προβλημα με τις τσιχλες και τα τσοφλια απο πασατεμπο και φυστικια στα αρχαια θεατρα ειναι υπαρκτο, προβαλλεται συχνα ως δικαιολογια, αλλα για αυτο ευθυνονται οι ιδιοι οι θεατες που δεν εχουν παιδεια για να δειξουν τον απαιτουμενο σεβασμο (και δυστυχως φευγουν ακομα πιο απαιδευτοι απο τον χωρο) εκει που βρισκονται. Εν πασει περιπτωσει ειναι απλως δικαιολογιες. Η´θα δινονται τα αρχαια θεατρα η´δεν θα δινονται καθολου και για κανεναν, για να τελειωνει η ιστορια. Ας μην κοροιδευουν το ΚΑΣ και οι πολιτικοι φορεις τον κοσμο. Δηλαδη μονο η Μαρια Φαραντουρη, ο Θυμιος Καρακατσανης και ο Πητερ Σταιν (χωρις να υπαρχει κατι εναντιον των αναφερομενων) δικαιουνται να ανεβαζουν παραστασεις στα αρχαια θεατρα; Και αν θελησει κανενας επαρχιακος θιασος θα πρεπει να μπλεξει στα γραναζια της γραφειοκρατιας; Αμαν, εδω εχουν ζητησει αρχαιο θεατρο για επιδειξεις μοδας...

Οσο για το δευτερο προβλημα αρκει να αναφερθουν ελαχιστα παραδειγματα, ωστε να γινει κατανοητο προς τα που παει το θεμα: Οταν το 2004 προβληθηκε στους κιν/φους η ταινια του W. Petersen, "Troy", βασισμενη στην ομηρικη Ιλιαδα, υπηρξαν αρκετοι "πατριωτες" που εψαξαν να βρουν "ψεγαδια" στην ταινια, επειδη δεν τους αρεσε. Ενας πολυ γνωστος κριτικος θεατρου και κιν/φου μαλιστα, εγραψε και κειμενο σε ημερισια αθηναικη εφημεριδα ευρειας κυκλοφοριας με τον τιτλο: "Τα λαθη της ταινιας του W. Petersen". Και απαριθμουσε, απο τα σκηνικα και τα κοστουμια που ησαν λαθος κατα την γνωμη του, μεχρι την απουσια των θεων του Ολυμπου και την εξοδο του Αχιλλεα απο τον Δουρειο Ιππο. Αν και εν μερει εχει δικιο για μερικες ομως σκηνες της ταινιας, εν τουτοις γιατι θα πρεπει να θεωρειται λαθος η μη εμφανιση των θεων; Δηλαδη επειδη ο σκηνοθετης και ο σεναριογραφος εκριναν οτι η παρουσια του Δια με την ζυγαρια η´η Αφροδιτη να τρεχει περα δωθε ξεβρακωτη, με τραυμα απο το δορυ του Διομηδη στο μηρο, δεν χωρανε στην υποθεση της ταινιας ετσι οπως την εχουν εκλαβει αυτοι, ειναι εγκλημα; Ας παει τοτε ο κυριος κριτικος να γυρισει δικια του ταινια γυρω απο τον τρωικο πολεμο! Για την τηλεοπτικη σειρα "Hercules" που προβαλλεται συνεχεια απο ελληνικα ιδιωτικα καναλια, εκει εχουν πει πολλα... Αθλια τα σκηνικα, αθλια τα κοστουμια, ασχετες με την ελληνικη μυθολογια οι ιστοριες και οι φιγουρες... Γιατι τα σκηνικα και τα κοστουμια στις τραγωδιες και τις κωμωδιες που ανεβαζουν οι ελληνικοι θιασοι ειναι καλυτερα; Οσο για τις φιγουρες και τις ιστοριες, τοσο ο Αριστοφανης, οσο και οι Αισχυλος, Σοφοκλης, Ευριπιδης Rezeption of the Myths εκαναν. Θελετε παραδειγματα; Ο Ιασων ειναι ηρωας στην επισημη μυθολογια - ταξιδευει με τους Αργοναυτες στην Κολχιδα και κλεβει το χρυσομαλλο δερας με την βοηθεια της Μηδειας που την εχει γητευσει. Πως παρουσιαζεται στην "Μηδεια" του Ευριπιδη; Σαν ενας απληστος, φιλοδοξος παλιανθρωπος - αφου εκδιωχτηκε απο την Ιωλκο, προσπαθει να γινει βασιλιας στην Κορινθο δια του γαμου του με την κορη του Κρεοντα. Την Μηδεια την εχει παραγκωνισμενη. Ο "πολυτροπος" βασιλιας της Ιθακης εχει αναλογη αντιμετωπιση: Τοσο στον "Αια" οσο και στον "Φιλοκτητη" του Σοφοκλεους ο Οδυσσεας παρουσιαζεται ως "λαμογιο". Ειναι συμφεροντολογος και δεν δισταζει να πατησει κυριολεκτικα επι πτωματων για να πετυχει τους σκοπους του. Ο αγγελιοφορος των θεων Ερμης γελοιοποιειται στην αριστοφανικη "Ειρηνη" καθως εκλιπαρει τον θνητο Τρυγαιο να του δωσει κανα κομματι ψητο κρεας. Οσον αφορα τους "βατραχους", τοσο ο Διονυσος οσος και ο Ηρακλης ειναι απλως γελοιοι.

Σε γενικες γραμμες παντως η επιρροη της αρχαιας ελληνικης ιστοριας και μυθολογιας σε ολα τα ειδη των τεχνων ειναι διαχρονικη. Με ποια κριτηρια επομενως καποιοι νεοελληνες προσπαθουν να βαλουν φραγμο σε αυτες τις επιρροες, και μαλιστα με διαφορους τροπους - απο ειρωνικα σχολια μεχρι ρητορικα παραληρηματα και λογυδρια εθνικιστικου περιεχομενου; Φανταζομαστε οτι την δεκαετια του 1960 κοροιδευαν τις ταινιες της Cinecitta με τους μποντυμπιλντερς Steve Reeves και Reg Parks στον ρολλο του Ηρακλη και τα ειδικα εφφε του R. Harryhausen. Οι νεοελληνες τι εχουν παραγει στους τομεις αυτους; Η ομηρικη Οδυσσεια ενεμπνευσε τους J. Joyce και Ν. Καζαντζακη να γραψουν για τον δικον τους Οδυσσεα, ετσι οπως τον φανταστηκαν οι ιδιοι. Την δεκαετια του 1950 γυριστηκε ταινια στα ιταλικα στουντιο με τον Kirk Douglas στον πρωταγωνιστικο ρολλο. Την δεκαετια του 1990 γυριστηκε μια πιο μοντερνα εκδοχη της Οδυσσειας με πρωταγωνιστη τον Armand Assante και αρκετα εντυπωσιακα ειδικα εφφε. Μας φταιει δηλαδη το Hollywood που κανει τετοιες ταινιες; Καλα κανει! Εμεις τι εχουμε να επιδειξουμε; Που πας να δεις μια θεατρικη παρασταση στην Επιδαυρο και παγωνει το αιμα σου απο τις κραυγες των ηθοποιων στις "καινοτομες" παραστασεις των "πρωτοποριακων" συντελεστων τραγωδιων! Οσο για τις κωμωδιες, μονο βρισιες ακους. Χυδαιοτητα παντου. Ετσι θα επελθει η "καθαρσις" για την ψυχη και το μυαλο του θεατη; Με τις ανατριχιαστικες κραυγες και την αισχρολογια; Μα ειναι αυτο θεατρο;

Αχ Ταλα μου, Ταλα μου... Χιλιες φορες καλυτερα οι Αργοναυτες και ο Περσεας του R. Harryhausen, παρα η καταντια του ελληνικου θεατρου. Τα δερματινα παντελονια του Hercules - Kevin Sorbo παρα τα κουρελια των θεατρικων παραστασεων. Οι εντυπωσιακες σεκανς με τις σκηνες μαχης απο τις ταινιες Troy (2004) και Alexander (2004) ανωτερες απο τις δικες "μας" παραγωγες. Ακομα και ο King Leonidas με τους γυμνασμενους κοιλιακους και τους 300 (2007) ειναι πολυ καλυτερος απο καθε εγχωρια θεατρικη, τηλεοπτικη η´κιν/κη προσπαθεια. Μακαρι να συνεχισει το Hollywood να αντλει εμπνευση απο την ελληνικη αρχαιοτητα και την μυθολογια, ωστε να γυρισει εντυπωσιακες ταινιες με πλουσια ειδικα εφφε. Βιομηχανια ειναι, χρηματα και δυνατοτητες υπαρχουν. Στους "ημετερους" δεν υπαρχουν αυτα...

Η ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΝΗΣΟΣ.

Αν καποιος επισκεφτει το τμημα της ιταλικης Αναγεννησης της London National Gallery, οπωσδηποτε θα αντιληφθει τον θεματικα ασυνηθιστο πινακα του Titian (c. 1485-1576), ο οποιος φερει τον τιτλο "an Allegory of Prudence" (Inv. Nr. 6376, ζωγραφισμενος μεταξυ c. 1565-1570). Αξιοπροσεκτη ειναι η επιγραφη στο πανω μερος του στην λατινικη: "EX PRAETERITO/ PRESENS PRUDENTER AGIT/ NE FUTUR ACTIONE DETURPET". Σε εντελως ελευθερη μεταφραση, σημαινει οτι το παρον θα πρεπει να εμπνεεται και να χρησιμοποιει με συνεση τις εμπειριες του παρελθοντος, ωστε να αποφευγει ενεργειες που θα θεσουν το μελλον σε κινδυνο.

Η φραση αυτη - που αποτελει "τοπο" για τις αρχαιογνωστικες επιστημες και την παγκοσμιο Ιστορια - επιβεβαιωνεται συχνα. Ελαχιστες ειναι οι περιπτωσεις απο τις οποιες ο ανθρωπος εχει διδαχτει απο τα λαθη του παρελθοντος. Κλασσικο παραδειγμα αποτελει η πολιτικη ιστορια της Κυπρου των τελευταιων δεκαετιων. Συμπληρωνονται σημερα 34 χρονια απο την εισβολη του τουρκικου στρατου και την καταληψη του βορειου τμηματος του νησιου. Αυτο υπηρξε το πρωτο βημα, που ονομαστηκε "Αττιλας Ι". Ενα δευτερο κυμα ("Αττιλας ΙΙ") ελαβε χωρα στις 14.08.1974. Απο τοτε το νησι εχει κοπει στα δυο: Στα βορεια το λεγομενο και "ψευδοκρατος" - καθως δεν αναγνωριζεται απο κανεναν, παρα μονο απο την Τουρκια - στο οποιο κατοικουν ολοι οι Τουρκοκυπριοι, καθως και Τουρκοι εποικοι απο την Ανατολια. Στα νοτια η "Κυπριακη Δημοκρατια", στην οποια συγκεντρωθηκαν οι Ελληνοκυπριοι κατοικοι του νησιου. Ειναι ηδη μελος της Ευρωπαικης Ενωσης, ενω συνεχιζονται διαπραγματευσεις επι διαπραγματευσεων για ενταξη και του βορειου τμηματος. Συνδετικος κομβος των δυο τμηματων ειναι η πρωτευουσα του νοντιου τμηματος, η Λευκωσια. Η πολη ειναι χωρισμενη στα δυο, οπως το Βερολινο της εποχης του "ψυχρου πολεμου" και διεκδικειται και απο τους Ελληνοκυπριους και απο τους Τουρκοκυπριους, ομοιως περιπου οπως και η Ιερουσαλημ, για την οποια τοσο οι Ισραηλινοι, οσο και οι Παλαιστινιοι εχουν βλεψεις.

Εχει ενδιαφερον να εξετασει κανεις την εξελιξη του θεματος αυτου, τις αφορμες και τις αιτιες που οδηγησαν στην κατοχη των εδαφων του απο τον τουρκικο στρατο. Μια οσο το δυνατον πιο συνοπτικη αναφορα στην μακραιωνη και πλουσια ιστορια του νησιου μοιαζει να ειναι αναποφευκτη.

Η Κυπρος με τις υπεροχες παραλιες, το θερμο κλιμα, την οροσειρα του Τρωοδου να δεσποζει στο κεντρο της και τους καλοσυνατους, ευδιαθετους κατοικους της, κατοικειται ηδη απο την Νεολιθικη Εποχη (7η χιλ. π. Χ.). Η γεωγραφικη της θεση απο την μια - στην βορειανατολικη πλευρα της ανατολικης Μεσογειου, πολυ κοντα στην Κιλικια και την Συρια - και τα πλουσια αποθεματα του εδαφους της σε χαλκο, χαρης τον οποιον πηρε το ονομα της, την εφεραν κατα την Εποχη του Χαλκου (2η χιλ. π. Χ.) στο επικεντρο του εμπορικου ενδιαφεροντος με τις αυτοκρατοριες της Αιγυπτου, των Χετταιων, των Μιττανι, των Κασσιτων. Μινωιτες και Μυκηναιοι επισης δεν παρελειψαν να την συμπεριλαβουν στα θαλασσινα τους δρομολογια. Πιθανοτατα η Κυπρος να ηταν η Alasyjia η´Alasia που αναφερουν οι πινακιδες της Αμαρνα στην ακκαδικη διαλεκτο - η "langua franca" μεταξυ των μεγαλων αυτοκρατοριων της εποχης (Αιγυπτος, Χαττι, Βαβυλωνια, Ασσυρια) οι οποιες ειχαν κυριαρχικες βλεψεις επι της νησου. Με την καταρρευση των αυτοκρατοριων της Εποχης του Χαλκου γυρω στα 1200 π. Χ. και μετα απο ενα περασμα των "λαων της θαλασσας", η Κυπρος περασε στην Εποχη του Σιδηρου (1η χιλ. π. Χ.) δεχομενη πληθυσμους ελληνικων φυλων, αλλα και Φοινικες. Οι δυο αυτες εθνικες ομαδες θα κυριαρχησουν κατα την διαρκεια των ιστορικων χρονων, βαζοντας την σφραγιδα τους στο νησι - με τους Ελληνες να αποτελουν την πλειοψηφια. 9 η´10 βασιλεια ιδρυονται στην Κυπρο κατα την διαρκεια των αρχαικων και κλασσικων χρονων (7 - 4 αι. π. Χ.), αλλα δεν καταφερνουν να μεινουν για παντα ανεξαρτητα. Οι αλληλοδιαδεχομενοι πολιτικοι και οικονομικοι ελεγχοι του νησιου απο την Νεο-Ασσυριακη αυτοκρατορια (709 - 669 π. Χ.), την Αιγυπτο της Σαιτικης Δυναστειας (570 - 525 π. Χ.) και την Περσια (525 - 333 π. Χ.) παιζουν καταλυτικο ρολο σε αυτο. Κατα την ελληνιστικη εποχη, η Κυπρος πεφτει στην σφαιρα επιρροης των Πτολεμαιων(333 - 58 π. Χ. ). Αργοτερα μετατρεπεται απο τους Ρωμαιους στην επαρχια Cyprus (58 π. Χ. - 330 μ. Χ.).

Κατα την διαρκεια του Μεσαιωνα η Κυπρος υπαγεται στο ανατολικο τμημα της Ρωμαικης Αυτοκρατοριας, το Βυζαντιο(330 - 1191) με ενα μεσοδιαστημα κατοχης της απο τους Αραβες (643 - 966). Λιγο πριν ξεκινησει για τα καλα η Γ´Σταυροφορια στους Αγιους Τοπους, ο Ριχαρδος ο "Λεοντοκαρδος" μεταβαινει στο νησι και το... πουλαει στην οικογενεια των Lousignanes. Η Κυπρος μετονομασεται σε Kingdom of Cyprus (1192 - 1489), αλλα μεταξυ 1489 και 1570 κατακταται και ελεγχεται απο την Βενετια. Εναν χρονο αργοτερα (1571) οι Οθωμανοι κατακτουν το νησι. Μαζι με τους νεους κατακτητες καταφτανουν και νεοι εποικοι.

Στα 1878 η Μεγαλη Βρετανια ανεχεται την Κυπρο απο την Οθωμανικη αυτοκρατορια. Το νησι θα γινει επισημως στα 1914 αποικια του Ηνωμενου Βασιλειου, και μεχρι τις 16.08.1960, οποτε και θα ανεξαρτητοποιηθει. Οι Βρετανοι αναγνωριζουν με την συνθηκη της Λωζανης (1923) τουρκικη μειονοτητα στην Κυπρο. Κατα την διαρκεια της κυριαρχιας τους στο νησι, λαμβανουν μετρα με σκοπο να γινει εκδηλη μεταξυ του μεικτου πληθυσμου του η διαφορετικοτητα του. Για παραδειγμα κατασκευαζουν ξεχωριστα σχολεια για Ελληνοκυπριους και Τουρκοκυπριους. Με καθε τροπο προσπαθουν να εξωραισουν και να οξυνουν τις δυο εθνικες ομαδες που ησαν συνηθισμενες να ζουν αρμονικα μαζι. Τα αποτελεσματα της βρετανικης πολιτικης φαινονται μετα το τελος του Β´παγκοσμιου πολεμου. Οι Ελληνοκυπριοι, οι οποιοι αποτελουν την πλειοψηφια του πληθυσμου στο νησι, συγκροτουν την οργανωση ΕΟΚΑ, στοχος της οποιας ειναι η απελευθερωση της Κυπρου απο την βρετανικη κατοχη και η "Ενωσις" με την Ελλαδα. Οι αγωνες της ΕΟΚΑ υπο την διοικηση του βετερανου Γεωργιου "Διγενη" Γριβα λαμβανουν χωρα μεταξυ 1955 και 1959. Οι βρετανοι απαντουν με βασανιστηρια και εκτελεσεις Ελληνοκυπριων. Με το μερος τους εχουν και τμημα του Τουρκοκυπριακου πληθυσμου. Η δε Τουρκια ως αντιποινα προκαλει τους διωγμους του ελληνικου στοιχειου της Κωνσταντινουπολης τον Σεμπτεμβριο του 1955. Η ελληνικη κυβερνηση στην Αθηνα μενει αμετοχη σε ολα αυτα. Και σαν να μην εφταναν ολα αυτα, πανω σε ενα κρισιμο σημειο του αγωνα εξοριζεται απο τους Βρετανους ο αδιαφιλονικητος ηγετης των Ελληνοκυπριων, Aρχιεπισκοπος Μακαριος ΙΙΙ, σε μια προσπαθεια να αποδυναμωθει η ΕΟΚΑ και να χασουν οι Ελληνοκυπριοι τον πνευματικο τους ταγο. Ο Μακαριος θα μεινει μακρια απο το νησι μεταξυ των ετων 1956 και 1959, οποτε και θα επανελθει. Την ιδια χρονια (1959) και μετα απο τις προσπαθειες του Μακαριου, υπογραφεται η συνθηκη Ζυριχης-Λονδινου. Εγγυητριες Δυναμεις στο "Κυπριακο ζητημα" οριζονται η Μεγ. Βρετανια, η Ελλαδα και η Τουρκια. Η συνθηκη δεν δικαιολογει την αναμειξη κανενος εκ των τριων με την χρηση στρατιωτικης βιας. Εναν χρονο αργοτερα, η Κυπρος ανεξαρτητοποιειται. Ο Μακαριος εχει ψηφιστει Προεδρος της Κυπριακης Δημοκρατιας με Αντιπροεδρο τουρκοκυπριακης καταγωγης. Στα 1962 ιδρυεται απο την Τουρκοκυπριακη μειονοτητα - και με την υποστηριξη της Τουρκιας προφανως - η οργανωση TMT ως αντιβαρο της ΕΟΚΑ. Το συνθημα της ειναι takshim ("διαιρεση", δηλ. διχοτομηση του νησιου και προσαρτηση του Τουρκοκυπριακου μερους του στην Τουρκια), στον αντιποδα της Ελληνοκυπριακης "Ενωσεως". Αλλωστε ειναι παγια θεση της τουρκικης πολιτικης να μην χαθει η Κυπρος, οπως χαθηκε η Κρητη. Ο Μακαριος ομως, απογοητευμενος πλεον απο την σταση της ελληνικης κυβερνησεως, δεν πρεσβευει πλεον το δογμα της ενωσης με την Ελλαδα. Προτιμα την πληρη ανεξαρτησια της Κυπρου. Ονειρευεται ενα νησι-κρατος στην Μεσογειο, στο οποιο ομως και η τουρκοκυπριακη του μειονοτητα θα εχει λογο σε θεματα εξουσιας. Ετσι στα 1963 προσπαθει να περασει αλλαγες και αναπροσαρμογη του κυπριακου Συνταγματος - τα λεγομενα "13 σημεια":

- The right of veto of the President and the Vice-President of the Republic to be abolished.

- The Vice-President of the Republic to deputise for or replace the President of the Republic in case of his temporary absence or incapacity to perform his duties. In consequence, therefore, all the constitutional provisions in respect of joint action by the President and the Vice-President of the Republic to be modified accordingly.

- The Greek President of the House of Representatives and its Turkish Vice-President to be elected by the House as a whole and not as at present the President by the Greek Members of the House and the Vice-President by the Turkish Members of the House.

- The Vice-President of the House of Representatives to deputise for or replace the President of the House in case of his temporary absence or incapacity to perform his duties.

- The constitutional provisions regarding separate majority for enactment of Laws by the House of Representatives to be abolished.

- The constitutional provision regarding the establishment of separate Municipalities in the five main towns to be abolished. Provision should be made so that: (a) The Municipal Council in each of the aforesaid five towns shall consist of Greek and Turkish Councillors in proportion to the number of the Greek and Turkish inhabitants of such town by whom they shall be elected respectively. (b) In the Budget of each of such aforesaid towns, after deducting any expenditure required for common services, a percentage of the balance proportionate to the number of the Turkish inhabitants of such town shall be earmarked and disposed of in accordance with the wishes of the Turkish Councillors.

- The constitutional provision regarding Courts consisting of Greek Judges to try Greeks and of Turkish Judges to try Turks and of mixed Courts consisting of Greek and Turkish Judges to try cases where the litigants are Greeks and Turks to be abolished.

- The division of the Security Forces into Police and Gendarmerie to be abolished, (Provision to be made in case the Head of the Police is a Greek the Deputy Head to be a Turk and vice versa).

- The numerical strength of the Security Forces and of the Army to be determined by Law and not by agreement between the President and the Vice-President of the Republic.

- The proportion of the participation of Greek and Turkish Cypriots in the composition of the Public Service and of the Forces of the Republic, i.e. the Police and the Army, to be modified in proportion to the ratio of the population of Greek and Turkish Cypriots.

- The number of the members of the Public Service Commission to be reduced from ten to either five or seven.

- All the decisions of the Public Service Commission to be taken by simple majority. If there is an allegation of discrimination on the unanimous request either of the Greek or of the Turkish members of the Commission, its Chairman to be bound to refer the matter to the Supreme Constitutional Court.

- The Greek Communal Chamber to be abolished.

Makarios said the justification for the Thirteen Amendments was:"The Constitution of the Republic of Cyprus, in its present form, creates many difficulties in the smooth government of the State and impedes the development and progress of the country. It contains many sui generis provisions conflicting with internationally accepted democratic principles and creates sources of friction between Greek and Turkish Cypriots". (Πηγη: http://www.wikipedia.org/)

Παρολλο που ο Μακαριος προσπαθησε να αμβλυνει τα πνευματα των δυο εθνικων ομαδων του νησιου και να θεσει τις βασεις για την αρμονικη συγκατοικηση τους με την συνταγματικη αναθεωρηση που προσπαθησε να περασει, συναντησε εκ τουτοις αντιδρασεις. Η τουρκοκυπριακη κοινοτητα, υπο την επιρροη προφανως της Αγκυρας, του ΤΜΤ, ισως δε και της Μεγ. Βρετανιας που ειχε ακομη συμφεροντα στο νησι, δεν δεχτηκε την αναθεωρηση. Επακολουθησαν εκτροπα που κατεληξαν σε δολοφονιες προσωπων και απο τις δυο πλευρες.

Στις 21.04.1967 επεβληθει δικτατορια στην Ελλαδα. Ο Μακαριος θελησε να αποστασιοποιηθει, οχι ομως και ο Γριβας, ο οποιος επανηλθε και παλι στο νησι ιδρυοντας μια καινουργια, παρακρατικη οργανωση, την ΕΟΚΑ Β´(1971-1974), ωστε να αντιμετωπισει την ΤΜΤ. Ο Γριβας πρεσβευε ακομα την ενωση με την Ελλαδα. Για αυτον τον σκοπο δεν διστασε να συμμαχησει με τους ελλαδιτες χουντικους στην πραγματοποιηση του ακολουθου σχεδιου: Την αντικατασταση του Προεδρου και Αρχιεπισκοπου Μακαριου με καποια "μαριονετα" που θα πραγματοποιουσε την πολυποθυτη ενωση. Η "μαριονετα" ονομαζοταν Νικολαος Σαμσων και η αντικατασταση στην εξουσια εγινε δια της στρατιωτικης βιας στις 15.07.1974. 4 ημερες αργοτερα, σε ομιλια του στα Ηνωμενα Εθνη, ο Μακαριος κατηγορησε ανοιχτα την ελληνικη χουντα για αυτην την αντιδημοκρατικη ενεργεια και προειδοποιησε οτι απο αυτην θα υπαρξουν αρνητικες συνεπειες για την Κυπρο. Την επομενη μερα συνεβει το μοιραιο, οπως ακριβως φοβοταν ο Μακαριος: Η τουρκικη κυβερνηση θεωρησε την κινηση αυτη των συνταγματαρχων της χουντας ως προσβολη της συνθηκης της Ζυριχης-Λονδινου και με την δικαιολογια οτι ηθελε να προστατεψει τον τουρκοκυπριακο πληθυσμο απο εκτροπα, κατελαβε το βορειο τμημα του νησιου σε δυο διαδοχικες επιχειρησεις (Αττιλας Ι και ΙΙ), εκτοπιζοντας καθε ελληνικο στοιχειο απο αυτο. Ταυτοχρονα, το νοτιο τμημα του νησιου εκκενωθηκε απο τους Τουρκοκυπριους, οι οποιοι μεταναστευσαν στο κατεχομενο απο τον τουρκικο στρατο μερος. Τοσο η χουντα, οσο και η ΕΟΚΑ Β´, ανικανες να αντιδρασουν μπροστα στην υπεροχη του αριθμητικα και οπλικα ανωτερου τουρκικου στρατου και κατω απο την γενικη κατακραυγη, κατερρευσαν σαν χαρτινος πυργος, παρακολουθοντας απλως σιωπηλα τις συνεπειες των πραξεων τους.

Ο Μακαριος πεθανε στα 1977 μακρια απο την Κυπρο. Οι εκδηλωσεις διαμαρτυριας εναντια στην τουρκικη εισβολη το καλοκαιρι του 1996 σημαδευτηκαν απο δυο τραγικα περιστατικα που θα μπορουσαν να ειχαν αποφευχθει: Στις 11.08. δολοφονειται μπροστα στα ματια των φυλακων της "πρασινης γραμμης" στην Δεκελεια ο Τασσος Ισαακ απο μελη παρακρατικης τουρκικης οργανωσης. 4 μερες αργοτερα, δολοφονειται σκοπιμως δια πυροβολισμου στην ιδια περιοχη ο ξαδελφος του Σολωμος Σολωμου, ενω προσπαθουσε να κατεβασει μια τουρκικη σημαια απο ενα παρακειμενο φυλακιο. Στα 2004 ο αριθμητικα μεγαλυτερος πληθυσμος των Ελληνοκυπριων καταψηφισε το σχεδιο "Αναν" και με αυτον τον τροπο μπλοκαρισε την ενταξη του ψευδοκρατους στην Ε. Ε. (μια εκ των προυποθεσεων του σχεδιου "Αναν"). Το νοτιο τμημα του νησιου ειναι πλουσιο σε πρωτες υλες, γεωργικα και κτηνοτροφικα προιοντα και ο τουρισμος του δινει μεγαλη ανθηση στην τοπικη οικονομια. Το βορειο τμημα αρχιζει σιγα σιγα και ανπτυσσεται οικονομικα. Προς το παρον παντως, η πολιτικη κατασταση παραμενει στασιμη και κανεις δεν γνωριζει "τι μελει γενεσθαι". Η ιστορια της Κυπρου αποτελει παραδειγμα για το πως τα συμφεροντα των ισχυρων στεκονται υπερανω των λαων, οι οποιοι πληρωνουν παντα υψηλο τιμημα για τις αποφασεις τους. Αναρωτιεται κανεις, γιατι επρεπε να σπειρει και να καλλιεργησει την διχονοια μεταξυ των δυο εθνικων ομαδων η Μεγ. Βρετανια; Γιατι επρεπε να αντιδρασουν κατα αυτον τον τροπο η Τουρκια και η Ελλαδα; Τι θα συνεβαινε, εαν η Τουρκοκυπριακη κοινοτητα δεχοταν τα 13 σημεια του Μακαριου;

Το γνωμικο απο τον πινακα του Titian ειναι στις μερες μας - και ειδικα στην περιπτωση της Κυπρου - τοσο επικαιρο παρα ποτε...

Dreamin´ Zenda.

Συχνοτατα επικαλειται ο ανθρωπος τις εννοιες της μοιρας και της τυχης για να δικαιολογησει ενεργειες και γεγονοτα, θετικα και αρνητικα. Το τυχαιο συμβαν, το μοιραιο γεγονος παιζουν σημαντικο ρολο και σε ενα απο τα πλεον προσφιλη αναγνωσματα του Ταλα, το μυθιστορημα "The Prisoner of Zenda" του Anthony H. Hope (1863-1933). Η πλοκη αυτου του εργου, το οποιο συνδυαζει στοιχεια περιπετειας με πολιτικο θριλερ, προσθετωντας δοσεις ρομαντισμου (και λογω των γνωστοτερων κινηματογραφικων του διασκευων, θεωρειται περισσοτερο δειγμα swashbuckler λογοτεχνιας, παρα πολιτικο μυθιστορημα) εκτυλισσεται λιγες δεκαετιες πριν απο τον ερχομο του 20ου αι., στην εποχη της ακμης των ευρωπαικων απολυταρχικων μοναρχιων. Ο 28χρονος βρετανος αριστοκρατης και τζεντλμαν Rudolf Russentyll, Earl of Burlsedon ταξιδευει μεσω Παρισιου και Δρεσδης προς το φανταστικο βασιλειο της Ρουριτανιας - μεταξυ Γερμανιας, Τσεχοσλοβακιας και Αυστροουγγαριας - προκειμενου να παραστει στην τελετη στεψης του Rudolf V of Elphberg (γνωστου και ως "Red Rudolf" λογω του κοκκινωπου χρωματος των μαλλιων του) που θα λαβει χωρα στην πρωτευουσα της μοναρχιας, το Strelsau. Φτανοντας μια μερα πριν την επισημη τελετη, αποφασιζει να διανυκτερευσει στα περιχωρα της πρωτευουσας για να αποφυγει τον συνωστισμο, αλλα και να προλαβει να χαρει την φυση και τα αξιοθεατα της περιοχης - ενα τυπικο βορειοευρωπαικο δασος, καθως και το περιφημο καστρο της Ζεντα.

Καθως κανει την βολτα του στην περιοχη, ο Russentyll συνανταται με τους αφοσιωμενους ακολουθους του μελλοντικου μοναρχη, τον συνταγματαρχη Sapt και τον βοηθο του, Fritz von Tarlenheim. Η μεγαλη εκπληξη ομως ειναι, μολις οι δυο Rudolfs ερχονται αντιμετωποι προσωπο με προσωπο: Μοιαζουν σαν διδυμα! Εχουν το ιδιο υψος, ιδιο προσωπο (ο Russentyll εχει γενειαδα), ιδιο χρωμα μαλλιων και ματιων. Αυτο οφειλεται στο οτι οι βρετανοι Burlesdons και οι ρουριτανοι Elphbergs ειναι στενοι συγγενεις. Συνεπως ο Russentyll και ο Rudolf V ειναι μακρινα ξαδελφια...

Η παρεα μαζευεται σε κυνηγετικο περιπτερο στο δασος της Ζεντα. Το βραδυ το γλενταει... α λα ελληνικα! Ο μελλοντικος βασιλιας αποδεικνυεται μεγαλος γλεντζες και κρασοπατερας, εν αντιθεσι με τον καπως πιο σοβαρο και συγκρατημενο Russentyll (η περιφημη βρετανικη ιδιοσυγκρασια...). Το γλεντι φτανει στο απογειο, οταν ο ρουριτανος ξαδελφος του αδειαζει ολομοναχος και στην καθισια του ενα μπουκαλι κοκκινελι, δωρο του δευτεροτοκου και ετεροθαλους αδελφου του Duke Michael of Strelsau ( γνωστοτερος και ως "Black Michael", επισης λογω του χρωματος των μαλλιων του)! Την επομενη μερα, Sapt, Fritz και Russentyll διαπιστωνουν οτι το δωρο του αδελφου του βασιλια περιειχε ενα γερο ναρκωτικο! Ο ξαδελφος δεν ξυπναει με τιποτε και η στεψη προκειται να λαβει χωρα σε λιγες ωρες. Εαν δεν παρουσιαστει, χανει την ενθρονιση και την θεση του μοναρχη της Ρουριτανιας θα λαβει ο Δουκας Μαυρομιχαλης! Αυτο αλλωστε ηταν και το σχεδιο του. Χρονος για χασιμο δεν απομενει. Ο συντ/χης Sapt γυρνα και λεει στον Russentyll: - "Fate was sending you here - Fate sends you now to Strelsau!"

Παρα τις αρχικες του αντιρρησεις, ο βρετανος δεχεται να παιξει τον ρολο του βασιλια, με τον ορο το βραδυ μετα την στεψη να παρουν τον πραγματικο βασιλια κρυφα απο το περιπτερο, να τον μεταφερουν στα ανακτορα, να τον θεραπευσουν και στη συνεχεια να αναχωρισει ο σωσιας του για το Ηνωμενο Βασιλειο, χωρις κανενας εκτος απο τους εμπλεκομενους να καταλαβει τι συνεβει. Το σχεδιο τους αποτυγχανει, διοτι ο Δουκας Μαυρομιχαλης και οι εξι υπασπιστες του μυριστηκαν το κολπο. Παρα τα μετρα προστασιας στο περιπτερο, οι "εξι" καταφερνουν να απαγαγουν τον πραγματικο βασιλια απο εκει και να τον κλεισουν στο καστρο της Ζεντα, προτου τους προλαβουν οι τρεις πρωταγωνιστες. Ακολουθει μια περιοδος "ψυχρου πολεμου" μεταξυ των δυο αντιπαλων, καθως οι μεν κακοι δεν τολμουν να αποκαλυψουν την αληθεια γιατι δεν τους συμφερει, ενω οι δε καλοι σχεδιαζουν προσεκτικα τις επομενες κινησεις τους. Το ολο σκηνικο μοιαζει με παχνιδι γατας - ποντικου με επαθλο την εξουσια στην Ρουριτανια.




Ο Russentyll ειναι υποχρεωμενος απο τις περιστασεις να συνεχισει να υποδυεται τον βασιλια. Μενει γυρω στους τρεις μηνες στην Ρουριτανια. Σε αυτο το χρονικο διαστημα και με την βοηθεια των δυο καινουργιων φιλων του - του Sapt και του Fritz - περναει οδηγιες και νομοσχεδια που περιλαμβανουν ευνοικα μετρα προς τους υπηκοους της Ρουριτανιας. Γρηγορα φαινονται τα αποτελεσματα της πολιτικης του αποφοιτου της Οξφορδης: Οντας βασιλευς Rudolf V γινεται σεβαστος και αγαπητος, οχι μονο απο τους μοναρχες της κεντρικης Ευρωπης και την αριστοκρατια του Strelsau, αλλα και απο τον απλο λαο της Ρουριτανιας - κατι που ο πραγματικος βασιλιας ουτε ηταν, ουτε επεδιωξε ποτε να γινει. Επισης γνωριζει και ερωτευεται την πανεμορφη πριγκηπισσα Φλαβια( ο συγγραφεας δεν αναφερει τον βαθμο συγγενειας των δυο) η οποια ανταποκρινεται στα αισθηματα και υποκυπτει στην γοητεια του βρετανου γοη.

H πλοκη του μυθιστορηματος εκπλησσει: Ενω στην αρχη νομιζει κανεις οτι ο κακος στην ιστορια ειναι ο Δουκας Μαυρομιχαλης, στην πορεια εμφανιζεται ενα αλλο, πιο επικινδυνο προσωπο: Ο νεαρος Rupert, Count of Hentzau, ενας εκ των εξι υπασπιστων του Δουκα - εμφανισιμος, δεινος ξιφομαχος και ιππεας, γυναικοκατακτητης, θρασυς, ζηλοφθονος, επιπολαιος, υπερφιλοδοξος. Εκτος απο πλουτο και εξουσια ορεγεται και την ερωμενη του Δουκα, την γαλλιδα Antoinette de Maupan. Προσπαθει να συμμαχησει κρυφα με τον Russentyll (αφου γνωριζει την πραγματικη του ταυτοτητα) με σκοπο να "φανε" αυτοι οι δυο τους αδελφους Elphberg και να κυριαρχησουν μαζι την Ρουριτανια. Φυσικα ο νεαρος Ρουριτανος εχει σκοπο να βγαλει αργοτερα απο την μεση και τον Russentyll, να νυμφευθει την Φλαβια και να γινει ο ιδιος ο απολυτος μοναρχης της χωρας. Οταν ο βρετανος σωσιας του βασιλια τον αποπεμπει, επιχειρει να τον δολοφονησει, αλλα αποτυγχανει. Ο χρονος πιεζει και πρεπει να ληφθει δραση: Απο την γαλλιδα μαιτρεσσα του Δουκα πληροφορειται o Russentyll οτι ο πραγματικος βασιλιας κρατειται ζωντανος στα μπουντρουμια του καστρου της Ζεντα, αλλα ειναι αρρωστος, καθως του χορηγουνται διαρκως ναρκωτικες ουσιες. Η Antoinette του δινει επισης σχεδια και οδηγιες για το πως θα μπει κρυφα στο καστρο. Η γυναικα φοβαται για την ζωη του αγαπημενου της Μαυρομιχαλη και πιστευει οτι ισως ετσι μπορεσει να τον σωσει.

Μετα απο προσεκτικους, καλα οργανωμενους σχεδιασμους, η παρεα των τριων φιλων αναλαμβανει δραση, παιρνοντας επιτελους την κατασταση στα χερια της: Ο Russentyll θα κολυμπισει νυχτιατικα την βαθεια ταφρο και θα μπει απο μια μυστικη εισοδο στο καστρο. Αφου εντοπισει την κρυπτη, στην οποια κρατουν τον βασιλια, θα τον ελευθερωσει και θα κατεβασει την γεφυρα του καστρου για να μπουν οι Sapt και Fritz μαζι με μια ομαδα δικων τους ανθρωπων, ολοι πανοπλοι, για να συλλαβουν τους προδοτες και να μεταφερουν τον βασιλια σε ασφαλες μερος.

Αφου περασει διαφορες περιπετειες, παλεψει, ξιφομαχησει, τραυματιστει, ο Russentyll καταφερνει να σωσει την ζωη του ημιαναισθητου βασιλια. Ο Rupert δραπετευει εντυπωσιακα, αφου πρωτα δολοφονησει σε μονομαχια τον Μαυρομιχαλη - ο τελευταιος τον επιασε να προσπαθει να βιασει την Antoinette, ενω της αποκαλυπτε τα σχεδια του. Οι μασκες πεφτουν, οταν καταφτανει στο δασος της Ζεντα η Φλαβια και η συνοδεια της. Απο παρεξηγηση αποκαλυπτεται οτι ο Russentyll δεν ειναι ο Rudolf V. Ο βρετανος, τραυματισμενος στην αγκαλια της πριγκηπισσας, παραδεχεται την αληθεια λιγο πριν χασει τις αισθησεις του.

Οι συνθηκες δεν θα μπορουσαν να ειναι διαφορετικες: Οι δυο εραστες καταλαβαινουν οτι πρεπει να δωσουν στην λογικη παρα στην καρδια το προβαδισμα. Το καθηκον της Φλαβιας ειναι να μεινει στο πλευρο του βασιλια της Ρουριτανιας. Ενας συντετριμμενος Russentyll εγκαταλειπει την χωρα στην οποια περασε τρεις εντονους μηνες, για να ταξιδεψει πισω στην πατριδα του, οπου θεωρουνταν μεχρι προτινος αγνοουμενος. Καθως το τραινο μεταφερει τον Russentyll περα απο τα συνορα της Ρουριτανιας, ενας βαθεια συγκινημενος Sapt μονολογει: - "Destiny doesn´t make the right men to kings". O Russentyll περναει αρκετους μηνες σε μια επαυλη στην εξοχη της Αγγλιας, εκπαιδευομενος στην ιππασια, την σκοποβολη, την ξιφασκια. Αποφευγει τις διασκεδασεις των συνομηλικων του και τα παρτυ της βρετανικης αριστοκρατιας. Την μοναξια του διακοπτει μονο ενα ετησιο ταξιδι στο Παρισι. Εκει συναντιεται με τον καλο του φιλο Fritz, ο οποιος εχει εν τω μεταξυ παντρευτει μια κυρια των τιμων απο την συνοδεια της Φλαβιας και εχει αποκτησει εναν γιο. Ο Fritz του παραδιδει ενα κουτι εκ μερους της Φλαβιας, το οποιο περιεχει ενα κοκκινο τριανταφυλλο, το συμβολο της Ρουριτανιας - και συμβολο της αιωνιας αγαπης μεταξυ δυο ανθρωπων, που ταιριαζουν μεταξυ τους, αλλα δεν μπορουν λογω των συγκυριων να ζησουν μαζι.

Μετα την επιτυχια του μυθιστορηματος αυτου, ο Hope εγραψε την συνεχεια του με τον τιτλο "Rupert of Hentzau". Ο αφηγητης εδω ειναι ο Fritz (στο πρωτο μυθιστορημα ηταν ο Russentyll). Η πλοκη λαμβανει χωρα τρια χρονια μετα τα γεγονοτα του πρωτου μυθιστορηματος. Η πριγκηπισσα Φλαβια ειναι εν τω μεταξυ παντρεμενη με τον βασιλια Rudolf V. Ο τελευταιος τρεφει αισθηματα φθονου για τον βρετανο σωσια του, επειδη αυτος εκανε τοσα καλα για την χωρα, ενοσο ο βασιλιας κειτοταν ανυμπορος στο μπουντρουμι της Ζεντα. Τα κομπλεξ κατωτεροτητας και η ελλειψη αυτοσεβασμου ψυχραινουν τις σχεσεις με την συζυγο του. Η απογοητευμενη και παραμελημενη Φλαβια στελνει επιστολη ερωτικου περιεχομενου στον Russentyll μεσω του Fritz, την οποια ομως κλεβει ο Rupert με τους βοηθους του! O υπερφιλοδοξος νεαρος Ρουριτανος επεστρεψε στο παιχνιδι και ζητα εκδικηση. Σχεδιαζει μια επιτυχημενη αποπειρα δολοφονιας του Rudolf V, η οποια πετυχαινει. Ετσι εκ των πραγματων, ο Russentyll ειναι και παλι αναγκασμενος να επιστρεψει στην Ρουριτανια και να υποδηθει για αλλη μια φορα τον βασιλια. Με την βοηθεια των Sapt και Fritz καταφερνει να εντοπισει τον υπουλο Rupert, τον οποιον και σκοτωνει σε μια εντυπωσιακη ξιφομαχια. Ενω ομως ο νικητης Russentyll ειναι ετοιμος να συναντηθει επιτελους με την αγαπημενη του Φλαβια, ενας απο τους βοηθους του Rupert τον πυροβολει πισωπλατα. O Russentyll αφηνει την τελευταια του πνοη στην αγκαλια της Φλαβιας. Η τελευταια κυβερνα την Ρουριτανια ως απολυτη μοναρχης - φορος τιμης του συγγραφεα στην πολυαγαπημενη του Queen Victoria, στην οποια βασιστηκε η μορφη της Φλαβιας. Αλλωστε η ηγεμων της Βρετανικης Αυτοκρατοριας εχασε επισης τον λατρεμενο της συζυγο Αλβερτο σχετικα νωρις.

Δυστυχως η πλοκη της συνεχειας του "Prisoner of Zenda" δεν ειναι τοσο ικανοποιητικη, οσο το πρωτο μυθιστορημα της σειρας, το οποιο ενεπνευσε καλλιτεχνες, ταινιες κ.α. Οι τελευταιες συμπυκνωνουν συνηθως στοιχεια απο τα δυο βιβλια. Στις σκηνες του καστρου της Ζεντα απο τα βιβλια π.χ., ο Russentyll δεν ξιφομαχει με τον Rupert, ουτε ο τελευταιος πηδαει απο το παραθυρο στην ταφρο, οπως δειχνουν τα βιβλια. Η καλυτερη παντως κιν/κη βερσιον ειναι η ασπρομαυρη ταινια του 1937 με τους Ronald Coleman (Russentyll), Douglas Fairbanks Jr. (Rupert) και David Niven (Fritz), ακολουθουμενη απο το πιστο της remake του 1955 σε Technicolor με τους Stuart Granger (Russentyll), Debora Kerr (Flavia), James Mason (Rupert) και Robert Douglas (Black Michael). Με την τελευταια διασκευη της ιστοριας καπου στις αρχες της δεκαετιας του 1980 απο το BBC για ενδοβρετανικη χρηση, ειναι καιρος κατα τον Ταλα να γυριστει και παλι, με φρεσκια ματια, μια ταινια απο καποιο χολλυγουντιανο στουντιο.

Ας πουμε οτι τα επομενα 2-4 χρονια ετοιμαζεται η παραγωγη. Ποιος θα ηταν ο καταλληλοτερος για τον καθε ρολο; O Ewan McGregor, o Eric Stolz, o Edward Norton, ο Christian Bale η´ ο Leonardo DiCaprio ως Russentyll; Μηπως να δινοταν οι ρολοι τωνRussentyll και Black Michael στους Ralph και Joseph Fiennes αντιστοιχα; Μηπως ο Colin Farrell ειναι πιο πειστικος ως Black Michael; Οσο για τον ερμηνευτη του Rupert δεν θα ησαν οι Jude Law, Matthew McConaughey, αλλα και Orlando Bloom η´Justin Timberlake ιδανικοι για τον ρολο; Την πριγκιπησσα Φλαβια θα μπορουσαν καλλιστα να υποδηθουν και η Scarlet Johannson και Kate Hudson, ακομη και η Natalie Portman. Αυτα βεβαια ειναι μονο καποιες σκεψεις. Ο Ταλας δεν εχει επαφες με τα μεγαλα μυαλα και πορτοφολια του Hollywood. Ποιος ξερει τι παιζεται εκει...

Αυτο που ξερει και μπορει να αναφερει ο Ταλας ειναι, γιατι αρεσει τοσο πολυ και θεωρειται κατα τι γνωμη του επικαιρο και διαχρονικο στο μυθιστορημα αυτο της βικτωριανης εποχης. Περαν της ιντριγκας και των πολιτικων παιχνιδιων, ειναι η μορφη του νεου αυτου ανδρα, του Russentyll που ενδιαφερει. Ο Russentyll ειναι σπουδασμενος, σε καλη οικονομικη κατασταση λογω της οικογενειας του, αλλα δεν ξερει τι θελει να κανει στην ζωη του. Και στην σημερινη εποχη ετσι δεν εχουν τα πραγματα; Ποσοι δεν εχουν περασει μετα τις σπουδες τους απο την φαση προσανατολισμου; Ποσοι δεν αναθεωρουν τα αρχικα τους σχεδια; Ποσοι δεν ξερουν καν τι τους επιφυλασσει το μελλον; Ειναι η παροτρυνση της κουνιαδας του που σπρωχνει τον Russentyll να κανει το ταξιδακι του στην Ρουριτανια, με την ελπιδα να μαζεψει υλικο για να συγγραψει ενα βιβλιο. Μεσα απο τις περιπετειες του ανδρωνεται, ωριμαζει. Οι συνθηκες τον καλουν να αποκτησει ψυχραιμη, κριτικη σκεψη. Ξαφνικα αναλαμβανει υψηλο ποστο και πρεπει να παρει αποφασεις για αλλους. Οπως λεει η παροιμια "οποιος βουταει στα βαθεια, μαθαινει να κολυμπαει". Με την βοηθεια των φιλων του, ο Russentyll ανταπεξερχεται στις δυσκολιες, πολεμαει τους κακους και κερδιζει την αγαπη του λαου της Ρουριτανιας - και την καρδια της ομορφης πριγκιπησσας. Θυμιζει λιγο παραμυθι, αλλα ειναι γραμμενο για ενηλικους. Στον αντιποδα στεκεται η φιγουρα του Rupert: Ειναι το κλασσικο "λαμογιο" που εποφθαλμει τα υπαρχοντα των αλλων. Τα δικα του πλουτη δεν του φτανουν, θελει και αυτα του διπλανου του. Μπορει να εχει οποια γυναικα θελησει, αλλα αποζητα αυτες που ειναι ηδη δεσμευμενες. Αναλογα με τα συμφεροντα του, παει με το μερος οποιου εχει δυναμη, μεχρι να δει τις αδυναμιες. Τοτε αλλαζει στρατοπεδο. Ειναι ανθρωπος, τον οποιον κανεις δεν μπορει να εμπιστευτει. O βασιλιας Rudolf V παλι, εχει γεννηθει μεσα στα πλουτη. Τα εχει ολα ετοιμα. Το ξερει οτι ως πρωτοτοκος θα γινει ετσι κι αλλιως μοναρχης. Δεν ανησυχει ουτε αγωνιζεται για τιποτε, αλλωστε αλλοι εργαζονται για αυτον. Ο αδελφος του αντιθετα, οπως και ο Russentyll, ειναι δευτεροτοκοι. Εχουν οικονομικες απολαβες, μπορουν να περασουν ανετα την ζωη τους, αλλα εως εκει ειναι. Τουλαχιστον για τον Russentyll, που δεν ζητησε ποτε κατι περισσοτερο απο αυτο που του αναλογουσε και αξιζε. Εντελως διαφορετικα σκεφτεται ο Δουκας του Strelsau. Ο Μαυρομιχαλης θα αξιζε να καθισει στον θρονο της Ρουριτανιας. Ειναι εμπειροτερος πολιτικος και λαοφιλης, σε αντιθεση με τον αδελφο του. Η γαλλιδα ερωμενη του ζηλευει την Φλαβια, γιατι φοβαται, οτι αν ο Μαυρομιχαλης γινει βασιλιας θα πρεπει να παντρευτει την πριγκιπησσα, οχι αυτην. Η σκεψη και μονο αυτου του πραγματος την τρελαινει. Για αυτο και προδιδει τον Μαυρομιχαλη στους αντιπαλους του. Ειναι επισης η μοναδικη γυναικα, η οποια δεν ενδιδει στην γοητεια του Rupert. Για αυτο ισως ο νεαρος Ρουριτανος ειναι τοσο τρελαμενος μαζι της. Οσο για την Φλαβια, ανακαλυπτει εναν αλλον Ροδολφο, απο αυτον που γνωριζε. Ο φρεσκο-εστεμμενος βασιλιας της Ρουριτανιας ειναι τιμιος, ευγενικος, ηθικος, εχει χιουμορ και κανει πολλα καλα πραγματα για την χωρα. Ειναι επισης ιδιαιτερα προστατευτικος και τρυφερος απεναντι της. Ολα αυτα τα στοιχεια τον κανουν πολυ γοητευτικο στα ματια της. Ετσι δεν δινει ιδιαιτερη σημασια στο γεγονος οτι ο Ροδολφος της δεν ειναι ο πραγματικος βασιλιας, αλλα ενας μακρινος του ξαδελφος απο το Ηνωμενο Βασιλειο. Οποιος και να ειναι, οπως και να λεγεται, απο οπου και αν προερχεται, ενα ειναι σιγουρο: Ειναι το ιδανικο ταιρι για αυτην. Η μοιρα ομως το θελησε να μην ζησουν οι δυο τους μαζι. Ποσοι και ποσες δεν εχουν βρεθει σε αυτην την θεση; Nα βρουν το ιδανικο ταιρι, την αδελφη - ψυχη για να την χασουν λιγο αργοτερα;

ΠΟΛΥΜΑΘΕΙΑ - ΕΥΡΥΜΑΘΕΙΑ - ΗΜΙΜΑΘΕΙΑ - ΑΜΑΘΕΙΑ.

Ενας εκ των πρωταγωνιστων του δημοφιλους τηλεοπτικου sitcom "Friends" ειναι ο Joey. Ο Joey παρουσιαζεται συνηθως καθιστος στην καφετερια που συχναζει η παρεα του, παρακολουθοντας τις συζητησεις τους, αλλα σπανιως συμμετεχει σε αυτες. Αντι αυτου, σμιγει τα φρυδια του, κανει διαφορους μορφασμους και κουναει το κεφαλι του. Συμφωνει με ολους και για ολα. Επισης διαφωνει με ολους και για ολα. Ονειρευεται να κανει καριερα ηθοποιου σε Broadway και Hollywood, αλλα δεν μπορει να αποστηθισει και να πει σωστα μια απλη ατακα για ενα τριλεπτο διαφημιστικο. Ο φουκαρας ο Joey ειναι απλα ενας χαζουλης, αμαθης τυπος. Δεν συμμετεχει στις συζητησεις των φιλων του, γιατι απλουστατα δεν γνωριζει τιποτε και δεν εχει να πει τιποτε.

Το παρον κειμενο ειναι εξαιρετικα αφιερωμενο στους λατρες του "γνωμικου" "καλυτερα αμαθης, παρα ημιμαθης". Πιθανον να ειναι οι ιδιοι, οι οποιοι εχουν βγαλει το επισης γνωστο "δεν υπαρχει δεν μπορω, υπαρχει δεν θελω" (και για να το αποδειξουν, επικαλουνται το επιχειρημα με αναπηρους που συμμετεχουν στους παραολυμπιακους αγωνες) και αφηγουνται αινιγματακια του τυπου "αν ειχες την δυνατοτητα να σωσεις μια ζωη η´ να κανεις εκτρωση σε μια εγκυο της οποιας το παιδι οταν θα μεγαλωνε, θα γινοταν αρχηγος κρατους, δεν θα επινε αλκοολ και θα ηταν χορτοφαγος τι θα εκανες;", για να σου απαντησουν ειρωνικα μετα, σε περιπτωση που ελεγες οτι θα βοηθουσες να γεννηθει το παιδι, "συγχαρητηρια, μολις εσωσες τον Αδολφο Χιτλερ". Πιθανον να ειναι οι ιδιοι, οι οποιοι πληρωνουν υπερογκα ποσα για να φοιτησουν τα παιδια τους σε ιδιωτικα κολλεγια και χλιδατες σχολες περαν του Ατλαντικου, αλλα δεν τους καιγεται καρφι που καποιοι συνανθρωποι τους πασχιζουν να βγαλουν τα καθημερινα τους εξοδα και να προσφερουν εστω και τα ελαχιστα στις οικογενειες τους. Τουναντιον κιολας, αντιδρουν στην ιδεα και μονο, οτι τα παιδα του μεροκαματιαρη πληρουν τις προυποθεσεις για να σπουδασουν. Λες και οι ανθρωποι κατωτερων κοινωνικων και οικονομικων ταξεων δεν εχουν το δικαιωμα στην μορφωση!

Συνηθως ερμηνευουν ολοι αυτοι τον ορο "ημιμαθεια" την αρνητικη του εννοια. "Ημιμαθεια" σημαινει, οτι "μαθαινω τα μισα, οχι ολα". Ο Ταλας εκλαμβανει τον ορο με την θετικη του σημασια. Κατα αυτον, "ημιμαθεια" σημαινει, "μαθαινω λιγο απο ολα". Αλλωστε, στην σημερινη εποχη, με το πληθος των ανακαλυψεων, ακομα και αν υπαρχει πληθωρα μεσων ενημερωσης, ακομα και αν η τεχνολογια αναπτυσσεται ραγδαιως, ειναι φυσει αδυνατον να γνωριζει ο ανθρωπος τα παντα. Χρειαζεται να εχει 100 και βαλε ζωες για να τα μαθει! Για αυτο ολος ο μεχρι τωρα πλουτος των γνωσεων και πληροφοριων σε τεχνες και επιστημες εχει ταξινομηθει. Για αυτο και η εξειδικευση σε τομεις. Πολυμαθεις και ευρυμαθεις υπαρχουν μεν, αλλα μεσα στους γνωστους περιορισμους που επιβαλλει η εξειδικευση. Δυσκολες εποχες για renaissance men (and women)... Βεβαια, και οι πολυμαθεις/ ευρυμαθεις ενεχουν αρνητικα στοιχεια (π.χ. μπορει να ειναι αλλαζονες, να νιωθουν φθονο για τους συναδελφους τους κτλ.), αλλα στην πραγματικοτητα, τετοιοι χαρακτηρες ειναι απλως ημιμαθεις με την αρνητικη σημασια του ορου, καθως κανει δεν μπορει να εχει την απολυτη γνωση περι παντων.

Για αυτο λεει ο Ταλας καλυτερα λιγο απο ολα, παρα τιποτε. Δεν καμωνεται τον πολυξερο. Υπαρχουν δυο τρια πραγματα, στα οποια ειναι καλος. Για τα αλλα, φροντιζει να ενημερωνεται, να ειναι τουλαχιστον μεσα στα πραγματα. Και λιγο τηλεοραση, και λιγο ραδιοφωνο, και λιγο διαδικτυο. Κανα θεατρο, κανα κιν/φο, καμια διαλεξη, και κανα μουσειο. Απο διαβασματα; Απο λογοτεχνικα μεχρι ιστορια, βιολογια και πολιτικη, και απο κομικς μεχρι τσοντες. Ποικιλια και ενημερωση απο διαφορε πηγες. Καλυτερα λιγο απο ολα, παρα αμαθης, αρα και θυμα, ανεγκεφαλος οπαδος σαν τον Joey των Friends. Γιατι στην ουσια, οι υπερ της αμαθειας αυτο υποστηριζουν. Τον αμαθη μπορουν να τον εκμεταλλευτουν για τους σκοπους τους.

Οποτε φιλοι αναγνωστες, φροντιστε να ενημερωνεστε, να βαζετε το μυαλο σας να λειτουργει. Μην καταντησετε αμαθεις και αβουλοι, θυματα των ορεξεων του καθενος!

ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ Α. Ε.

Η πλοκη του πασιγνωστου μυθιστορηματος του E. Hemingway, The snows of Kilimanjaro (το οποιο μεταφερθηκε πειστικα στην μεγαλη οθονη την δεκαετια του 1950 με τον Gregory Peck στον πρωταγωνιστικο ρολο) περιστρεφεται γυρω απο το περιφημο "αινιγμα της λεοπαρδαλης": Λεγεται οτι στην χιονισμενη κορυφη του υψηλοτερου αυτου βουνου της Αφρικης βρισκεται, ταριχευμενο απο το κρυο, το πτωμα μιας λεοπαρδαλης. Κανεις δεν γνωριζει πως και γιατι βρεθηκε το ατυχο ζωο σε τοσο μεγαλο υψομετρο, τοσο μακρια απο τις σαβανες και τα δαση, στα οποια συνηθως συχναζει.

Ο ιδιος γριφος, με διαφορετικους πρωταγωνιστες και υπο ανομοιες - τουλαχιστον επιφανειακα - συνθηκες, μοιαζει να ισχυει και στην περιπτωση του περιφημου ναυαγιου του Ulu Burun. Ανεκαλυφθηκε απο δυτες στις ακτες της νοτιοανατολικης Τουρκιας και λογω του περιεχομενου του χρονολογειται στον 13ο. αι. π.Χ. Αποτελει δε χρονοκαψουλα και αντικατοπριζει τοσο τις οικονομικες και εμπορικες συνθηκες της Υστερης Εποχης του Χαλκου, οσο δε και τους δρομους που ακολουθουσαν τοτε οι ναυτικοι, ταξιδευοντας στον "οινωπα ποντο" κατα τον Ομηρο - την θαλασσα της Μεσογειου.

Σε παρομοιες σκεψεις μπορει να ερθει και καποιος, βλεποντας απλως και μονο αντικειμενα οπως ο μικρος σκαραβαιος με το "kartousche" του φαραω Αμενωφι ΙΙΙ, πατερα του αιρετικου Αχενατων, που βρεθηκε στην Ροδο, σφραγιδολιθους απο την Μεσοποταμια στην Θηβα, θραυσματα τοιχογραφιων, καθαρα αιγιακης/μινωικης θεματογραφιας και τεχνικης απο την Tell el-Daba/Auaris (Αιγυπτος), Tel Kabri (Ισραηλ), Quatna (Συρια), Μιλητος(Μ. Ασια), καθως και τονους μυκηναικων αμφορεων (Υστερη Εποχη Χαλκου) και γεωμετρικων σκυφων (Πρωιμη Εποχη Σιδηρου) σε περιοχες της Συροπαλαιστινης και της Κατω Ιταλιας και Σικελιας. Και ευλογα διερωταται, πως μπορει να βρεθηκαν σε τοσο μακρινες εποχες αυτα τα αντικειμενα απο διαφορετικους πολιτισμους; Και γιατι διακινουνταν, με ποιους τροπους; Mηπως μαζι με τα αντικειμενα ταξιδευαν και ιδεες των ανθρωπων που τα εφτιαξαν και αυτων που τα μεταφερουν; Πως τα εβλεπαν ολα αυτα οι παραληπτες και οι αποστολεις τους;

Στην σημερινη εποχη συνηθιζεται να γινεται λογος περι "φαινομενου παγκοσμιοποιησης". Ολες οι χωρες του πλανητη ειναι συνδεδεμενες μεταξυ τους. Τα οδικα δικτυα, τα ταχυδρομεια, οι σιδηροδρομοι, τα λιμανια και τα αεροδρομια λειτουργουν ταχιστα και αποτελεσματικα μεταξυ τους, βοηθουμενα κυριως απο την αναπτυξη της τεχνολογιας. Το διαδικτυο ειδικα εχει συμβαλει τα μαλα σε ολα αυτα. Με το πατημα ενος συνδυασμου πληκτρων μπορεις να αλληλογραφεις, να στελνεις δωρα σε συγγενεις και φιλους, ακομα και να βλεπεις τι κανουν. Μπορεις να ακουσεις μουσικη, να δεις τηλεοραση και τηλεοπτικα καναλια διαφορων χωρων. Μπορεις να παραγγειλεις ρουχα, βιβλια, φαγητο, ακομα και να πουλησεις δικα σου αντικειμενα. Μπορεις να αγορασεις εισητηρια για συναυλιες, κιν/φο, θεατρο, για ταξιδια με τραινο, πλοιο, αεροπλανο και λεωφορειο! Φυσικα ολα αυτα ισχυουν και για τις χωρες της Μεσογειου, στην οποια το αποψινο κειμενο ειναι αφιερωμενο.

Μολις χτες ξεκινησαν οι εργασιες του φιλοδοξου project του Νικολα - συζυγου Καρλας και προσωρινου προεδρου της Ευρωπαικης Ενωσης - προς δημιουργια μιας Μεσογειακης Ενωσης. Οι εργασιες συνεπεσαν με την αποψινη εθνικη εορτη των Γαλλων - καθολου τυχαιο γεγονος φυσικα. Ο ελληνικος Τυπος μεχρι τωρα δεν εδωσε ιδιαιτερη βαρυτητα στο συγκεκριμενο θεμα. Κριμα. Ο Νικολα φυσικα εχει τους λογους του που θελει να προχωρησει το project - με αυτον επικεφαλης εννοειται. Ειναι παντως ευχαριστο που η κατα τον Ισοκρατη "μεγαλη λιμνη με τους βατραχους ολογυρα της" επανερχεται στο πολιτικο προσκηνιο. Ηδη εχουν προηγηθει συγκριτικες μελετες απο ιστορικους και κοινωνιολογους, οι οποιες σηματοδοτησαν τις απαρχες της παγκοσμιοποιησης (στην περιπτωση μας, ισως θα επρεπε να μιλουμε για "μεσογειοποιηση"), οπως ειναι τα εργα του F. Baurel η´ το βιβλιο "the corrupting sea". Ακομα και οι μελετες των Μ. Bernal (Black Athena), E. Said (Orientalism), I. Buruma και A. Margalit (Okzidentalism) ενεχουν το στοιχειο αυτο, μονο που στην περιπτωση τους επικεντρωνεται στην δυναμικη μεταξυ Ανατολης και Δυσης. Οπως και να εχει, η Μεσογειος υπηρξε απο την αρχαιοτητα κραμα λαων και πολιτισμων, διαυλος επικοινωνιας, χωνευτηρι τασεων και ιδεων.

Ο Ταλας στεκεται στο Σουνιο, στον βραχο του ναου του αρχαιου θεου και αγναντευει το πελαγος. Το αερακι του χαιδευει το προσωπο. Η μυρωδια της αλμυρας εισερχεται στα ρουθουνια του. Ανοιγει διαπλατα τα ματια, προσπαθει να φτασει το βλεμμα του οσο πιο μακρια γινεται. Αναρωτιεται πως τα καταφερναν οι ναυτικοι στην αρχαιοτητα. Ποσοι απο αυτους και υπο ποιες σιθηκες ταξιδευαν και που. Αν τους ετρωγε μεσα τους το σαρακι να γνωρισουν καινουργιες χωρες. Τι να ενιωθε αραγε ο Μινωιτης η´ ο Μυκηναιος που ταξιδευε προς την Κυπρο, την Συροπαλαιστινη, την Αιγυπτο; Πως φαινοντουσαν οι ξενοι απο την "Μεγαλη Πρασινη Θαλασσα", το Αιγαιο δηλαδη, στους Αιγυπτιους, τους Ασσυροβαβυλωνιους, τους Χετταιους; Εν τελει αναρωτιεται ο Ταλας αν υπαρχουν και αλλοι ομοιδεατες. Αν δηλαδη νεοι ανθρωποι στεκονται στην παραλια των Μαλιων της Κρητης και τα λιμανια της μικρασιατικης Σμυρνης, της κυπριακης Παφου, του ισραηλινου Τελ Αβιβ, της αιγυπτιακης Αλεξανδρειας, της Μαλτας, του Μαρακες, της ισπανικης Βαρκελωνης, της γαλλικης Μασσαλιας, αγναντευουν το πελαγος προσπαθωντας να δουν τι κρυβεται πισω απο τον οριζοντα, αν εχουν τους ιδιους στοχασμους με αυτον.

Και επειτα ριχνει μια ματια στον χαρτη: H Μεσογειος δεσποζει αρχοντικα στο κεντρο - μια μεγαλη θαλασσια λιμνη μεταξυ Ευρωπης, Ασιας και Αφρικης. Η Μαυρη Θαλασσα, στα βορειοανατολικα της, ειναι μια αλλη, κλειστη λιμνη, πιο μικρη. Συνορευει με το Αιγαιο, με το οποιο συνδεεται μεσω του Ευξεινου Ποντου. Το Αιγαιο... Ενα κλειστο τμημα της βορειοανατολικης Μεσογειου, μοιρασμενο μεταξυ της Μικρασιατικης Χερσονησου και της Ηπειρωτικης Ελλαδος. Με την μακροστενη Κρητη στο κεντρο, συνδεεται μεσω Καρπαθου και Ροδου στα ανατολικα με τα μικρασιατικα παραλια και με τα Κυθηρα και τον Λακωνικο Κολπο της Πελοποννησου στα δυτικα. Μεταξυ αυτων των διοδων μπορεις να πλευσεις στην ανοιχτη θαλασσα με το σκουρο μπλε χρωμα των νερων της. Βλεπεις στα ανατολικα την μυτη του βορειου τμηματος της Κυπρου που σαν βελος στοχευει την γωνια μεταξυ Κιλικιας και Συριας. Κατεβαινοντας την Συροπαλαιστινη εχεις παντα στα ανατολικα σου τον ποταμο Οροντη, στις οχθες του οποιου χτιστηκαν πολλες πλουσιες πολεις στην αρχαιοτητα. Λες και ειναι ετοιμος να ενωθει με τον Ιορδανη - αλλα οχι οι πηγες των δυο τους απεχουν καμποσα χιλιομετρα... Φτανοντας στον νοτο, στα συνορα του Σινα με την Αιγυπτο, εχεις ταυτοχρονα τα συνορα της Ασιατικης με την Αφρικανικη Ηπειρο. Αναμεσα τους, η Ερυθρα Θαλασσα. Ενα μεγαλο κομματι γης, η Αραβικη Χερσονησος, παρεμβαλλεται μεταξυ αυτης και του Περσικου Κολπου, στον οποιον εκβαλλουν ο Ευφρατης και ο Τιγρης. Στην περιοχη της Μεσοποταμιας, οπως αποκαλειται, αναπτυχθηκαν παναρχαιοι πολιτισμοι. Αλλα και στην Αιγυπτο, το νοτιο τμημα της ανατολικης Μεσογειου, αναπτυχθηκε κατα μηκος του ξακουστου ποταμου της, του Νειλου, αξιολογος πολιτισμος. Συνεχιζοντας το ταξιδι κατα μηκος της βορειου Αφρικης προς δυσμας, η ξηρα μολις μπαινεις στην Λιβυη σχηματιζει εναν Κολπο, την Μεγαλη Συρτη. Η γλωσσιδα ξηρας στην Τυνισια - που λες και ειναι ετοιμη να ενωθει με την Σικελια - σχηματιζει αλλον εναν κολπο, την Μικρη Συρτη. Η τριγωνικη Σικελια ειναι τοποθετημενη στην μυτη της Ιταλικης Χερσονησου, η οποια μοιαζει με μποτα. Η Ιταλια δεσποζει στο κεντρο της Μεσογειου, με τα νησια της Κορσικης και της Σαρδηνιας στα δυτικα της σε βορειο -νοτιο κατευθυνση. Το τακουνι της κοντευει να ακουμπισει στην Αλβανια, σχηματιζοντας ετσι - αλλα και χαρη στο μακροστενο σχημα της - εναν βαθυ Κολπο, την Αδριατικη, μαζι με την Κροατια και την Σλοβενια. Παραταυτα, ευκολα εισερχεσαι και εξερχεσαι απο τον Κολπο αυτον. Στο Μαροκκο τελος ξεπροβαλλει ενας βραχος, σχηματιζοντας τα στενα του Γιβραλταρ - τις Ηρακλειες Στηλες κατα τους αρχαιους συγγραφεις - μαζι με το αντιστοιχο τμημα της Ιβηρικης Χερσονησου. Ειναι το συνορο μεταξυ Αφρικανικης και Ευρωπαικης Ηπειρου, μεταξυ Ατλαντικου Ωκεανου και Μεσογειου.

Το κλιμα και οι συνθηκες διαβιωσης ειναι ευνοικες στις χωρες που βρεχονται απο την Μεσογειο. Εκτος απο αυτα υπηρξαν και κοιτιδες παναρχαιων πολιτισμων, οπως εχει ηδη αναφερθει εδω και αυτοι ειναι μονο λιγοι λογοι, για τους οποιους ειναι ελκυστικοι τουριστικοι πολοι.

[Εικονα: Η Μεσογειος την Υστερη Εποχη του Χαλκου, 1500-1200 π. Χ.]

[Εικονα: Η Μεσογειος κατα την Πρωιμη Εποχη του Σιδηρου, 8ος -6ος αι. π. Χ.]

Στη συνεχεια κλεινει ο Ταλας τα ματια του. Νοιωθει ακομα το αερακι να χαιδευει απαλα το δερμα του. Τον ηλιο να τον αγκαλιαζει με τις ζεστες αχτιδες του. Τις μυρουδιες της θαλασσας να γεμιζουν τα πνευμονια του. Ακουει τα θαλασσοπουλια να κρωζουν, καθως πετουν ολογυρα και βουτουν στο πελαγος για να βρουν τροφη. Στο μυαλο του ερχονται εικονες απο αλλες εποχες: Κυκλαδιτες, Μινωιτες και Μυκηναιοι ναυτικοι ταξιδευουν σε χωρες εξωτικες, ανατολιτικες. Φοινικες εμποροι μεταφερουν τεχνουργηματα στο Αιγαιο, την βορειο Αφρικη, την νοτιο Ισπανια. Δωριεις, Ιωνες και Αιολεις ταξιδευουν στην Κατω Ιταλια και την Σικελια προς αναζητηση νεων εδαφων. Ρωμαιοι λεγεωναριοι εξαπλωνονται στην Μεσογειο, πολεμωντας και κατακτωντας τα βασιλεια των επιγονων του Μεγαλεξανδρου και τις αποικιες των Καρχηδονιων. Λιγους αιωνες αργοτερα, τα αραβικα χαλιφατα πολεμουν για την κυριαρχια στην Συροπαλαιστινη και την βορειο Αφρικη. Οι χριστιανοι Σταυροφοροι της Ευρωπης ταξιδευουν και πολεμουν τον Ισλαμισμο στους Αγιους Τοπους. Οι πειρατες της Μπαρμπαριας κουρσευουν γαλερες γεματες πολυτιμα αντικειμενα. Ευρωπαικες χωρες, οπως η Γαλλια, η Ιταλια και η Μεγαλη Βρετανια αποικουν το νοτιοανατολικο κομματι της Μεσογειου. Στα μεσα του 20ου αι., τα κρατη των χωρων αυτων θα ανεξαρτητοποιηθουν.

Η προκληση της δημιουργιας μιας Μεσογειακης Ενωσης ενεχει φυσικα αρκετα ρισκα. Για παραδειγμα, αντιθετα απο την εξ ολοκληρου χριστιανικη Ευρωπη, οι περισσοτερες χωρες, κυριως στο νοτιοανατολικο τμημα της Μεσογειου (Τουρκια, Συροπαλαιστινη, βορειος Αφρικη) ειναι μουσουλμανικες - με οτι αυτο μπορει να συνεπαγεται. Στις περισσοτερες Μεσογειακες χωρες επικρατουν μεγαλα ποσοστα ανεργιας. Υπαρχουν απολυταρχικα, καταπιεστικα καθεστωτα και γινονται αιματηρες τρομοκρατικες ενεργειες (π.χ. στο Ισραηλ και την Παλαιστινη, αλλα και στην Τουρκια). Ευλογα λοιπον αναρωτιεται κανεις, αν ο Νικολα θα πετυχει τον σκοπο του. Θα καταστει και παλι η Μεσογειος μια θαλασσα που ενωνει το ανομοιο - φαινομενικα - μωσαικο ολων αυτων των λαων, πολιτισμων, παραδοσεων και ιδεων;

Ο χρονος θα δειξει...

Celebrities, Paparrazi ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ.

Πριν απο αρκετους μηνες ειχε ανεβει σε πολλα ιστολογια το ακολουθο κουτσομπολιστικο κειμενο:

1. Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ αποκλήρωσε το γιο του Γιάννη, γιατί είναι gay! Στη διαθήκη του ανέφερε: "δεν συμφωνώ με κάποιες επιλογές που έκανε στην προσωπική του ζωή" 2. Ο Σταμάτης Φασουλής νοικιάζει, μεταξύ άλλων και ένα ρετιρέ στο Χαλάνδρι, στο οποίο σύμφωνα με μαρτυρίες γειτόνων, ένα απόγευμα είχε καλέσει το Μέμο Μπεγνή. Ο Φασουλής είχε κάνει «χρυσό»¨τον Μπεγνή να του κάτσει ( ή να κάτσει αυτός στον Μπεγνή) και από τα παρακάλια γρήγορα πέρασε στην .πίεση. Όλη η γειτονιά, λέει, άκουσε τον Μπεγνή να φωνάζει και να αντιστέκεται. Δεν είναι γνωστό αν τελικά έκατσε ή έφυγε. 3. Εκτός των άλλων, μέχρι και το φετινό Ιούνιο, ο Μπεγνής τα είχε με το Γιώργο Τσαλίκη 4. ο διάσημος τραγουδιστής που . πρόσφατα απέκτησε και παιδί κι ο οποίος γύρω στην άνοιξη συνελήφθη έπ' αυτοφώρω στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του με τρανσέξουαλ είναι ο Θάνος Πετρέλης! Ο οποίος είχε «μεγάλα μέσα» στην Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών και παρακάλεσε να αποσιωπηθεί το γεγονός πάση θυσία. 5. ο Πετρέλης «την έχει πέσει» ουκ ολίγες φορές σε θαυμάστριές του στα κέντρα όπου εμφανίζεται και δεν διστάζει να δώσει το κινητό του (και να ζητήσει από τις διάφορες..) και μετά τους στέλνει μηνύματα . 6. ένας άλλος που μέχρι και πριν 4 χρόνια «την έπεφτε» αβέρτα σε κοριτσάκια στις τουαλέτες των κέντρων που εμφανιζόταν ήταν ο Τριαντάφυλλος 7. ο Σταμάτης Κραουνάκης τα είχε με το Γιώργο Μαζωνάκη 8. ο Πέτρος Κωστόπουλος συζούσε 2 χρόνια στο Παρίσι με το Λαλιώτη ( ήταν ζευγάρι φυσικά) 9. ο Πέτρος Κωστόπουλος δέρνει άγρια τη Μπαλατσινού (γυναίκα του) 10. άλλοι διάσημοι που ξυλοφορτώνουν φρικτά τις γυναίκες τους, οι οποίες και τους έχουν καταγγείλει κατά καιρούς, είναι ο Κωνσταντόπουλος (πολιτικός), ο Δημήτρης Αβραμόπουλος (τσίτα γνωστό!!) και ο Γιάννος Παπαντωνίου. Τον τελευταίο τον είχε απειλήσει πέρυσι και σε εκπομπή του Πρετεντέρη στο MEGA η Λιάνα Κανέλλη ότι θα έβγαινε και θα έλεγε «πως βγήκε το διαζύγιό του» 11. ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου ξεφτιλίζεται αβέρτα από τη γυναίκα του κάθε φορά που βγαίνουν .. 12. ο Λάκης Λαζόπουλος έχει φτιάξει συγκρότημα μπανγκαλόου στη Σέριφο, στα οποία φιλοξενεί τους φίλους του. Οι κάτοικοι της γύρω περιοχής στο νησί έχουν ξεσηκωθεί, γιατί δηλώνουν ότι τις νύχτες εκεί γίνονται τρελά όργια και οι φωνές των συνουσιαζόμενων ακούγονται έντονα. 13. myth baster: κι όμως ..ο Αλέξης Γεωργούλης δεν έχει «κάτσει» στο Λάκη Λαζόπουλο!!! 14. η Αλεξία Μπακογιάννη, κόρη της Ντόρας Μπακογιάννη «τα είχε» με το Μιχάλη Χρυσοχοίδη (πρώην υπουργός Δημ.Τάξεως ) και έμεινε έγκυος. Η μάνα της έσπευσε να αποσιωπήσει το γεγονός, στέλνοντάς τη στην Αμερική να κάνει έκτρωση και να παραμείνει εκεί για 2 χρόνια.. 15. η Βάσω Παπανδρέου παραγγέλνει «μυρωδάτο» από την Ξάνθη. 16. η Μαριέττα Γιαννάκου Κουτσίκου πράγματι «τα έχει» χρόνια τώρα με το σωματοφύλακά της και θέλουν διακαώς να βάλουν και στεφάνι! Ο λόγος για τον οποίο ο λαιμός της είναι χοντροκομμένος είναι λόγω των ορμονών που έπαιρνε κατά την περίοδο που προσπαθούσε να κάνει παιδί. 17. η Nicole Kidman είναι μεγάλη λέσβο.. 18. ο Mel Gibson είναι μεγάλος γύφτουλας στο τραπέζι: τρώει με ορθάνοιχτο το στόμα και με τα χέρια 19. γιατί διώξανε το Νίκο Χατζηνικολάου από τον ALPHA?? Ως γνωστόν, ο Χατζηνικολάου «τα είχε» (και ίσως συνεχίζουν ακόμα) με το Γιάννη Πρετεντέρη. Ο λόγος για τον οποίο χώρισε με την Έλενα Κατρίτση ήταν ότι εκείνη, παρ όλο που γνώριζε τις προτιμήσεις του, μια μέρα τον έπιασε καβάλα στον Πρετεντέρη και δεν άντεξε! Ο τωρινός του γάμος με την Κρίστυ Τσολακάκη (η οποία είναι κόρη μίας εκ των αδερφών Μπρόγιερ- που ήταν δίδυμες και τραγουδούσαν σε ελληνικές ταινίες με το Βουτσά ( μία απ' αυτές είχε παντρευτεί κάποτε κ το Βουτσά), ουσιαστικά είναι μια «βιτρίνα». Η Τσολακάκη «τα έχει» με τη Βίσση και μάλιστα ένα φεγγάρι η Βίσση την είχε πιάσει με την Ειρήνη Μερκούρη και είχε γίνει μεγάλος χαμός !!! 20. σύμφωνα με γνωστό Αθηναίο δάσκαλο καράτε, η Χριστίνα Λαμπίρη κάνει πολύ καλές π...ες !!!!!!!!!!!! 21. πριν 2 χρόνια η εκπομπή της Λαμπίρη ανακοίνωνε επί 2 εβδομάδες ότι θα αποκαλύψει θέμα ΣΟΚ! Τελικά το θέμα δεν προβλήθηκε ποτέ γιατί η Λαμπίρη θεώρησε ότι ήταν πολύ χοντρό και ότι θα κατέστρεφε κόσμο.το θέμα ήταν ένα video με το Θέμο Αναστασιάδη να τον «παίρνει» από νεαρό άντρα μοντέλο 22. ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, ο Στέφανος Κορκολής και ο Χάρης Ρώμας έχουν AIDS..Επισκέπτονται συχνά αθηναϊκό νοσοκομείο το οποίο είναι γνωστό για την παροχή υποστήριξης σε φορείς του ιού, για εξετάσεις αίματος κ.λ.π. 23. το μεγάλο κουαρτέτο της πόλης εδώ και χρόνια είναι: Αντώνης Ρέμος, Θέμης Γεωργαντάς, Πύρρος Δήμας και Γρηγόρης Αρναούτογλου. Είναι αλήθεια. 24. πριν 2 χρόνια η Ευριδίκη μεταφέρθηκε στο Θριάσειο Νοσοκομείο με .εξαρτήματα στον ..κώλο! 25. η Καλομοίρα παίρνεται με Σαουδάραβες επιχειρηματίες σε βίλα στην Παραλιακή

Ανθρωποι που ειναι μεσα στα πραγματα και στον κοσμο στον οποιο κινουνται και εργαζονται τα αναφερομενα προσωπα, επιβεβαιωνουν τα περισσοτερα απο αυτα τα κουτσομπολια: 1 (ο Γιαννακης ειναι gay εχει ειπωθει μαλιστα, οτι η Βουγιουκλακη τον ειχε πιασει με τον πρωην ερωμενο της, εκλιποντα Βλασση Μπονατσο), 2 (ο τυπος οντως αδελφιζει), 7 (οντως ισχυει), 8 (ισχυει), 9 (ισχυει), 10 (ειχε βγει στην επικαιροτητα, αλλα ειπαν οτι δεν αληθευει), 12 (εχει βουηξει ολο το νησι με δαυτον. Καποια στιγμη τον ειχαν πιασει σε ενα κοτερο μαζι με τον Ρουβα, καποιες μοντελες και ναρκωτικα. Το θεμα φυσικα "κουκουλωθηκε"), 14 (η κορη της Ντορας τα ειχε οντως με τον Χρυσοχοιδη, αλλα η μανα της επεμενε να διακοψουν), 15 (η Βασω υπηρξε για ενα διαστημα και ερωμενη του Ανδρεα λενε), 18 (ο τυπος δεν ειναι μονο βλαχαδερο, ειναι και μεθυσος και φανατισμενος θρησκοληπτος), 19 (ειναι πραγματικα gay) , 22 (ο Παπακαλιατης και ο Ρωμας ειναι gay) , 23 (ο Πυρρος και ο Ρεμος ειχαν σεξουαλικες επαφες, εχουν πει), 24 (αυτο το εχουν πει για τον Ρεμο και την Βισση).

Λιγα χρονια πριν απο την εποχη των ιστολογιων στο διαδικτυο, μια παρεα νεαρων που ηθελαν να μιμιθουν προφανως τα ημισκουμπρια, καθισαν και εφτιαξαν ενα "τραγουδακι", με στιχους για λεσβια Βανδη και ομοφυλοφυλο Ρεμο. Ασχετως αν αυτο αληθευει η οχι, σε εκπομπη στην οποια ησαν καλεσμενοι εδεχτηκαν μεγαλη επιθεση απο φιλους και μανατζερς των καλλιτεχνων. Φυσικα και πληρωσαν την αποπειρα τους να κανουν πλακα πολυ ακριβα... Πολυ πριν απο αυτο, το γνωστο τραβεστι Τζενη Χειλουδακη εγραφε σε στηλη life style περιοδικου τις αυτοβιογραφικες του εμπειριες απο τον κοσμο της νυχτας. Και ειδικα τις ερωτικες του συνευρεξεις με γνωστα προσωπα του εγχωριου καλλιτεχνικου χωρου, χωρις ομως να αναφερει ονοματα. Πολλες φορες ομως, απο τις ακριβεις περιγραφες και τα συμφραζομενα, ηταν απλο να καταλαβει ο αναγνωστης περι ποιους επροκειτο.

Το θεμα ειναι ομως το εξης: Ο λεγομενος "καλλιτεχνικος χωρος" (στον οποιον περιλαμβανονται ηθοποιοι, τραγουδιστες, ζωγραφοι, σκηνοθετες, συγγραφεις, φωτογραφοι, χορευτες, σκηνογραφοι, συνθετες, σχεδιαστες μοδας κ.α. που σχετιζονται με τις τεχνες) ηταν ανεκαθεν ανεκτικος σε θεματα σχετιζομενα με τις απολυτες ελευθεριες του ανθρωπου (οπως ειναι ο ερωτας, η ελευθερια της εκφρασης κ.α.), για αυτο ισως (μαζι με την οικονομικη ευμαρια και την δοξα που εχει αποκτησει) να αποτελει προτυπο, κυριως για ατομα νεαρης ηλικιας. Σε αυτο συμβαλουν οχι μονο η καθημερινη προβολη απο τα Μ.Μ.Ε., αλλα και το καινουργιο "φρουτο" του star system, οι αυτοβιογραφιες τους. Σε αυτες, τα ατομα αυτα παρουσιαζονται ως αυτοδημιουργητα προσωπα, μεγαλωμενα στην φτωχια, τα οποια εργαστηκαν σκληρα για να φτασουν εκει που εφτασαν. Γενναται ωστοσο το ηθικης φυσεως ερωτημα, κατα ποσον μπορει καποιος σαν τους Amy Winehouse και Peter Doherty λ.χ. να αποτελει προτυπο για τους νεους, απο την στιγμη που παιρνει ναρκωτικα και καταναλωνει αλκοολ σε δημοσιους χωρους. Οι "υπερασπιστες" τετοιων "προσωπικοτητων" επικαλουνται το επιχειρημα, οτι η προσωπικη και η επαγγελματικη ζωη του καθε ανθρωπου θα πρπει να διαχωριζονται, με την πρωτη να γινεται σεβαστη απο το ευρυ κοινο. Εδω ερχεται το επομενο ηθικο ερωτημα, το οποιο συνδεεται αμεσα με το πρωτο που αναφερθηκε παραπανω: Πρεπει να κρινεται καποιος και για την προσωπικη του ζωη, για τις αποφασεις που εχει παρει σε αυτη η´μονο για το εργο του; Οι Amy Winehouse και Peter Doherty ειναι σιγουρα καλοι σε αυτο που κανουν - αλλα ειναι αλκοολικοι και ναρκομανεις και εχουν χασει τον ελεγχο των πραξεων τους. Οι αναφερομενοι καλλιτεχνες του κουτσομπολιστικου ιστολογιου ειναι επισης καλοι, καθενας στον τομεα του - αλλα αλλος ειναι ομοφυλοφυλος, αλλος ειναι παλιανθρωπος, αλλος παλι εχει αλλα κουσουρια η´ διεστραμμενα βιτσια... Και φυσικα, ως συνηθως, υπαρχουν και περιπτωσεις ανθρωπων στο συναφι της show business, που κανεις δεν καταλαβαινει τι δουλεια εχουν εκει, πως εφτασαν, πως απεκτησαν δοξα και πλουτο αφου ειναι εντελως αταλαντοι. Τρανταχτα παραδειγματα απο το εγχωριο star system αποτελουν ατομα οπως ο αυτοαποκαλουμενος "εθνικος σταρ" Ανδρεας Ευαγγελοπουλος, η "μπουτικ κρεατων" Στελα Μπεζεντακου - Βερα Λαμπρου - Ελενα Βεντη - Ποπη Μαλλιωτακη - Εφη Θωδη - Εφη Σαρρη, ο υπερνομαρχης "Πανικας", διαφοροι παικτες ρεαλιτοπαιχνιδιων και μοντελες που θελουν σωνει και καλα να κανουν καριερα στην showbusiness, αλλα και ο εκπτωτος "Κοκος". Στο διεθνες star system κραυγαλεες ειναι οι περιπτωσεις της Βικτωριας, συζυγου του ποδοσφαιριστη Ντειβιντ Μπεκαμ, της χηρας Tatjana Gsell, του μουσικου παραγωγου Dieter Bohlen ( ιδρυτη του ποπ γκρουπ της δεκαετιας του 1980 "Modern Talking"), του συζυγου της ντιβας Ζα-Ζα Γκαμπορ, Φρεντερικ (ο οποιος σε δημοπρασια αγορασε τον τιτλο ευγενιας "Prince von Anhalt" και "υιοθετησε" καποιον Μαρκους, ιδιοκτητη οικων ανοχης στο Αμβουργο), φυσικα διαφορων μανεκεν, και ιδιαιτερα της κακομαθημενης κληρονομου Paris Hilton! Πριν απο εναν χρονο περιπου, ολα σχεδον τα καναλια του πλανητη επαιξαν ως κεντρικο τους θεμα στα ειδησεογραφικα τους προγραμματα την φυλακιση της και και την αποφυλακιση της μετα απο λιγες μερες. Ο απλος κοσμος αναρωτιεται, γιατι θα πρεπει να τα ανεχεται ολα αυτα και τι τον αφορουν οι ανθρωποι αυτοι. Το θεμα αυτο ειναι καπως περιπλοκο.

Σε αυτο παιζουν ρολο - κλειδι οι Paparrazi: Τα "κυνηγοσκυλα", θα λεγαμε, της κλικας που συνθετει τους "διαμορφωτες της κοινης γνωμης" (βλ. κειμενο 05/08 εντ.), εφοδιασμενα με καμερες και μικροφωνα τελευταιας τεχνολογιας, τα οποια παρακολουθουν και μεταφερουν στιγμιοτυπα της προσωπικης ζωης των καλλιτεχνων στην δημοσιοτητα. Δεν εχουν ολοι αυτοι ηθικους φραγμους, πιστευουν μονο στο ευκολο και γρηγορο κερδος, προσπαθωντας να επιβαλουν σωνει και καλα την αποψη τους, οτι δηθεν ο απλος κοσμος θελει να ξερει τι κανει στην προσωπικη του ζωη ο ενας και ο αλλος καλλιτεχνης. Το οτι μπορει να υπαρχουν και σταρς, οι οποιοι σκοπιμως αυτοπροβαλλονται για να κερδισουν δημοσιοτητα με αυτον τον τροπο, ισχυει μεν, αλλα αυτοι που το εφαρμοζουν ειναι λιγοι. Χαρη ομως στους Paparrazi πληροφορουμαστε οτι καποια πραγματα δεν ειναι οπως ακριβως φαινονται. Πισω απο τα λαμπερα προσωπεια κρυβονται συχνα σκοτεινα, διεφθαρμενα, ανηθικα, αχρηστα προσωπα. Ουδεν κακον αμιγες καλου...

Οσο για τον Ταλα, εχει ηδη αναφερει οτι δεν κρινει τους συνανθρωπους του απο την εμφανιση, τις πολιτικες και θρησκευτικες πεπειθησεις τους η´τις σεξουαλικες τους προτιμησεις. Παλιοτερα πιστευε οτι ειναι δυσκολοτερο να μεταβληθει ο χαρακτηρας καποιου. Μετα απο πολλες εμπειριες στην ζωη του ομως, βλεπει οτι ο χαρακτηρας του ανθρωπου ειναι σαν τις σκαλες: Στα ψηλα σκαλοπατια ειναι τα "ανωτερα", τα "καλα" συναισθηματα, οπως η αγαπη, η δικαιοσυνη, η αληθεια, η εντιμοτητα κτλ. Στα χαμηλα σκαλοπατια βρισκονται συναισθηματα οπως η κακια, το μισος, ο φθονος κ.α. Για πολλους ειναι ευκολοτερο να κατεβεις την σκαλα, παρα να την ανεβεις. Και αν ο Ταλας θα ειχε την δυνατοτητα να επιλεξει συνεργατες, δεν θα επαιρνε στην δουλεψη του αποκλειστικα τον αριστο. Γιατι ναι μεν, μπορει να κανει γρηγορα και αποτελεσματικα την δουλεια, αλλα να ειναι παλιανθρωπος, αλλαζων και να δημιουργησει προβληματα στους συναδελφους του. Ενω καποιος, ο οποιος δεν ειναι πολυ καλος στην δουλεια του, αλλα ειναι καλος ανθρωπος, συνεργασιμος και εχει ορεξη να μαθει, μπορει να φανει πιο αποτελεσματικος, εστω κι αν κανει λαθη στην αρχη. Εσυ φιλε αναγνωστη, ποιον θα επελεγες;

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΚΑΜΑΚΙΑ.

Στο χτεσινο κειμενο αναφερθηκε προλογικα, στα πλαισια της εμφανισης, το κλισε που επικρατει για τους Ελληνες και την προσπαθεια των αλλοδαπων τουριστων απο τις ευπορες χωρες του δυτικου κοσμου να βρουν την αντανακλαση του στους συγχρονους Ελληνες. Ταιριαζει το θεμα οπωσδηποτε με το καλοκαιρινο κλιμα της εποχης.

Συν τοις αλλοις συνειρμικα ερχονται στο μυαλο η σειρα διηγηματων του Βασιλη Βασιλικου τα καμακια, ενω στο CD-Player ακουγεται η βραχνη φωνη του Αντωνη Καλογιαννη να ερμηνευει το γνωστο τραγουδι "do you like the Greece"... Η απαντηση των Ελληνων στα κλισε των τουριστων του δυτικου κοσμου ειναι η αντιπαραθεση των δικων τους κλισε για αυτους.

Μετα τον Β´Παγκοσμιο Πολεμο, και αφου ο δυτικος κοσμος ειχε ηδη φτιαχτει οικονομικα, ξανα - ανακαλυψε τα καλοκαιρινα ταξιδια στο εξωτερικο προς αναψυχη. Τις επομενες δεκαετιες υπο τις επιρροες διαφορων μουσικων ρυθμων - απο rock´n´roll και jazz μεχρι samba και reggue - Αμερικανοι και Ευρωπαιοι κατεφευγαν στα θερετρα της νοτιου Ισπανιας, της Σικελιας, της Cote d´Azur (Saint Tropez, Cannes, Monaco) στην νοτιο Γαλλια, ωστε να απολαυσουν την ζεστη του ηλιου και την θαλασσα, που δεν μπορουσαν να απολαυσουν στις πατριδες τους. Υπαρχαν βεβαια και αρκετοι, οι οποιοι ηθελαν να κανουν διακοπες σε καποια λιγοτερο κοσμοπολιτικα μερη. Καποιοι αλλοι επισης, ησαν λατρεις λαικων παραδοσεων και αρχαιων πολιτισμων. Υπηρχε μια χωρα στην Μεσογειο που συνδυαζε το ηπιο κλιμα με την ποικιλια ευγευστων εδεσματων, εντυπωσιακα μνημεια με πανεμορφες ακρογιαλιες: Η Ελλαδα...

Η χωρα ειχε ηδη βγει "τσαλακωμενη" απο τις περιπετειες του Β´Παγκοσμιου Πολεμου και του Εμφυλιου. Η οικονομια της πασχιζε να σταθει στα ποδια της. Πολλοι Ελληνες, βλεποντας τα προβληματα αυτα, πηραν την αποφαση να μεταναστευσουν στις χωρες απο τις οποιες προερχονταν οι τουριστες. Καποιοι αλλοι εμειναν και το πολεμησαν. Στις λεγομενες τουριστικες περιοχες, κυριως στα νησια του Αιγαιου, δεν ειχε δωθει μεγαλη οικιστικη αναπτυξη. Οι ντοπιοι ζουσαν απλα, βγαζοντας τα προς το ζην απο την τοπικη παραγωγη. Ησαν φιλοξενοι και καταδεχτικοι. Οι παραλιες στα νησια ηταν πεντακαθαρες. Με την εγκαθιδρυση της χουντας, αλλα και αργοτερα, κατα την Μεταπολιτευση, καποιοι καταλαβαν τι δυναμικο κρυβουν τετοιου ειδους περιοχες και εριξαν χρημα.

Εκεινες τις εποχες οι τουριστες ανακαλυπταν μιαν Ελλαδα φτωχη, αλλα καθαρη, με φιλοξενους κατοικους. Περιοχες φυσικου καλλους οπως τα Ματαλλα της Κρητης εγιναν καταφυγιο για τους χιπηδες των δεκαετιων του 1960 και 1970 που εψαχναν την επαφη με την φυση. Και πολλες απο τις αλλοδαπες τουριστριες βρηκαν - α λα Shirley Vallentein - το κλισε που αναζητουσαν στην αγκαλια καποιου ηλιοκαμενου και γυμανσμενου απο την βιοπαλη Ελληνα γεωργου η´ψαρα. Αλλα και οι ιδιοι οι Ελληνες εζησαν τα δικα τους κλισε με τις πανυψηλες ξανθιες Αγγλιδες, Σουηδεζες, Γερμανιδες, που τοσο πολυ διεφεραν απο τις συντοπιτισσες τους. Καπως ετσι γεννηθηκε και "ο μυθος του Greek Lover", τον οποιον στα δικα μας δεδομενα συντηρισαν και μετεδωσαν τα ανωθι αναφερομενα παραδειγματα με τον Βασιλικο και τον Καλογιαννη, αλλα και οι βιντεοταινιες με τον Κ. Γκουζγκουνη, τον Σ. Γαρδελη και τον Σ. Ψαλτη. Βεβαια οι "οργανωσεις καμακιων" στο Ναυπλιο, την Ροδο, την Μυκονο ελαβαν πραγματι χωρα. Επροκειτο για ομαδες ντοπιων γοηδων, οι οποιες επαιζαν τον ρολο του ξεναγου - ξενοδοχου - εραστη για τις θηλυκες υπαρξεις απο την βορεια Ευρωπη και τις Η.Π.Α. κατα τις θερινες περιοδους. Ειχαν δε τοση επιτυχια, που υπηρξαν οντως αλλοδαπες, οι οποιες προτιμησαν να εγκατασταθουν μονιμα σε καποιο νησι του Αιγαιου, μαζι με τον Ελληνα ανδρα των ονειρων τους...

Σημερα εχουν αλλαξει καποια πραγματα. Πολλες ελληνικες παραλιες ειναι βρωμικες, ενω πολυτελη ξενοδοχεια και πανακριβα εστιατορια εχουν χτιστει "χυμα στο κυμα". Τα ναυλα σε πλοια και αεροπλανα εχουν επισης ακριβηνει, ενω οι υπηρεσιες που παρεχονται δεν αντιστοιχουν στις τιμες αυτες. Οι κατοικοι των τουριστικων περιοχων πασχιζουν να επωφεληθουν οικονομικα με καθε τροπο απο τους "κουτοφραγκους" - αλλωστε ο τουρισμος ειναι εποχιακος. Εξ´ου και οι "αρπαχτες". Οσο για τα καμακια... "Αγαμητες ερχονται, αγαμητες φευγουν", σου απαντανε οι ντοπιοι στα νησια. Οπως εχει δηλωσει και ο φιλος Πανος, που εχει ζησει και εργαστει για πολλα χρονια σε νησια, σε Μυκονο, Σαντορινη, Ζακυνθο και κυριως, σε Φαληρακι της Ροδου και Μαλια της Κρητης ερχονται γκρουπ τουριστων, κυριως νεαρης ηλικιας. Ειναι παντα μαζι, πανε σε συγκεκριμενες παραλιες, ξενοδοχεια και εστιατορια και αποφευγουν να εχουν επαφες με τον ντοπιο πληθυσμο, εκτος απο τα βασικα (αγορες τσιγαρων απο το περιπτερο π.χ.). Ουτε "ξεμοναχιαζονται", ουτε φλερταρονται και δεν το επιθυμουν αλλωστε. Επιπλεον υπαρχει ανταγωνισμος με αλλες χωρες, οπως ειναι η Ισπανια, η Ιταλια και η Τουρκια, αλλα και οι καινουργιες στο παιχνιδι της τουριστικης αναπτυξης Βουλγαρια και Κροατια. Ολες αυτες προσφερουν πολυ φθηνοτερα πακετα καλοκαιρινων διακοπων απο οτι η Ελλαδα. Και στην εποχη που ζουμε, κανεις δεν θελει να καταξοδευτει και να μην το ευχαριστηθει. Οσο για το φλερτ, στα νησια της Καραιβικης και σε καποιες Αφρικανικες χωρες που εχουν προσβαση στην θαλασσα, υπαρχουν επισης συνδεσμοι καμακιων και μαλιστα, πολυ επιτυχημενοι.

Παντως στα διεθνη γκαλοπς οι Ελληνες παραμενουν φαβορι ως εραστες, αλλα αυτο οφειλεται κυριως στις ερωτικες τους επιδοσεις με τις συμπατριωτισσες τους. Δεν λενε αλλωστε "παπουτσι απο τον τοπο σου κι ας ειναι και μπαλωμενο"; Καλο καλοκαιρι!

ΟΙ ΜΠΟΝΤΥΜΠΙΛΝΤΕΡΑΔΕΣ (ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΛΙΣΕ).

- "Μα εσυ δεν μοιαζεις με Ελληνα!" απορησε εκπληκτος ο Γερμανος μεσηλικας, καθως συνεχιζε να περιεργαζεται τον Ταλα με γουρλωμενα ματια. Ο Ταλας χαμογελασε. Ποσες φορες δεν ειχε ακουσει παρομοιες κουταμαρες απο διαφορους Γερμανους και Γερμανιδες; Με την ακρη του ματιου του περιεργαστηκε τον εαυτο του στον μεγαλο καθρεπτη που κρεμοταν πισω απο την πλατη του του μεσηλικα στο μικρο καφενεδακι. Παρατηρησε το οβαλ προσωπο με το ελαφρως τετραγωνο σαγονι και την καπως μακρια, κυρτη μυτη του νεαρου ανδρα απεναντι του. Πρεπει να ηταν μεταξυ 28 και 30 χρονων. Ειχε λευκο δερμα (αφου ηταν χειμωνας στην Γερμανια!), συμμετρικα αυτια και φρυδια. Τα ματια του ειχαν, αναλογα με το φως στο μαγαζι, ποτε ανοιχτο γαλαζιο, ποτε σκουρο γριζοπρασινο τονο. Τα μαλλια και τα γενεια του ηταν σκουροχρωμα καστανα. "Δηλαδη πως πρεπει να ειναι ο Ελληνας εμφανησιακως" αναρωτηθηκε, κοιτωντας μια τον συνομιλητη του και μια το ειδωλο του στον καθρεπτη.

Οπως αναφερθηκε και στα προηγουμενα κειμενα (βλ. εντ.) για πολλους η εμφανιση μετραει. Το πως πρεπει να μοιαζει ο Ελληνας, πως πρεπει να μοιαζει ο Γερμανος κτλ. ειναι ενα απο τα συχνα επαναλαμβανομενα κλισε. Οσον αφορα τους Ελληνες ειδικα, τα κλισε ειναι κατα την γνωμη του Ταλα ενα κραμα των φιλοδοξιων των αλλοδαπων τουριστων να βρουν την αντιστοιχια των αρχαιων ελληνικων αγαλματων σε σαρκα και οστα και των εικονων που δεχονται μαζικα απο τα Μ.Μ.Ε. Για παραδειγμα, την δεκαετια του 1960 (λιγο πριν παρει τα πανω του ο μαζικος τουρισμος ευρωπαιων και αμερικανων στην Ελλαδα και στις υπολοιπες μεσογειακες χωρες) ειχαν μεγαλη περαση οι επικες ψευδοιστορικες ταινιες με τον Mr. Universere Steve Reeves. Ο μελαχρινος, γαλανοματης, ηλιοκαμενος, αρρενωπος και μυωδης Steve - αναμφιβολα ενας απο τους ωραιοτερους ανδρες της μεγαλης οθονης - υπηρξε στην εποχη του προτυπο μιμησης για νεους που θελαν να πεταξουν "ποντικια", αλλα και θαυμασμου πολλων γυναικων, ακριβως λογω της εμφανισης του. Φυσικα δεν ειχε υποδηθει στις περισσοτερες ταινιες που επαιξε τιποτε αλλο, παρα κυριως τον Ελληνα. Αν και οι καλυτεροι του ρολοι ησαν εκεινοι του Αινεια σε δυο ταινιες, αλλα και του Ρωμυλου, ακομα δε του "τιγρη της Μαλαισιας" Σαντοκαν, εμεινε γνωστος ως ο πρωτος ηθοποιος, ο οποιος ερμηνευσε τον μυθικο ηρωα Ηρακλη. Οντας Ελλην ηρωας, επεδεικνυε τους καλογυμνασμενους δικεφαλους και φαρδεις ωμους του σε καθε ευκαιρια: Ειτε παλευοντας με λιονταρια, σηκωνοντας βραχους, γκρεμιζοντας κτηρια, ειτε κρατωντας προστατευτικα στην αγκαλια του πανεμορφες παρθενες που μολις ειχε σωσει απο κινδυνο. Χαρη στις κινηματογραφικες επιτυχιες του Reeves πολλοι bodybuilders βρηκαν επαγγελματικο διεξοδο στις showbusiness. Ο δημοφιλεστερος εξ αυτων ειναι φυσικα ο νυν κυβερνητης της Καλιφορνια Arnold Schwarzenegger.

Στην σημερινη εποχη, και με τα σκανδαλα περι ντοπινγκ με στρεροειδη και διαφορες αλλες αναβολικες ουσιες να πεφτουν βροχη, το αθλημα της σωματικης διαπλασης (οπως μεταφραζεται στα ελληνικα ο ορος bodybuilding) δεν βρισκεται και στις μεγαλυτερες δοξες του. Οι αρμοδιες ομοσπονδιες δεν εχουν επισης φροντησει για την προβολη του αθληματος αυτου μεσω των Μ.Μ.Ε., οπως εχει κανει η ομοσπονδια του wrestling. Επομενως αυτο που μενει ειναι καποια καταπτυστα ρεπορταζ σε καποια ιδιωτικα τηλεοπτικα καναλια και περιοδικα, στα οποια προσπαθουν καποιοι να παρουσιασουν εσκεμμενα τους bodybuilders ως ανεγκεφαλους. Σε αυτα τα ρεπορταζ, οι "εξυπνακιδες" ρεπορτερς θετουν στους αθλητες ερωτηματα οπως, ποια ειναι η πρωτευουσα της χωρας απο την οποια καταγονται η´ποσο κανουν ενα συν ενα μειον ενα. Ο σκοπος ειναι βεβαια πασιφανης: Η προσπαθεια γελοιοποιησης του αθλητη, ο οποιος ειναι αναγκασμενος να υπομενει αυτες τις ανοησιες. Με αυτον τον τροπο αναπαραγεται το κλισε του" γυμνασμενου μεν, χαζου δε" (κατα το "κτηνωδης δυναμη, ογκωδης αγνοια").

Προφανως αυτοι οι οποιοι αναπαραγουν το κλισε αυτο, ειναι οι ιδιοι που εβγαλαν τα ανεκδοτα με τις ξανθιες και τις "φημες" για την σεξουαλικοτητα των φαλακρων. Οπωσδηποτε προκειται για ατομα με μεγαλα κομπλεξ. Οσοι ασχολουνται εστω και ερασιτεχνικα με το αθλημα της σωματικης διαπλασης, γνωριζουν και μπορουν να το γνωστοποιησουν, οτι ειναι ενα αθλημα επιδειξης. Οπως ο φοιτητης μελεταει με τις ωρες για να αποδοσει στις εξεταστικες, ετσι και ο μποντυμπιλντερ γυμναζεται συστηματικα, για να ειναι σε φορμα κατα τους αγωνες και να επιτυχει. Εξυπακουεται δε, οτι η συστηματικη αθληση περιλαμβανει και την αναλογη διατροφη και ψυχολογικη προετοιμασια. Το συστημα προπονησης απο μονο του μιλαει κιολας για την ευφυια των αθλητων, καθοτι περιλαμβανει συνδυασμο ασκησεων του καθε μελους του σωματος. Καποιος χαζος, συμφωνα με το κλισε, δεν θα μπορουσε να τα βγαλει περα. Οι μποντυμπιλντερς δουλευουν κυριως με βαρη. Τα τελευταια χρονια εχουν κατασκευαστει υπερσυγχρονα μηχανηματα, με μπαρες, αλτηρες, κωπηλατικες μηχανες, οι εμπειροι αθλητες ομως λενε οτι τιποτε δεν ειναι τοσο καλο, οσο ο παραδοσιακος παγκος και η μπαρα. Τα παραδοσιακα αυτα οργανα ειναι για τον μποντυμπιλντερ οτι ειναι για τον φοιτητη τα λεξικα του. Οι επαγγελματιες αθλητες περνανε συχνα 6 και 8 ωρες καθημερινης προπονησης στα γυμναστηρια, ακριβως οπως και καθε εργαζομενος ανθρωπος. Οι αρχες του μποντυμπιλντινγκ υπαρχουν σε ολα τα αθληματα. Ριξτε μια ματια στους σπριντερς: Ειναι ολοι τους μυωδεις σαν μποντυμπιλντερς! Οι αθλητες της ενοργανης γυμναστικης εχουν στενη μεση, πλατυ στερνο, φαρδιες πλατες και ωμους, καλοσχηματισμενους δικεφαλους και τρικεφαλους, ακριβως οπως οι μποντυμπιλντερς! Παλαιστες, πυγμαχοι, καρατεκα, κολυμβητες προπονουνται επισης με βαρη. Οσο για τα αναβολικα και τα στεροιδη, μονο οι μποντυμπιλντερς τα παιρνουν; Απο δρομεις και ποδηλατες, μεχρι αρσιβαριστες και ποδοσφαιριστες - πολλοι απο ποικιλα αθληματα κανουν χρηση των για να βελτιωσουν τις επιδοσεις τους. Αυτες οι ουσιες δεν ειναι καν εφευρεση του μποντυμπιλντινγκ.

Το κλασσικο προγραμμα προπονησης στο μποντυμπιλντινγκ περιλαμβανει μια σειρα ασκησεων για βαρη, η οποια εχει σκοπο να δωσει σταδιακα δυναμη, ογκο και γραμμωση στο σωμα. Οι ασκησεις περιλαμβανουν εναν ορισμενο αριθμο σετς, εντος των οποιων γινονται συγκεκριμενες επαναληψεις της ασκησης. Για παραδειγμα, η εκγυμναση των δικεφαλων με βαρακια μπορει να ειναι 4 επι 12, το οποιο σημαινει οτι υπαρχουν 4 σετς (μοναδες) και καθε ενα απο αυτα περιλαμβανει 12 επαναληπτικες ασκησεις. Οι επαγγελματιες μποντυμπιλντερς γυμναζουν διαφορετικη μυικη ομαδα καθε μερα (η´καθε δευτερη μερα, με μια μερα ενδιαμεσα διαλειμμα, αναλογως του ωραριου τους και τον προσωπικων τους υποχρεωσεων). Μπορει π.χ. την Δευτερα να γυμναζουν μονο τα ποδια, την Τριτη τους κοιλιακους, την Τεταρτη τα χερια κτλ. Για να δυναμωσει ο αθλητης τους μυς του, σηκωνει ολο και περισσοτερα κιλα. Λεγεται δε, οτι για να παρει ογκο, ο αθλητης βαζει μεν περισσοτερα κιλα στα οργανα, αλλα κανει λιγοτερες επαναληψεις στα σετς. Αντιθετως, για να φτιαξει την γραμμωση, ελαχιστοποιει τα βαρη, αλλα αυξανει τον αριθμο των επαναληψεων. Το αθλημα παντως δεν ονομαστηκε ετσι οπως ονομαστηκε τυχαια: Ο καθενας ειναι ελευθερος να πλασει το σωμα του οπως θελει, να αυξησει τον ογκο του η´να φτιαξει γραμμωση. Αρκει βεβαια, να υπαρχει συμμετρια και αρμονια στους μυς του. Αυτο ισχυει ιδιαιτερα για τις γυναικες, μιας και υπαρχουν αρκετες "μποντυμπιλντερουδες", οι οποιες μοιαζουν με ... ανδρες με μπικινι! Αλλα δεν ειναι απαραιτητο να γινει η οποιαδηποτε κοπελα θελει να γυμναστει ετσι. Αλλωστε εγραφτηκε εδω, οτι καθε αθλημα περιλαμβανει και προπονηση με βαρη. Τα τελευταια χρονια δε, εχει εμφανιστει και η ταση του natural bodybuilding, κατα την οποια δεν χρειαζεται καν να παιρνει κανεις αναβολικα και συμπληρωματα διατροφης. Αρκουν η συστηματικη προπονηση και σωστη διαιτα.

Ανακεφαλαιωνοντας, νομιζει ο Ταλας οτι ειναι περιττο να σχολιαστει περαιτερω, το οτι ολος αυτος ο ντορος με τους δηθεν χαζους μποντυμπιλντεραδες ειναι ανοητο κλισε καποιων ασχετων με το αθλημα. Ευχης εργον ειναι να περιοριστει το συγκεκριμενο φαινομενο. Ενημερωση λοιπον, κοντρα στα κλισε!