Mittwoch, 23. Juli 2008

ΧΑΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ.

Καλοκαιρι 2008. Λιγο πριν μπουν στην τελικη τους ευθεια τα περιφημα "μπανια του λαου", ο Υπουργος Οικονομιας ανασηκωνει αδιαφορα τους ωμους για την οικονομικη κατασταση που αυτος και οι προκατοχοι του δημιουργησαν. Ο συναδελφος του Υπουργος Πολιτισμου και εξαδελφος του Πρωθυπουργου κλαψουριζει: "Το ταμειον ειναι μειον". Τα δυο μεγαλα κομματα ασχολουνται με το τι φταιει και χανουν την αυτοδυναμια τους. Φωτιες στα δαση και ορυγμοι περι σκανδαλων, για τα οποια ελαχιστα κανει κανεις, κυριαρχουν στα δελτια ειδησεων.
Μεσα σε ολα αυτα, πολλοι νεοι ανθρωποι προσπαθουν να προετοιμαστουν για την επερχομενη εξεταστικη περιοδο που θα τους οδηγησει στο status του φοιτητη η´θα τους φερει το περιποθητο πτυχιο. Αλλοι παλι που εχουν περασει ηδη τις εξετασεις, ξεκουραζονται και μαζευουν δυναμεις για το φθινοπωρο. Οσοι δεν τα καταφεραν, ενημερωνονται για περαιτερω δραστηριοτητες, οπως ειναι λ.χ. οι σπουδες στο εξωτερικο. Υπαρχουν και αυτοι που ψαχνουν επαγγελματικη στεγη μεσω ΟΑΕΔ, ΑΣΕΠ και διαφορων αλλων οργανισμων. Ακομη, αυτοι οι οποιοι, για διαφορους λογους (κυριως οικονομικους) δεν μπορουν να παρουν καλοκαιρινη αδεια και τρεχουν απο συμβαση σε συμβαση για να τα βγαλουν περα. Για λιγοτερα απο 900 ευρω. Το πολυ λιγες μερες χαλαρωσης, οπως οι φιλοι Γιαννης, Χαρης, Πανος και οι φιλες Ολγα, Γιωτα, Αγγελικη. Και μετα, ξαναμανα στο λουκι... Καθολου περιεργο που το πιο δυναμικο κομματι αυτο της συγχρονης κοινωνιας αποτελειται στην πλειονοτητα του απο την λεγομενη γενια της Μεταπολιτευσης - τα παιδια δηλαδη, οπως οι προαναφερθεντες και ο ιδιος ο Ταλας που γεννηθηκαν μετα την ληξη της χουντας, το δημοψηφισμα και την επιβολη της δημοκρατιας στη χωρα, γυρω στα μεσα της δεκαετιας του 1970.
Οι "διαμορφωτες κοινης γνωμης" μας εχουν κατα καιρους δωσει ενα σωρο ονοματα: Την δεκαετια του 1990 μας ειπαν "Generation X". Οσον αφορα τα ερωτικα, μας αποκαλεσαν "metrosexuals". Τωρα, λογω των πολλαπλων επιλογων μεσω της χρησης του διαδικτυου και της προσφορας διαφορων ειδων, οπου πραγματικα δεν γνωριζεις τι να πρωτοεπιλεξεις (απο ρουχισμο, μεχρι κλαδο σπουδων και επαγγελμα), γιατι ολα ειναι ελκυστικα, μας λενε και "children in the candyshop". Επικαιρη ομως ειναι η ορολογια για την γενια μας και τους νεοτερους που βγαινουν στην αγορα εργασιας που σχετιζεται με τα οικονομικα: Ειμαστε η "γενια των 700 ευρω". Η γενια που περασε κατα κυριο λογο ευχαριστα παιδικα χρονια την δεκαετια του 1980, εζησε την εφηβεια και την νεοτητα της την δεκαετια του 1990 με οτι αυτη εφερε μαζι της, σπουδασε, ερωτευτηκε, και μετα το μιλλενιουμ βρεθηκε σε μια περιεργη κατασταση, που ουτε να ελεγξει μπορει, ουτε να την καταλαβει δυναται. Πρεπει απλως να συμβιβαστει μαζι της, να κανει καποιες επιλογες - ασχετα αν αυτες προβουν λαθεμενες - και να προσπαθησει να επιβιωσει.
1975 - 1989: Δημοκρατια στην Ελλαδα και Μεταπολιτευση. Η Κυπρος χωρισμενη στα δυο. Μετα το 1981 η Ελλαδα γινεται κανονικο μελος της Ευρωπαικης Ενωσης. Η δεκαετια του 1980 ζει στην σκια του αγωνα για την εξουσια μεταξυ Ανδρεα Παπανδρεου και Κωστα Μητσοτακη. Χαριλαος Φλωρακης και Λεωνιδας Κυρκος παιζουν ρολους δευτεραγωνιστων σε αυτο το θεατρο. Θυμαμαι τα πανηγυρια στον Αγιο Αρτεμιο. Τα σουβλατζιδικα. Τον Στρατο. Ο Ανδρεας να ριχνει ζειμπεκιες, οταν δεν βγαζει πυρινους λογους απο τα μπαλκονια. Τα κοριτσια μαζευαν φωτογραφιες του George Michael, των A-Ha και των Duran-Duran. Το πανκ εδινε την σκυταλη στην ποπ. Οι τοτε 25αρηδες και 30αριδες που ειχαν καλες δουλειες αποκαλουνταν "γιαπηδες". Ο κοσμος ακουγε μουσικη απο τα πικαπ και τα κασετοφωνα, εβλεπε βιντεοταινιες, αλλα και παρακολουθουσε τις επιθεωρησεις του Χαρρυ Κλυν και αλλων στο "Δελφιναριο". Καποιοι αλλοι επαιζαν Packman. Οσοι ειμασταν τοτε παιδια περασαμε ανεμελα και ευχαριστα χρονια - οι περισσοτεροι τουλαχιστον. Οι γενιες των γονεων μας ειχαν ζησει την εποχη του Μεσοπολεμου. Ειχαν ζησει την Κατοχη, τον Εμφυλιο, την Δικτατορια. Πολλοι δεν ειχαν καταφερει καν να τελειωσουν το σχολειο. Εκαναν απλες δουλειες, στεριωσαν καπως οικονομικα, ανοιξαν επιχειρησεις. Μετα την Μεταπολιτευση, ο κοσμος μπορουσε να ζει πιο ανετα. Οι συνετοι αποταμιευαν. Δεν ηθελαν να περασουν τα παιδια τους αυτα που περασαν εκεινοι. Μεγαλη περαση ειχαν τα Playmobil. Απο αναγνωσματα, τα "Κλασσικα Εικονογραφημενα" των εκδοσεων "Ατλαντις" και η κλασσικη παιδικη λογοτεχνια των εκδοσεων "Μινως", "Αστηρ", "Αγκυρα".
1990 - 2000: Προς το τελος της δεκαετιας του 1980 εμφανιστηκαν τα πρωτα ιδιωτικα καναλια, οπως το Mega και ο Antenna. Στην αρχη ηταν καλα, ειχαν ωραια προγραμματα, γιατι η δημοσια τηλεοραση δεν τα πηγαινε καλα. Στην πορεια χαλασαν και αυτα. Μεταναστες απο Αλβανια, Πακισταν και αλλες, λιγοτερο ανεπτυγμενες χωρες, ερχονται στην Ελλαδα για να βρουν μια καλυτερη τυχη. Η γενια μας ηταν στην εφηβεια. Ημασταν μπερδεμενοι, συχνα οργισμενοι. Νομιζαμε οτι κανενας δεν μας καταλαβαινει, αλλα δεν καταλαβαιναμε και ο ενας τον αλλον. Προσπαθουσαμε να ανακαλυψουμε τον εαυτο μας. Στις αρχες και ως τα μεσα περιπου της δεκαετιας του 1990, βρισκομασταν στο μεταβατικο εκπαιδευτικο σταδιο Γυμνασιου - Λυκειου. Μεγαλυτερα σχολεια απο το Δημοτικο μας της γειτονιας, καπως πιο απομακρυσμενα. Βρωμικα, γκριζα, με καγκελα και σπασμενα θρανια. Παιδια απο διαφορες γειτονιες, αλλα καλοι, αλλα κακοι χαρακτηρες. Αλλα καλοι μαθητες και αλλα στραβαδια. Αλλα αθληταραδες και αλλα λαπαδες. Αρχισαμε να ελκομαστε απο το αντιθετο φυλο και προσπαθουσαμε να βρουμε ανταποκριση σε αυτο που νιωθαμε. Βλεπαμε κρυφα τις τσοντες του ΙΤΑ 8, πορωνομασταν με χολλυγουντιανες action movies, διαβαζαμε life style περιοδικα, ακουγαμε hard rock, pop, rap/ hip-hop μουσικη. Καποιοι παιζαν με ηλεκτρονικους υπ/στες. Μπηκαμε και εμεις και οι γονεις μας - που ευχονταν παντα το καλυτερο για εμας - στο λουκι με τα ιδιωτικα φροντιστηρια και τις "πανελλαδικες". Καποιοι δωσανε καλοκαιριατικα, καποιοι περασαν σε ελληνικα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι., καποιοι αλλοι οχι. Οι αποτυχοντες προσανατολιστηκαν σε αλλες κατευθυνσεις: Εργαστηρια Ελευθερων Σπουδων, Ι.Ε.Κ. δημοσια και ιδιωτικα, σπουδες στο εξωτερικο. Οποια απο ολες αυτες τις λυσεις επιλεξαμε, μας ωφελησε, γιατι μακρια απο το συστημα παπαγαλιας του σχολειου ακονισαμε την σκεψη μας. Καναμε νεες φιλιες, γνωρισαμε καινουργια μερη, πηγαμε διακοπες χωριστα απο τους γονεις μας, εργαστηκαμε σε μικροδουλειες για να βγαλουμε δικα μας χρηματα, καναμε την πρωτη μας σχεση. Μπηκαμε στο σταδιο της ενηλικιωσης, ωριμασαμε. Πλεον επρεπε να κανουμε περαιτερω επιλογες.
2001 -?: Αποκτησαμε το ευρω. Πλεον οταν ταξιδευουμε σε Ελλαδα, Ιταλια, Γερμανια, Γαλλια, Αυστρια χρησιμοποιουμε το ευρω ως ενιαιο νομισμα για τις αγορες μας. Μεγαλη περαση εχουν τα "ελληναδικα" και τα ρεαλιτοπαιχνιδια των ιδιωτικων τηλεοπτικων καναλιων. Ενα σωρο αχρηστοι και ανικανοι ανθρωποι παρελαυνουν καθε μερα απο εκει. Τηλεπαρουσιαστες, μοντελα, κακοφωνοι ερασιτεχνες που θελουν να γινουν τραγουδιστες, τραβεστι αλληλοχρηζονται σταρ εν μια νυκτι. Ευτυχως που υπαρχουν τα DVD και τα CD. Το διαδυκτυο εμφανιστηκε. Μερικοι απο εμας ολοκληρωναν τις σπουδες τους. Αλλοι συνεχισαν και συνεχιζουν με μεταπτυχιακα και διδακτορικα. Καποιοι πονηροι εκμεταλλευτηκαν την αλλαγη απο το νομισμα της χωρας τους σε ευρω και ανεβασαν τις τιμες. Ακριβεια σε πολλα προιοντα, και σε πολλες χωρες. Και ανεργια. Κορεσμος. Πολλοι μενουν μαζι με τις οικογενειες τους μετα τις σπουδες, διοτι δεν συμφερει πλεον οικονομικα να πληρωνεις νοικι. Και οσοι καταφερνουν να βρουν μια δουλεια αξιοπρεπη, εργαζονται συνηθως υπερωριες. Για 700 ευρω. Και οι δουλειες αυτες συχνα ειναι με συμβαση - αοριστου χρονου, ωρομισθιες κτλ... Πολλες δε, δεν εχουν καμια σχεση με το γνωστικο αντικειμενο, το οποιο σπουδασε ο εργαζομενος. Σε καπως καλυτερη θεση ειναι οσοι συνεχιζουν την οικογενειακη επιχειρηση. Και φυσικα οσοι εχουν γνωριμιες - vitamin "C" (: Connections) και βυσματα. Εκμεταλλευση παντου. Στενοχωριουνται και οι γονεις, στενοχωριουνται και τα παιδια. Οι μεν διοτι βλεπουν τους κοπους των παιδιων τους να πηγαινουν χαμενοι, οι δε διοτι αισθανονται πως απογοητευσαν τους γονεις και τις θυσιες που εκαναν για να τους μεγαλωσουν. Πως απογοητευσαν τους ιδιους τους εαυτους τους. Περιμεναν κατι καλυτερο. Απο τους ιδιους. Απο την κοινωνια. Απο την ζωη. Αμφιβαλλουν για τον εαυτο τους και τις ικανοτητες τους. Βλεπουν οτι καποιοι συνανθρωποι τους, ειτε συνομηλικοι, ειτε οχι, τα εχουν καταφερει καλυτερα: Κυκλοφορουν με μοντερνα αυτοκινητα και ρουχα, συχνα ζουν σε ακριβα μαγαζια, κανουν διακοπες σε πολυτελη θερετρα. Τους βλεπουν που εχουν απαιτησεις απο τους αλλους. Σκεφτονται πως θα ξεκινησουν, πως θα προχωρησουν μια σχεση; Με ποια κριτηρια να δημιουργησουν οικογενεια; Πως μπορουν να βελτιωσουν την ποιοτητα ζωης τους, οταν η συμβαση δεν ανανεωνεται; Απο την μια στιγμη στην αλλη μενουν ανεργοι! Εστω οτι καποιος μενει Αθηνα με την οικογενεια του και του προσφερεται καλη δουλεια στην Αλεξανδρουπολη. Μονιμη θεση με τις αναλογες απολαβες. Εαν η συζυγος του εχει μια καλη δουλεια στην Αθηνα, θα πρεπει να την αφησει για να παει στην Αλεξανδρουπολη; Το παραδειγμα αυτο σκιαγραφει το κωμικοτραγικο της καταστασης που υπαρχει στην Ελλαδα - και οχι μονο σε αυτην - και μπορει να οδηγησει ακομα και μια οικογενεια σε διαλυση!
Αποτελεσματα; Οι κυβερνουντες σηκωνουν απλως τα χερια ψηλα, αφηνουν μισθους και συνταξεις στασιμες, ενω οι φοροι αυξανουν. Προσφατα δε, κυκλοφορησε η "ιδεα" στην Ε. Ε. της ψηφισης νομοσχεδιου, συμφωνα με το οποιο οι πολιτες θα εργαζονται 65 ωρες εναντι 48 ωρων την εβδομαδα. Μετα δηλαδη απο περιπου εναν αιωνα αγωνων για την καθιερωση του 48ωρου, θελουν μας επιβαλουν περισσοτερες ωρες εργασιας! Ηδη περασε ο νομος κατα τον οποιο, θα συνταξιοδοτουνται οι ανδρες στα 67 και οι γυναικες στα 65 τους χρονια. Η γενια μας δηλαδη θα εργαζεται 65 ωρες την εβδομαδα για να συνταξιοδοτηθει (αν προλαβει) λιγο πριν τα εβδομηνταρισει - για 700 ευρω απο συμβασεις με ενδιαμεσα διαστηματα ανεργιας...
Να σας πουμε και ευχαριστω απο πανω;

1 Kommentar:

in antis hat gesagt…

Πολύ εύστοχο post και εξαιρετική αναδρομή.
Ειδικά για πολλούς από τη δική μου γενιά που γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’70: μπερδεμένοι, αγχωμένοι, με το ερωτηματικό κάθε βράδι που πάμε για ύπνο παρέα με τις ανασφάλειές μας. Και ελπίζοντας ό,τι κάνουμε, να το κάνουμε με αξιοπρέπεια.

Την καλησπέρα μου.