Ενω η χωρα ειναι πραγματικα συγκλονισμενη απο δυο περιστατικα πρωτοφανους αγριοτητος - τον ξυλοδαρμο αυστραλου τουριστα απο καποιους "παλικαραδες" στην Μυκονο που νομιζαν οτι ειναι οι αρχοντες του νησιου και μπορουν να κανουν οτι θελουν, και την δολοφονια δασκαλας απο τον ψυχασθενη συντροφο της στην Σαντορινη - καποιοι αλλοι "παλικαραδες" προσπαθουν δια της πλαγιας οδου να επωφεληθουν οικονομικα εις βαρος συνανθρωπου τους και να κερδισουν και αυτοι τα 15´γουορχολικα λεπτα της δημοσιοτητας που πιστευουν οτι τους αναλογουν. Ιδιαιτερα διαφωτιστικο ειναι το κατωθι κειμενο:
-------------------------------------------------------------------------
Πρώην φρουρός του Ρούσντι βγάζει βιβλίο και τον κατεδαφίζει
«Δεν είμαι λέτσος και τσιγκούνης»
[Γιωργος Καρουζακης, "Ελευθεροτυπια" 04.08.08]
Λέτσο, τσιγκούνη και αλαζονικό περιγράφει τον Ρούσντι ο Ρον Εβανς στο βιβλίο του. Εδώ ο συγγραφέας με τους «Σατανικούς Στίχους» που τον έριξαν στην ανάγκη της αγγλικής αστυνομίαςΠριν από λίγες μέρες ο Σάλμαν Ρούσντι είχε δηλώσει ότι σκέφτεται να γράψει ένα βιβλίο για να εξιστορήσει τη μακρόχρονη περιπέτειά του με το κυνήγι των φανατικών ισλαμιστών (φάτουα) που ακολούθησε την έκδοση, είκοσι χρόνια πριν, του βιβλίου του «Σατανικοί Στίχοι». Τελικά, τον πρόλαβε ο Βρετανός αστυνομικός Ρον Εβανς, ένας από τους σωματοφύλακες αλλά και προσωπικός οδηγός του Βρετανοϊνδού συγγραφέα, την περίοδο που... έπαιζε κρυφτούλι με τον θάνατο. Ο Εβανς, σωματοφύλακας ένα φεγγάρι και του Βρετανού πρωθυπουργού Τζον Μέιτζορ, δεν μπήκε στην περιπέτεια της συγγραφής για να μιλήσει για τα δεινά του Ρούσντι, αλλά για να τον απομυθοποιήσει. Και να τον αποκαλέσει «τσιγκούνη, ιδιότροπο και αλαζονικό λέτσο». «Λέτσος», σύμφωνα με τον Εβανς, ήταν το παρατσούκλι που είχαν «χαρίσει» οι άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας στον συγγραφέα, λόγω της ατημέλητης εμφάνισής του.Ο Σάλμαν Ρούσντι, που πρόσφατα διακρίθηκε με το «Μπούκερ των Μπούκερ» για τα «Παιδιά του Μεσονυχτίου» και βρίσκεται ξανά στη long list του λογοτεχνικού βραβείου με το καινούργιο του βιβλίο, «The Enchantress of Florence», αποκρούει όλες τις κατηγορίες. Απειλεί με μήνυση τον Εβανς και ζητεί να απαλειφθούν από το «βλακώδες» βιβλίο -θα κυκλοφορήσει αυτή τη βδομάδα από τον οίκο «John Blake Publishing»- όλα τα «αισχρά και δυσφημιστικά ψεύδη» για την προσωπικότητά του.Τι θυμάται ο Ρον Εβανς από την καθημερινή συμβίωσή του με τον Ρούσντι; «Οταν οι σωματοφύλακες ζητούσαν να πιουν κόκκινο κρασί από την κάβα του», γράφει, «χρέωνε τον καθένα με 45 βρετανικές λίρες». «Και να σκεφτείτε», προσθέτει, «ότι όταν εμείς, με κίνδυνο της ζωής μας, διανυκτερεύαμε στο σπίτι του για είναι ασφαλής, η Μητροπολιτική Αστυνομία τού πλήρωνε ενοίκιο 40 λιρών».Στον πιο ευτράπελο ισχυρισμό του, ο Εβανς αναφέρει ότι μια μέρα που η συμπεριφορά του Ρούσντι ήταν ανυπόφορη τον κλείδωσαν σ' ένα ντουλάπι κάτω από τις σκάλες και πήγαν για ποτό στην παμπ της γειτονιάς.Εξαλλος ο Ρούσντι, με δηλώσεις του στον «Γκάρντιαν» και στο BBC, αποκαλεί εντελώς ψευδές το περιστατικό, συκοφαντικούς και ανυπόστατους όλους τους ισχυρισμούς του Εβανς. Και λέει: «Ολα αυτά μοιάζουν με μαύρη κωμωδία. Οι σχέσεις που είχα με τους σωματοφύλακες ήταν εγκάρδιες. Ούτε μία φορά, στα εννέα χρόνια της συνύπαρξής μας, δεν άκουσα κάποιον από αυτούς να με αποκαλεί "λέτσο"».Οσο για το ποσό που έπαιρνε, εν είδει ενοικίου, για τη διαμονή των αστυνομικών στο σπίτι του, εξηγεί: «Ηταν εντολή της αστυνομίας, προκειμένου να καλυφθεί το υψηλό κόστος της ενοικίασης ενός σπιτιού κατάλληλου για την ασφάλεια και την προστασία μου. Ποτέ δεν ζήτησα ούτε και πήρα αυτά τα χρήματα. Ο ισχυρισμός ότι προσπάθησα να επωφεληθώ οικονομικά αποτελεί μια αισχρή και χυδαία διαστρέβλωση της αλήθειας».
Λέτσο, τσιγκούνη και αλαζονικό περιγράφει τον Ρούσντι ο Ρον Εβανς στο βιβλίο του. Εδώ ο συγγραφέας με τους «Σατανικούς Στίχους» που τον έριξαν στην ανάγκη της αγγλικής αστυνομίαςΠριν από λίγες μέρες ο Σάλμαν Ρούσντι είχε δηλώσει ότι σκέφτεται να γράψει ένα βιβλίο για να εξιστορήσει τη μακρόχρονη περιπέτειά του με το κυνήγι των φανατικών ισλαμιστών (φάτουα) που ακολούθησε την έκδοση, είκοσι χρόνια πριν, του βιβλίου του «Σατανικοί Στίχοι». Τελικά, τον πρόλαβε ο Βρετανός αστυνομικός Ρον Εβανς, ένας από τους σωματοφύλακες αλλά και προσωπικός οδηγός του Βρετανοϊνδού συγγραφέα, την περίοδο που... έπαιζε κρυφτούλι με τον θάνατο. Ο Εβανς, σωματοφύλακας ένα φεγγάρι και του Βρετανού πρωθυπουργού Τζον Μέιτζορ, δεν μπήκε στην περιπέτεια της συγγραφής για να μιλήσει για τα δεινά του Ρούσντι, αλλά για να τον απομυθοποιήσει. Και να τον αποκαλέσει «τσιγκούνη, ιδιότροπο και αλαζονικό λέτσο». «Λέτσος», σύμφωνα με τον Εβανς, ήταν το παρατσούκλι που είχαν «χαρίσει» οι άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας στον συγγραφέα, λόγω της ατημέλητης εμφάνισής του.Ο Σάλμαν Ρούσντι, που πρόσφατα διακρίθηκε με το «Μπούκερ των Μπούκερ» για τα «Παιδιά του Μεσονυχτίου» και βρίσκεται ξανά στη long list του λογοτεχνικού βραβείου με το καινούργιο του βιβλίο, «The Enchantress of Florence», αποκρούει όλες τις κατηγορίες. Απειλεί με μήνυση τον Εβανς και ζητεί να απαλειφθούν από το «βλακώδες» βιβλίο -θα κυκλοφορήσει αυτή τη βδομάδα από τον οίκο «John Blake Publishing»- όλα τα «αισχρά και δυσφημιστικά ψεύδη» για την προσωπικότητά του.Τι θυμάται ο Ρον Εβανς από την καθημερινή συμβίωσή του με τον Ρούσντι; «Οταν οι σωματοφύλακες ζητούσαν να πιουν κόκκινο κρασί από την κάβα του», γράφει, «χρέωνε τον καθένα με 45 βρετανικές λίρες». «Και να σκεφτείτε», προσθέτει, «ότι όταν εμείς, με κίνδυνο της ζωής μας, διανυκτερεύαμε στο σπίτι του για είναι ασφαλής, η Μητροπολιτική Αστυνομία τού πλήρωνε ενοίκιο 40 λιρών».Στον πιο ευτράπελο ισχυρισμό του, ο Εβανς αναφέρει ότι μια μέρα που η συμπεριφορά του Ρούσντι ήταν ανυπόφορη τον κλείδωσαν σ' ένα ντουλάπι κάτω από τις σκάλες και πήγαν για ποτό στην παμπ της γειτονιάς.Εξαλλος ο Ρούσντι, με δηλώσεις του στον «Γκάρντιαν» και στο BBC, αποκαλεί εντελώς ψευδές το περιστατικό, συκοφαντικούς και ανυπόστατους όλους τους ισχυρισμούς του Εβανς. Και λέει: «Ολα αυτά μοιάζουν με μαύρη κωμωδία. Οι σχέσεις που είχα με τους σωματοφύλακες ήταν εγκάρδιες. Ούτε μία φορά, στα εννέα χρόνια της συνύπαρξής μας, δεν άκουσα κάποιον από αυτούς να με αποκαλεί "λέτσο"».Οσο για το ποσό που έπαιρνε, εν είδει ενοικίου, για τη διαμονή των αστυνομικών στο σπίτι του, εξηγεί: «Ηταν εντολή της αστυνομίας, προκειμένου να καλυφθεί το υψηλό κόστος της ενοικίασης ενός σπιτιού κατάλληλου για την ασφάλεια και την προστασία μου. Ποτέ δεν ζήτησα ούτε και πήρα αυτά τα χρήματα. Ο ισχυρισμός ότι προσπάθησα να επωφεληθώ οικονομικά αποτελεί μια αισχρή και χυδαία διαστρέβλωση της αλήθειας».
-------------------------------------------------------------------------------
Εστω οτι ο Ρουσντι ειναι παραξενος ανθρωπος, οπως λιγο ως πολυ σχεδον ολοι αυτοι του συναφιου του. Ο πρωην σωματοφυλακας του ομως, που νομιζει οτι θα γινει συγγραφεας επειδη θελει να εκδωσει ενα βιβλιο για τις βρισιες που ελεγε πισω απο την πλατη του Ρουσντι, τι ειναι; Δεν ειναι κομπλεξικος; Και εν πασει περιπτωσει, γιατι νομιζει οτι ενδιαφερεται ο κοσμος να μαθει το τι ελεγαν και νομιζαν αυτος και οι συναδελφοι του για τον Ρουσντι;
Πολλα τετοια περιστατικα υπαρχουν. Νομιζει ο καθε ενας κομπλεξικος οτι θα παρει το αιμα του πισω, εαν βγαλει κοτσομπολια και ατσαλες προσωπικες στιγμες καποιας διασημοτητας σε βιβλιο, φωτογραφιες και βιντεο; Το εχουμε ξαναδει το εργο με την λαιδη Νταιανα, την Παρις Χιλτον κ.α. Αυτο που προβληματιζει και τρομαζει ειναι η απουσια ηθικων ενδοιασμων και φραγματων. Στην προκειμενη περιπτωση, o Ρουσντι εμπιστευτηκε τη ζωη του σε αυτον τον ανθρωπο - και ιδου πως ξεπληρωνεται η εμπιστοσυνη που του εδειξε.
"O tempora, o mores" αναφωνουσε ο Κικερων για την καταντια των συμπατριωτων του. "Homo homini lupus (est)" μονολογει καποιος εμπορος σε εργο του Πλαυτου - φραση που θα διαιωνιστει μεσω του Th. Hobbes. Ενω ο αυλικος Πωλωνιος αποχαιρετοντας τον γιο του Λαερτη στον σαιξπηρικο Αμλετ, ο οποιος παει σε μεγαλη πολη για σπουδες, τον συμβουλευει να προσεχει πολυ στις επαφες του με τους αλλους. Πραγματι ειναι τοσο δυσκολο να δειξει ο ενας στον αλλον εμπιστοσυνη. Η αχαριστια και η αγνωμοσυνη, η λαμογια και ο φαταουλισμος κυριαρχουν. Τα λεει και ο κυρ Γιαννης που τα εχει ζησει, τα βλεπει και ο Ταλας που τα ζει.
Δεν αναφερει μια απο τις εντολες του μωσαικου νομου να μην επιθυμησεις τα αγαθα του πλησιου σου; Ποσοι τηρουν αυτην την εντολη; Γιατι ειναι τοσο δυσκολο να αρκεστει κανεις σε αυτα που εχει ηδη και αν θελει κατι περισσοτερο, να προσπαθησει να το αποκτησει μεσω της εργασιας του; Υποτιθεται οτι πρεπει να υπαρχει ενα μετρο σε ολα. Ο καθενας μας να παιρνει αυτο που του αναλογει. Γιατι αυτος ο φαταουλισμος; Γιατι να καπηλευεται καποιος τον κοπο του αλλου;
Θα μπορουσε και ο Ταλας να γραψει βιβλιο ολοκληρο για αυτο το θεμα. Εδω ομως ειναι προτιμοτερο να αρκεστει σε λιγα παραδειγματα. Να αναφερθει για αλλη μια φορα, οτι δεν υπαρχει ουτε ζηλεια, ουτε αντιπαθεια απεναντι σε συνανθρωπους που βρισκονται σε καλυτερη οικονομικη κατασταση, εχουν πτυχια, αμαξαρες, κοτερα κτλ. Αλλα ρε παιδια, να ειστε και λιγο ειλικρινεις!
Ειχε βγει αυτος ο Μαγγινας και ελεγε οτι εχει αναψυκτηριο. Βγηκαν τα τσακαλοδημοσιογραφακια και τον ξεβρακωσαν. Ρε ανθρωπε, πες απο την αρχη οτι χτιζεις βιλα με πισινα να γλυτωσεις απο την διαπομπη! Αφου βλεπεις, δεν τα βγαζεις περα με τους παπαρατζιδες! Ο αλλος ο Κλιντον εσκουζε στα μικροφωνα πριν λιγα χρονια οτι δεν εχει δεσμο με την καποια Μονικα. Αν ειχε παραδεχτει απο την αρχη οτι κατι ειχε παιχτει, θα ειχε γλυτωσει τον δημοσιο διασυρμο. Ειλικρινεια ρε παιδια!
Ειχε γνωρισει ο Ταλας ενα τυπακι πριν λιγα χρονια, καποιον -οπουλο απο μεγαλη επαρχιακη πολη, γονο ευπορης οικογενειας με οικογενειακους φιλους απο τα ανωτερα κοινωνικα στρωματα - διευθυντες, επιχειρηματιες, δημαρχους, επιστημονες κ.α. Το παιδακι αυτο ηθελε να κανει διατριβη, αλλα δεν ηξερε καν να χρησιμοποιει τις βιβλιοθηκες. Ειχε περασει τις πανελλαδικες εξετασεις με το γνωστο συστημα, ηταν 4 χρονια αορατος στο παν/μιο του, δεν συμμετειχε σε εργαστηρια και ερευνητικα προγραμματα, δεν ειχε επαγγελματικες εμπειριες πανω στο γνωστικο του αντικειμενο. Και ηθελε να κανει διατριβη, εφοσον καποιος εκ των οικογενειακων φιλων μπορουσε να του παρεχει υλικο. Κατα τα αλλα, ειτε γκρινιαζε για το οτι δεν του ειχαν μαθει τιποτε στο ελληνικο παν/μιο (τα περιμενε ολα στο πιατο), ειτε κοκορευοταν για τους οικογενειακους φιλους που διεθετε και το παραθαλασσιο εξοχικο - χυμα στο κυμα που ανηκε στην οικογενεια του. Τα αγχωμενο και αντικοινωνικο παιδακι αυτο, βοηθηθηκε πολυ απο τον Ταλα, ο οποιος το ειχε σαν αδελφι του. Του εδειξε πως να χρησιμοποιει τις βιβλιοθηκες, τον εμπασε σε παρεες...Και τι κερδισε τελικα; Βρισιες και ειρωνειες απο τον φερελπι διδακτορα - και αυτο επειδη καποτε ο Ταλας ειχε την απαιτηση να φερεται ο μικρος καλυτερα, να σεβεται τους συναδελφους του και να μην ανακατευεται στην προσωπικη τους ζωη. Εν τελει εμαθε οτι ο -οπουλος επαιζε διπλο παιχνιδι: Aπο την μια εκανε τον καλο και απο την αλλη τον εθαφε πισω απο την πλατη του - οπως κανει τωρα περιπου ο πρωην σωματοφυλακας του Ρουσντι.
Αλλα ετσι ειναι αυτοι οι ανθρωποι: Νομιζουν οτι θα πανε μπροστα με συκοφαντιες και γλειψιμο. Eκλαμβανουν την καλωσυνη και την ευγενεια ως αδυναμιες. Οπως εχει ηδη αναφερθει, με βυσματιες και ρουσφετολογους δεν εχει κατι ο Ταλας. Αφου εχουν τις γνωριμιες τους και τα κονομανε χοντρα απο τις οικογενειες τους, με γεια τους και χαρα τους. Αλλα μην βγαινει το βυσμα να μιλησει για αξιοκρατια, μην βγαινει ο κουλτουριαρης να πουλησει πνευμα και απο πισω να γλενταει στα σκυλαδικα! Αλλα που, περιμενεις ρε Ταλα να βρεις Ειλικρινεια και Τιμιοτητα στις μερες μας; Μπα... Ο Hobbes δικαιωνεται!
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen