Mittwoch, 13. August 2008

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟΣ...

Εχει ξανα-αναφερθει στο ιστολογιο αυτο, οτι ο Αυγουστος ειναι επετειακος μηνας, με οτι αυτο υπονοει. Τον Αυγουστο συνεβησαν και δυσαρεστα, και ευχαριστα για την ιστορια και την πολιτικη ζωη του τοπου περιστατικα, τα οποια μενουν με τις σχετικες εκδηλωσεις στην μνημη μας. Περισσοτερο τα δυσαρεστα ομως ειναι, που μας συγκλονιζουν. Ειναι δε και αριθμητικα περισσοτερα. Ορισμενα παραδειγματα: Στις 4 Αυγουστου 1936 κυρηχθηκε η δικτατορια του Μεταξα. Στις 11 Αυγουστου 1996 δολοφονηθηκε ο Τασσος Ισαακ στην Δεκελεια της Κυπρου. Λιγες μερες αργοτερα, δολοφονειται και ο ξαδελφος του Σολωμος Σολωμου. Δεκαπενταυγουστο του 1974 ολοκληρωθηκε με τον Αττιλα ΙΙ η κατακτηση του βορειου τμηματος της Κυπρου απο τον τουρκικο στρατο. Δεκαπενταυγουστος του 1940 ηταν, οταν βυθιστηκε απο τους φασιστες του Μουσολινι το υποβρυχιο "Ελλη" μεσα στο λιμανι, με το πληρωμα του εντος. Τι παραξενο, να εχουν συμβει ολα αυτα για τον ελληνισμο κατα τον κατεξοχην μηνα καλοκαιρινης αναπαυσης και διακοπων...
Σημερα 13 Αυγουστου, υπαρχει μια αλλη επετειος μνημης: Σαν σημερα πριν απο 40 χρονια, επεχειρησε ενα παλικαρι ονοματι Αλεκος Παναγουλης με την ομαδα του να δολοφονησουν τον τοτε δικτατορα Γεωργιο Παπαδοπουλο. Η χουντα των συνταγματαρχων ειχε ηδη συμπληρωσει 16 μηνες στην εξουσια, δειχνοντας το απανθρωπο προσωπο της. Ο Παναγουλης και η παρεα του, νεα παιδια, σκεφτηκαν οτι μονο με βιαιο τροπο θα εβαζαν τελος σε αυτο το μασκαραλικι. Ισως και να εμπνευστηκαν απο παρομοια γεγονοτα που συγκλονισαν συντηρητικα καθεστωτα στην Ευρωπη, οπως η εξεγερση στο Παρισι τον Μαιο του 1968.
Το σχεδιο των παιδιων ηταν να παγιδεψουν με εκρηκτικα ενα συγκεκριμενο σημειο στο περασμα απο Βαρκιζα προς Σουνιο, καθοτι γνωριζαν οτι το αυτοκινητο του Παπαδοπουλου θα περνουσε απο εκει. Δυστυχως κατι δεν πηγε καλα, και η αποπειρα απετυχε. Μονο ο Παναγουλης συνεληφθει, ενω προσπαθουσε να διαφυγει στη θαλασσα. Δεν φορουσε παρα μονο το μαγιο του. Η συνεχεια της ιστοριας του Παναγουλη ειναι γνωστη. Δεν θα γινει εδω αναφορα στον βιο και το εργο του. Ισως και ο γραφων αυτα τα λιγα λογια να μην ειναι ο καταλληλος για να κρινει, εαν μια αποπειρα δολοφονιας εναντιον οποιουδηποτε, ακομη κι αν αυτος ειναι ο χειροτερος ανθρωπος, ειναι η σωστη λυση. Ο Παναγουλης και οι συνεργατες του σαφως και επηρρεαστηκαν απο το παραδειγμα των τυραννοκτονων Αρμοδειου και Αριστογειτονα. Το σημαντικο για τον Ταλα ομως ειναι, οτι κατα την διαρκεια της χουντας στην Ελλαδα (1967-1974) η προσπαθεια του Παναγουλη ηταν η μοναδικη. Οι αγωνες των φοιτητων του Πολυτεχνειου ακολουθησαν αργοτερα, ενα χρονο περιπου πριν πεσει η χουντα. Εκτος και αν υπαρχει καποιος, ο οποιος εχει αποδειξεις για το αντιθετο. Στον Ταλα τουλαχιστον, μονο το εργο του Παναγουλη ειναι γνωστο. Οι υπολοιποι Ελληνες δημοκρατικοι της εποχης, ο απλος λαος, τι εκανε κατα την διαρκεια της επταχρονης "προσπαθειας" της χουντας να "βγαλει" την χωρα δηθεν απο τον γυψο;

Keine Kommentare: