ΠΕΡΙ ΑΣΤΕΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΙΤΩΝ.

Καθημερινα δινουν το παρων παντου. Στις μεγαλουπολεις. Στους δρομους και τα πεζοδρομια. Στις στασεις λεοφορειων, τραινων, τρολλευ, τραμ. Δεν υπαρχουν αργιες για αυτους. Δεν υπαρχουν περιορισμοι σε ηλικιες, φυλα και εθνικοτητες. Ηλικιωμενοι, παιδια, μαναδες, αναπηροι, ναρκομανεις, αστεγοι. Αλλοι πουλανε στυλο, μπρελοκ και χαρτομανδηλα. Αλλοι καθαριζουν τα τζαμια αυτοκινητων στα φαναρια. Αλλοι παιζουν μουσικη και τραγουδουν. Και αλλοι ζητουν απλως λιγη ελεημοσυνη. Ορισμενα κερματα για να φανε, να πιουν η´να παρουν την δοση τους.

Οι "αλλοι" ειναι επιφυλακτικοι απεναντι τους. Καποιοι ειναι καχυποπτοι. Καποιοι αδιαφορουν. Καποιοι αλλοι τους περιγελουν. Υπαρχουν και μερικοι, οι οποιοι βγαζουν τα απωθημενα τους επανω τους. Ποσες φορες δεν εχουμε ακουσει και διαβασει για κακοποιησεις αστεγων; Λες και ευθυνονται οι επαιτες για την οικονομικη κριση και για ολα τα προβληματα αυτου του κοσμου. Υπαρχουν ομως και καποιοι, οι οποιοι βαζουν το χερι στην τσεπη και δινουν λιγα κερματα. Μικρες τονωτικες ενεσεις, ασπιρινες που απαλυνουν προσωρινα τον πονο, αλλα δεν λυνουν τα προβληματα. Δεν αρκει ο καθενας απο εμας να δωσει λιγα κερματα για να σωσει αυτους τους ταλαιπωρημενους και αδικημενους απο την ζωη συνανθρωπους μας.

Μακαρι να ηταν καλυτερα τα πραγματα για αυτους. Μακαρι να μην ησαν αστεγοι, αρρωστοι, ρακενδυτοι, απλυτοι, φτωχοι, επαιτες. Δυστυχως απευθυνονται στους λαθος ανθρωπους. Ο μικρομεσαιος που παει στην δουλεια του με το τραμ, η νοικοκυρα, ο φοιτητης δεν μπορουν να κανουν πολλα. Αυτοι οι αδικημενοι συνανθρωποι μας, θα επρεπε κανονικα να πανε εκει που γινονται ολες οι πρεμιερες, τα εγκαινια και οι φιλανθρωπικες εκδηλωσεις των πλουσιων και διασημων. Θα πρεπει να πανε στα υπουργεια, τις γκαλερι, τα πολυτελη θερετρα, τα νυχτερινα κεντρα, τα ξενοδοχεια, τα θεατρα, τους ιδιωτικους τηλεοπτικους σταθμους, τις μητροπολεις, τις πολυτελεις βιλες της Κηφισιας και της Γλυφαδας. Σε ολα τα μερη, στα οποια συχναζουν ολοι αυτοι οι οποιοι παρουσιαζουν προς τα εξω το προφιλ του φιλανθρωπου, του μαικυνα των τεχνων, του χορηγου, του ευεργετη, του πολυεκατομμυριουχου. Σε αυτους που ξοδευουν χιλιαδες επι χιλιαδων επιδιδομενοι σε λουλουδοπολεμους, αγορες πινακων, αυτοκινητων, κοτερων. Σε αυτους που, παριστανοντας τους πονοψυχους και φιλευσπλαχνους, απαιτουν απο τον μεροκαματιαρη να προεβει σε ερανους και αγαθοεργιες, ενω αυτοι καθονται και τρωνε με 10 μασελες. Αφου αυτοι τα διαθετουν, αυτοι και πρεπει να βοηθησουν αποτελεσματικα τους εχοντες αναγκη.