ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Ειχε ερωτηθει καποτε ο γνωστος λαογραφος και συγγραφεας Ηλιας Πετροπουλος (1928-2003) απο δημοσιογραφους, εαν γνωριζει και εχει επαφες με ελληνες φοιτητες στο Παρισι - πολη στην οποια ζουσε απο τις αρχες περιπου της δεκαετιας του 1970, κυνηγημενος απο την χουντα. Φανερα εκνευρισμενος απο την ερωτηση, απαντησε οτι ουτε εχει, ουτε επιθυμει να εχει "παρε δωσε με δαυτους". -"Δεν αγαπουν το Παρισι. Κοιτανε ποτε θα ληξει το εξαμηνο για να πανε διακοπες. Πρωτοι φευγουν, τελευταιοι ερχονται", ανεφερε.

Ευλογα αναρωτιεται κανεις, που μπορει να οφειλεται η αντιδραση αυτη του Πετροπουλου απεναντι στους συμπατριωτες του. Θα ηταν σιγουρα ωφελιμο για νεους φοιτητες να γνωριζαν τον Πετροπουλο και το εργο του. Σιγουρα θα μαθαιναν πολλα. Η απογοητευση και η πικρια του συγγραφεα μπορει να γινει κατανοητη, οπωσδηποτε απο καποιον, ο οποιος ειχε αρνητικες εμπειριες απο την συναναστροφη του με νεους που σπουδαζουν στο εξωτερικο.

Πρωτα πρωτα, πρεπει να καταστει σαφες οτι δεν γινεται προσπαθεια να μπουν ολοι στο ιδιο τσουβαλι. Δεν ειναι ολοι οπως τους περιγραφει ο Πετροπουλος και τους εχει βιωσει ο Ταλας. Παντου υπαρχουν και οι καλοι και οι κακοι. Εδω θα γινει αναφορα μονο στους δευτερους και την νοοτροπια τους. Πολλοι απο αυτους δεν διαφερουν και πολυ απο χαρακτηρες, στους οποιους εχει γινει αναφορα στο κειμενο "τα λεβεντοπαιδα" (βλ. αντιστοιχο κειμενο 05/08). Καποια απο αυτα τα παιδια δηλαδη, που σπουδαζουν στο εξωτερικο, στην ουσια κανουν διακοπες εις βαρος της τσεπης των γονεων τους. Ζουν σε πολυτελη και πανακριβα διαμερισματα, μαγειρευουν σπανιως, πανε που και που σε παραδοσεις, συνηθεστερα ομως γυριζουν σε καφετεριες και φοιτητικα παρτυ. Λογικο, αφου οι γονεις ειναι μακρια, αισθανονται ελευθεροι απο καθε ελεγχο. Γνωστοι εχουν διηγηθει στον Ταλα ιστοριες, στις οποιες γονεις υποθηκευουν το σπιτι τους η` αγοραζουν δανεια, "για να σπουδασει το παιδι". Επιπλεον οι περισσοτεροι απο αυτους δε, σε αντιθεση με συμφοιτητες τους απο αλλες χωρες, δεν εργαζονται για να βγαλουν τα καθημερινα τους εξοδα, αλλα ουτε για να αποκτησουν εμπειριες απο την ζωη. Χριστουγεννα, Πασχα, καλοκαιρι και κατα τις χειμερινες διακοπες των ξενων παν/μιων μεταξυ χειμερινου και εαρινου εξαμηνου, βρισκονται στα πατρια εδαφη. Το χρονικο διαστημα που τους απομενει στην χωρα που επελεξαν να σπουδασουν δεν ειναι μεγαλο. Πολλοι αναπτυσσουν ενα ειδος αθεμιτου ανταγωνισμου μεταξυ τους. Η ζηλια και ο φθονος μεταξυ ορισμενων φοιτητων οδηγουν συχνα σε ακραιες καταστασεις. Πριν λιγα χρονια σε πανεπιστημιο της Ιταλιας, ειχε σημειωθει ενα τετοιο επεισοδιο: Καποιοι ελληνες "παλληκαραδες" κακοποιουσαν συστηματικα συμπατριωτη τους, ο οποιος τυγχανε να ειναι και συγκατοικος τους στην φοιτητικη εστια!

Τετοιες συμπεριφορες ειναι συνηθεις κυριως σε γερμανικες φοιτητουπολεις, οπου το παν/κο συστημα με τα μαθηματα ειναι καπως πιο ελαστικο, απο οτι το βρετανικο. Και μια και ο λογος για συμπεριφορες, οι ελληνες φοιτητες (και οχι μονο αυτοι) του εξωτερικου ξεχωριζουν: Πολλα απο τα αγορια, εχουν την εντυπωση οτι ειναι μεγαλοι γοηδες, επειδη κυκλοφορουν με μοντερνα ρουχα και ζελεδια στο μαλλι. Η γοητεια τους αναλωνεται, οχι τοσο στις σχολες τους με τις αποτυχημενες τους προσπαθειες να ριξουν καμια ντοπια συμφοιτητρια τους (οι "χυλοπιτες" πανε συννεφο), αλλα στα κλαμπς - καθ οτι ειναι οντως πιο ευκολο να ριξεις μεθυσμενη φοιτητρια για one night stand. Αντε και κανα μπουρδελακι, να δειξουν στους υπολοιπους συμπατριωτες τους οτι δεν ειναι "χαλβαδες", and that´s all. Μετα την καταναλωση της "χυλοπιτας" ειναι, που τους πετυχαινεις σε καφετεριες και μπυραριες ξαπλωμενους και απογοητευμενους, να βριζουν ολον τον γυναικειο πληθυσμο της χωρας που τους φιλοξενει. Με ανελπιδες προσπαθειες να τραβηξουν την προσοχη της εκαστοτε εμφανισιμης σερβιτορας. Ματαιως βεβαια. Με τις κοπελες ειναι καλυτερα τα πραγματα. Οι μελαχρινες ελληνιδες και ειδικα οι εμφανισιμες με ταπεραμεντο, χορευτικες και μαγειρικες ικανοτητες, εχουν μεγαλο σουξε στον ανδρικο πληθυσμο βορειοευρωπαικων χωρων... Και ειδικα τους διαθετοντες αυτοκινητο, διδακτορικο, παχυλο τραπεζικο λογ/σμο και σιγουρη μελλοντικη επαγγελματικη αποκατασταση...

Η νοοτροπια παντως των φοιτητων που ερχονται να σπουδασουν στο εξωτερικο, διαφερει εν πολλοις απο την αντιστοιχη των συμπατριωτων τους μεταναστων, που εχουν μεγαλωσει και ακομα γεννηθει στην ξενη χωρα. Οι δευτεροι, οπως και τα παιδια μικτων γαμων, ειναι πιο εξοικειωμενοι με την γλωσσα, τα ηθη και τα εθιμα της χωρας, στην οποια εχουν μεγαλωσει. Ετσι ειναι πιο ευκολο για τον ελληνογερμανο η´τον Ελληνα τριτης γενιας στην Γερμανια π.χ. να καταλαβει την νοοτροπια του Γερμανου και να επιβιωσει επαγγελματικα, οικονομικα, πολιτιστικα κτλ. στην Γερμανια.

Καποια πραγματα στην ιδιοσυγκρασια του Ελληνα ομως, ειτε αυτος ειναι μεταναστης, ειτε φοιτητης, δεν αλλαζουν ευκολα: Οκτωβριος 2006 και γινοταν ο χαμος με τα νεα διαβατηρια και ταυτοτητες που ζητουσε η ελληνικη κυβερνηση. Εληγε σε δυο μηνες το διαβατηριο του Ταλα, οποτε μια ωραια πρωια, κινησε να παει στο Ελληνικο Προξενειο της Στουττγαρδης, στο οποιο υπαγοταν. Μετα απο κουραστικο ταξιδι με το τραινο, το οποιο ξεκινησε νωρις τα χαραματα (δεν εμενε εντος Στουττγαρδης), εφτασε λιγο πριν τις 8.00 π.μ. στο προξενειο. Κοσμος πολυς στην εισοδο, κλειστες οι πορτες. Ανοιγαν σε μιαν ωρα. Στην εισοδο ηταν κολλημενες λιστες για να αναγραφουν τα ονοματα των επισκεπτων που ηθελαν να εξυπηρετηθουν. Καπου μπηκε και αυτο του Ταλα, 80 ος περιπου... Ηρθε ενας υπαλληλος και τα πηρε. Ηταν Τριτη και τις Τριτες το προξενειο εξυπηρετουσε απο τις 9 το πρωι εως τις 2 το μεσημερι και εν συνεχεια, απο τις 3 εως τις 6 το απογευμα. Αναλογως του φορτου εργασιας, του αριθμου των υπαλληλων και της ταχυτητος τους, θα προλαβαιναμε να εξυπηρετηθουμε ολοι. Τελικα ο Ταλας εξυπηρετηθηκε κατα τις 4.00 μ.μ... Σχεδον ολη την μερα την περασε εκει περα, μεσα σε φωνες, εκνευρισμους, τσαμπουκαδες και φασαρια. Απο ολα ειχε ο μπαξες: Λιγοτερους φοιτητες, αλλα αρκετους απο ολες τις γενιες των μεταναστων. Ενας απο αυτους, ηρθε λιγο πριν τις 4 το μεσημερι και διαμαρτυροταν για το χαλι του προξενειου μαζι με κατι γνωστους που βρηκε. Ακουστηκε μαλιστα και η ανεπαναληπτη ατακα απο το στομα του: "Εμεις τους πληρωνουμε τους κατω (εννοουσε τους Ελληνες της μητερας-πατριδας) για να καλοπερνανε!" Ο "αδικημενος" αυτος κυριος, προσπαθησε μαλιστα να "φαει" την σειρα του Ταλα, αλλα τον τσακωσαν και τον αποπεμψαν - καθοτι προηγουνταν αλλοι. Ο Ταλας εφυγε με πονοκεφαλο απο κει μεσα. Καθως περπατουσε αναπνεοντας τον κρυο αερα και το κεφαλι του ξαλαφρωνε, σκεφτοταν τους στιχους απο ενα αγαπημενο του τραγουδι, τοτε που το ειχε προωτοακουσει οταν ηταν 6 χρονων:

"Για δε μ´αφηνετε ησυχο,

αστε με ησυχο ολοι!

Θελω να ζησω ελευθερος,

διχως ταυτοτητα πια!"

Τι θα ελεγε αραγε ο Πετροπουλος για ολα αυτα, εαν ζουσε σημερα;

The Riddle of the Steel.

- "Ποιο ειναι το μυστικο της δυναμης του ατσαλιου"; Ρωταει ο Thulsa Doom τον μυωδη πρωταγωνιστη της ταινιας του J. Milius, Conan the Barbarian (1982). Για να του αποκαλυψει στη συνεχεια, οτι η σαρκα ειναι ισχυροτερη απο το ατσαλι: - "Steel isn´t strong. Flesh is stronger. [...] Although flesh, like steel, gains strength through trial and tempering and polishing. [...] The strength and power of the flesh. [...] What is steel compared to the hand that wields it?" Και για να αποδειξει εμπρακτως την "φιλοσοφια" του, καλει μια νεαρη οπαδο της θρησκειας, την οποια εχει δημιουργησει, να ερθει προς το μερος του. Η υπνωτισμενη κοπελα, η οποια στεκεται σε εναν βραχο, πολλα μετρα πανω απο την εκκλησια του επιδοξου αρχιερεα, κανει ενα βημα μπροστα - και πεφτει στο κενο, μπροστα στα ματια ενος σοκαρισμενου, αλλα ανημπορου να αντιδρασει Κιμμεριου. Στο τελος της ταινιας, ο Κοναν συνειδητοποιει την αληθεια πισω απο τον γριφο: H δυναμη του ατσαλιου και της σαρκας πηγαζει απο τις ατομικες πεποιθησεις. Αποκεφαλιζοντας τον Thulsa Doom, ο οποιος δεν ειχε ορισει διαδοχο στο αξιωμα, οι προσυλητισμενοι εγκαταλειπουν την εκκλησια του. Σαν να ξυπνησαν απο ληθαργο, φευγουν μακρια.

Στην διαρκεια της μακραιωνης ιστοριας του ανθρωπινου ειδους, υπηρξαν πολλοι, οι οποιοι ενεργησαν οπως ο φανταστικος χαρακτηρας Thulsa Doom στην πρωτη κινηματογραφικη μεταφορα του βαρβαρου πολεμιστη Κοναν. Ο Καρλ Μαρξ αλλωστε, δεν ηταν αυτος που ειπε την φραση: "Η θρησκεια ειναι το οποιο του λαου" (βλ. παλαιοτερο κειμενο εντ.) ; Και οπως αναφερθηκε στο προχθεσινο κειμενο, εφοσον η οποιαδηποτε θρησκεια ειναι ανθρωπινο δημιουργημα, εξυπακουεται οτι θα περιλαμβανει κενα και ατελειες (βλ. αντιστοιχο κειμενο εντ.).

Ας παρουμε για παραδειγμα τον Χριστιανισμο, τον οποιο (υποτιθεται οτι) γνωριζουμε καλυτερα: Ποσες Οικουμενικες Συνοδοι δεν ελαβαν χωρα - απο την στιγμη που εδραιοποιηθηκε ως επισημη κρατικη θρησκεια της Ρωμαικης Αυτοκρατοριας - ωστε να λυθουν αυτα τα προβληματα; Και τι προεκυψε τελικα; Αιρεσεις, οπως ο Αρειανισμος, ο Νεστοριανισμος, ο Νεοφυσιτισμος. Και διαφωνιες μεταξυ της Ορθοδοξου/Ανατολικης (Πατριαρχης) με εδρα την νεα πρωτευουσα Κωνσταντινουπολη και της Ρωμαιοκαθολικης/ Δυτικης Εκκλησιας (Παπας) με κεντρο την παλαια πρωτευουσα Ρωμη - διαφωνιες, οι οποιες ειχαν και οικονομικους λογους. Ενα πρωτο ρηγμα επηλθε μεταξυ Εκκλησιας και Κοινωνιας με τις φασεις της "Εικονομαχιας" (730-787 και 814-842) στο τελος της οποιας, επιτραπηκε η απεικονιση αγιων και του Θεανθρωπου. Το Σχισμα μεταξυ των δυο Εκκλησιων επηλθε τελικα στα 1054. Ειχαν ηδη προηγηθει ενεργειες που εδειχναν απο την μια πλευρα, την αρνηση του Παπα να αναγνωρισει την πατριαρχικη εξουσια και την καθ´ολα νομιμοποιηση της Ρωμαιοανατολικης/Βυζαντινης Αυτοκρατοριας (π.χ. αναγορευση του Φρανκου ηγεμονα Καρολου του Μεγα ως Charlesmagne, ιδρυτη της Καρολιγγειας Αυτοκρατοριας το 800 και η συνεχεια της, το Heiliges Römisches Reich Deutscher Nation υπο τον Otto I, απο το 962). Κατα την διαρκεια του Μεσαιωνα, τα βασιλεια της Δυτικης Ευρωπης βρισκοταν σε μια κατασταση αλληλεξαρτησης απο τον εκαστοτε Παπα, ο οποιος, με την εξουσια που ειχε αποκτησει και αναλογα με τις συνθηκες που επικρατουσαν, ανεβαζε και κατεβαζε μοναρχες ("ο δρομος της Κανοσσα" ειναι πλεον τοσο χαρακτηριστικος ορος, οσο και ο "Παποκαισαρισμος". Και τα δυο αποδεικνυουν του λογου το αληθες). Υπηρξαν δε περιπτωσεις, κατα τις οποιες ο Χριστιανισμος χρησιμοποιηθηκε και ως "δεκανικι" για την αρπαγη εδαφων, περιουσιων, πολυτιμων μεταλλων και αλλων μορφων υλικου πλουτου. Αυτο θα μπορουσε κανεις να πει για το "φαινομενο" των "επισημων" 9 Σταυροφοριων (1095-1272) - μια "δηθεν" προσπαθεια "απελευθερωσης" των Αγιων Τοπων (Παλαιστινη) απο τους Μουσουλμανους. Κατα την διαρκεια της Ευρωπαικης Αναγεννησης (14ος-17ος αι. ) τα θεμελια της Ρωμαιοκαθολικης Εκκλησιας τριζουν γερα: Λογω των "Μεταρρυθμισεων" του Λουθηρου, του Καλβινου και αλλων λογιων, επερχεται Σχισμα και στα σπλαχνα του Καθολικισμου (1378-1417). Αυτην την φορα, η διασπαση ειναι μεταξυ καθολικων και προτεσταντων (διαμαρτυρομενων). Αλλη μια μεταρυθμιση θα γινει μεταξυ 1517 και 1648 στους κολπους των Προτεσταντων, οι οποιοι στην Γαλλια ονομαζονται Ουγενοττοι. Αλλες ομαδες περιλαμβανουν τους Λουθηρανους, του Καλβινιστες, τους Μεθοδιστες, τους Βαπτιστες, τους Ευαγγελικους, τους Πρεσβυτεριανους. Η ρηξη μεταξυ Καθολικης και Αγγλικης Εκκλησιας θα επελθει μεταξυ 1529 και 1536, με την τελευταια να χαρακτηριζεται πλεον ως Αγγλικανικη. Ισως δεν ειναι τυχαιο, που ολα αυτα τα γεγονοτα ελαβαν χωρα σε μια ιστορικη περιοδο, κατα την οποια ο ευρωπαικος κοσμος γινοταν ολο και ποιο ορθολογικος και προσπαθουσε να προεκτεινει τα ορια του. Φυσικα και ουτε σε αυτην την περιπτωση υπηρξαν εξαιρεσεις: Οι ανακαλυψεις νεων χωρων και ηπειρων, εκτος του οτι απεφεραν νεους οικονομικους πορους στις ευρωπαικες μοναρχιες, απεβησαν καρποφορες για τον Χριστιανισμο συνολικα. Ποσοι καινουργιοι πιστοι απο τις νεοανακαλυψαντες χωρες δεν προσυλητιστηκαν βιαια, με σκοπο να εξυπηρετησουν τα σχεδια των λευκων αφενταδων τους; Απο την αλλη μερια οι πολεμοι στην ευρωπαικη ηπειρο υπο το θρησκευτικο παραπετασμα - οπως ο αποκαλουμενος "τριαντακονταετης πολεμος" (1618-1648) - συνεχιζονταν. Μην λησμονηθουν σε αυτο το σημειο και τα περιφημα "συγχωροχαρτια", τα οποια εναντι αμοιβης, μοιραζονταν πλουσιοπαροχα η´η δραση της αυτοαποκαλουμενης "Ιερας Εξετασης".

Η εποικιση της αμερικανικης ηπειρου, εφερε συν τοις αλλοις, και κυματα μεταναστων με διαφορετικο κοινωνικο, οικονομικο και φυσικα, θρησκευτικο υποβαθρο. Μετα την Αμερικανικη Διακυρηξη της Ανεξαρτησιας (1776) και την ιαχη "go west young man!" που ως συνθημα αντανακλουσσε τα κινητρα των μεταναστων για κατακτηση εδαφων και αλλων μορφων υλικου πλουτου σε ολο το μηκος και πλατος της ηπειρου απο το 1789 εως το 1849, νεα παρακλαδια ξεπηδησαν απο τα υπαρχοντα δογματα του Χριστιανισμου: Κουακεροι, Μορμονοι, Αμις ειναι μονο λιγα παραδειγματα νεοιδρυθεντων αιρεσεων, οι οποιες βρηκαν προσφορο περιβαλλον για να ριζωσουν και να βλαστησουν στον Νεο Κοσμο. Απο κοντα και διαφορες αλλες "οργανωσεις", περισσοτερο πολιτικου περιεχομενου, οι οποιες ομως, περιλαμβανουν και τμηματα της χριστιανικης ιδεολογιας στους κολπους τους: Τεκτονες (Μασονοι), Ροδοσταυροι κ.α. Οι κοινωνικες και πολιτικες αναταραχες της δεκαετιας του 1960, τοσο στην Ευρωπη (Μαης 1968, R.A.F., Ερυθρες Ταξιαρχιες) οσο και στις Η.Π.Α. (Βιετναμ, Γουντστοκ, κινημα χιππιδων, Μαυροι Πανθηρες) εδωσαν σε καποιους επιτηδειους το εναυσμα να ιδρυσουν θρησκευτικες αιρεσεις - επιχειρησεις στην ουσια, προσυλητιζοντας συνηθως ανιδεους απο τα μεσαια και κατωτερα κοινωνικα στρωματα, οι οποιοι ειχαν προσωπικα, οικογενειακα και διαφορα αλλα προβληματα. Τα "μαγαζακια" God´s Childern του Berger, Peoples Temple του J. Jones, The Manson Family του C. Manson εμφανιζονταν ως σανιδες σωτηριας για τους οπαδους τους και οι ιδρυτες τους ως Προφητες. Στην πραγματικοτητα βεβαια, οι αυτοαποκαλουμενοι προφητες, εκμεταλλευομενοι την αγαθοσυνη των οπαδων τους, διηγαν βιον πολυτελην, διεθεταν λογαριασμους εκατομμυριων σε ιδιωτικες τραπεζες και συνουσιαζονταν συχνα με ανηλικα παιδια, αγορια και κοριτσια. Εφαρμοζαν δε ακραιες μεθοδους για να προσυλητισουν και να κρατησουν τους οπαδους τους, σε περιπτωση που ειχαν υπονοιες, οτι καποιοι απο αυτους αμφεβαλλαν για τον ρολο τους. Μια απο αυτες τις ακραιες μεθοδους ηταν η ομαδικη αυτοκτονια, οπως επετευχθει απο τις αιρεσεις Peoples Temple (του Jim Jones στα 1978), Branch Davidians (η αιρεση του David Koresh στα 1993), Solar Temple ( στα 1997), Heaven´s Gate (επισης στα 1997).

Σημερα, εκτος απο τις οργανωσεις τυπου Ελευθεροτεκτονων και Rotary Club (οι Μαλτεζοι η´ Ιωαννιτες προσφερουν πλεον εθελοντικο εργο, οπως νοσηλεια, Πρωτες Βοηθειες, φιλανθρωπια) ανθιση γνωριζουν οι Μαρτυρες του Ιεχωβα και κυριως η Σαιεντολογια (Scientology) του Ron Humbard. Η τελευταια ιδρυθηκε καπου στις αρχες της δεκαετιας του 1980, συνδυαζει δε στοιχεια απο την ψυχολογια και την φιλοσοφια με την αστρολογια και την παραψυχολογια. Υποτιθεται οτι μεσω πολλων συνεντευξεων (οι οποιες φυσικα δεν ειναι δωρεαν!) εξαγνιζεται με ειδικα οργανα η ψυχη και το ατομο φτανει σε υψηλοτερα επιπεδα διανοησης. Στην ουσια βεβαια, οπως εχουν αναφερει ουκ ολιγοι αποστατες της "θρησκειας" αυτης, τα μελη της Σαιεντολογιας αναγκαζονται να δημοσιοποιησουν προσωπικα στοιχεια (π.χ. τραπεζικους λογ/σμους), οι δε Σαιεντολογοι δε τους ελεγχουν απολυτα, παρακολουθοντας ακομη και συγγενικα η´φιλικα τους προσωπα. Τους ασκειται μεγαλη ψυχολογικη πιεση (π.χ. υβριστικα τηλεφωνηματα σε ωρες κοινης ησυχιας) ως μεθοδος "καθαρμου της ψυχης". Βασικα προκειται για αλλη μια εξυπνη επιχειρηση αφαιμαξης χρηματος απο αδαεις και ο βασικος λογος για τον οποιο η Σαιεντολογια κρατιεται στο προσκηνιο ειναι, διοτι στα μελη της συμπεριλαμβανονται διασημοι ηθοποιοι του Χολλυγουντ.

Δυστυχως οι αδαεις ειναι πολλοι, συνεπως η μορφη αυτη των επιχειρησεων υπο την ομπρελα του Χριστιανισμου θα συνεχιζεται. Οι επισημες εκκλησιες ειναι φανερα αδυνατες να κανουν οτιδηποτε για να μετριασουν εστω την επιρροη και δυναμη ολων αυτων των αιρεσεων, η οποια ολο και αυξανεται. Εναποκειται στον καθε ενα απο εμας να μην δεχτει να γινει το θυμα του οποιουδηποτε αυτοανακηρησσομενου "Μεσσια". Για αυτο, θα πρεπει να ειμαστε εν εγρηγορση και παντα πληροφορημενοι. Τα κενα του Χριστιανισμου δεν προκειται να τα επιλυσουν ανθρωποι σαν την δηθεν "αγια" Αθανασια του Αιγαλεω, τoν Raspoutin, τον Jim Jones η´τον David Koresh. Ο καθενας απο εμας πρεπει να κατανοησει το μυστικο του ατσαλιου - και της σαρκας...

Pussy Revolution!

Αναστατωσεις στην Γερμανια, εδω και πολλους μηνες - και δεν εχει να κανει με το Ευρωπαικο Πρωταθλημα Ποδοσφαιρου! Πολυ απλα, οι ανωθι εικονιζομενες "κυριες" πολεμουν για την "σεξουαλικη απελευθερωση" των γυναικων. Μα καλα, θα ρωτησει καποιος, δεν το εχουμε λυσει αυτο το θεμα; Μια χαρα ειναι οι γυναικες, και εργαζονται, και χειραφετειμενες ειναι, και επιλεγουν αυτες συντροφο (βλ. αντιστοιχο κειμενο εντ.). Ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη:

Στην Εικ. 2 εχουμε την Lady Bitch Ray - Διδακτωρ παν/μου και ραππερ τουρκικης καταγωγης. Εκανε πριν μερικους μηνες την εμφανιση της στα Μ.Μ.Ε. προκαλωντας. Ντυνεται σαν πορνη, αυτοαποκαλειται "σκυλα" και "πουτανα" και γουσταρει να μιλαει σαν μεθυσμενος ναυτικος για μουνια, ψωλες, γαμισια και παρομοια. Αυτες ειναι μονο μερικες απο τις λεξεις που περιεχει το λεξιλογιο της κυριας διδακτωρ. Το υπολοιπο του λεξιλογιου της εξαντλειται σε παρολες που εχουν να κανουν με την χειραφετιση των νεων κοριτσιων. Απευθυνεται ειδικα στις συμπατριωτισσες της, οι οποιες εχουν πολλα προβληματα λογω του οικογενειακου, κοινωνικου και θρησκευτικου τους περιγυρου. Παρακατω θα γινει αναφορα σε αυτα.

Στην Εικ. 3 εχουμε την Charlotte Roche - παρουσιαστρια στο καναλι VIVA και εσχατως, συγγραφεα του μυθιστορηματος Feuchtgebiete. Προκειται για ενα ημι-αυτοβιογραφικο εργο, η 18χρονη ηρωιδα του οποιου βρισκεται στο νοσοκομειο για επεμβαση στις αιμορροιδες της. Οταν δεν ασχολειται με αυτες, ασχολειται με τεχνικες αυτοικανοποιησης, και μεθοδους αποτριχωσης της ευαισθητης περιοχης. Αν και λογω ικανου διαφημιστικου μανατζμεντ πουλησε γυρω στα 500.000 αντιτυπα, το "πονημα" της "κυριας" ελαβε - δικαιως - τις χειροτερες κριτικες. Ειδικα απο γυναικες, οι οποιες το θεωρησαν οχι απλως αισχρο, αλλα αηδιαστικο. Χειροτερο και απο τις εκτενεις περιγραφες στα εργα του Μαρκισιου Ντε Σαντ, τον οποιον προφανως προσπαθει να μιμηθει...

Ανω κατω εχουν γινει στον δυτικο κοσμο οι γυναικες: Σε μεγαλουπολεις των ευρωπαικων χωρων, ομαδες κοριτσιων στην εφηβεια συμπεριφερονται σαν αλητοσυμμοριτες - χτυπουν συνανθρωπους τους, κλεβουν, βριζουν, φτυνουν, ρευονται. Αλλες παλι, το εχουν ριξει στο μοντελινγκ. Και καποιες, σαν τις προαναφερομενες, εικονιζομενες κοπελιες, νομιζουν οτι θα αναπτερωσουν τον φεμινισμο της Alice Schwarz με το να βριζουν δημοσιως. Δινεται η εντυπωση, οτι απο τις σουφραζετες των αρχων του 20ου αιωνα, οι οποιες μαχονταν για το δικαιωμα της γυναικας ως ατομου να συμμετεχει στα κοινα και τις χιπισσες του 1968 που καιγαν τα σουτιεν τους και διαδηλωναν υπερ ελευθεριας, ειριηνης και ισοτητος, περασαμε στο σταδιο που οι γυναικες μαλλον αποπροσανατολισμενες ειναι, ως προς το τι ακριβως θελουν. Οπως εχει ηδη αναφερθει, εχουν ηδη κατακτησει πολλα. Ο κοσμος γινεται καλυτερος και για αυτες.


Απο την αλλη μερια, ισως οι ενεργειες των εικονιζομενων κοριτσιων να ερχονται ως καθυστερημενες αντιδρασεις (μαζι με αυτην της ηθοποιου Desiree Nick) στα εργα και τις ημερες της πρωην παρουσιαστριας και νυν συγγραφεως Eua Herrmann. Η κυρια αυτη, μονη με ενα παιδι, φερει την αποψη, οτι οι γυναικες την παλια καλη εποχη (π.χ. επι Χιτλερ) περνουσαν μια χαρα. Πιστευει δε, οτι οι σημερινες γυναικες, καλα θα καναν να μην ειναι και τοσο χειραφετημενες, αλλα να κανουν και κανα φαι, να υποτασσονται στον αντρουλη τους και αλλα παρομοια. Δεχτηκε πολυ κυνηγι για την φραση που ξεστομισε δημοσιως, οτι "επι διακυβερνησης Χιτλερ εγιναν και καλα πραγματα στην Γερμανια". Αυτα βεβαια δεν τα χαφτει κανεις, ποσω μαλλον οι Γερμανοι, που προσπαθουν ακομη να ξορκισουν το πνευμα της εποχης εκεινης. Αλλα, οπως ο Ταλας εχει γραψει και αλλου στο ιστολογιο, ετσι ειναι. Ο καθενας με τον πονο του. Στην Γερμανια γινονται μυστικες συγκεντρωσεις και γλεντια των νεοναζι, σε απομακρυσμενα χωρια. Και μονο μεσω ειδικων κωδικοποιημενων ιστοσελιδων, μπορει κανεις να βρει πληροφοριες για αυτες, καθως και να κατεβασει οπτικο και ακουστικο υλικο. Απο την αλλη μερια, σε ολες σχεδον τις πολεις της Γερμανιας θα βρεις και απο ενα δυο sex shops. Στην Ελλαδα συμβαινει ακριβως το αντιθετο: Εκδηλωσεις νεοναζιδων μπορει και να γινοται οποιαδηποτε ωρα και μερα σε δημοσιους χωρους, ενω τα προιοντα τους (βιβλια κ.α.) τα βρισκει κανεις σε ολα σχεδον τα μεγαλα βιβλιοπωλεια. Πολλα δε πωλουνται και μεσω τηλεορασεως. Μην λησμονηθει αλλωστε, οτι καμια δεκαρια "εραστες" απολυταρχικων καθεστωτων και φασιστικων ιδεων καθονται στα εδρανα της ελληνικης βουλης. Ενω, αμα θες να δανειστεις καμια τσοντα απο το ντιβινταδικο της γειτονιας, θα πρεπει να πας μεταμφιεσμενος.





Εδω εγκειται η μεγαλη διαφορα μεταξυ Ελλαδος και Γερμανιας, τουλαχιστον σε αυτον τον τομεα. Δεν υπαρχει τοσο προκαταληψη πλεον, για τοσο απλα θεματα στην δυτικη Ευρωπη. Το σεξ ειναι μερος της ζωης του ατομου. Ωραιες οι εποχες, τοτε που υπηρχε το ΙΤΑ 8 του Λεωνιδα με τις ψησταριες και επαιζε την σειρα electric blue... Ουτε αισχρο ηταν, ουτε χυδαιο, να δειχνουν ομορφα, γυναικεια κορμια γυμνα. Μεχρις που καποια στιγμη, επενεβησαν καποιες ωρυομενες κυρατσες και καποιοι παπαδες, με το επιχειρημα οτι "τα παιδια μας διαφθειρονται" και το ΕΣΡ εκοψε τις τσοντες απο την ελληνικη τηλεοραση... Λες και δεν μπορουσαν αυτοι οι γονεις να απαγορευσουν στα βλασταρια τους να βλεπουν τηλεοραση. Αλλωστε, τις τσοντες τις εδειχναν παντα μετα τα μεσανυχτα. Τις ταινιες βιας ομως, τυπου Rambo και Delta Force, που δειχνουν σκοτωμους και αιμα με το λιτρο, τις παιζουν και μεσημεριατικα! Αυτες δεν ενοχλουν τους γονεις;




Οταν ο Goustave Corbet παρουσιασε στο Παρισι του 1866 τον πινακα του (Εικ. 1), τον οποιον πολυ σωστα ονομασε L´origine du monde εγινε σιγουρα χαμος! Αλλες εποχες τοτε, ο κοσμος ηταν "μαζεμενος". Οχι οπως τωρα, που βγαινουν κοπελιτσες και βριζουν χυδαια. Αλλα, οπως λενε και οι ιδιες, θελουν να βοηθησουν τα νεα κοριτσια να χειραφετιθουν. Δηλαδη η Lady Bitch Ray για παραδειγμα, εχει καλες προθεσεις. Να χειραφετεισει τις μουσουλμανες, καθοτι και ιδια προερχεται απο αυτο το περιβαλλον. Και εδω που τα λεμε, δεν εχουν συμβει και ολιγα στην Γερμανια, που να μην σχετιζονται με τον Ισλαμισμο.

Ο λογος ειναι τα λεγομενα "εγκληματα τιμης". Μελη οικογενειων απο Τουρκια, Ιραν κ.α. μουσουλμανικες χωρες, εχουν εσκεμμενα δολοφονισει νεαρα θυλυκα μελη τους, διοτι δεν συμφωνουσαν με τον τροπο ζωης, τον οποιον αυτα διεξηγαν. Το ολο θεμα εμπιπτει εν μερει με την μεγαλη συζητηση που εχει ξεκινησει εδω και αρκετα χρονια, με αφορμη τα τραγικα γεγονοτα της 11.09.01 στην Νεα Υορκη, για το κατα ποσο ειναι ακραιος και φονταμενταλιστικος ο Ισλαμισμος. Οι μεν μουσουλμανοι διατεινονται, οτι το Ισλαμ δεν ειναι τοσο φονταμενταλιστικο, οσο θελει να πιστευει ο δυτικος κοσμος. Τοτε, που στηριζονται αυτες οι ακραιες μορφες βιας, οπως ειναι τα εγκληματα τιμης, η περιτομη (ακρωτηριασμος στην ουσια) των γυναικειων γεννητικων οργανων, o εξαναγκασμος ανηλικων κοριτσιων να παντρευονται μεγαλυτερους τους ηλικιακα ανδρες, απο τον στενο οικογενειακο κυκλο πολλες φορες;

Ακραιες ερμηνειες των θρησκευτικων εργων υπαρχουν, και οχι μονο στον Ισλαμισμο. Ο φιλος Λευτερης, που εχει μελετησει το θεμα, μιλαει για τουλαχιστον τεσσερεις διαφορετικες σχολες ερμηνειας του Ισλαμισμου. Βαλε και τις παραταξεις, οπως οι Σουνιτες και οι Σιιτες. Τα ιδια πανω κατω και με τον Ιουδαισμο (βλ. π.χ. ορθοδοξους Εβραιους, Σιωνιστες κ.α.). Οσο για τον Χριστιανισμο, εκει ειναι που εγινε το ελα να δεις, με τις αναριθμητες Οικουμενικες Συνοδους. Ειχε προφανως πολλα κενα η Θρησκεια - οπως και καθε Θρησκεια... Και μιας και η Εκκλησια ειχε αποκτησει εξουσια, και ειχε ηδη αναπτυξει δυο πολους (Ρωμη= Παπας, Κων/λη= Πατριαρχης) οι οποιοι ανταγωνιζονταν μεταξυ τους, εφτασαν καποια στιγμη τα πραγματα στο απροχωρητο. Και εγινε στα 1054 το Σχισμα μεταξυ Δυτικης/ Καθολικης και Ανατολικης/ Ορθοδοξης Εκκλησιας... Εν συνεχεια, εγιναν καποιοι θρησκευτικοι πολεμοι στην Ευρωπη (π.χ. ο τριαντακονταετης πολεμος, 1618-1648) και δημιουργηθηκαν "παρακλαδια" του καθολικισμου (λουθηρανοι, καλβινιστες, προτεσταντες, ευαγγελιστες). Οχι οτι στον Ορθοδοξο Χριστιανισμο ηταν καλυτερα (π.χ. παλαιοημερολογιτες).

Συμπερασματικα παντως, το ολο θεμα ειναι, οτι αμα δεν ακολουθεις κατα γραμμη το δογμα της εκαστοτε θρησκειας, το οποιο περιγραφεται γλαφυροτατα με την φραση του Χριστιανισμου "πιστευε και μη ερευνα", δεν θα μπορεσεις να καταλαβεις, οτι και η θρησκεια ειναι ανθρωπινο προιον, αρα δεν ειναι τελειο. Εχει κενα. Και αυτα τα κενα, τα εχουν εκμεταλλευτει καποιοι κατα το δοκουν για να περασουν τις αποψεις τους, περι του τι ειναι ηθικο και τι δεν ειναι. Η θρησκεια λειτουργει και ως νομικο οργανο (παρεβλεψε π.χ. τις 10 εντολες του Μωσαικου Νομου και την ισλαμικη Σαρια) αποδοσης ευθυνων σε ανδρες και γυναικες. Στις κουλτουρες της Ανατολιας, του Ιραν, της Σαουδικης Αραβιας, του Αφγανισταν, η γυναικα πρεπει να υποτασσεται στον ανδρα, να διατηρει την παρθενια της ως την νυχτα του γαμου, να κυκλοφορει στον δρομο με φερετζε, να μην κοιταει καν ξενους. Οι νεες κοπελες απο αυτες τις κουλτουρες, οι οποιες ερχονται σε επαφη με τον δυτικο κοσμο - ο οποιος εχει ως επι το πλειστον ξεπερασει αυτου του ειδους την νοοτροπια - ειτε μεσω των διαφορων Μ.Μ.Ε., ειτε μεσω φιλων, σχολειου κτλ. - εαν ζουν με τις οικογενειες τους σε καποια ευρωπαικη χωρα - επιθυμουν την "απορροφηση" τους (integration, assimilation) απο τον δυτικοευρωπαικο τροπο ζωης. Οι αντιδρασεις του οικογενειακου τους περιβαλλοντος τις οδηγει ενιοτε σε καταστασεις, που περιγραφτηκαν παραπανω.

Συνεπως η Lady Bitch Ray και οι "συναγωνιστριες" της (Charlotte Roche, Desiree Nick) στα δικαιωματα των γυναικων, εχουν πολλη δουλεια ακομα. Δυστυχως, επελεξαν τους λαθος τροπους για να χειραφετησουν την καταπιεσμενη νεολαια. Δεν αλλαζεις τον κοσμο με βρωμολοχιες απο την τηλεοραση. Ρωτηστε και την εργαζομενη συζυγο και μητερα Μαιρη Παναγιωταρα.

Ο ΡΙΨΑΣΠΗΣ, Ο ΜΕΘΥΣΟΣ, ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.

Τις προαλλες επαιξε το τηλεοπτικο καναλι ARTE την ταινια Factotum. Η ταινια πρωτοπροβληθηκε το 2005. Βασιζεται στην ομωνυμη αυτοβιογραφικη ιστορια που δημοσιευσε στα 1975 ο Charles Bukowski (1920-1994). Σε αυτην o Henry Chinasky, alter ego του συγγραφεως, προσπαθει απο τα συντριμμια να φτιαξει την ζωη του. Γραφει και στελνει μεσω ταχυδρομειου ιστοριες σε λογοτεχνικα περιοδικα, με την ελπιδα οτι καποτε, καποιες απο αυτες θα δημοσιευτουν. Ενδιαμεσα, κανει διαφορες δουλειες για να επιβιωσει οικονομικα, αλλα δεν στεριωνει σε καμια απο αυτες. Το παθος του για το ποτο ειναι τετοιο, που μετα απο λιγες ωρες, απολυεται! Μενει σε βρωμικα δωματια ξενοδοχειων σε παρακμασμενες γειτονιες, αλλα περναει πολυ περισσοτερο χρονο σε κακοφημα μπαρ και στριπτιζαδικα, εχοντας παντα μαζι του μολυβι και μπλοκακι, αναζητωντας και αντλωντας την εμπνευση για την επομενη ιστορια του. Καθως η ταινια ολοκληρωνεται, ακουγεται η φωνη του πρωταγωνιστη να λεει: "Αν θελεις να κανεις κατι στη ζωη σου, πρεπει να φτασεις ως τα ακρα. Ξεχνα φιλους, γυναικες, οικογενεια, σπιτι. Πρεπει να παλεψεις με την μοναξια σου, να φιλιωσεις με αυτην. Να αφοσιωθεις αποκλειστικα σε αυτο που θελεις να κανεις. Καθε φορα που θα τρως χτυπηματα, να βρισκεις την δυναμη να σηκωνεσαι και να συνεχιζεις."

Για την μοναξια εχει ηδη γραφτει κειμενο εδω (βλ. εντ.) και πιθανον να γινει και στο μελλον παρομοια αναφορα. Χαρακτηριστικο της εποχης μας αλλωστε ειναι, οχι απλως να γνωρισει ο ανθρωπος τα ορια και τις αντοχες του, αλλα και να τις υπερβει κατι, που μοιραια κρυβει κινδυνους για την ιδια την ζωη. Ο Ταλας ομως δεν ανεφερε την ταινια, για να δειξει οτι εχει παρομοιες εμπειριες με τον πρωταγωνιστη. Αυτο ειναι ενα θεμα για καποιο αλλο κειμενο. Αλλα η ταινια και τα βιωματα του πρωταγωνιστη, του θυμισαν μια ιστορια για ενα προσωπο, για το οποιο διαβασε σε ενα παλιο σχολικο βιβλιο, απο αυτα που διδασκονταν στα ελληνικα γυμνασια και λυκεια του τελους της δεκαετιας του 1990.

Ο Αρχιλοχος (680-645 π. Χρ.) ηταν ενας απο τους λεγομενους λυρικους ποιητες (οπως ο Αλκαιος, ο Αλκμαν, η Σαπφω) της αρχαικης-προκλασσικης Ελλαδας. Καταγοταν απο το κυκλαδιτικο νησι της Παρου. Ο πατερας του Τεσικλης, ιδρυσε μαζι με αλλους Παριανους την αποικια τους στην Θασο (βορειο Αιγαιο). Ο νεαρος ποιητης εγκατελειψε για μεγαλο χρονικο διαστημα την Παρο, διοτι ενας ευκαταστατος συμπολιτης του ονοματι Λυκαμβης, δεν ηθελε να του δωσει την κορη του Νεοβουλη για συζυγο. Συμφωνα με μιαν παραδοση, ο Αρχιλοχος ρεζιλεψε με τα σκωπτικα του ποιηματα τοσο πολυ την οικογενεια του Λυκαμβη, ο οποιος απο την ντροπη του, αυτοκτονησε μαζι με τις κορες του! Συμφωνα με την ιδια παραδοση, ο Αρχιλοχος περασε ενα μερος της ζωης του ως πειρατης στο Αιγαιο, μεχρις οτου σκοτωθηκε σε μαχη εναντιον των Ναξιοτων απο καποιον Καλονδα (αλλες παραδοσεις τον ονομαζουν Κορακα).

Η εποχη που εζησε ο Αρχιλοχος, ηταν ενα ειδος "Αναγεννησης" του πνευματος, της τεχνης, της επιστημης, της κοινωνιας: Η Ελλαδα, εχει προ πολλου ξεφυγει απο τον "Μεσαιωνα" των Σκοτεινων αιωνων (1200-800 π. Χρ.). Οι λαμπροι πολιτισμοι των Μυκηνων και της Μινωικης Κρητης ζουν μονο στους μυθους και τις επικες αφηγησεις των αοιδων. Νεα ελληνικα φυλα - Δωριεις, Αιολες, Ιωνεις - τα οποια χρησιμοποιουν τον Σιδηρο για τα οπλα και τα εργαλεια τους, διαδεχονται του πολιτισμους της εποχης του Χαλκου. Απο την ηπειρωτικη χωρα, εξαπλωνονται στα νησια του Αιγαιου, τις Μικρασιατικες Ακτες, την Κυπρο. Ερχομενοι μεσω των ταξιδιων τους, σε επαφες με εμπορους απο την Συροπαλαιστινη, τους οποιους αποκαλουν Φοινικες, παιρνουν συμβολα απο το συστημα γραφης και αριθμησης τους, το προσαρμοζουν στα δικα τουs δεδομενα και δημιουργουν ετσι το ελληνικο αλφαβητο. Με αυτον τον τροπο, μπορουν πλεον να καταγραφουν και να διαβαζουν ευκολοτερα κειμενα, οχι μονο εμπορικου η´διπλωματικου χαρακτηρα, αλλα και λογοτεχνικα. Πλεον φτανουν σε ενα σταδιο, οπου μπορουν να ανταγωνιστουν ανετα τους Φοινικες στο εμποριο και την παραγωγη τεχνεργων. Κοπτουν και χρησιμοποιουν νομισματα απο πολυτιμα μεταλλα για τις αγοραπωλησιες τους. Μεσω των Φοινικων προφανως, ερχονται σε επαφη με τα βασιλεια της Μεσογειου της Πρωιμης Εποχης του Σιδηρου: Στην Μικρα Ασια, η Λυδια και η Φρυγια. Στην Εγγυς Ανατολη, η Νεοασσυριακη αυτοκρατορια και η Ουραρτου. Εκτος απο τους Φοινικες στην Συροπαλαιστινη, υπαρχουν και οι Αραμαιοι, και το βασιλειο του Ισραηλ. Στην Αιγυπτο, η Κουσσιτικη και λιγο αργοτερα, η Σαιτικη Δυναστεια. Στο Ιραν, οι Μηδες, οι οποιοι συντομα θα ενσωματωθουν με την ανερχομενη Περσικη Αυτοκρατορια. Υπο την επιδραση και επιρροη της Ανατολης στην σκεψη και τον πολιτισμο, θα εξελιχθει η τεχνη, απο τα γεωμετρικα σχεδια πανω σε ογκωδη αγγεια των 9-8 αι. π. Χρ., στις παραστασεις μυθολογικων οντων (οπως οι γρυπες και οι σφιγγες) πανω σε κομψα αγγεια ποσης, κοσμηματα, αναγλυφα κ.α. Τα γλυπτα απο μαρμαρο, ξυλο (παλλαδια) η´ μεταλλο (σφυριλατα), ειτε απεικονιζουν γυμνους νεους (κουροι) και ντυμενες νεες (κορες) ορθιους, μιμουμενα αναλογα αιγυπτιακα προτυπα, ειτε δειχνουν ξαπλωμενα σε ανακλιντρα ζευγαρια, συμφωνα με την ανατολιτικη μοδα. Οι Ελληνες, δημιουργουν αυτονομες πολεις, "πολεις-κρατη", οπως τις ονομαζουν, παρολλο που μιλουν την ιδια γλωσσα και λατρευουν τις ιδιες θεοτητες. Συχνα αντιμαχονται, θεσπιζοντας ομως αγωνες, οπως τα Ολυμπια απο το 776 π. Χ., εχουν την δυνατοτητα, να συνευρεθουν. Σε πολλες απο αυτες τις πολεις, υπαρχουν καποια ατομα, τα οποια, μη σεβομενα τις διαδικασιες επιλογης των κυβερνωντων, οι οποιες γινονται μεσω ψηφου, ειτε ειναι το πολιτευμα ολιγαρχικο, ειτε ειναι δημοκρατικο, αρπαζουν την εξουσια δια της βιας. Εχοντας τα προτυπα τους στις μοναρχιες της Ανατολης, ονομαζονται απο τους συμπολιτες τους "τυραννοι". Πολλες απο τις πολεις, δημιουργουν για διαφορους λογους (υπερπληθυσμος, ανεπαρκεια τροφης και γης) αποικιες στην Μεσογειο. Στην Μαυρη Θαλασσα, τον Ευξεινο Ποντο, την Προποντιδα (Ιστρος, Οδυσσος, Σινωπη, Τραπεζους, Βυζαντιο), στην Συροπαλαιστινη (Αλ Μινα - Εμποριον), στην Αιγυπτο (Ναυκρατις), στην Λιβυη (Κυρηνη), στην Αδριατικη (Απολλωνια), στην Κατω Ιταλια και την Σικελια (Μεταποντιον, Συβαρις, Σελινους, Συρακουσες, Ταρας), στην νοτιοδυτικη Γαλλια (Μασσαλια) ο Ελληνισμος ταξιδευει, ανοιγοντας και παλι τους ιδιους θαλασσιους δρομους, στους οποιους επλευσαν οι Κυκλαδιτες, Μινωιτες και Μυκηναιοι προγονοι τους πριν απο αιωνες. Οι ανταγωνιστες πλεον Φοινικες, μαχονται για εδαφη στη Σικελια, αλλα αποικουν την Κορσικη, την Σαρδηνια, την βορειο Αφρικη (το σημερινο Μαγκρεμπ) και την νοτιο Ισπανια, μπλοκαροντας τα Στενα του Γιβραλταρ. Πολλοι επιστημονες και καλλιτεχνες απο την Ιωνια (π.χ. ο Θαλης, ο Πυθαγορας, ο Ηρακλειτος, ο Αναξιμανδρος) εποικουν σε πολεις της ηπειρωτικης Ελλαδος. Οι θεσεις, οι σκεψεις και τα εργα τους θα σφραγισουν, οχι μονο την εποχη τους, αλλα και τους κατοπινους αιωνες. Αλλοι παλι, οπως τα αδελφια των ποιητων Αλκαιου και Σαπφους, θα δουλεψουν ως μισθοφοροι στην υπηρεσια των βασιλεων της Βαβυλωνας και των φαραω της Αιγυπτου.

Μεσα στο κλιμα ζυμωσεων και ανακαταταξεων του Αιγαιακου και Μεσογειακου κοσμου, μεγαλωσε και ανδρωθηκε ο Αρχιλοχος. Και ο Ταλας βρισκει, οτι ο παριανος λυρικος εχει αρκετα κοινα με τον Chinasky του Factotum. Γιατι πηρε την αποφαση να κανει αυτο που γουσταρει. Λεει βεβαια σε καποιο ποιημα του, οτι δεν ζηλεψε τα αγαθα του Γυγη (του σφετεριστη του Λυδικου θρονου), ισως γιατι η οικογενεια του ηταν ευπορη. Ενα αλλο ποιημα του ομως, αποτελει ηλεκτροσοκ για τις πεπειθησεις της εποχης του. Σε καποια μαχη πεταει την ασπιδα του και φευγει, λεγοντας οτι δεν εχει σκοπο να σκοτωθει για κανεναν ηγεμονα (το ιδιο εκανε και ο Αλκαιος). Στην αυγη δηλαδη, της λειτουργιας του θεσμου της πολης, την οποια ο πολιτης πρεπει να διαφυλασσει με την ζωη του, ερχεται ο Αρχιλοχος να αμφισβητησει τον θεσμο αυτον! Το ελαφρυντικο του βεβαια ειναι, οτι πολεμαει ως μισθοφορος καποιου πλουσιου αρχοντα. Ο Ταλας παντως, εχει μεινει με την εντυπωση, οτι ο Αρχιλοχος πεθανε ευτυχισμενος, γιατι εκανε την ζωη που ηθελε να κανει.

Και με μια δρασκελια, ερχεται στο παρον! Οι πανελλαδικες τελειωσαν, τα παιδια μπορουν να πανε διακοπες. Σιγα σιγα ξαναερχονται τα γνωστα διαφημιστικα, τα οποια θα παιζονται απο τον Σεπτεμβριο καθημερινα στην τηλεοραση: Νεοι ανδρες και γυναικες, καλοντυμενοι, ομορφοι, χαμογελαστοι, καθονται σε πολυτελη γραφεια, μπροστα σε υπερσυγχρονους υπολογιστες. Η φωνη του αφηγητη/της αφηγητριας προτρεπει/διαταζει: "Σπουδασε το επαγγελμα του μελλοντος!" Συμμετεχοντες στις πανελληνιες λενε σε συνεντευξεις τους σε εντυπα, οτι θα σπουδασουν οτι τους φερει περισσοτερα λεφτα. Οι "διαμορφωτες κοινης γνωμης" και τα "προτυπα" που προσφερουν στον κοσμο, δουλεψαν καλα. Και ο Ταλας, σκεφτεται την φραση αυτη του Παπανουτσου, που ειχε διαβασει πριν απο 15 χρονια, οτι αυτος που δεν ασχολειται, δεν εργαζεται σε κατι που δεν του αρεσει, θα ειναι δυστυχισμενος για το υπολοιπο της ζωης του. Οικονομικα προβληματα υπηρχαν και πριν απο 15 χρονια, οπως και ατομα, τα οποια σκεφτονταν οπως οι συνεντευξιαζομενοι σημερα. Το θεμα ειναι, εαν υπαρχουν σημερα νεοι ανθρωποι, οι οποιοι θελουν να ασχοληθουν επαγγελματικα με πραγματα που τους αρεσουν, ακομα και αν γνωριζουν οτι αυτα θα εχουν οικονομικο κοστος και ρισκο.

Υπαρχει ενας μυθος, συμφωνα με τον οποιο, ο νεαρος Ηρακλης επρεπε να επιλεξει αναμεσα στο κακοτραχηλο, γεματο πετρες και αγκαθια στενο δρομακι της Αρετης και την πλατια και καλοφτιαγμενη λεοφορο της Ευδαιμονιας. Ο Ηρακλης επελεξε τον πρωτο, και παρα τις δυσκολιες που, σαν αλλος Chinasky θα λεγαμε, συναντησε στη ζωη του, δεν το εβαλε κατω. Συνεχισε και ανταμειφθηκε.

Ο Ταλας ειχε δει καποτε ενα ονειρο: Σκαρφαλωνε την αποτομη πλαγια ενος βουνου. Οταν εφτασε στην κορυφη, βρηκε ενα σπιτακι. Μπαινοντας μεσα, ειδε γνωριμες φιγουρες απο τα μαθητικα και παν/κα χρονια του. Τον μισοκοιταζαν αλαζονικα. Μια κοπελα τον πλησιασε και τον ρωτησε, πως εφτασε στην κορυφη. Οταν της απαντησε οτι σκαρφαλωσε, του εξηγησε οτι υπηρχε ηδη ενας ανετος δρομος απο την αλλη μερια του βουνου...

- "Πες βρε παιδι μου, οτι σου παρουσιαζεται ο ιδιος ο Θεος μπροστα και σου αποκαλυπτει την πορεια της ζωης σου στο μελλον. Και σου λεει οτι εχεις την δυνατοτητα να την αλλαξεις, να την κανεις καλυτερη, αν κανεις κατι διαφορετικο, π.χ. αν σπουδασεις businness, marketing και τα παρομοια. Τοτε σου λεει, θα εχεις γινει ζαμπλουτος, θα εχεις αμαξια, γκομενες κτλ. Θα αλλαζες την ζωη σου, η ´θα ακολουθουσες την ιδια πορεια οπως τωρα;" τον ρωτησε καποτε ο Λευτερης. Μηπως η απαντηση βρισκεται στο ονειρο; Μηπως και ο Ταλας βαδιζει στα βηματα του Ηρακλη, του Αρχιλοχου και του Chinasky;

Η ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΘΕΑ.

"Η θρησκεια ειναι το οπιο του λαου", ειχε πει καποιος. Το ωραιο ποιο ειναι; Οτι υπαρχουν πολλες απο δαυτες... Μια απο αυτες, ειναι και η θρησκεια της "στρογγυλης θεας" - της μπαλας (εξ ου και το συνθημα της νεολαιας στις αρχες της δεκαετιας του 1990 "στο ναο για θεο"). Ο ορος αναφερεται κυριως στο αθλημα του ποδοσφαιρου.

Ο Ταλας δεν γουσταρε και πολυ το συγκεκριμενο αθλημα. Οχι μονο γιατι δεν καταλαβαινε το νοημα του να τρεχουν δυο αντιπαλες ομαδες, ξεθεωμενες απο την κουραση, πανω κατω μεσα σε ενα μεγαλο γηπεδο για 90 λεπτα, προσπαθωντας η μια να βαλει την μπαλα στα διχτυα της αλλης. Οχι μονο, γιατι οντας ομαδικο αθλημα, γινοταν ο χαμος με τους βεντετισμους των συμμαθητων στα σχολικα διαλειματα και τις εκδρομες - καθοτι ο καθενας τους, πορωμενος οπως ηταν, την ειχε δει αυθεντια και ηθελε οπωσδηποτε να ειναι ο αρχηγος της ομαδας. Ηταν δεν ηταν 7-8 χρονων, οταν ακουγε στις ειδησεις και τις αθλητικες εκπομπες για "τον ταδε παικτη που αγοραστηκε απο την δεινα ομαδα" και "τον δεινα παικτη, που πουληθηκε στον ταδε ομιλο". Και δεν του καλαρεσε, ειδικα επειδη νομιζε οτι οι αγοραπωλησιες ανθρωπων ειχαν καταργηθει! Υποτιθεται, οτι δεν υπαρχει πλεον σκλαβια. Ελα μου ντε, που δεν ειναι ετσι τα πραγματα... Με τα χρονια βεβαια, εμαθε οτι οι αγοραπωλησιες υπαρχουν και σε αλλα αθληματα - και οχι μονο. Και σχετικα με το ποδοσφαιρο, εριξε και λιγο νερο στο κρασι του...

Το ποδοσφαιρο παντως παρεμεινε δημοφιλες, παρολλο που οι προσπαθειες για διεθνεις διακρισεις ηταν την δεκαετια του 1980 ελαχιστες. Το 1987 εγινε η Ελλαδα πρωταθλητρια Ευρωπης στην καλαθοσφαιριση (basketball, μια διακριση, η οποια επαναληφθηκε το 2005) και απο τοτε, οι ελληνοπαιδες ασχολουνταν κυριως με αυτο. Αλλωστε ειναι ενα αθλημα, το οποιο παιζεται σε μικροτερο γηπεδο, κλειστο η´ανοιχτο. Το ιδιο μπορει καποιος να πει και για το βολλευ.

Ο Ταλας παντως, απο αθληματα σχετικα με μπαλες, προτιμα περισσοτερο την χειροσφαιριση (handball) και το waterball η´waterpolo. Χρειαζονται σχετικα μικροτερο χωρο απο οτι το ποδοσφαιρο, και γυμναζουν ολο το σωμα. Το ιδιο πιστευει και για το squash, το οποιο βρισκει πιο δυναμικο απο το τεννις. Ωστοσο κανενα απο ολα αυτα, ουτε καν η καλαθοσφαιριση, δεν εχει την ενταση και την αγωνια του ποδοσφαιρου. Το ποδοσφαιρο, μπορει πραγματικα να φανατισει, να πορωσει!

Την ενταση αυτη την ενιωσε καλα - οπως και πολλοι αλλοι συμπατριωτες - οταν στα 1994 η Εθνικη Ομαδα Ποδοσφαιρου Ελλαδος προκριθηκε για να συμμετασχει στο Παγκοσμιο Ποδοσφαιρικο Πρωταθλημα - περισσοτερο γνωστο ως Mountial. Η εμφανιση της, ηταν δυστυχως κακιστη και απογοητευσε. Στους προκριματικους συμμετειχε με 3 παιχνιδια, κατα τα οποια, οχι μονο δεν σκοραρε, αλλα εφαγε 4 γκολ απο καθε αντιπαλη ομαδα! 10 χρονια αργοτερα, τα πραγματα ηταν καπως διαφορετικα: Με νεο, ευελικτο σχημα και γερμανικης καταγωγης τεχνικη ηγεσια, η Εθνικη Ομαδα συμμετειχε στο Πανευρωπαικο Πρωταθλημα. Εκμεταλλευομενη οποιες ευκαιριες της δινονταν, κατορθωσε κατι, το οποιο κανεις δεν ειχε προβλεψει και θεωρουσε αδυνατον: Εναν περιπου μηνα πριν απο την διεξαγωγη των Ολυμπιακων Αγωνων 2004 στην Αθηνα, η Ελληνικη Ποδοσφαιρικη Ομαδα εγινε για πρωτη φορα Πρωταθλητρια Ευρωπης!

Χαρηκαν οι Ελληνες για αυτην την διακριση, γλεντησαν, το καταδιασκεδασαν, αλλα καποια στιγμη, πρεπει να επιστρεφεις στην γη. Ο Ταλας ηταν ενας απο τους λιγους που ειπαν "Ο.Κ. παιδια, καλα περασαμε. Ας το γλεντησουμε τωρα, γιατι το μελλον ειναι αβεβαιο". Οι πλεον πορωμενοι, που μετα τις νικες εγιναν κιολας ειδημονες, αρχισαν το γνωστο τροπαρι, περι κυριαρχιας του ελληνικου ποδοσφαιρου στον κοσμο και "απο εδω και μπρος, θα εχουμε μονο νικες".

Σε καμια περιπτωση δεν εχει ορεξη ο Ταλας να γινει Κασσανδρα για τον οποιονδηποτε λογο. Δυστυχως ομως, επροκειτο για παρατηρηση, η οποια επαληθευθηκε. Ετσι, στο Πανευρωπαικο Πρωταθλημα 2008, το οποιο ξεκινησε στις 7 Ιουνιου, η ελληνικη ομαδα εδειξε τον χειροτερο της εαυτο. Τα 3 παιχνιδια των προκριματικων, θυμιζαν το κλασσικο ελληνικο ποδοσφαιρο των εγχωριων ιδιωτικων ομαδων, με εξουθενωμενους παιχτες να τρεχουν περα δωθε, ενω οι αντιπαλοι τους εχουν παρει ηδη θεση μπροστα στα διχτυα, εμποδιζοντας τους σε καθε περιπτωση να βαλουν γκολ η´να προστατεψουν το δικο τους τερμα απο τις επιθεσεις των αλλων. Η δε τεχνικη ηγεσια επαιρνε λαθος αποφασεις και δεν τις παραδεχοταν - ισως διοτι αναπαυτηκε στους επαινους και την λατρεια του κοσμου, ο οποιος την αποθεωσε. Ουδεις αλαθητος ομως! (Βεβαια σε αυτο το πρωταθλημα, πολλες χωρες με μακροχρονια συμμετοχη και διακρισεις δε διεθνεις διοργανωσεις δεν τα πηγαν τοσο καλα, οσο αναμενονταν. Η Αγγλια ειναι απων, ενω Γαλλια, Ιταλια και Γερμανια παιξαν μετρια ως κακιστα.)

Τι προκειται να φερει το μελλον; Θα ανασκηψει η ομαδα; Θα μπουν νεο αιμα και νεες προπονητικες μεθοδοι; Ποιος ο ρολος της πολιτειας; Μην ξεχναμε, οτι προκειται για Εθνικη Ομαδα, οχι για καποια ιδιωτικη επιχειρηση, απο αυτες που παιζουν τα Σαβ/κα και βγαινουν μετα οι προεδροι τους μιλωντας για πουλημενη διαιτησια η´φανατιζοντας εφηβους, αποσκοπωντας στο χαρτζιλικι τους. Ο Ταλας δεν ειναι μαντης και δεν μπορει να δωσει την λυση. Απλα παρατηρει. Πολλα πραγματα πρεπει να αλλαξουν. Κυριως δε, η νοοτροπια των παικτων, των φιλαθλων, της τεχνικης και διοικητικης ηγεσιας. Παλιοτερα δε, οι ποδοσφαιριστες ηταν κατι ανθρωπακια που επαιζαν για το μεροκαματο, ενω ενωσεις και προεδροι τα παιρναν χοντρα. Τωρα, οι ποδοσφαιριστες (οπως και οι μπασκετμπολιστες και οι πολιστες, και πολλοι αλλοι αθλητες) ειναι ομορφοπαιδα, παιρνουν παχυλους μισθους, φωτογραφιζονται για γυναικεια περιοδικα, γλεντανε στα σκυλαδικα και τα φτιαχνουν με μανεκεν και καλλιτεχνιδες. Οι προεδροι συνεχιζουν να τα τσεπωνουν, αλλα οταν ειναι να αγορασουν καναν καλον παικτη η´να φτιαξουν γηπεδα, κανουν τον "κινεζο". Φυσικα και οι υπαρχουν εξαιρεσεις (: Βλ. ελληνοποιησεις ξενων αθλητων). Ο χουλιγκανισμος ζει και βασιλευει. Ας κανουν λοιπον οι "συνηθεις υποπτοι" καποιες αλλαγες σε αυτους τους τομεις πρωτα... και μετα, ξανασυζηταμε...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΗΣ.

Λιγο πριν απο τα Χριστουγεννα του 2007, ενας μεσηλικος υπερβαρος κυριος με μουστακι, επιχειρησε να δωσει τερμα στην ζωη του, με το να πεσει απο τον 4ο οροφο της πολυκατοικιας, στην οποια διεμενε μαζι με την συζυγο του. Βαρια τραυματισμενος, διεκομιστηκε στο νοσοκομειο. Επροκειτο για τον κυριο Χρηστο Ζ., πρωην καθηγητη της Δευτεροβαθμιας Εκπαιδευσης και στενο φιλο του πρωθυπουργικου ζευγους. Με την ανοδο των οικογενειακων του φιλων στην εξουσια, βολευτηκε και αυτος ως Γενικος Γραμματεας του ΥΠ.ΠΟ. Εχοντας απο την θεση αυτη υπερεξουσιες, οι οποιες τον καθιστουσαν ουσιαστικα υπευθυνο για τα οικονομικα θεματα, καθως και για τις γνωματευσεις και εγκρισεις εργων του εν λογω υπουργειου, ο κυριος Χρηστος δεν επαυσε να κοβει και να ραβει, να λυνει και να δενει οτι και οπως ηθελε.

Στο ιδιο υπουργειο εργαζοταν με συμβασεις και η κυρια Ευη Τ., αποφοιτος της Φιλοσοφικης Σχολης του παν/μιου Αθηνων. Οπως ολος ο κοσμος στην θεση της, ηθελε και αυτη να μονιμοποιηθει. Αντιθετα με την πλειοψηφια του κοσμου ομως, ο οποιος βρισκεται σε παρομοια θεση, η κυρια Ευη δεν διστασε να συναψει ερωτικη σχεση με τον κυριο Χρηστο - τον προισταμενο της - προκειμενου ο τελευταιος να την μονιμοποιησει, οπως συχνα της υποσχοταν. Αργησε μεν, αλλα καποια στιγμη καταλαβε οτι ο κυριος Χριστος την "δουλευε ψιλο γαζι". Υπερεξουσιες ειχε αποκτησει ο ανθρωπος, να μην τις απολαυσει; Ποιος ξερει ποσο θα κρατησουν τα μεγαλεια... Αλλωστε, η Ευη δεν ηταν η μοναδικη του ερωμενη...

Μεσα σε ενα συνονθυλλεμμα αισθηματων, απο οργη και αγανακτηση μεχρι πικρα και απογοητευση, ορκιστηκε η Ευη να εκδικηθει τον προισταμενο της. Ο θυμος της δεν περνουσε απαρατηρητος απο συναδελφους και υφισταμενους - ηταν και η ιδια υπευθυνη μεσω του Χρηστου για καποιο τμημα του υπουργειου και μαλιστα ειχε την φημη δυστροπης και αυταρχικης διευθυντριας - στους διαδρομους του εργασιακου της χωρου. Ειχε ηδη γραψει τις ερωτικες της περιπτυξεις με τον Χρηστο σε ταινια DVD. Με τον δισκο στην τσαντα της, γυρισε απο τηλεοπτικο καναλι σε εφημεριδα, προσπαθωντας να πουλησει το υλικο ως αποδεικτικο στοιχειο των οικονομικων ατασθαλιων του ΥΠ.ΠΟ., τα οποια προεκυψαν επι της διευθυνσεως του Χρηστου. Τελικα, ενδιαφερθηκαν καποιοι. Τελικα, κατι πηρε το αυτι του Χρηστου. Μην αντεχοντας την ιδεα οτι θα γινει ρεζιλι, αν προβληθει ποτε η επιμαχη ταινια στην τηλεοραση, σκεφτηκε, οτι ο καλυτερος τροπος για να τα αποφυγει ολα αυτα (τα σκανδαλα, το ρεζιλικι κ.α.) ειναι να τερματισει την ζωη του. Δυστυχως για αυτον, η αποπειρα του απετυχε. Και δυστυχως για την Ευη, η επαγγελματικη της καριερα εληξε. Κατηγορειται για εκβιασμο και βρισκεται φυλακισμενη στον Κορυδαλλο.

Προχτες η Ευη εδωσε συνεντευξη σε κυριακατικη αθηναικη εφημεριδα ευρειας κυκλοφοριας. Παραδεχεται οτι εκανε λαθη και δεν ειχε σκοπο, ουτε να εκβιασει, ουτε να εκθεσει τον Χρηστο. Θεωρησε οτι την εκμεταλλευτηκε για δικους του σκοπους. Η ευθυνη για το οτι τα πραγματα εφτασαν στο σημειο που εφτασαν, ειναι αποκλειστικα δικη του. Εαν ο Χρηστος ηταν εντιμος και ειλικρινης απεναντι της, τιποτε απο ολα αυτα δεν θα συνεβαινε.

Η ιστορια της Ευης ειναι ενα ευγλωττο παραδειγμα που σκιαγραφει τον φαυλο κυκλο των ανθρωπινων σχεσεων: Ανδρας με εξουσια (πολιτικη, οικονομικη κτλ.) την οποια αποκτησε και χρησιμοποιει για επιδειξη ισχυος = γυναικα που θελγεται απο την δυναμη αυτη του ανδρος και δεχεται να συνευρεθει μαζι του εναντι ανταλλαγματος (συνηθεστερα κομματι αυτης της εξουσιας). Καταγραφει επισης την κοινωνικη αδικια του συστηματος: Η Ευη βρισκεται φυλακισμενη και με το "στιγμα" της γυναικας που πουλησε το κορμι της στον Γ. Γ. του ΥΠ.ΠΟ. για μια μονιμοποιηση, ενω ο Χρηστος, εκτος χειρουργειου και υγειης, αποσυρεται απο την πολιτικη ζωη, χωρις καν να κατηγορηθει για κανενα απο τα οικονομικα σκανδαλα του ΥΠ.ΠΟ., το οποιο "κυβερνουσε" τοσα χρονια.

ΤΑ ΦΡΙΚΙΑ.

Μεσα στο σκουπιδαριο των τηλεοπτικων εκπομπων - για τις οποιες εχει γινει περιγραφικη αναφορα σε προηγουμενο κειμενο - ξεχωριζει ο Ταλας, απο το υποειδος των θεωρουμενων "ρεαλιτοπαιχνιδιων", την σειρα "το μοντελο και το φρικιο", η οποια προβαλεται για δευτερη συνεχομενη σαιζον απο ιδιωτικο καναλι της γερμανικης τηλεορασης. Το concept της εχει ως εξης: Πανεμορφες μοντελες αναλαμβανουν να "εκπαιδευσουν" συνεσταλμενους νεαρους. Οι κοπελες βλεπουν το "εργο" τους ως "λειτουργημα". Τα εν λογω "φρικια" ειναι συνηθισμενοι τυποι, με καπως πιο "ακραιες" συνηθειες: Παιζουν παιχνιδια φαντασιας στο pc με τις ωρες, συλλεγουν γραμματοσημα, φυλλα δεντρων και νομισματα και διαβαζουν συνηθως λογοτεχνια τυπου Lord of the Rings και Harry Potter. Πραγματα διολου επιτρεπτα για νεους ανδρες την σημερον ημερα, κατα τις μοντερνες μοντελες της εκπομπης. Οχι οχι, ο σκοπος της ζωης τους ειναι να βοηθησουν αυτους τους νεαρους να βγουν απο το καλουπι τους, να αφησουν τους υπ/στες, τα διαβασματα και να ασχοληθουν με πιο "σοβαρα" πραγματα.

Πρωτα πρωτα, να αλλαξουν ως χαρακτηρες: Nα γινουν πιο θαρραλεοι, πιο "μαγκες". Ο θεατης παρακολουθει, καθως η τηλεοπτικη καμερα ακολουθει τους ντροπαλους νεους που θελουν και πρεπει να αλλαξουν σε πολεις, καφετεριες, πλαζ. Για να ξεπερασουν τις ντροπες τους, πρεπει να μιλησουν με κοπελες στο δρομο, και να τους ζητησουν να πανε καπου μαζι για να γνωριστουν. Και δωστου γελιο ο θεατης, με το καψωνι που επεβαλαν στους ντροπαλους νεους οι μοντελες! Γιατι, καμια κοπελα, ειτε στην Στουττγαρδη, ειτε στην Αθηνα, δεν θα διακοψει την απασχοληση της για καποιον αγνωστο που την ειδε στο δρομο, και με γελοιες προφασεις (π.χ. θραυση κανει το σεναριο του στυλ "ειμαι καινουργιος και δεν γνωριζω την πολη, μηπως μπορεις να με βοηθησεις;") της ζητα να πιουν καναν καφε μαζι.

Η επομενη... "ασκηση θαρρους" εχει να κανει και με σωματικες αντοχες - αλλωστε, τα παιδια αυτα δεν ειναι αθληταραδες. Το συνηθεστερο τεστ που τους ζηταται στην περιπτωση αυτη, ειναι να κανουν bunjee-jumping. Ωραια μεθοδος να δειξει κανεις τον "ανδρισμο" του, κατα τις μοντελες και τους δημιουργους της εκπομπης! Και να τα δακρυα του "φρικιου" που πασχει απο υψοφοβια να τρεχουν βροχη απο τα ματακια του θολωνοντας τα γυαλακια του, αλλα ελα που οι μοντελες ειναι τσαουσες και τον καταφερνουν! Και να τον, που κανει την βουτια! Φιλια οι μοντελες - τωρα πια εγινε αντρας...

Αφου περασουν τα τεστ επιτυχως, τα "φρικια" υποβαλλονται σε αλλαγη εμφανισης: Πουκαμισες και πουλοβερ, καθως επισης φθαρμενα τζινς και αθλητικα παπουτσια δινουν την θεση τους σε ρουχα με μοντερνα σχεδια και χρωματα. Μαλλια και μουσια κοβονται και ενιοτε βαφονται, τα γυαλια δινουν την θεση τους σε φακους επαφης και τυχον ατελιες του προσωπου, οπως τα σπυρακια, κρυβονται κατω απο το καταλληλο make up. Τα "φρικια" μεταμορφωθηκαν σε νεους ανδρες, ετσι οπως ακριβως τους απαιτουν οι καιροι - και οι γνωστοι και μη εξαιρετεοι "διαμορφωτες κοινης γνωμης". Οι μοντελες τους αποχαιρετουν, και αποχαιρετουν τους θεατες, πεπεισμενες για το θεαρεστο εργο τους. Ποιος ξερει, ισως καποια μερα να βραβευτουν για την προσφορα τους στο κοινωνικο συνολο και την τηλεθεαση... Οσο για τους νεους - που προφανως συμμετεχουν σε αυτην την εκπομπη υποβαλοντας τον εαυτο τους σε ολους αυτους τους εξευτελισμους, μονο και μονο για να αλλαξουν την εμφανιση τους, διοτι πριν δεν αισθανονταν αβολα να κυκλοφορουν αναμεσα σε κοσμο - μπορουν να ζησουν με την ψευδαισθηση οτι εγιναν αποδεκτοι απο την κοινωνια επειδη εχουν ζελεδια στο μαλλι και δερματινο σακακι στους ωμους.

Οι περισσοτεροι απο αυτους ειναι οντως αξιολυπητοι. Αξιον αποριας ειναι, γιατι δεν αλλαζαν τοσο καιρο την εμφανιση τους, αφου το ηθελαν. Επρεπε να πανε στην εκπομπη αυτη, να γελοιοποιηθουν μπροστα στα ματια εκατομμυριων τηλεθεατων "για να γυρισουν καινουργια σελιδα στη ζωη τους", οπως λενε; Βγαινουν στο γυαλι και λενε πως θα ηθελαν να ειναι γυμνασμενοι - μα γιατι δεν πηγαιναν σε γυμναστηριο τοσο καιρο; Γεματη απο γυμναστηρια ειναι η Γερμανια! Τι να πει κανεις... Και σε αυτην την χωρα υπαρχουν περιεργοι. Αλλοι πληρωνουν 50 ευρω για embracement courses...

My friend, the Loneliness.

Εντελως συμπτωματικα, η σημερινη μερα θεωρειται για τους προληπτικους του δυτικου κοσμου ως "γρουσουζικη". Συμπτωματικο ομως δεν ειναι το γεγονος, οτι ο Ταλας μολις σημερα καταφερνει να ξεκλεψει λιγο χρονο για να συνεχισει καποιες απο τις σκεψεις του με αφορμη τα δυο διασημα προσωπα της επικαιροτητας, για τα οποια εγραφε στο προηγουμενο κειμενο (βλ. εντ.). Και αυτο, διοτι τις τελευταιες μερες αναφερθηκε εκτεταμενα απο τα Μ.Μ.Ε. - ειδικα για το προσωπο του δολοφονηθεντος ηθοποιου - πως επροκειτο για ντροπαλο ανθρωπο, που αποζητουσε την παρεα των συνανθρωπων του και επεδιωκε την συναψη μονιμης σχεσεως.

Λιγο ως πολυ, ολοι μας εχουμε βιωσει την μοναξια, την απορριψη απο τους συνανθρωπους μας, την περιθωριοποιηση. Καποιοι, εκμεταλλευτηκαν αυτην την περιοδο της μοναξιας, μαζεψαν τα εφοδια τους, τις δυναμεις και ικανοτητες τους, και εκαναν μιαν καινουργια αρχη. Η μοναξια μπορει να λειτουργησει δημιουργικα και θεραπευτικα για την ψυχη, ως φαση χαλαρωσης, θεσπισης στοχων, πραγματοποιησης σχεδιων. Δεν ειναι δα και κατι κακο. Αλλωστε, ειναι κουραστικο να εισαι 24 ωρες το 24ωρο με παρεα. Θελεις να ξεκουραστεις.

Δυστυχως η συγχρονη κοινωνια, υπο την επιρροη καποιων προφανως, ερμηνευει την μοναξια ως κατι κακο, αρνητικο. Ο ανθρωπος που καθεται μονος του σε ενα εστιατοριο λ.χ. εκλαμβανεται απο τους παρισταμενους ως κατι το "αλλοκοτο". Ενα παραδειγμα: Πριν λιγα χρονια, καποιο μεσημερι ειχε παει ο Ταλας στην φοιτητικη λεσχη της παν/πολης, στην οποια ζουσε. Μονος του. Πολυς κοσμος, αλλα κατορθωσε και βρηκε μια θεση να κατσει και να φαει. Ξαφνικα του ερχεται ενας γερμανος φοιτητης, ενα παλικαρακι μικροσωμο και λεπτεπιλεπτο, με κοκκινωπο γενακι. Χαρουμενος ο μικρος, καθεται στην αδειανη θεση απεναντι απο τον εκπληκτο Ταλα, λεγοντας: "Επιτελους, ενας γνωριμος απο την Σχολη! Ευτυχως που βρηκα παρεα, μου ειναι δυσαρεστο να γευματιζω μονος μου στην Λεσχη!". Σημειωτεον, ο Ταλας γνωριζοταν μονο φατσικα με τον νεαρο. Ο οποιος νεαρος, μετα απο αρκετες εβδομαδες, δεν καταδεχτηκε να ανταποδωσει καν τον χαιρετισμο του. Να παριστανει τον κοινωνικο ομως, ηξερε!

Αυτο ειναι το προβλημα μερικων: Το "φαινεσθαι" και το "ειναι". Ιστοσελιδες, οπως οι myspace, facebook, studivz περιεχουν χιλιαδες υποσελιδες νεων ανθρωπων, οι οποιοι εξυπηρετουν τις αναγκες του "φαινεσθαι" (ελληνιστι: "τι θα πει ο διπλανος"). Εξ ου και φωτογραφιες τους απο παρτυς, με παρεες, ολοι μες την καλη χαρα κτλ. Να δειξουμε οτι ειμαστε κοινωνικοι. Πρεπει να εχουν μεγαλα κομπλεξ ολοι αυτοι...

Γιατι μας τα γραφεις αυτα ρε Ταλα; Θα ρωτησουν καποιοι. Σας εχει ξαναπει, οτι δεν σας ζηλευει ο Ταλας. Εχει καλους φιλους. Αλλα δεν ειναι διαρκως με παρεες. Και εχει βιωσει την μοναξια. Ζει με αυτην. Αλλωστε, αλλοι τον εχλευασαν, το εθεσαν στο περιθωριο, τον εξευτελισαν, τον πικραναν. Και αυτος ανθρωπος ειναι, ηθελε να συναναστραφει καποιους αλλους. Αν αυτοι τον απερριψαν, δεν σημαινει οτι ειναι καλυτεροι. Δεν το εβαλε ομως κατω, δεν παρεδωσε τα οπλα, δεν εψαξε για παρηγορια στα ναρκωτικα, το αλκοολ και τις εφημερες ερωτικες σχεσεις, οπως ο δολοφονηθεις ηθοποιος και αλλοι πολλοι. Στο σταδιο αυτο της ζωης του ειναι μονος. Και αυτο ειναι θεμα χρονου. Ειναι εδω και μηνες μακρια απο την οικογενεια και τους φιλους. Σε ξενη χωρα. Ενας ακομη ξενος σε μια ξενη πολη. Δεν γνωριζει κανεναν και κανεις δεν ενδιαφερεται για αυτον. Πρεπει να εργαστει. Εδω και χρονια ετσι ειναι. Τελευταιος φευγει για διακοπες (οταν εχει), πρωτος ερχεται για εργασια. Γιορτες και αργιες, χειμωνες και καλοκαιρια εχει χασει απειρες φορες. Αυτα εχει η ζωη, οταν εργαζεσαι, δεν μπορεις να φευγεις οποτε σου καπνισει.

Μουντος ο καιρος σημερα. Φυσαει κρυο αερακι. Γκριζα συννεφα στον ουρανο. Ψιλοβρεχει. Απο καπου ακουγεται ο ηχος ενος αεροπλανου που πεταει. Σηκωνεται απο την καρεκλα στο διαμερισμα του και πλησιαζει το παραθυρο. Τριγυρω του υψωνονται γκριζα κτιρια. Βουβα, απροσωπα, τσιμεντενια. Το δωματιο του, 4 τοιχοι, μεσα σε ενα γκριζο κτιριο βρισκεται. Διπλα καποιος σερνει επιπλα. Ο θορυβος του υπενθυμιζει οτι δεν ειναι μονος στο κτιριο. Κι ομως ειναι - ψυχικα. Αλλα δεν τον πειραζει.

ΜΟΙΡΑΙΑ ΠΑΘΗ - ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΕΘΙΣΜΟΙ - ΜΑΚΑΒΡΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.

Η ελληνικη κοινη γνωμη εστρεψε τις τελευταιες μερες την προσοχη της σε 3 θεματα, τα οποια, τροπον τινα, αλληλοσυνδεονται: Το ενα σχετιζεται με καποιο νομοθετικο πλαισιο που αφορα την συμβαση συγκατοικισης. Κοντα σε αυτο, τεθηκε και το προβλημα των ομοφυλοφυλων ζευγαριων. Το κερασακι στη τουρτα εβαλαν καποιοι, οι οποιοι εφεραν στην επικαιροτητα θεμα γαμων ομοφυλοφυλων...
Το επομενο, εχει να κανει με την αγρια δολοφονια διασημου πρωταγωνιστη τηλεοπτικων σειρων στο διαμερισμα του. Και εδω βγηκαν καποιοι και υποστηριξαν τις ερωτικες προτιμησεις του ηθοποιου για εναλλαγη συντροφων του ιδιου φιλου. Γνωστοι του κατεθεσαν, οτι ο δολοφονηθεις ηταν εξαρτημενος απο ναρκωτικες ουσιες.
Με τετοιες ουσιες εχει να κανει και ο εμπλεκομενος της τριτης ειδησης. Προκειται για τον μοναχογιο γνωστου ζευγους - των διασημοτερων ηθοποιων της χωρας. Οι γονεις του εχουν πεθανει εδω και πολλα χρονια. Παρολλο που κοντευει τα 40, ο γιος δεν εχει ξεπερασει τον χαμο τους. Δεν ειχε γνωρισει την πραγματικοτητα και τις δυσκολιες της ζωης. Τα ειχε ολα ετοιμα. Στις πρωτες του προσπαθειες για ανεξαρτητοποιηση, απετυχε. Για να ξεπερασει τα προβληματα του, αρχισε να παιρνει ναρκωτικα. Και εθιστηκε. Μεχρις που τον συνελλαβε η αστυνομια...

Τρεις ιστοριες που δειχνουν την παρανοια της κοινωνιας και του ατομου. Πολλα εχουν ειπωθει για παρομοια προβληματα και πολλα ειναι που θα ειπωθουν για αυτα και στο μελλον. Ο Ταλας ουτε τον ηθικολογο προτειθεται να παιξει, ουτε τον ειδυμονα περι τετοιου ειδους προβληματων. Απλα να καταθεσει λιγες σκεψεις του για αυτα, επιθυμει.

Δεν θεωρει την ομοφυλοφιλια, την ερωτικη συνευρεση ατομων που ανηκουν στο ιδιο φυλο, ουτε αρρωστια, ουτε εγκλημα. Ειναι απλως μια ερωτικη προτιμηση. Προς τι επομενως ολος αυτος ο θορυβος; Οι ομοφυλοφυλοι δεν τιθενται πλεον στο περιθωριο της κοινωνιας. Αλλωστε πολλοι, και κυριως ανθρωποι του καλλιτεχνικου χωρου, τους εχουν αποδεχτει. Το κλισε βεβαια ειναι ο ομοφυλοφυλος ανδρας ως συμβουλος σε θεματα fashion, styling, make up και η ομοφυλοφυλη γυναικα ως ανδρογυναιο. Φυσικα, υπαρχει και η αλλη πλευρα. Εν πασι περιπτωσει, ειναι προσωπικο ζητημα το τι κανει ο καθενας στην προσωπικη του ζωη, εφοσον δεν ενοχλει τους συνανθρωπους του. Αλλα να γινεται ολοκληρο θεμα επι μερες, για το αν θα επιτρεπεται να συζουν και να παντρευονται η´ οχι, ενω υπαρχουν πολυ πιο σημαντικα ζητηματα, τα οποια απαιτουν επιλυση, ειναι τραβηγμενο.

Αντιθετως δεν ειναι τραβηγμενο το γεγονος, οτι πολλοι ανθρωποι, με αφετηρια τις ερωτικες προτιμησεις τους και τα προσωπικα τους προβληματα (οικονομικα, ψυχολογικα κ.α.), αφηνονται να παρασυρθουν απο αυτα. Στο τελος, καταστρεφουν τον εαυτο τους. Την σημερινη εποχη, με την πληθωρα ενημερωτικων μεσων, εχει ο οποιοσδηποτε προσβαση στην πληροφορηση. Κατα την γνωμη του Ταλα, ειναι κουτο να επικαλεστει καποιος αγνοια για τις συνεπειες χρησης ναρκωτικων, μακροχρονιου καπνισματος και καταναλωσης αλκοολ η´ ερωτικης περιπτυξης με διαφορετικους παρτεναιρ χωρις την ληψη προληπτικων μετρων, απο την στιγμη που αυτα ειναι ηδη γνωστα σε ολους, και μπορει ευκολα κανεις να ενημερωθει για αυτα! Οσοι και οσες πραττουν τα παραπανω χωρις περιορισμους και μετρα προστασιας, παιρνουν μεγαλο ρισκο, το οποιο μπορει να αποβει μοιραιο. Ο εθισμος στα ναρκωτικα, το καπνισμα, το αλκοολ, τα χαρτοπαιγνια, την ανθιυγεινη διατροφη, την ερωτικη συνουσια με διαφορετικους συντροφους χωρις προφυλαξεις, προκαλει προβληματα, οχι μονο στον ιδιο τον παθοντα, αλλα και στο περιβαλλον του.

Οι ανωτερω αναφερθεντες κυριοι, δεν ησαν παιδακια, αλλα ενηλικοι. Οικονομικα ευκαταστατοι, θα μπορουσαν καλλιστα να απευθυνθουν σε καποια απο τις πολλες οργανωσεις που ειναι σε θεση να βοηθησουν ανθρωπους με προβληματα. Προτιμησαν να κλειστουν στον εαυτο τους και να παραδοθουν στα παθη τους, αντι να πολεμησουν. Για τον εναν απο αυτους, η καταληξη ηταν μοιραια...

Ολοι μας εχουμε καποια προβληματα. Η ζωη δεν ειναι ροδινη. Ουτε και προκειται να γινει ομως με την καταναλωση ναρκωτικων, αλκοολ και αλλων βλαβερων ουσιων και πραγματων...

ΑΠΑΤΡΙΔΕΣ ΒΑΣΙΛΕΙΣ.

To μεγα κεφαλαιο "πολιτικη" συνεχιζεται και στο αποψινο κειμενο. Ειχε αναφερθει χτες ο Ταλας, εντελως σποραδικα, στον ορο "μοναρχια στην Ελλαδα". Σε παλιοτερα κειμενα εχει επισης γραψει λιγα λογια για την μορφη αυτη πολιτευματος, αναφερομενος κυριως στην λογοτεχνια του 19ου αιωνα.

Πρεπει να καταστει σαφες, οτι ο Ταλας δεν ειναι οπαδος της βασιλειας. Απο την αλλη, η ασκηση εξουσιας απο τα υπαρχοντα κομματα στην Ελλαδα, δεν τον ικανοποιει. Ουτε καν τα ιδια τα κομματα φυσικα, οπως εγραφε στο χτεσινο κειμενο (βλ. εντ.). Με αφορμη ομως το προυπαρχον χτεσινο ζητημα και αφετηρια, μια πολυ σωστη κουβεντα που ειπε ο φιλος Λευτερης, θελει να καταθεσει εδω και λιγα λογια για το συγκεκριμενο αυτο θεμα.

Η ιστορικου περιεχομενου συζητηση, με τους γνωστους και αγαπητους συμμετεχοντες, ειχε παρει μια απροσμενη και ιδιαιτερα γοητευτικη τροπη, οταν ο Λευτερης, πτυχιουχος ιστοριας, εξεφρασε τις αποριες του σχετικα με το ξεσπασμα, την εκβαση και τις συνεπειες του Α´ παγκοσμιου πολεμου (1914-1918) για την Ελλαδα, την Ευρωπη και τον κοσμο της τοτε εποχης. Τα αιτια ειδικα του πολεμου αυτου, συνεβησαν υπο περιεργες συγκυριες και θα μπορουσαν να ειχαν αποφευχθει. Συμφωνα με τον Λευτερη επισης, οι συνεπειες του πολεμου σχετιζονται με την αποδυναμωση των μεγαλων αυτοκρατοριων και σε πολλες περιπτωσεις, με την πτωση των μοναρχικων καθεστωτων σε αρκετες χωρες.

Ο Ταλας ανοιξε εναν απο τους μεγαλους πολυχρωμους ατλαντες της σπιτικης του βιβλιοθηκης και τα ματια του επεσαν στις σελιδες με τον χαρτη της Ευρωπης των αρχων του 20ου. αιωνα. Στην ευρωπαικη ηπειρο δεσποζαν το Deutsches Reich του Kaiser Wihlelm II (με εξαπλωση ως και την Πολωνια και τις Βαλτικες χωρες) καθως και η Αυστρο-ουγγρικη αυτοκρατορια του Franz-Josef I (με κτησεις σε χωρες της Αδριατικης και τα βορειοδυτικα Βαλκανια). Οι δυο μεγαλες αυτοκρατοριες της κεντρικης Ευρωπης αποτελουσαν σιγουρα απειλη για τις υπολοιπες, οπως ηταν η Γαλλια και το Ηνωμενο Βασιλειο. Οπωσδηποτε και η τσαρικη Ρωσια, η οποια ειχε βλεψεις στα Βαλκανια. Απο κοντα ηταν και η Οθωμανικη αυτοκρατορια, η οποια δεσποζε ακομη στην κεντρικη Ασια, την Συροπαλαιστινη και την Εγγυς Ανατολη - περιοχες "φιλετα" για τις βλεψεις των μεγαλων αυτοκρατοριων. Η αυτοκρατορικη Κινα ηταν μακρια και οι Η.Π.Α. εξελισσονταν σε δυναμη. Ολες αυτες οι αυτοκρατοριες ειχαν υπο την σκεπη τους ενα συνοθυλλεμα φυλων, γλωσσων, θρησκειων, ηθων και εθιμων. Οι φιλικες σχεσεις μεταξυ των μοναρχων - οι οποιοι, τουλαχιστον στην Ευρωπη, ειχαν στενους δεσμους συγγενειας μεταξυ τους - κρατουσαν τις ισσοροπιες.

Η εποχη πριν απο το τελος του Α´παγκοσμιου πολεμου εχει ονομαστει απο πολλους ιστορικους "the long 19th. century". Αυτοι οριοθετουν τις απαρχες του στην Γαλλικη Επανασταση του 1789, με την ληξη της μοναρχιας στην χωρα. Απο τεχνολογικης αποψης ονομαζεται ο 19ος αιωνας και "εποχη της βιομηχανικης επαναστασης". Παραμενει μεν η εποχη των απολυτων μοναρχιων στην Ευρωπη, σηματοδοτειται ομως δε, απο κοινωνικης και οικονομικης πλευρας, απο την ανοδο της αστικης ταξης (που περιγραφεται γλαφυροτατα στο μυθιστορημα τουG. T. di Lampedusa, Il Gattopardo - το οποιο και γυριστηκε σε ταινια το 1963 απο τον L. Visconti - αλλα και σε εργα των C. Dickens, H. Balzack, N. Gogol και πολλων αλλων) και τις επαναστασεις για εδραιωση εθνικης συνειδησης, ανεξαρτησιας και απεξαρτησης χωρων απο τις μοναρχιες [οπως π.χ. οι απελευθερωτικοι αγωνες της Ελλαδας (1821-1833) και αλλων βαλκανικων χωρων - βαλκανικοι πολεμοι (1912-1913) εναντια στην Οθωμανικη αυτοκρατορια, η ιταλικη Risorgimento (1815-1870) και οι αγωνες των S. Bolivar (1783-1830), G. Garibaldi (1807-1882), Pancho Villa (1878-1923) και E. Zapata (1879-1919), η επανασταση του Xinhai (1912-1913)].

Μεσα σε αυτο το κλιμα, δολοφονειται στο Σεραγεβο της Σερβιας, τον Ιουλιο του 1914 ο διαδοχος του αυστρο-ουγγρικου θρονου και η συζυγος του. Περιπου εναν χρονο δηλαδη μετα την ληξη και του 2ου βαλκανικου πολεμου, σε μια χωρα, την οποια πολλες μοναρχιες διεκδικουσαν. Η προσβολη ηταν τοσο μεγαλη για τον αυστριακο αυτοκρατορα, ο οποιος κυρηξε αμεσως τον πολεμο στην Σερβια. Η επιρροη του ηταν επισης μεγαλη απεναντι στον γερμανο ομολογο του, ο οποιος αναγκαστηκε να συμμετασχει. Δυστυχως η διπλωματια δεν λειτουργησε (γιατι αραγε;) και η πολεμικη συρραξη ηταν πλεον αναποφευκτη. Η Ρωσια - που επεδιωκε την προσεδεση των Βαλκανικων/ σλαβικων/ χριστιανικων-ορθοδοξων χωρων στο αρμα της (πανσλαβισμος) - κυρυξε τον πολεμο στην Γερμανια, οπως ακριβως εκανε και η Γαλλια, η τελευταια περισσοτερο για να παρει την "ρεβανς" για την ηττα του 1870. Η Οθωμανικη αυτοκρατορια και το Ηνωμενο Βασιλειο, δεν θα μπορουσαν να μεινουν εξω απο το "πανηγυρι". Ο πολεμος μεταφερθηκε και εκτος Ευρωπης, στις αποικιες των υπερδυναμεων.

Επειδη η βιβλιογραφια για τον Α´παγκοσμιο ειναι πλουσια, αλλα και γιατι δεν ειναι προθεση του Ταλα να αναφερθει στο συγκεκριμενο γεγονος αναλυτικα, θα συνεχισει το κειμενο με ορισμενες απο τις συνεπειες του πολεμου σε συναρτηση με τις μοναρχιες.

Οπως καθε πολεμος, ετσι και αυτος ειχε καταστρεπτικες συνεπειες για πολλους λαους. Εκατομμυρια πεθαναν στα πεδια των μαχων. Πολεις καταστραφηκαν. Αμαχος πληθυσμος πεθανε απο πεινα, διψα, κακουχιες, αρρωστιες. Μεγαλο το πληγμα, ειδικα για τις μοναρχιες της κεντρικης Ευρωπης: Η Αυστρο-ουγγαρια και το Deutsches Reich, οι δυο μεγαλοι ηττημενοι, διαμελιστηκαν. Μεχρι που εμφανιστηκε καποιος παραφρων ονοματι Χιτλερ και παρεσυρε τις δυο γερμανοφωνες χωρες σε δευτερο, πιο αιματηρο πολεμο, σε μια δηθεν προσπαθεια να αναπτερωσει το πεσμενο γοητρο τους. Οι μοναρχιες επεσαν, στην Πρωσια με την επανασταση του Νοεμβριου 1918 και, εναν χρονο νωριτερα, με την οκτωβριανη επανασταση στη Ρωσια. Τον Νοεμβριο του 1922 ηρθε το τελος και για το οθωμανικο Σουλτανατο, το οποιο ειχε χασει απο την επικρατεια του την Εγγυς Ανατολη και την Συροπαλαιστινη. Το τελος της κινεζικης αυτοκρατοριας γραφτηκε το 1912, οπως αναφερθηκε ανωτερω, με την επανασταση Xinhai.

Εχει ηδη αναφερθει, οτι οι βασιλικες οικογενειες της Ευρωπης (Ην. Βασιλειου, Γερμανιας, Αυστρο-ουγγαριας, Ρωσιας, Ελλαδος, Βουλγαριας, Ρουμανιας) συνδεονταν με δεσμους αιματος μεταξυ τους. Λογικα καποιος, οπως ο ιστορικος Λευτερης εκφραζει ευλογα την απορια, πως και ολοι αυτοι οι συγγενεις μοναρχες δεν εκαναν οτιδηποτε για να προστατεψουν τα συμφεροντα τους και τα συμφεροντα των χωρων τους. Μια απτη θεωρια ειναι οτι, πιθανον οι ευρωπαιοι μοναρχες να ησαν αδυναμοι να αντιληφθουν το ρευμα της εποχης τους και να πιασουν τα μηνυματα του. Η αλληλοσυνδεση της βιομηχανικης επαναστασης και της ανοδου της αστικης ταξεως, δεν τους αφηνε πολλα περιθωρια για να αντιδρασουν. Η τελευταια, γαλουχημενη με τις ιδεες που μετεφερε η ευρωπαικη Ανναγεννηση και ενδυναμωσε ο Διαφωτισμος, διεκδικησε μεριδα στην ασκηση εξουσιας και την πηρε. Τα πολιτευματα που διαδεχτηκαν τις μεγαλες μοναρχιες κατα την διαρκεια του 20ου αιωνα [πχ. η δημοκρατια της Βαιμαρης (1919-1933), η Ελληνικη Δημοκρατια των ετων 1923-1935, αλλα και περισσοτερο απολυταρχικα, οπως τα φασιστικα καθεστωτα σε Ισπανια, Ιταλια και Γερμανια λιγο πριν τον Β´ παγκοσμιο και τα κομμουνιστικα στην Ρωσια-Σοβιετικη Ενωση, βαλκανικες χωρες και Κινα] ανεδειξαν ως πρωταγωνιστες τους εκπροσωπους της αστικης ταξης, η οποια βασει των οικονομικων πορων που ειχε συγκεντρωσει, μπορουσε να ασκησει πλεον και πολιτικη εξουσια. Εφοσον η νεα αρχουσα ταξη ειχε τα δικα της συμφεροντα, τα οποια επρεπε να προασπισει, θεωρωντας την παλαια αριστοκρατια ως εμποδιο, την περιορισε η´και την εκμηδενησε.

Σημερα οι λιγοστες ευρωπαικες βασιλικες οικογενειες συνεχισουν να διατηρουν οικονομικους πορους και να χαιρουν λιγων προνομιων, αλλα δεν εχουν πλεον δυναμη, η οποια τους επιτρεπει να συμμετασχουν ενεργα στα πολιτικα ζητηματα των χωρων τους. Στην Ισπανια, την Μεγαλη Βρετανια, το Βελγιο, την Ολλανδια, το Μονακο και τις Σκανδιναβικες χωρες, οι εναπομειναντες βασιλικες οικογενειες ειναι κυριως πρωταγωνιστες σε life style εντυπα και τηλεοπτικες εκπομπες. Συντηρουν οικοπεδα, καστρα, αλογα και υπηρετικο προσωπικο με τις εισφορες των υπηκοων τους και με τις περιουσιες των προγονων τους. Οι υπολοιποι απο τις πρωην κεντροευρωπαικες γερμανοφωνες μοναρχιες, ειναι καποιοι ξεπεσμενοι αριστοκρατες με τιτλους ευγενιας. Οι βασιλικες οικογενειες της Ρωσιας και της Κινας εχουν εξαλειφθει. Περιεργως, η αυτοκρατορικη οικογενεια της Ιαπωνιας διατηρειται ακομη, αν και κατα την διαρκεια των δυο παγκοσμιων πολεμων ηταν παντα με το μερος των "ηττημενων"...

Ενα καλο παραδειγμα, ως ενισχυση της ανωτερω θεωριας, σχετικα με την πτωση του μοναρχικου πολιτευματος, αποτελει η περιπτωση της Ελλαδος. Μπορει κανεις να μελετησει τα διπλωματικα πολιτικα παιχνιδια που παιζονταν, απο την ενθρονιση του πρωτου ελληνα βασιλια που επελεξαν οι Μεγαλες Δυναμεις μετα την απελευθερωση της χωρας, του Otto von Wittelsbach (1833-1862)*, μεχρι και την φυγη του τελευταιου απο την χωρα υπο την απειλητικη σκια της χουντας (1963-1974), του Κων/νου Β´,των οικων Sleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg (1964-1973)*. Αναλογα την περιπτωση, ο ελληνας βασιλιας ηταν λαοφιλης [π.χ. ο Γεωργιος Α´(1863-1913)* και ο Αλεξανδρος Α´(1917-1920)*] η´αντιπαθης [π.χ. ο Κων/νος Α´(1913-1917, 1920-1922)* και ο Κων/νος Β´(1964-1973)*]. Εξαρτωνταν ολα απο το πως θα χειριζοταν τους πολιτικους του αντιπαλους - τους φιλοδοξους και ευφυεστατους πολιτικους της αστικης ταξης που προσπαθουσαν να ανελθουν στα υψηλοτερα κλιμακια της εξουσιας ...

Σε αρκετες περιπτωσεις κατα την διαρκεια της νεοτερης ελληνικης ιστοριας, μπορει καποιος να παρατηρησει οτι οι ελληνες μοναρχες λειτουργουσαν ως πιονια των εγχωριων πολιτικων. Ησαν δε ακομη και θυματα των ισχυροτερων διαχειριστων εξουσιας απο τις ισχυροτερες ευρωπαικες χωρες. Με την εγκαθιδρυση της Μεταπολιτευσης και μετα το δημοψηφισμα του 1974, ο ελληνικος λαος αποφασισε την καταργηση της βασιλειας. Εν συνεχεια, εδραιωθηκαν ισχυρες πολιτικες οικογενειες, τα μελη των οποιων "μιμουνται" τις βασιλικες "πρακτικες" περι "κληρονομικης διαδοχης στο πολιτευμα"... Ετσι, ο σημερινος προωθυπουργος της χωρας ειναι ανηψιος του "Eθναρχη", πρωην πρωθυπουργου, προεδρου της ελληνικης δημοκρατιας και ιδρυτη του κομματος, του οποιου ο ανηψιος ηγειται. Υπουργος εξωτερικων ειναι η κορη πρωην πρωθυπουργου και επιτιμου προεδρου του κομματος του "Eθναρχη". Ο δε πατερας της ειναι ο κυριος υπευθυνος της "Aποστασιας του 1965", που οδηγησε την χωρα εν συνεχεια στην χουντα. Ο αδελφος της ειναι βουλευτης του ιδιου κομματος. Ο αρχηγος της αξιωματικης αντιπολιτευσης ειναι γιος του ιδρυτη του κομματος, του οποιου σημερα ηγειται. Ο πατερας του υπηρξε πρωθυπουργος και υπουργος στις κυβερνησεις του δικου του πατερα, του "Γερου της Δημοκρατιας". Εκεινη την εποχη, υπουργος του ηταν και ο "Αποστατης" (πριν παρει φυσικα τον...τιτλο). Κυριως στα δυο μεγαλα κομματα συναντα κανεις βουλευτες, των οποιων οι πατεραδες υπηρξαν επισης βουλευτες.

Οσον αφορα την Ελλαδα τουλαχιστον, βασιλιαδες υπαρχουν μονο στα παιδικα παραμυθια. Ο λαος δεν πληρωνει πλεον ειδικους βασιλικους φορους. Πληρωνει ομως τους διαδοχους του βασιλικου πολιτευματος - πιο ακριβα και πολυ περισσοτερα... Σε τελικη αναλυση, μονο στο ονομα υπαρχει διαφορα...

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Σημειωση: Ο αστερισκος (*) υποδηλωνει τα χρονια διακυβερνησης των αναφερομενων βασιλεων.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ;

Το σχολιο του καλου φιλου Βασιλη στο κειμενο της 05.06., το οποιο αναδημοσιευτηκε την επομενη μερα, ειναι πολυ ενδιαφερον, και διοτι αποτελει αφετηρια για την θεση νεων ερωτηματων. Σαφως και δεν ειναι δυνατον να αναλυθουν και να απαντηθουν ολα εδω, αλλα τον Ταλα τον προβληματησε το θεμα. Ετσι συνεχιζει τον συλλογισμο του και αναρωτα(ται): Ειναι το πολιτευμα της σημερινης Ελλαδας δημοκρατικο; Υπαρχει μεν ελευθερια ψηφου, η οποια ομως αναλωνεται στα ιδια και τα ιδια προσωπα, τα οποια εχουν μοιρασει μονο υποσχεσεις και "βυσματα" για να την λαβουν. Υπαρχει ελευθερια λογου, η οποια ομως μεσω των "διαμορφωτων κοινης γνωμης" μοιραζεται σε συγκεκριμενα ατομα - δεν βλεπουμε στα τηλεοπτικα πανελ μονιμως τους ιδιους καλεσμενους, να εκφερουν χιλιοειπωμενες διατυπωσεις σε ξυλινο λογο, με τους παρουσιαστες να κατευθυνουν τις συζητησεις αναλογως; Ο κοσμος εχει το δικαιωμα να δειξει την δυσαρεσκεια του για προσωπα, θεσμους, νομους με απεργειες, πορειες, καταληψεις - γιατι ομως τοτε, πανοπλοι αστυνομικοι, εκμεταλλευομενοι το γεγονος οτι θα υπαρξουν καποιοι, οι οποιοι θα διαδηλωσουν με ακραιο τροπο (οι αποκαλουμενοι "γνωστοι-αγνωστοι", τους οποιους ο Ταλας τουλαχιστον δεν γνωριζει απο που προερχονται, ποιοι ειναι και τι θελουν) δεν θα τους συλλαβει, αλλα θα χτυπησει με τον πλεον προφανη τροπο συνταξιουχους, μισθωτους, φοιτητες, οι οποιοι διαμαρτυρονται μονο για τις αδικιες της εκαστοτε κυβερνησεως;

Απο ολες τις μεριες σφυροκοπουνται οι εκαστοτε κυβενησεις απο τους πολιτες για τα μετρα που εχουν παρει και τα νομοσχεδια που εχουν υπερψηφισει - ματαιως δε. Ο πληθωρισμος και η ακριβεια σε ολα τα ειδη σχεδον χτυπουν κοκκινο. Νεοι ανθρωποι, μετα την αποπερατωση των σπουδων τους, προσπαθουν να επιβιωσουν οικονομικα μεσω διαφορων μορφων συμβασεων εργασιας (αοριστου χρονου, ωρομισθιοι, εκτακτοι) - συνηθως σε τομεις ασχετους απο το αντικειμενο τους - και παρα τις υπερωριες τους, οι μισθοι τους ειναι τοσο χαμηλοι, που αναγκαζονται να ζουν με τους γονεις τους, διοτι δεν μπορουν να νοικιασουν η´να αγορασουν δικο τους σπιτι. Πολλοι δε, ειναι τοσο απογοητευμενοι, που εγκαταλειπουν την ιδεα να δημιουργησουν οικογενεια. Αληθεια πως, οταν δεν δινονται κινητρα; Με τις συνταξεις των γηραιοτερων δεν ειναι καλυτερα τα πραγματα. Αυτα, ενω παντως ειδων φοροι και λογαριασμοι (κατοικιας, Ι.Χ., ηλ/κου, νερου, τηλεφωνου κ.α.) παιρνουν την ανιουσα, ενω πολιτικοι και διευθυντες επιχειρησεων δημοσιου προκαλουν το κοινο αισθημα, με το να δινουν αυξησεις μισθων και αλλου ειδους προνομια (πολυτελη αυτοκινητα, τηλεφωνα, κατοικιες, ταξιδια κ.α.) στους εαυτους τους και να διοριζουν συγγενεις τους σε παγιες θεσεις, παρακαμπτοντας καθε προσπαθεια για επιβολη αξιοκρατικων και αδιαβλητων διαγωνισμων για προληψεις.

Φαινεται οτι για καποιους ισχυουν "δυο μετρα και δυο σταθμα". Προφανως τους εχει διαφθειρει το αισθημα δυναμης που απορρεει απο την εξουσια, η οποια τους εχει "χαριστει". Αλλα ποτε, στην ελληνικη ιστορια τουλαχιστον, ηταν διαφορετικα; Μας λενε οτι δημοκρατια ετυμολογικα σημαινει "δυναμη του λαου" και εμφανιζεται στην Αθηνα του 5ου π.Χ. αιωνα. Η ακμη της επηλθε επι του πολιτικου Περικλη, γιου του Ξανθιππου (443-429 π. Χ.). Ο ιστορικος της εποχης Θουκιδιδης (460-396 π. Χ.) δινει ενα πορτραιτο του ανδρος αυτου, καθως και τον τροπο διακυβερνησης του, στο εργο του. Το συγκεκριμενο χωριο, θυμαται ο Ταλας απο το σχολειο του, περνουσε παντα στο "ντουκου" απο τους εκαστοτε φιλολογους. Γιατι αραγε; Μηπως επειδη ο "μεγας ανηρ", περιγραφεται μεν ως γαληνιος πολιτικος, ο οποιος με αυτη του την νηφαλια σταση, αλλα και με τις εκπληκτικες του ρητορικες ικανοτητες, καταφερνει να πεισει με τετοιον τροπο την μαζα (ας μην ξεχναμε, οτι δεν ησαν ολοι οι αρχαιοι Ελληνες μορφωμενοι. Οι περισσοτεροι ησαν απλοι ανθρωποι - κυνηγοι, αγροτες, κτηνοτροφοι, γλυπτες, αγγειοπλαστες. Πολλοι απο αυτους δε, δεν γνωριζαν καν να γραφουν, οπως αποδεικνυουν αρκετα ανορθογραφα οστρακα απο την αθηναικη Αγορα. Και οπως εχει πει και ο ιστορικος Α. Χανιωτης, "o μεσος αρχαιος Ελληνας σκεφτοταν τι θα φαει την ταδε μερα, παρα την επιλυση φιλοσοφικων θεωρηματων"), ωστε αυτη να κανει αυτο που θελει αυτος; Δηλαδη, ετσι οπως τον παρουσιαζει ο Θουκιδιδης, φαινεται οτι ηταν δημαγωγος - με οτι συνεπαγεται η εννοια της λεξης αυτης... Αυτη ηταν η περιφημη "αθηναικη Δημοκρατια" του χρυσου αιωνα; Στην οποια οι γυναικες δεν ειχαν δικαιωμα ψηφου και εμενα κλεισμενες στους γυναικωνιτες; Η´οπως εχει πει και ο καθηγητης H.-J. Gehrke (βλ. Spiegel Spezial - Geschichte. Nr. 2, 2008, σελ. 15), "μονo 17% του ανδρικου πληθυσμου ειχε δικαιωμα ψηφου".

Θα ηταν ομως πολυ αγαθος ο Ταλας, αλλα και ο οποιοσδηποτε, ωστε να πιστεψει οτι η δημοκρατια του Περικλη ειναι καθ´ολα πανομοιοτυπη με την σημερινη. Μετα την Μεταπολιτευση - αφου η χωρα ειχε ξεπερασει τις περιπετειες της δικτατοριας και της μοναρχιας - εδραιωθηκε και παλι το γνωστο φαινομενο, για το οποιο παρα πολλοι πολιτες συχνα μιλανε: "Μας κυβερνουν 3 οικογενειες". Και εκτος αυτων, υπαρχουν καμια δεκαρια αλλες. Τα παιδια και συντομα, τα εγγονια καποιων βουλευτων με παραδοση στην πολιτικη ζωη του τοπου, εχουν παρει ηδη θεσεις στα βουλευτικα εδρανα. Αυτος ειναι προφανως ο ασφαλεστερος τροπος για να πλουτισουν. Την εποχη του Τρικουπη και του Βενιζελου, οπως εχει αναφερει ο φιλος Βασιλης σε βιβλιο του, οι βουλευτες εμπαιναν στην πολιτικη με σκοπο να προσφερουν (οχι οτι και τοτε δεν υπηρχαν "βυσματα"). Ησαν ηδη πλουσιοι, διοτι προερχονταν απο ευπορες οικογενειες. Αρκετοι δε, πεθαιναν φτωχοι, γιατι ειχαν ξεπουλησει τις περιουσιες τους για τον πολιτικο αγωνα. Σημερα γινεται το αντιστροφο! Οι περισσοτεροι απο αυτους κανουν καταχρηση των δικαιωματων τους ως βουλευτες. Τα αποτελεσματα ειναι λιγο ως πολυ γνωστα: Αυθαιρεσιες, μιζες, παιχνιδια κατω απο το τραπεζι, δωροδοκιες, εκβιασμοι... Προκαλωντας ετσι μεγαλη δυσαρεσκεια, απογοητευση, αλλα και οργη στο κοινο αισθημα.

Μπροστα σε αυτη την εκρυθμη, ρευστη κατασταση του πολιτικου χωρου, ο απλος πολιτης αισθανεται το διλημμα, πως να διαλεξει με την δυναμη που του δινει η ψηφος του, μεταξυ Σκυλλας και Χαρυβδης. Η μεν παραδοσιακα "συντηρητικη" Δεξια, προβαλει ενα, λαικου- λαικιστικου χαρακτηρα προφιλ, το οποιο δεν πειθει. Η δε φερομενη ως "μοντερνα" νεο-φιλελευθερη Κεντροαριστερα/Αριστερη παραταξη, ειναι "χλωμη" και "χαλαρη". Η εναλλαγη των δυο αυτων πολων στους ρολους κυβερνησης και αντιπολιτευσης συνεπαγεται οτι, η εκαστοτε αντιπολιτευση θα ειναι μονιμως εναντιον της εκαστοτε κυβερνησης, η οποια θα περναει αντιλαικα μετρα και θα κανει αλλα απο αυτα που υποσχεθηκε στους ψηφοφορους της. Σε τελικη αναλυση, οι πολιτες θα εκδηλωνουν τα συναισθηματα τους για αυτην την κατασταση με βωμολωχιες και τις αναλογες χειρονομιες, καθε φορα που θα βλεπουν τους πολιτικους που νομισαν για "απο μηχανης θεους" στις τηλεορασεις η´οταν περνουν με το λεοφορειο μπορστα απο την Βουλη...

Το πολιτικο τοπιο ειναι αλλος ενας φαυλος κυκλος που διαιωνιζεται, οσο θα υπαρχει η ζητηση απο τον ψηφοφορο (να τον βολεψει ο ταδε βουλευτης) και η αναλογη προσφορα (εκ μερους του βουλευτη, με ανταλλαγμα την ψηφο του "πελατη"). Οσο για τον Ταλα, απο την στιγμη που βλεπει οτι υπαρχουν εντος της Βουλης κομματα προσκειμενα στον ακροδεξιο και ακροαριστερο χωρο, παρακρατικα σωματα (οπως οι λεγομενοι "γνωστοι-αγνωστοι" και διαφορες αλλες οργανωσεις που κατεβαινουν σε συλλαλητηρια εργαζομενων και καταστρεφουν δημοσιες και ιδιωτικες περιουσιες), επιθετικοι "πραιτωριανοι" που χτυπουν βαναυσα στον "ανεπτυγμενο" 21ο. αιωνα συνταξιουχους, συμβασιουχους, φοιτητες, μεταναστες, ενω η εγκληματικοτητα οργιαζει, αμφιβαλλει, εαν σημερα στην Ελλαδα υπαρχει και εφαρμοζεται η δημοκρατια...

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ.

Σε καποια απο τις ομηρικες, σε διαρκεια και θεματολογια, συζητησεις του με την παρεα - τον Λευτερη, τον Βασιλη, τον Χαρη, τον Πανο - εξεφρασε ο Ταλας μιαν απορια που ειχε εδω και πολυ καιρο: Την σημερινη εποχη στην δημοκρατικη μας Ελλαδα, με την αναπτυξη της τεχνολογιας και την εξαπλωση πληθους μεσων ενημερωσης (εφημεριδες, περιοδικα, ραδιοφωνο, τηλεοραση, διαδικτυο, θεατρο, κιν/φος, βιβλιο) μεσω των οποιων, ο οποιοσδηποτε εχει προσβαση και μπορει να φερει αποψη επι παντος επιστητου, υπαρχει Πολιτισμος; Η´ μηπως αναπτυσσονται Τεχνες και Πολιτισμος υπο ακραιες πολιτικες και κοινωνικες συνθηκες; Η αφορμη για την ερωτηση αυτη προεκυψε απο μια σειρα γεγονοτων: Απο την μια να ακουμε εκφρασεις του τυπου "ο Ελληνας δεν διαβαζει", και απο την αλλη να ξοδευονται υπερογκα ποσα για μεταφρασεις και καλαισθητες εκδοσεις κλασσικης και συγχρονης λογοτεχνιας, επιστημονικων μελετων κ.α., ενω καθε χρονια διοργανωνονται εκθεσεις βιβλιου σε διαφορες πολεις της χωρας. Εν τω μεταξυ, καποιοι ωρυωνται για ελλειψη ελευθεριας λογου εντος της επικρατειας, αλλα βλεπουμε οτι στα εδρανα της ελληνικης βουλης καθονται μελη κομματος προσκειμενα στον ακροδεξιο νεοφασιστικο πολιτικο χωρο - πολλα απο τα οποια ξεκινησαν την δραση τους απο παρακρατικες οργανωσεις και εδραιωθηκαν στην αντιληψη καποιων με το να βγαινουν και να δημαγωγουν απο ορισμενα τηλεοπτικα καναλια. Σε αλλα καναλια, καποιοι "υπερμαχοι των ελληνικων παραδοσεων και αξιων" βαζουν τσιφτεντελια κατα τις αργιες (ηταν της μοδας σε ολα σχεδον τα ιδιωτικα τηλ. καναλια τα Χριστουγεννα και την Πρωτοχρονια του 2006) και διαφημιζουν ιδιωτικες επιχειρησεις -νυχτερινα κεντρα διασκεδασης, τα οποια παιζουν κατα κορον μειγματα ελληνικης μουσικης με ποπ και ανατολιτικες επιρροες. Σε ολη την χωρα υπαρχει πληθος μουσειων, τα οποια επισκεπτονται κυριως αλλοδαποι τουριστες. Οσο για τις γκαλλερι, το μεγαλο προβλημα ειναι παντα οι εκθεσεις συγχρονων εργων (μοντερνα τεχνη). Αρκετες φορες εχουν συμβει επεισοδια, διοτι καποιοι δεν θεωρουν ως εργα τεχνης πινακες με παχυσαρκους καλλιτεχνες να αυνανιζονται μπροστα η´πανω σε θρησκευτικα η´εθνικα συμβολα. Τα ιδια μπορει καποιος να παρατηρησει πανω-κατω και στην εγχωρια κινηματογραφικη παραγωγη, η οποια, μετα ελαχιστων πραγματικα εξαιρεσεων, δεν εχει να δωσει κατι. Στον τομεα αυτον, αναπολουν ολοι την παλια καλη εποχη της δεκαετιας του 1960... Στα θεατρικα δρωμενα, επιτυχημενη παρασταση ειναι αυτη, στην οποια ο πρωταγωνιστης/η πρωταγωνιστρια θα εμφανιστει - παντα για τις αναγκες του εργου - γυμνος/ γυμνη. Στα εκδοτικα, οι μεταφρασεις ειναι περισσοτερες, οπως εχει ηδη αναφερθει. Και δυστυχως, πολλα εργα συγχρονων συγγραφεων, ελληνων και ξενων, ειναι γεματα ασυναρτησειες και βωμολοχιες. Οσο για τον αθλητισμο, οσο ελληνικες ομαδες και αθλητες διακρινονται διεθνως, αλλο τοσο φουσκωνει ο Ελληνας στις κερκιδες απο υπερηφανεια, φορωντας ομοιωμα δηθεν αρχαιοελληνικης περικεφαλαιας απο το Μοναστηρακι και με την ελληνικη σημαια ως μανδυα. Αυτες τις στιγμες θυμαται τον Αριστοτελη και τον Μεγαλεξανδρο. Βεβαια, μολις κατακατσει ο κουρνιαχτος, και βγουν τα σκανδαλα για τον ταδε που επαιρνε αναβολικα - ωστε να παρει βαθμο αξιωματικου σε καποιο στρατιωτικο σωμα ασχετως αν δεν εχει υπηρετησει - αφου χτυπουσε χρυσα μεταλλια στην σειρα, τοτε μενουν ολοι σαστισμενοι και απογοητευμενοι. Η´ θυμωμενοι, με τον δεινα προπονητη και την ομαδα του, που δεν μπορουσαν να παρουν τα ποδια τους στο γηπεδο και ρεζιλεψαν την χωρα.

Τα παραπανω αποτελουν για μερικους αποδειξεις οτι την σημερον ημερα δεν παραγονται πολιτισμος και τεχνη στην Ελλαδα. Εχει επελθει παρακμη, λενε. Τις εποχες που εζησαν ο Σολωμος, ο Παλαμας, ο Καζαντζακης, ο Σεφερης, ο Ελυτης, ο Κουν, ο Θεοδωρακης ηταν μεν δυσκολα τα πραγματα, αλλα υπηρχαν φωτισμενα μυαλα, υπηρχαν ανθρωποι με Παιδεια και αλλοι, οι οποιοι παρα τις αντιξοοτητες, ειχαν την θεληση να μαθουν. Τι υπαρχει τωρα; 3 τηλεορασεις σε καθε νοικοκυριο, lifestyle εντυπα, τυποποιημενη παιδεια;

Η απορια που ειχε ο Ταλας (αν δηλ. παραγονται και προαγονται σημερα ο Πολιτισμος και η Τεχνη η´εαν αναπτυσσονται υπο ακραιες πολιτειακες μορφες) δεν εχει απαντηθει. Δεν ειναι και κατι ευκολο αλλωστε. Φαινεται ομως η αντιφαση της κοινωνιας. Τα τελευταια χρονια, πληθαινουν οι δεξιες-παραδοσιακα συντηρητικες κυβερνησεις κυριως στις ευρωπαικες χωρες (π.χ. Γερμανια, Αυστρια, Γαλλια, Ιταλια, Ελλαδα). Γιατι αραγε; Μηπως εχει να κανει με το θεμα των μεταναστων στις χωρες αυτες και τον φοβο των "ιθαγενων", μηπως οι "ξενοι", εκτος του οτι θα τους παρουν τις δουλειες, τα μεροκαματα, τις γυναικες, θα τους παρουν και την πολιτιστικη - εθνικη - ευρωπαικη ταυτοτητα; Και πιστευουν οτι η συντηριτικη δεξια θα τους σωσει;

Λιγα παραδειγματα της ευρωπαικης πραγματικοτητας: Ειναι τρεις "επιχειρηματιες" o Silvio απο την Ιταλια (ηλιοκαμενος, με εμφυτευμενα μαλλια και σαρδονιο χαμογελο), o Vladimir απο την Ρωσια (κοντος και με βλεμμα αλεπους), o Nikola (σωσιας του κωμικου Louis de Fines) απο την Γαλλια. Μπηκαν σαν σιφουνες στην πολιτικη σκηνη. Στις χωρες που κυβερνουν, επικρατουν λογοκρισια, ακριβεια, ανεργια, ξενοφοβια, παρακρατικα κυκλωματα. Τα αποτελεσματα της διακυβερνησης τους. Και οι τρεις αποβλεπουν σε προσωπικα συμφεροντα. Πως θα εξελιχθουν τα πραγματα για τις χωρες τους, την Ευρωπη, τον κοσμο, με αυτους τους 3 κυριους να κοβουν και να ραβουν, κανεις δεν γνωριζει.

Το ιδιο αισθημα αβεβαιοτητας και αγωνιας διακατεχει και τον Ελληνα πολιτη. Οσον αφορα τον Πολιτισμο και την Τεχνη, μπορει οντως να βρισκομαστε σε παρακμιακη φαση, χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν θα ανασκηψουμε. Υπαρχουν ποικιλα μεσα ενημερωσης και εκπαιδευσης, ποικιλα ερεθισματα για καποιον νεο για να ασχοληθει ειτε με την λογοτεχνια, ειτε με την επιστημη, ειτε με τον αθλητισμο, ειτε με την μουσικη και την ζωγραφικη. Ας μην καταφευγουμε διαρκως στην παρελθοντολογια και ας μην ευχομαστε την επιβολη ακραιων πολιτευματων, "μπας και παει η χωρα μπροστα", διοτι δεν προκειται να συμβει κατι τετοιο.

ΓΛΕΝΤΙΑ Α ΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ!

Ακουσε ο Ταλας στις ειδησεις, οτι χιλιαδες αγγλοπουλα (απο αυτα που μπεκροπινουν στα Μαλια και το Φαληρακι και δεν θυμουνται μετα ουτε το ονομα τους) κλεισαν τους υπογειους σταθμους του Λονδινου, με αποτελεσμα να μην κουνηθει ουτε βαγονι! Ο λογος που τα ωθησε σε αυτην την "επανασταση", ειναι η αποφαση της κυβερνησης τους να απαγορευσει την πωληση αλκοολ σε ανηλικους. Και θυμηθηκε τοτε παρομοιο περιστατικο, που ελαβε χωρα στην Αθηνα της δεκαετιας του 1990: Ο τοτε υπουργος Δημοσιας Ταξης ηθελε να επιβαλλει ωραριο στα νυχτερινα κεντρα διασκεδασης. Το περιεργο δεν ειναι οτι αντεδρασαν οι εργαζομενοι του χωρου αυτου (σερβιτοροι, πορτιερηδες, λουλουδουδες, μπαρμεν κ.α.), τους οποιους προφανως και δεν εσυμφερε οικονομικα (καθοτι, αν καποιος εργαζεται π.χ. απο τις 8 το βραδυ εως τις 8 το πρωι ναι μεν εχει υπερωριες, αλλα στον χωρο της νυχτερινης διασκεδασης που βρισκεται, κερδιζει περισσοτερα. Οποτε, αν επιβαλλοταν το ωραριο που ηθελε ο υπουργος και εκλειναν τα μαγαζια κατα τις 3 τα ξημερωματα λ.χ., θα εβγαζε λιγοτερα), αλλα οι επισκεπτες των νυχτερινων κεντρων! Παρακινημενοι απο "καποιους" (Συνδικατα; Διαμορφωτες κοινης γνωμης;) προφανως, πληθος κοσμου εκλεισε, καποια νυχτα λιγο πριν την ψηφηση του νομοσχεδιου το κεντρο της Αθηνας στο υψος της Βουλης με τα αυτοκινητα του, καταναλωνοντας αφθονο αλκοολ, χορευοντας και τραγουδωντας. Μονο μεσα στην Βουλη που δεν μπουκαρησαν! Φυσικα, το νομοσχεδιο δεν περασε και ο υπουργος αποσυρθηκε.

Εμεινε ομως στον Ταλα αυτη η εντυπωση: Η Ελλαδα εζησε τις τελευταιες δεκαετιες μετα τον Β´Παγκοσμιο Πολεμο σημαντικες πολιτικες και κοινωνικες μεταβολες. Για παραδειγμα, την χουντα (1967-1974). Εγινε καμια επανασταση στην διαρκεια της; Ενα πραξικοπημα κατα της ζωης του τοτε δικτατορα πηγε να γινει, το οποιο απετυχε. Πιασαν ενα παλικαρι, τον Αλεκο Παναγουλη, καπου στην Βουλιαγμενη. Ηταν με το μαγιο το παλικαρι (Αυγουστο 1968 εκανε την αποπειρα). Τον ριξαν στην φυλακη, τον βασανισαν. Ο υπολοιπος ελληνικος λαος τι εκανε; Υπεμενε απλα την χουντα... Κανενας, εκτος του Παναγουλη και της παρεας του, δεν σηκωσε κεφαλι. Μεχρις που εγιναν τα γεγονοτα του Πολυτεχνειου (1973), η αποβαση του τουρκικου στρατου στην Κυπρο (1974), επεστρεψε και ο "μεγας εθναρχης" στα πατρια εδαφη και προχωρησε η χωρα στην φαση της Μεταπολιτευσης...

Για το "δικαιωμα" του ομως να γλενταει ως το πρωι, ο Ελληνας θα κλεισει δρομους και θα αναποδογυρισει κυβερνησεις που ο ιδιος ψηφισε! Ολα κι ολα, μπορει να βγαζει τρεις και εξηντα, αλλα αυτες τις τρεις και εξηντα θα παει να τις φαει στα μπουζουκομαγαζα! Ετσι τον εμαθαν "καποιοι" (βλ. κειμενο "διαμορφωτες κοινης γνωμης" εντ.). Δεν πα´να καιγεται ο κοσμος, το ασφαλιστικο και το μισθολογικο να πανε κατα διαολου, η ακριβεια και ο πληθωρισμος να χτυπανε κοκκινο; Αν του πεις του Ελληνα να αφησει το μπουζουκομαγαζο η´ την ντισκοτεκα στις 2 και στις 3 η ωρα το πρωι, θα σηκωσει το φλαμπουρο της επαναστασης! Θα ριξει κυβερνησεις, θα φτασει στα ακρα! Διοτι πρεπει ο ανθρωπος να διασκεδασει! Γουσταρει να κατσει μεχρι την αλλη μερα, ποιος εισαι εσυ κυριε, που θα του πεις να παει στις 2 π.μ. στο κρεββατακι του; Νοιαζεσαι για την υγεια του;

Σιγα τα ωα, λεει ο Ταλας. Τα εχει γνωρισει ολα αυτα. Και μπουζουκομαγαζα και μπαρακια και κλαμπακια και ροκαδικα και ντισκοτεκες και συναυλιες και καφετεριες. Πανω κατω εχουν ολοι αυτοι οι χωροι διασκεδασης αρκετα κοινα μεταξυ τους: Κυριως στα 5 πρωτα, παει ο πολυς ο κοσμος (οι..."ειδημονες" δηλαδη) σχετικα νωρις. Λιγο μετα τα μεσανυχτα δηλαδη. Χαμος γινεται στα παρκινγκ. Στην Αθηνα, τα μαγαζια αυτα λειτουργουν την χειμερινη περιοδο κυριως σε κεντρικες περιοχες, οπως ειναι η Ιερα Οδος. Την θερινη περιοδο, μεταφερονται στην παραλιακη ζωνη (Βουλιαγμενη, Γλυφαδα κ.α.). Για να μπεις μεσα, πρεπει να περασεις απο τον ελεγχο, συνηθως μεγαλοσωμων πορτιερηδων. Αναλογα με τον χωρο ("ελληναδικο" η´ ροκαδικο) οι κυριοι αυτοι θα αποφασισουν, βαση του ντυσιματος σου, αν θα σου δωσουν την "αδεια" να εισελθεις στον "ναο" η´οχι. Αν δηλ. πας κοστουμαρισμενος στο ροκαδικο και με δερματινα η´αθλητικα στο ελληναδικο, δεν εχεις και τις καλυτερες προυποθεσεις για την "εισοδο". Σημαντικο ρολο για τους κυριους πορτιερηδες παιζει συνηθως και η παρεα σου. Δεν σε βλεπουν με καλο ματι, εαν εισαι μονος σου και γουσταρεις να πιεις μονο ενα ποτο η´αν εισαι με τους κολλητους σου. Αν ειναι κοπελες στην παρεα, τοτε ανοιγουν διαπλατα οι πυλες. Οι παρεες γυναικων, μπαινουν ετσι κι αλλιως μεσα.

Αφου περασεις τις "Συμπληγαδες" των φουσκωτων της εισοδου, οι οποιοι εχουν και αποψη επι ντυσιματος, εισερχεσαι στον προδομο, δηλ. το ταμειο. Εδω, πρεπει να τα σκασεις χοντρα. Ειδικα, εαν εισαι με μεγαλη παρεα και εχετε κλεισει τραπεζι. Καπακι σας ερχεται το ποτο (συνηθως φυαλη ουισκι) η οποια τιμαται κατα κεφαλι. Λιγο πιο οικονομικα σας ερχεται, αν την βγαλετε στο μπαρ του μαγαζιου. Τα επιπλεον ποτα, κοστιζουν και επιπλεον...

Μετα το ταμειο, εισερχεσθε στον κυριως χωρο. Εκει ειναι που σας ερχεται ολη η μποχα απο την τσιγαριλα, σε σημειο που να μετανιωνετε για την επιλογη σας να φορεσετε τα καλα σας. Ας ειναι καλα το πλυντηριο ομως! Μεσα απο την ομιχλη της τσιγαριλας (ο Ελληνας φυσικα εχει γερα πνευμονια, καθοτι συνηθισμενος - λογω σκουπιδιων και νεφους - στην μποχα) βρισκετε το τραπεζι σας. Σιγα σιγα, μαζευονται γυρω σας λουλουδουδες και φωτογραφοι - τα λεγομενα "extras" της ταριφας... Η μουσικη ειναι στην διαπασων, οποτε θα πρεπει να διαθετετε τις βασικες γνωσεις της νοηματικης για να μπορεσετε να συννενοηθειτε με τους γυρω σας. Η πιστα για χορο ειναι συνηθως μικρη. Στα ροκαδικα και τις ντισκοτεκες δεν παιζει σημαντικο ρολο, αλλα στα ελληναδικα θα δειτε γυναικες να χορευουν βαρια ζειμπεκικα (παρεφθαρμενος ανδρικος χορος φυλων της Ανατολιας και της Μικρας Ασιας) και ανδρες τσιφτεντελια (παραφθορα χορου της κοιλιας, ο οποιος ειναι γυναικειος ανατολιτικος χορος). Καποια στιγμη, παρεμβαλλονται και παραδοσιακοι ελληνικοι χοροι. Πανω που ο κοσμος ειναι στο τσακιρ κεφι και καποιοι λεβεντες επιδιδονται μετα μανιας σε ζειμπεκιες και χασαποσερβικα για να δειξουν το αντριλικι τους, ανακοινωνεται η εμφανιση της "φιρμας" του μαγαζιου και ζητειται απο τους επιδοξους χορευτες να κατεβουν απο την πιστα, διοτι η "φιρμα" θα δωσει "σωου" με το "μπαλετο" του/της και χρειαζεται χωρο (στις ντισκοτεκες, το "σωου" εχει να κανει συνηθως με "stripteaze"). Στα ελληναδικα, η "φιρμα" εμφανιζεται σε σκηνικα, που και οι μεγαλυτεροι δημιουργοι χολλυγουντιανων υπερπαραγωγων θα ζηλευαν, κατω απο τονους περιεργων ενδυματων και make up, ερμηνευοντας τις μεγαλες επιτυχιες, που ολοι τις γνωριζουν (καθοτι ο Ελληνας μπορει να μην γνωριζει ποτε εγινε η Μαχη του Μαραθωνα, τα τραγουδια των "καλλιτεχνων" αυτων ομως τα γνωριζει απ εξω και ανακατωτα), play back.

Ολα αυτα, διαρκουν ολοκληρη την νυχτα. Πολλοι βεβαια, φευγουν μετα τις 3 τα ξημερωματα. Που να αντεξει ο ανθρωπινος οργανισμος αυτην την ταλαιπωρια. Αλλοι, φευγουν μετα τις 5 π.μ. Καποιοι, πανε κατεθειαν στις 8 το πρωι σπιτακι τους. Συνηθως ειναι Παρασκευη η Σαββατο, που παει ο κοσμος σε αυτα τα μαγαζια, διοτι ξερει πως την επομενη μερα δεν εργαζεται. Απλα, το κεφαλι του θα ειναι κουδουνι απο την δυνατη μουσικη. Δεν θα μπορει να αναπνευσει απο την μποχα. Το στομαχι του θα ειναι χαλια, απο την καταναλωση αλκοολ. Θα βρωμοκοπαει απο την τσικνα και την τσιγαριλα. Και η τσεπη του θα ειναι αδεια. Τα εδωσε ολα στα ποτα, τα τσιγαρα, τον λουλουδοπολεμο, τα κερασματα. Αλλα θα σου πει, γεματος περιφανεια: "Διασκεδασα"!

Εσυ ομως Ταλα, θα ρωτησεις αν αξιζε τον κοπο ολη αυτη η ταλαιπωρια. Αν ειναι διασκεδαση αυτου του ειδους η καταπονηση του ανθρωπινου οργανισμου. Αλλα εσυ την γνωριζεις αυτου του ειδους την διασκεδαση. Με μετρο. Δεν της βρηκες και τιποτε σημαντικο. Για σενα διασκεδαση ειναι να βρισκεσαι με την παρεα σου, αυτα τα λιγα παιδια, με τα οποια περνας καλα και να τα λετε. Και ας καθοσαστε και στα παγκακια, ετσι οπως εχουν παει οι τιμες στις καφετεριες. Αυτο που σου σπαει τα νευρα ειναι, γιατι οταν διαδηλωνουν συνταξιουχοι και μισθωτοι, η´οταν απεργουν διαφορες επαγγελματικες ταξεις, ειναι ολα τοσο χλιαρα, ενω οταν διακυβευεται η ακραια αυτη μορφη διασκεδασης στα νυχτερινα κεντρα, ξεσπαει το χαος. Απαντηση δεν εχεις λαβει ακομα...