ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ;

Το σχολιο του καλου φιλου Βασιλη στο κειμενο της 05.06., το οποιο αναδημοσιευτηκε την επομενη μερα, ειναι πολυ ενδιαφερον, και διοτι αποτελει αφετηρια για την θεση νεων ερωτηματων. Σαφως και δεν ειναι δυνατον να αναλυθουν και να απαντηθουν ολα εδω, αλλα τον Ταλα τον προβληματησε το θεμα. Ετσι συνεχιζει τον συλλογισμο του και αναρωτα(ται): Ειναι το πολιτευμα της σημερινης Ελλαδας δημοκρατικο; Υπαρχει μεν ελευθερια ψηφου, η οποια ομως αναλωνεται στα ιδια και τα ιδια προσωπα, τα οποια εχουν μοιρασει μονο υποσχεσεις και "βυσματα" για να την λαβουν. Υπαρχει ελευθερια λογου, η οποια ομως μεσω των "διαμορφωτων κοινης γνωμης" μοιραζεται σε συγκεκριμενα ατομα - δεν βλεπουμε στα τηλεοπτικα πανελ μονιμως τους ιδιους καλεσμενους, να εκφερουν χιλιοειπωμενες διατυπωσεις σε ξυλινο λογο, με τους παρουσιαστες να κατευθυνουν τις συζητησεις αναλογως; Ο κοσμος εχει το δικαιωμα να δειξει την δυσαρεσκεια του για προσωπα, θεσμους, νομους με απεργειες, πορειες, καταληψεις - γιατι ομως τοτε, πανοπλοι αστυνομικοι, εκμεταλλευομενοι το γεγονος οτι θα υπαρξουν καποιοι, οι οποιοι θα διαδηλωσουν με ακραιο τροπο (οι αποκαλουμενοι "γνωστοι-αγνωστοι", τους οποιους ο Ταλας τουλαχιστον δεν γνωριζει απο που προερχονται, ποιοι ειναι και τι θελουν) δεν θα τους συλλαβει, αλλα θα χτυπησει με τον πλεον προφανη τροπο συνταξιουχους, μισθωτους, φοιτητες, οι οποιοι διαμαρτυρονται μονο για τις αδικιες της εκαστοτε κυβερνησεως;

Απο ολες τις μεριες σφυροκοπουνται οι εκαστοτε κυβενησεις απο τους πολιτες για τα μετρα που εχουν παρει και τα νομοσχεδια που εχουν υπερψηφισει - ματαιως δε. Ο πληθωρισμος και η ακριβεια σε ολα τα ειδη σχεδον χτυπουν κοκκινο. Νεοι ανθρωποι, μετα την αποπερατωση των σπουδων τους, προσπαθουν να επιβιωσουν οικονομικα μεσω διαφορων μορφων συμβασεων εργασιας (αοριστου χρονου, ωρομισθιοι, εκτακτοι) - συνηθως σε τομεις ασχετους απο το αντικειμενο τους - και παρα τις υπερωριες τους, οι μισθοι τους ειναι τοσο χαμηλοι, που αναγκαζονται να ζουν με τους γονεις τους, διοτι δεν μπορουν να νοικιασουν η´να αγορασουν δικο τους σπιτι. Πολλοι δε, ειναι τοσο απογοητευμενοι, που εγκαταλειπουν την ιδεα να δημιουργησουν οικογενεια. Αληθεια πως, οταν δεν δινονται κινητρα; Με τις συνταξεις των γηραιοτερων δεν ειναι καλυτερα τα πραγματα. Αυτα, ενω παντως ειδων φοροι και λογαριασμοι (κατοικιας, Ι.Χ., ηλ/κου, νερου, τηλεφωνου κ.α.) παιρνουν την ανιουσα, ενω πολιτικοι και διευθυντες επιχειρησεων δημοσιου προκαλουν το κοινο αισθημα, με το να δινουν αυξησεις μισθων και αλλου ειδους προνομια (πολυτελη αυτοκινητα, τηλεφωνα, κατοικιες, ταξιδια κ.α.) στους εαυτους τους και να διοριζουν συγγενεις τους σε παγιες θεσεις, παρακαμπτοντας καθε προσπαθεια για επιβολη αξιοκρατικων και αδιαβλητων διαγωνισμων για προληψεις.

Φαινεται οτι για καποιους ισχυουν "δυο μετρα και δυο σταθμα". Προφανως τους εχει διαφθειρει το αισθημα δυναμης που απορρεει απο την εξουσια, η οποια τους εχει "χαριστει". Αλλα ποτε, στην ελληνικη ιστορια τουλαχιστον, ηταν διαφορετικα; Μας λενε οτι δημοκρατια ετυμολογικα σημαινει "δυναμη του λαου" και εμφανιζεται στην Αθηνα του 5ου π.Χ. αιωνα. Η ακμη της επηλθε επι του πολιτικου Περικλη, γιου του Ξανθιππου (443-429 π. Χ.). Ο ιστορικος της εποχης Θουκιδιδης (460-396 π. Χ.) δινει ενα πορτραιτο του ανδρος αυτου, καθως και τον τροπο διακυβερνησης του, στο εργο του. Το συγκεκριμενο χωριο, θυμαται ο Ταλας απο το σχολειο του, περνουσε παντα στο "ντουκου" απο τους εκαστοτε φιλολογους. Γιατι αραγε; Μηπως επειδη ο "μεγας ανηρ", περιγραφεται μεν ως γαληνιος πολιτικος, ο οποιος με αυτη του την νηφαλια σταση, αλλα και με τις εκπληκτικες του ρητορικες ικανοτητες, καταφερνει να πεισει με τετοιον τροπο την μαζα (ας μην ξεχναμε, οτι δεν ησαν ολοι οι αρχαιοι Ελληνες μορφωμενοι. Οι περισσοτεροι ησαν απλοι ανθρωποι - κυνηγοι, αγροτες, κτηνοτροφοι, γλυπτες, αγγειοπλαστες. Πολλοι απο αυτους δε, δεν γνωριζαν καν να γραφουν, οπως αποδεικνυουν αρκετα ανορθογραφα οστρακα απο την αθηναικη Αγορα. Και οπως εχει πει και ο ιστορικος Α. Χανιωτης, "o μεσος αρχαιος Ελληνας σκεφτοταν τι θα φαει την ταδε μερα, παρα την επιλυση φιλοσοφικων θεωρηματων"), ωστε αυτη να κανει αυτο που θελει αυτος; Δηλαδη, ετσι οπως τον παρουσιαζει ο Θουκιδιδης, φαινεται οτι ηταν δημαγωγος - με οτι συνεπαγεται η εννοια της λεξης αυτης... Αυτη ηταν η περιφημη "αθηναικη Δημοκρατια" του χρυσου αιωνα; Στην οποια οι γυναικες δεν ειχαν δικαιωμα ψηφου και εμενα κλεισμενες στους γυναικωνιτες; Η´οπως εχει πει και ο καθηγητης H.-J. Gehrke (βλ. Spiegel Spezial - Geschichte. Nr. 2, 2008, σελ. 15), "μονo 17% του ανδρικου πληθυσμου ειχε δικαιωμα ψηφου".

Θα ηταν ομως πολυ αγαθος ο Ταλας, αλλα και ο οποιοσδηποτε, ωστε να πιστεψει οτι η δημοκρατια του Περικλη ειναι καθ´ολα πανομοιοτυπη με την σημερινη. Μετα την Μεταπολιτευση - αφου η χωρα ειχε ξεπερασει τις περιπετειες της δικτατοριας και της μοναρχιας - εδραιωθηκε και παλι το γνωστο φαινομενο, για το οποιο παρα πολλοι πολιτες συχνα μιλανε: "Μας κυβερνουν 3 οικογενειες". Και εκτος αυτων, υπαρχουν καμια δεκαρια αλλες. Τα παιδια και συντομα, τα εγγονια καποιων βουλευτων με παραδοση στην πολιτικη ζωη του τοπου, εχουν παρει ηδη θεσεις στα βουλευτικα εδρανα. Αυτος ειναι προφανως ο ασφαλεστερος τροπος για να πλουτισουν. Την εποχη του Τρικουπη και του Βενιζελου, οπως εχει αναφερει ο φιλος Βασιλης σε βιβλιο του, οι βουλευτες εμπαιναν στην πολιτικη με σκοπο να προσφερουν (οχι οτι και τοτε δεν υπηρχαν "βυσματα"). Ησαν ηδη πλουσιοι, διοτι προερχονταν απο ευπορες οικογενειες. Αρκετοι δε, πεθαιναν φτωχοι, γιατι ειχαν ξεπουλησει τις περιουσιες τους για τον πολιτικο αγωνα. Σημερα γινεται το αντιστροφο! Οι περισσοτεροι απο αυτους κανουν καταχρηση των δικαιωματων τους ως βουλευτες. Τα αποτελεσματα ειναι λιγο ως πολυ γνωστα: Αυθαιρεσιες, μιζες, παιχνιδια κατω απο το τραπεζι, δωροδοκιες, εκβιασμοι... Προκαλωντας ετσι μεγαλη δυσαρεσκεια, απογοητευση, αλλα και οργη στο κοινο αισθημα.

Μπροστα σε αυτη την εκρυθμη, ρευστη κατασταση του πολιτικου χωρου, ο απλος πολιτης αισθανεται το διλημμα, πως να διαλεξει με την δυναμη που του δινει η ψηφος του, μεταξυ Σκυλλας και Χαρυβδης. Η μεν παραδοσιακα "συντηρητικη" Δεξια, προβαλει ενα, λαικου- λαικιστικου χαρακτηρα προφιλ, το οποιο δεν πειθει. Η δε φερομενη ως "μοντερνα" νεο-φιλελευθερη Κεντροαριστερα/Αριστερη παραταξη, ειναι "χλωμη" και "χαλαρη". Η εναλλαγη των δυο αυτων πολων στους ρολους κυβερνησης και αντιπολιτευσης συνεπαγεται οτι, η εκαστοτε αντιπολιτευση θα ειναι μονιμως εναντιον της εκαστοτε κυβερνησης, η οποια θα περναει αντιλαικα μετρα και θα κανει αλλα απο αυτα που υποσχεθηκε στους ψηφοφορους της. Σε τελικη αναλυση, οι πολιτες θα εκδηλωνουν τα συναισθηματα τους για αυτην την κατασταση με βωμολωχιες και τις αναλογες χειρονομιες, καθε φορα που θα βλεπουν τους πολιτικους που νομισαν για "απο μηχανης θεους" στις τηλεορασεις η´οταν περνουν με το λεοφορειο μπορστα απο την Βουλη...

Το πολιτικο τοπιο ειναι αλλος ενας φαυλος κυκλος που διαιωνιζεται, οσο θα υπαρχει η ζητηση απο τον ψηφοφορο (να τον βολεψει ο ταδε βουλευτης) και η αναλογη προσφορα (εκ μερους του βουλευτη, με ανταλλαγμα την ψηφο του "πελατη"). Οσο για τον Ταλα, απο την στιγμη που βλεπει οτι υπαρχουν εντος της Βουλης κομματα προσκειμενα στον ακροδεξιο και ακροαριστερο χωρο, παρακρατικα σωματα (οπως οι λεγομενοι "γνωστοι-αγνωστοι" και διαφορες αλλες οργανωσεις που κατεβαινουν σε συλλαλητηρια εργαζομενων και καταστρεφουν δημοσιες και ιδιωτικες περιουσιες), επιθετικοι "πραιτωριανοι" που χτυπουν βαναυσα στον "ανεπτυγμενο" 21ο. αιωνα συνταξιουχους, συμβασιουχους, φοιτητες, μεταναστες, ενω η εγκληματικοτητα οργιαζει, αμφιβαλλει, εαν σημερα στην Ελλαδα υπαρχει και εφαρμοζεται η δημοκρατια...