Fool´s Day.

Υπαρχει, λεει, το εθιμο να λεγονται ψεματα και να γινονται αστεια και φαρσες την Πρωταπριλια.

Ριχνεις μια ματια στον κοσμο. Αισθανεσαι σαν αστροναυτης που βγηκε για βολτα στο διαστημα με το σκαφανδρο. Κατω απο τα ποδια σου, ο πλανητης. Βλεπεις τις θαλασσες, τις λιμνες και τα ποταμια. Τις κοιλαδες, τα δαση, τους παγους, τα βουνα, τις ερημους. Τα χωρια και τις πολεις. Τους ανθρωπους που ζουν εκει. Τους βλεπεις να εργαζονται, να κοιμουνται, να διασκεδαζουν, να μαλωνουν, να ερωτευονται. Νιωθεις τι αισθανονται. Βλεπεις οτι βλεπουν. Τους αφουγκραζεσαι. Καταλαβαινεις τα προβληματα τους. Χαιρεσαι στις χαρες τους. Λυπασαι στις λυπες τους.

Μακαρι να ηταν ψεμα οτι το περιβαλλον δεν καταστρεφεται. Μακαρι να μην ηταν ψεμα οτι οι πολεμοι τελειωσαν. Μακαρι να ηταν ψεμα οτι δεν υπαρχει πεινα, διψα, φτωχεια, ανεργια στον πλανητη. Μακαρι να ηταν ψεμα οτι προωθουνται οι ανικανοι. Μακαρι να ηταν ψεμα οτι υπαρχει αδικια. Μακαρι να μην ηταν ψεμα οτι οι μεγιστανες της πολιτικης και καθε αλλου ειδους εξουσιας ενδιαφερονται μονο για την καρεκλα και το χρημα. Αλλα δυστυχως δεν ειναι. Ολα αληθινα ειναι. Και δεν χρειαζεται να ερθει η Fool´s Day Πρωταπριλια για να το καταλαβεις.

Καλο μας μηνα...