Mittwoch, 14. Oktober 2009

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ, Nr. 1.

Ανοιξη του 2008. Ο Λ., πτυχιουχος ελληνικου παν/μιου, αποφασιζει να εγγραφει σε καποιο απο τα προσφερομενα προγραμματα stage για εκμαθηση χρησης και χειρισμου ηλεκτρονικου υπολογιστη. Το προγραμμα αυτο, διαρκει απο τον Μαιο εως τον Αυγουστο του 2008. Μετα την ληξη του, οι συμμετεχοντες πληρωνονται με 1400 ευρω περιπου εκαστος. Ακουγεται καλο και ενδιαφερον. Ειδικα για ανθρωπους που θελουν να μαθουν και χρειαζονται τοσο ενα επιπλεον πτυχιο, οσο και χρηματα, καθοτι οι περισσοτεροι ειτε ειναι συμβασιουχοι, ειτε ειναι ανεργοι.
Ο Λ. και καποιοι αλλοι συμμετεχοντες του προγραμματος αυτου, πληρωθηκαν τελικα τον Σεπτεμβριο του 2009 - κατι περισσοτερο απο εναν χρονο δηλαδη απο την εναρξη των μαθηματων και αφου ειχαν κανει καταγγελια για την καθυστερηση. Υποψιαστηκαν οτι πληρωθηκαν λογω προεκλογικης περιοδου, αφου ειναι βεβαιοι οτι σε αντιθετη περιπτωση ουτε φραγκο δεν θα εβλεπαν. Καθ ολον το χρονικο διαστημα που μεσολαβησε μεταξυ Αυγουστου 2008 και Σεπτεμβριου 2009, ο κυριος Φ., ο υπευθυνος των προγραμματων αυτων, ανθρωπος με χοντρες διασυνδεσεις με κυβερνητικα προσωπα της τοτε περιοδου, τους διαβεβαιωνε "στην τιμη του", οτι θα πληρωθουν. Μπορει κανεις να φανταστει ποσο γελοιος ακουγεται ενας μεσηλικας σε τετοια υπευθυνη θεση, οταν λεει οτι δινει τον λογο του και οτι ο λογος του περναει;
Παλι καλα παντως, που τα παιδια εισεπραξαν τα λεφτα που τους χρωστουσαν, μολονοτι τους εδωσαν λιγοτερα απο αυτα που επρεπε...

Keine Kommentare: