ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΣΑΙΖΟΝ.

  Εαν το Πασχα ειναι η εποχη των ταινιων "χλαμυδας" (βλ. www.notis-o-talas.blogspot.de/2011/04/blog-post_11.html και www.notis-o-talas.blogspot.de/2010/03/ben-hur.html) και το καλοκαιρι ευνοειται να βλεπουμε εξωτικες περιπετειες δρασης (www.notis-o-talas.blgospot.de/2012/08/blog-post_7.html), τοτε η εποχη των Χριστουγεννων και της Πρωτοχρονιας δεν μπορει παρα να σηκωνει περιπετειες φαντασιας και παραμυθια! Μιλαμε για ταινιες τυπου Χαρρυχαουζεν, με τον Σεβαχ και τους Αργοναυτες, για τα γλυκα παραμυθια του εργαστηριου του Τζιμμυ Χενσον (Labyrith, the Black Crystall), για τους Ghostbusters και τον Ιντιανα Τζοουνς.

 Στην κατωθι λιστα προτεινουμε μια προσωπικη μας επιλογη απο ταινιες που θα μας κανουν να περασουμε ευχαριστα τις λιγες στιγμες αναπαυλας των ημερων αυτων, καθημενοι στα ζεστα και πινοντας τα ροφηματα μας. Θεωρουμε δε, οτι οι ακολουθες ταινιες, οι οποιες κυκλοφορουν και σε μορφη δισκετας και δεν κοστιζουν ακριβα, ειναι η καλυτερη επιλογη για τις κρυες νυχτες του χειμωνα. Πολυ καλυτερες απο τα πασης φυσεως σαχλα ψευδοεορταστικα προγραμματα που προβαλουν τα τηλεοπτικα μας καναλια κατα τις εορτασιμες ημερες. Η παρουσιαση γινεται κατα σειρα προτεραιοτητας: Οι καλυτερες των καλυτερων στο τελος της παρουσιασης!

 Κλασικη ταινια Χριστουγεννων ειναι η "A Christmas Carol" που βασιζεται στο πολυ γνωστο εργο του Τσαρλς Ντικενς. Προσωπικα προτιμουμε την βερσιον του 1984 με τον βραβευμενο με Οσκαρ George C. Scott στο ρολο του τσιγγουνη Εμπενεζερ Σκρουτζ, ο οποιος κατανοει το πνευμα της αγαπης και του αλτρουισμου μετα απο την επισκεψη τριων πνευματων.

 Baron Münchhausen (1943) με τον γαλανοματη Hans Albers. Η καλυτερη ταινια με ηρωα τον φοβερο βαρωνο, γυρισμενη στη ναζιστικη Γερμανια πριν απο το τελος του πολεμου. Ο πρωταγωνιστης δεν ηταν Ναζι, ηταν δε παντρεμενος με Εβραια. Αλλα και ιδιαιτερα αγαπητος στο κοινο. Ενας σουπερ σταρ στη χωρα του. Γι' αυτο και οι Ναζι δεν τον πειραξαν. Τα χρωματα και η αισθητικη της ταινιας μας μεταφερουν στην παλια εποχη. Η εικονα του βαρωνου καβαλα στην οβιδα εχει μεινει εικονικη...

 The Legend (1985) του Ριντλευ Σκοττ, με εναν νεαρο και σχετικα απειρο Τομ Κρουζ. Στην ταινια, γυρισμενη εξ ολοκληρου σε στουντιο, που για τις αναγκες της, μεταμορφωθηκε σε δασος, ο Κρουζ υποδυεται το φτωχοπαιδο. Προκειμενου να σωσει την ομορφη πριγκιπησσα, μεταβαλλεται με τη βοηθεια ξωτικων και νανων σε ιπποτη. Επισης εικονικη η μορφη του καρατεριστα Τιμ Καρρυ στο ρολο του κακου με μεικ απ που τον μεταμορφωνει σε διαβολο!

 Willow (1998) του Ρον Χαουαρντ, προστατευομενου τοτε του Τζ. Λουκας και του Στ. Σπηλμπεργκ. Ασυνηθιστη περιπετεια φαντασιας, στο γεγονος οτι ο προωταγωνιστης ειναι ενας νανος που βρισκει ενα μωρο. Μια προφητεια λεει, οτι το μωρο αυτο ειναι προορισμενο να σωσει τον κοσμο. Η κακια μαγισσα δεν προκειται να το αφησει αυτο να περασει ετσι. Συντομα ο νανος και το μωρακι θα βρεθουν κυνηγημενοι απο στρατιωτες και τρολλς. Μονοι συμμαχαοι του νανου, ενας τυχοδιωκτης, που τον υποδυεται ο Βαλ Κιλμερ, και μια γρια μαγισσα, υπερμαχος του καλου.

 Gremlins (1984) του Τζων Λαντις, ομοιως προστατευομενου των δυο προαναφερομενων κυριων. Ενας αποτυχημενος εφευρετης επιστρεφει στην επαρχιακη του πολη και την οικογενεια του απο την Νεα Υορκη για τις γιορτες. Μαζι του εχει φερει ενα δωρο απο την Τσαινα ταουν για τον γιο του. Ενα ζωακι με μεγαλα ματια και αυτια. Το ζωακι δεν πρεπει να ταιστει μετα τα μεσανυχτα, ουτε και να βραχει. Ο γιος παραβαινει τους κανονες αυτους και συντομα το χαος ξεσπαει στην μικρη επαρχιακη πολη, καθως το ζωακι, οχι μονο πολλαπλασιαζεται, αλλα και τα πλασματακια που προκυπτουν απ' αυτο μεταμορφωνονται σε αγρια τερατακια. Μια παρωδια ταινιων τρομου η' μια δηλωση του δημιουργου της, για το πως ξενα/ εξωτικα/ εξωγηινα ειδη/ ηθη διαβρωνουν την αμερικανικη νεολαια/ κοινωνια; Βλεπετε ευχαριστα, η συνεχεια της ταινιας αυτης ειναι επισης αστεια.   

 Η ταινια της Walt Disney, Dragonslayer (1981) ειναι ενα ακομα ασυνηθιστο παραμυθι. Και εδω ο πρωταγωνιστης δεν ειναι καποιος ρωμαλεος πολεμιστης, αλλα ενας μαθητευομενος μαγος. Στρατιωτες σκοτωνουν τον δασκαλο του, προτου αυτος προλαβει να του δειξει ολα τα μυστικα της τεχνης. Ο νεαρος μαθητης κληρονομει το μαγικο περιδεραιο του δασκαλου του, το οποιο καλειται να χρησιμοποιησει μονο σε στιγμες μεγαλου κινδυνου. Και αυτο πρεπει να κανει, καθως το βασιλειο κινδυνευει απο εναν φονικο δρακοντα που πεταει, βγαζει φλογες και ζει σε μια σπηλια πανω σε ενα αποκρημνο βουνο. Ο βασιλιας θυσιαζει καθε φορα κοπελες, αλλα δεν γινεται τιποτε. Φυσικα εχει εξαιρεσει την κορη του, την πριγκιποπουλα απο την λοτταρια, αλλα αυτη κανει την επανασταση της και αυτοθυσιαζεται. Με πολυ καλα ειδικα εφφε για την εποχη της. Ο δρακος ειναι εντυπωσιακος!

 Στην παρουσιαση αυτη δεν θα μπορουσε να λειψει η κορωνιδα των ταινιων του ειδους. Αυτη δεν ειναι αλλη απο την τριλογια του Νεοζηλανδου Πιτερ Τζακσον The Lord of the Rings (2001-2003), βασισμενη στο ομωνυμο εργο του καθηγητη Τολκιν. Περαν της εξαιρετικςη δουλειας στον τομεα των ειδικων εφφε, περαν των ερμηνειων, η τριλογια αυτη ειναι καλοφτιαγμενη και λογω της μεγαλης της διαρκειας, καλυπτει αρκετο χρονο μεσα στις γιορτες! Μιλαει δε σχεδον για τα παντα: Τη φιλια, τον αλτρουισμο, τον ηρωισμο, την αγαπη, το δικαιο.

 Καλες γιορτες σε ολους και καλη διασκεδαση ειδικα σε αυτους που θα προτιμησουν να δουν καποιες η' και ολες απο τις παραπανω ταινιες κατα την εορταστικη περιοδο, αντι να κατσουν να αποχαυνωθουν με τα χαζα προγραμματα και την δηθεν ευφορια ιδιωτικων και δημοσιων τηλεοπτικων σταθμων.

ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ.

 Ηταν Μαιος του 2008 οταν αποπειραθηκα να γραψω λιγα πραγματα για το αλλο φυλο, ενα θεμα που ενδιαφερει πολλους ανδρες (βλ. www.notis-o-talas.blogspot.de/2008/05/blog-post_25.html ). Απο τοτε, ειδα οτι, αθελα μου ακολουθησαν και αλλα (www.notis-o-talas.blogspot.de/2009/11/blog-post_1699.html, www.notis-o-talas.blogspot.de/2009/12/blog-post_7910.html, www.notis-o.talas.blogspot.de/2010/02/blog-post_02.html). Παρα τις αντιρρησεις πολλων ανδρων, οτι δεν προκειται ποτε να καταλαβουμε πως σκεπτονται και τι θελουν οι γυναικες, ο γραφων, οντας ξεροκεφαλος, συνεχιζει να ψαχνει. Προσπαθει να μαθει. 

 Εντελως προσφατα και ενοσω σε καποιο καναλι παιζονταν η ταινια του Terry Gilliam, "The First Knight" με τους Julia Ormond, Sean Connery και Richard Gere στους ρολους των Γκουηνεβιρ, Αρθουρου και Λανσελοτ αντιστοιχως, αρχισα να σκεπτομαι καποια πραγματα, τα οποια υπηρχαν μεσα μου, αλλα δεν ειχα δωσει ποτε μου σημασια και ως εκ τουτου, δεν ειχα μεχρι τωρα ασχοληθει. 

 Μεσα σε λιγο χρονικο διαστημα συγκεντρωσα τις γνωριμες μου εμπειριες και οτι τελος παντων μπορουσα να θυμηθω: Δεν ειχε περασει και παρα πολυς καιρος, απο τοτε που βιωσα και εγω μια παρομοια με την ταινια ιστορια (βλ. www.notis-o-talas.blogspot.de/2011/09/stand-by-me-in-thoughts-to-miss-sc.html &´www.notis-o-talas.blogspot.de/2012/05/blog-post_20.html). Ζωντανες επισης ηταν στο μυαλο μου οι αναμνησεις απο την εξιστοριση του φιλου μου Χ.: Πριν χρονια ειχε ανακαλυψει οτι η κοπελα του, με την οποια ειχε σπουδασει σε επαρχιακο παν/μιο, τον απατουσε. Δεν εκανε καβγα, δεν την ζορισε, δεν την πεταξε απο το σπιτι. Ησυχα και πολιτισμενα της ειπε οτι αισθανεται πως η σχεση τους δεν παει καλα και της ζητησε να συζητησουν για αυτο. Την ρωτησε εαν πραγματι υπαρχει αλλος. Σε περιπτωση που υπαρχει, ας χωρισουν και ας τραβηξει ο καθενας τον δρομο του. Η κοπελα προτιμησε να σιωπησει. Ο Χ. σημερα πιστευει, οτι η πρωην του δεν μιλησε, γιατι περιμενε να δει τις ενεργειες του αλλου προσωπου. Εαν ο αλλος δηλαδη προχωρουσε στην σχεση τους για κατι μονιμο: Μετακομιση και ευρεση εργασιας στην πολη της, συγκατοικιση... Οπως και εγινε τελικα. 

 Εξ' αυτων των εμπειριων εφορμωμενος, θελω να γραψω δυο λογια για το θεμα των σχεσων των δυο φυλων οταν εμφανιζεται ενα επιπλεον προσωπο. Στην προκειμενη περιπτωση, οταν μια γυναικα διεκδικειται απο δυο ανδρες. Το θεμα φυσικα και ειναι αστειρευτο. Απο το γνωστο τραγουδι "μια γυναικα/ δυο ανδρες/ κομπολοι/ διχως χαντρες" εως την παρουσιαση του μεσω της μεγαλης οθονης, με τα τελευταια δημιουργηματα να ειναι η "Twilight Saga" και η Αννα Καρενινα του Λ. Τολστοι, ο συγκεκριμενος τυπος ερωτικου τριγωνου εχει απασχολησει και θα συνεχιζει να απασχολει την ανθρωποτητα.

 Αυτο που προκαλει εντυπωση σ' εμενα ειναι, οτι οι σχεσεις του τυπου αυτου, οταν παρουσιαζονται απο την οπτικη γωνια της ηρωιδας, την δειχνουν να υποφερει. Στην προαναφερομενη ταινια με τους Ορμοντ/ Κοννερυ/ Γκηρ για παραδειγμα, η ηρωιδα της Ορμοντ καλειται να επιλεξει αναμεσα στον ισχυρο βασιλια Αρθουρο που υποδυεται ο κοτσωνατος Κοννερυ και στον λεβεντη και παμφτωχο μακρυμαλλη Λανσελοτ, ερμηνευομενο απο τον Γκηρ. Διαφορες παραμετροι, οπως οι κοινωνικες συνθηκες, οι αγραφοι και γραπτοι νομοι, η θρησκεια, επιβαλουν την επιλογη ενος μονο παρτεναιρ. Στην ταινια, η πρωταγωνιστρια θα ηθελε να ειναι και με τους δυο. Αλλα δεν μπορει. Πρεπει να επιλεξει. Ετσι το Χολλυγουντ παρουσιαζει στις ταινιες παρομοιου περιεχομενου το διλημμα των γυναικειων χαρακτηρων ως μαρτυριο. Ως βασανιστηριο.

 Αυτη η οπτικη γωνια του Χολλυγουντ, που πηγαζει απο και την λογοτεχνια (η προαναφερομενη Αννα Καρενινα λ.χ.) εχει επικρατησει και στην σημερινη γυναικα. Οπως σωστα ειπε καποτε καποιος, ναι μεν ο ανδρας κυνηγαει, κανει την πρωτη κινηση, η γυναικα ομως ειναι αυτη που θα κανει την τελικη επιλογη. Και εδω ειναι που στο διλημμα της γυναικος με ποιον να τα φτιαξει, μπαινει το συμφερον...

 Ετσι, συνηθιζεται πλεον οι γυναικες να επιλεγουν για παρτενερ αυτους που μπορουν να τους προσφερουν υλικα αγαθα. Δεν πειραζει να μην υπαρχει αγαπη. Απο την στιγμη που καποιες σχεσεις ειναι χρησιμοθηρικες και εχουν συμφεροντα ως θεμελια τους, η αγαπη δεν χρειαζεται να υπαρχει. Ειναι βεβαια θεμα χρονου το ποσο θα αντεξουν οι χρησιμοθηρικες σχεσεις...

 Το οτι η επιλογη της γυναικας μεταξυ δυο ανδρων παρουσιαζεται ως διλημμα και μαρτυριο ειναι το ενα σκελος. Το αλλο σκελος ειναι οτι απαξ και παρει την αποφαση της, δεν θεωρει τον εαυτο της υποχρεωμενο να εξηγησει σε καμια απο τις δυο πλευρες την αποφαση της αυτη. Δεν νοιαζεται εαν καποια απο τις τρεις πλευρες εχει πληγωθει, γιατι καποια θα πληρωσει για την αρνητικη της ψηφο. Αρκει να μην ειναι αυτη εκεινη που θα πληγωθει.

 Κατα τα αλλα η ζωη συνεχιζεται. Στα ΜΜΕ διαβαζεις, βλεπεις και ακους για τροφαντες παρουσιαστριες που εφαρμοσαν την διαιτα της πικρης σοκολατας για να χασουν κιλα, διοτι τις φλερταραν οι, κατ' αυτες, λαθος τυποι ανδρων. Μαθαινεις για εκδοτριες βιβλιων, οι οποιες εχουν διαβασει πολυ, αγαπουν την δουλεια τους, αλλα δεν θα προχωρουσαν σε ερωτικες σχεσεις με συγγραφεις, γιατι προτιμουν αλλου τυπου ανδρες. Πληροφορεισαι οτι γυναικες λενε ξενδιαντροπα σε αλλες γυναικες πως οι καλοι ανδρες εχουν παντρευτει πρωτοι και οτι εχει απομεινει ειναι η σαβουρα. Σκεφτεσαι οτι οι κοποι της ζωης σου, τα ταξιδια που εχεις κανει, τα πραγματα που εμαθες, δεν εχουν καμια αξια για τα κριτηρια που θετουν οι γυναικες στους ανδρες, ξεκινωντας απο τα πιο απλα, οπως το να βγουνε ραντεβου, μεχρι το να καταληξουν μαζι στο κρεββατι.

 Για να επανελθω σε κατι πιο προσωπικο, η ιστορια με την Σ. που αναφερεται στα κειμενα 09/2011 και 05/2012 σκαλωσε, διοτι η δεσποινιδα αποφασισε κατα το συμφερον της. Επελεξε να παει με την πλευρα ενος πολυ μεγαλυτερου της ηλικιακα. Δεν ξερω ποσο βασανιστικο ηταν για εκεινη το διλημμα της επιλογης. Ξερω ομως οτι ηταν χρησιμοθηρικο. Το αλλο προσωπο τη βοηθουσε σε θεματα δουλειας. Σε μενα ειχε δει πρωτα την ανθρωπινη πλευρα. Δεν με πειραζει η επιλογη της. Αλλωστε μια σχεση που βασιζεται αποκλειστικα και μονο στην μονομερη βοηθεια σε εργατικα ζητηματα και οχι στην ανθρωπινη διασταση, δεν κραταει και πολυ. 

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ LVI.

http://www.lifo.gr/team/tedx/34369

Συνεντευξη του Μ. Ιωσαφατ στον Στ. Χαικαλη. 08.12.2012

Είχα τη τύχη να είμαι ένας εκ των εθελοντών του TEDxAthens που συνάντησε τον ψυχαναλυτή κ. Ματθαίο Γιωσαφάτ κατά τη προετοιμασία της ομιλίας του στη φετινή εκδήλωση. Συγκράτησα κάποια σημεία της συζήτησης που αφορούν τo ομαδικό πνεύμα των Ελλήνων. "Πάνε και τα σπάνε στις ταβέρνες, αλλά έχουν δυσκολία να κάνουν σχέσεις με το περιβάλλον" ανέφερε σε ένα σημείο ο κ.Γιωσαφάτ. "Οι Έλληνες είναι επιφανειακά χαρούμενοι. Δηλώνουν ότι είναι ανοιχτοί, αλλά αυτό δεν συμβαίνει στη πραγματικότητα. Στην Αγγλία, που έχει τη φήμη για το αντίθετο, συναντάς επιφύλαξη για 3-4 μήνες, αλλά μετά βρίσκεις αρκετά άτομα που είναι πολύ ανοιxτά. Στην Ελλάδα, συναντάς στην αρχή μια επιφανειακή ανοιxτή αντιμετώπιση, αλλά μετά βλέπεις κάποια επιφύλαξη, ίσως και φόβο. Οφείλεται στη χαμηλή αυτοεκτίμηση". "Στο Λονδίνο σε κάθε γειτονιά υπάρχουν ομάδες γύρω από διάφορα θέματα, μιλούν μεταξύ τους". "Οι Ελληνες έχουν αντιεθελοντική, αντιομαδική στάση τα τελευταία χρόνια. Ο άνθρωπος είναι ναρκισσιστικός, αλλά και ομαδικός. Αν μετά τα 40 δεν μετέχεις σε ομαδικές δράσεις, τότε είσαι ‘νεκρός’. Είναι ψυχολογική ανάγκη να μετέχεις σε κοινωνικό δίκτυο. Μέχρι τα 40 ο άνθρωπος δίνει μεγάλη βάση στο σεξ, τη καριέρα κλπ. Οι Έλληνες ήταν μέχρι πρόσφατα ενταγμένοι κυρίως σε συγγενικά δίκτυα. Τώρα, μετά τη κρίση, έχουν αδυνατίσει και αυτά". "Ο άνθρωπος ζει με τις σχέσεις, είναι ψυχολογική ανάγκη να μετέχει σε Κοινότητες. Ουκ επ’ άρτω μόνο ζήσεται ο άνθρωπος. Αυτή την εποχή όμως φαίνεται σαν να κoiτάμε μόνο τα δικά μας". Τα υπόλοιπα τα είπε ο κ.Γιωσαφάτ στην ομιλία του στο TEDxAthens, σε μια "απρόσμενη" συνάντηση ενός εκπροσώπου μιας γενιάς και μιας επιστήμης με ένα κοινό, που ζει με άλλους ρυθμούς. Από τις πιο δημιουργικές στιγμές αυτής της "συνάντησης", ήταν η προσωπική επικοινωνία με τον κ.Γιωσαφάτ. Ήταν αναμενόμενο ότι δεν θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε μέσω email. Ήταν αναμενόμενο το ότι δεν γνώριζε τι είναι το TED και ότι θα έπρεπε να το εξηγήσουμε από κοντά. Πήρε τη πρωτοβουλία, είδε βίντεο, αξιολόγησε το κοινό του TED και στάθηκε στη πρωτοβουλία Human Grid που έχει στόχο να αναδείξει την αξία της συλλογικότητας για την ενίσχυση της αλληλεγγύης. Σπάμε πιάτα, βρίζουμε στα γήπεδα Τι να σημαίνει αλήθεια αυτό, όπου κάποιοι νεόπλουτοι ή και αυτοαπασχολούμενοι, τα σπάνε στα μπουζούκια και κάνουν λουλουδοπόλεμο; Ή οι άλλοι που με Armani τζήν χορεύουν ζεμπέκικο "Βρέχει φωτιά στη στράτα μου"; Acting out (εκδραμάτιση) το αποκαλεί ένας ομότεχνος του κ.Γιωσαφάτ. Συγγενές το φαινόμενο του υπερβολικού φαγητού σε –λαϊκές ή επιτηδευμένες- ταβέρνες και δήθεν high εστιατόρια. Κάτι που αποτυπώνεται και στην καμπύλη που δείχνει πόσο πάχυναν και "στραβοχύθηκαν" οι Ελληνες τα τελευταία 30 χρόνια. Ένα άλλο φαινόμενο ‘ομαδικότητας’ είναι η μαζική προσέλευση τα προηγούμενα χρόνια στα γήπεδα, όπου πολλοί ευκατάστατοι, επιδίδονταν σε βρισίδι του αντιπάλου με χυδαία συνθήματα. Η ψυχοθεραπεύτρια Μαριαλένα Σπυροπούλου βοηθάει να πάμε λίγο παραπέρα το παραπανω συλλογισμό: "Στην οδική μας συμπεριφορά ή στον τρόπο που συναναστρεφόμαστε στη γειτονιά ή στην πολυκατοικία είναι ξανά πρόδηλη η επιθετικότητά μας, δείγμα μιας πρωκτικής καθήλωσης ενός ολόκληρου λαού. Ο πρωκτικός προτιμά να καταστρέφει παρά να δημιουργεί. Γι' αυτό και ανθιστάμεθα στις συλλογικότητες και στο ομαδικό πνεύμα. Και εκεί η σχέση με τη μάνα είναι κυρίαρχη. (Δεν είναι παράξενο που η πιο "απολαυστική" βρισιά στα γήπεδα είναι το «σου γ@@ τη μάνα»..." Δεν γνώριζα αυτή την επιστημονική ερμηνεία , η οποία ταιριάζει στη θέση εκείνων που υποστηρίζουν ότι στη χώρα υπάρχει μεγάλη επίδειξη κ@λοπαιδισμού.. Μια άλλη επίδειξη ‘συλλογικότητας’ είναι η εικόνα σε πάρκα όπου υπάρχουν καφετέριες: οι καθήμενοι στα τραπέζια είναι πολλαπλάσιοι αυτών που κάνουν με τη παρέα τους μια βόλτα στο πάρκο. Όλα τα παραπάνω δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της διάθεσης επίδειξης ενός καλού εισοδήματος. Από το 1974 και μετά, αλλάξαμε αρκετά σπίτια, πολύ περισσότερα αυτοκίνητα, αλλάξαμε παρέες και στέκια. Κάναμε ταξίδια στη Ταϋλάνδη, τη Πάρο και την Αράχωβα (χωρίς να περάσουμε από τους Δελφούς). Πήραμε αρκετά πτυχία και περισσότερα ‘χαρτιά’. Από το Α, οπως Αλληλεγγύη Η ομαδικότητα και οι συλλογικότητες είναι μονόδρομος πια. Να μην τα αντιμετωπίσουμε ως καταναγκαστικά έργα, ούτε ως υποχρέωση. Είναι από τα καλύτερα δώρα της κρίσης. Απο τους συμμαθητές στο γυμνάσιο, που θα μας θυμίσουν τις φάρσες και τα νεανικά όνειρα, μέχρι μια καινούργια παρέα συνομιλήκων μας, για να καθαρίσουμε το διπλανό πάρκο ή να συγκεντρώσουμε αχρείαστα ρούχα, γι’ αυτούς που τάχουν ανάγκη. Βλέποντας τις Ομάδες που συμμετέχει ο 18χρονος γιός μου στο Λύκειο Ελληνίδων (χορεύει από 4 ετών) ή στους εθελοντές δασοπυροσβέστες Υμηττού, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσω για ποιους λόγους οι νεότερες γενιές κάνουν λιγότερο (αυτοαναφορικό, ναρκισσιστικό) θόρυβο από τις δικές μας. Οι δικές τους συλλογικές εκφράσεις δεν μεταμορφώνονται (ή δεν πρόλαβαν να μεταμορφωθούν) σε agenda, μηχανισμούς, επιρροή, εξουσία, όπως σκυλιασμένα φρόντισαν οι προηγούμενες. Δεν χρειάζεται να γίνουμε κυνικοί, για να ισχυριστούμε ότι οι επόμενες γενιές θα είναι πιο ομαδικές. Συμμετέχουν ήδη σε περισσότερες συλλογικότητες, -και όχι μόνο γιατι δεν τους αφήσαμε τίποτε καλύτερο να κάνουν. Οι παλιές "συναλλαγματικές" της Εθνικής Αντίστασης, του 114, του Χρηματιστηρίου ή της καταπάτησης κάθε δημόσιου αγαθού, είναι πλέον ακάλυπτες ή χωρίς ιδιαίτερη αξία. Πάμε από την αρχή, για τα βασικά...Ξεκινάμε από το Α, όπως αλληλεγγύη και Αισθητική... Πηγή: www.lifo.gr

Ο ΘΕΜΟΣ ΕΧΕΙ ΝΕΥΡΑ.

 Χτες εκαλεσθει στα δικαστηρια ο εκδοτης/ δημοσιογραφος/ παρουσιαστης Θεμος Αναστασιαδης για να εξηγησει τα των φορολογικων του εκκρεμοτητων. Πρεπει να δικαιολογησει πως βρεθηκαν στην κατοχη του καμποσα εκατομμυρια που δεν τα ειχε δηλωσει.

 Τον Θεμο τον θυμομαστε λιγο ως πολλοι ολοι μας απο την εποχη της Ελευθεροτυπιας. Στο καθημερινο φυλλο της εφημεριδας, στη τελευταια σελιδα, διατηρουσε την δικια του στηλη με τον τιτλο "Η μαυρη Τρυπα". Το μονοστηλο αυτο ηταν σατυρικου τυπου, μιας και διανθιζοταν με ατακες, συντομα ανεκδοτα και λοιπα χαζα που υποτιθεται οτι προκαλουσαν γελοιο. Ατακες/ σλογκαν γηπεδικου κυριως χαρακτηρα...

 Καποια στιγμη, ο Θεμος πηρε ποδι απο την Ελευθεροτυπια. Πριν 5 η' 6 χρονια, φωτογραφηθηκε μαζι με τον Μακη Τραινατφυλλοπουλο να μοιραζεται μια μπανιερα γεματη χαρτονομισματα. Οι δυο συνεταιροι δεν τα βρηκαν τελικα και ο Θεμος κατεληξε να ειναι ο μοναδικος εκδοτης της δικιας του εφημεριδας: Το Θεμα. Η κυριακατικη εκδοση της φυλλαδας αυτης, προσφερε αρχικα και πορνοταινιας, ωθωντας ετσι τις πωλησεις της στα ουρανια. Διοτι κατα τα αλλα η αρθρογραφια της εφημεριδας του αποτελουνταν απο κοτσομπολιστικα ρεπορταζ και συκοφαντικα αρθρακια.

 Παραλληλα δε, ο Θεμος ξεκινησε και μια εκπομπη στον ΑΝΤ1 ονοματι ΟΛΑ. Καθε χρονια ειχε και απο εναν αριθμο. Σημα κατατεθεν της εκπομπης, οι γνωστες ατακες που περνανε σε τραιηλερ, αλλα και που εμφανιζονται ως σταμπες στα μπλουζακια του παρουσιαστη.

 Το κονσεπτ της εκπομπης δειχνει τον Θεμο, μαζι με τον κολλητο του Βαγγελη Περρη, να καθονται σε στουντιο με καλεσμενους προσωπα της επικαιροτητας. Σε περιπτωση που ο καλεσμενος ειναι ανδρας, παρουσα στη ... συζητηση ειναι και μια κοπελα, καθημενη συνηθως διπλα στον Περρη. Βασικα προκειται για μοντελα, ντυμενη σεξι. Η πιο γνωστη ειναι η Ολγα Φαρμακη, αφου η εκπομπη του Θεμου την βοηθησε, οχι μονο να γινει διασημη και να κλεινει δουλειες με φωτογραφησεις κτλ., αλλα και να γνωριστει με κοσμο και κοσμακη, αφου ολοι οι ως τωρα συντροφοι της εχουν υπαρξει επιχειρηματιες και θαμωνες νυχτερινων κεντρων. Στα διαλειμματα των συζητησεων, ο θεατης βλεπει προκλητικα ντυμενες κοπελες να λικνιζονται σε μπαρες. Το καλυτερο ομως της εκπομπης ειναι τα βιντεοκλιπακια που παρουσιαζουν διαφορους...σελεμπριτις της εγχωριας...σωου μπιζ σε ατυχεις στιγμες, εξαισια μονταρισμενες που προκαλουν το γελιο. Εξαιτιας των κλιπς αυτων, η εκπομπη του Θεμου ειναι εδω και χρονια απο τις πιο επιτυχημενες της ελληνικης τηλεορασης και στιγμιοτυπα της αναμεταδιδονται απο αλλες εκπομπες. 

 Εξαιτιας αυτων - καθως φυσικα και των καλλιγραμμων γυναικων που λικνιζονται στα πλατο του στουντιο -  δωσαμε ολοι μας αφεση αμαρτιων στον Θεμη. Τον αποκαθηλωσαμε απο το βαθρο του λαμογιου. Τον ανεχτηκαμε να περιφερει το ασουλουπωτο σουλουπι του και να μιλαει ακαταπαυστα και ακαταλαβιστικα, οπως εκανε στην ταινια το "φιλι της Ζωης", στην οποια παριστανε τον ζαμπλουτο πλην τιμιο μεγαλοεπιχειρηματια που βοηθαει τους παντες. Ξεχασαμε γιατι την εκανε απο την Ελευθεροτυπια. Ξεχασαμε οτι, ως φιλος του ... εφευρετη του εγχωριου λαιφσταιλ Πετρου, στηριξε και αυτος το κατασκευασμα αυτο. Ξεχασαμε το 2007, που τον πιασανε με πλαστικες μαυρες σακκουλες σκουπιδιων γεματες χρηματα. Τα χρηματα που εσωσε απο τον καβγα με τον Μακη, τον παρ' ολιγο συνεταιρο. Τα χρηματα που τωρα καλειται να εξηγησει πως προεκυψαν. Ξεχασαμε που αυτος τοτε εβγαλε στον αερα το δισκακι με τις περιπετειες του Ζαχοπουλου και της υφισταμενης του (κ' αυτη η χριστιανη, σε κεινον πηγε να το δωσει;). Ολα αυτα τα ξεχασαμε. Μας υπνωτισαν το λικνιζομενα κορμια και οι ατακες που γραφει ομαδα συντακτων για παρτι του.

 Καποιοι ομως τα θυμηθηκαν χτες. Καποιοι αλλοι, δεν τα ειχαν ποτε τους ξεχασει. Ο Θεμος δικαιουται να εχει τα νευρα του πλεον.

ΣΤΑ ΟΡΙΑ.

 Πριν μερικες μερες απεργουσαν οι φαρμακοποιοι. Πριν μερικες βδομαδες, τα ΜΜΜ ειχαν σταση εργασιας. Τα ΜΜΕ επισης. Απεργιες γινονται συχνα πυκνα. Ειδικα τις μερες που παιχτηκε το θεατρακι με την υπογραφη η' μη για τον Μνημονιο 3. Και βγαινει μετα ο Αντουαν με βιντεακι στο φατσοβιβλιο για να πεισει οτι ολα πανε καλα... Δικιο εχουν οσοι λενε, οτι στους τυφλους βασιλευει ο μονοφθαλμος...

 Και σε παλιοτερα κειμενα ειχα εκφραση την αποψη, οτι η ιστορια με τις διαδηλωσεις, τις διαμαρτυριες, τις απεργιες δεν βγαζει πουθενα (www.notis-o-talas.blogspot.de/2008/12/blog-post_14.html) και ειναι χασιμο χρονου, απο την στιγμη που κουκουλοφοροι απο την μια και αστυνομια απο την αλλη παιζουν μεταξυ τους με πετρες, γκλομπς και δακρυγονα, χαλωντας ολη την προσπαθεια μιας πορειας. Στην ιδια γραμμη ειναι και αλλοι, οπως π.χ. www.anamorfosis.net/blog/23/11/2012.html, www.athensvoice.gr/edito/414.html και διαφοροι αλλοι δημοσιογραφοι, οι οποιοι ενω παλαιοτερα υποστηριζαν αυτου του ειδους τις πραξεις, τωρα πλεον αποστασιοποιουνται. Φιλοι μου, ανεργοι εδω και καιρο και με πλειστα οικονομικα προβληματα, μου λενε οτι οι πορειες και οι διαδηλωσεις ειναι η τελευταια τους ελπιδα να φωναξουν εναντια στο συστημα και την αδικια. Τους απαντω δυστυχως, οτι κανεις δεν προκειται να οτυς ακουσει. Οι χαρτογιακαδες εντος της Βουλης απλα δεν νοιαζονται για κανεναν μας. Πρεπει να το καταλαβουμε αυτο. Οι ανθρωποι αυτοι, που τσεπωνουν 8 χιλιαρικα το μηνα, συν κατι εξτρα απο συνεδρειες, που εχουν βολεψει φιλους και συγγενεις τους σε καιρια ποστα, εχουν ολο τον υπολοιπο ελληνικο λαο γραμμενο! Και συ τι κανεις; Πας, διαδηλωνεις, ξαφνικα εμφανιζονται κατι κουκουλοφοροι/ αναρχικοι και πετανε πετρες στους μπατσους, οι μπατσοι τα παιρνουν στο κρανιο και απαντουν με κροτιδες και δακρυγοντα και γινεται ο κακος χαμος καθε φορα στα περιξ της πλατειας Συνταγματος...

 Ετσι φιλοι μου ομως δεν κανουμε δουλεια. Ας ειμαστε ρεαλιστες επιτελους: Θελει ο ελληνικος λαος να αλλαξει τα πραγματα, εφοσον δεν ειναι ευχαριστημενος με την παρουσα οικονομικη, κοινωνικη και πολιτικη κατασταση, η οποια ανταποκρινεται στις εικ. 1 και 2 στο παρων κειμενο; Θελει ο ελληνικος λαος να αλλαξει νοοτροπια; Τοτε θα πρεπει να κανει ενα βημα παραπερα. Να κανει μια κοινωνικη επανασταση τυπου Βερσαλιων/ Βαστιλλης 1789. Εχεις τα κοτσια; Τολμα το! Ολοι μαζι μπορστα και μεσα. Τι φοβασαι; Οτι θα επικρατησει χαος; Ας επικρατησει. Απο το χαος θα γεννηθει η ταξη. Το λεει και η Γενεαλογια του Ησιοδου. Ελληνικε λαε, παρε την αποφαση και προχωρα! Μην παριστανεις τον μαγκα απο το απεναντι πεζοδρομιο, μην γκρινιαζεις απο το σαλονι του σπιτιου σου, μη γαμοσταυριζεις μπροστα στην τηλεοραση. Μπες μεσα!

 Δυστυχως, εγω προσωπικα δεν το βλεπω να ερχεται αυτο. Ο Ελληνας δεν ειναι διατεθειμενος να αλλαξει την νοοτροπια του. Αυτος που γλενταγε καργα στα '90ς και στα '00ς, συνεχιζει να γλενταει ακομα (βλ. εικ. 3 και www.lifo.gr/team/bitsandpieces/33805/). Σου λεει, κανει επανασταση, γιατι τον πνιγουν οι Τροικα και η Μερκελ η ξενερωτη. Σαν αλλος Σαρδαναπαλος θα τραγουδισει το "μια ζωη την εχουμε" στις μπουζουκοπιστες. Δεν θα του στερησουν την διασκεδαση οι φλωροευρωπαιοι. Θυμαστε ομως, οτι για αυτο το γεγονος - το δικαιωμα στο γλεντι - παραλιγο να πεσει ολοκληρη κυβερνηση (βλ. www.notis-o-talas.blogspot.de/2008/06/blog-post.html). Και γιατι; Γιατι οι 500, 900 η' και γω δεν ξερω ποσες ιδιωτικες επιχειρησεις του λεκανοπεδιου που ονομαζονται κεντρα διασκεδασεις, επεισαν τους πελατες τους να διαμαρτυρηθουν, οτι η κυβερνηση τους στερει τα δικαιωματα τους και τις ελευθεριες τους! Γιατι βρε ελληνικε λαε δεν αντιδρας πλεον τοσο δυναμικα οπως τοτε; Εισαι ηδη στην κατασταση που δειχνουν οι εικ. 1 και 2 του κειμενου. Ποσο πιο χαμηλα πρεπει να σε πανε για να αντιδρασεις οπως πρεπει;

 Προσοχη, επαναλαμβανω, δεν λεμε να κατεβουν τανκς και να εχουμε δικτατοριες! Αλλα να γινει μια κοινωνικη επανασταση βρε παιδι μου, ενα 1789 εν Αθηναις! Ειπαμε, ναι μεν θα επικρατησεις χαος, αλλα απο το χαοε θα γεννηθει η ταξη... Τι αλλο θελεις ελληνικε λαε; Κοιτα τι εγινε περισυ στις αραβικες χωρες: Οι Αλι, Μουμπαρακ και Κανταφι εκδιωχθηκαν απο τις χωρες τους. Ο τελευταιος ειχε βεβαια ασχημο τελος, αλλα δεν λεω να φτασουμε εκει, ουτε να στησουμε κρεμαλες στο Συνταγμα που λενε μερικοι. Βεβαια ο Ελληνας ειναι και απαιτητικος. Ελεγε να μπουν οι απατεωνες στη φυλακη. Μπηκαν καποιοι μεσα, ο Ακης, ο Λακης και ο Μακης. Ο Ελληνας δεν εμεινε ευχαριστημενος. Οχι, λεει, γιατι μπηκαν, τους πληρωνουμε. Να κατασχεθουν οι περιουσιες τους.  Αφου ρε φιλε δεν εισαι ικανοποιημενος, κανε οτι σου γραφω εδω, να δουμε τι θα καταλαβεις. Και ας εχεις καποιους δημοσιογραφους εναντιον σου, που λενε οτι δεν θα βγει κατι με την αμεση δημοκρατια κτλ.. Θυμησου το μυθο του Αισωπου, με τα ποντικια που θελανε να κρεμασουν κουδουνι στο λαιμο της γατας. Γινε ενα, γιγαντωσου και διωξε τη γατα που ειναι προβλημα! Επιτελους ρε παιδι μου! Τι καθεσαι;

 

ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΑΡΧΑΙΑ...

 Απλοι, καθημερινοι, φτωχοι ανθρωποι ειναι, ειπε ο συνηγορος υπερασπισης για τους κατηγορουμενους της κλοπης του Μουσειου της Ολυμπιας που εγινε τον Φλεβαρη του τροχοντος ετους (βλ. www.notis-o-talas.blogspot.de/2012/02/blog-post_29.html). Ησαν οι πελατες του τοσο φτωχοι, που θα αυτοκτονουσαν! Ειχαν φτασει στην υστατη αναγκη, για αυτο και προχωρησαν στην κλοπη. Ο εγκεφαλος της σπειρας πωλουσε αναπτηρες στο Μοναστηρακι για να τα βγαλει περα.

 Ανθρωποι φτωχοι, που να ξεραν τι ειχε πει ο στρατηγος Μακρυγιαννης πριν απο 200 τοσα χρονια σε κατι αλλους, να μην πουλησουν αρχαια, διοτι για αυτα επολεμησαν ... Αλλα και να ειχαν ακουσει την περιφημον ρηση του στρατηγου, σιγα... Προεχει το χρημα.

 Και εμεις στο ανωθι λινκ που δινουμε, στο παρεπεμφθεν κειμενο της 29.02.2012, αλλιως τα φανταζομασταν: Νομιζαμε οτι ο εγκεφαλος θα ειναι κανενας πολυεκατομμυριουχος συλλεκτης εκ Ελβετιας η' Αμερικης... Πως θα ηθελε τα αρχαια και ειδικα το μυκηναικο χρυσο δαχτυλιδι για την ιδιωτικη του συλλογης, που θα την δειχνει μονο στους πιο εχεμυθους φιλους του στα κοκτεηλ παρτυ που θα δινει στην βιλα του. Πως οταν θα εμενε μονος του θα αυτοικανοποιουνταν στην θεα των αντικειμενων. Και τοτε θα εισεβαλλε ο Ιντιανα Τζοουνς κραδαινοντας το μαστιγιο του και ουρλιαζοντας "they belong in a museum!". Ομως τα πραγματα δεν εγιναν ετσι.

 Κατι φτωχαδακια απο Πατρα μερια ησαν, που ξεραν τα κατατοπια και θελαν να κανουν το κολπο γκροσσο. Ουτε  εκατομμυριουχος συλλεκτης εξ αλλοδαπης, ουτε Ιντιανα Τζοουνς υπαρχει στο παραμυθι αυτο. Μονο ο Μακρυγιαννης και τα λεχθεντα του υπαρχουν. Αλλα αυτον δεν τον θυμηθηκαν οι επιδοξοι θηρευτες του Μουσειου. Προεχει το χρημα και τα κλαπεντα θα πωλουνταν σε οποιον εδινε. Ευτυχως που μεσολαβησε η Αστυνομια.

 

ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΕ ΕΠΟΧΕΣ ΚΡΙΣΕΩΣ.

Παρατηρειται απο ιστορικους και κοινωνιολογους το ποσο αλληλενδετες ειναι οι ανα εποχη αλλαγες σε μοδα, μουσικη, τεχνη με την ψυχοσυνδεση του κοινωνικου συνολου. Καποια πραγματα δηλαδη, που πριν απο λιγα χρονια θεωρουνταν κουλ και πρωτοποριακα, λογιζονται πλεον ως αναχρονιστικα και ξεπερασμενα. Ενα παραδειγμα ειναι η μοδα και οι κομμωσεις των '80ς (σακκακια με βατες, φουσκωμενα η' περμαναντ μαλλια). Ενα αλλο, προερχεται απο τον χωρο της μουσικης: Οταν στην εποχη τους ειχαν βγει τα ειδη των τζαζ, μπλουζ, τα ρεμπετικα, η μουσικη ροκ εν ρολλ, το χιπ χοπ, πολλοι τα ειχαν κατακρινει ως ανηθικα μουσικα ειδη, τα οποια διαφθειρουν την νεολαια.

 Καπως ετσι εχουν τα πραγματα και στα επαγγελματα, αφου οι προτιμησεις αλλαζουν, οχι μονο ανα οικογενειακη κατασταση, εισοδημα και φυλο, αλλα και αναλογα του ρευματος της εποχης. Υπαρχουν βεβαια τα σχεδον διαχρονικα και αγαπητα επαγγελματα του δικηγορου και του γιατρου. Στα '90ς ομως ηταν κουλ να δηλωνουν οι νεοι οτι ηθελαν να δουλευουν ως μπαρμεν η' μοντελα. Οι μανατζερς και οι γραφιστες ειχαν επισης τα πανω τους. Στη σημερινη εποχη, λογω της κρισης, πολλοι νεοι επιλεγουν στρατιωτικες σχολες και παιδαγωγικα, πιστευοντας πως ετσι θα εξασφαλισουν μονιμη εργασια και μισθο.

  Η σημερινη οικονομικη κατασταση της χωρας μας φερνει συχνα στον νου μιαν παρομοια εποχη. Την εποχη του οικονομικου κραχ των Η.Π.Α. προς το τελος της δεκαετιας του '20. Την εποχη της ποτοαπαγορευσης και των γκανγκστερς στο Σικαγο, του βωβου, ασπρομαυρου κινηματογραφου. Η αφισα με τους εργατες που κανουν διαλειμμα απο τη δουλεια τους καθημενοι σε εναν μισοτελειωμενο ουρανοξυστη πανω απο την Νεα Υορκη εχει γινει το εμβλημα εκεινης της εποχης, οπως ακριβως οι φωτογραφιες της Μονροε, του Ελβις και του Τζεημς Ντιν εγιναν το εμβλημα των '50ς. Η εποχη του Μεσοπολεμου στις Η.Π.Α., που πραγματικα σημαδευτηκε απο το οικονομικο κραχ του 1929, ανεδειξε ως ηρωες της ανθρωπους της διπλανης πορτας που ειχαν ζησει στο πετσι τους την βιοπαλη και αντεξαν στις δυσκολιες της ζωης. Δυο απο αυτους τους ανθρωπους θα παρουσιαστουν ακολουθως:

 Ο ενας ειναι ο θηριοδαμαστης Clyde Beatty (εικ. 1). Εγινε γνωστος δουλευοντας απο πιτσιρικας σε τσιρκο. Τα σωου του περιλαμβαναν ακροβατικα στα οποια συμμετειχαν διαφορα αιλουροειδη, απο λιονταρια και τιγρεις, μεχρι πανθηρες, τζαγκουαρ και πουμα. Συχνα, και υπο τις προσταγες των μεγαλων αφεντικων, ο Clyde στα μεικτα αυτα σωου σκοπιμως εβαζε λιονταρια και τιγρεις μαζι. τα αιματα δεν αργουσαν ν' αναψουν και τα θηρια πολεμουσαν μεταξυ τους. Αυτου του ειδους τα σωου εκαναν τον θηριοδαμαστη με το εντονο βλεμμα, το χτενισμα Τσαρλυ Τσαπλιν, τα φουσκωτα στους μηρους παντελονια με τις μποτες ως το γονατο και το μαστιγιο διασημο. Απο την δεκαετια του '30 και μετα εργαστηκε στο Χολλυγουντ. Συμμετειχε, μολονοτι δεν ηταν επαγγελματιας ηθοποιος, σε cliffhanger serials ως πρωταγωνιστης. Σε αυτα τα σηριαλς με τους πομπωδεις τιτλους, οπως "Menace of Jungle" και "The darkest Africa", ο Clyde υποδυοταν τον θηριοδαμαστη που εσωζε την ανυπερασπιστη δεσποσυνη απο λιονταρια, τιγρεις, καννιβαλους, εβρισκε χαμενες πολεις στη ζουγκλα και ανακυρησσονταν αρχηγος ομαδας λευκων επιζωντων, οι οποιοι υπο τις οδηγιες του διεφευγαν προς τον πολιτισμο σωοι, αβλαβεις και πλουσιοι, αφου καρπωνονταν το χρυσαφι των προαναφερομενων χαμενων πολεων.

 Ο ετερος ηρωας ειναι ο συγχρονος του Clyde Frank Buck (εικ. 2). Ο Φρανκ ηταν ενας Τεξανος που μεγαλωσε στη φυση και αγαπουσε τα ζωα και την περιπετεια. Πριν καν γινει 20 χρονων, μπαρκαρε για την Βραζιλια. Στη ζουγκλα του Αμαζονιου επιασε ο ιδιος η' αγορασε απο αλλους εξωτικα πουλια. Επιστρεφοντας στις Η.Π.Α. τα πουλησε ολα σε εξωφρενικα καλες, για την εποχη, τιμες. Ετσι του μπηκε η ιδεα να κανει την εξης πρωτοτυπη επιχειρηση: Να πηγαινει στις ζουγκλες και να πιανει αγρια ζωα, με τον σκοπο να τα πουλαει σε τσιρκα και ζωολογικους κηπους. Ως βαση των επιχειρησεων του επελεξε την Ασια και πιο συγκεκριμενα, την περιοχη της χερσονησου της Μαλακκας. Αντιπροσωπεια ομως ειχε και στην Σιγκαπουρη. Επισης ειχε γνωριμιες με μαχαραγιαδες της Ινδιας και του Νεπαλ, οι οποιοι του εξασφαλιζαν αδειες για να κυνηγαει και να πιανει ζωα. Σε ορισμενες περιπτωσεις παντως, συνεβει να βγει απο αυτα τα γεωγραφικα πλαισια που ειχε θεσει, αφου στο βιογραφικο του στην wikipedia αναφερεται οτι ειχε πιασει 18 αντιλοπες και 2 καμηλοπαρδαλεις απο την Αφρικη, καθως και καμια σαρανταρια καγκουρω, τα οποια ως γνωστον, μονο στην Αυστραλια ευδοκιμουν.

  Στην εποχη του Μεσοπολεμου και επειτα, ως και τον Β' ΠΠ, ο Φρανκ ηταν ο κυριοτερος προμηθευτης ζωων για ζωολογικους κηπους και τσιρκα της Αμερικης και της Ευρωπης. Πολλα ζωα των ζωολογικων κηπων, τα οποια γεννηθηκαν σε αιχμαλωσια, καταγοντα απο τα ζωα που επιασε ο φρανκ. Πολλα απο εκεινα τα πρωτα ζωα, τα οποια πεθαναν, βαλσαμωθηκαν στη συνεχεια και βρισκονται στις συλλογες μεγαλων μουσειων φυσικης ιστοριας. Παροτι με το οικονομικο κραχ του '29, η επιχειρηση του χρεωκοπησε, ο Φρανκ αντεξε. Δανειστηκε ενα ποσο και συνεχισε. Αυτο σημαινει, οτι η δουλεια του ειχε περαση, ειδαλλως δεν θα συνεχιζε να εχει κερδη απο αυτη.

 Καποια στιγμη μπηκε και σε αυτη τη ζωη το Χολλυγουντ. Ο Φρανκ πρωταγωνιστησε επισης σε σηριαλς, αλλα και σε ντοκυμαντερ. Σε καποια απο αυτα αφηγειται και δειχνει πως επιασε ζωα, οπως μια μεγαλη βασιλκη κομπρα, μια ανθρωποφαγο τιγρη, ενα κοπαδι ελεφαντων. Επισης εγραψε και βιβλια, οπου εξιστορει τις περιπετειες του. Ο Φρανκ εμεινε γνωστος ως ο ανθρωπος που πιανει αγρια ζωα ζωντανα, δεν τα σκοτωνει. Ελαχιστες φορες σκοτωσε και οταν το εκανε ηταν σε αυτοαμυνα. Δηλωνε δε παντα συγκλονισμενος, οταν επρεπε να αφαιρεσει τη ζωη ενος αλλου πλασματος. Σε αυτο το σημειο αποστασιοποιειται απο αλλους λευκους της εποχης του, που πηγαιναν για σαφαρι και εβλεπαν το κυνηγι και τον θανατο των αγριων ζωων ως χομπι. Υπηρξε επισης συγχρονος μεγαλων και διασημων κυνηγων, οπως ο Τζιμ Κορμπετ και ο Ερνεστ Χεμινγουαιη. Ελαχιστα ομως γνωριζουμε για το εαν ειχε συναντηθει με τους δυο αυτους κυριους.

 Με τον Clyde παντως ειχε συμμετασχει στην ταινια "Abbott and Costello in Africa" (1949), μολονοτι δεν εχει καμια κοινη σκηνη μαζι του. Εξυπακουεται οτι σημερα, εαν μας λεγανε οτι το επαγγελμα του θηριοδαμαστη η' του κυνηγου αγριων ζωων ειχε καποτε περαση, θεωρουνταν κουλ και οι γυναικες εβλεπαν τους ανδρες που το ασκουσαν σαν τα σουπερ αρσενικα, σχεδον ολοι μας θα παθαιναμε συγκοπη! Κι ομως, οταν βλεπουμε τα διαφημιστικα, τα τρεηλερ των σηριαλς και ανατρεχουμε σε εκεινη την μακρινη εποχη του περασμενου αιωνα, αυτην την εντυπωση αποκομιζουμε. Ο ανεργος, ο απελπισμενος Αμερικανος του Μεσοπολεμου, εβλεπε τις ταινιες και τα σηριαλς των Clyde και Frank στον ασπρομαυρο κινηματογραφο με το τοτε παμφθηνο εισιτηριο και ζουσε περιπετειες σε εξωτικο περιβαλλον. Εβλεπε δυο συμπατριωτες του που ηξερε οτι ηταν της βιοπαλης να πολεμουν εναντια στα θηρια και ταυτιζοταν. Διοτι τους ρολους των δυο, του θηριοδαμαστη και του κυνηγου, μπορει κανεις να τους δει και μεταφορικα. Τα θηρια που δαμαζαν ο Clyde και ο Frank αντιπροσωπευαν τις μεγαλες δυστυχιες της ανθρωπινης ζωης. Ο θηριοδαμαστης και ο κυνηγος ηταν για ολους αυτους τους λογους ηρωες, γιατι τα βαλανε κυριολεκτικα με την αγρια φυση της ζουγκλας και μεταφορικα με την ζωη την ιδια για να επιβιωσουν. Και οποια απο τις δυο οπτικες και να παρουμε, το αποτελεσμα ειναι το ιδιο: Βγηκαν απο την ανιση μαχη νικητες.

 

 

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.

Η προ ολιγων ημερων ειδηση περι του τελους των εκδοσεων Λυμπερη, οπως και η προσφατη συζητηση στη Βουλη, για το αν οι βουλευτες αμοιβονται με 8.000 η' με 5.700 ευρω το μηνα, υπενθυμισε στον Ταλα μια ειδικη περιπτωση. Μια περιπτωση που θεωρει απαραιτητο να παρουσιαστει εδω:

 Καποιος φιλος του με πτυχια σε αλλη ειδικοτητα τυγχανε να εργαζεται στη δευτερη μεγαλη εταιρεια εισαγωγης και εκποιησης χαρτου στην Ελλαδα. Ξεκινησε απο χαμηλα και μεσα σε λιγα χρονια καταφερε να εξελιχθει και να προαχθει σε χειριστη μηχανηματος χαρτου.Εμαθε ακομη να οδηγει και το οχημα που σηκωνει και μεταφερει τις τεραστιες δεσμιδες χαρτου, οι οποιες ζυγιζουν πολλους τονους. Δεν ηταν πλεον ανειδικευτος εργατης.

 

 Η εταιρεια ηταν ουσιαστικα μια οικογενειακη επιχειρηση. Την ειχε ξεκινησει καποιος κυριος την δεκαετια του '60. Μετα το θανατο του, την διευθυνση την συνεχισε η χηρα του, η οποια και εχει το μεγαλυτερο μεριδιο των μετοχων. Οι υπολοιπες μοιραστηκαν στους απογονους, οι οποιοι και υποτιθεται οτι διοικουν. Απο τα τρια παιδια, οι δυο ειχαν σπουδασει ιατρικη σε ιδιωτικη κλινικη της Αυστριας και δεν πολυενδιαφερονται για τη δουλεια, μονο για τα χρηματα. Χαρακτηριστικο των ενεργειων τους ειναι, οτι ειχαν αγορασει καποτε μια σημαντικη προμηθεια χαρτου απο Ταυλανδη. Μολονοτι το χαρτι δεν ηταν αλφα ποιοτητας, εδωσαν ενα πραγματικα υπερογκο ποσο για να το αγορασουν. Το χαρτι αυτο ποτε δεν διατεθηκε στην αγορα. Το αφησαν σε κατι αποθηκες να μουχλιασει. Τα χρηματα που εδωσαν δηλαδη πηγανε στραφι. Η αδελφη τους εχει σπουδασει οικονομικα, αλλα παρα ταυτα, οι δυο ιατροι που παρισταναν τους βιομηχανους δεν εδιναν σημασια στα λεγομενα και τις συστασεις της. Ισως αυτη η συμπεριφορα τους, ισως και αλλα, πιο προσωπικης φυσεως προβληματα, να ωθησαν την γυναικα αυτη στο πιοτο. Στην εταιρεια λεγοταν οτι ηταν αλκοολικη...

 

 Με το που ξεκιναει η οικονομικη κριση στη χωρα, πριν απο δυομισι με τρια χρονια περιπου, αρχιζουν και εμφανιζονται τα πρωτα αρνητικα αποτελεσματα της διοικητικης πολιτικης των δυο ιατρων. Το υπαλληλικο προσωπικο της εταιρειας αρχιζει σιγα σιγα να συρρικνωνεται. Με το περασμα του χρονου, αυξανονταν και οι απολυσεις. Μονο μεσα στο 2010 απολυονταν τουλαχιστον 3 με 4 ατομα το μηνα. Οσοι παρεμεναν υπεμεναν ψυχολογικο πολεμο, με μειωσεις και παγωμα μισθων, με απληρωτες υπερωριες και ολα τα γνωστα κολπα των εργοδοτων, προκειμενου ο εργαζομενος να σπασει, να τα βροντηξει και ετσι ο εργοδοτης να μην του πληρωσει και αποζημιωση. Ο φιλος του Ταλα ειχε μπει στο συνδικαλιστικο οργανο της εταιρειας. Και εκει ομως δεν ηταν καλυτερα τα πραγματα. Υπηρχαν καποιοι, οι οποιοι επαιζαν το ρολο του σπιουνου. Οι δυο γιατροι, συνειδητοποιωντας την κατασταση, φροντιζαν να υποχωρουν σιγα σιγα στα διοικητικα, αφηνοντας ελευθερο χωρο για την αδελφη τους, την αλκοολικη οικονομολογο. Και αυτη ομως δεν μπορουσε να κανει κατι περισσοτερο.

 

  Λιγο πριν μπει το 2011, ειχαν ερθει απο το υπουργειο οικονομικων να κανουν ελεγχο στην εταιρεια. Ισως και να ειχε σφυριξει καποιος κατι. Η νεα διευθυντρια ηταν σε ασχημη ψυχολογικη κατασταση και εκλαιγε μπροστα στους εφοριακους. Ο φιλος του Ταλα εμαθε, οτι αποκαλυφθηκε πως η εταιρεια ειχε τεραστια κερδη, τα οποια ομως δεν τα εμφανιζε προς τα εξω. Παρα τα κερδη της, προτιμουσε να προχωραει στο καθεστως των απολυσεων, δηθεν λογω οικονομικης κρισης, και μαλιστα απολυσεων των παλαιων, πεπειραμενων στελεχων της. Για καθε 3 εμπειρους/ ειδικευμενους εργατες που απελυε, προσελαμβανε 1 ανειδικευτο, κυριως αλλοδαπο, με πολυ χαμηλο μισθο. Απο 18 αρχικα υπαλληλους στο τμημα των μηχανων για παραδειγμα, εμειναν μεχρι το τελος του 2010 4 ατομα. Οταν οι εφοριακοι εθεσαν την διευθυντρια ενωπιον του προβληματος, του χασματος μεταξυ των πραγματικων κερδων, των απολυσεων και των δικαιολογιων (καθοτι, αφου τα κερδη ησαν υψηλα, δεν δικαιολογουνταν οι απολυσεις η' οι μειωσεις μισθων των εργαζομενων) η διευθυντρια δεν ειχε κατι να πει. Απλα εκλαιγε. Οι εφοριακοι απειλησαν εμμεσως να κλεισουν την εταιρεια, αλλα το συνδικαλιστικο οργανο επενεβησε και προσπαθησε να μεταπεισει και τις δυο πλευρες. Οι ανθρωποι θελαν να εχουν την δουλεια τους, να κερδιζουν τιμια τα χρηματα τους και να στηριζουν τις οικογενειες τους.

 Λιγο πριν την Πρωτοχρονια του 2011, ο φιλος του Ταλα, μετα απο περιπου 10ετη εργασια στην εταιρεια αυτη, απολυθηκε. Παραμενει ακομα ανεργος. Προφανως τον καρφωσε καποιος απο τους σπιουνους που ειχαν απομεινει. Οσο για την εταιρεια ... Δεν γνωριζει πλεον την τυχη της. Αλλα η ιστορια αυτη ειναι πραγματικη και επρεπε καποια στιγμη να ειπωθει. Δειχνει πως προκειται για ενα παραδειγμα, στο οποιο ο εργοδοτης εμφανιζει πλασματικα κερδη και ζημιες, ενω στην πραγματικοτητα εχει πολυ περισσοτερα κερδη, απο οσο νομιζοταν. Αντ' αυτου προτιμα να κοροιδευει τους υπαλληλους του με παγωμα μισθων, απολυσεις και τα παρομοια. Αυτου του ειδους οι τακτικες ειναι υποπτες και για αυτο, οταν ακουει για κλεισιμο εκδοτικων επιχειρησεων λ.χ. κραταει μικρο καλαθι... Μηπως ο/ οι επιχειρηματιες δεν ζημιωνονται απο το κλεισιμο; Ας θυμηθουμε και την περιπτωση καποιων γνωστων μεγαλοεκδοτων, οι οποιοι παρα τις χαμηλες η' μηδενικες (διοτι διανεμονται δωρεαν) πωλησεις των εντυπων τους, κερδιζουν αρκετα απο τις κρατικες διαφημισεις και ας αναλογιστουμε ... Μηπως πραγματι τα φαινομενα μας απατουν;

ΜΕΓΑΛΕΣ ΙΔΕΕΣ.

 Τον Σεπτεμβριο που μας περασε ειχαμε δυο αλλες επετειους να τιμησουμε: Η μια ηταν τα 100 χρονια απο την εναρξη του Α' Βαλκανικου Πολεμου, η δευτερη τα ενενηνταχρονα απο την Μικρασιατικη Καταστροφη. Και τα δυο γεγονοτα συνδεονται με το δογμα της "Μεγαλης Ιδεας", της δημιουργιας της Ελλαδος των δυο ηπειρων και των πεντε θαλασσων. Για την ακριβεια, η Μικρασιατικη Καταστροφη σημανε και το τελος του ονειρου αυτου, αφου μετατραπηκε σε εφιαλτη. Επειδη τους τελευταιους μηνες, η ανοδος και η παρουσια της Χρυσης Αυγης, οπως και αλλων παραπολιτικων και εθνικιστικων μορφωματων στην επικαιροτητα, καπηλευονται τετοιου ειδους επετειους και επειδη φερονται να δειχνουν οτι θεωρουν εαυτους ως συνεχιστες του ανωτερω δογματος, ακομη επειδη απο την αλλη πλευρα μιλουν καποιοι για ρατσιστικες θεωριες και διαφορα αλλα, θελω σε αυτο το σημειο να γραψω λιγα πραγματα για αυτο το ζητημα.

 Η Μεγαλη Ιδεα ουτε με απολυταρχικα, ουτε με φασιστικα κομματα εχει να κανει. Ηταν αποτελεσμα των πολιτικων, κοινωνικων, οικονομικων εξελιξεων της εποχης της. Η Μεγαλη Ιδεα ηταν δημιουργημα του 19ου αιωνα, οταν η Ελλαδα εβγαινε απο τον πολεμο του 1821 και μεταμορφωνοταν σε βασιλειο. Συνδεεται δε με τον πρωθυπουργο Ιωαννη Κωλεττη και παρουσιαστηκε σε ομιλια του το 1844. Αν θεωρουν καποιοι οτι η τοτε Ελλαδα ηταν ενα φασιστικο, εθνικιστικο κρατος, τοτε θα πρεπει να ριξουν μια ματια στις υπολοιπες χωρες της Ευρωπης: Η Αγγλια και η Γαλλια ακολουθουσαν μια αποικιοκρατικη πολιτικη, ειχαν δε μοιρασει την Αφρικη σε κομματια. Η Ιταλια απεκτησε τις κτησεις της σε Ερυθραια (1888-1895) και Λιβυη (1912-1941) αφου ειχε ενωθει σε κρατος/ βασιλειο στα 1860. Η δε Γερμανια ακολουθως απεκτησε κτησεις στην αφρικανικη ηπειρο, οπως στην Τανζανια, το Καμερουν, αλλα και στον Ειρηνικο. Ακολουθως και το Βελγιο, ενω η Αυστροουγγρικη αυτοκρατορια, πιθανον λογω ελειψης ναυτικου, περιορισε τον ρολο της στην κεντρικη Ευρωπη.  Την πολιτικη αυτη των Μεγαλων Δυναμεων την εξυμνησαν με τα εργα τους συγγραφεις οπως οι Κιπλινγκ και Χαγγαρντ, Βερν και Δουμας, Σαμπατινι και Μαι. Οι ηρωες τους ειναι συνηθως αριστοκρατες η' απλα τυχοδιωκτες που ταξιδευουν και ζουν περιπετειες σε κοσμοπολιτικες αποικιες...

 

 Το ελληνικο κρατος/ βασιλειο ειχε επομενως πολλα παραδειγματα προς εμπνευση και εφαρμογη. Αφου εκεινη την εποχη ολα σχεδον τα κρατη/ εθνη της Ευρωπης, με το που συνειδητοποιουσαν την εθνικη τους οντοτητα αναζητουσαν το ευρυτερο Lebensraum τους, γιατι να εμενε η Ελλαδα πισω; Ειχε αλλωστε, η' πιστευε πως ειχε, την ευνοια και την ανοχη των Μεγαλων Δυναμεων, οι οποιες την στηριξαν κατα τη διαρκεια του Απελευθρωτικου Αγωνα. Οι Ελληνες της εποχης εκεινης εμψυχωνονταν με τους στιχους των Σολωμου και Καλβου, αργοτερα δε με εκεινους των Παλαμα και Βαλαωριτη. Ο εθνικος ιστορικος Παπαρρηγοπουλος τους εδωσε με το μνημειωδες εργο του ενα ιδεολογικο σκαλοπατι για να ανεβουν. Οι αρχαιολογικες ανακαλυψεις του Τσουντα στο Σεσκλο και το Διμηνι, του Σλημαν στις Μυκηνες, την Τιρυνθα και τον Ορχομενο, του Εβανς στην Κνωσο, εδωσαν βαθος χρονου στην ελληνικη αρχαιοτητα, αποδεικνυοντας οτι ειναι χιλιετιες παλιοτερη απο οσο νομιζονταν μεχρι τοτε. Το κινημα των ρομαντικων, οπως ο Βυρων, ο Πουσκιν και αλλοι, που ειδε στα προσωπα των σκλαβωμενων Ελληνων τους απογονους των Περσικων Πολεμων, του Χρυσου Αιωνος και της Ελληνιστικης Εποχης, εδωσε αυτοπεποιθηση στους μαχητες. Απο εκει και ως τον Παπαρρηγοπουλο, ο Ελληνας προς το τελος του 19ου αιωνος ηταν σαν παιδακι που βουτηξε το χερι του στο βαζακι με τις καραμελες: Τις ηθελε ολες. Απο την Τεργεστη, την Παργα και την Οδησσο, απο την Κωνσταντινουπολη, την Τραπεζουντα, την Καππαδοκια και την Σμυρνη ως την Αλεξανδρεια, οι παροικιες των Ελληνων που συνεφεραν στην μητερα πατριδα φουσκωναν απο ενθουσιασμο. Η Ελλας ηταν ακομα μικρη. Υπηρχαν αλυτρωτες πατριδες που επρεπε να ελευθερωθουν και να προσαρτηθουν στο κρατος/ εθνος/ βασιλειο. Η Ελλας θα γινοταν ενα κραμα Ελληνιστικης Εποχης και Βυζαντιου, ενας ελληνοχριστιανικος κοσμος ... των δυο ηπειρων και των πεντε θαλασσων!  

 Ετσι, ξεκινησε ο νεος αγωνας, οπως δειχνει και η φωτογραφια αρ. 1 ανωθι: Οι Ιονιοι νησοι προσαρτηθηκαν στα 1864. Η Θεσσαλια στα 1881. Η Μακεδονια, η Ηπειρος και η Θεσσαλια στα 1913, με το τελος των Βαλκανικων πολεμων δηλαδη. Η δυτικη Θρακη το 1920 και τα Δωδεκανησα το 1947. Ουτε τα οικονομικα σκανδαλα και η χρεωκοπια επι Τρικουπη, ουτε το χαστουκι του 1897 με εναν παραλιγο νεο ελληνοτουρκικο πολεμο πτοησαν την Ελλαδα. Για πολλους και ποικιλους λογους, τους οποιους δεν θελω να αναλυσω εδω, αλλα γνωριζει λιγο ως πολυ σχεδον ο καθενας μας, τα πραγματα ειχαν καποιο οριο με την επεκταση του ελληνικου κρατους και την προσαρτηση σε αυτο εδαφων. Οι Μεγαλες Δυναμεις της εποχης επαιξαν το παιχνιδι τους και η Μικρα Ασια, οπως και η Ανατολικη Θρακη, χαθηκαν. Οπως αναφερθηκε παραπανω, η Μικρασιατικη Καταστροφη σηματοδοτησε και το τελος της Ελληνικης Μεγαλης Ιδεας. Απο τοτε εχουν περασει 90 χρονια. Τα πραγματα στην γειτονια μας εχουν γινει ακομα πιο πολυπλοκα. Καποιοι μιλανε ακομα για χαμενες πατριδες. Καποιοι αλλοι λενε να παρουνε την Πολη. Αυτοι ειναι οι χειροτεροι. Δεν καταλαβαινουν πως ειναι η πολιτικη, κοινωνικη και οικονομικη κατασταση σημερα στα Βαλκανια και την Ανατολικη Μεσογειο.Αυτοι θα πρεπει να τεθουν στο περιθωριο.

     

ΣΑΝ ΣΕ ΚΟΜΙΚΣ.

Οταν ημουν πιτσιρικας, μεσα και τελη της δεκαετιας του '80, διαβαζα κομικς. Μου αρεσε ιδιαιτερα το ασπρομαυρο κομικς Σπαιντερμαν/ Ανθρωπος Αραχνη, που εξεδιδε τοτε η Καμπανας Ελλας. Εντυπωσιακες μου φαινοντουσαν οι εικονες στα καρεδακια, στις οποιες ο Σπαιντερμαν αιωρουνταν πανω απο τους ουρανοξυστες της νεας Υορκης. Ο καλλιτεχνης μετεφερε συχνα την οπτικη γωνια προς τα κατω. Εβλεπες τοτε αστεγους, ζητιανους και κακοποιους να κινουνται αναμεσα στα σοκκακια της πολης. ενα απο τα συνηθισμενα σκηνικα στα κομικς αυτα ηταν, οταν ο Σπαιντερμαν επενεβαινε για να σταματησει καποια ληστεια, να σωσει ανθρωπους απο τους καοκοποιους που τους απειλουσαν με οπλα.

 Μεγαλωσα με την εντυπωση οτι ετσι πρεπει να ειναι στην Νεα Υορκη και κατ' επεκταση στην Αμερικη: Πολυβουες πολεις, γεματες σκοτεινα δρομακια και εγκληματικοτητα. Γεματες πεινασμενους ζητιανους. 

 Δεκαετιες αργοτερα, αυτα που εβλεπα στα κομικς του Σπαιντερμαν και αργοτερα και του Μπατμαν, τα ζω και εγω και πολλοι γνωστοι μου στην Αθηνα. Τραγικη ειρωνεια; Μοιαζει με αστειο, αλλα ειναι πραγματικοτητα. Φαινεται απιστευτο, σαν να ξεπηδησαν οι εικονες που βλεπω στην Αθηνα απο κομικς: Ζητιανοι, αστεγοι, ανεργοι, μικροκακοποιοι. Παρανομοι μεταναστες που τριγυρνουν με καροτσια γεματα παλιοσιδερα η' σφαζονται μεταξυ τους. Συμποιτες μας που ψαχνουν στα σκουπιδια για φαγητο. Χρυσαυγιτες που απαιτουν να τους δωσεις πιστοποιητικο ελληνικοτητας και σεξουαλικης κατευθυνσης για να μην σε χτυπησουν, αμα λαβουν την κατ' αυτους λαθος απαντηση. Παμπλουτοι μεγαλοκαρχαριες του πολιτικου, δημοσιογραφικου και λοιπου κατεστημενου που κυκλοφορουν ανενοχλητοι, τη στιγμη που θα επρεπε να λογοδοτησουν για σκανδαλα στη δικαιοσυνη. Ανηλικες κοπελες κανουν πιατσα σε κεντρικους δρομους. Αλλοι παιρνουν και αλλοι πωλουν ναρκωτικα σαν να μην τρεχει τιποτε. Ο ρατσισμος κυκλοφορει μεσα εξω απο τα σχολεια.

 Η Αθηνα μοιαζει να εχει γινει κακεκτυπο της φανταστικης Γκοθαμ. Δυστυχως, ζουμε στην πραγματικοτητα. Η ζωη μας δεν ειναι κομικς. Δεν υπαρχει κανενας Σπαιντερμαν η' Μπατμαν εκει εξω για να μας σωσει...

Η ΦΘΟΡΑ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ.

 Η επιστροφη του Τζεημς Μποντ στα κινηματογραφικα δρωμενα εορταστηκε μετα βαιων και κλαδων. Ειχε αλλωστε κανονιστει να συμπεσει η κυκλοφορια της νεας ταινιας με την επετειο των 50 χρονων απο την εμφανιση του διασημοτερου πρακτορα, και ας ειχε ειπωθει οτι τα γυρισματα ειχαν παγωσει επειδη φαλιρισε το στουντιο παραγωγης. Τελος καλο ολα καλα; Ολα; Ισως οχι...

 Και σε αυτην την ταινια διχαστηκαν οι γνωμες. Οι μεν την επαινουν, οι δε μενουν αδιαφοροι. Οι μεν μιλουν για εναν πρωτοποριακο, μοντερνο 007, οι δε πιστευουν οτι δεν εχει καμια σχεση με την κλασικη φυσιογνωμια του υπερπρακτορα που πρωτογνωρισαν πριν απο 50 χρονια.

 Εμεις προσωπικα πιστευουμε πως βρισκομαστε καπου στη μεση. Σιγουρα χρειαζεται ανανεωση το προφιλ του ατσαλακωτου κατασκοπου. Στις προηγουμενες ταινιες του Μποντ με τον Ντανιελ Γκραιγκ, για τις οποιες γραφαμε στο ιστολογιο τον Νοεμβριο του 2008 (βλ. εντ.) εγιναν οντως καποιες μικρες υπερβασεις. Δεν ηταν ωστοσο αυτες που θα επιθυμουσαμε. Στην τωρινη ταινια, σκηνοθετης και σεναριογραφος το πηγαν παλι σε αλλη κατευθυνση: Ο αρρενωπος Ισπανος Χαβιε Μπαρδεμ με πλατινε μαλλι ως αμφιβολλου σεξουαλικοτητας κακος αφηνει πονηρες νυξεις απεναντι στον Μποντ. Το μεγαλυτερο ομως ξενερωμα της νεας ταινιας ειναι οτι, αυτο που διαφημιζανε τοσο καιρο και αποκαλυπτεται στο δευτερο μερος της, δειχνει τον Μποντ να πηγαινει με την προσταμενη του στην ... πατρικη του επαυλη στην Σκωτια! Αυτη ηταν μεγαλη καινοτομια της νεας ταινιας; Αυτη ηταν η κορυφαια υπερβαση; Επρεπε δηλαδη να δωσουν πιστοποιητικο οικογενειακης καταστασης στον 007 για να ριξουν βαθος στον χαρακτηρα;

 Το ειχαν κανει και παλαιοτερα, στην ταινια με τον Τζ. Λαζενμπι, ο οποιος ως Μποντ παντρευεται μαι πλουσια κληρονομο. Αυτο εξυπηρετουσε σεναριακα, αλλα ειχε μικρη διαρκεια. Επειτα ο δημιουργος του Μποντ, ο συγγραφεας Ιαν Φλεμινγκ, αφηνει ορισμενες νυξεις για το παρελθον και την οικογενεια του Μποντ, αλλα δεν ειναι αυτα τα ζητουμενα που τον απασχολουν στο εργο του.

 Σε ενα δοκιμιο του Ουμπερτο Εκο αναφερεται, εχοντας ως παραδειγμα τον Σουπερμαν/ Κλαρκ Κεντ, οτι ο ηρωας φθειρεται οταν μπει μεσα σε ενα συγκεκριμενο χρονικο πλαισιο. Η επισφραγιση του ερωτα του Σουπερμαν για την Λοις Λεην με γαμο ειναι για τον Εκο ενα δειγμα φθορας. 

 Ενα αλλο, κατ' εμας, παραδειγμα, εχει να κανει με τον ετερο κινηματογραφικο ηρωα Ιντιανα Τζοουνς: Ναι μεν στην ταινια "η τελευταια σταυροφορια" (1989) λειτουργησε θετικα το εγχειρημα αυτο, με το να εμφανισουν εναν πατερα για τον Ιντιανα Τζοουνς. Και ο Σων Κοννερυ ηταν αξιος του ρολου του. Αλλα αυτο που εγινε στη συνεχεια, με την σειρα "The young Indiana Jones Chronicles" των αρχων της δεκαετιας του 1990, δειχνοντας τον αγαπημενο κιν/κο ηρωα ως παιδακι με τους γονεις του κτλ., και εν συνεχεια με την μεχρι προτινος ταινια για το κρυσταλλινο κρανιο, η οποια κυκλοφορησε την ανοιξη του 2008 στους κιν/φους, και στην οποια ο ιδιος ηθοποιος που επαιζε τον Ιντυ στις ταινιες συνεχιζει ακομα, σε μεγαλη ηλικια, εχοντας και γιο αυτη τη φορα, ε....!!! Καποιοι το παρακαναν!

 Ως θαυμαστες των ανωτερω κιν/κων ηρωων, δεν μπορουμε να ταλαιπωρουμαστε με τα οικογενειακα τους προβληματα. Δεν μας ενδιαφερει αν εχουν παιδια, συζυγους, πεθερικα κτλ. Θελουμε να απολαυσουμε την ταινια δρασης και περιπετειας. Βαθος και ανθρωπια στους κιν/κους χαρακτηρες δεν θα τους δωσουν στοιχεια για την οικογενειακη τους κατασταση και το απο που κραταει η σκουφια τους. Υποτιθεται αλλωστε οτι οι κιν/κοι ηρωες, οπως και αυτοι των κομικς πρεπει να ειναι ανθεκτικοι στη φθορα του χρονου.

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ.

 Στο κειμενο www.notis-o-talas.blogspot.de/2011/10/blog-post.html αναφερομασταν στα νεα ηθη του χωρου του ντοκυμαντερ. Του ντοκυμαντερ φυσης και αγριας πανιδας πιο συγκεκριμενα. Σε αυτα, οι κινηματογραφιστες εχουν περασει εμπρος απο τις καμερες υποδυομενοι τους παρουσιαστες. Για τα νουμερα και για λογους εντυπωσιασμου, δεν δισταζουν να πιασουν με γυμνα χερια δηλητηριωδη φιδια και γενικως να κανουν οτι πιο ριψοκινδυνο μπορει κανεις να φανταστει.

 Υπαρχει ομως και μια αλλη παραμετρος στην εκμοντερνιση των ντοκυμαντερ. Ανεκαθεν το ειδος θεωρουνταν εκπαιδευτικο μεσο που απευθυνονταν κυριως σε παιδια και εφηβους. Τα τελευταια χρονια ομως, οι κινηματογραφιστες δεν δισταζουν να προβαλουν αμονταριστα πλανα με hard core σκηνες. Επισης υπαρχουν εταιριες, οπως η Ντισνευ, οι οποιες πλασαρουν το ντοκυμαντερ ως ταινια πολυτελειας, προβαλομενη σε τρισδιαστατους κινηματογραφους. Ακομα και εκει ομως δεν αποφευγονται οι ακραιες σκηνες...

 Ετσι, τοσο στον κινηματογραφο, οσο και στην τηλεοραση, βλεπει κανεις εικονες οπως η ανωτερω: Κροκοδειλος αρπαζει ζεβρα που επινε νερο απο ποταμι. Καρχαριας καταβροχθιζει κυριολεκτικα φωκια. Αγελη λυκων περικυκλωνει βισωνα, ενω το υπολοιπο κοπαδι τρεχει για να σωθει. Οι λυκοι εχουν πεσει πανω στο ζωο και το κατασπαρασουν.

 Ετσι ειναι στην αγρια φυση, θα πουν αρκετοι. Το δικαιο του ισχυροτερου θα επικρατησει. Συμφωνοι, αλλα πρεπει να βλεπουν μικρα παιδια πως αντιλοπες πεφτουν βορα στα νυχια και τα δοντια τιγρεων; Πρεπει και στα θεωρουμενα εκπαιδευτικα ντοκυμαντερ να ισχυουν οι ιδιοι νομοι που διεπουν ταινιες τρομου του Χολλυγουντ;

ΣΥΝ ΓΥΝΑΙΞΙ ΚΑΙ ΤΕΚΝΟΙΣ.

 Ολοκληρωθηκαν και οι εκλογες στις ΗΠΑ για την αναδειξη νεου Προεδρου. Ο Μπαρακ Ομπαμα επανεκλεχτηκε για δευτερη φορα και θα συνεχισει τη θητεια και το εργο του στον Λευκο Οικο.

 Την προεκλογικη περιοδο δεν την παρακολουθησαμε στενα. Αυτο ομως που θελουμε να επισημανουμε, ειναι η εντυπωση μας απο τους υποψηφιους προεδρους και αντιπροεδρους. Σε καθε προεκλογικη συγκεντρωση εμφανιζονται με τις οικογενειες τους. Αυτο δεν ειναι καινουργιο φαινομενο. Και ο Μπους το επραξε, και ο Κλιντον, και ο ΜακΚειν, και η Πειλιν, και ο Ρομνευ. Παλιοτερα δε, ο Ρηγκαν και ο Κεννεντυ. Οι υποψηφιοι θελουν να μεταδωσουν την αμεσοτητα και την ειλικρινεια τους στους ψηφοφορους τους. Θελουν να δειξουν οτι ειναι και αυτοι απλοι, καθημερινοι ανθρωποι. Ετσι, κουβαλανε τους/ τις συζυγους και τα παιδια τους και υπο τους τηλεοπτικους φακους ποζαρουν, δειχνοντας μας τι ομορφη και ευτυχισμενη οικογενεια εχουν. "Κοιταξτε μας, αγαπιομαστε, δειτε μας, ποσο πολυ αγαπημενο ζευγαρι ειμαστε και τι κατανοηση δειχνουμε ο ενας για τον αλλον", μοιαζουν να μας λενε.

 Τωρα, γιατι στον Ταλα φαινονται ολα αυτα τοσο ψευτικα; Πλαστικα, θεατρινιστικα κολπα; Γιατι;

ΓΟΡΓΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ.

Τελικα φαινεται οτι πραγματι καποια γεγονοτα τρεχουν πριν απο μας! Μολις πριν απο 3 μερες γραφαμε περι της περιφημης λιστας Λανγκαρντ (βλ. κειμενο εντ.). Την Κυριακη, μια μερα μετα, ο δημοσιογραφος Κωστας Βαξεβανης εκδιδει καποια λιστα - ισως η λιστα για την οποια ολοι συζητουν, αλλα κανενας δεν ειχε δει - στο δικο του εντυπο. Την ιδια μερα συλλαμβανεται. Αφηνεται ελευθερος και οριζεται δικασιμος για τις αρχες Νοεμβριου. Την συλληψη του ακολουθει σωρεια δημοσιευματων, τα οποια πραγματευονται πληθος ερωτηματων: Που την βρηκε τη λιστα ο Βαξεβανης; Του την εδωσε καποιος και εαν ναι, ποιος; Προκειται πραγματικα για την αυθεντικη λιστα Λανγκαρντ, για την οποια τοσος θορυβος εγινε τους τελευταιους μηνες; Ηταν σωστη η πραξη του να την δημοσιευσει η' δεν επρεπε, διοτι, για καποιους αντιτιθεται στην δημοσιευση των προσωπικων δεδομενων τριτων προσωπων; Οι επι της λιστας αναγεγραμμενοι ειναι πραγματικα φοροφυγαδες η' κατοικοι εξωτερικου που διατηρουν τραπεζικους λογαριασμους και ακινητα στην Ελβετια;

 Βασικα παρατηρειται οτι η κοινη γνωμη εχει διαχωριστει σε δυο στρατοπεδα εφ' αφορμης του θεματος αυτου. Και τα δυο στρατοπεδο ομως, εχουν διαχωριστει βαση των δυο τελευταιων ερωτηματων που αναφερονται στο παρον κειμενο: Οι μεν ειναι υπερ του Βαξεβανη, επικροτουν την πραξη του και πιστευουν οτι ηταν θεμιτο και ηθικο που δημοσιευσε τη λιστα με τα ονοματα. Οι δε υποστηριζουν το ακριβως αντιθετο και θεωρουν τον Βαξεβανη λαικιστη που ηθελε να πουλησει.

 Προς το παρον δεν μπορουμε να κανουμε κατι περισσοτερο, απο το αναμενουμε την συνεχεια. Πρεπει ωστοσο να υπογραμμισουμε, πως οι υπερασπιστες της κινησης του Βαξεβανη κανουν λογο για καταπατηση της ελευθεριας του λογου απο της αρχες με την συλληψη του δημοσιογραφου. Το θεμα αυτο συνδεεται αμεσα με την χτεσινη λογοκρισια των παρουσιαστων πρωινης εκπομπης της ΝΕΤ, οι οποιοι σχολιασαν την σταση του Υπουργου Δημοσιας Ταξης κου Δενδια αναφορικα με τις καταγγελιες για βασανισμους στην ΓΑΔΑ. Η εν λογω εκπομπη δεν μεταδιδεται σημερα. 

 Και τα δυο ομως περιστατικα δειχνουν να συνδεονται δια κοινου παρονομαστη. Ειναι ο κρατικος μηχανισμος που επεμβαινει, οταν απο την δικη του οπτικη γωνια, θεωρησει οτι θιγονται προσωπα και συμφεροντα. Απο την αντιθετη οπτικη γωνια ομως, φαινεται να γινεται καταχρηση εξουσιας και καταπατηση θεμελιωδων δικαιωματων, οπως η ελευθερια του λογου. Θα μπορουσαμε να παμε ενα βημα παραπερα και να αναρωτηθουμε, γιατι ο κρατικος μηχανισμος δεν επεμβαινει στην περιπτωση των πραξεων της Χρυσης Αυγης εντος και κυριως εκτος Κοινοβουλιου, οπως γραφαμε σε προηγουμενο κειμενο (εντ.). Ειναι φανερο ομως, οτι οι αποριες πειρ των ανωθι αναφερομενων ενεργειων ειναι πολλες και δεν ειναι σιγουρο, εαν θα δωθουν οι καταλληλες απαντησεις.

ΑΤΑΚΤΩΣ ΕΡΙΜΜΕΝΑ 3

"Δεν ξερω, που ειναι το σιντι, δεν θυμαμαι που εβαλα την λιστα" .... Αδικαιολογητες ατακες, πρωην υπουργου Οικονομιας/ η' Οικονωμικων, διαλεγετε και παιρνετε. Ο κυριος Παπακωνσταντινου παιζει την κολοκυθια και με τα νευρα μας και νομιζει οτι τετοιου ειδους φτηνες δικαιολογιες περνανε. Αυτου του ειδους τα τεχνασματα θυμιζουν το σκηνικο που ειχε παιχτει πριν χρονια, εν πρωθυπουργιας του Κωστακη, τοτε που η Ντορα ηταν Υπουργος Εξωτερικων. Και επεριψε τις ευθυνες σε γραμματεις και υπαλληλους για καποιο εγγραφο σχετικο με τις μιζες της Ζιμενς που της το ειχαν αφησει στο γραφειο της, αλλα η ιδια ποτε δεν το βρηκε/ ειδε ...

 Φυσικα ουτε η Ντορα, ουτε ο Παπακωνσταντινου προκειται να παθουν κατι. Η σταση τους ειναι φανερο οτι καλυπτει καποιους αλλους, πολυ φτασμενους. Ισως να μην το εχουν συνειδητοποιησει και οι ιδιοι, αλλα εχουν ηδη κριθει και στιγματιστει απο τον ελληνικο λαο. Περιμενει κανεις πλεον περαιτερω δειγματα αξιοπιστιας απο τον κυριο Παπακωνσταντινου με τους γελοιους ισχυρισμους του περι αμνησιας της λιστας Λανγκαρντ που απο σιντακι μετατραπηκε σε φλασακι;

   

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ.

 Πριν λιγα λεπτα ενημερωθηκαμε, οτι η ηθοποιος Συλβια Κριστελ εφυγε απο τη ζωη σε ηλικια 60 ετων, νικημενη απο την επαρατη νοσο. Ο θανατος της ηλθε τα ξημερωματα της Πεμπτης και σηματοδοτει το τελος μιας εποχης, την οποια σφραγισε με την παρουσια της στις αισθησιακες ταινιες "Emmanuelle" της δεκαετιας του 1970. Ο ρολος αυτος ηταν ο γνωστοτερος της καριερας της, μολονοτι ειχε παιξει και σε ταινιες, οπως η "Ματα Χαρι" και "ο εραστης της Λαιδης Τσατερλι". Εντελως συμπτωματικα, λιγες ωρες αργοτερα εγκαινιαζοταν στο Βερολινο η εκθεση Venus 2012 (www.venus-berlin.com) - η μεγαλυτερη εκθεση για ερωτικα ειδη στην Ευρωπη και πιθανον παγκοσμιως. Εξυπακουεται πως, αναμεσα στις retro/ vintage πλεον ερωτικες παραγωγες των '70ς και τις συγχρονες πορνοταινιες εχουν γινει παρα πολλα. Εν ετει 2012, ο/ η οποιοσδηποτε μπορει, χαρις την τεχνολογια, να ανεβασει προσωπικα του/ της βιντεο σε επιλεγμενες σελιδες του διαδικτυου, στα οποια κανει στριπτηζ η' επιδιδεται σε ερωτικες πραξεις με τον/ την συντροφο του/ της. Μερικοι κερδιζουν χρηματα απο αυτου του ειδους τις ενεργειες κιολας. 

 1. Απο τον αισθησιασμο των '70ς...

 Δεν ειναι απαραιτητο να μακρυγορουμε: Ειναι πλεον δεδομενο, οτι εδω και δεκαετιες υπαρχει η βιομηχανια του θεαματος, που βγαζει διαρκως ... σταρς και αποφερει δισεκατομμυρια. Υπαρχουν αρκετοι που υποστηριζουν οτι το σεξ σε κιν/φο και τηλεοραση θα ειχε παρει αλλη τροπη, εαν εκει, κατα την δεκαετια του '70 στις ΗΠΑ γινοταν mainstream, αντι να μονοπωλειται απο ιδιωτικες εταιρειες που πλεον εγιναν κολοσσοι του ειδους τους. Προσωπικα δεν ειμαστε σιγουροι για αυτο. Το φαινομενο του sexploitation, που εμφανιστηκε προς τα τελη της δεκαετιας του '60, ακολουθωντας το φοιτητικο κινημα του Μαη '68 και τις αντιπολεμικες διαδηλωσεις, εξεφραζε ενα κομματι της τοτε κοινωνιας για απελευθερωση απο συντηρητικους δεσμους και θεσμους. Και η τοτε νεολαια ηθελε να χαρει τη ζωη της, να χαρει τον ερωτα. Αποτελεσματα των κοινωνικοπολιτικων και οικονομικων αλλαγων της εποχης τους ειναι οι κινηματογραφικες μεταφορες σκανδαλιστικων μυθιστορηματων, οπως "η Εμμανουελλα" και "η ιστορια της Ο.", οπως οι ταινιες του Παζολινι, "Δεκαημερο", "Σαλο", "ιστοριες του Καντερμπουρι". Ναι μεν στις ΗΠΑ ξεκινουσαν εκεινη την εποχη με την εκποιηση/ βιομηχανοποιηση του ειδους, μετατρεποντας τους πρωταγωνιστες ερωτικων ταινιων Τζων Χολμς και Λιντα Λαβλεις σε σταρς και καλτ φιγουρες, στην Ευρωπη ομως, και ειδικα στον γαλλικο, εν μερει και στον ιταλικο κιν/φο, το γυμνο και η ερωτικη πραξη εμφανιζονταν σε mainstream ταινιες. Αν και στο διαβα των χρονων, η ερωτικη πραξη εγινε ακομα πιο σοφτ, το γυμνο εξακολουθουσε να υπαρχει. Ποσες πρωταγωνιστριες του γαλλικου σινεμα δεν εχουν εμφανιστει γυμνες στην μεγαλη οθονη;

 ...2. Στον hardcore ερωτισμο των '80ς...

Την ιδια περιπου εποχη, στα '70ς, ειχαμε απο την μια αισθησιακες ταινιες/ μεταφορες λογοτεχνικων εργων, οπως οι προαναφερομενες ταινιες του Παζολινι, "η ιστορια της Ο.", η "Εμμανουελλα". Απο την αλλη, υπηρχαν σοφτ πορνο/ φαρσοκωμωδιες, οπως η αγγλικη σειρα ταινιων "στον αστερισμο του ..." και η γερμανικη "Schulmädchen-Reports". Παρομοιες δουλειες υπαρχουν και στις σκανδιναβικες χωρες. Η γερμανικη σειρα ταινιων "Schulmädchen-Reports"  ωστοσο προβληθηκε ως "Aufklärung der Jugend" (: επιμορφωση της νεολαιας) για θεματα σεξ απο τους δημιουργους της. Απο την αλλη, να μην ξεχναμε οτι στην Γερμανια αναπτυχθηκε ο γυμνισμος και εκεινες τις εποχες ηταν και της μοδας, ειδικα στην πρωην Ανατολικη Γερμανια.

 Καποιοι Ελληνες κινηματογραφιστες ακολουθησαν το ρευμα της εποχης τους, αλλα ο χωρος ηταν μικρος, τα μεσα πενιχρα και φαινοταν οτι το εγχειρημα δεν ειχε γερες βασεις. Τι να κανουν και οι εξαγωγες ελληνικων πορνοταινιων στο εξωτερικο; Ετσι, καποια στιγμη λιγο πριν ερθει η δεκαετια του '90, το ειδος σταματησε να παραγεται. Παρεμειναν οι πρωταγωνιστες, εχοντας αποκτησει αιγλη σταρ, περισσοτερο για τις ατακες τους, παρα για τα προσοντα τους μπροστα στην καμερα. Επανεμφανιστηκε προσφατα εδω και λιγα χρονια, οπως γραψαμε παλιοτερα, αξιοποιωντας τις δυνατοτητες που θα μπορουσε να προσφερει αυτη η χωρα, τουτεστιν, το διαδικτυο και την πωληση των ταινιων σε δισκακι απο το περιπτερο της γειτονιας.

 Αλλαγες εχουμε φυσικα και στη διεθνη σκηνη. Ετσι, απο το ρομαντικο σοφτ πορνο σεξ της δεκαετιας του '70, με φιλια και χαδια και πρωταγωνιστριες τις Τερεζα Ανν Σαβοι και την εκλιπουσα πλεον Συλβια Κριστελ, περασαμε στο ρεαλιστικο σταδιο της δεκαετιας του '80 και το λαιφσταιλιδικο των '90ς. Τωρα πλεον, ΗΠΑ, Γερμανια, Σκανδιναβικες χωρες εχουν τις βιομηχανιες τους του πορνο, η καθε μια αποτελουμενη απο εταιρειες με τους δικους τους σταρς, ταινιες και περιοδικα. Η οικονομικη κριση δεν δειχνει να εχει πτοησει την παγκοσμια βιομηχανια του σεξ, ουτε ακομα και το γεγονος που αναφεραμε, οτι εν μια νυκτι μπορει οποιοσδηποτε να παρει ενα λαπ τοπ, μια καμερα και να κανει τσατινγκ καθως γδυνεται, κερδιζοντας ετσι χρηματα. Τις νεες τεχνολογιες χρησιμοποιουν και οι βιομηχανιες του σεξ για να προωθησουν τους σταρς και τα προιοντα τους. Αυτο που θλιβει ειναι οτι, μια εποχη τελειωσε με τον θανατο της Συλβια Κριστελ, οπως αναφεραμε και στην αρχη του κειμενου. Μια εποχη οπου οι νεοι δεν φοβοντουσαν να δειξουν τα αισθηματα τους. Που ζουσαν τον ερωτα. Που τα λογια, τα χαδια, τα φιλια σε ανετες κρεββατοκαμαρες, σε ερημικες παραλιες, σε ρετρο βεραντες μετρουσαν πιο πολυ. Που τα σωματα, ανδρικα και γυναικεια, δεν ησαν πλαστικοποιημενα, αλλα φυσικα, και ας ειχαν και ατελειες. Η εκλιπουσα για παραδειγμα, ηταν πολυ αδυνατη, με μικρο στηθος και οχι πολυ ομορφη. Αλλα εξεφραζε κατι στην εποχη της και χαρις την ταινια "Εμμανουελλα" εγινε συμβολο του σεξ.  Σημερα, η' μαλλον, εδω και καποιες δεκαετιες, το σεξ στις πορνοταινιες εχει γινει πιο ωμο. Οι πρωταγωνιστες ειναι παραφουσκωμενοι με αναβολικα μποντυμπιλντεραδες που αγκομαχουν προσπαθωντας να βαλουν και να βγαλουν το μοριο τους στον κολπο της πρωταγωνιστριας τους. Η οποια ειναι συνηθως καποια βαμμενη ξανθια με τονους μεικ απ, τατουαζ, πιρσινγκς και στηθη τιγκα στη σιλικονη. Αυτα θα δει και οποιος αποφασισει να επισκεφτει την φετινη εκθεση στο Βερολινο. Απο την αλλη ομως θα ειναι και λιγο δυσκολο, με τοσους αλλους επισκεπτες, οι οποιοι μαζευονται γυρω απο τους πορνοσταρς με τις καμερες ανα χειρα, για να βιντεοσκοπησουν τις ευχαριστες στιγμες τους εκει ...

ΓΙΑΤΙ EINAI Ο Chuck Bass ΑΝΤΙΠΑΘΗΣ;

 Στην ιστορια του κινηματογραφου και της τηλεορασης εχουν περασει και ορισμενοι χαρακτηρες, οι οποιοι και μονο που τους βλεπεις, τους βρισκεις τοσο αντιπαθεις και σιχαμερους, που θελεις να τους πλακωσεις στο ξυλο με το καλημερα. Η πιο χαρακτηριστικη φυσιογνωμια ειναι αυτη του Oberstkommandant των Ες Ες στην ταινια "Ο Ιντιανα Τζοουνς και η τελευταια σταυροφορια" - αποκρουστικος παλιανθρωπος που αξιζε καθε μια τις μπουνιες που ετρωγε απο τον Ιντυ! Απο τοτε που κυκλοφορησε η τανια, εχουν εμφανιστει κι αλλοι αντιπαθεις τυποι στην μικρη και την μεγαλη οθονη. 

  Για τον Ταλα, ο πλεον προσφατος και επικαιρος αντιπαθητικος τυπος ειναι ο Chuck Bass απο την σειρα "Gossip Girl", τον οποιο υποδυεται με επιτυχια ο νεαρος Εντ Ουεστουικ (ο οποιος μαλλον δεν εχει καμια σχεση με τον χαρακτηρια που υποδυεται και μπορει να ειναι μια χαρα παλικαρι). Η σειρα προβαλλεται τα απογευματα του Σαββατου απο το Σταρ Τσανελ, τις ωρες δηλαδη που γλαρωνει κανεις, δεν εχει κατι καλυτερο να κανει, βαριεται η' προετοιμαζεται για την βραδυνη του εξοδο.

  Η σειρα αυτη παρουσιαζει τις ζωες μιας παρεας καλοβολεμενων πλουσιοπαιδων της Νεας Υορκης. Ο Chuck Bass (Τσακ Μπας) εχει μια on/off relationship με ενα πλουσιοκοριτσο, την Μπλερ, σκοπος της οποιας ειναι να σκαρωνει ιντριγκες προκειμενου να γινει η αρχηγος (bee queen) του κολλεγιου της. Ο Τσακ ειναι ενα βουτηροπαιδο που ζει με τα λεφτα του μπαμπα του. Ντυνεται σα μικρομεγαλο και σαν μαφιοζος της εποχης της ποτοαπαγορευσης, οπως δειχνουν και οι φωτογραφιες. Στην γκαρνταρομπα του βρισκονται τα βαρια σακκακια του παππου του, παπιγιον, τιραντες, πουκαμισα με διαφορετικο χρωμα στους γιακαδες και τα μανικια. Το χτενισμα του ειναι σαν να τον γλειψανε 5 κατσικες και το δερματακι του λειο και απαλο (μαλλον μια φορα το μηνα ξυριζεται). Ταυτοχρονα το υφακι του, με τα μισοκλειστα ματια, τα ανασηκωμενα φρυδια και το ζαρωμενο κουτελο α λα' Τσιπρα, καθως και η σιγανη φωνη, εξεπιτηδες βαθια για να βγαινουν βαρεις τονοι, κανουν τον Ταλα να αντιπαθει το αγορακι αυτο, που προσπαθει να πεισει οτι ειναι αντρας, τοσο πολυ, που ευχαριστως θα το γρονθοκοπουσε. 

 Αν συνδυασουμε ολα τα παραπανω με την συμπεριφορα του Τσακ, τοτε γινεται πιο κατανοητο, γιατι ειναι τοσο αντιπαθης: Το εικοσαχρονο αυτο πλουσιοπαιδο, γυριζει στη Νεα Υορκη με τον αερα του μικρομεγαλου και την αλλαζονια του ξερολα, θελοντας να μας πεισει οτι ειναι ανεξαρτητο και κανει οτι θελει επειδη του ανηκει η πολη. Βασικα με τα λεφτα του μπαμπα του το παιζει επιχειρηματιας και κανει το αφεντικο σε ανθρωπους με τα διπλασια απ' αυτον χρονια. Γιατι ενταξει, καλο το μανατζμεντ ξενοδοχειων και ναιτκλαμπς, αλλα το αγορακι αυτο, τι εμπειριες εχει απο τη ζωη, περαν των παρτυ; Ας πουμε οτι θελει να κανει μια ανακαινιση στο η' στα μαγαζια του. Ξερει ποιους θα προσλαβει; Ξερει απο υλικα; Μπορει ο Τσακ να χειριζεται επιδεξια τα ipods του, αλλα αμα του χαλασει η βρυση στο σπιτι, δεν θα ξερει τι να κανει. Αυτην την εντυπωση δινει τουλαχιστον. 

 Γενικα η εμφανιση του, με το κολλημενο μαλλι, τα προπολεμικα ρουχα και το στυλακι του λεφτα που το παιζει αφεντικο στα γκαρσονια, δεν πειθει. Αν ο Τσακ Μπας εκφραζει τα πλουσιοπαιδα της Αμερικης, ζητω που καηκαμε. Πανω απ' ολα ομως εκνευριζει, γιατι το στυλακι, τη συμπεριφορα δηλαδη, την εχουν και κατι δικα μας, εγχωρια φυντανια βουλευτων και εφοπλιστων. Αυτων της λαιφσταιλιδικης γενιας των '90ς και των '00ς.

ΣΟΥΛΕΙΜΑΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΛΕΘΕΑΤΕΣ.

Ο ανθρωπος ειναι σε γενικες γραμμες αντιφατικο ον: Ποσους και ποσους δεν γνωριζει ο καθενας μας, που αλλα λενε, αλλα εννοουν και αλλα πραττουν; Οι Ελληνες δεν θα μπορουσαν να αποτελεσουν την εξαιρεση του κανονα αυτου. Ας παρουμε ενα μικρο παραδειγμα:

 Εδω και λιγα χρονια, εχουν γινει της μοδας τα τουρκικα σηριαλ σε μερικα ελληνικα ιδιωτικα καναλια. Εκατονταδες συμπολιτες μας τα βλεπουν, ειδικα γυναικες. Παρα το οτι παρακαλουθουν φανατικα και καθημερινα σηριαλ με πρωταγωνιστες και πρωταγωνιστριες τους Ονουρ, Εζελ, Νασλι, Αζι και Σιλα, ενα τουρκικο σηριαλ αρνουνται πεισματικα να δουν: Αυτο που ο ΑΝΤ1 προβαλει καθε μερα στις 9 το βραδυ και τιτλοφορειται "Σουλειμαν ο Μεγαλοπρεπης".

    

  Η σειρα αυτη πραγματευεται τη ζωη του ομωνυμου Σουλτανου, ο οποιος κατελαβε την Ροδο απο τους Ναιτες, οπως επισης το Βελιγραδι. Εφτασε στην Ουγγαρια και πολιορκησε την Βιεννη. Επι των ημερων του ανεπτυξε ισχυρο στολο η οθωμανικη αυτοκρατορια και ξανοιχτηκε στη Μεσογειο. Η κυριαρχια του Σουλειμαν εξαπλωνοταν απο την Βορειο Αφρικη μεχρι την Περσια και απο τα Ουραλια, την Μικρα Ασια, τα Βαλκανια, μεχρι και την Ουγγαρια. Εννοειται λοιπον, οτι ειναι πολυ σημαντικο προσωπο και για τους σημερινους Τουρκους. 

 Εννοειται επισης, πως δεν προκειται για ντοκυμαντερ, αλλα για σειρα βασισμενη σε ιστορικα προσωπα και γεγονοτα, με μπολικα ομως στοιχεια μυθοπλασιας. Ισχυει βεβαια, οτι ο Σουλτανος, και καθε Σουλτανος, ειχε το χαρεμι του. Ισχυει, οτι μεσα στο χαρεμι υπηρχε ιεραρχια και αυστηροι κωδικες συμπεριφορας. Υπαρχουν πηγες που αναφερουν οτι μια εκ των παλλακιδων του χαρεμιου, ηταν μια ουκρανη κορη ιερα, η Αλεξανδρα, η' αλλιως Ρωξελανη. Ο Σουλειμαν την ειχε συμπαθησει, γιατι τον εκανε να γελαει. Ετσι της εδωσε το παρατσουκλι "Χουρεμ" (γελαστη). Τοσο πολυ του αρεσε του Σουλειμαν η συντροφια της, ωσπου αρχισε να παραμελει την αρχισουλτανα του. Ετσι, σταδιακα, η Ρωξελανη/ Χουρεμ ανεβηκε στην ιεραρχια του χαρεμιου και εφτασε να γινει εκεινη Σουλτανα. Ενας απο τους γιους της και οχι ο πρωτοτοκος του Σουλειμαν χρηστηκε Σουλτανος αργοτερα. Ο πρωτοτοκος, ο Μουσταφα, θανατωθηκε κατ' εντολην του Σουλτανου. Λεγεται οτι η Ρωξελανη ηταν πισω απ' αυτο. Το ιδιο εικαζεται και για τον θανατο του Ιμπραημ Πασα, συμβουλου και εμπιστου του Σουλειμαν.

     Στο σηριαλ παρουσιαζεται η ζωη στο χαρεμι και οι δολοπλοκιες της Ρωξελανης, η οποια ειναι πολυ φιλοδοξη και θελει να γινει Σουλτανα. Για λογους σασπενς, ο Ιμπραημ Πασας ειναι ερωτευμενος με την αδελφη του Σουλτανου, την οποια εχουν υποσχεθει σε αλλον. Ο υποψηφιος γαμπρος πεθαινει και χαρις την Ρωξελανη κατηγορειται ο Ιμπραημ για αυτο. Κουμαντο στο χαρεμι κανει η Βαλιντε Σουλταν, η μανα του Σουλειμαν, τον οποιο και αποκαλει συνεχεια "λιονταρι της" (να μην παινεψει τον κανακαρη της;). Οι ανηλικοι γιοι του Σουλτανου αποκαλουνται ηγεμονες και ολοι τους σεβονται και τους προσκυνανε. Ειναι φαινεται μια μεθοδος, για να μαθαινουν απο μικρα τα παιδια αυτα τα καθηκοντα τους. Καποιο απο αυτα αλλωστε θα διαδεχτει στο μελλον τον Σουλτανο.

 Πιστευουμε οτι σε αρκετα σημεια η σειρα αυτη μπορει να δειξει στον ελληνα τηλεθεατη το πως σκεπτεται ο γειτονας του. Ο ελληνας τεχνικος καμερας, φωτογραφιας και  μονταζ, ο σκηνοθετης και σεναριογραφος μπρουν να μαθουν απο την δουλεια των συναδελφων τους για το πως γυριζεται μια ακριβη υπερπαραγωγη εποχης με κοστουμια και ολα τα σχετικα. Τα ιδια δηλαδη, με αυτα που γραφαμε για την τουρκικη ταινια στο www.notis-o-talas.blogspot.com/2012/02/fetih-1453.html. Δυστυχως, οι ελληνες τηλεθεατες και τηλεθεατριες, νομιζουν οτι επιτελουν σοβαρο εργο με το να σνομπαρουν την συγκεκριμενη σειρα. Ειναι λεει, ιμπεριαλιστικη. Δηλαδη τα αλλα τουρκικα σηριαλ ειναι καλυτερα; Τουρκικα δεν ειναι κι αυτα; Γιατι τα βλεπετε; Τους πειραξε καποιους, που δειχνει χαρεμια και Σουλτανους. Αφου υπηρχαν αυτα. Ειχαν αυτοκρατορια, τι να κανουμε; Ας κανανε και οι δικοι μας ταινιες και σειρες ιστορικου περιοεχομενου. Αλλα και οταν ειχαν τα χρηματα, παλι δεν εκαναν. Τα αφηναν για το Χολλυγουντ τα ιστορικα εργα ...